Spijt van kind ?

27-12-2024 13:15 125 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi dames,

Daar ben ik weer!

Met tranen zit ik weer te typen.

Ik ben 11 december bevallen van een prachtlg mannetje.

Het is een gewenste baby.

Na lang proberen met Ivf.

Partner steunt mij voldoende- familie is volop aanwezig en helpt.

Alleen ik word gek lijkt het!

Ik kan sinds 2 weken alleen maar huilen en heb echt hele nare gevoelens en gedachten.

De eerste week sliep hij goed door, maar sinds een paar dagen slaapt hij heel weinig.

Ook als ik hem net gevoed heb of verschoond.

Mijn man is nu nog een week thuis, maar ik weet niet wat ik moet doen als hij weer aan het werk gaat.

Ik kan niet stoppen met huilen- voel me super ellendig - kijk alleen maar uit het raam en het voelt alsof mijn leven voorbij is.

Heb ik spijt van mijn kind- gaat dit over?

Herkennen moeders dit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach lieverd, wat een emoties he. Hormonen en weinig slaap kunnen een giftige combi zijn. Ik raad je aan je verloskundige te bellen, of de huisarts voor een verwijzing naar de poppoli. Het is allemaal normaal wat je voelt, maar als het aanhoudt is het goed erover te praten met een professional ivm mogelijk postnatale depressie. Dat hoeft allemaal niet aan de hand te zijn, maar zowel dan is het fijn als je hulp krijgt. Het gaat over, echt. Maar je bent nu gewoon niet in balans. Heb je een netwerk dat bij kan springen? Wees lief voor jezelf ❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst gefeliciteerd. Je hebt ongetwijfeld een prachtig kind gekregen. Voel je niet schuldig dat je je voelt zoals je je voelt. Hormonen kunnen rare dingen moet een net bevallen vrouw. Maar bel wel nu de huisarts. Vertel wat je hier schrijft, lees desnoods deze post voor aan hem. Je mag echt om hulp vragen. Echt, bel vandaag nog. Je kunt ook je verloskundige bellen.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 27-12-2024 13:20
5.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ontzettend vervelend! De eerste weken kunnen zwaar zijn, maar dit klinkt alsof het echt niet goed met je gaat. Mijn beste advies is om je huisarts te bellen. Na de bevalling zijn je hormonen een rommeltje. Ik had zo'n moment na een paar maanden en bleek een hyperactieve schildklier te hebben aardoor ik met alles, inclusief kind, wilde gooien, de hele dag door.
Ga een gesprek aan, wees eerlijk. Hormonale disbalans kan gewoon met een keertje bloedprikken aangetoond worden en heeft echt heel veel invloed op je. Sterkte!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
Alle reacties Link kopieren Quote
Kom maar hier voor hulp en steun. Maakt niet uit hoeveel topics het nodig heeft.
Hier ben je veilig en welkom voor hulp en steun.

Die roze wolk is vaak helemaal niet roze.

Je leven staat helemaal op zijn kop. En dan heb je ook nog last van hormonen, een herstellend lichaam en een baby die zich van dat alles he-le-maal niets aantrekt.

Trek aan de bel!
Je mag de verloskundige hierover bellen. Je mag bellen met je huisarts.
Het hoeft allemaal niet alleen opgelost te worden. Er is hulp beschikbaar.
Je bent nét moeder geworden en je mag alle hulptroepen die je vinden kunt gaan inzetten voor jezelf en je baby!

Laat man bellen en dat regelen. Het is niet raar, mal of gek wat jij doormaakt.
Wel vreselijk ellendig en eenzaam :hug:
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt geen spijt van je kind. Je bent oververmoeid en vind de situatie nu niet prettig. Dat zijn echt andere sporen hoor. Laat die maar niet door elkaar lopen. Ga even langs de huisarts. Het is een veelvoorkomend gevoel en komt goed. Maar het is wel goed om hulp te zoeken.

Dat de gedachte in je opkomt is normaal én je mag dat direct parkeren als normaal en dat alles nu even teveel is voor je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar. Het voelt nu zo niet, maar dit wordt ooit beter.

Je bent duidelijk álles aan het geven aan dat kleintje van je :) Probeer samen met je man te kijken hoe je ondersteuning kunt krijgen en ook wat ademruimte om bij te tanken.

Naar de huisarts gaan is zeker ook een goed idee. Hormonaal gaat het alle kanten op na een bevalling..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ahh lieve TO, ik snap je gevoel helemaal. Je wilde dit zo graag maar het is echt loodzwaar de eerste weken/maanden, echt overleven is het.
Mijn advies: vraag hulp. Kan je partner langer thuisblijven?
Of anders een moeder, schoonmoeder, vriendin, zus, buurvrouw? Al heb je iedere dag maar even één of twee uurtjes iemand die je zoontje heel even van je over kan nemen zodat je even lekker kan douchen en slapen. Dat is zoveel waard!
Alle reacties Link kopieren Quote
En nee, je hebt echt geen spijt van je kind. En ja, het is een fase, het wordt beter en het gaat weer voorbij. Je zal merken dat er na een paar maanden echt ritme en regelmaat in komt en dat je dan langzaam weer meer tijd hebt voor jezelf. Dat voelt nu nog eindeloos lang maar het komt, echt!
Alle reacties Link kopieren Quote
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-12-2024 15:12
Reden: off topic
99.71% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach lieve TO, zo herkenbaar. Je bent echt niet de enige die dit soort gevoelens heeft. Alles is nieuw, moeilijk en eng, je lijf heeft een enorme optater gehad, je hebt slaapgebrek en dan zijn er ook nog die stomme hormonen. En alsof dat allemaal niet erg genoeg is wordt er van je verwacht dat je op een grote roze wolk zit, terwijl veel vrouwen zich helemaal niet rozewolkerig voelen, wat weer leidt tot onzekerheid en schuldgevoel.

Veel sterkte, en zoek op tijd hulp. Dan komt het goed, heus. Mijn oudste is inmiddels 15 en, samen met haar zusje, de liefde van mijn leven :heart:
molly wijzigde dit bericht op 27-12-2024 18:30
3.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
TO je mag me altijd een pb sturen voor vragen en/of hulp. Mocht je er behoefte aan hebben en we wonen bij elkaar in de buurt wil ik ook met je praten of je helpen (met je kind). Klinkt mss gek van een vreemde maar ik weet heel goed hoe het voelt om je eenzaam te voelen, depressieve gevoelens te hebben en dat je het gevoel hebt dat niemand anders zich zo voelt en je er alleen in/voor staat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Och ja, je baby is pas 2,5 weken oud. Ik zat er toen helemaal doorheen. Ik had paniek aanvallen en vond de geur van mijn zoon vies. Als ik heb op dat moment ter adoptie had kunnen afgeven zonder consequenties of oordelen van anderen had ik het nog gedaan ook denk ik.

Ik wilde heel erg graag uithuilen en dat vervelende gevoel weg hebben. Ik zocht naar dat opgeluchte gevoel maar hoe veel ik huilde, het kwam maar niet.

Je mag je echt zo voelen! Is het een idee om naar de huisarts te gaan? Ik heb een tijdje slaappillen gehad om goede nachten te kunnen maken. Mijn man ging op een gegeven moment weer werken en ook dit was heel erg zwaar. Kan hij zorgverlof op nemen? Hier was man eerst een halve dag werken zodat het minder zwaar was voor mij. Jouw gevoelens zijn dus heel normaal, wees er eerlijk over en vraag hulp! Ga een paar uur op bed liggen en vraag iemand met de baby te zitten.
jemoederheethenk4 wijzigde dit bericht op 27-12-2024 13:53
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Soms vind je dat je bepaalde gevoelens niet mag hebben. Maar dat mag wel. En je mag ook wat ruimte voor jezelf nodig hebben. Een halve nacht alleen slapen, een uurtje fietsen, je hele maaltijd rustig opeten. Of meer! En dan mag je anderen voor de baby laten zorgen.
Je kan merken dat je hartslag rustiger wordt, dat je dieper kan ademhalen of juist echt hard moet huilen. Los daarvan: Je baby is twee weken en je voelt je ook al twee weken zo overweldigend emotioneel. Dat is niet normaal hoor, ondanks dat iedere nieuwe moeder zich heus wel eens een paar dagen zo voelt. De POP-poli in het ziekenhuis is hier speciaal voor en de huisarts heeft vaker met dit bijltje gehakt. Laat je alsjeblieft niet weerhouden om snel hulp te zoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
27-12-2024 13:47
TO je mag me altijd een pb sturen voor vragen en/of hulp. Mocht je er behoefte aan hebben en we wonen bij elkaar in de buurt wil ik ook met je praten of je helpen (met je kind). Klinkt mss gek van een vreemde maar ik weet heel goed hoe het voelt om je eenzaam te voelen, depressieve gevoelens te hebben en dat je het gevoel hebt dat niemand anders zich zo voelt en je er alleen in/voor staat.
Ook ik wil best helpen hoor! Je mag mij een bericht sturen. Laat je niet afschrikken door mijn rare avatar, die hebben mijn kinderen gekozen 😂z
Alle reacties Link kopieren Quote
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-12-2024 15:13
Reden: off topic
98.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Is de verpleegkundige van het cb al op huisbezoek geweest? Meestal gebeurt dat na een week of 2. Geef dit vooral bij haar aan.

En anders is de huisarts ook een goeie!

Ik vind het zelf wel heftig klinken voor de ‘normale’ hormonale gevoelens die je kunt hebben in je kraamtijd, dus zou zeker aan de bel trekken.
Voel je je er alsjeblieft niet schuldig over!
Alle reacties Link kopieren Quote
Bel je huisarts TO,

Gefeliciteerd met de kleine. Dit gevoel gaat weer over. Veel moeders hebben dit. En dit is nou precies een situatie waarvoor je altijd je huisarts of verloskundige mag bellen en tijd voor wordt gemaakt.

Kun je een nachtje op de bank gaan slapen dat je partner in de slaapkamer bij de baby blijft?

Als je borstvoeding geeft is dit gevoel een goede reden om daarmee te stoppen en ervoor te zorgen dat je af en toe kan slapen en je partner de zorg dan op zich neemt.

Als de situatie zo is dat je twijfelt over jouw mentale toestand en tot waar je in staat bent, wees er dan eerlijk over naar je partner en huisarts en regel continue (!) extra hulp van sws je partner en soms iemand extra in huis. Schaam je er niet voor, het is dapper om aan te geven dat het nu niet goed gaat en dat je tijdelijk extra hulp nodig hebt.

Als de hormonen wat zijn genormaliseerd gaat het een stuk beter. En als je weer meer slaapt ook. Dit gevoel is tijdelijk en gaat over.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah lieve TO, na zo'n lang en moedig traject heb jij nu echt geen spijt van je kind hoor. Het zijn de hormonen. Ik heb één dag gehad van 'kraamtranen', mijn god, ik heb mij nog nooit zo zwartgallig gevoeld. Laat staan dat die hormonen je lijf al drie weken op z'n kop zetten. Die hormonen kunnen het heel lastig voor je maken. Trek aan de bel bij je huisarts.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, misschien herken je hier wat van? https://www.oudersvannu.nl/baby/geen-r ... ct~b9483af

En ik sluit mij aan bij de dames voor mij: vraag hulp bij de huisarts of verloskundige, je hoeft het niet alleen te doen. Kan je je gevoel ook met je partner en familie bespreken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Enigszins herkenbaar. Vlak na de geboorte van de oudste wist ik me geen raad en werd ik gek van de angst- en paniekaanvallen. (Helemaal goed gekomen trouwens)

Ik zou zo snel mogelijk professionele hulp inschakelen, dus het is verstandig om vanmiddag nog de huisarts te bellen voor een doorverwijzing. Hoe sneller je hierbij hulp krijgt, hoe sneller je kunt genieten van je kindje.

Fijn dat je familie al zo betrokken is. Misschien kun je daar één of twee nachtjes verblijven om bij te tanken en even verzorgd te worden?

Het aanbod van forumleden om ervaringen te delen zou ik, hoe goed bedoeld ook, voorlopig even vermijden. Dat kan namelijk ook averechts werken. Praktische hulp daarentegen is natuurlijk altijd welkom.

Heel veel sterkte! :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dat er hier te makkelijk wordt gezegd 'dit gevoel is normaal en gaat weer over'. 2 weken alleen maar huilen, hele nare gevoelens en gedachten hebben, niet kunnen stoppen met huilen, super ellendig voelen, alleen maar uit het raam kijken en voelen alsof je leven voorbij is.

Nee, dat zijn geen normale gevoelens na een bevalling. Je hebt de kraamtranen/baby blues, een paar dagen na je bevalling. Dit zou geen 2 weken moeten aanhouden en niet in de mate dat TO omschrijft. De hele nare gevoelens en gedachten ook niet.

Ik weet zeker dat je hulp moet zoeken of iets moet doen. [...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-12-2024 15:14
Reden: off topic
7.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
27-12-2024 13:47
TO je mag me altijd een pb sturen voor vragen en/of hulp. Mocht je er behoefte aan hebben en we wonen bij elkaar in de buurt wil ik ook met je praten of je helpen (met je kind). Klinkt mss gek van een vreemde maar ik weet heel goed hoe het voelt om je eenzaam te voelen, depressieve gevoelens te hebben en dat je het gevoel hebt dat niemand anders zich zo voelt en je er alleen in/voor staat.
Wat lief!
Jemoederheethenk4 schreef:
27-12-2024 13:51
Ook ik wil best helpen hoor! Je mag mij een bericht sturen. Laat je niet afschrikken door mijn rare avatar, die hebben mijn kinderen gekozen 😂
Ook lief en :HA:
Alle reacties Link kopieren Quote
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-12-2024 15:14
Reden: off topic
99.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
27-12-2024 14:24
Ik vind dat er hier te makkelijk wordt gezegd 'dit gevoel is normaal en gaat weer over'. 2 weken alleen maar huilen, hele nare gevoelens en gedachten hebben, niet kunnen stoppen met huilen, super ellendig voelen, alleen maar uit het raam kijken en voelen alsof je leven voorbij is.

Nee, dat zijn geen normale gevoelens na een bevalling. Je hebt de kraamtranen/baby blues, een paar dagen na je bevalling. Dit zou geen 2 weken moeten aanhouden en niet in de mate dat TO omschrijft. De hele nare gevoelens en gedachten ook niet.

Ik weet zeker dat je hulp moet zoeken of iets moet doen. [...]
Goed lezen. Het gros zegt "het komt allemaal goed" in combinatie met "bel je huisarts". Ik vind jouw negatieve inslag in je adviezen en het vespreiden van geen vertrouwen in hulp ook niet echt helpend als ik eerlijk ben. Het gaat hier niet om jou. Niemand beweert dat TO zich volgende week weer beter voelt. Het komt heel vaak voor dat mensen niet na 2 dagen kraamtranen klaar zijn. En met hulp van de dokter komt dat heel vaak op korte termijn weer goed. Of op lange termijn omdat er een postnatale depressie speelt. En ook dan... Komt het op langere termijn allemaal goed. Niet morgen, maar dat beweert ook niemand.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 27-12-2024 15:15
Reden: quote aangepast
3.65% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven