Kinderen
alle pijlers
Kind liegt
donderdag 29 februari 2024 om 08:49
Even advies nodig;
Ons kind (net 7) liegt steeds vaker. Zelf zegt hij dat hij "een grapje" maakt.
Is al paar maanden aan de gang en begon klein, en leugentjes worden steeds groter van aard. Hebben hem hier al vaker op aangesproken, dat als het een grapje is, hij moet aangeven dat het een grapje is.
Het is nu zo erg, dat we bijna alles in twijfel trekken wat hij zegt. Vinden we erg vervelend, en hij ook. Heeft zelfs aangegeven dat hij niks meer vertelt omdat wij hem toch nooit geloven. Doet pijn om te horen van je kind, en willen we absoluut niet, maar door zijn eigen gedrag is dit wel gebeurt.
Herkennen jullie dit? Zo ja; hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ons kind (net 7) liegt steeds vaker. Zelf zegt hij dat hij "een grapje" maakt.
Is al paar maanden aan de gang en begon klein, en leugentjes worden steeds groter van aard. Hebben hem hier al vaker op aangesproken, dat als het een grapje is, hij moet aangeven dat het een grapje is.
Het is nu zo erg, dat we bijna alles in twijfel trekken wat hij zegt. Vinden we erg vervelend, en hij ook. Heeft zelfs aangegeven dat hij niks meer vertelt omdat wij hem toch nooit geloven. Doet pijn om te horen van je kind, en willen we absoluut niet, maar door zijn eigen gedrag is dit wel gebeurt.
Herkennen jullie dit? Zo ja; hoe hebben jullie dit aangepakt?
donderdag 29 februari 2024 om 10:27
Ik deed het op die leeftijd ook wel, en in de situaties die ik me kan herinneren was dat vooral omdat ik het heel lastig vond om fouten te maken. De schaamte was dan zo groot (en het ging echt om onbenullige dingen) dat ik ging liegen.
Als volwassene heb ik nog steeds last van perfectionisme, maar nu is erover liegen juist het laatste dat ik zou doen. Ik heb nu eerder de neiging om juist als eerste te roepen dat ik iets fout gedaan heb. Weet niet helemaal hoe dat van de ene 'copingsstijl' overgegaan is in de andere.
Op welke manier liegt jouw kind? Fantaseert hij de hele boel bij elkaar of liegt hij over specifieke dingen? Dingen die hij gedaan heeft, gezien heeft?
Als volwassene heb ik nog steeds last van perfectionisme, maar nu is erover liegen juist het laatste dat ik zou doen. Ik heb nu eerder de neiging om juist als eerste te roepen dat ik iets fout gedaan heb. Weet niet helemaal hoe dat van de ene 'copingsstijl' overgegaan is in de andere.
Op welke manier liegt jouw kind? Fantaseert hij de hele boel bij elkaar of liegt hij over specifieke dingen? Dingen die hij gedaan heeft, gezien heeft?
Tjezus, wat vals
donderdag 29 februari 2024 om 10:33
In die eerste link staat dat 7/8 een grensleeftijd is, waarbij liegen omdat je fantasie op hol slaat overgaat in bewust liegen. Ik zou dus wel even in de gaten houden hoe dit zich ontwikkelt, als het gaat om het verzinnen van verhalen.blijfgewoonbianca schreef: ↑29-02-2024 10:22https://psychogoed.nl/waarom-liegt-mijn ... en-kleuter
https://www.apetrotsekinderen.nl/mijn-k ... n-ik-doen/
Liegen is vrij normaal. Niet meteen grote zorgen maken, hoor.
.
donderdag 29 februari 2024 om 10:38
Kind is net ! 7.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 29 februari 2024 om 10:39
Als het geen grote/ernstige dingen zijn: pietje heeft mij in elkaar geslagen, iemand heeft aan mijn geslachtsdelen gezeten, dan zou ik het zoveel mogelijk loslaten. Je weet dan inderdaad niet altijd wat de (hele) waarheid is, maar doet dat ertoe?
Ik heb ook veel gelogen als kind en heb soms nog weleens de neiging om het te doen. Dat kwam vooral door druk van mijn ouders. Het gevoel dat je tekortschiet, of dat een lastig gesprek volgt als je eerlijk bent. Ik heb dit in mijn relatie echt af moeten leren. Ik loog dat dan ik iets al gedaan had, terwijl dat niet zo was. Inmiddels zeg ik gewoon eerlijk dat ik iets vergeten ben oid, gaf mij heel veel lucht.
Om medische redenen plast mijn dochter (ook 7) met een katheter, ze voelt niet wanneer ze moet gaan en heeft daar een speciaal horloge voor. Ze is jong, dus vergeet het wel eens, of negeert het trilsignaal. Dan heeft ze een natte broek, die ze de laatste tijd soms verborg op haar kamer. Daar waren wij natuurlijk niet blij mee. Ik zei toen: 'je kunt het toch gewoon eerlijk zeggen, want wij worden toch niet boos?' Nee, maar misschien kunnen we iets wel te groot maken, zodat kind het liefst een confrontatie uit de weg gaat. Ze baalt van haar natte broek, weet dat ze die had kunnen voorkomen en wil de preek niet horen dat ze beter naar haar horloge moet luisteren.
Op die manier heb je dus denk ik verschillende manieren van liegen/jokken. In dit geval vermijdend jokken, maar je hebt inderdaad ook fantasierijk jokken. Om jezelf interessanter/groter te maken. In dat geval helpt het misschien om te benadrukken dat je zijn échte verhalen eigenlijk veel mooier/leuker/interessanter vindt?
Ik heb ook veel gelogen als kind en heb soms nog weleens de neiging om het te doen. Dat kwam vooral door druk van mijn ouders. Het gevoel dat je tekortschiet, of dat een lastig gesprek volgt als je eerlijk bent. Ik heb dit in mijn relatie echt af moeten leren. Ik loog dat dan ik iets al gedaan had, terwijl dat niet zo was. Inmiddels zeg ik gewoon eerlijk dat ik iets vergeten ben oid, gaf mij heel veel lucht.
Om medische redenen plast mijn dochter (ook 7) met een katheter, ze voelt niet wanneer ze moet gaan en heeft daar een speciaal horloge voor. Ze is jong, dus vergeet het wel eens, of negeert het trilsignaal. Dan heeft ze een natte broek, die ze de laatste tijd soms verborg op haar kamer. Daar waren wij natuurlijk niet blij mee. Ik zei toen: 'je kunt het toch gewoon eerlijk zeggen, want wij worden toch niet boos?' Nee, maar misschien kunnen we iets wel te groot maken, zodat kind het liefst een confrontatie uit de weg gaat. Ze baalt van haar natte broek, weet dat ze die had kunnen voorkomen en wil de preek niet horen dat ze beter naar haar horloge moet luisteren.
Op die manier heb je dus denk ik verschillende manieren van liegen/jokken. In dit geval vermijdend jokken, maar je hebt inderdaad ook fantasierijk jokken. Om jezelf interessanter/groter te maken. In dat geval helpt het misschien om te benadrukken dat je zijn échte verhalen eigenlijk veel mooier/leuker/interessanter vindt?
donderdag 29 februari 2024 om 10:41
Ja daarom. Ik bedoel dus dat het nu nog niet zorgelijk is, en er staan ook goede tips in over hoe je kan reageren, maar dat ik wel in de gaten zou houden hoe dit zich de komende 1-2 jaar ontwikkelt.
Vanwege dit (uit de tweede link):
Kinderen met een positief zelfbeeld liegen minder dan kinderen die onzeker zijn en een negatief zelfbeeld hebben.
impala wijzigde dit bericht op 29-02-2024 10:58
21.07% gewijzigd
.
donderdag 29 februari 2024 om 10:47
Ik zag het altijd (en nog) als ze niet helemaal de waarheid zegt, ze kan het niet. Ik had haar als kleuter al wijsgemaakt dat je bij jokken dan de J van Jokkebrok op je voorhoofd krijgt, beetje vergelijkbaar met de neus van Pinokkio. En soms kwam ze dan al met het handje op het voorhoofd naar me toe 
En ik heb ook altijd laten merken dat ik liegen erger vind dan iets stouts doen. En zegt ze wat eerlijk dan benoem ik dat ook. En nog. Als ze bijvoorbeeld met een onvoldoende thuis komt. Jammer van je cijfer en verder zeg ik er niet veel over. Ik ga er gewoon vanuit dat ze haar best gedaan heeft, zelfs als ik weet dat ze heeft lopen lummelen en het gemopper over de moeilijke toets of stomme docent niet helemaal terecht is. Wat niet wil zeggen dat het niet waar is. Haar waarheid is dat de toets moeilijker was dan ze had ingeschat, ze liegt dus niet als ze dat zegt. Ze is door het slechte cijfer al gestraft. Ik kan hooguit zeggen dat als de docent onvoldoende uitlegt, ze het nogmaals kan vragen of thuis om hulp kan vragen. De leugen laat ik gaan. Iedereen liegt, jij zegt thuis ook dat je baas nog te dom is om te poepen terwijl je misschien zelf de fout hebt gemaakt of informatie hebt gemist. Het is menselijk om de schuld bij de ander te leggen ook al heb je een eigen aandeel. En soms laat het maar gebeuren. Dochter moet haar eigen was in de wasmand doen en als ze zegt dat zij het gedaan heeft en het ligt er niet dan merkt ze dat vanzelf als kleding niet gewassen wordt. Oorzaak-gevolg. Maar ga je het vragen waarom de was er niet inligt, krijg je een leugen... kun je meer op die manier de dingen laten gebeuren en hem zelf de consequenties laten aanvaarden? En soms kreeg ik op de vraag "hoe was het op school" een goed te horen terwijl je aan alles ziet dat het niet zo is. Laat het even gaan. Ze was er niet aan toe om er over te praten als ze vers uit de school kwam, ze moest even landen. Dus eerst even haar gang laten gaan en dan tijdens het eten nog eens vragen.
Waar liegt hij zoal over? Wat zegt de juf er over? En begin eens met iets NIET in twijfel te trekken en wat is je toon als je wat vraagt. Is het beschuldigend en reageert hij met een leugen uit verdediging. Kun je je vragen anders stellen, bijvoorbeeld meer open en met een andere, minder verwijtende, toon om te kijken of dat het helpt. En dan complimenteren dat hij eerlijk is geweest? Hoe is je eigen gedrag en moet je op alles een verklaring willen?
En ik heb ook altijd laten merken dat ik liegen erger vind dan iets stouts doen. En zegt ze wat eerlijk dan benoem ik dat ook. En nog. Als ze bijvoorbeeld met een onvoldoende thuis komt. Jammer van je cijfer en verder zeg ik er niet veel over. Ik ga er gewoon vanuit dat ze haar best gedaan heeft, zelfs als ik weet dat ze heeft lopen lummelen en het gemopper over de moeilijke toets of stomme docent niet helemaal terecht is. Wat niet wil zeggen dat het niet waar is. Haar waarheid is dat de toets moeilijker was dan ze had ingeschat, ze liegt dus niet als ze dat zegt. Ze is door het slechte cijfer al gestraft. Ik kan hooguit zeggen dat als de docent onvoldoende uitlegt, ze het nogmaals kan vragen of thuis om hulp kan vragen. De leugen laat ik gaan. Iedereen liegt, jij zegt thuis ook dat je baas nog te dom is om te poepen terwijl je misschien zelf de fout hebt gemaakt of informatie hebt gemist. Het is menselijk om de schuld bij de ander te leggen ook al heb je een eigen aandeel. En soms laat het maar gebeuren. Dochter moet haar eigen was in de wasmand doen en als ze zegt dat zij het gedaan heeft en het ligt er niet dan merkt ze dat vanzelf als kleding niet gewassen wordt. Oorzaak-gevolg. Maar ga je het vragen waarom de was er niet inligt, krijg je een leugen... kun je meer op die manier de dingen laten gebeuren en hem zelf de consequenties laten aanvaarden? En soms kreeg ik op de vraag "hoe was het op school" een goed te horen terwijl je aan alles ziet dat het niet zo is. Laat het even gaan. Ze was er niet aan toe om er over te praten als ze vers uit de school kwam, ze moest even landen. Dus eerst even haar gang laten gaan en dan tijdens het eten nog eens vragen. Waar liegt hij zoal over? Wat zegt de juf er over? En begin eens met iets NIET in twijfel te trekken en wat is je toon als je wat vraagt. Is het beschuldigend en reageert hij met een leugen uit verdediging. Kun je je vragen anders stellen, bijvoorbeeld meer open en met een andere, minder verwijtende, toon om te kijken of dat het helpt. En dan complimenteren dat hij eerlijk is geweest? Hoe is je eigen gedrag en moet je op alles een verklaring willen?
donderdag 29 februari 2024 om 11:26
Ik vind 'liegen' wel een zware uitdrukking. Vraag aan al je gezinsleden hoe een bepaalde situatie is gegaan en je krijgt allemaal verschillende verhalen.
Wie zei wat in welke volgorde? Daar kom je niet meer uit hoor.
Er is vaak niet 1 objectieve waarheid te vinden. En waarom zou je dat willen?
Ik zou niet zo oordelend naar de situatie kijken en er wat luchtiger mee omgaan.
Door je kind voor het blok te zetten "heb jij dat gedaan?", moet hij meteen ja of nee zeggen. Dan kan hij ook niet meer alsnog de 'waarheid' vertellen, want geeft hij alsnog iets toe, dan worden zijn ouders weer boos om het zgn liegen.
Wie zei wat in welke volgorde? Daar kom je niet meer uit hoor.
Er is vaak niet 1 objectieve waarheid te vinden. En waarom zou je dat willen?
Ik zou niet zo oordelend naar de situatie kijken en er wat luchtiger mee omgaan.
Door je kind voor het blok te zetten "heb jij dat gedaan?", moet hij meteen ja of nee zeggen. Dan kan hij ook niet meer alsnog de 'waarheid' vertellen, want geeft hij alsnog iets toe, dan worden zijn ouders weer boos om het zgn liegen.
donderdag 29 februari 2024 om 11:28
Ik hoor ook graag een voorbeeld.
Liegt hij om een interessant verhaal te hebben? Of om consequenties te ontlopen?
Mijn dochter doet dat laatste, dus hebben wij als ouders de regel: als je de waarheid vertelt worden wij nooit boos en krijg je nooit straf. Is best lastig soms.
Er zijn uiteraard wel consequenties, maar die zijn niet altijd zichtbaar voor haar. Maar op deze manier weten wij tenminste wat ze uitspookt. Ze doet soms echt gevaarlijke dingen.
donderdag 29 februari 2024 om 12:03
Ik ken een ouder iemand die veel liegt dus ik neem bepaalde dingen met een korrel zout en/of probeer van onderwerp te wisselen. Heb haar er indirect wel eens over aangesproken maar dan geeft ze er zo'n draai aan net of je het helemaal verkeerd ziet.
Dan heb je haar net een paar weken geleden iets verteld wat je meegemaakt hebt en een paar weken later heeft zij precies hetzelfde meegemaakt tot de details aan toe. En dan heeft haar kennis het weer meegemaakt etc.
Ik vind het wel irritant dat ik bij bijna alles wat ze verteld moet denken klopt dit wel?
Maar ik denk dat het voor kinderen wel normaal is om af en toe te liegen omdat ze bepaalde dingen voor zichzelf willen houden.
Dan heb je haar net een paar weken geleden iets verteld wat je meegemaakt hebt en een paar weken later heeft zij precies hetzelfde meegemaakt tot de details aan toe. En dan heeft haar kennis het weer meegemaakt etc.
Ik vind het wel irritant dat ik bij bijna alles wat ze verteld moet denken klopt dit wel?
Maar ik denk dat het voor kinderen wel normaal is om af en toe te liegen omdat ze bepaalde dingen voor zichzelf willen houden.
graze wijzigde dit bericht op 29-02-2024 15:21
0.59% gewijzigd
donderdag 29 februari 2024 om 12:09
Ik ken ook een ouder iemand die al vanaf een jonge leeftijd liegt over (in mijn ogen) onbenulligheden. Ik heb het idee dat dit om aandacht gaat. Ik zou er proberen achter te komen wat de reden is van het liegen en hem uitleggen dat het dan soms moeilijk is voor anderen om je te geloven wanneer je de waarheid spreekt.
donderdag 29 februari 2024 om 12:23
Stel dat het gaat om aandacht trekken dan kun je proberen om uit jezelf meer aandacht te geven. Wanneer vindt het plaats? Ben je dan net druk bezig ergens mee? Als ik wéér in de keuken iets sta te doen probeert mijn oudste ook vanalles tot 'ik heb met walvissen gezwommen of een slang zien vechten' aan toe. (En zo veel kijken we ook weer niet naar Freek) ik zou vaker aan tafel kunnen gaan zitten voor even 1 op 1 aandacht. Ik zou meer vragen kunnen stellen.
Stel dat het gaat om vermijden van consequenties dan verzin je een nieuwe aanpak voor de situatie die voor de leugen zorgt. Zorg dat jouw creativiteit er voor hem is zodat hij niet creatief hoeft te zijn met woorden.
Stel dat het gaat om vermijden van consequenties dan verzin je een nieuwe aanpak voor de situatie die voor de leugen zorgt. Zorg dat jouw creativiteit er voor hem is zodat hij niet creatief hoeft te zijn met woorden.
Lorem Ipsum
donderdag 29 februari 2024 om 12:26
Ik heb als kind wel eens gelogen dat ik een hond had gevonden en door daar achteraan te lopen, was ik te laat op school. Ik weet de reactie van de juf nog : goh en hoe is het nu met de hond dan want jij bent hier, zonder hond... Ehm, daar was ik niet op voorbereid haha en al snikkend biechtte ik meteen op dat er geen hond was .
Het was een strenge juf en ik durfde dus op een of andere manier niet te vertellen dat ik me simpelweg verslapen had.
Is het zo iets waar hij dan over liegt? Durft hij misschien de waarheid niet direct te vertellen omdat hij bang is dat er iemand boos gaat worden?
Een voorbeeld zou inderdaad wel handig zijn.
Het was een strenge juf en ik durfde dus op een of andere manier niet te vertellen dat ik me simpelweg verslapen had.
Is het zo iets waar hij dan over liegt? Durft hij misschien de waarheid niet direct te vertellen omdat hij bang is dat er iemand boos gaat worden?
Een voorbeeld zou inderdaad wel handig zijn.
donderdag 29 februari 2024 om 12:29
Wat een lieve manier.Zoccellia schreef: ↑29-02-2024 09:53Mijn jongste liegt ook bij directe vragen als 'heb jij dat gedaan'?
Maar meer indirect werk wel: ik kan mijn lippenstift niet meer vinden, wil jij me helpen zoeken jij bent altijd zo goed in het vinden van dingen: dan komt ie ineens uit haar poppenhuis te voorschijn.
zo voorkomen we dus situaties waarin het gaat om 'de waarheid'.
Als ze vertelt over een schooldag die niet waar kán zijn, zeggen we meestal iets als: klinkt alsof er veel gebeurd is vandaag. En dan weer over tot de orde van de dag. Wil je thee of water drinken?
Wat helpt: grote broer geeft soms duidelijk aan dat het verhaal van zijn zusje niet klopt. Meestal zeggen we dan: oh, dat zal best, waarschijnlijk heeft xx ook wat dingen verteld waarvan ze het juist heel leuk had gevonden als dat echt zo zou zijn. Als xx net zo oud is als jij, dan doet ze dat niet meer. Op die manier proberen we wel te laten merken dat we niet alles geloven, maar houden we het ook klein.
donderdag 29 februari 2024 om 13:04
Even inhakend, en had ik inderdaad even direct moeten vermelden. Maar het gaat hier om "liegen" in de zin van fantasie verhalen verzinnen.
Enkele voorbeelden:
- Dolblij vertellen dat ie mag optreden op school. Bij navraag bij de juf blijkt er helemaal geen optreden te zijn...
- op school vertellen dat de auto van papa is gestolen, waarop ik van de juf de vraag krijg of de auto al terecht is (en ik van dit verhaal niets af wist...)
- vertellen dat opa en oma hem straf hebben gegeven (bij navraag blijkt dit helemaal niet waar te zijn)
En zo heb ik tal van voorbeelden. Op een gegeven moment bereik je als ouder een punt dat je gewoon niet meer weet wat je moet geloven. Dit resulteert in een dubbele bevestigingsvraag aan hem "klopt dat echt"? " Dit heeft weer als gevolg dat hij dus gefrustreerd is dat papa en mama hem niet geloven.
Al met al, een vervelende situatie, voor zowel kind als ouders.
Enkele voorbeelden:
- Dolblij vertellen dat ie mag optreden op school. Bij navraag bij de juf blijkt er helemaal geen optreden te zijn...
- op school vertellen dat de auto van papa is gestolen, waarop ik van de juf de vraag krijg of de auto al terecht is (en ik van dit verhaal niets af wist...)
- vertellen dat opa en oma hem straf hebben gegeven (bij navraag blijkt dit helemaal niet waar te zijn)
En zo heb ik tal van voorbeelden. Op een gegeven moment bereik je als ouder een punt dat je gewoon niet meer weet wat je moet geloven. Dit resulteert in een dubbele bevestigingsvraag aan hem "klopt dat echt"? " Dit heeft weer als gevolg dat hij dus gefrustreerd is dat papa en mama hem niet geloven.
Al met al, een vervelende situatie, voor zowel kind als ouders.
donderdag 29 februari 2024 om 13:17
De voorbeelden die je noemt zijn denk ik redelijk passend bij de leeftijd en niet heel erg schokkend (ik hoor heel vaak soortgelijke verhalen). Ik zou mij niet direct zorgen maken en het ook niet te groot maken.
Mijn kinderen zijn ook weleens met de meest wilde verhalen van school thuisgekomen. Als ik dan ging navragen bij de leerkracht bleek de situatie meestal een stuk genuanceerder te liggen.
Oja, en de juf informeerde ooit heel tactvol naar de straffen die mijn kind kreeg thuis. Man en ik hebben nog nooit straf gegeven
.
Mijn kinderen zijn ook weleens met de meest wilde verhalen van school thuisgekomen. Als ik dan ging navragen bij de leerkracht bleek de situatie meestal een stuk genuanceerder te liggen.
Oja, en de juf informeerde ooit heel tactvol naar de straffen die mijn kind kreeg thuis. Man en ik hebben nog nooit straf gegeven
.
donderdag 29 februari 2024 om 14:10
Maar is het dan vooral vervelend omdat jullie het niet leuk vinden dat dit een beetje op jullie afstraalt? Want je noemt allerlei voorbeelden waarbij jullie er in contact met een ander achterkomen dat het niet klopt, maar wat is daar zo erg aan? Het lijkt alsof het probleem vooral daarin zit. Wat zal het zo'n juf verder interesseren dat jullie auto niet gestolen blijkt? Die hoort wel vaker dingen die niet helemaal kloppen.
donderdag 29 februari 2024 om 14:32
Ik vind het ook niet zo schokkend klinken eigenlijk. Bij de vriendjes van mijn kinderen ga ik er bijna vanuit dat de helft niet klopt. Soms blijkt inderdaad iets verzonnen als je er naar informeert bij hun ouders. Is geen probleem hoor.
Tja, ik zou niet al te veel focussen op of iets waar is of niet. Als kind is het heel erg moeilijk om als je 'betrapt' wordt of iets 'fout' hebt gedaan dat weer recht te trekken. Zeker als je niet echt bewust de boel hebt zitten belazeren, maar je je gewoon mee liet slepen in fantasie of wensdenken.
Tja, ik zou niet al te veel focussen op of iets waar is of niet. Als kind is het heel erg moeilijk om als je 'betrapt' wordt of iets 'fout' hebt gedaan dat weer recht te trekken. Zeker als je niet echt bewust de boel hebt zitten belazeren, maar je je gewoon mee liet slepen in fantasie of wensdenken.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
donderdag 29 februari 2024 om 14:37
Gefeliciteerd, je kind heeft een belangrijke stap in zijn ontwikkeling gemaakt, hij kan liegen.
Serieus, dat is een belangrijke ontwikkeling en niet iets om je zorgen om te maken.
Volwassenen liegen de hele dag (leugentjes om bestwil, leugentjes omdat ze iets niet willen vertellen, enz. enz.) en dat moeten kinderen ook leren.
Serieus, dat is een belangrijke ontwikkeling en niet iets om je zorgen om te maken.
Volwassenen liegen de hele dag (leugentjes om bestwil, leugentjes omdat ze iets niet willen vertellen, enz. enz.) en dat moeten kinderen ook leren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 29 februari 2024 om 14:43
De persoon die ik kende stond vanaf jongs af aan bekend als leugenaar. "Marietje liegt altijd". Marietje werd daardoor heel onzeker richting anderen en ging als compensatie daardoor alleen maar meer liegen (aandacht in de vorm van interesse of medelijden).
Hoor je andere mensen ook over het liegen?
Mijn verhaal is erg extreem. Ik heb het over (nu) een hoog functionerende volwassene, waarbij het nog steeds merkbaar is. Het betreft een nabij familielid en ik ben er bij mijn kinderen erg alert op. Mijn man ook overigens, misschien nog wel meer dan ik. Het is echt een heel vervelende eigenschap.
Hoor je andere mensen ook over het liegen?
Mijn verhaal is erg extreem. Ik heb het over (nu) een hoog functionerende volwassene, waarbij het nog steeds merkbaar is. Het betreft een nabij familielid en ik ben er bij mijn kinderen erg alert op. Mijn man ook overigens, misschien nog wel meer dan ik. Het is echt een heel vervelende eigenschap.
donderdag 29 februari 2024 om 14:49
Ja, waarschijnlijk omdat álle kinderen liegen.Browniedoc schreef: ↑29-02-2024 14:43De persoon die ik kende stond vanaf jongs af aan bekend als leugenaar. "Marietje liegt altijd". Marietje werd daardoor heel onzeker richting anderen en ging als compensatie daardoor alleen maar meer liegen (aandacht in de vorm van interesse of medelijden).
Hoor je andere mensen ook over het liegen?
Mijn verhaal is erg extreem. Ik heb het over (nu) een hoog functionerende volwassene, waarbij het nog steeds merkbaar is. Het betreft een nabij familielid en ik ben er bij mijn kinderen erg alert op. Mijn man ook overigens, misschien nog wel meer dan ik. Het is echt een heel vervelende eigenschap.
De persoon waar jij aan refereert vertoont best wel afwijkend/extreem gedrag, dat dit al zichtbaar was in de kindertijd is niet zo relevant, want verreweg de meeste kinderen stoppen er vanzelf mee als ze iets ouder worden en meer grip krijgen op verschil tussen fantasie/wensdenken en de werkelijkheid. Wat ook helpt is dat je als kind steeds verder vooruit kan denken en dus de consequenties leert overzien. Dat die persoon uit jouw voorbeeld dat niet kan is echt geen reden om alle kinderen die liegen te benaderen als een probleem "met slechte eigenschappen"
zoccellia wijzigde dit bericht op 29-02-2024 14:50
0.08% gewijzigd
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
donderdag 29 februari 2024 om 14:53
Mijn kind heeft ook zo'n fase gehad. En liegt nog steeds af en toe(meestal om van mijn "gezeik en gezeur" af te zijn).
Maar ik ken kind door en door dus nagenoeg iedere leugen wordt ontmanteld.
Maar die fase in haar jongere jaren, was behoorlijk hardnekkig. Geen enkele aanpak hielp. Totdat ze een ouder van een ander kind ergens van betichtte wat niet waar kon zijn. Betreffende ouder is hier "even op de koffie" geweest waarbij het voorval is besproken. De schaamte was bij haar zo groot, dat het daarna een stuk beter werd. Was ongeveer rond dezelfde leeftijd.
Maar ik ken kind door en door dus nagenoeg iedere leugen wordt ontmanteld.
Maar die fase in haar jongere jaren, was behoorlijk hardnekkig. Geen enkele aanpak hielp. Totdat ze een ouder van een ander kind ergens van betichtte wat niet waar kon zijn. Betreffende ouder is hier "even op de koffie" geweest waarbij het voorval is besproken. De schaamte was bij haar zo groot, dat het daarna een stuk beter werd. Was ongeveer rond dezelfde leeftijd.
donderdag 29 februari 2024 om 15:23
Jij liegt tegen je kind door te zeggen dat je een J op je voorhoofd krijgt als je liegt.MrsDuck schreef: ↑29-02-2024 10:47Ik zag het altijd (en nog) als ze niet helemaal de waarheid zegt, ze kan het niet. Ik had haar als kleuter al wijsgemaakt dat je bij jokken dan de J van Jokkebrok op je voorhoofd krijgt, beetje vergelijkbaar met de neus van Pinokkio. En soms kwam ze dan al met het handje op het voorhoofd naar me toe
donderdag 29 februari 2024 om 15:28
watdachtjehiervan1 schreef: ↑29-02-2024 15:23Jij liegt tegen je kind door te zeggen dat je een J op je voorhoofd krijgt als je liegt.
Verbazingwekkend dat volwassenen blijkbaar hun eigen leugen(tje)s niet zien.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
