
Kind op kamers, lege nest syndroom..
zaterdag 8 februari 2025 om 16:53
Hoi allemaal,
Vorig weekend is mijn 19-jarige zoon in de stad waar hij studeert, op kamers gegaan. Vervelende bijkomstigheid, ik lag met griep op bed.
Ik ben alleenstaand moeder en heb hem praktisch vanaf zijn 2e jaar alleen opgevoed. Hij zag zijn vader om het weekend en de helft van de vakanties. Voor de leuk, want als er in de opvoeding iets was, zoon was ziek, of ik was ziek, of een probleem met werk of opvang, dan moest ik het zelf maar uitzoeken. Zijn vader en ik hebben inmiddels ook al jaren geen contact meer.
Zoon is wel heel gek met zijn vader.
Maar sinds bekend is dat zoon een kamer heeft, is vader ineens daar.
Hij heeft zich er vol op gestort, samen met zoon allemaal meubels gekocht, muren gesausd, en geholpen met verhuizen. Dat was natuurlijk wel heel fijn voor mijn zoon.
Maar ik ben vanwege de griep nog niet in staat geweest om naar mijn zoon toe te gaan. Heb zijn kamer dus ook nog niet gezien.
Komt bij dat mijn zoon bijna niet appt of belt. Hij wordt nu ook even opgeslorpt door zijn nieuwe leuke studentenstad en zijn huisgenoten. Dus ik wil hem ook met rust laten. Hij heeft het daar heel goed en dat is het belangrijkste natuurlijk.
Maar inmiddels ben ik te goed om op bed te liggen, maar nog te slecht om iets buiten de deur te kunnen doen. En loop ik hier met mijn ziel onder mijn arm. Ik kan het gewoon even niet meer vinden hier
Vorig weekend is mijn 19-jarige zoon in de stad waar hij studeert, op kamers gegaan. Vervelende bijkomstigheid, ik lag met griep op bed.
Ik ben alleenstaand moeder en heb hem praktisch vanaf zijn 2e jaar alleen opgevoed. Hij zag zijn vader om het weekend en de helft van de vakanties. Voor de leuk, want als er in de opvoeding iets was, zoon was ziek, of ik was ziek, of een probleem met werk of opvang, dan moest ik het zelf maar uitzoeken. Zijn vader en ik hebben inmiddels ook al jaren geen contact meer.
Zoon is wel heel gek met zijn vader.
Maar sinds bekend is dat zoon een kamer heeft, is vader ineens daar.
Hij heeft zich er vol op gestort, samen met zoon allemaal meubels gekocht, muren gesausd, en geholpen met verhuizen. Dat was natuurlijk wel heel fijn voor mijn zoon.
Maar ik ben vanwege de griep nog niet in staat geweest om naar mijn zoon toe te gaan. Heb zijn kamer dus ook nog niet gezien.
Komt bij dat mijn zoon bijna niet appt of belt. Hij wordt nu ook even opgeslorpt door zijn nieuwe leuke studentenstad en zijn huisgenoten. Dus ik wil hem ook met rust laten. Hij heeft het daar heel goed en dat is het belangrijkste natuurlijk.
Maar inmiddels ben ik te goed om op bed te liggen, maar nog te slecht om iets buiten de deur te kunnen doen. En loop ik hier met mijn ziel onder mijn arm. Ik kan het gewoon even niet meer vinden hier

zondag 9 februari 2025 om 09:49
Dit is de enige manier waarop de man nog iets kan betekenen.... voor jullie allebei eigenlijk want jij was ziek. Maakt dat het goed, nee niet... maar ondanks dat het zuur is dat hij ineens in een gat springt dat jij helemaal niet wilde laten vallen nu, is hij er wel. Hij doet iets! Leuk eens achterover. Je gaat nog genoeg doen hoor. Straks sta je weer te koken en belt hij aan met 2 vuilniszakken was. En over tien jaar sta je misschien wel weer luiers te verschonen, je weet het niet. Maar reken maar dat je zoon weet wat het betekent dat jij er altijd bent geweest en er altijd zal zijn.
Lorem Ipsum
zondag 9 februari 2025 om 09:59
Ja dat is ook zo.
Inmiddels voel ik me er ook wel weer een stuk rustiger onder. En ik ben ook steeds meer aan de betere hand, ik denk echt dat het daar ook veel mee te maken had. Ik schaam me nu bijna voor dit topic. Maar ik liep gisteren zo tegen de muren op hier. Mijn vriendin heeft me gisterenavond hierin weer met beide benen op de grond gezet. En jullie berichten doen dit zeker ook!
Inmiddels voel ik me er ook wel weer een stuk rustiger onder. En ik ben ook steeds meer aan de betere hand, ik denk echt dat het daar ook veel mee te maken had. Ik schaam me nu bijna voor dit topic. Maar ik liep gisteren zo tegen de muren op hier. Mijn vriendin heeft me gisterenavond hierin weer met beide benen op de grond gezet. En jullie berichten doen dit zeker ook!

zondag 9 februari 2025 om 10:05
Even een reactie vanuit kind zijn kant, ik had namelijk ook zo'n vader. Niet precies dezelfde situatie maar ook de weekenden daar leuke dingen doen, gave vakanties, bij de verhuizing van mijn moeder uit het gezamelijke huis kregen we van hem de mooiste spullen voor onze nieuwe kamers, maar verder gaf hij niet thuis.
Als kind wisten mijn broertje en ik al precies hoe het zat en 'profiteerden' we van alle dure cadeau's en uitjes, maar mama was onze stabiele factor.
En later accepteerden we alle spullen zelfs om onze moeder te ontzien (die had het financieel een stuk minder) maar hielden daardoor niet minder van haar en meer van vader. We maakten er zelfs goed gebruik van, dat we de dure cadeau's op papa's lijstje zetten en de minder dure, maar leukere dingen aan mama vroegen.
Dus wees daar echt niet bang voor, je zoon vind alle hulp en spullen natuurlijk heel fijn nu maar met 19 jaar weet hij echt wel hoe het zit.
Ga binnenkort eens zijn kamer bezichtigen en gezellig samen eten, dat waardeert hij vast heel erg.
Dikke knuffel voor jou!
Als kind wisten mijn broertje en ik al precies hoe het zat en 'profiteerden' we van alle dure cadeau's en uitjes, maar mama was onze stabiele factor.
En later accepteerden we alle spullen zelfs om onze moeder te ontzien (die had het financieel een stuk minder) maar hielden daardoor niet minder van haar en meer van vader. We maakten er zelfs goed gebruik van, dat we de dure cadeau's op papa's lijstje zetten en de minder dure, maar leukere dingen aan mama vroegen.
Dus wees daar echt niet bang voor, je zoon vind alle hulp en spullen natuurlijk heel fijn nu maar met 19 jaar weet hij echt wel hoe het zit.
Ga binnenkort eens zijn kamer bezichtigen en gezellig samen eten, dat waardeert hij vast heel erg.
Dikke knuffel voor jou!
zondag 9 februari 2025 om 10:06
Bussinkje42 schreef: ↑09-02-2025 10:01Stel je voor dat vaders dit niet gedaan had, niet thuis gegeven had. Dan had zoon echt een probleem gehad, had hij (nog) niet kunnen verhuizen en had hij echt gebaald. Dus alleen maar heel mooi dat vader dit gedaan heeft!
Fijn, dat je het nu zo kan zien!
zondag 9 februari 2025 om 10:14
Deze post was me niet ontgaan.Lila-Linda schreef: ↑08-02-2025 22:08En je zoon?
Voor jou is het je EX, het blijft zijn vader
Ik zou hem echt hulp laten zoeken
We hebben hier weleens over gesproken.
Ik kan nog weleens voorzichtig aankaarten. Nu hij op zichzelf woont voelt hij hier misschien meer ruimte en vrijheid toe.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in