Kinderen
alle pijlers
keizersnede met rondlopende peuter
dinsdag 4 maart 2008 om 16:31
In juni ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje. Ik heb een vreselijke eerste bevalling gehad, en heb nu dan ook de -luxe- keuze voor een normale bevalling, met of zonder pijnbestrijding, of een keizersnede.
Ik weet nog niet goed wat ik wil, maar heb gelukkig nog alle tijd. Het verbaast me zelf heel erg dat ik uberhaupt een normale bevalling overweeg, maar ik zie erg op tegen de hersteltijd van een keizersnee.
Mijn eerste bevalling is na uuuuuuren weeen opvangen, weeenstorm, ruggenweeen, een mislukte vacuumpomp, uiteindelijk in een spoedkeizersnee geeindigd. Het heeft echt ontzettend lang geduurd, ik denk wel ongeveer een jaar, voordat ik me weer de oude voelde. Toen had ik alleen nog geen peuter rondlopen. Een baby die til je nog makkelijk, maar een 2,5 jarige is wat zwaarder...
Ik vraag me nu dus af hoe ik dat ga doen als ik voor een keizersnee kies. Sterker nog ik overweeg dus om het toch maar 'gewoon' te proberen, zodat ik sneller herstel.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die voor deze keus hebben gestaan en hoe wat de beslissing is geworden. Hoe heb je het bijvoorbeeld geregeld thuis, als je voor een keizersnede hebt gekozen.
Ben heel benieuwd! Alvast dankt voor je reactie.
Neneh
Ik weet nog niet goed wat ik wil, maar heb gelukkig nog alle tijd. Het verbaast me zelf heel erg dat ik uberhaupt een normale bevalling overweeg, maar ik zie erg op tegen de hersteltijd van een keizersnee.
Mijn eerste bevalling is na uuuuuuren weeen opvangen, weeenstorm, ruggenweeen, een mislukte vacuumpomp, uiteindelijk in een spoedkeizersnee geeindigd. Het heeft echt ontzettend lang geduurd, ik denk wel ongeveer een jaar, voordat ik me weer de oude voelde. Toen had ik alleen nog geen peuter rondlopen. Een baby die til je nog makkelijk, maar een 2,5 jarige is wat zwaarder...
Ik vraag me nu dus af hoe ik dat ga doen als ik voor een keizersnee kies. Sterker nog ik overweeg dus om het toch maar 'gewoon' te proberen, zodat ik sneller herstel.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die voor deze keus hebben gestaan en hoe wat de beslissing is geworden. Hoe heb je het bijvoorbeeld geregeld thuis, als je voor een keizersnede hebt gekozen.
Ben heel benieuwd! Alvast dankt voor je reactie.
Neneh
dinsdag 4 maart 2008 om 16:50
Mag ik een vraagje stellen (misschien heel dom), maar is er uitgezocht waarom het de vorige keer zo'n bevalling is geweest (bijvoorbeeld een nauw bekken of zo) en kan een gyn inschatten hoe groot de kans is dat het weer zo gaat? Lijkt me wel meewegen bij zo'n beslissing.
Ik denk (maar heb daar geen ervaring mee) dat je als je voorbereid bent op een keizersnee, en uitgerust (voor zover mogelijk dan
) aan zo'n operatie begint dat je dan weer redelijk snel fit voelt, en alleen rekening moet houden met inderdaad tillen (peuter, huishouden etc), de eerste 6 weken.
Ik denk (maar heb daar geen ervaring mee) dat je als je voorbereid bent op een keizersnee, en uitgerust (voor zover mogelijk dan
) aan zo'n operatie begint dat je dan weer redelijk snel fit voelt, en alleen rekening moet houden met inderdaad tillen (peuter, huishouden etc), de eerste 6 weken.
dinsdag 4 maart 2008 om 17:07
Ik begrijp je onrust heel goed. Want stel dat het wel goed gaat, dan ben je inderdaad heel wat sneller op de been. Aan de andere kant zit je natuurlijk niet op een drama te wachten!
Ik zou ook eerst nagaan wat de reden was dat het niet opschoot. Als je bijv totaal geen ontsluiting had gehad, zou ik er persoonlijk niet voor gaan. Maar je zegt dat je een vacuum hebt gehad, dus vo. En was de reden van die vacuum en keizersnede er vanwege foetale nood of was er een andere reden?
Bij foetale nood zou ik het persoonlijk wel proberen. Met goede afspraken, bijv geen bijstimulatie of max 6 uur bijstimulatie met pijnstilling, zou ik ervoor gaan. Kunnen ze dat niet garanderen, dan ligt het weer anders natuurlijk.
Ik zou ook eerst nagaan wat de reden was dat het niet opschoot. Als je bijv totaal geen ontsluiting had gehad, zou ik er persoonlijk niet voor gaan. Maar je zegt dat je een vacuum hebt gehad, dus vo. En was de reden van die vacuum en keizersnede er vanwege foetale nood of was er een andere reden?
Bij foetale nood zou ik het persoonlijk wel proberen. Met goede afspraken, bijv geen bijstimulatie of max 6 uur bijstimulatie met pijnstilling, zou ik ervoor gaan. Kunnen ze dat niet garanderen, dan ligt het weer anders natuurlijk.
dinsdag 4 maart 2008 om 17:36
Ik heb zelf een geplande keizersnee gehad (baby lag in stuit en nauw bekken). En ik herstelde vrij snel. In mijn beleving kwam dat inderdaad (zoals Beer zegt) doordat ik goed uitgerust was en geen weeën had gehad. Kan me voorstellen (en heb dat ook bij een vriendin van mij gezien) dat als je eerst een lange heftige bevalling hebt en dan alsnog een spoedkeizersnede, het herstel een stuk langer duurt, omdat je dan niet alleen van de keizersnee moet herstellen, maar ook nog van een vaginale bevalling.
Daarbij wil ik niet de keizersnee promoten, maar geef alleen mijn eigen ervaring weer.
Bij mij was het de eerste, dus heb ook niet de ervaring van een al rondlopend kindje.
Ik zou in jouw geval in ieder geval nagaan waarom het allemaal zo lang heeft geduurd en op basis daarvan je keuze maken.
Succes en veel wijsheid met je beslissing.
Daarbij wil ik niet de keizersnee promoten, maar geef alleen mijn eigen ervaring weer.
Bij mij was het de eerste, dus heb ook niet de ervaring van een al rondlopend kindje.
Ik zou in jouw geval in ieder geval nagaan waarom het allemaal zo lang heeft geduurd en op basis daarvan je keuze maken.
Succes en veel wijsheid met je beslissing.
dinsdag 4 maart 2008 om 17:44
Wat er niet goed ging bij mijn vorige bevalling; allereerst liet de ontsluiting ontzettend lang op zich wachten. Na 32 uur had ik pas volledige ontsluiting, ik lag toen inmiddels uiteraard aan de stimulatie of hoe dat ook heet. Toen heb ik twee uur geperst.... Omdat mijn dochtertje het 'zo goed deed' - maw zij hield het eigenlijk beter vol dan ik - hebben ze een vacuumpomp geprobeerd. De gynaecoloog gunde me een normale bevalling na al die uren zwoegen, haha, wat je gunnen noemt.
Uiteindelijk bleek mijn dochter te groot voor mijn bekken. Dus ik heb een nauw bekken, daar komt het op neer...Of zij had een groot hoofd, het is maar hoe je het bekijkt. Ze paste in ieder geval niet door mijn geboortekanaal.
Ik heb gisteren aan de gynaecoloog gevraagd of ze geen bekkenmeting kunnen doen, zoals veel vrouwen in Frankrijk bijvoorbeeld krijgen; maar daar beginnen ze hier niet aan. Ze vinden zo'n meting niet betrouwbaar.. En wellicht is dit kind minder groot.
Eigenlijk komt het er op neer dat alles anders kan zijn nu, dus dat ze er vanuit gaan dat het ook goed kan gaan. Maar garanties kunnen ze niet geven, en dat snap ik...
Wat jij voorstelt Blumpke kan ik inderdaad met ze afspreken; maar tot hoever moet je gaan?
Uiteindelijk bleek mijn dochter te groot voor mijn bekken. Dus ik heb een nauw bekken, daar komt het op neer...Of zij had een groot hoofd, het is maar hoe je het bekijkt. Ze paste in ieder geval niet door mijn geboortekanaal.
Ik heb gisteren aan de gynaecoloog gevraagd of ze geen bekkenmeting kunnen doen, zoals veel vrouwen in Frankrijk bijvoorbeeld krijgen; maar daar beginnen ze hier niet aan. Ze vinden zo'n meting niet betrouwbaar.. En wellicht is dit kind minder groot.
Eigenlijk komt het er op neer dat alles anders kan zijn nu, dus dat ze er vanuit gaan dat het ook goed kan gaan. Maar garanties kunnen ze niet geven, en dat snap ik...
Wat jij voorstelt Blumpke kan ik inderdaad met ze afspreken; maar tot hoever moet je gaan?
dinsdag 4 maart 2008 om 17:47
Ik heb drie keizersnedes gehad. Bij de eerste bevalling bleek ik nooit normaal te kunnen bevallen, vandaar dat mijn volgende bevallingen geplande keizersnedes waren. De eerste bevalling was echt zwaar, na eerst al uren weeën gehad te hebben werd er pas een keizersnede gedaan, en ik denk dat je dan sowieso wel een langere tijd nodig hebt om te herstellen. De tweede keizersnede was echt een fluitje van een cent, ik was na een week weer aardig fit en ik kon bijna alles weer. Dus ik dacht die derde ook 'even' te gaan doen... maar die viel echt tegen. Ik heb de derde keer de langste tijd nodig gehad om te herstellen, de wond zat pas na 2 maanden echt dicht en ik heb twee bloedtransfusies nodig gehad. Gelukkig zaten mijn oudste twee kinderen toen al op school en had mijn man zorgverlof, anders weet ik niet hoe ik alles had kunnen oplossen...
Waarmee ik maar wil zeggen... elke keizersnede is anders (net zoals elke normale bevalling natuurlijk). Een normale bevalling zou zeker mijn voorkeur hebben als ik jou was - tenminste, als je het aandurft, en zoals de anderen ook al zeggen, als de kans redelijk is dat het überhaupt lukt natuurlijk. Kun je alvast wat regelen voor het geval het nodig is, kan je man zorgverlof krijgen of heb je een vriendin, zus of moeder die je wat kan helpen in de weken na de bevalling?
Waarmee ik maar wil zeggen... elke keizersnede is anders (net zoals elke normale bevalling natuurlijk). Een normale bevalling zou zeker mijn voorkeur hebben als ik jou was - tenminste, als je het aandurft, en zoals de anderen ook al zeggen, als de kans redelijk is dat het überhaupt lukt natuurlijk. Kun je alvast wat regelen voor het geval het nodig is, kan je man zorgverlof krijgen of heb je een vriendin, zus of moeder die je wat kan helpen in de weken na de bevalling?
anoniem_50315 wijzigde dit bericht op 04-03-2008 17:49
Reden: typo
Reden: typo
% gewijzigd
dinsdag 4 maart 2008 om 17:49
hi neneh,
ik heb voor deze keus gestaan. Mijn eerste bevalling duurde 24 uur, maar uiteindelijk paste mijn zoontje er niet door en werd het een ks. Er is toen al bijgezegd dat als volgende kindjes groter worden dan mijn zoontje was (3250) de kans groot zou zijn dat het weer een ks werd.
Bij de zwangerschap van de tweede bleek bij de controles eigenlijk altijd dat ze kleiner was, een goed teken dus. Ik had deze zwangerschap echter veel last van een hoge bloeddruk en dit ging ook meespelen in wat voor een bevalling. Toen ik voor mijn bloeddruk opgenomen werd leek het wel of in die dagen mijn kindje een groeispurt had gemaakt want ze schatten het toen groter dan mijn zoontje. Omdat mijn bloeddruk met 38 weken heel erg ging schommelen, wilden ze niet te lang meer wachten met het kindje geboren laten worden. Inleiden kon niet omdat ze niet was ingedaald (net als mijn eerste, en voor mij een teken en gevoel dat het wel eens eenzelfde bevalling kon gaan worden, maar dat hoeft niet, zegt inprincipe niets), gel inbrengen mocht niet ivm eerdere ks (beleid ziekenhuis), plus dat ze als ze met 39 weken zou komen, groter zou worden geschat dan mijn zoontje. Gyn zelf gaf oko advies ks, maar wilde het ook liever vanuit mij horen, heeft zich heel afwachtend opgesteld, wilde mij niets opdringen.
De operatie zelf is mij iets tegengevallen puur en alleen omdat je er wat nuchterder bij bent. Het herstel zag ik ook heel erg tegen op omdat ik ook een peuter van 2,5 heb lopen, maar is mij echt honderd procent meegevallen. Je weet namelijk ook veel meer dan de eerste keer. Je weet dat je de eerste dag niet zoveel kan, maar dat je de tweede dag al naar de wc loopt. Als je zorgt dat je je echt rustig houdt in je kraamweek (niet teveel visite en in je bed blijven!,) vond het heel moeilijk maar werkte wel bij mij. Toen mijn man in de derde week weer aan het werk ging, kon ik eigenlijk alles wel weer. Wel heb ik mijn peuter van te voren duidelijk verteld waarom ik hem niet meer kon dragen, eerst ivm met zwangere buik natuurlijk (dus dat kan je hem nu alvast aanleren) en daarna omdat mama au aan de buik had. Werkte heel goed.
De bevalling is nu tien weken geleden. Mocht je nog meer willen weten dan hoor ik het wel!
ik heb voor deze keus gestaan. Mijn eerste bevalling duurde 24 uur, maar uiteindelijk paste mijn zoontje er niet door en werd het een ks. Er is toen al bijgezegd dat als volgende kindjes groter worden dan mijn zoontje was (3250) de kans groot zou zijn dat het weer een ks werd.
Bij de zwangerschap van de tweede bleek bij de controles eigenlijk altijd dat ze kleiner was, een goed teken dus. Ik had deze zwangerschap echter veel last van een hoge bloeddruk en dit ging ook meespelen in wat voor een bevalling. Toen ik voor mijn bloeddruk opgenomen werd leek het wel of in die dagen mijn kindje een groeispurt had gemaakt want ze schatten het toen groter dan mijn zoontje. Omdat mijn bloeddruk met 38 weken heel erg ging schommelen, wilden ze niet te lang meer wachten met het kindje geboren laten worden. Inleiden kon niet omdat ze niet was ingedaald (net als mijn eerste, en voor mij een teken en gevoel dat het wel eens eenzelfde bevalling kon gaan worden, maar dat hoeft niet, zegt inprincipe niets), gel inbrengen mocht niet ivm eerdere ks (beleid ziekenhuis), plus dat ze als ze met 39 weken zou komen, groter zou worden geschat dan mijn zoontje. Gyn zelf gaf oko advies ks, maar wilde het ook liever vanuit mij horen, heeft zich heel afwachtend opgesteld, wilde mij niets opdringen.
De operatie zelf is mij iets tegengevallen puur en alleen omdat je er wat nuchterder bij bent. Het herstel zag ik ook heel erg tegen op omdat ik ook een peuter van 2,5 heb lopen, maar is mij echt honderd procent meegevallen. Je weet namelijk ook veel meer dan de eerste keer. Je weet dat je de eerste dag niet zoveel kan, maar dat je de tweede dag al naar de wc loopt. Als je zorgt dat je je echt rustig houdt in je kraamweek (niet teveel visite en in je bed blijven!,) vond het heel moeilijk maar werkte wel bij mij. Toen mijn man in de derde week weer aan het werk ging, kon ik eigenlijk alles wel weer. Wel heb ik mijn peuter van te voren duidelijk verteld waarom ik hem niet meer kon dragen, eerst ivm met zwangere buik natuurlijk (dus dat kan je hem nu alvast aanleren) en daarna omdat mama au aan de buik had. Werkte heel goed.
De bevalling is nu tien weken geleden. Mocht je nog meer willen weten dan hoor ik het wel!
dinsdag 4 maart 2008 om 17:54
oja had ik niet voor een ks gekozen dan zou ik worden ingeleid (mits het kon) en dan had ik de afspraak met de gyn dat ik in de ochtend zou worden ingeleid en als mijn dochter en dan tegen de middag nog niet zou zijn, ik alsnog een ks zou krijgen. Dat vond ik opzich een reeele afspraak. Dan weet je dat ze er snel een eind aan maken mocht het niet lukken. Misschien ook een idee om dat na te vragen?
dinsdag 4 maart 2008 om 17:55
Bijstimulatie (als daar mee inleiding wordt bedoeld), mág over het algemeen nieteens na een keizersnee.
Tja, ik zou voor een keizersnee kiezen. Ik hoor van mensen dat ze er veel last van hebben gehad, maar ik hoor ook van mensen dat ze er totaal geen last van hebben gehad. Ik weet niet waar dat aan ligt. Persoonlijk kan ik me niks voorstellen bij een paar weken plat liggen, maar dat heeft misschien ook te maken met hoe je met je eigen lichaam omgaat en in hoeverre je aan eea toegeeft.
Tja, ik zou voor een keizersnee kiezen. Ik hoor van mensen dat ze er veel last van hebben gehad, maar ik hoor ook van mensen dat ze er totaal geen last van hebben gehad. Ik weet niet waar dat aan ligt. Persoonlijk kan ik me niks voorstellen bij een paar weken plat liggen, maar dat heeft misschien ook te maken met hoe je met je eigen lichaam omgaat en in hoeverre je aan eea toegeeft.
dinsdag 4 maart 2008 om 17:59
dinsdag 4 maart 2008 om 18:14
dinsdag 4 maart 2008 om 18:27
Ik zou voor de geplande ks gaan. Waarom? Omdat mijn ervaringen met een kind door een te krap bekken heentrekken niet echt geweldig was.
mijn eerste werd wegens niet vorderende onsluiting na 40 uur maar eens met een ks gehaald. Een echte reden was er verder niet gegeven. De tweede moest ik vaginaal proberen, want ik had 70% kans. Het werd uiteindelijk een vacuumbevalling met forse knip. Na een nachtje zkh zag alles er normaal uit en mocht ik naar huis, maar na 4 dagen kraambed werd ik weer terugvervoerd naar het zkh omdat ik verging van de pijn. kon niet liggen, staan, zitten, knip onstoken, nouja grote misere dus. uiteindelijk bleek dat er door het krappe bekken een enorme kneusing in alle zachte delen ontstaan en kneusing geeft zwelling en die zwelling dus enorme pijn. Mijn eerste 2 weken was ik daardoor niet mobiel te noemen (en zo slap als een vaatdoekje)
ks herstel is geen feestje, maar dit vond ik geen goed alternatief!
Als er nog eens een derde komt dan ga ik in ieder geval voor een ks!
mijn eerste werd wegens niet vorderende onsluiting na 40 uur maar eens met een ks gehaald. Een echte reden was er verder niet gegeven. De tweede moest ik vaginaal proberen, want ik had 70% kans. Het werd uiteindelijk een vacuumbevalling met forse knip. Na een nachtje zkh zag alles er normaal uit en mocht ik naar huis, maar na 4 dagen kraambed werd ik weer terugvervoerd naar het zkh omdat ik verging van de pijn. kon niet liggen, staan, zitten, knip onstoken, nouja grote misere dus. uiteindelijk bleek dat er door het krappe bekken een enorme kneusing in alle zachte delen ontstaan en kneusing geeft zwelling en die zwelling dus enorme pijn. Mijn eerste 2 weken was ik daardoor niet mobiel te noemen (en zo slap als een vaatdoekje)
ks herstel is geen feestje, maar dit vond ik geen goed alternatief!
Als er nog eens een derde komt dan ga ik in ieder geval voor een ks!
dinsdag 4 maart 2008 om 20:33
hey neneh
ik heb nu 4 weken geleden een keizersnede achter de rug en ik heb een dreumes van 1,5 rondlopen. Ook hier is besloten tot een geplande keizersnede ivm niet vorderen van de ontsluiting en een spoedkeizersnede bij mijn eerste bevalling. Mijn eerste zoon was 4165 gram en 55 cm en kon achteraf niet door mijn bekken, bij deze zwangerschap dus een groei echo met 36 weken en daar bleek uit dat zoon nr 2 al 3885 gram geschat werd we hebben toen besloten weer een keizersnede te doen. Vaak niet geheel betrouwbaar die echo's maar nu wel juist bleek achteraf, zoon nr.2 was 4460 gram en 53 cm.
Het herstel vind ik ook deze keer weer enorm meevallen, van de spoedkeizersnede was ik wel eerder hersteld dan van deze, ik ben nu wat langer moe gebleven en had mn rust ook echt nodig. De vorige keer liep ik na 2 weken op het winkelcentrum schoenen te kopen en toen ik na deze bevaling op het winkelcentrum kwam voor de eerste keer heb ik het hele gezin na 30 min de auto weer ingesleept om naar huis te gaan. De wond heb ik nooit last van gehad, beide keren niet.
Doordat het ook deze keer weer zo goed als pijnloos was na de operatie ben ik dus wel te snel de oudste weer gaan tillen (ledikant in/uit, eetstoel etc etc) met als gevolg dat ik een week later in het ziekenhuis zat met enorme pijn aan de wond (inwendig) vreselijk op mn klote gehad van de gyn. Na wat aanpassingen thuis (meegroeibed en laag tafeltje met stoeltje om aan te eten voor zoon) gaat het super en kan ik zeggen dat ik nu na 4 weken weer aardig de oude ben!!!
succes met je beslissing
ik heb nu 4 weken geleden een keizersnede achter de rug en ik heb een dreumes van 1,5 rondlopen. Ook hier is besloten tot een geplande keizersnede ivm niet vorderen van de ontsluiting en een spoedkeizersnede bij mijn eerste bevalling. Mijn eerste zoon was 4165 gram en 55 cm en kon achteraf niet door mijn bekken, bij deze zwangerschap dus een groei echo met 36 weken en daar bleek uit dat zoon nr 2 al 3885 gram geschat werd we hebben toen besloten weer een keizersnede te doen. Vaak niet geheel betrouwbaar die echo's maar nu wel juist bleek achteraf, zoon nr.2 was 4460 gram en 53 cm.
Het herstel vind ik ook deze keer weer enorm meevallen, van de spoedkeizersnede was ik wel eerder hersteld dan van deze, ik ben nu wat langer moe gebleven en had mn rust ook echt nodig. De vorige keer liep ik na 2 weken op het winkelcentrum schoenen te kopen en toen ik na deze bevaling op het winkelcentrum kwam voor de eerste keer heb ik het hele gezin na 30 min de auto weer ingesleept om naar huis te gaan. De wond heb ik nooit last van gehad, beide keren niet.
Doordat het ook deze keer weer zo goed als pijnloos was na de operatie ben ik dus wel te snel de oudste weer gaan tillen (ledikant in/uit, eetstoel etc etc) met als gevolg dat ik een week later in het ziekenhuis zat met enorme pijn aan de wond (inwendig) vreselijk op mn klote gehad van de gyn. Na wat aanpassingen thuis (meegroeibed en laag tafeltje met stoeltje om aan te eten voor zoon) gaat het super en kan ik zeggen dat ik nu na 4 weken weer aardig de oude ben!!!
succes met je beslissing
dinsdag 4 maart 2008 om 20:34
Mijn eerste zwangerschap is na drie dagen weeen (4,5 cm ontsluiting in totaal) ook geeindigd in een spoedkeizersnede. Voor de tweede wilde ik ook de keuze hebben om voor een geplande keizersnede te gaan. Ik heb alle tijd getwijfeld, maar de baby heeft de keuze voor me gemaakt, aangezien ze in stuit ligt. Overmorgen ga ik dus voor mijn tweede keizersnede. Onze zoon is nu 19 maanden. Dus over een paar weken kan ik je mijn ervaring vertellen ![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
(Moet er wel bij zeggen dat mijn herstel supersnel ging, tweede dag in ziekenhuis naar huis en ik liep eigenlijk direct al weer rond. Wel als een oud omaatje, maar ok
)
(Moet er wel bij zeggen dat mijn herstel supersnel ging, tweede dag in ziekenhuis naar huis en ik liep eigenlijk direct al weer rond. Wel als een oud omaatje, maar ok
)
dinsdag 4 maart 2008 om 20:37
Hé Rammel! (Sorry TO: offtopic)
Fijn om jouw verhaal nog even mee te kunnen pikken. Niet dreumes tillen dus, begrijp ik, ook al voel je je snel weer ok. Nouja, daar valt mee te leven, verschonen kan op bed/bank waar ie zelf op kan klimmen, naar bed doen kan manlief doen (behalve middagslaapje) en eten doen we dan alleen in de kinderstoel als man er is. Hmm....zou moeten lukken!
Fijn om jouw verhaal nog even mee te kunnen pikken. Niet dreumes tillen dus, begrijp ik, ook al voel je je snel weer ok. Nouja, daar valt mee te leven, verschonen kan op bed/bank waar ie zelf op kan klimmen, naar bed doen kan manlief doen (behalve middagslaapje) en eten doen we dan alleen in de kinderstoel als man er is. Hmm....zou moeten lukken!
dinsdag 4 maart 2008 om 20:38
Ik had bij de tweede geen keus omdat het een spoedkeizersnede werd. Daar was ik totaal niet op voorbereid dus dat scheelt ongetwijfeld in de beleving. Maar goed. Ik vond het een drama. Mijn dochter was toen 2eneenkwart en snapte er helemaal niets van dat mama niets kon. Bovendien had ik weinig hulp en moest ik na 3 weken vol aan de bak met 2 kinderen. Herstel ging op zich wel oké.
Ik kan natuurlijk niet inschatten hoe erg jouw eerste bevalling was maar als je kunt kiezen voor een normale bevalling met pijnbestrijding zou ik daar voor kiezen. Van de geboorte van mijn dochter was ik lichamelijk veel sneller hersteld met veel minder pijn.
Ik kan natuurlijk niet inschatten hoe erg jouw eerste bevalling was maar als je kunt kiezen voor een normale bevalling met pijnbestrijding zou ik daar voor kiezen. Van de geboorte van mijn dochter was ik lichamelijk veel sneller hersteld met veel minder pijn.
dinsdag 4 maart 2008 om 20:45
Overigens werd ik de dag na de ks al mijn bed uit getrokken om te gaan lopen (niet leuk maar hielp wel), na krap een week gebruikte ik geen pijnstilling meer. Maar tillen heb ik 6 weken niet gedaan. We hadden dochter geleerd om zelf op de commode of keukentafel te klimmen zodat ik kon verschonen. Maar ja, zo'n kleintje valt nog weleens, wil weleens niet verder lopen, is soms moe en wil door mama gedragen worden of, het ergste, is de eerste avond thuis doodziek en mama kan niets.
Mijn bevalling ging op zich heel snel, om 7 uur echt weeën en om 12:55 uur werd zoon uit mijn buik getild. Ik was van de bevalling zelf dus niet echt uitgeput.
Wat ik net al schreef, ik denk dat het heel erg veel uitmaakt of je een geplande keizersnede krijgt of een spoedje waar je totaal niet op voorbereid bent (dochter was er in 3,5 uur thuis, ik dacht dat kunstje nog wel een jeer te flikken).
Mijn bevalling ging op zich heel snel, om 7 uur echt weeën en om 12:55 uur werd zoon uit mijn buik getild. Ik was van de bevalling zelf dus niet echt uitgeput.
Wat ik net al schreef, ik denk dat het heel erg veel uitmaakt of je een geplande keizersnede krijgt of een spoedje waar je totaal niet op voorbereid bent (dochter was er in 3,5 uur thuis, ik dacht dat kunstje nog wel een jeer te flikken).
dinsdag 4 maart 2008 om 20:50
hé saar!!!!
ja joh en anders een meegroeibedje van de ikea met vangdingen aan de zijkant! Ruben slaapt er echt super in, trappenlopen kan hij zelf al en hij heeft nu een heel stoer bert en ernie tafeltje met 2 stoeltjes waar tijdelijk aan gegeten wordt, helemaal goed dus!!
succes met je keizersnede en geniet van je kraamtijd oei die is voorbij gevlogen deze keer
mannetje is alweer 4 weken oud 
*en weer on-topic
)*
dinsdag 4 maart 2008 om 21:02
Dank jullie wel voor alle reacties. Niet dat ik er nu 1-2-3 uit ben, maar dit helpt wel bij het nadenken erover.
Alleen al het feit dat ik zelf de keuze heb, maakt dat ik wel redelijk gerustgesteld ben. En ik hoef nog niets te beslissen, dat kan tot de laatste week.
Wat jij vertelde Kikkie klinkt me goed in de oren. Uberhaupt hoe het is verlopen bij jou uiteindelijk, maar ook de afspraak van inleiden en niet eindeloos wachten, maar aant einde van de dag ks. Aan de andere kant: totaal rustig een geplande ks ingaan, klinkt zo te horen - bij bijna iedereen ( sorry Lemmy - - prettiger dan een spoedks.
Moeilijk, moeilijk... Maar inderdaad wel erg luxe en meegaand van de gyn hoor Blumpke, dat vind ik zeker ook.
Ik ga er maar eens een paar weken rustig over doordenken, en ik ga op papier zetten wat ik absoluut niet meer wil meemaken. Dat nemen ze dan in mijn dossier op.
Nogmaals dank!
Alleen al het feit dat ik zelf de keuze heb, maakt dat ik wel redelijk gerustgesteld ben. En ik hoef nog niets te beslissen, dat kan tot de laatste week.
Wat jij vertelde Kikkie klinkt me goed in de oren. Uberhaupt hoe het is verlopen bij jou uiteindelijk, maar ook de afspraak van inleiden en niet eindeloos wachten, maar aant einde van de dag ks. Aan de andere kant: totaal rustig een geplande ks ingaan, klinkt zo te horen - bij bijna iedereen ( sorry Lemmy - - prettiger dan een spoedks.
Moeilijk, moeilijk... Maar inderdaad wel erg luxe en meegaand van de gyn hoor Blumpke, dat vind ik zeker ook.
Ik ga er maar eens een paar weken rustig over doordenken, en ik ga op papier zetten wat ik absoluut niet meer wil meemaken. Dat nemen ze dan in mijn dossier op.
Nogmaals dank!
dinsdag 4 maart 2008 om 21:17
neneh, ik heb ook eerlijk aangegeven bij de gyn dat ik vreselijk tegen de bevalling opzag. Vond ik moeilijk om te doen (bang dat ik het piepende vrouwtje zou zijn die een moeilijke bevalling had gehad in haar ogen), maar hij reageerde daar heel positief op en vond zelf ook dat het absoluut niet nodig was om mijn eerste bevalling te herhalen.(ook in dossier gezet) Daarna kwam hij dus zelf met de afspraak over het inleiden en als dat te lang zou duren alsnog ks. Ik kon de keuze ook moeilijk maken, maar hoe dichter bij, hoe meer je daar wel uitkomt voor jezelf.
Succes met je keuze maken.
Succes met je keuze maken.
dinsdag 4 maart 2008 om 21:34
Je kan de komende maanden nog wel benutten om je peuter zoveel mogelijk "zelfstandig" te laten worden.
Mijn zoontje is net 2,5 en kan veel praktische dingen al zelf, dus trap op en af, op tafel klimmen voor verschonen, hij slaapt in een gewoon bed, hij kan zelf zijn laarzen aandoen, en schoenen en kleren uitdoen, hij zit op een gewone stoel aan tafel , kan met gemak 2 kilometer met me meelopen etc etc.
Eea ligt natuurlijk wel aan je kindje, maar je hebt iig de tijd om nog wat dingen aan te leren (vooral traplopen, dat vond ik ivm rugklachten al snel een drama)
Mijn zoontje is net 2,5 en kan veel praktische dingen al zelf, dus trap op en af, op tafel klimmen voor verschonen, hij slaapt in een gewoon bed, hij kan zelf zijn laarzen aandoen, en schoenen en kleren uitdoen, hij zit op een gewone stoel aan tafel , kan met gemak 2 kilometer met me meelopen etc etc.
Eea ligt natuurlijk wel aan je kindje, maar je hebt iig de tijd om nog wat dingen aan te leren (vooral traplopen, dat vond ik ivm rugklachten al snel een drama)
woensdag 5 maart 2008 om 10:56
Ik zou zelf denk ik kiezen voor een ks. Ik vind een natuurlijke bevalling helemaal niet per definitie een grotere kans op snel herstel als ik zo om me heenkijk. Maar goed,ik heb makkelijk lullen want ik herstelde heel snel na mijn ks. Als ik echter zie hoe mijn vriendinnen erbij lagen na een natuurlijke bevalling met vacuum, hechten en gekneusde schaambotjes enzo, en een andere met nog heel veel meer hechtingen en een ontstoken aantal na een week, neuhh....dan lag ik er een stuk herstelder bij dan zij. Ik had echt medelijden met hen toen ik ze zo zag strompelen door het huis.
Je kunt je kindje inderdaad op de tilmomenten al wat zelfstandiger maken. Kijk eens een dag goed naar wanneer je hem tilt, en schrijf dat op, dan kun je dat voor je bevalling nog gaan veranderen.
Je kunt je kindje inderdaad op de tilmomenten al wat zelfstandiger maken. Kijk eens een dag goed naar wanneer je hem tilt, en schrijf dat op, dan kun je dat voor je bevalling nog gaan veranderen.
dinsdag 18 maart 2008 om 10:12
Hallo Kikkie1,
Ben 10 dagen op vakantie geweest, vandaar geen reactie. Even heerlijk naar de zon, 25 grd, wat een genot.
Tav van mijn besluit:nou ik ben wel iets verder denk ik.
Tijdens de vakantie dacht ik op een avond dat ik vruchtwater verloor (ik ben nu pas 28 wk zwanger). We schrokken ons kapot. Om een lang verhaal kort te maken. Na eerst een spaanse arts te hebben gesproken, die niets van zwangerschappen afwist, midden in de nacht in ziekenhuis beland, op 2 uur rijden (met verward kind achterin auto...).
Er bleek gelukkig niets aan de hand, maar ik had de schrik vreselijk te pakken. Raakte ook wel beetje in paniek bij de gadchte dat ik wellicht zou gaan bevallen. Zag allemaal akelige dingen voor me - uberhaupt natuurlijk om zo'n premature baby ter wereld te brengen, maar ook weer oude beelden van mijn vorige bevalling.
Ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren eigenlijk, dat ik zo angstig zou worden. Vond mezelf wel redelijk rustig de laatste maanden.
De gynaecoloog ter plekke wilde me een nacht ter observatie houden, maar mijn dochtertje raakte daar zo van overstuur dat we uiteindelijk hebben besloten om toch maar met z'n 3tjes naar t hotel terug te keren.
De dagen erna was ik nog flink bibberig van deze ervaring en bekroop me steeds meer t idee om toch maar zonder alle mogelijke paniek en onrust een geplande ks in te gaan.
Maar goed, nu net thuis en t maar weer even laten bezinken allemaal. Over 2 weken weer naar de gynaecollog en t er ook maar weer met hem over hebben denk ik.
Gaat t goed met jou?
dag! Neneh
Ben 10 dagen op vakantie geweest, vandaar geen reactie. Even heerlijk naar de zon, 25 grd, wat een genot.
Tav van mijn besluit:nou ik ben wel iets verder denk ik.
Tijdens de vakantie dacht ik op een avond dat ik vruchtwater verloor (ik ben nu pas 28 wk zwanger). We schrokken ons kapot. Om een lang verhaal kort te maken. Na eerst een spaanse arts te hebben gesproken, die niets van zwangerschappen afwist, midden in de nacht in ziekenhuis beland, op 2 uur rijden (met verward kind achterin auto...).
Er bleek gelukkig niets aan de hand, maar ik had de schrik vreselijk te pakken. Raakte ook wel beetje in paniek bij de gadchte dat ik wellicht zou gaan bevallen. Zag allemaal akelige dingen voor me - uberhaupt natuurlijk om zo'n premature baby ter wereld te brengen, maar ook weer oude beelden van mijn vorige bevalling.
Ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren eigenlijk, dat ik zo angstig zou worden. Vond mezelf wel redelijk rustig de laatste maanden.
De gynaecoloog ter plekke wilde me een nacht ter observatie houden, maar mijn dochtertje raakte daar zo van overstuur dat we uiteindelijk hebben besloten om toch maar met z'n 3tjes naar t hotel terug te keren.
De dagen erna was ik nog flink bibberig van deze ervaring en bekroop me steeds meer t idee om toch maar zonder alle mogelijke paniek en onrust een geplande ks in te gaan.
Maar goed, nu net thuis en t maar weer even laten bezinken allemaal. Over 2 weken weer naar de gynaecollog en t er ook maar weer met hem over hebben denk ik.
Gaat t goed met jou?
dag! Neneh
dinsdag 18 maart 2008 om 11:28
Ik had een peuter van bijna twee toen ik met een ks een tweeling kreeg. Ik had helaas geen keus.
De ks ging niet helemaal lekker en ik heb maanden last gehad. En dan is het lastig dat je zo afhankelijk bent met een peuter en een net geboren tweeling.
Nou was mijn 1e bevalling normaal, maar de ks ging dus niet zo lekker (had 3 ltr bloed verloren en was dus erg zwak, kreeg trouwens wel een bloedtransfusie maar evengoed...). Verder nog wat problemen. Dus een ks is niet altijd 'makkelijk' zoals ik van te voren had gehoord. Oh een ks is ideaal...Niet altijd dus. Realiseer je goed dat het toch een buikoperatie is.
Heel veel succes en geluk met je kindjes.
Jennie
De ks ging niet helemaal lekker en ik heb maanden last gehad. En dan is het lastig dat je zo afhankelijk bent met een peuter en een net geboren tweeling.
Nou was mijn 1e bevalling normaal, maar de ks ging dus niet zo lekker (had 3 ltr bloed verloren en was dus erg zwak, kreeg trouwens wel een bloedtransfusie maar evengoed...). Verder nog wat problemen. Dus een ks is niet altijd 'makkelijk' zoals ik van te voren had gehoord. Oh een ks is ideaal...Niet altijd dus. Realiseer je goed dat het toch een buikoperatie is.
Heel veel succes en geluk met je kindjes.
Jennie
