Kinderen
alle pijlers
Kind op kamers, lege nest syndroom..
zaterdag 8 februari 2025 om 16:53
Hoi allemaal,
Vorig weekend is mijn 19-jarige zoon in de stad waar hij studeert, op kamers gegaan. Vervelende bijkomstigheid, ik lag met griep op bed.
Ik ben alleenstaand moeder en heb hem praktisch vanaf zijn 2e jaar alleen opgevoed. Hij zag zijn vader om het weekend en de helft van de vakanties. Voor de leuk, want als er in de opvoeding iets was, zoon was ziek, of ik was ziek, of een probleem met werk of opvang, dan moest ik het zelf maar uitzoeken. Zijn vader en ik hebben inmiddels ook al jaren geen contact meer.
Zoon is wel heel gek met zijn vader.
Maar sinds bekend is dat zoon een kamer heeft, is vader ineens daar.
Hij heeft zich er vol op gestort, samen met zoon allemaal meubels gekocht, muren gesausd, en geholpen met verhuizen. Dat was natuurlijk wel heel fijn voor mijn zoon.
Maar ik ben vanwege de griep nog niet in staat geweest om naar mijn zoon toe te gaan. Heb zijn kamer dus ook nog niet gezien.
Komt bij dat mijn zoon bijna niet appt of belt. Hij wordt nu ook even opgeslorpt door zijn nieuwe leuke studentenstad en zijn huisgenoten. Dus ik wil hem ook met rust laten. Hij heeft het daar heel goed en dat is het belangrijkste natuurlijk.
Maar inmiddels ben ik te goed om op bed te liggen, maar nog te slecht om iets buiten de deur te kunnen doen. En loop ik hier met mijn ziel onder mijn arm. Ik kan het gewoon even niet meer vinden hier
Vorig weekend is mijn 19-jarige zoon in de stad waar hij studeert, op kamers gegaan. Vervelende bijkomstigheid, ik lag met griep op bed.
Ik ben alleenstaand moeder en heb hem praktisch vanaf zijn 2e jaar alleen opgevoed. Hij zag zijn vader om het weekend en de helft van de vakanties. Voor de leuk, want als er in de opvoeding iets was, zoon was ziek, of ik was ziek, of een probleem met werk of opvang, dan moest ik het zelf maar uitzoeken. Zijn vader en ik hebben inmiddels ook al jaren geen contact meer.
Zoon is wel heel gek met zijn vader.
Maar sinds bekend is dat zoon een kamer heeft, is vader ineens daar.
Hij heeft zich er vol op gestort, samen met zoon allemaal meubels gekocht, muren gesausd, en geholpen met verhuizen. Dat was natuurlijk wel heel fijn voor mijn zoon.
Maar ik ben vanwege de griep nog niet in staat geweest om naar mijn zoon toe te gaan. Heb zijn kamer dus ook nog niet gezien.
Komt bij dat mijn zoon bijna niet appt of belt. Hij wordt nu ook even opgeslorpt door zijn nieuwe leuke studentenstad en zijn huisgenoten. Dus ik wil hem ook met rust laten. Hij heeft het daar heel goed en dat is het belangrijkste natuurlijk.
Maar inmiddels ben ik te goed om op bed te liggen, maar nog te slecht om iets buiten de deur te kunnen doen. En loop ik hier met mijn ziel onder mijn arm. Ik kan het gewoon even niet meer vinden hier
zaterdag 8 februari 2025 om 17:50
zaterdag 8 februari 2025 om 17:52
'Kom je morgen/volgend weekend thuis eten?'Bussinkje42 schreef: ↑08-02-2025 17:50Hoi Loesje,
Na het aanmaken van de openingspost heb ik dit gedaan en.. vader is daar (weer). We hebben elkaar dus maar even kort en heel ongemakkelijk gesproken, want ik stond op de speaker en hoorde zijn vader op de achtergrond. En dan weet ik niet meer wat ik moet zeggen, en zoon ook niet.
zaterdag 8 februari 2025 om 17:52
Oh bah, ik kan me voorstellen dat je je hierdoor rot voelt. Ik weet niet wat je hieraan zou kunnen doen vwb het gedrag van zoon en ex. Misschien zoon gewoon een keertje kort bellen, niet om verwijten te maken natuurlijk maar om even zijn stem te horen.
Voor de rest zou ik proberen om af en toe even met een vriendin te bellen of af te spreken of zo. Even de gedachten verzetten.
Voor de rest zou ik proberen om af en toe even met een vriendin te bellen of af te spreken of zo. Even de gedachten verzetten.
zaterdag 8 februari 2025 om 17:57
Bedankt Ceester.
Ik heb ook de hele week geen mens gezien omdat ik griep had. Dus dat maakt dit natuurlijk extra vervelend. Maar vanavond komt er inderdaad een vriendin langs. Zij durft het aan en hopelijk kan het ook weer, ik ben al 3 dagen koortsvrij, alleen nog wel moe.
En ik kan zoon voortaan beter even appen, of en wanneer het uitkomt om te bellen. Niet zomaar bellen, zoals ik vanmiddag deed, want vader is er nu veel. Dat idee kreeg ik al, maar is nu bevestigd.
Ik heb ook de hele week geen mens gezien omdat ik griep had. Dus dat maakt dit natuurlijk extra vervelend. Maar vanavond komt er inderdaad een vriendin langs. Zij durft het aan en hopelijk kan het ook weer, ik ben al 3 dagen koortsvrij, alleen nog wel moe.
En ik kan zoon voortaan beter even appen, of en wanneer het uitkomt om te bellen. Niet zomaar bellen, zoals ik vanmiddag deed, want vader is er nu veel. Dat idee kreeg ik al, maar is nu bevestigd.
zaterdag 8 februari 2025 om 17:57
Echt niet, niet van die rare dingen gaan denken hoor!
zaterdag 8 februari 2025 om 18:02
Ja ik kan niet wachten! Wil hier zo graag ook een beetje onderdeel van uitmaken. Het uitvliegen is toch het laatste stukje zeg maar. De kroon op de opvoeding. Ik heb zulke moeilijke jaren gehad, dat ik er alleen voor stond. (Dit zeg ik niet tegen mijn zoon hoor. Hij weet heel veel niet.) Ik ben ook zo trots op mijn zoon.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:03
Voor je zoon is dit een nieuwe leuke periode, gun hem dat en benauw hem niet met jouw gevoel. Anders wordt het contact een moetje voor hem. Wees juist blij, denk enthousiast mee en geef hem als hij langskomt een tas met dingen die hij lekker vindt mee. Loslaten. Echt. Je kan het, maar ik snap dat het wennen is. En wordt niet boos op je ex, dat is niet in het belang van jullie zoon. Hij trekt nu misschien even meer naar zijn pa maar je bent echt niet vergeten hoor.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:04
Nee. Je bent juist de constante factor. Iemand die er altijd voor hem is, die hem opvangt als hij valt. Dat weet kind vast wel.
Dat hij nu geniet van alles wat hij met zijn vader kan doen is wss omdat er nu (eindelijk?) volledige aandacht is voor hem van pa, in ook nog eens in een gloednieuwe fase voor hem. Tot deze fase van pa weer inkakt, pa ook weer doet wat ie altijd deed. en alles weer 'gewoon' is
Je hebt nu griep, voelt je toch al kak, en komt het allemaal ook nog eens wat rotter binnen.
grobbekuiken_ wijzigde dit bericht op 08-02-2025 18:05
0.16% gewijzigd
zaterdag 8 februari 2025 om 18:04
En nu deelt hij dit met zijn vader. En zijn vader heeft zich er echt volledig op gestort, vanaf het moment dat we wisten dat zoon de kamer gekregen had. Hij had hiervoor veel gehospiteerd. En toen ineens was vader daar. Ik werd vanaf dat moment al op een zijspoor gezet. Niet bewust door zoon hoor. Maar vader regelde alles al. Samen naar de IKea? Nee hoeft niet. doe ik met papa. Enz.
Dat was voor mijn griep al.
Dat was voor mijn griep al.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:06
zaterdag 8 februari 2025 om 18:07
Bussinkje42 schreef: ↑08-02-2025 18:02Ja ik kan niet wachten! Wil hier zo graag ook een beetje onderdeel van uitmaken. Het uitvliegen is toch het laatste stukje zeg maar. De kroon op de opvoeding. Ik heb zulke moeilijke jaren gehad, dat ik er alleen voor stond. (Dit zeg ik niet tegen mijn zoon hoor. Hij weet heel veel niet.) Ik ben ook zo trots op mijn zoon.
Natuurlijk ben jij trots op je zoon!
Je gaat, als het meezit of tegen zit het is maar net hoe je er tegen aan kijkt, nog druk genoeg krijgen met die lieve zoon van je.
Want mijn ervaring is, dat studerende zonen bijzonder slecht eten, de pizza's komen hun de oren uit.
Dus je zult nog heel wat tupperware bakjes met gezond eten mogen maken!
zaterdag 8 februari 2025 om 18:08
Ik snap dat je je alleen voelt nu en verdrietig mede ook door je ziek zijn, maar ik denk niet dat je het teveel op jezelf moet betrekken nu en soort van "jaloezie" moet hebben naar ex toe, of een vorm van wrok omdat hij er nu ineens wel is.
Je zoon was altijd gek met zijn vader schrijf je en dat is voor hem toch juist fijn, ook de hulp die hij nu wel krijgt is voor zoon heel fijn.
Jij bent en blijft zijn moeder dus ik zou niet vantevoren appen of het uitkomt om te bellen. Het is toch niet raar om hem te bellen ook al is ex daar. Ja dan is het gesprek misschien wat korter, maar dat zou het ook zijn wanneer hij met vrienden is daar.
En ik zou gewoon een voorstel doen om zijn kamer te komen bekijken aankomende week en daarna lekker meenemen uit eten om dit te vieren. Daar is niks mis mee, leuk voor zoon juist.
En verder veel plezier met je vriendin vanavond, fijn dat je dan even van je af kunt praten over wat je voelt. Want die gevoelens mogen er natuurlijk zijn, ik zou ze alleen niet laten merken aan je zoon.
Je zoon was altijd gek met zijn vader schrijf je en dat is voor hem toch juist fijn, ook de hulp die hij nu wel krijgt is voor zoon heel fijn.
Jij bent en blijft zijn moeder dus ik zou niet vantevoren appen of het uitkomt om te bellen. Het is toch niet raar om hem te bellen ook al is ex daar. Ja dan is het gesprek misschien wat korter, maar dat zou het ook zijn wanneer hij met vrienden is daar.
En ik zou gewoon een voorstel doen om zijn kamer te komen bekijken aankomende week en daarna lekker meenemen uit eten om dit te vieren. Daar is niks mis mee, leuk voor zoon juist.
En verder veel plezier met je vriendin vanavond, fijn dat je dan even van je af kunt praten over wat je voelt. Want die gevoelens mogen er natuurlijk zijn, ik zou ze alleen niet laten merken aan je zoon.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:09
Bussinkje42 schreef: ↑08-02-2025 18:04En nu deelt hij dit met zijn vader. En zijn vader heeft zich er echt volledig op gestort, vanaf het moment dat we wisten dat zoon de kamer gekregen had. Hij had hiervoor veel gehospiteerd. En toen ineens was vader daar. Ik werd vanaf dat moment al op een zijspoor gezet. Niet bewust door zoon hoor. Maar vader regelde alles al. Samen naar de IKea? Nee hoeft niet. doe ik met papa. Enz.
Dat was voor mijn griep al.
Inademen, uitademen, jouw probleem, niet van je zoon.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:10
Ik vermoed dat ze zich gepasseerd voelt omdat ze dit misschien zelf graag met haar zoon willen doen met een vleugje rancune omdat zij het leeuwendeel vd opvoeding alleen heeft gedaan en pa nu ineens wel de betrokken vader uithangt.Lila-Linda schreef: ↑08-02-2025 18:05Er klinkt heel veel verdriet uit je posts.
Speelt er meer dan het vertek van zoon?
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Ok, ik word een probleem.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:12
Je hebt zoveel voor je zoon gezorgd, hij vergeet je heus niet. Waarschijnlijk wordt ie gewoon opgeslokt door alle nieuwigheden in zijn leven. En wat fijn dat zijn vader hem daarbij kan helpen terwijl jij ziek bent!
Ik denk dat je gewoon wat verdrietig en labiel bent, mede doordat je al een week ziek bent. Maar hou de focus er even op dat het om je zoon gaat. Support hem, en moedig hem in alles aan. Hij wil het ongetwijfeld snel met je delen. En accepteer ook dat hij zijn vleugels uitslaat en dus minder tijd heeft voor jou. Dit biedt voor jou ook weer nieuwe kansen en mogelijkheden. De tijd samen zal minder zijn, maar dat betekent niet dat er geen kwaliteit is. En onthou dat iedere student die het zwaar heeft maar wat graag weer naar huis, naar z'n moeder gaat.
Ik denk dat je gewoon wat verdrietig en labiel bent, mede doordat je al een week ziek bent. Maar hou de focus er even op dat het om je zoon gaat. Support hem, en moedig hem in alles aan. Hij wil het ongetwijfeld snel met je delen. En accepteer ook dat hij zijn vleugels uitslaat en dus minder tijd heeft voor jou. Dit biedt voor jou ook weer nieuwe kansen en mogelijkheden. De tijd samen zal minder zijn, maar dat betekent niet dat er geen kwaliteit is. En onthou dat iedere student die het zwaar heeft maar wat graag weer naar huis, naar z'n moeder gaat.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:12
Ha bussinkje,
Heb er vertrouwen dat de band die je in jaren hebt opgebouwd echt niet zomaar ineens weg is.
Stuur een lief kaartje ( via t internet) waarin je 'm veel woonplezier wenst.
En binnenkort graag zijn kamer komt bekijken.
Als je weer helemaal opgeknapt bent bel je 'm op.
Voor t zelfde geld staat hij volgend weekend ( met de was) alweer op de stoep...
Beetje vertrouwen hebben in je zoon.
En verwen jezelf een beetje extra. Hier heb je idd jaren naar toegewerkt. Jezelf een schouderklopje geven mag ook.
Heb er vertrouwen dat de band die je in jaren hebt opgebouwd echt niet zomaar ineens weg is.
Stuur een lief kaartje ( via t internet) waarin je 'm veel woonplezier wenst.
En binnenkort graag zijn kamer komt bekijken.
Als je weer helemaal opgeknapt bent bel je 'm op.
Voor t zelfde geld staat hij volgend weekend ( met de was) alweer op de stoep...
Beetje vertrouwen hebben in je zoon.
En verwen jezelf een beetje extra. Hier heb je idd jaren naar toegewerkt. Jezelf een schouderklopje geven mag ook.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:12
Ja. Ik heb een hele nare geschiedenis met zijn vader. Zal de details besparen maar het was echt heel naar. Ik ben uit dat huis gevlucht, samen met zoon. Stond op straat.Lila-Linda schreef: ↑08-02-2025 18:05Er klinkt heel veel verdriet uit je posts.
Speelt er meer dan het vertek van zoon?
Het was zoon en ik, ik en zoon. Hij gaf niet thuis. Alleen voor de leuk. Vakanties, uitstapjes in de weekenden. Dingen die ik niet kon betalen.
Ik was vaak ziek en dan stond ik er ook alleen voor, met kleine zoon. En zoon had last van chronische buikpijnen. Ws. psychisch, maar ook daarmee veel in het ziekenhuis gelopen.
Er is zoveel gebeurt. Maar ik heb altijd geprobeerd om zoon hierbuiten te houden. Zoon was loyaal naar zijn vader een wilde geen kwaad woord over zijn vader horen. En zo hoort het ook. Ik heb ook altijd aangemoedigd dat zoon naar zijn vader ging.
Maar ondertussen maakte die man het mij nog heel lang heel moeilijk. Ook financieel. Het was zwaar.
En nu dit. Vader ziet zijn kans schoon. Nu heeft hij zoon voor 'zichzelf', kan hij mooie sier maken.
zaterdag 8 februari 2025 om 18:15
Ja dit. Heel verhaal van mij net, maar hier komt het op neer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
