Kinderwens - partner veel van huis

31-03-2021 16:02 205 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wellicht zijn hier 'ervaringsdeskundigen' of anderen die tips kunnen geven.
Zelf heb ik 2 tieners uit een eerdere relatie.
Mijn nieuwe partner en ik zijn nu anderhalf jaar samen en partner heeft een duidelijke kinderwens. Zelf zou ik het ook heel mooi vinden als het ons nog gegeven zou zijn zwanger te raken (aangezien ik al 35+ ben).

Twijfels gaan voor uit naar de praktische kant: partner is ivm werk de halve week van huis. Wij willen beiden 4 dagen blijven werken en kunnen ieder één dag thuis zijn doordeweeks. Wat betekent dat er 3 dagen per week een beroep op de KO moet worden gedaan.
De zorgtaken zullen doordeweeks dus grotendeels voor mijn rekening zijn.

Wie zit er in hetzelfde schuitje? Hoe zwaar is de zorg voor 2 tieners en een baby?
Zelf alle dagen kind naar de opvang brengen en halen, koken en naar bed brengen. Hou je dan nog energie over voor andere dingen?
Hoe komen wij de tropen jaren door?

Ons netwerk/vangnet is niet erg groot. Beide ouders willen best eens bij springen, mocht dat nodig zijn. Maar op vaste basis oppassen vinden we een te grote belasting voor ze.
Alle reacties Link kopieren
KamilleT schreef:
31-03-2021 20:32
Als je graag nog een kind wilt, moet je het gewoon doen. Ook in ‘normale’ situaties is de vader er meestal voor de leuk bij, dus houd er rekening mee dat 80% van het regel- en opvoedwerk voor jou is. Kan vader het kind fijn leren fietsen en vissen.
Is overigens niet negatief bedoeld, maar gewoon feitelijk.
Wil je me oprapen ik viel even van mijn stoel.
Alle reacties Link kopieren
De reden dat ik met juist deze man kinderen kreeg, was omdat ik voorzag dat hij een hele goede vader zou worden.
En dat hij het niet aan mij over zou laten

Ik was geen gezin begonnen met een man die geen actieve vaderrol.wil
En die niet een stapje minder wil doen in zijn werk
Alle reacties Link kopieren
Knikkebeen1 schreef:
31-03-2021 16:55
Toen mijn man klein was, was zijn vader zelfs van maandag t/m vrijdag fulltime van huis voor zijn werk. Niemand in het gezin heeft er onder geleden
Maar werkte zijn moeder, net als to, ook vier dagen per week?
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Alle reacties Link kopieren
Teotihuacan schreef:
31-03-2021 16:33
Daar ben ik dus wel een beetje bang voor. Maar het is wel iets waar wij afspraken over kunnen maken.
Afspraken maken kan altijd, maar als je al ziet hoe een scheve zorgverhouding er al insluipt bij stellen waar hij gewoon thuis is 's nachts, alleen al omdat zij de eerste 3 maand bevallingsverlof heeft...

Jij doet straks 3 dagen per week alles op jouw manier. Dan komt hij thuis, en dan? Ben jij ook in staat om dingen dan helemaal los te laten? Is hij in staat om jou zonder instructies of uitleg dingen uit handen te nemen? Het gaat vaak ongemerkt. Ik werkte 4x9 en mijn vriend was thuis bij de baby. Hij wist dus àlles. Dacht aan alles, had routines met wanneer welk hapje, wist kledingmaten. En dat terwijl ik dus gewoon een dichtbij kantoorbaan had en alle nachten gewoon thuis was. En mezelf ook nog best leuk en betrokken vind ook. Het sluipt er gewoon heel makkelijk in.

Ik denk dat jij straks degene bent die aan alles denkt, alles regelt, alles plant (logisch ook wel, want hij is er maar 1 weekdag per week, dus veel afspraken zullen niet op zijn dag vallen). Jij bent straks het sluitstuk bij alles. Voor jouw kinderen als er wat is, voor jullie kind als het op jouw werkdag ziek wordt, want hij is ver weg, en dan daarnaast nog 4 dagen werken? En als zijn zorgdagen zijn aangebroken, dan ben jij er één aan het werk, maar wie doet de weekenden? En wanneer gaat hij sporten, hobby uitoefenen, vrienden en familie zien? Op de avond dat hij eigenlijk thuis is, en in het wekeend, zodat jij alsnog kind-dienst hebt? Welke afspraken wilde je daar over maken?
KamilleT schreef:
31-03-2021 20:32
Als je graag nog een kind wilt, moet je het gewoon doen. Ook in ‘normale’ situaties is de vader er meestal voor de leuk bij, dus houd er rekening mee dat 80% van het regel- en opvoedwerk voor jou is. Kan vader het kind fijn leren fietsen en vissen.
Is overigens niet negatief bedoeld, maar gewoon feitelijk.
Tegenwoordig niet meer hoor.
En dat moet je als vrouw toch ook niet willen joh?
Alle reacties Link kopieren
Wow, wat een reacties hier over de rolverdeling. Ik heb door werk van partner veel op mijn schouders genomen en zag dat als normaal, gaandeweg steeds meer. Nu 2 kinderen samen en achteraf gezien heb ik hem teveel zijn eigen ruimte gegeven om al zijn werk te kunnen doen (ook zijn eigen bedrijf) en hem ook rust te geven (hij is tijdelijk overspannen geweest) terwijl ik maar doorging. De laatste maanden laat ik meer los en verwacht ik meer van hem. Ook om meer de vaderrol op zich te kunnen nemen, want ook hier alles mama mama.
Bij mijn partner is het geen onwil, maar ik maakte het pad vrij zodat alles gewoon vlekkeloos door kon gaan. Tja, als je alles van tevoren weet. En ook opgevoed bij ouders waarbij moeder alles deed, ook een baan op schooltijden 4 ochtenden. En mijn vader werkte en kwam thuis waarna hij met zijn voeten omhoog op de bank ging zitten. Vroeger heel normaal, dus leg je denk ik voor jezelf ook lat hoger onbewust.

Nu ik corona heb merk ik extra dat ik altijd alles draaiende hou en al zouden de rollen omgedraaid zijn dan pakte hij de rust en deed ik alles uit mezelf.
Ik ben nu bezig te delegeren, het patroon te doorbreken. En ik ben iets ninder gaan werken, maar door het thuisonderwijs nog weinig van gemerkt.... En nu in quarantaine weer dus schiet niet op.
Afijn, het lukt wel, maar gaat echt van eigen tijd en energie af. Dat gaat een keer opstapelen, dus waar kan je eigen tijd pakken.

Kies wat goed voor jou ook voelt.
En zodra er wel een baby in jullie gezin komt spreek dan duidelijke afspraken samen af. Plan een ochtend vrij voor jezelf om op te laden, want dat heb ik veel te laat ontdekt....
Succes met jullie besluit.
Westerpaviljoen schreef:
31-03-2021 20:26
Hoe zou dat nou komen
Vertel
Minameut: een ochtend vrij? Dat is echt niet genoeg compensatie tov al die tijd die TO en ook jij aan de kinderen besteedt. En vooral ook: die de man niet aan de kinderen besteedt.
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
31-03-2021 21:01
Minameut: een ochtend vrij? Dat is echt niet genoeg compensatie tov al die tijd die TO en ook jij aan de kinderen besteedt. En vooral ook: die de man niet aan de kinderen besteedt.
Geloof me, dat is tegenwoordig al heel wat. En ik leef nog 😁
Denk aan je tieners. Zitten die wel op 'n baby in huis te wachten?
En dan nog van iemand die je nog maar zo kort kent. Samengestelde gezinnen sneuvelen heel vaak en dan zit jij met die baby aangezien je partner al aangegeven heeft er niet veel voor te zullen zorgen.
minameut schreef:
31-03-2021 21:03
Geloof me, dat is tegenwoordig al heel wat. En ik leef nog 😁
Dat begrijp ik, maar als tip aan TO die het gelijk wil verdelen vind ik het niet zo'n beste tip.

En ik vind het ook niet goed dat het bij jullie zo scheef is, aangenomen dat jullie dat zelf ook niet wilden.
Dat je het 'grappig' vindt, zegt ook al heel wat. (Niet vervelend bedoeld, wel eerlijk van mijn kant.)
TO: en als je dit niet zo wil? Wat zegt je vriend dan? Stel dat je zegt dat hij een betere baan moet gaan zoeken mbt uren en aanwezigheid thuis?
Alle reacties Link kopieren
Westerpaviljoen schreef:
31-03-2021 20:40
Wil je me oprapen ik viel even van mijn stoel.
Jij hebt ook die topics over taakverdeling gelezen. Ik zeg niets geks.
Er komen hier zo vaak verhalen voorbij waarbij de vrouw voor de man een tweede leg neemt en dan valt 't de man toch tegen, verbreekt de relatie en de vrouw zit jaren met de opvoeding/zorg van die koter. En dat terwijl ze eigenlijk al klaar was, want haar eerste leg was al wat ouder.
KamilleT schreef:
31-03-2021 21:08
Jij hebt ook die topics over taakverdeling gelezen. Ik zeg niets geks.
Ik vind dan weer niet dat we het moeten gaan uitdragen dat het normaal is.
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
31-03-2021 21:05
Dat begrijp ik, maar als tip aan TO die het gelijk wil verdelen vind ik het niet zo'n beste tip.

En ik vind het ook niet goed dat het bij jullie zo scheef is, aangenomen dat jullie dat zelf ook niet wilden.
Dat je het 'grappig' vindt, zegt ook al heel wat. (Niet vervelend bedoeld, wel eerlijk van mijn kant.)
Begrijp ik.
Al vind ik wel dat anderen het weer teveel vergelijken met uiterste situaties. Dit is voor jullie niet 'normaal'. Voor mij jaren wel, totdat ik mezelf begon kwijt te raken. Daarom neem ik nu ook stappen ter verbetering.
Je kunt het vergelijken met een boerenleven. Bedrijf gaat door en hollen of stilstaan. Ik moet dat goed afstemmen. Voor anderen vaak een hele andere wereld en niet te begrijpen, maar voor ons dagelijks leven.
En ja dan is 1 ochtend for jezelf Zodra de kinderen op school zitten al heel wat.... Voor mij.... En misschien ook voor TO. We zijn niet allemaal hetzelfde. Ik ken ook moeders die energie voor 10 hebben en het oké vinden. Ook goed.
minameut schreef:
31-03-2021 21:13
Begrijp ik.
Al vind ik wel dat anderen het weer teveel vergelijken met uiterste situaties. Dit is voor jullie niet 'normaal'. Voor mij jaren wel, totdat ik mezelf begon kwijt te raken. Daarom neem ik nu ook stappen ter verbetering.
Je kunt het vergelijken met een boerenleven. Bedrijf gaat door en hollen of stilstaan. Ik moet dat goed afstemmen. Voor anderen vaak een hele andere wereld en niet te begrijpen, maar voor ons dagelijks leven.
En ja dan is 1 ochtend for jezelf Zodra de kinderen op school zitten al heel wat.... Voor mij.... En misschien ook voor TO. We zijn niet allemaal hetzelfde. Ik ken ook moeders die energie voor 10 hebben en het oké vinden. Ook goed.
Oh ja daar ken ik er ook een aantal van, vind ik knap. Ben zelf niet zo energiek ;-D

Ik snap hoe het erin sluipt hoor, en ook dat in sommige gevallen het niet gelijk verdeeld kan worden. Maar dan loop je dus inderdaad een mega risico dat degene die het meest doet, op een gegeven moment alles doet. Zonder dat diegene het door heeft. En dat risico loopt TO ook.
En dan is het haar vriend met de kinderwens en dat snap ik dan niet.
Alle reacties Link kopieren
Teckeltje88 schreef:
31-03-2021 20:54
Vertel
Ik bedoelde het niet zo negatief.

Maar als je allebei 50% doet dan zal het kind toch geen mamamamamam roepen?
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
31-03-2021 21:09
Ik vind dan weer niet dat we het moeten gaan uitdragen dat het normaal is.
TO wil al dan niet graag een kind. Dan is het verstandig om een realistisch beeld te schetsen. In deze specifieke casus dus. Ik zeg niet dat ik het promoot.
Westerpaviljoen schreef:
31-03-2021 21:17
Ik bedoelde het niet zo negatief.

Maar als je allebei 50% doet dan zal het kind toch geen mamamamamam roepen?
Ja hier wel, maar dat komt denk ik omdat ik sneller reageer dan mijn man (soms reageert hij niet) en de kinderen dat gewend zijn denk ik.

Als ik dus rustig een boek wil lezen doe ik dat uit het zicht van de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi.
Ervaringsdeskundige hier. 3 kinderen van 6, 3 en 5 maanden en mijn man is gemiddeld 2 weken weg en een weekend thuis. Ook wel 3 weken weg, paar dagen thuis, of een weekje: heel wisselend. Ik ken hem 18 jaar al zo.
We hebben voor de kinderen echt kwamen al afgesproken dat ik alles op mijn schouders zal krijgen en ik vind dat prima.
Bij kind 1 heb ik totdat zij 2 jaar gewerkt, toen ging zij naar het kdv. In mijn zwangerschap van de 2de ben ik ontslagen en heb toen de keus gemaakt om niet meer te gaan werken. Er was altijd gezeur als mijn dochter ziek was want ik moest dan weg.
Opas en omas wonen trouwens ver weg en heb ik niet als achterwacht. Ik heb wel lieve buurt vriendinnen die mij helpen (en ik hun ook).
Mijn man is wel betrokken, mijn kinderen zijn dol op hem, ze missen hem niet heel erg omdat ze gewend zijn dat hij weg is. Maar alle ouder taken doe ik dus. En de boodschappen, huishouden, feestjes, doktersafspraken alles. Als hij wel thuis is doet hij de leuke dingen met ze. De opvoedkundige dingen doe ik altijd.
Ik ben een control freak en heb altijd een groot verantwoordelijkheidsgevoel gehad. Ik hou van kinderen, ik geniet met ze bezig te zijn. Ben altijd een huismus geweest, heb wel vrienden maar die zie ik met name overdag. Met de kinderen erbij. Me-time heb ik nauwelijks en vind dat echt prima.
Als mijn kinderen groter zijn, wil ik wel weer gaan werken. Waarschijnlijk in de kinderopvang. Hiervoor heb ik mijn diplomas en dat is ook mijn passie.
Alle reacties Link kopieren
Westerpaviljoen schreef:
31-03-2021 21:17
Ik bedoelde het niet zo negatief.

Maar als je allebei 50% doet dan zal het kind toch geen mamamamamam roepen?
Ik doe nu ongeveer 50%, maar dat was eerder misschien 30%, en nog steeds is het best vaak mamamamamam als we allebei in de buurt zijn. Ik denk dat het komt omdat ik als ik niet snel genoeg een antwoord weet iets als "eh, ja.. ? .. vast wel.." mompel, en vriend er eerst over na denkt en dan misschien wel nee zegt.

Maar ze hebben ook goed door dat ze bij mij minder snel extra eten krijgen, en bij hem minder snel bij 10 graden vorst in korte broek naar buiten mogen, dus ik vind dat het zich wel uitmiddelt :proud:
Alle reacties Link kopieren
knappekloon schreef:
31-03-2021 21:34
Hoi.
Ervaringsdeskundige hier. 3 kinderen van 6, 3 en 5 maanden en mijn man is gemiddeld 2 weken weg en een weekend thuis. Ook wel 3 weken weg, paar dagen thuis, of een weekje: heel wisselend. Ik ken hem 18 jaar al zo.
We hebben voor de kinderen echt kwamen al afgesproken dat ik alles op mijn schouders zal krijgen en ik vind dat prima.
Bij kind 1 heb ik totdat zij 2 jaar gewerkt, toen ging zij naar het kdv. In mijn zwangerschap van de 2de ben ik ontslagen en heb toen de keus gemaakt om niet meer te gaan werken. Er was altijd gezeur als mijn dochter ziek was want ik moest dan weg.
Opas en omas wonen trouwens ver weg en heb ik niet als achterwacht. Ik heb wel lieve buurt vriendinnen die mij helpen (en ik hun ook).
Mijn man is wel betrokken, mijn kinderen zijn dol op hem, ze missen hem niet heel erg omdat ze gewend zijn dat hij weg is. Maar alle ouder taken doe ik dus. En de boodschappen, huishouden, feestjes, doktersafspraken alles. Als hij wel thuis is doet hij de leuke dingen met ze. De opvoedkundige dingen doe ik altijd.
Ik ben een control freak en heb altijd een groot verantwoordelijkheidsgevoel gehad. Ik hou van kinderen, ik geniet met ze bezig te zijn. Ben altijd een huismus geweest, heb wel vrienden maar die zie ik met name overdag. Met de kinderen erbij. Me-time heb ik nauwelijks en vind dat echt prima.
Als mijn kinderen groter zijn, wil ik wel weer gaan werken. Waarschijnlijk in de kinderopvang. Hiervoor heb ik mijn diplomas en dat is ook mijn passie.
Ik bedoel het niet respectloos, maar ik vind het veelzeggend dat je een aantal keer zegt: mijn kinderen. Dat rijm ik niet met het feit dat je je man een betrokken vader noemt. Het is fijn dat het voor jullie (of voor jou?) werkt. Zelf zou ik dit absoluut niet nastreven.
Alle reacties Link kopieren
knappekloon schreef:
31-03-2021 21:34
Hoi.
Ervaringsdeskundige hier. 3 kinderen van 6, 3 en 5 maanden en mijn man is gemiddeld 2 weken weg en een weekend thuis. Ook wel 3 weken weg, paar dagen thuis, of een weekje: heel wisselend. Ik ken hem 18 jaar al zo.
We hebben voor de kinderen echt kwamen al afgesproken dat ik alles op mijn schouders zal krijgen en ik vind dat prima.
Bij kind 1 heb ik totdat zij 2 jaar gewerkt, toen ging zij naar het kdv. In mijn zwangerschap van de 2de ben ik ontslagen en heb toen de keus gemaakt om niet meer te gaan werken. Er was altijd gezeur als mijn dochter ziek was want ik moest dan weg.
Opas en omas wonen trouwens ver weg en heb ik niet als achterwacht. Ik heb wel lieve buurt vriendinnen die mij helpen (en ik hun ook).
Mijn man is wel betrokken, mijn kinderen zijn dol op hem, ze missen hem niet heel erg omdat ze gewend zijn dat hij weg is. Maar alle ouder taken doe ik dus. En de boodschappen, huishouden, feestjes, doktersafspraken alles. Als hij wel thuis is doet hij de leuke dingen met ze. De opvoedkundige dingen doe ik altijd.
Ik ben een control freak en heb altijd een groot verantwoordelijkheidsgevoel gehad. Ik hou van kinderen, ik geniet met ze bezig te zijn. Ben altijd een huismus geweest, heb wel vrienden maar die zie ik met name overdag. Met de kinderen erbij. Me-time heb ik nauwelijks en vind dat echt prima.
Als mijn kinderen groter zijn, wil ik wel weer gaan werken. Waarschijnlijk in de kinderopvang. Hiervoor heb ik mijn diplomas en dat is ook mijn passie.
Ik blijf van mijn stoel vallen vandaag
captain_hindsight schreef:
31-03-2021 21:22
Ja hier wel, maar dat komt denk ik omdat ik sneller reageer dan mijn man (soms reageert hij niet) en de kinderen dat gewend zijn denk ik.

Als ik dus rustig een boek wil lezen doe ik dat uit het zicht van de kinderen.
Jup hier ook

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven