Leuke dingen doen met pubers / omgaan met hang-gedrag

Mijn 11-jarige kan zich in haar eentje moeilijk vermaken als ze niet op een scherm mag. We doen samen vooral veel spelletjes. Of we wandelen samen met de hond.

In het weekend wordt het vaak: bioscoop, samen ergens lunchen of wat drinken, naar het museum (we hebben een museumjaarkaart), winkelen, een vriendin komt logeren, zwembad, etc.

Ze sport 5 uur per week en fietst naar school. Dus ze hoeft van mij in het weekend niet perse mee naar buiten als ze dat zelf niet graag wil.

En soms game ik mee. Ik heb dus echt een teringhekel aan gamen, maar we hebben dan meestal wel lol.
Bakken is ook meestal wel een succes.

Toen ik kind was gingen wij vaak op zondag naar de sluizen in IJmuiden, boten kijken.
En dan een visje haken op de kop van de haven.

In later jaren zeiden mijn moeder en ik op zondag regelmatig: zullen we even naar de sluizen en dan een visje halen op de kop van de haven.

En dan moesten we onwijs lachen. Want wat hadden we daar destijds een schurfthekel aan.

Oftewel: herinneringen maken klinkt leuk, maar je weet toch niet wat ze ervan onthouden. Zoals Pieter Derks mooi uitlegde in zijn Oudejaarsconference.

auroraatje schreef: ↑

19-01-2025 20:10

Misschien is het vooral een stukje schuldgevoel van: kan / mag ik dit uitslapen wel doen of maakt dat mij een slechtere moeder. Want als je diep in mijn hart kijkt geniet ik wel heel erg van het uitslapen en ja soms ook dat het wat langer duurt omdat we andere activiteiten onder de lakens hebben in de ochtend

Ik voel me al snel egoïstisch als ik ervoor kies om iets te doen dat ik zelf leuk vind 'ten koste van mijn kind' (terwijl dat kind zich beneden prima vermaakt en zelf te eigenwijs is om te gaan eten als wij er nog niet zijn)

Niet doen hoor! Jullie kind is heel erg gebaat bij blije ouders die gek op elkaar zijn

auroraatje schreef: ↑

19-01-2025 20:10

Misschien is het vooral een stukje schuldgevoel van: kan / mag ik dit uitslapen wel doen of maakt dat mij een slechtere moeder. Want als je diep in mijn hart kijkt geniet ik wel heel erg van het uitslapen en ja soms ook dat het wat langer duurt omdat we andere activiteiten onder de lakens hebben in de ochtend

Ik voel me al snel egoïstisch als ik ervoor kies om iets te doen dat ik zelf leuk vind 'ten koste van mijn kind' (terwijl dat kind zich beneden prima vermaakt en zelf te eigenwijs is om te gaan eten als wij er nog niet zijn)

Nou ik denk dat je je kind een groot plezier doet als je de relatie met zijn vader een beetje leuk houdt.

Dit hele probleem speelt zich vooral af in je hoofd denk ik. Denk dat je er vooral aan moet wennen dat je kind jou al snel niet meer nodig heeft om zich te vermaken. Liever zonder ouders dan met ouders komt heel snel.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

19-01-2025 19:45

En zus dacht “ teringkoud, zeg. Ik wou dat ik Netflix uit kon kijken vandaag “ .

En niet om 5.15 al een boekje zat voor te lezen.

Denk dat je niet zozeer zoekt naar manieren om hem te vermaken, maar naar verbinding houden. Hartstikke logisch dat het lastiger is als hij langzaam in de puberteit komt.

Was hier ook even zoeken maar we hebben nu een prima mix van dingen doen met hele gezin (stad in, rondje wijk lopen, boodschap doen of bios/lunch) en dingen 1op1, dat sluit dan aan op zijn interesses (van TikTok tot lego en van muziek maken tot trending dingen bakken). En verder laten hangen chillen en nog minder doen. Schijnt goed te zijn. Maar verbinding houden ook en daar mag je ook best naar kijken, goed ouderschap!

auroraatje schreef: ↑

19-01-2025 18:27

Herinneringen maken als gezin, ons samen vermaken enz. Misschien een utopie hoor, als ie echt gaat puberen.... Ik weet ook niet hoe anderen het doen, dus ja, vandaar dat ik hier ervaringen vraag. Het is voor mij ook de eerste keer dat ik het allemaal doe, en ik wil het graag 'goed doen'

Pfff.....
Als het goed is heb je al 11 jaar aan herinneringen.
Laat die jongen toch

Ik herken het wel en volgens mij is dat best normaal om je zo te voelen. Ik had het er laatst met een vriendin over, dat we de tijden missen dat we hele woensdagmiddagen op de kinderboerderij zaten of naar musea gingen of naar de dierentuin. Zo genoten altijd van die uitjes. En ik ben zelf ook erg uithuizig en voel me soms ook schuldig als ik de hort op ga in het weekend. Al went dat wel hoor.

Nu twee pubers die hartstikke druk zijn met vrienden, school, sport, bijbaantjes en echt niet op ons meer zitten te wachten in het weekend. Dochter zit het liefst hele dagen op haar kamer (als ze niet met vriendinnen is of moet sporten). Tiktoks maken en kijken, make-uppen, kamer herorganiseren en gewoon in bed hangen. Zoon gamet het liefst, naast sporten en werken en met vrienden rondhangen.

Uitjes die ze nog wel leuk vonden rond de leeftijd van jouw kind:
Jumpsquare
Bioscoop
Samen film kijken (moest er wel iets lekkers bij)
Soms een spelletje
Naar de schaatsbaan
Karten
Klimbos
Naar de stad of naar de markt (maar heel eerlijk: iets lekker krijgen was daarvoor wel de grootste drijfveer)

Maar dat zijn wel allemaal wat prijziger uitjes. Koken/bakken hebben ze hier wel altijd leuk gevonden. Zoon zocht dan iets op om te maken en dat deden we dan samen.

We hebben ook een tijd op zondag borrelplank gedaan; iedereen zocht dan zelf een receptje uit, deed daar de boodschappen voor en maakte het. En dan samen opeten natuurlijk.

Wandelen doen ze hier alleen met de hond, en dat is ook niet van harte.

Lente19251003- schreef: ↑

19-01-2025 20:42

Ik herken het wel en volgens mij is dat best normaal om je zo te voelen. Ik had het er laatst met een vriendin over, dat we de tijden missen dat we hele woensdagmiddagen op de kinderboerderij zaten of naar musea gingen of naar de dierentuin. Zo genoten altijd van die uitjes. En ik ben zelf ook erg uithuizig en voel me soms ook schuldig als ik de hort op ga in het weekend. Al went dat wel hoor.

Nu twee pubers die hartstikke druk zijn met vrienden, school, sport, bijbaantjes en echt niet op ons meer zitten te wachten in het weekend. Dochter zit het liefst hele dagen op haar kamer (als ze niet met vriendinnen is of moet sporten). Tiktoks maken en kijken, make-uppen, kamer herorganiseren en gewoon in bed hangen. Zoon gamet het liefst, naast sporten en werken en met vrienden rondhangen.

Uitjes die ze nog wel leuk vonden rond de leeftijd van jouw kind:
Jumpsquare
Bioscoop
Samen film kijken (moest er wel iets lekkers bij)
Soms een spelletje
Naar de schaatsbaan
Karten
Klimbos
Naar de stad of naar de markt (maar heel eerlijk: iets lekker krijgen was daarvoor wel de grootste drijfveer)

Maar dat zijn wel allemaal wat prijziger uitjes. Koken/bakken hebben ze hier wel altijd leuk gevonden. Zoon zocht dan iets op om te maken en dat deden we dan samen.

We hebben ook een tijd op zondag borrelplank gedaan; iedereen zocht dan zelf een receptje uit, deed daar de boodschappen voor en maakte het. En dan samen opeten natuurlijk.

Wandelen doen ze hier alleen met de hond, en dat is ook niet van harte.

Ik mis ook dat ook wel. Ik heb ook echt enorm genoten van dingen samen doen met jongste (nakomertje) en ik mis het echt, hij was altijd zo'n enorm actief en geïnteresseerd kind en nu is hij alleen nog maar boos op alles en de hele wereld. School is afschuwelijk, wij ouders zijn stom, broers en zussen zijn stom. Nu hier lezend besef ik maar eens te meer dat het ook een probleem is dat bij mij ligt.

Nu speelt er hier veel meer, maar als je kind tevreden is, geen vreemde dingen doet en zich goed vermaakt zou ik mij totaal geen zorgen maken. Mijn zoon ben ik in de puberteit jaren "kwijt" geweest en sinds een paar jaar vindt hij het weer oprecht gezellig om iets met ons of familie te doen.

Meauve01 schreef: ↑

19-01-2025 19:22

Ik zou liever dingen doen met kind die hij ook echt leuk vindt, dan dat ik dingen met kind doe omdat ik hem geforceerd heb om mee te gaan, en als het kan nog een beetje leuk te vinden ook.

Heb het er eens met hem over wat hij nu leuk zou vinden, om af en toe samen te doen. Hoeven geen grote dingen te zijn. Met een Museumkaart kun je superleuke musea bezoeken, die tegenwoordig echt niet meer alleen maar saai zijn. Gaat hij graag met je naar de bioscoop? Dan zou ik een Pathé abonnement overwegen.

Kijken naar wat jij leuk vindt, wat hij leuk vindt en vooral naar waar jullie elkaar kunnen vinden. En verwacht vooral niet dat ‘ie erop zit te wachten om continu maar wat met z’n moeder te doen. Hij is 11 en begint voor het eerst te ervaren wat vrijheid en onafhankelijkheid is.

Af en toe wat samen, maar eigen tijd is voor iedereen ook heel gezond.

Ik roep thuis wel eens “Als ik de hele dag kinderen had willen entertainen dan was ik wel een kinderdagverblijf begonnen”. En dan zijn die van mij pas vier en vijf.

Hier elf en zestien en het kinderdagverblijf is nog gewoon open hoor.
Ik word er af en toe een beetje simpel van.
Oudste heeft fomo, dus als zij iets met vriendinnen gaat doen of gaat werken moeten wij eigenlijk doodstil op de bank gaan zitten ofzo, probeert enorm dwingend gedrag dat er niks ondernomen mag worden zonder haar.
Ik begin er echt een beetje allergisch voor te worden. Gaat ze oppassen of naar een vriendin, en dan foto's eisen per app van wat we eten en verslag welke film of serie we kijken.
Broertje gooit natuurlijk graag olie op het vuur dus doet braaf verslag en dan de sensatie afwachten.
Woest is ze, als dat iets is dat zij ook lust of ook had willen kijken, of als we een bordspel hebben gedaan. En de interesse is dan ineens zeeeeeer breed.
Alles is ineens haar lievelings.
Is zij weg en gaan we ergens heen is het helemaal mis.
Precies net haar lievelingswinkel/lievelingspersoon.
Ze wees laatst zelfs aan van de boodschappen wat zij niet lust en wat wij dan mooi konden opeten, voordat ze wegging.
En laten we vooral niet proberen om in haar afwezigheid ergens te lunchen of eten te bestellen. Ze is er een keer verontwaardigd voor naar huis gekomen.
En toen hadden wij haar hele afspraak verpest, zat ze de hele avond met een boos hoofd op de bank met haar vriendinnen te appen.
Wiens ouders het volgens haar ook allemaal heel raar vinden dat we precies vandaag pizza hadden besteld en ons arme kind hadden buitengesloten.
Volgens haar wachten we precies met dat soort dingen tot ze de deur uit is, verder is het hier een dooie boel en eten we nooit wat lekkers en ondernemen ook nooit wat