Kinderen
alle pijlers
Kind onzeker, hoe zekerder worden
dinsdag 1 februari 2022 om 22:39
Kind (10jr, gr 6) is nogal onzeker. Het gaat de laatste tijd beter, maar op school is dat nog niet terug te zien in haar resultaten.
Ze heeft bijvoorbeeld ook nog geen zwemdiploma, omdat ze niet in het diepe zou durven te zwemmen. Dikke paniek. Uiteindelijk van zwemles gehaald en nu zwemt ze, zonder diploma, als een waterratje, ook in het diepe.
Op school zit er verbetering in, ze huilt niet meer bij het naar school gaan, ze heeft er ook echt wel plezier in. Spreekt heel veel af, heeft beste vriendinnetjes en kan met de meesten in de klas fijn omgaan. Wel is het een 'moeilijke' klas waarin de laatste veel aandacht is voor respect voor elkaar, hoe kunnen we fijn buiten spelen, sluit niemand buiten enz.
In haar schoolwerk is ze echter enorm onzeker. Ze vraagt constant om hulp, zoekt bijvoorbeeld uitvluchten om niet te hoeven rekenen.
Ze kan het prima, dat is dus het 'probleem'. Een V of IV op je cito is prima als dat je niveau is en je je best gedaan hebt, maar er zit (volgens de juffen) veel meer in. Als ik thuis met haar reken, vraagt ze ook om hulp, maar heeft ze 9 van de 10 keer meteen het goede antwoord.
Herkenbaar voor iemand? Hoe kan ik met haar oefenen om haar wat zekerder te krijgen in haar werk? Haar standaardzinnen zijn 'ik weet/kan/snap het niet'. Maar ze lijkt vooral báng te zijn dat ze het niet snapt.
Ik vind het zo sneu, want het wordt echt een ding voor haar. Ze raffelt haar werk nu snel af wat resulteert in slechtere cijfers.
Voor begrijpend lezen/spelling scoort ze op haar cito wel hoog, methodetoetsen mwah. Rekenen haar methodetoetsen juist oke, maar cito 'slecht'.
Thuis is ze makkelijk, oudere kinderen lossen alles wel op voor haar, ze snaait er tussenuit als er opgeruimd moet worden
, is snel afgeleid. Passend bij haar leeftijd denk ik.
Verder is het een schat van een kind, kroelkip, neemt het altijd op voor iedereen, heel gevoelig op andermans stemming. Dat speelt misschien ook wel mee.
Ze is goed zoals ze is, maar ze 'moet' nog zo lang in het schoolsysteem en ze loopt een beetje vast in het tempo.
Ze heeft bijvoorbeeld ook nog geen zwemdiploma, omdat ze niet in het diepe zou durven te zwemmen. Dikke paniek. Uiteindelijk van zwemles gehaald en nu zwemt ze, zonder diploma, als een waterratje, ook in het diepe.
Op school zit er verbetering in, ze huilt niet meer bij het naar school gaan, ze heeft er ook echt wel plezier in. Spreekt heel veel af, heeft beste vriendinnetjes en kan met de meesten in de klas fijn omgaan. Wel is het een 'moeilijke' klas waarin de laatste veel aandacht is voor respect voor elkaar, hoe kunnen we fijn buiten spelen, sluit niemand buiten enz.
In haar schoolwerk is ze echter enorm onzeker. Ze vraagt constant om hulp, zoekt bijvoorbeeld uitvluchten om niet te hoeven rekenen.
Ze kan het prima, dat is dus het 'probleem'. Een V of IV op je cito is prima als dat je niveau is en je je best gedaan hebt, maar er zit (volgens de juffen) veel meer in. Als ik thuis met haar reken, vraagt ze ook om hulp, maar heeft ze 9 van de 10 keer meteen het goede antwoord.
Herkenbaar voor iemand? Hoe kan ik met haar oefenen om haar wat zekerder te krijgen in haar werk? Haar standaardzinnen zijn 'ik weet/kan/snap het niet'. Maar ze lijkt vooral báng te zijn dat ze het niet snapt.
Ik vind het zo sneu, want het wordt echt een ding voor haar. Ze raffelt haar werk nu snel af wat resulteert in slechtere cijfers.
Voor begrijpend lezen/spelling scoort ze op haar cito wel hoog, methodetoetsen mwah. Rekenen haar methodetoetsen juist oke, maar cito 'slecht'.
Thuis is ze makkelijk, oudere kinderen lossen alles wel op voor haar, ze snaait er tussenuit als er opgeruimd moet worden
, is snel afgeleid. Passend bij haar leeftijd denk ik.Verder is het een schat van een kind, kroelkip, neemt het altijd op voor iedereen, heel gevoelig op andermans stemming. Dat speelt misschien ook wel mee.
Ze is goed zoals ze is, maar ze 'moet' nog zo lang in het schoolsysteem en ze loopt een beetje vast in het tempo.
dinsdag 1 februari 2022 om 22:55
. Faalangst noemen ze dat toch? Het wel met gemak kunnen, maar niet durven aangaan, vanwege het risico dat het mss niet lukt. 
dinsdag 1 februari 2022 om 23:10
Heb je dit al besproken met de juf/meester en ib-er? Ik herken het van mijn dochter in groep 5. Is wel al heel lang zichtbaar en juffen herkennen het ook.
Soms helpt het om werkafspraken te maken. Bijv bij mijn dochter die recent in quarantaine zat: jij maakt je rekenwerk, ik heb een online vergadering. Wat je niet weet of snapt bespreken we dan samen. Grootste deel zelf gemaakt en 1 onderdeel waar ze de opdracht niet meteen begreep.
Mijn dochter wil vooral geen fouten maken: heel veel bekrachtigen thuis en op school dat fouten maken mag. Fouten van onszelf zijn soms goede voorbeelden dat iedereen fouten maakt (hilarisch vond ze de koffie die ik omstootte in een restaurant).
Mantra: van proberen ga je leren. Voorbeelden benoemen: eerst kon je niet fietsen, nu kun je dat wel.
Ib-er kan ook suggesties doen voor andere hulp indien nodig.
Sommige dingen niet pushen, komt vanzelf net als bij het zwemmen.
Soms helpt het om werkafspraken te maken. Bijv bij mijn dochter die recent in quarantaine zat: jij maakt je rekenwerk, ik heb een online vergadering. Wat je niet weet of snapt bespreken we dan samen. Grootste deel zelf gemaakt en 1 onderdeel waar ze de opdracht niet meteen begreep.
Mijn dochter wil vooral geen fouten maken: heel veel bekrachtigen thuis en op school dat fouten maken mag. Fouten van onszelf zijn soms goede voorbeelden dat iedereen fouten maakt (hilarisch vond ze de koffie die ik omstootte in een restaurant).
Mantra: van proberen ga je leren. Voorbeelden benoemen: eerst kon je niet fietsen, nu kun je dat wel.
Ib-er kan ook suggesties doen voor andere hulp indien nodig.
Sommige dingen niet pushen, komt vanzelf net als bij het zwemmen.
dinsdag 1 februari 2022 om 23:19
Ja het is zeker in zicht bij de juf hoor. Ze krijgt ook 1x per week buiten de klas extra rekenen van een IB'er. Dat is dan vooral heel gezellig want ze kan wel heel lekker kletsen 
Als we een tijd afspeken (tip van de juf) raakt ze in paniek. Als ik haar haar gang laat gaan (zoals vanmorgen, zitten in quarantaine) is ze 1.5 uur bezig met haar deel van de weektaak.
Pushen werkt inderdaad niet bij haar, zodra er een beetje druk achter zit raakt ze in paniek.
Als we een tijd afspeken (tip van de juf) raakt ze in paniek. Als ik haar haar gang laat gaan (zoals vanmorgen, zitten in quarantaine) is ze 1.5 uur bezig met haar deel van de weektaak.
Pushen werkt inderdaad niet bij haar, zodra er een beetje druk achter zit raakt ze in paniek.
woensdag 2 februari 2022 om 00:19
Ik zou het probleem niet alleen bij school zoeken dit is alleen maar een gevolg. Ik zeg dit kmdat ze haar zwemdiploma's ook niet heeft kunnen halen.
Ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen voor hulp er zijn diverse vormen van hulp maar goed kijken wat bij haar past. Wanneer ze groeit in zelfvertrouwen zul je dit ook terug zien op school.
Ik zou je wel adviseren om opnieuw met zwemles te starten, desnoods in een kleine groep of prive les. Omdat ze al kan zwemmen zal ze vast snel haar diploma's halen. Maar in veel zwembaden mag je pas zonder armvleugels als je 2 diploma's hebt. Lastig met kinderfeestjes en straks als ze met leeftijdsgenootjes samen wil gaan zwemmen en je er niet meer bij bent.
Ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen voor hulp er zijn diverse vormen van hulp maar goed kijken wat bij haar past. Wanneer ze groeit in zelfvertrouwen zul je dit ook terug zien op school.
Ik zou je wel adviseren om opnieuw met zwemles te starten, desnoods in een kleine groep of prive les. Omdat ze al kan zwemmen zal ze vast snel haar diploma's halen. Maar in veel zwembaden mag je pas zonder armvleugels als je 2 diploma's hebt. Lastig met kinderfeestjes en straks als ze met leeftijdsgenootjes samen wil gaan zwemmen en je er niet meer bij bent.
nanouk wijzigde dit bericht op 02-02-2022 09:57
43.70% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 07:23
Jeetje, alsof ik lees over mijn dochter. Dochter had er ook nog vaak buikpijn of hoofdpijn bij.
Dochter heeft een jaar lang cognitieve gedragstherapie gevolgd. Proberen al haar ‘angsten’ te herkennen en ermee om te gaan.
Haar hoofdpijn en buikpijn zijn vooralsnog voorbij. Ze weet nu dat ze zich dan ergens zorgen over maakt.
Ze barst nog steeds niet van het zelfvertrouwen (klein, hypermobiel), maar het gaat al een stuk beter.
Dochter heeft een jaar lang cognitieve gedragstherapie gevolgd. Proberen al haar ‘angsten’ te herkennen en ermee om te gaan.
Haar hoofdpijn en buikpijn zijn vooralsnog voorbij. Ze weet nu dat ze zich dan ergens zorgen over maakt.
Ze barst nog steeds niet van het zelfvertrouwen (klein, hypermobiel), maar het gaat al een stuk beter.
Because when you stop and look around this life is pretty amazing.
woensdag 2 februari 2022 om 07:26
woensdag 2 februari 2022 om 08:35
Klinkt voor mij als prestatiedruk gevoelens. Onder druk niet fijn bij voelen waardoor je zoekt naar uitvluchten of zegt dat je het niet kan of weet. Misschien wat meer aandacht en oefenen dat onder druk ook dat werkje en taken eigen te maken. Zij kan en weet hoe dit moet. Erover praten, vraag hoe zij erover voelt en wat zij anders zou willen. Handvaten en tips geven (eerste vijf sommen eerst zelf proberen en dan pas zeggen of je wel of niet kan, wánt hierboven in de sommen heb je wel helemaal zelf gedaan!) eraan werken dat ze in zichzelf mag geloven
dit heb ik bij mezelf erg gemist. Dat stukje van zelfvertrouwen en geloven in mijn kunnen. In mijn geval kwam het grotendeels door stress en andere gedachten die opkwamen, die kan je dus ombuigen.. met behulp!
dit heb ik bij mezelf erg gemist. Dat stukje van zelfvertrouwen en geloven in mijn kunnen. In mijn geval kwam het grotendeels door stress en andere gedachten die opkwamen, die kan je dus ombuigen.. met behulp!
woensdag 2 februari 2022 om 13:34
Ik zou ook inzetten op oefenen met dingen 'onder druk' doen. Ze vindt het gevoel van druk waarschijnlijk niet fijn. Zeker als je heel gevoelig bent, kun je dit in al je vezeltjes voelen, die spanning. Logisch dat je het dan gaat vermijden of slimmigheidjes inzet om het niet te hoeven doen.
Het gaat dus om het oefenen met het voelen van die spanning. Iets doen dat een klein beetje spanning oproept (kleine stapjes) en dan doorzetten en blijven voelen. Wat we vaak doen is het kind aanmoedigen, maar dat levert alleen maar veel meer spanning op. Je kunt dus beter bij het kind blijven, samen door de spanning heen en voor haar het vrtrouwen krijgen dat jij er bent en ervaren dat je niet doogaat aan het gevoel van spanning. En dat het een heel lekker gevoel is als je door de spanning heen bent, als je de berg hebt beklommen. Wel belangrijk is dat jij als ouder kalm blijft, veilig voelt en haar het tempo laat bepalen.
(onderzoek ook eens wat ze zichzelf verteld, hoe je kunt ademen om wat te kalmeren, hoe je kunt herstellen na alle spanning, hoe je je spieren kunt aanspannen en loslaten)
Het gaat dus om het oefenen met het voelen van die spanning. Iets doen dat een klein beetje spanning oproept (kleine stapjes) en dan doorzetten en blijven voelen. Wat we vaak doen is het kind aanmoedigen, maar dat levert alleen maar veel meer spanning op. Je kunt dus beter bij het kind blijven, samen door de spanning heen en voor haar het vrtrouwen krijgen dat jij er bent en ervaren dat je niet doogaat aan het gevoel van spanning. En dat het een heel lekker gevoel is als je door de spanning heen bent, als je de berg hebt beklommen. Wel belangrijk is dat jij als ouder kalm blijft, veilig voelt en haar het tempo laat bepalen.
(onderzoek ook eens wat ze zichzelf verteld, hoe je kunt ademen om wat te kalmeren, hoe je kunt herstellen na alle spanning, hoe je je spieren kunt aanspannen en loslaten)
