Kind overstuur

29-05-2021 16:54 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn kind is pas begonnen met zwemles. De eerste keer ging goed. Maar de 2e keer niet. Ze heeft daardoor ook water binnen gekregen.
De zwemleraar vertelde dat ook tegen mij.

Nu is mijn dochter snel overstuur. Ze zegt dat de andere kinderen het wel goed deden en zij als enige niet. Als ze nu aan het spelen is en iets lukt niet dan zegt ze meteen ik kan niks, ik kan bv niet fietsen/knutselen/whatever en ik kan ook niet zwemmen. Helemaal overstuur is ze dan.
Hele erge driftbuien.

Ik vind het echt sneu. Ik probeer te benadrukken wat ze wel goed kan enz. Maar dat helpt niks.

Iemand tips?
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud is ze?
Alle reacties Link kopieren
6 jaar
Ik weet niet hoe oud je kind is maar wij hebben hier hulp bij gezocht.
En we hebben een tijd een positiviteits dageinde gedaan.
Waar ben jijzelf trots op.
Waar zijn wij trots op.
Geen ruimte voor gemopper, alleen dat.
Vaak kon je dan ook dit soort gebeurtenissen anders framen.
'toch goed doorgezwommen'
'wat ben jij een doorzetter zeg'.
Etc.
In onze ervaring is dat lange-termijn werk. Onze oudste heeft had er ook wat hang naar. Nu is ze bijna 7 en hoor ik het bijna niet meer. Ze heeft ondertussen ook genoeg positieve ervaringen meegemaakt om het te geloven dat ze het best kan. Ik merk dat vooral groep 3 en het starten met lezen en schrijven daar nog een schepje bovenop heeft gedaan, ik heb haar enorm zien groeien dit jaar.
Vanuit onze kant heeft prijzen enorm geholpen maar dat is niet meer 3x gebeurd, dat heeft echt maanden tijd gekost.

Ik ben ook benieuwd hoe oud je dochter is. Ik denk wat jonger?
Alle reacties Link kopieren
Ze is net 6 jaar
Ze heeft dit eerder nooit zo gehad dat ze zegt ik kan niks enz.
Misschien onzekerheid? Wij benadrukken hier vaak dat je sommige dingen nu eenmaal moet oefenen, dat dat heel normaal is, dat niet iedereen alles even snel of even goed kan. Dat iedereen wel goed is in iets (tekenen, hinkelen, spelletjes, opruimen, buiten spelen, fietsen weetikveel). En dan geven we ook voorbeelden van wat we zelf veel geoefend hebben enzo.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zelf zoveel mogelijk positieve bevestiging geven, maar niet tijdens een driftbui. Ik heb zelf niet zo veel ervaring met driftbuien, maar zes jaar is een beetje te oud voor heel erge driftbuien, toch? Dat zou ik compleet negeren en pas daarna met haar gaan zitten om een beetje te kletsen over wat goed ging en waarom ze zo boos werd.
Driftbuien horen niet bij die leeftijd en zou ik niet belonen met aandacht.
Jufjoke schreef:
29-05-2021 17:16
Ik zou zelf zoveel mogelijk positieve bevestiging geven, maar niet tijdens een driftbui. Ik heb zelf niet zo veel ervaring met driftbuien, maar zes jaar is een beetje te oud voor heel erge driftbuien, toch? Dat zou ik compleet negeren en pas daarna met haar gaan zitten om een beetje te kletsen over wat goed ging en waarom ze zo boos werd.
Driftbuien horen niet bij die leeftijd en zou ik niet belonen met aandacht.
Kind van 6 kan nog best een driftbui hebben hoor. En denk je dat als jij vindt dat een kind er te oud voor is, negeren dan het beste is? Bijzonder.
Alle reacties Link kopieren
*Sally* schreef:
29-05-2021 17:18
Kind van 6 kan nog best een driftbui hebben hoor. En denk je dat als jij vindt dat een kind er te oud voor is, negeren dan het beste is? Bijzonder.
To noemt het heel erge driftbuien. Dat vind ik zelf best ernstig klinken voor een kind van zes. Ik denk inderdaad dat een kind tijdens zo'n driftbui het beste genegeerd kan worden ja. Is dat pedagogisch onverantwoord? Ik geef wel meteen toe dat mijn kind eigenlijk nooit driftbuien had.
Waarom is het negeren van driftbuien bijzonder?
Alle reacties Link kopieren
Omgaan met teleurstellingen en angsten, doorzetten en het opbouwen van een realistisch zelfbeeld is iets wat bij haar leeftijd (en het leven) hoort.

Een concrete en positieve tip: schaf het "spiegel-jezelf-spel" aan. Is een kaartenspel om het zelfvertrouwen (van kind en volwassene) te vergroten. Ook leuk om als gezin samen te doen! Www.spiegel-jezelf-spel.nl

PS. Mijn ouders zijn destijds uit eten gegaan toen ik -eindelijk- mijn zwemdiploma gehaald, dat zegt genoeg ;-)
corzon wijzigde dit bericht op 29-06-2021 22:48
35.06% gewijzigd
Jufjoke schreef:
29-05-2021 17:23
To noemt het heel erge driftbuien. Dat vind ik zelf best ernstig klinken voor een kind van zes. Ik denk inderdaad dat een kind tijdens zo'n driftbui het beste genegeerd kan worden ja. Is dat pedagogisch onverantwoord? Ik geef wel meteen toe dat mijn kind eigenlijk nooit driftbuien had.
Waarom is het negeren van driftbuien bijzonder?
Er staat juist dat ze het nooit eerder heeft gehad. En ja, negeren kan wel onverantwoord zijn inderdaad, zeker als een kind zich met zijn emoties geen raad weet. Maar fijn dat je even tips geeft terwijl je er zelf nooit mee te maken hebt gehad.
Alle reacties Link kopieren
*Sally* schreef:
29-05-2021 17:26
Er staat juist dat ze het nooit eerder heeft gehad. En ja, negeren kan wel onverantwoord zijn inderdaad, zeker als een kind zich met zijn emoties geen raad weet. Maar fijn dat je even tips geeft terwijl je er zelf nooit mee te maken hebt gehad.
Wow, humeurtje zeg.
Ik ben al weg
Succes, to!
Corzon schreef:
29-05-2021 17:25
Rond haar 35e is ze er wel redelijk vanaf, kan ik inmiddels uit eigen ervaring zeggen :hyper:

Omgaan met teleurstellingen en angsten, doorzetten en het opbouwen van een realistisch zelfbeeld is iets wat bij haar leeftijd (en het leven) hoort.

Dus in dat opzicht is er niks aan de hand.

Ik lees hier al tips over het prijzen van wat wel goed gaat. Is op zich niet verkeerd hoor, maar ik ga liever voor een realistische aanpak: je bent in dingen goed en er zijn ook dingen waar je moeite voor moet doen. En m.i. mag (moet!) er ook aandacht zijn voor dat vlak. Alleen prijzen levert ophooggevallen prinsen en prinses op.

Tot zo ver mijn wat strenge relaas.

Een concrete en positieve tip: schaf het "spiegel-jezelf-spel" aan. Is een kaartenspel om het zelfvertrouwen (van kind en volwassene) te vergroten. Ook leuk om als gezin samen te doen! Www.spiegel-jezelf-spel.nl

PS. Mijn ouders zijn destijds uit eten gegaan toen ik -eindelijk- mijn zwemdiploma gehaald, dat zegt genoeg ;-)
Dat is toch precies wat ik ook schreef of niet? Soms moet je oefenen en iedereen heeft andere talenten. En misschien hadden die andere kinderen er al 10 zwemlessen op zitten.
Jufjoke schreef:
29-05-2021 17:27
Wow, humeurtje zeg.
Ik ben al weg
Succes, to!
Mijn humeur is prima hoor! :bye:
Die driftbuien zijn een manier van uiten. Onze kinderen zijn allebei snelle huilers. Ook niet leuk als dat langer dan tien minuten doorgaat (vooral in het openbaar), maar het is nu eenmaal zo en negeren helpt dan niet, nee. Wel wat Sally aangeeft, troosten en in gesprek gaan.
En zoals het alle fases betaamd: die zijn vaak van de lange adem.

Vergeet ook niet dat een zwemles heel spannend is. Daar wordt vaak weken van tevoren over gepraat (spannend hè, op zwemles!) en ineens sta je daar in je eentje aan de rand van diep water. Moet je mama of papa weg en staat er alleen nog maar een vreemde man of vrouw en een horde vreemde kinderen. Dat vraagt best wat van ze en is een hele stap, zo alleen. Dat mag je ook wel eens benoemen, mijn ervaring met die van mij is dat dan vaak al een hele druk van ze afvalt, dat ze die erkenning krijgen. Dan is de druk van het presteren ook kleiner.
Alle reacties Link kopieren
Mijn kleuter heeft daar ook wel een handje van, wil sommige dingen ook niet eens proberen, want dat kan hij toch niet. Ik zeg dan juist dat je niet alles in 1 keer zomaar kan, maar er voor moet oefenen. En dan geef ik er een voorbeeld bij van iets wat hij al wel onder de knie heeft, waar hij ook wat moeite voor heeft moeten doen. Weet je nog toen je de Kapla net had gekregen en dat het niet lukte? Dat je toren telkens uit elkaar viel en je heel boos werd en moest huilen? Maar je bent het blijven proberen, en moet je kijken wat je nu allemaal kan bouwen met de Kapla. Dat kon je ook niet in 1 keer, maar je hebt het wel geleerd!

Op school zeggen de juffen 'van proberen kun je leren' en hebben ze het ook met een of ander helden thema over o.a. doorzetkracht, het helpt wel dat dit op school ook aan bod komt moet ik zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Positief zijn, maar overdrijf het niet. Kinderen hebben het echt wel door als je opeens heel onoprecht dingen gaat prijzen.

En zoals ook al gezegd, je kunt niet alles (meteen) goed en dat hoeft ook niet. Dus ook een goede les voor dochter.
Lach hard, duik diep, kom terug..
Dat soort buien negeer ik ook bij mijn kinderen. Het heeft op zo'n moment namelijk weinig zin om een gesprek aan te gaan, als de emoties te hoog zijn. Later praten we er dan over en probeer ik uit te vinden wat er achter zit. Er kunnen in een situatie als dit heel veel redenen zijn voor de break down van je dochter.

Met negeren bedoel ik overigens niet dat je je kind negeert, maar dat je even niet teveel mee gaat in emoties. Kind is er in zo'n bui van overtuigd dat hij/zij iets niet kan en dan helpt het niet als een ouder het tegendeel gaat beweren.
Alle reacties Link kopieren
https://youtu.be/FE_nh77Jxnw

Oefenen! Dat hoort er nou eenmaal bij.
Alle reacties Link kopieren
bumbly schreef:
29-05-2021 18:02
Positief zijn, maar overdrijf het niet. Kinderen hebben het echt wel door als je opeens heel onoprecht dingen gaat prijzen.

En zoals ook al gezegd, je kunt niet alles (meteen) goed en dat hoeft ook niet. Dus ook een goede les voor dochter.
Het is ook niet voor niets zwemles. Als het normaal zou zijn dat alle kinderen vanzelf konden zwemmen, hadden we geen zwemscholen nodig. Voor dat argument was mijn kind gevoelig.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap haar wel en dan heb je angst en zenuwen voor de volgende keer. Het leven is soms stom en enige wat je kan is doorgaan en er doorheen.
Gewoon begrip tonen en haar emoties laten uiten. En tegelijk zal ze door moeten met zwemmen en merken dat ze het heus wel leert
Mijn dochter werd ook rond de 5 / 6 jaar heel onzeker. Vond dat ze stom was, niks kon. Ik heb er met de juf over gepraat en op school geven ze haar nu (samen met andere kinderen die wat onzeker zijn) wat extra begeleiding.
Het is nu al een stuk minder. Of dit nu aan de extra begeleiding heeft gelegen of dat ze er “overheen” groeit, geen idee. Ben al lang blij dat de driftbuien minder zijn.

En ik ken meer kinderen van 6 die weleens een driftbui hebben. Vaak als ze moe zijn, iets spannend vinden. Hoort er bij sommige kinderen gewoon bij.
Alle reacties Link kopieren
Ze mag het spannend vinden.
Ze hoeft niet alles in 1 keer te kunnen.
Ze mag fouten maken.
Maar ze mag niet als een mager varken gaan staan gillen en krijsen en een scène schoppen. Dat helpt niet.
Vorige week toevallig meegemaakt in het zwembad. Een heel ‘bijdehand’ klein meisje, en ze wist met woorden precies hoe ze haar vader om de vinger kon winden.
Totdat ze merkte dat het geen effect had, en ze gewoon het water in moest. Man, man, wat kon dat kind aanstellen zeg. Dit was niet gewoon ‘ik vind het spannend’ maar een ‘ik wil zoveel mogelijk aandacht’.
Als ze echt bang is, zou ik haar rustig vertellen wat er (niet) van haar verwacht wordt.
Als het aanstel gedrag is, dan mag ze wel iets steviger toegesproken worden.
Alle reacties Link kopieren
Zei er iemand zwemles? O_O

Sorry TO, geen tips, maar bij zwemles gaan hier een paar alarmbellen af.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven