Kinderlozen moeten zich schikken naar mensen met kinderen?

Los van billen vegen….
Ik denk dat niemand wil dat er nooit meer kinderen geboren worden. Of dat er zo weinig kinderen zijn dat de maatschappij ontwricht wordt. Kijk wat er bijv gebeurt in Japan qua vergrijzing.

Dus kinderen krijgen is iets goeds. Ondanks klimaat, covid, overbevolking, weet ik veel. Het is ook een natuurlijk verlangen.
Geen kinderen krijgen is trouwens ook goed en hoeft iemand zich niet voor te verantwoorden

Op die manier doet iedereen individueel wat anders maar dragen we allemaal ons steentje bij

Ladyday21 schreef: ↑

13-09-2021 18:23

Uhh, niet dat ik zelf een of ander billenveeg argument zou aandragen voor het feit, dat er kinderen geboren worden. Maar kinderen worden wel degelijk geboren voor en door "the circle of life" (of zoals jij zegt... "the greater good"). Dat ouderen eerst voor de kinderen en kinderen later ook weer voor de ouderen zorgen, is daar wel deel van....

Nou volgens mij willen de meeste ouders kinderen omdat ze kinderen willen. Niet zodat de buurman later iemand heeft om de billen af te vegen. Dát ze belangrijk zijn voor de samenleving ontken ik niet, ik vind het argument alleen niet relevant als het gaat om de flexibiliteit van kinderlozen, aangezien het voor veel ouders (die ik ken tenminste) nog niet eens een argument is geweest om ze op de wereld te zetten.

Nou, ik denk dat het argument van het grotere geheel (in onze westerse wereld) niet direct een argument zal zijn tussen twee geliefden: "zeg schat, hoe denk jij over kinderen? " "Ja, die wil ik natuurlijk, want dat is nodig voor het" grotere goed". Maar zoals jezelf al aangeeft, dat is natuurlijk wel zo. En zo is het historisch gezien ook zeker geweest en ik denk dat onze biologische klok ook niet alleen maar zo werkt omdat babies zo schattig zijn. Daar zal het voortbestaan van de soort zeker een groot deel van uit maken. Dat dat op die manier niet aan de keukentafel besproken wordt, veranderd daar natuurlijk niets aan. En maakt het niet een of ander "neveneffect"....

nessemeisje schreef: ↑

13-09-2021 15:15

Hangt van je kinderen af.
Ik ben ook zo'n ontaarde collega die de BSO op heeft gezegd, mijn kinderen zijn 7 en 11. Die gaan lekker hun eigen gang in huis (lego, tv, boekjes) en die gaan echt niet dwars door Team-meetings of telefoongesprekken zitten babbelen. Man en ik zijn beiden thuis en het is alleen even midden op de dag ophalen (heb ik of hij gelijk een loopje). Dus thuiswerken met kinderen gaat prima hoor.

Dan heb jij denk ik relatief rustige kinderen
Die van mij zijn nog baby en peuter leeftijd maar als ik naar mijn peuter kijk dan zie ik het niet voor mij. Dat is echt een stuiterbal. Hij kan zichzelf wel redelijk goed vermaken maar hij speelt niet rustig of heel stil. Met hem in huis lukt het mij echt niet om te werken.

Het hele topic doorgelezen wat een bizarre situaties!

Hier herken ik het niet zo erg. En al helemaal niet van kindvrije vrienden. Moet zeggen dat als er al onredelijke oordelen of verwachtingen komen dat dit dan nog eerder is van vrienden die kinderen hebben die totaal anders zijn dan de mijne. En dus verwachten dat mijn kind ook zo is of je het met een beetje ‘opvoeden’ wel veranderd.
Mijn kind heeft gewoon een ander karakter wat sommige dingen makkelijker of soms juist moeilijker maakt voor bepaalde settingen om af te spreken.

Eigenlijk plan ik afspraken in met vrienden en geef ik aan ik kan dan en dan maar dan is kind erbij/moet het bij mij want kind ligt op bed(en geen oppas/ dan kunnen we samen doen wat we willen want oppas of man thuis. Wat wil jij?
Of ik geef aan dat ik juist graag even zonder kind weg wil.

Op dit moment is mijn kind bv in een fase dat zitten aan tafel in een restaurant niet echt tot de opties behoort langer dan het moment van eten. Ze houd niet van aan tafel spelen. Dus is dat voor mij, met kind, gewoon even geen optie. Voor niemand leuk als ik alleen maar met kind in speelhoek zit/rondjes loop.
Dus kan ik of afspreken in een restaurant zonder kind, of waar echt iets te doen is voor kinderen.

Onze families vinden ons kind geweldig en passen graag de uitjes aan. Maar m’n kindvrije broertje laat ons ook graag eens zijn favoriete restaurant zien (eten is z’n hobby) dus zorgen wij ook eens voor oppas. En verjaardagen (nu ze weer komen) zijn afwisselend met of zonder kinderen, ligt er maar net aan of t overdag of savonds gevierd wordt.

Vakanties op werk heeft iedereen net zoveel recht op keuze in periode toch? Je bent op je werk een werknemer. En als je op een beetje leuke plek werkt kijk je met elkaar naar een oplossing die voor iedereen werkt als je niet allemaal in gewenste periode kan gaan. Ik ging toen ik nog geen kind had ook wel eens in de zomervakantie weg (deed er nog een studie naast) en die aanvraag werd net zo goed begrepen.

En het gaat hier overigens echt niet altijd perfect en mensen zullen ons/mij vast wel eens irritant vinden.

Slaapjes voor m’n kind zijn heilig. Na zo’n slechte slaper waak ik voor het ritme omdat ik niet weer een slechte nacht aan kan/wil.
Dus ‘voor die ene keer kan ze toch wel later naar bed/leg je er s’avonds over’.
Nee, dat doe ik niet. Ze slaapt over dr hele slaapje bij jullie op een kamer of ze blijft thuis of we spreken een andere tijd af of jullie komen naar ons…
Heeft soms wat uitleg nodig maar onze omgeving begrijpt het denk ik wel.