Kinderen
alle pijlers
Kinderlozen moeten zich schikken naar mensen met kinderen?
woensdag 8 september 2021 om 12:16
Ik vraag me af of anderen dat ook ervaren? Voor mij is het tamelijk nieuw, namelijk, maar ik hoor vanuit mijn omgeving dat het vaak voorkomt.
Voorbeeld verwijderd, want dat nam teveel de overhand.
Vraag was of je het herkent dat je 'omdat je toch geen kinderen hebt' je maar flexibel moet opstellen, en je maar moet schikken naar de rest.
Voorbeeld verwijderd, want dat nam teveel de overhand.
Vraag was of je het herkent dat je 'omdat je toch geen kinderen hebt' je maar flexibel moet opstellen, en je maar moet schikken naar de rest.
twinkelrainbowstar wijzigde dit bericht op 08-09-2021 14:43
65.74% gewijzigd
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
vrijdag 10 september 2021 om 20:14
Als je dit allemaal weet, waarom post je dan oa dit verhaal met de conclusie dat alleen en alle mensen zonder kinderen dit gedrag vertonen? En dat het hun schuld is dat jij geen eten hebt gehad? Dat je je kind niet aan dit soort lui toevertrouwt snap ik, maar je kunt anderen toch gewoon vragen om jou eten te brengen? Of je man? Die kon geen seconde vrij nemen van het bier drinken en worsten gooien op de bbq? Of je schoonmoeder die in ieder geval 1 kind heeft grootgebracht tot een exemplaar die jij goed genoeg vindt om in ieder geval 2 kinderen mee te maken?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 10 september 2021 om 20:32
Dit zijn jouw woorden niet de mijne. Dit was totaal niet de boodschap waarmee ik mijn post schreef. Ik heb al een paar keer uitgelegd waarom ik met dit voorbeeld kwam.Chienandalou schreef: ↑10-09-2021 20:14Als je dit allemaal weet, waarom post je dan oa dit verhaal met de conclusie dat alleen en alle mensen zonder kinderen dit gedrag vertonen? En dat het hun schuld is dat jij geen eten hebt gehad? Dat je je kind niet aan dit soort lui toevertrouwt snap ik, maar je kunt anderen toch gewoon vragen om jou eten te brengen? Of je man? Die kon geen seconde vrij nemen van het bier drinken en worsten gooien op de bbq? Of je schoonmoeder die in ieder geval 1 kind heeft grootgebracht tot een exemplaar die jij goed genoeg vindt om in ieder geval 2 kinderen mee te maken?
vrijdag 10 september 2021 om 21:00
Je stelde toch echt zelf dit:
“ Je kunt het niet goed doen als ouders van een jong kind. De mensen zonder kinderen zijn altijd de mensen die het het allerbeste weten en jouw kind het beste kennen.” Nu blijkt dat jouw man en je schoonmoeder de grootste horken zijn in dit verhaal, die zijn niet bepaald zonder kinderen lijkt me.
Dit topic gaat over of kindvrijen zich soms te veel moeten aanpassen aan mensen met kinderen of juist niet. Jij komt met allerlei voorbeelden waaruit je zelf concludeert dat alle mensen zonder kinderen geen aanpassingsvermogen hebben en kinderen haten. Eerlijk gezegd vind ik in het bbq verhaal jouw man én schoonmoeder de grootste boosdoeners. Al die kindvrije kinderhaters die je daar trof zijn ook geen mensen waarmee ik gezellig zou willen bbq-en, maar dat kun je makkelijk negeren door óf weg te gaan óf te besluiten te blijven voor de lieve vrede en blij zijn dat dit toch wel een uitzonderlijk gezelschap is waar je eenmalig mee hebt te dealen.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 10 september 2021 om 21:15
Mooie post! Helemaal mee eens.Thalas schreef: ↑09-09-2021 12:04Ik denk dat het onhandige van kinderen en ouders bij uitjes hem vooral zit in de stress bij de ouders. Een uitje dat echt ongeschikt is voor kinderen is niet alleen maar saai voor zo'n ouder, maar betekent voor de ouder heel hard werken gedurende het hele uitje. Voorkomen dat het kind iets stuk maakt, voorkomen dat het kind zichzelf beschadigt en voorkomen dat het kind anderen tot last is: dat betekent non-stop aandacht voor het kind, non-stop inschatten in een onbekende omgeving wat wel kan en niet kan. En dat betekent dat de mogelijkheden voor de ouder om iets aan het uitje te hebben of om met andere deelnemers te praten heel beperkt tot niet-bestaand zijn.
Ik heb dat soort uitjes wel gedaan met familie, zoals dinerfeest met familie en de baby (vijf uur met krijsende baby mid januari in onverwarmd berghok, geen hap gegeten) of een avondfeest met peuter (uren achter oververmoeide en dus hyperactieve peuter aanrennen om te voorkomen dat peuter in het aanwezige zwembad viel). Dat soort zaken zijn met een jong kind een verschrikking. En natuurlijk is het goed om een balans te houden tussen ieders wensen, maar ik heb destijds wel besloten dat ik dat soort dingen gewoon niet meer met kind ging doen, want dat was voor ons en kind meer dan alleen maar niet-leuk, ik vond die dingen echt de hel.
Uitjes waarin er ruimte is voor ouders van jonge kinderen om mee te bewegen met de noden van het kind zonder dat dat continue stress of boze blikken oplevert, uitjes waarbij er ruimte voor kinderlozen en oudere kinderen is om iets boeiends te doen, uitjes waarbij er vooraf is afgesproken dat het okee is als je je terugtrekt uit de groep, dat soort uitjes zijn voor iedereen leuk.
Het ging er vaak als ouder bij mij niet om dat ik bang was dat mijn kinderen het uitje niet aankonden, maar dat ik het zelf niet aankon. Al dat multitasken en overal alert op zijn, dodelijk vermoeiend.
In mijn familie ben ik de enige met kinderen, mijn broers allemaal kindvrij, en ik ervaar juist dat de balans vaak doorslaat naar de kindvrijen en dat men ook liever wil dat we met volwassenen onder elkaar zijn bij verjaardagen om ongestoord bij te kunnen praten. Daarom ga ik vaak alleen. Dat leidt er wel toe dat ik het gevoel heb dat de kinderen niet echt volwaardig deel uitmaken van de familie.
zaterdag 11 september 2021 om 07:29
Ter illlustratie: zowel bij de bruiloft van mijn broertje als bij het huwelijksjubileum van mijn ouders was het niet de bedoeling dat mijn kinderen mee kwamen. En ik snap echt dat feestjes leuker kunnen zijn als er geen kinderen aanwezig zijn, maar van familie voelt het toch alsof de kinderen niet echt bij de familie horen. Is dit herkenbaar voor anderen?
Bij mijn schoonfamilie is het gelukkig wel anders.
Bij mijn schoonfamilie is het gelukkig wel anders.
zaterdag 11 september 2021 om 07:47
Ik denk dat dat varieert. Van baby's eten tot het laatste Happy Meal kopen zodat de vrouw met 3 kleintjes achter je dat niet meer kan en de Intertoys failliet laten gaan tot express je handtas op de grond zetten tijdens een feestje zodat de enige aanwezige peuter niet kan rennen. Wij kindvrijen zijn enorm creatief in onze kinderhaat.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
zaterdag 11 september 2021 om 07:50
wat een uitputtingsslag
zaterdag 11 september 2021 om 07:59
Doen wij ook altijd hoor! Zodra er een kind binnenkomt stoppen we het in ons washok en de moeder moet op de bank zitten en krijgt zeer expliciete hatelijke opmerkingen over zich heen. Na een kwartier gaat de kookwekker. Dan pas vragen we of ze koffie of thee wil. Grappig te lezen dat dat op meer plekken gebeurt!Freya schreef: ↑10-09-2021 19:27Dat ze toen we binnenkwamen eerst een kwartier lang gingen praten over hoe blij ze zijn dat zij geen kinderen hadden. Vervolgens werden alle redenen opgenoemd waarom ze er allemaal noooooooooiiit aan zouden beginnen. Tussen die redenen zaten veel hatelijke opmerkingen naar kinderen in het algemeen.
Het was erg expliciet.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
zaterdag 11 september 2021 om 08:35
Van de kant van mijn schoonmoeder herken ik dit wel. De laatste tijd gaat mijn man daarom meestal alleen als ze daar iets te vieren hebben. Ik vind het wel prima zo. Totaal geen zin om me aan te passen aan mensen die zelf geen moeite doen. Ze hebben nu laatst gezegd dat de oudste wel mee kon komen, omdat "hij de irritante leeftijd ontstegen is" , maar voor ons hoeft het nu niet meer.alouette schreef: ↑10-09-2021 21:15Mooie post! Helemaal mee eens.
Het ging er vaak als ouder bij mij niet om dat ik bang was dat mijn kinderen het uitje niet aankonden, maar dat ik het zelf niet aankon. Al dat multitasken en overal alert op zijn, dodelijk vermoeiend.
In mijn familie ben ik de enige met kinderen, mijn broers allemaal kindvrij, en ik ervaar juist dat de balans vaak doorslaat naar de kindvrijen en dat men ook liever wil dat we met volwassenen onder elkaar zijn bij verjaardagen om ongestoord bij te kunnen praten. Daarom ga ik vaak alleen. Dat leidt er wel toe dat ik het gevoel heb dat de kinderen niet echt volwaardig deel uitmaken van de familie.
Mijn schoonmoeder komt soms nog bij ons langs om haar kleinkinderen te zien, maar dan komt ze zonder haar vriend en zijn kant van de familie.
Ik denk dat dit bij gescheiden ouders toch anders is. Zeker als ze verder geen interesse tonen, of zelfs zo hatelijk zijn over de kinderen, maar je moeder blijft toch je moeder.
zaterdag 11 september 2021 om 08:36
en je man grijpt dan niet in? en wordt een keer kwaad??Freya schreef: ↑11-09-2021 08:35Van de kant van mijn schoonmoeder herken ik dit wel. De laatste tijd gaat mijn man daarom meestal alleen als ze daar iets te vieren hebben. Ik vind het wel prima zo. Totaal geen zin om me aan te passen aan mensen die zelf geen moeite doen. Ze hebben nu laatst gezegd dat de oudste wel mee kon komen, omdat "hij de irritante leeftijd ontstegen is" , maar voor ons hoeft het nu niet meer.
zaterdag 11 september 2021 om 08:43
Topic niet gelezen, maar ik herken het zeker.
Ik ben lang de single geweest in mijn omgeving. Ook op werk moest ik behoorlijk schikken naar de mensen die kinderen hadden.
Nu word ik zelf (ouder dan gemiddeld) voor het eerst moeder dus nu heb ik mooi kunnen kijken waar dat nou aan ligt.
Het zal voor iedereen anders zijn maar mij is duidelijk geworden dat het kind gewoon voorgaat. Dus ik ben wat dat betreft wellicht wat asocialer geworden (anders dan toen ik nog geen moeder was).
Waar werk, familie en vrienden voorheen het belangrijkst voor me waren is dat nu kind. Dus je kondigt gewoon aan dat je iets niet gaat doen (als dat nodig is voor kind). Zowel op werk, als bij familie etc. En dan is het aan hun wat ze ermee doen. Vaak schikken ze vervolgens en moet een ander je shit oplossen.
Toen ik nog geen moeder was weigerde ik bijna nooit een dienst op het werk.
En dan ben ik niet eens zo’n moeder die 24/7 om haar kind heen cirkelt. Maar wat absoluut meespeelt is dat er ineens een wezentje is dat zichzelf niet kan helpen en voor wie jij 100% verantwoordelijk bent. En van wie je ook heel veel houdt, boven alles.
Ik ben lang de single geweest in mijn omgeving. Ook op werk moest ik behoorlijk schikken naar de mensen die kinderen hadden.
Nu word ik zelf (ouder dan gemiddeld) voor het eerst moeder dus nu heb ik mooi kunnen kijken waar dat nou aan ligt.
Het zal voor iedereen anders zijn maar mij is duidelijk geworden dat het kind gewoon voorgaat. Dus ik ben wat dat betreft wellicht wat asocialer geworden (anders dan toen ik nog geen moeder was).
Waar werk, familie en vrienden voorheen het belangrijkst voor me waren is dat nu kind. Dus je kondigt gewoon aan dat je iets niet gaat doen (als dat nodig is voor kind). Zowel op werk, als bij familie etc. En dan is het aan hun wat ze ermee doen. Vaak schikken ze vervolgens en moet een ander je shit oplossen.
Toen ik nog geen moeder was weigerde ik bijna nooit een dienst op het werk.
En dan ben ik niet eens zo’n moeder die 24/7 om haar kind heen cirkelt. Maar wat absoluut meespeelt is dat er ineens een wezentje is dat zichzelf niet kan helpen en voor wie jij 100% verantwoordelijk bent. En van wie je ook heel veel houdt, boven alles.
zaterdag 11 september 2021 om 08:48
Waarom ga je dan in godsnaam heen? Als je daar niet van te voren afspraken over kunt maken over afwisselen met partner of een vriendin/medemoeder?Freya schreef: ↑09-09-2021 14:04Exact. Ik moet denken aan een barbecue waar ik ooit was met mijn peuter. Lage salontafels die vol stonden met kostbare wijnglazen en porseleinen borden. Handtassen die over de grond slingerden met allerlei spul erin dat niet voor kinderen geschikt is (medicijnen, make up, sleutels die niet kwijt mogen raken, geld en pasjes), gloeiendhete barbecue, een zwembad waar een kind in kan verdrinken, een huis waar allerlei kunststukken stonden van duizenden euro's.
Daar heb ik ook echt de blits gemaakt met mijn welopgevoede kind en wat was het allemaal leuk en gezellig. En iedereen speelde wel even met mijn kind (waardoor je nog 10x zo goed moet opletten, want het zijn mensen die geen kinderen gewend zijn, dus ze kunnen risico's niet goed inschatten).
Maar wat was ik kapot toen ik thuiskwam en mijn kind was zwaar overprikkeld en hyper, waardoor hij de hele nacht slecht heeft geslapen. We hebben nog twee dagen last gehad van die paar uurtjes barbecue, maar wat was het leuk en ontspannen voor iedereen (behalve voor mij, want ik heb inderdaad geen enkel stuk vlees bemachtigd en aan een slok wijn ben ik niet toe gekomen, laat staan aan een praatje dat verder ging dan een oppervlakkige paar woorden).
Klaar mee
zaterdag 11 september 2021 om 08:53
Waarschijnlijk weltwinkelrainbowstar schreef: ↑08-09-2021 12:33Ben benieuwd of je dan wel de woensdag vrij had gekregen als je wél kinderen had gehad?
aangezien je het dan dus doet zoals ik in mijn post hierboven aangaf. Ik heb ook op mijn werk mijn vaste vrije dag “geclaimd” met als reden dat het zo geregeld is met de kinderopvang en nog een andere oppas. Wat ook echt 100% zo is. En ik had die specifieke vrije dag ook al de jaren ervoor (daarom was t KDV zo geregeld) en toen kwam er dus een collega die ook die dag wilde. En toen heb ik tegen de baas gezegd dat als hij wil dat ik t anders regel dat ik dat doe maar dat dat dan ff duurt en dat ie dan accepteert dat het tot die tijd behelpen kan zijn. Aangezien het KDV niet flexibel is en wachttijden heeft
Toen koos ie ervoor om dan maar met m’n kinderloze collega in gesprek te gaan, dat was makkelijker voor hem.
Wat betreft vakanties: nog niet mee te maken gehad (mijn kind is een baby) maar zonder kinderen was het al een crime om tegelijk met mijn man vrij te krijgen. We hebben ook een jaar gehad dat we (zonder kinderen!) niet tegelijk vrij konden krijgen in de zomer en dus niet samen op vakantie konden. Met schoolgaande kinderen verwacht ik nog meer problemen omdat je dan ook nog eens aan specifieke weken bent gebonden. Daar verwacht ik ook wel moeilijkheden ja
zaterdag 11 september 2021 om 08:57
Van de opa en oma van de kinderen is het wel echt extreem kwetsend, vind ik.alouette schreef: ↑11-09-2021 07:29Ter illlustratie: zowel bij de bruiloft van mijn broertje als bij het huwelijksjubileum van mijn ouders was het niet de bedoeling dat mijn kinderen mee kwamen. En ik snap echt dat feestjes leuker kunnen zijn als er geen kinderen aanwezig zijn, maar van familie voelt het toch alsof de kinderen niet echt bij de familie horen. Is dit herkenbaar voor anderen?
Bij mijn schoonfamilie is het gelukkig wel anders.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 11 september 2021 om 08:57
DerryGirl schreef: ↑11-09-2021 07:59Doen wij ook altijd hoor! Zodra er een kind binnenkomt stoppen we het in ons washok en de moeder moet op de bank zitten en krijgt zeer expliciete hatelijke opmerkingen over zich heen. Na een kwartier gaat de kookwekker. Dan pas vragen we of ze koffie of thee wil. Grappig te lezen dat dat op meer plekken gebeurt!
zaterdag 11 september 2021 om 08:59
zaterdag 11 september 2021 om 09:11
De kinderen negeren ze zoveel als mogelijk. Met elkaar praten ze over wat er zo verschrikkelijk is aan kinderen en waarom ze er nooit voor zouden kiezen.
Dat mag gedeeld worden toch? Niet iedereen hoeft kinderen leuk te vinden. Ik verwacht daarin weinig van mensen.
zaterdag 11 september 2021 om 09:12
maar als een deel van mijn familie raar doet tegen een ander deel van mijn familie (in dit geval de kinderen), dan ga ik een gesprek aan hoor
zaterdag 11 september 2021 om 09:18
Eens. Ik snap dat niet iedereen een lief sociaal oud omaatje is en kan zijn maar je eigen kleinkinderen weigeren op je huwelijksjubileum vind ik ongelooflijk. Het zijn je kleinkinderen!fashionvictim schreef: ↑11-09-2021 08:57Van de opa en oma van de kinderen is het wel echt extreem kwetsend, vind ik.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
zaterdag 11 september 2021 om 09:23
Soms is het een wisselwerking, zoals bij ons in de schoonfamilie met 1x per jaar 'gezellig met elkaar een lang weekend weg' waarin activiteiten anders dan met 3 kinderen onder de 8 jaar niet geaccepteerd werden. Dat heeft niks met raar doen tegen kinderen te maken maar alles met anderen toestaan iets zonder kinderen te doen zodat die konden slapen en naar de speeltuin konden. En er was ook geen gesprek over mogelijk. Was dat het maar.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
zaterdag 11 september 2021 om 09:24
