Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen

05-07-2025 12:26 899 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja.. je dochter heeft het goed voor elkaar.

Jij bent oplossingen aan het bedenken voor haar en om je vriend tegemoet te komen.
Hoe denkt zij er zelf over?

Ergens denk ik, als jullie willen hokken en zij er nog is, is ze er gewoon bij. So be it.
Je bent toch alle 3 volwassen en zo kan je elkaar aanspreken. Als volwassenen met afspraken en verwachtingen.


Ik ken een situatie dat pa is gaan hokken met vriendin. Kind achterbleef in de koopwoning en opeens kwam er een bordje ‘te koop’ het raam te staan en moest kind binnen 2 mnd vertrekken. (En hij had ook duidelijk wat beperkingen om dingen te overzien en te kunnen regelen)
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
05-07-2025 15:45
Ja, vertel mij wat… Ik had toen ik de toezegging deed, ook echt wel het idee dat ze met 22 het huis uit zouden zijn. Mijn oudste heeft dat ook ‘gewoon’ gedaan, maar jongste geniet van haar huidige status als enig kind met een vaak afwezige ouder. Het is net een beetje alsof ze al op zichzelf woont, maar dan met een immer gevulde koelkast en inwonende huishoudster :)
Nou misschien is de eerste stap dan om haar leven wat meer richting de realiteit te bewegen?

Wat je eet, koop je zelf. Wat je vies maakt, maak je schoon. Dat soort dingen?

Kan ze haar hele inkomen aan zichzelf besteden?
Alle reacties Link kopieren Quote
frettie schreef:
05-07-2025 16:02
Waarom niet? Ik lees dat TO al 15 jaar met haar partner is. Dat is dus begonnen toen kind 7 was. En er is nog een ouder kind. Na 5 jaar samen kan ik me best voorstellen dat je de toekomst samen bespreekt. En zegt: ‘over 10 jaar gaan wij samen verder, tot die tijd latten’. Wat zou daar gek aan zijn?
Het kan hoor, maar ik zou het zelf nooit doen. Je weet tenslotte helemaal niet hoe de omstandigheden over tien jaar zijn.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
05-07-2025 15:35
Dat is ook niet zo handig natuurlijk. Hoe kan je met de huidige huizenmarkt nou beloven dat kind dan en dan is opgetieft.
En ze mag er ook prima op terug komen als ze dat zou willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom werkt ze niet meer uren/fulltime? Kan ze het niet ( wat gewoon kan, dat weet ik) of is het gewoon niet nodig in haar beleving?
Ik zou mijn kind niet gaan wegjagen omdat ik wil gaan verhuizen voor een man maar ik zou voor haar toekomst wel samen gaan kijken waar ze uiteindelijk kan gaan wonen en hoe daar te komen.

Dus reageert ze wel genoeg? Hier krijgen we zoekpunten en die zorgen voor 'sneller"aan de beurt te zijn dan mensen die niet actief zoeken.

Duurt nog 15 jaar gemiddeld voor normaal huisje, maar er komen ook steeds meer startersflatjes en wooncommunities voor jongeren bij en dan kijken ze ook naar of je wel elke 2 weken op iets heb gereageerd ( als er een optie was).

En zou haar stimuleren in meer uren werken, goed spaarplan en meer bijdragen in huis, financieel een beetje maar vooral ook bij alleen parttime werken echt helpen met koken, boodschappen doen en de was zelf helemaal doen. Geen zin om echt hotel te spelen tot iemand met 30 uit huis kan.
Ik denk wel dat je aankomende paar jaar echt nog met kind thuis zit, zo is de markt nu eenmaal en dat is hun schuld geheel niet maar die van oudere generaties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier is kind 18. Vind nwe partner zeker leuk maar van hem hoeft überhaupt een partner voor mams niet zo. Want samen is toch ook leuk??

We zijn aanstalten aan het maken om te gaan samenwonen, bewust op zoek naar een plek met voldoende ruimte voor hem (sowieso 2 kamers voor hem, slaap en eigen woonkamer, voorkeur zelfs een dubbel bewoonbaar huis of een bnb erbij). Kind heeft de keuze om mee te gaan of niet. Gaat wel mee. Ben daar blij mee!

Ik ga niet eindeloos wachten. Mijn geluk is ook belangrijk.

In jouw geval met botsende karakters zou ik ook op zoek gaan naar een ruime woonplek. En dochter duidelijk maken dat opruimen heus ook een optie is. Overal een klerezooi maken is niet echt normaal..
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
05-07-2025 16:07
Het kan hoor, maar ik zou het zelf nooit doen. Je weet tenslotte helemaal niet hoe de omstandigheden over tien jaar zijn.
Ik vind het echt niet gek dat ze die plannen heeft gemaakt. Ik vind het vooral gek om te verwachten dat een moeder tot in de lengte der dagen alles opzij moet zetten. Haar kind is nu ruim volwassen, dan mag ze meer aan haarzelf gaan denken.

TO, hoe zit je er zelf in. Wat zou je nu zelf het liefste willen? Want dat zou ik eerst bepalen en dan bekijken welke opties daar het dichtste bij komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
05-07-2025 15:45
Ja, vertel mij wat… Ik had toen ik de toezegging deed, ook echt wel het idee dat ze met 22 het huis uit zouden zijn. Mijn oudste heeft dat ook ‘gewoon’ gedaan, maar jongste geniet van haar huidige status als enig kind met een vaak afwezige ouder. Het is net een beetje alsof ze al op zichzelf woont, maar dan met een immer gevulde koelkast en inwonende huishoudster :)
Ik vind het helemaal niet vreemd dat je kind geen aanstalten maakt om een eigen stek te zoeken. Waarom zou ze? Ze heeft in jouw huis alles wat haar hartje begeerd. Als het zo doorgaat, zit ze er over 10 jaar nog. Of hopen dat ze eerder een partner vindt waar ze bij in kan trekken.
Alle reacties Link kopieren Quote
DronkenAardbei schreef:
05-07-2025 16:39
Ik vind het helemaal niet vreemd dat je kind geen aanstalten maakt om een eigen stek te zoeken. Waarom zou ze? Ze heeft in jouw huis alles wat haar hartje begeerd. Als het zo doorgaat, zit ze er over 10 jaar nog. Of hopen dat ze eerder een partner vindt waar ze bij in kan trekken.
Of omdat er gewoon niets is om te huren of te kopen, ook niet als ze wel meer werken.
Ja, TO mag haar zeker wat gaan aansporen, echt! Maar jij mag ook wat meer realiteitszin krijgen, dit kan zomaar gebeuren bij kinderen die wel uit huis willen. Er is hier niets wat iemand van 25 of zelfs 30 met een normale gemiddelde baan kan betalen. Huren particulier zelfde, niet te doen en sociaal is 15-20 jaar wachttijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
05-07-2025 15:28

Mijn laatste gedachtesprongetje was om een huis te huren waar ik zogenaamd met kind ga wonen, en dan een gedeelte van de huur bijdragen.
Dus je wil fraude plegen?
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
05-07-2025 15:28
Bedankt voor de reacties. Momenteel woont het kind naar volle tevredenheid thuis. Geen zin in een opleiding, ze weet niet wat, parttime baan en kan volledig haar gang gaan. Ik moet zeggen dat ze mij niet in de weg zit, het is een gezellige ‘huisgenoot’ en ze doet ook regelmatig bijdragen in het huishouden. Maar ja, ik heb wel toezeggingen gedaan naar mijn partner, die ook soort van zit te wachten tot hij aan de beurt is.
Uiteraard is er altijd een kamer vrij voor een kind dat in nood zit en bij ons moet wonen (we willen beide een eigen werk/logeerkamer in een nieuw huis), maar voor de lange duur zie ik dat niet zitten. Kind en partner verschillen zo van elkaar qua karakter en temperament dat dat voor niemand leuk wordt. Alleen al de chaos en troep die mijn kind achtervolgen zodra ze vijf minuten in huis is, en dan een dwangmatige opruimer als mijn vriend, in één huis.
Kind achterlaten in het ouderlijk huis heb ik ook overwogen, maar daar zit overwaarde in die ik eigenlijk wel nodig heb voor een ander huis en sowieso kan ik niet voor twee huizen een hypotheek krijgen.
Kind zelf heeft al geopperd dat ze best mee kan, als we zorgen voor een huis met tuinhuis dat van alle gemakken voorzien is. Ja, dat zou mooi zijn, maar geen optie in deze regio.
Mijn laatste gedachtesprongetje was om een huis te huren waar ik zogenaamd met kind ga wonen, en dan een gedeelte van de huur bijdragen.
Je snapt zelf toch ook wel dat kind 0 motivatie heeft om uit huis te gaan zo?
Maak kind 50% verantwoordelijk voor kosten, huishoudelijke taken, boodschappen enz. Ze leeft als een volwassene maar gedraagt zich als een kind van 4. Tijd om op te voeden om haar zelfstandig te maken, verantwoordelijkheden te leren en jezelf wat meer ruimte. Omdat je haar moeder bent wil toch niet zeggen dat je meer taken hebt dan je volwassen kind? Maak haar evenveel verantwoordelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zou jij zelf het liefste willen? Los van de wensen van je vriend en je dochter?
Alle reacties Link kopieren Quote
MissNuada schreef:
05-07-2025 16:47
Of omdat er gewoon niets is om te huren of te kopen, ook niet als ze wel meer werken.
Ja, TO mag haar zeker wat gaan aansporen, echt! Maar jij mag ook wat meer realiteitszin krijgen, dit kan zomaar gebeuren bij kinderen die wel uit huis willen. Er is hier niets wat iemand van 25 of zelfs 30 met een normale gemiddelde baan kan betalen. Huren particulier zelfde, niet te doen en sociaal is 15-20 jaar wachttijd.
Ik weet hoe de woningmarkt er aan toe is. Zelf ook mogen ervaren. Maar met een parttime baantje ga het zeker niet lukken. En je kunt ook beginnen met ergens een kamer huren, zoals zoveel jongeren doen. Of samen met een (werkende) vriendin een flatje huren. Zoals ik het lees, heeft ze het prima naar haar zin zo, dus geen enkele reden om ook maar een poging te doen om wat te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat ze best aan het werken mag zijn naar een toekomst uit huis (dus opleiding of fulltime baan (tenzij dat niet kan)). Maar ik vind 22 echt geen rare leeftijd om nog thuis te wonen. Normaal gesproken al. En nu in deze tijd vind ik het eigenlijk zelfs raar als je anders verwacht. Het is simpelweg bijna niet te doen, veel mooier dan dat wordt het niet. Lullig voor partner, maar ik neem aan dat hij de situatie van de huizenmarkt ook kent. Een beetje oneerlijk om haar dan het huis uit kijken, bij wijze van, omdat je meer zin hebt in een nieuwe fase van je relatie.

Dus voor het thuis wonen zou ik begrip hebben. Maar voor de "geen zin" niet. Dus ze draait dan wel mee als gelijkwaardige huisgenoot.
Alle reacties Link kopieren Quote
DronkenAardbei schreef:
05-07-2025 17:02
Ik weet hoe de woningmarkt er aan toe is. Zelf ook mogen ervaren. Maar met een parttime baantje ga het zeker niet lukken. En je kunt ook beginnen met ergens een kamer huren, zoals zoveel jongeren doen. Of samen met een (werkende) vriendin een flatje huren. Zoals ik het lees, heeft ze het prima naar haar zin zo, dus geen enkele reden om ook maar een poging te doen om wat te vinden.

Kamers zijn vaak via studentenhuisvesting en als werkende kom je daar niet tussen.

Met een vriendin is ook best lastig. Particulier of vrije sector is voor twee jongeren vaak nog te duur en via de sociale woningbouw zitten nog wel wat haken en ogen aan. Een grotere flat moet je vaak nog langer voor ingeschreven staan. Wie gaat het huren? Je inschrijvingsduur gaat dan terug naar nul. Wie wil dat als je dan voorlopig niet verder kunt op de woningmarkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
05-07-2025 16:50
Dus je wil fraude plegen?
Ik kan mij in de huidige markt wel voorstellen dat je iets schuift met de regels, als dat mogelijk is. Of er nu een huis rechtstreeks door kind in beslag wordt genomen of dat TO dat voor haar doet maakt natuurlijk niet zo veel uit. Moet kind dat alleen wel willen en daar lijkt het niet erg op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaarsjevoordesfeer schreef:
05-07-2025 17:13
Kamers zijn vaak via studentenhuisvesting en als werkende kom je daar niet tussen.

Met een vriendin is ook best lastig. Particulier of vrije sector is voor twee jongeren vaak nog te duur en via de sociale woningbouw zitten nog wel wat haken en ogen aan. Een grotere flat moet je vaak nog langer voor ingeschreven staan. Wie gaat het huren? Je inschrijvingsduur gaat dan terug naar nul. Wie wil dat als je dan voorlopig niet verder kunt op de woningmarkt.
Ik schrijf nergens dat het simpel is, en dat zij op korte termijn wat heeft, maar er zijn genoeg jongeren die het wel lukt. Met niets doen, komt niemand aan een kamer/flatje. Er zijn steeds meer verhuurders die ook woningen verhuren aan meerdere jongeren tegelijk. Daarmee verliezen zij dan ook hun inschrijftijd niet. Samen of met zijn drieën zou ze ook middenhuur woningen kunnen betalen van particuliere verhuurders, ook dan verliezen zij hun inschrijftijd niet voor sociale huur niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaarsjevoordesfeer schreef:
05-07-2025 12:53
Wij hebben de kinderen altijd voorgehouden dat ze maximaal tot ongeveer hun 25e thuis zouden kunnen wonen. Dat we de verwachting hadden dat ze iets voor zichzelf gingen zoeken zodra ze afgestudeerd waren een fulltime gingen werken.

Op hun 18e hebben ze zich dus in ieder geval ingeschreven bij de woningbouwvereniging.

Onze jongste is 22 en heeft een paar weken geleden het geluk gehad ingeloot te worden voor de nieuwbouw op de voetbalvelden. Het gaat nog even duren voor het klaar is en tot het zo ver is blijft hij bij ons. Onze dochter gaat daar over een ruim jaar in het eerste deelplan wonen, dus mogelijk gaat zoon nog een tijdje in haar appartement wonen (particuliere huur)

Kinderen waren alledrie al jong bezig om op termijn hun vleugels uit te slaan. Willen gewoon een eigen leven starten zonder de regels van wonen met een gezin.
Als je je op je achttiende inschrijft heb je in veel plaatsen pas tienplus jaar later een woning.
Geen motto
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
05-07-2025 15:28

Mijn laatste gedachtesprongetje was om een huis te huren waar ik zogenaamd met kind ga wonen, en dan een gedeelte van de huur bijdragen.
allereerst is dat fraude en ten tweede, als er iets met jou gebeurt, is je kind het huis kwijt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
emanina schreef:
05-07-2025 17:23
Als je je op je achttiende inschrijft heb je in veel plaatsen pas tienplus jaar later een woning.

Dat weet ik, maar als je je niet op je achttiende inschrijft dan wordt dat nog later.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaarsjevoordesfeer schreef:
05-07-2025 17:55
Dat weet ik, maar als je je niet op je achttiende inschrijft dan wordt dat nog later.
Wat zij zegt is dat 'op je 25e ben je het huis uit' vaak sowieso al een utopie is.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
05-07-2025 15:28

Uiteraard is er altijd een kamer vrij voor een kind dat in nood zit en bij ons moet wonen (we willen beide een eigen werk/logeerkamer in een nieuw huis), maar voor de lange duur zie ik dat niet zitten. Kind en partner verschillen zo van elkaar qua karakter en temperament dat dat voor niemand leuk wordt. Alleen al de chaos en troep die mijn kind achtervolgen zodra ze vijf minuten in huis is, en dan een dwangmatige opruimer als mijn vriend, in één huis.
En met je kind dit aspect bespreken:
dat jouw opvoedings- en zorgverantwoordelijkheid wel op zijn einde begint te raken. Dat je de focus in je leven dus ook verlegt. En dat betekent ook dat je geen rekening meer kunt houden met haar/zijn chaos. En dat je wilt/gaat verhuizen waarbij hij/zij een kamer( mogelijk kleiner) zal krijgen en waar andere opruimmodus gaat gelden door de komst van je partner. En als je kind die modus niet ziet zitten, dat je hem/haar wil helpen bij het vinden van alternatieven.
Een sloddervos kan kind ook niet zijn bij mogelijke huisgenoten/partner, dus tijd om daar realistisch in te worden.

Mijn eigen situatie: ik heb nog drie kinderen thuis en bij mijn vriend is een kind weer terug na relatiebreuk. Het is een nieuwe tijd en soms is het best zoeken, waarin houd je nog rekening met ze, en waar moeten zijn rekening met ons houden.

Mijn 21 jr kind is ook wel verwend aan het worden, het gaat best onopvallend maar ze heeft een huishouden in mijn huishouden, veel aanloop. Wat soms ook heel gezellig is. Veel gebruik van de garage, grote slaapkamer veel spullen. Is wel bezig met kijken koophuis maar constateert dan ook dat er een soort welzijnsval aanstonds is. Want straks in het eigen huis: minder geld, minder ruimte, minder privacy, minder comfort, wrs geen tuin, niet meerdere parkeerplaatsen voor auto fietsen, scooter etc. Ze betaalt wel kostgeld. Nu ik dit zo opschrijf denk ik dat ik het kostgeld misschien moet verhogen om ook wat meer urgentie en realisme aan te zwengelen. Kostgeld van een starter vind ik nog weer iets anders als iemand die 21 + is en steeds meer huisgenoot wordt.

ik herken heel erg dat het zoeken is en dat dingen al snel op een bepaalde manier groeien.
Alle reacties Link kopieren Quote
apppie schreef:
05-07-2025 17:18
Ik kan mij in de huidige markt wel voorstellen dat je iets schuift met de regels, als dat mogelijk is. Of er nu een huis rechtstreeks door kind in beslag wordt genomen of dat TO dat voor haar doet maakt natuurlijk niet zo veel uit. Moet kind dat alleen wel willen en daar lijkt het niet erg op.
Het is geen schuiven met de regels. Het is gewoon fraude.

Moeder huurt maar gaat er niet wonen. Ze "verhuurt" het aan kind.
Dat is dus gewoon onderhuur en dat mag niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is er mis met kind duidelijkheid te geven dat je over 2 jaar het huis verkoopt?

Dat zij het gerust mag overkopen als ze tegen dan een hoog genoeg loon heeft.
Maar dat ze anders toch echt over 2 jaar een kamer moet gaan huren.

En dat ze altijd welkom is in je nieuwe huis, maar dat langdurig volledig inwonen je niet ideaal lijkt gezien de band die ze heeft met haar stiefvader.

Heeft ze dus nog 2 jaar om een kamer te vinden.
(Met de huidige wooncrisis én met een parttime baan zou ik niet verwachten dat ze binnen de 2 jaar meer dan een kamer vindt.)

Waar zit haar vader in dit verhaal? Kan ze voltijds bij hem intrekken? Of kan die haar mee helpen volwassen worden door ook te melden dat het stilaan tijd wordt om keuzes te maken? Dat ze ofwel gaat studeren ofwel meer gaat werken?

Ik zou daarenboven ook beginnen met meer en vastere bijdrage te vragen. Heel leuk dat ze half alleen woont met een volle koelkast. Maar die volle koelkast kost haar straks ook geld. Om het maar niet te hebben over de andere vaste kosten.
Als ze een vaste bijdrage moet doen geeft het misschien ook al een prikkel om meer te werken. Nu kan ze zich dat parttime baantje veroorloven omdat de koelkast toch vol zit en de rekeningen betaald zijn en mam wel bijspringt.


Op haar 22ste zou ik haar niet instant buitenzetten.
Tegen haar 24ste mag ze stappen maken. En die moet je dus blijkbaar bij haar echt aankondigen, of ze zit er op haar 27ste nog.
Tenzij ze morgen een vriendje vindt waar ze instant bij intrekt :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
05-07-2025 18:11
Het is geen schuiven met de regels. Het is gewoon fraude.

Moeder huurt maar gaat er niet wonen. Ze "verhuurt" het aan kind.
Dat is dus gewoon onderhuur en dat mag niet.
Hangt ervan af van wie je huurt denk ik. Ik kan me niet voorstellen dat TO in aanmerking komt voor sociale verhuur dus dat wordt dan sowieso particulier, en er zijn gerust particuliere verhuurders te vinden die het prima vinden als ouders een woning huren om hun kinderen in te laten wonen. Maar dan moet TO dat natuurlijk wel gewoon eerlijk zeggen tegen de huurbaas en er niet om gaan zitten liegen.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven