Kinderen
alle pijlers
Krijsende dreumes in supermarkt.
maandag 6 juni 2022 om 12:58
De laatste tijd zit ik met mijn handen in mijn haar. We hebben een meisje van 20 maanden thuis en haar gedrag lijkt steeds erger te worden.
Ze gaat 1 dag in de week naar het KDV, daar gaven ze al aan dat het een meisje is met een eigen willetje. Ze is voor niks bang en zit overal op en in. Ze komt dan ook regelmatig met blauwe plekken thuis. Als ik haar ophaal zit ze regelmatig in een soort hok. Alle andere kindjes lopen gewoon rond, en de laatste keer hoorde ik al met niet zoveel woorden dat ze daar zit omdat ze niet zo goed luistert en ze haar anders blijven waarschuwen. Mijn schoonvader wilt overigens ook niet alleen op haar passen (schoonmoeder wel). Hij wilt wel op zijn andere kleinkind passen maar niet op haar omdat hij zijn handen aan haar vol heeft. Andere kleinkind is overigens erg bang en verlegen en dus totaal het tegenovergestelde.
Ze heeft 2 manieren van reageren.. of ze gaat gewoon door... tik op haar handen en ze gaat gewoon opnieuw... Ze weet overigens heel goed dat het niet mag want ze kijkt wel iedere keer of je kijkt voordat ze het weer probeert. De andere manier van reageren is dat ze de hele boel bij elkaar gilt als ze nee krijgt te horen.. Dit doet ze al vanaf dat ze een jaar of 1 is. Als ze dan op de grond zat en je zei nee gooide ze zichzelf naar achteren... met haar achterhoofd op het laminaat.. nog meer krijsen.. Op zo een moment moet ze ook niks van mij weten. Het is überhaupt geen knuffelkind.. alleen als ze heeel erg verdrietig is, ziek is of af en toe in bed.
Nu kan ze sinds een tijdje lopen (ze loopt wat achter en is te vroeg geboren). Mevrouw wilt niet meer in de kinderwagen zitten en wilt alleen nog maar zelf lopen.. Bij de supermarkt of andere winkel is het alleen een drama. Ze luistert niet, ik heb ook het idee dat ze me niet begrijpt. Zolang ze loopt is er niks aan de hand, pakt niks uit de schappen.. waggelt gewoon door de winkel heen. Helemaal prima. Maar als ze even moet wachten omdat ik iets wil pakken en pak haar beet omdat ze niet luistert als ik haar vraag even te wachten, gooit ze zichzelf op de grond. Krijsen, spaghettibenen. Ik probeer in eerste instantie haar nog aan te spreken door haar onder haar oksels op te tillen en haar neer te zetten. Ze gaat alleen niet meer staan, gooit haar hoofd naar achter en gilt alleen maar. Het liefste wil ik haar dan even laten liggen maar dan staat ze gewoon weer op en loopt verder. Terwijl ze even moet wachten.. Dus opnieuw probeer ik haar te laten wachten.. dit keer met oo, kijk eens... xxxxx Wat mooi! Nee hoor, loopt door en op het moment dat ik haar weer beetpak gooit ze zichzelf weer op de grond. Ook weigert ze in de winkel mijn hand vast te houden.. Zolang we buiten zijn doet ze het zonder problemen maar als ik het in de winkel probeer gilt ze alles bij elkaar. Ik schaam me op zo een moment kapot en weet niet wat meer wat ik na de 3e huilbui moet doen. Op dat moment verlies ik mijn geduld... raap haar op, om vervolgens boos naar huis te gaan.
Ik heb op meerdere fora gelezen voor een oplossing maar de meeste kinderen om wie het dan gaat zijn ouder en worden boos als ze iets niet krijgen.. Daar wordt dan geadviseerd om het kind gewoon te laten liggen.. Iets wat bij die van ons niet werkt alleen niet omdat ze dan gewoon wegloopt.
Vandaag ging ik samen met mijn man.. Een bleef achter haar aanlopen en de ander deed de boodschappen.. bij de kassa moest ze alleen even wachten.. weer hetzelfde drama. Ze luistert niet dus ik raap haar op.. krijsen.. krijsen... Waarna iemand zegt.. nou dat hoefde ik vroeger niet te doen hoor. Dan had ik 3 dagen niet kunnen lopen.. Ik probeer haar op een liefdevolle, geduldige manier op de voeden maar tot nu toe lukt het voor geen meter. Zelf vind ik haar een heel leuk levendig kind. Ze is bijna altijd vrolijk, kletst de oren van je hoofd en zit bijna niet stil. Ook in de winkel zwaait ze naar iedereen, ''kletst'' tegen iedereen.. Ik voel me dan ook een waardeloze moeder dat het lukt me niet lukt om haar ''handleiding'' te begrijpen of haar te geven wat ze nodig heeft.
Ze gaat 1 dag in de week naar het KDV, daar gaven ze al aan dat het een meisje is met een eigen willetje. Ze is voor niks bang en zit overal op en in. Ze komt dan ook regelmatig met blauwe plekken thuis. Als ik haar ophaal zit ze regelmatig in een soort hok. Alle andere kindjes lopen gewoon rond, en de laatste keer hoorde ik al met niet zoveel woorden dat ze daar zit omdat ze niet zo goed luistert en ze haar anders blijven waarschuwen. Mijn schoonvader wilt overigens ook niet alleen op haar passen (schoonmoeder wel). Hij wilt wel op zijn andere kleinkind passen maar niet op haar omdat hij zijn handen aan haar vol heeft. Andere kleinkind is overigens erg bang en verlegen en dus totaal het tegenovergestelde.
Ze heeft 2 manieren van reageren.. of ze gaat gewoon door... tik op haar handen en ze gaat gewoon opnieuw... Ze weet overigens heel goed dat het niet mag want ze kijkt wel iedere keer of je kijkt voordat ze het weer probeert. De andere manier van reageren is dat ze de hele boel bij elkaar gilt als ze nee krijgt te horen.. Dit doet ze al vanaf dat ze een jaar of 1 is. Als ze dan op de grond zat en je zei nee gooide ze zichzelf naar achteren... met haar achterhoofd op het laminaat.. nog meer krijsen.. Op zo een moment moet ze ook niks van mij weten. Het is überhaupt geen knuffelkind.. alleen als ze heeel erg verdrietig is, ziek is of af en toe in bed.
Nu kan ze sinds een tijdje lopen (ze loopt wat achter en is te vroeg geboren). Mevrouw wilt niet meer in de kinderwagen zitten en wilt alleen nog maar zelf lopen.. Bij de supermarkt of andere winkel is het alleen een drama. Ze luistert niet, ik heb ook het idee dat ze me niet begrijpt. Zolang ze loopt is er niks aan de hand, pakt niks uit de schappen.. waggelt gewoon door de winkel heen. Helemaal prima. Maar als ze even moet wachten omdat ik iets wil pakken en pak haar beet omdat ze niet luistert als ik haar vraag even te wachten, gooit ze zichzelf op de grond. Krijsen, spaghettibenen. Ik probeer in eerste instantie haar nog aan te spreken door haar onder haar oksels op te tillen en haar neer te zetten. Ze gaat alleen niet meer staan, gooit haar hoofd naar achter en gilt alleen maar. Het liefste wil ik haar dan even laten liggen maar dan staat ze gewoon weer op en loopt verder. Terwijl ze even moet wachten.. Dus opnieuw probeer ik haar te laten wachten.. dit keer met oo, kijk eens... xxxxx Wat mooi! Nee hoor, loopt door en op het moment dat ik haar weer beetpak gooit ze zichzelf weer op de grond. Ook weigert ze in de winkel mijn hand vast te houden.. Zolang we buiten zijn doet ze het zonder problemen maar als ik het in de winkel probeer gilt ze alles bij elkaar. Ik schaam me op zo een moment kapot en weet niet wat meer wat ik na de 3e huilbui moet doen. Op dat moment verlies ik mijn geduld... raap haar op, om vervolgens boos naar huis te gaan.
Ik heb op meerdere fora gelezen voor een oplossing maar de meeste kinderen om wie het dan gaat zijn ouder en worden boos als ze iets niet krijgen.. Daar wordt dan geadviseerd om het kind gewoon te laten liggen.. Iets wat bij die van ons niet werkt alleen niet omdat ze dan gewoon wegloopt.
Vandaag ging ik samen met mijn man.. Een bleef achter haar aanlopen en de ander deed de boodschappen.. bij de kassa moest ze alleen even wachten.. weer hetzelfde drama. Ze luistert niet dus ik raap haar op.. krijsen.. krijsen... Waarna iemand zegt.. nou dat hoefde ik vroeger niet te doen hoor. Dan had ik 3 dagen niet kunnen lopen.. Ik probeer haar op een liefdevolle, geduldige manier op de voeden maar tot nu toe lukt het voor geen meter. Zelf vind ik haar een heel leuk levendig kind. Ze is bijna altijd vrolijk, kletst de oren van je hoofd en zit bijna niet stil. Ook in de winkel zwaait ze naar iedereen, ''kletst'' tegen iedereen.. Ik voel me dan ook een waardeloze moeder dat het lukt me niet lukt om haar ''handleiding'' te begrijpen of haar te geven wat ze nodig heeft.
vrijdag 10 juni 2022 om 21:04
Oh dat had ik met mijn oudste standaard toen hij dreumes was of peuter ( 2/3 jaar). Gelukkig was hij toen enig kind , want ik moest hem dan inderdaad optillen terwijl hij zich zwaar verzette en hup naar huis. Krijsend en boos.aliana schreef: ↑10-06-2022 19:09Ik heb een hele periode gehad dat ik wel graag naar de winkel ging met de kids. Ja, soms waren ze onhandelbaar, maar meestal vonden ze het wel leuk en thuis waren ze vaak ook helemaal niet makkelijk. Maar goed, dat gaat dus met periodes. Nu laten we ze zelfs alleen thuis als we naar de winkel gaan! (ze zijn veel ouder dus)
Ook een hele periode gehad dat het wel heel leuk was om naar de speeltuin te gaan, maar nooit om weg te gaan. Dat was dan: jongste in de buggy, gordels dicht (laten krijsen) oudste op de schouders in de houdgreep, en dan weglopen. Dan werden ze weer normaal als we thuis waren, en dan hadden we dus een hele tijd leuk en gezellig in de speeltuin gespeeld, dus even huilen was dan nog wel te overzien.
Je moet het vooral jezelf makkelijk maken, doen wat wel werkt, en niet doen wat niet werkt. Als de supermarkt met kind nu niet werkt, ga dan 's avonds of laat het bezorgen. Misschien dat het over een paar maanden weer een leuk uitje wordt.
Mijn dochter heeft deze fase ook soms, maar zij krijgt hier dan spaghettibenen ( zoals iemand het anders hier noemde). Daar sta je dan in de speeltuin, met een baby in de draagzak en je oudste die nul medelijden heeft, en besluit om zijn zusje te steunen en te roepen dat hij ook niet weg wil. Ik heb mijn man moeten bellen , want ik kreeg ze echt niet mee.
zaterdag 11 juni 2022 om 02:33
Slik.. deze fase was echt zo heftig. Hier ook driftbuien van wel een uur krijsen, zich achterover laten vallen, spugen, snot, slaan, schoppen en knijpen. Dochter leek wel bezeten..
Nu is ze bijna 4 en heeft ze geen driftbuien meer. Wij hebben toen wel hulp gezocht bij het cb. Er is toen een medewerker langsgekomen om te observeren/ gesprek aan te gaan. Het was wel fijn om ons hart te luchten en kregen een paar goede tips.
Nu is ze bijna 4 en heeft ze geen driftbuien meer. Wij hebben toen wel hulp gezocht bij het cb. Er is toen een medewerker langsgekomen om te observeren/ gesprek aan te gaan. Het was wel fijn om ons hart te luchten en kregen een paar goede tips.
zondag 12 juni 2022 om 15:16
Ik zou om te beginnen zo min mogelijk nog in winkels komen. Jij of je partner kunnen dat prima in de avonduren doen (alleen) terwijl kind in bed ligt. En laat grote spullen bezorgen.
Moet je toch gaan dan doe je dat in de ochtend nadat ze heeft gegeten. Je spreekt haar duidelijk toe en zet haar volledig vast in een buggy. Je haalt alleen het hoogst noodzakelijke en gaat direct daarna naar huis. Ze kan zich niet gedragen en doet zich pijn dus geen keuze hierin.
Als ze thuis dit soort buien heeft zou ik dat volledig negeren en haar laten uitrazen. Blijkbaar heeft ze het nodig en aandacht of troost moet je dan niet geven. Ga een boekje lezen, was opvouwen of koken en laat haar. Ze stopt vanzelf en dan zeg je iets van "fijn dat je er weer bent, zullen we samen spelen etc"
Verder laat ze haar slechte gedrag blijkbaar ook elders zien. Zowel grootouders als het kdv heeft problemen met haar. Daar zou ik even goed naar kijken en advies vragen bij het consultatiebureau bijvoorbeeld. Wat doet ze precies en hoe kunnen jullie haar helpen? Kan ze haar energie wel kwijt? Komt ze iedere dag buiten bijvoorbeeld. Zet haar op de loopfiets en ga wandelen (ook leerzaam). En zijn er geen medische problemen of slaap tekort?
Moet je toch gaan dan doe je dat in de ochtend nadat ze heeft gegeten. Je spreekt haar duidelijk toe en zet haar volledig vast in een buggy. Je haalt alleen het hoogst noodzakelijke en gaat direct daarna naar huis. Ze kan zich niet gedragen en doet zich pijn dus geen keuze hierin.
Als ze thuis dit soort buien heeft zou ik dat volledig negeren en haar laten uitrazen. Blijkbaar heeft ze het nodig en aandacht of troost moet je dan niet geven. Ga een boekje lezen, was opvouwen of koken en laat haar. Ze stopt vanzelf en dan zeg je iets van "fijn dat je er weer bent, zullen we samen spelen etc"
Verder laat ze haar slechte gedrag blijkbaar ook elders zien. Zowel grootouders als het kdv heeft problemen met haar. Daar zou ik even goed naar kijken en advies vragen bij het consultatiebureau bijvoorbeeld. Wat doet ze precies en hoe kunnen jullie haar helpen? Kan ze haar energie wel kwijt? Komt ze iedere dag buiten bijvoorbeeld. Zet haar op de loopfiets en ga wandelen (ook leerzaam). En zijn er geen medische problemen of slaap tekort?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
