Kind liegt

29-02-2024 08:49 58 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Even advies nodig;

Ons kind (net 7) liegt steeds vaker. Zelf zegt hij dat hij "een grapje" maakt.
Is al paar maanden aan de gang en begon klein, en leugentjes worden steeds groter van aard. Hebben hem hier al vaker op aangesproken, dat als het een grapje is, hij moet aangeven dat het een grapje is.

Het is nu zo erg, dat we bijna alles in twijfel trekken wat hij zegt. Vinden we erg vervelend, en hij ook. Heeft zelfs aangegeven dat hij niks meer vertelt omdat wij hem toch nooit geloven. Doet pijn om te horen van je kind, en willen we absoluut niet, maar door zijn eigen gedrag is dit wel gebeurt.

Herkennen jullie dit? Zo ja; hoe hebben jullie dit aangepakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja hoor, ik was zelf een liegend kind.

De omgeving van het liegende kind wil de onderste steen boven hebben, dat werkt averechts.
Liegen hoort ook wel een beetje bij de ontwikkeling, er is vast iemand die dat beter kan uitleggen dan ik.

Ikzelf zou er geen big deal van maken. Misschien zou ik een keer zeggen "ik geloof niet helemaal dat dat de waarheid is" en dan klaar. Even laten weten dat je het weet en verder laten rusten.

Het komt meestal echt wel goed, de meeste kinderen groeien eroverheen. Mijn neef is een pathalogische leugenaar, dat komt waarschijnlijk niet meer goed en zijn moeder zit als een bok op de haverkist. Hun relatie is dan ook ernstig verstoord.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Het schijnt dat kinderen soms liegen omdat ze zelf niet zo goed het verschil weten tussen fantasie en werkelijkheid. En als ze iets ouder worden is het soms prettig om iets voor jezelf te kunnen houden - beetje oefenen met controle hebben over wat je wel/niet zegt.

door te focussen op de waarheid, en daar ook heel streng/principieel in te zijn maak je het mogelijk veel ingewikkelder en 'lelijker' dan dat het voor het kind zelf is. Ik kan me voorstellen dat jullie relatie hierdoor wel wat verstoord is.

Kun je het loslaten en minder vasthouden aan 'waarheid'. Wat maakt het uit of het waar is wat je kind verteld? Het is nog maar 7, er hangt geen wereldvrede vanaf.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Wanneer zegt hij dat het een grapje is?

Kan hij ook iets zeggen om te peilen wat de reactie is? En als mensen leuk doen, is het geen grapje, maar als mensen kwaad worden is het opeens wél een grapje?

Wat wint kind ermee om dit gedrag te laten zien? Wat levert het hem op? Thuis of op school?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Oh niet zo'n groot ding van maken joh. Deed ik vroeger ook en heel veel kinderen met mij. Ik had een rijke fantasie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij zal vanzelf het nut gaan zien van betrouwbaar gedrag zodra hij meer besef krijgt van langere termijn. Als je heel jong bent telt het nu het zwaarst. Later wordt dat anders. Je hersenen ontwikkelen zich.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken iemand die ook loog als kind. Het had grote consequenties. Op de middelbare school zijn meldingen bij VT gemaakt richting haar ouders op basis van haar leugens. Ze loog tijdens haar HBO over psychische aandoeningen, (hevige) medicatie die ze zou slikken, etc.

Ik zie het zelf nog steeds, ik voel gelijk als de grens van realiteit naar fantasie over gegaan wordt. In algemene zin heeft ze een grote hang naar "drama". Wat ik nu terugkijkend zie is heel weinig stabiliteit in relaties. Eens in de zoveel jaar wisselt de complete vriendengroep. Ik vermoed op basis van leugens ook. Ze zoekt mensen op en neemt een bepaalde rol aan (o.a. gebaseerd op leugens) en ik denk dan op een gegeven moment de waarheid aan het licht komt en dat de relaties dan weer verwateren. En vanuit haarzelf ook, dat ze de "rol" niet meer leuk vindt en zoekt naar iets anders.

Dit lijkt me een extreem geval en jouw lieve zoontje is vast heel anders :) . Maar ik ben hier zelf als ouder me-ga alert op en ik zou zelf hier heel jong al proberen iets aan te doen als het te lang duurt.
browniedoc wijzigde dit bericht op 29-02-2024 09:44
1.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien is er een verschil tussen een kind dat een uitgebreid verhaal vertelt dat overduidelijk niet klopt, en een kind aan wie je concreet vraagt: “heb jij dat gedaan?”, en dan liegt? Geen idee hoor, maar omdat je het over grapjes hebt, lijkt het om een ander soort “leugen” te gaan dan het ja/nee liegen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Degene die ik ken raakte ook altijd verstrikt in haar leugens, vriendschappen op de basisschool waren daardoor ook heel lastig. Ze had een heel slechte reputatie. Ze durfde op een gegeven moment niet meer te erkennen dat ze gelogen had. Ze kwam helemaal in de knoop met zichzelf.

Daar zou ik denk ik het meeste alert op zijn, op de relaties en welke impact dit heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn jongste liegt ook bij directe vragen als 'heb jij dat gedaan'?
Maar meer indirect werk wel: ik kan mijn lippenstift niet meer vinden, wil jij me helpen zoeken jij bent altijd zo goed in het vinden van dingen: dan komt ie ineens uit haar poppenhuis te voorschijn.

zo voorkomen we dus situaties waarin het gaat om 'de waarheid'.

Als ze vertelt over een schooldag die niet waar kán zijn, zeggen we meestal iets als: klinkt alsof er veel gebeurd is vandaag. En dan weer over tot de orde van de dag. Wil je thee of water drinken?

Wat helpt: grote broer geeft soms duidelijk aan dat het verhaal van zijn zusje niet klopt. Meestal zeggen we dan: oh, dat zal best, waarschijnlijk heeft xx ook wat dingen verteld waarvan ze het juist heel leuk had gevonden als dat echt zo zou zijn. Als xx net zo oud is als jij, dan doet ze dat niet meer. Op die manier proberen we wel te laten merken dat we niet alles geloven, maar houden we het ook klein.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij 7 jaar vallen veel zaken onder 'jokken'. Liegen is voor mij, iets bewust anders brengen of ontkennen. Gezien zijn leeftijd is voor hem onderscheid moeilijk te maken. De kinderfabel over het jongetje en de wolf kan hem misschien inzichtelijk maken dat jokken/liegen niet handig/niet altijd een grapje is.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel mensen geven feiten onnauwkeurig weer als het vermoedelijk niet gecontroleerd zal worden en ze er iets voor zichzelf uit halen. Of iets willen vermijden. Ik vermoed dat er veel gelogen zal worden op bepaalde sociale media.

Lastig hoor. Later begrijpen kinderen het beter en vinden ze hun weg. Maar als opvoeder zal het vaak ongemakkelijk zijn.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind er wel een verschil in zitten of een kind liegt omdat hij iets gedaan heeft dat niet mocht en het verzinnen van hele verhalen en gebeurtenissen.
Het eerste kun je waarschijnlijk wel tackelen door niet boos te worden als het kind eerlijk is en die eerlijkheid te prijzen en duidelijk te maken dat je liegen erger vindt dan stout zijn.
Over dat laatste zou ik me meer zorgen maken. Ik ken nl ook iemand die dat altijd deed en is blijven doen. Met gevolgen zoals Browniedoc omschrijft. Volgens mij wist hij uiteindelijk zelf niet meer wie en wat hij zelf eigenlijk echt was.
Ik heb te weinig verstand van kinderen om te kunnen bepalen wanneer dit gedrag nog normaal is en wanneer niet. En wat je ermee moet. Maar ik zou dat wel verder gaan uitzoeken.
impala wijzigde dit bericht op 29-02-2024 10:12
11.57% gewijzigd
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoccellia schreef:
29-02-2024 09:53
Mijn jongste liegt ook bij directe vragen als 'heb jij dat gedaan'?
Je ziet van die schattige video's. Kind met gezicht onder de chocola. Ouder: "heb jij die chocola opgegeten?" "Nee, nee, echt niet". Iedereen vindt dat bijzonder humoristisch. :)
Een van de eerste dingen die een kind leert is boosheid van mamma vermijden door klungelig liegen.
Dan moet het maar zoals het kan
Ik loog als kind ook heel veel, vooral omdat ik gewoon een mega fantasie had en van alles er uit flapte wat er in me op kwam. Nu schrijf ik daar dus verhalen mee, met die grote fantasie.
Maar voor mijn moeder was het wel vervelend en lastig ja. Die had er een enorme hekel aan als ik loog, dus dat gaf aardig wat gedoe thuis. Ze werd vooral erg kwaad op me. Hoe ik het op zou lossen, geen idee, ik heb geen kinderen. Mijn neefje heeft mijn fantasie en verzint er ook lustig op los ( hij is bijna 4 ).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik loog op die leeftijd, en later, ook weleens. Over vrij onbenullige dingen. En dat had altijd als reden dat ik geen zin had in de reactie van mijn moeder als ik wél de waarheid vertelde. Ik denk dat mensen, zeker ook kinderen, vaak liegen omdat ze daar baat bij hebben. In mijn geval dus een mildere reactie van mijn moeder, of het niet doorvragen omdat ze zo graag dingen wilden weten ondanks dat ik daar geen zin in had en ik meer "prive" wilde.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
29-02-2024 10:07
Ik loog op die leeftijd, en later, ook weleens. Over vrij onbenullige dingen. En dat had altijd als reden dat ik geen zin had in de reactie van mijn moeder als ik wél de waarheid vertelde. Ik denk dat mensen, zeker ook kinderen, vaak liegen omdat ze daar baat bij hebben. In mijn geval dus een mildere reactie van mijn moeder, of het niet doorvragen omdat ze zo graag dingen wilden weten ondanks dat ik daar geen zin in had en ik meer "prive" wilde.
Dat vind ik een vrij normale vorm van liegen. Hoe strenger en hoe bestraffender of veroordelender je ouders, hoe meer je daartoe 'gedwongen' wordt.
Maar uit de op krijg ik de indruk dat er meer aan de hand is
impala wijzigde dit bericht op 29-02-2024 10:11
2.73% gewijzigd
.
Alle reacties Link kopieren Quote
ik denk niet dat de (bijna) volwassenen die veel liegen en daarmee in de problemen komen geholpen zouden zijn geweest met een heel harde aanpak. De consequenties van liegen (namelijk: in de problemen komen, vrienden kwijtraken) hebben kennelijk ook geen invloed op het gedrag.
Er bestaan gewoon pathologische leugenaars. Kennelijk levert het liegen meer op (aandacht, controle, adrenaline), dan dat de consequenties kost.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoccellia schreef:
29-02-2024 10:10
ik denk niet dat de (bijna) volwassenen die veel liegen en daarmee in de problemen komen geholpen zouden zijn geweest met een heel harde aanpak. De consequenties van liegen (namelijk: in de problemen komen, vrienden kwijtraken) hebben kennelijk ook geen invloed op het gedrag.
Er bestaan gewoon pathologische leugenaars. Kennelijk levert het liegen meer op (aandacht, controle, adrenaline), dan dat de consequenties kost.
Ik denk ook niet dat een harde aanpak werkt. Zal het eerder erger maken. Maar hoe je zoiets wel zou kunnen aanpakken, en of dat überhaupt lukt, geen idee.
.
meisje85 schreef:
29-02-2024 10:07
Ik loog op die leeftijd, en later, ook weleens. Over vrij onbenullige dingen. En dat had altijd als reden dat ik geen zin had in de reactie van mijn moeder als ik wél de waarheid vertelde. Ik denk dat mensen, zeker ook kinderen, vaak liegen omdat ze daar baat bij hebben. In mijn geval dus een mildere reactie van mijn moeder, of het niet doorvragen omdat ze zo graag dingen wilden weten ondanks dat ik daar geen zin in had en ik meer "prive" wilde.
Of gewoon een rijke fantasie. Vertelde op die leeftijd m'n vriendinnetjes dat mijn vader een veel spannender baan had dan ie daadwerkelijk had. Dat m'n opa kapitein was en dat ik pipi langkous had ontmoet. Allemaal gelogen, maar lekker boeiend. Geen idee hoe ik er allemaal bij kwam. Vond het waarschijnlijk gewoon leuk om interessant te doen.
Browniedoc schreef:
29-02-2024 09:43
Ik ken iemand die ook loog als kind. Het had grote consequenties. Op de middelbare school zijn meldingen bij VT gemaakt richting haar ouders op basis van haar leugens. Ze loog tijdens haar HBO over psychische aandoeningen, (hevige) medicatie die ze zou slikken, etc.

Ik zie het zelf nog steeds, ik voel gelijk als de grens van realiteit naar fantasie over gegaan wordt. In algemene zin heeft ze een grote hang naar "drama". Wat ik nu terugkijkend zie is heel weinig stabiliteit in relaties. Eens in de zoveel jaar wisselt de complete vriendengroep. Ik vermoed op basis van leugens ook. Ze zoekt mensen op en neemt een bepaalde rol aan (o.a. gebaseerd op leugens) en ik denk dan op een gegeven moment de waarheid aan het licht komt en dat de relaties dan weer verwateren. En vanuit haarzelf ook, dat ze de "rol" niet meer leuk vindt en zoekt naar iets anders.

Dit lijkt me een extreem geval en jouw lieve zoontje is vast heel anders :) . Maar ik ben hier zelf als ouder me-ga alert op en ik zou zelf hier heel jong al proberen iets aan te doen als het te lang duurt.
Kindje van TO is net 7 hè…… vind ik nog wel een verschilletje
BlauweTulp schreef:
29-02-2024 10:16
Of gewoon een rijke fantasie. Vertelde op die leeftijd m'n vriendinnetjes dat mijn vader een veel spannender baan had dan ie daadwerkelijk had. Dat m'n opa kapitein was en dat ik pipi langkous had ontmoet. Allemaal gelogen, maar lekker boeiend. Geen idee hoe ik er allemaal bij kwam. Vond het waarschijnlijk gewoon leuk om interessant te doen.
Zo zag het er hier ook uit. Het was vooral aandacht omdat ik niet zo'n populair kind was. Dus verzon ik van alles om vriendjes te maken.
Tegen mijn moeder loog ik vooral over of ik iets wel of niet gedaan had. Standaard kinderleugens dus. Dan schoof ik het lekker door naar mijn broertje. En andersom ook natuurlijk, we wezen graag naar elkaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlauweTulp schreef:
29-02-2024 10:16
Of gewoon een rijke fantasie. Vertelde op die leeftijd m'n vriendinnetjes dat mijn vader een veel spannender baan had dan ie daadwerkelijk had. Dat m'n opa kapitein was en dat ik pipi langkous had ontmoet. Allemaal gelogen, maar lekker boeiend. Geen idee hoe ik er allemaal bij kwam. Vond het waarschijnlijk gewoon leuk om interessant te doen.
Dat is wel het soort liegen dat ik zorgelijk zou vinden. Er zijn zat mensen die dit nog steeds doen als ze volwassen zijn. In meer of mindere mate. Denk niet dat iedereen daar overheen groeit. Ik denk dat het samenhangt met een vorm van onzekerheid, waar je veel last van kunt krijgen. En waar ik dus iets aan zou willen doen als mijn kind die neiging heeft en ook houdt als het ouder wordt.
impala wijzigde dit bericht op 29-02-2024 10:27
22.51% gewijzigd
.
Alle reacties Link kopieren Quote
https://psychogoed.nl/waarom-liegt-mijn ... en-kleuter

https://www.apetrotsekinderen.nl/mijn-k ... n-ik-doen/

Liegen is vrij normaal. Niet meteen grote zorgen maken, hoor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
impala schreef:
29-02-2024 10:22
Dat is wel het soort liegen dat ik zorgelijk zou vinden. Er zijn zat mensen die dit nog steeds doen als ze volwassen zijn. In meer of mindere mate. Denk niet dat iedereen daar overheen groeit.
Nee joh, hoezo zorgelijk? Mensen maken het vaak spannender dan het daadwerkelijk is, maar wat is daar erg aan? Vaak niet meer zulke absurde verhalen als kind, maar zit er nog wel wat van waarheid in maar dan wat spannender. Bij kinderen is dit vaak ook gewoon een fase en ik vertel überhaupt geen spannende verhalen meer die niet kloppen en maak ook niets spannender. Je brein zit als kind echt heel anders in elkaar dan als volwassene hè.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven