Leuke dingen doen met pubers / omgaan met hang-gedrag

auroraatje schreef: ↑

19-01-2025 20:10

Misschien is het vooral een stukje schuldgevoel van: kan / mag ik dit uitslapen wel doen of maakt dat mij een slechtere moeder. Want als je diep in mijn hart kijkt geniet ik wel heel erg van het uitslapen en ja soms ook dat het wat langer duurt omdat we andere activiteiten onder de lakens hebben in de ochtend

Ik voel me al snel egoïstisch als ik ervoor kies om iets te doen dat ik zelf leuk vind 'ten koste van mijn kind' (terwijl dat kind zich beneden prima vermaakt en zelf te eigenwijs is om te gaan eten als wij er nog niet zijn)

auroraatje schreef: ↑

19-01-2025 20:10

Misschien is het vooral een stukje schuldgevoel van: kan / mag ik dit uitslapen wel doen of maakt dat mij een slechtere moeder. Want als je diep in mijn hart kijkt geniet ik wel heel erg van het uitslapen en ja soms ook dat het wat langer duurt omdat we andere activiteiten onder de lakens hebben in de ochtend

Ik voel me al snel egoïstisch als ik ervoor kies om iets te doen dat ik zelf leuk vind 'ten koste van mijn kind' (terwijl dat kind zich beneden prima vermaakt en zelf te eigenwijs is om te gaan eten als wij er nog niet zijn)

blijfgewoonbianca schreef: ↑

19-01-2025 19:45

En zus dacht “ teringkoud, zeg. Ik wou dat ik Netflix uit kon kijken vandaag “ .

auroraatje schreef: ↑

19-01-2025 18:27

Herinneringen maken als gezin, ons samen vermaken enz. Misschien een utopie hoor, als ie echt gaat puberen.... Ik weet ook niet hoe anderen het doen, dus ja, vandaar dat ik hier ervaringen vraag. Het is voor mij ook de eerste keer dat ik het allemaal doe, en ik wil het graag 'goed doen'

Lente19251003- schreef: ↑

19-01-2025 20:42

Ik herken het wel en volgens mij is dat best normaal om je zo te voelen. Ik had het er laatst met een vriendin over, dat we de tijden missen dat we hele woensdagmiddagen op de kinderboerderij zaten of naar musea gingen of naar de dierentuin. Zo genoten altijd van die uitjes. En ik ben zelf ook erg uithuizig en voel me soms ook schuldig als ik de hort op ga in het weekend. Al went dat wel hoor.

Nu twee pubers die hartstikke druk zijn met vrienden, school, sport, bijbaantjes en echt niet op ons meer zitten te wachten in het weekend. Dochter zit het liefst hele dagen op haar kamer (als ze niet met vriendinnen is of moet sporten). Tiktoks maken en kijken, make-uppen, kamer herorganiseren en gewoon in bed hangen. Zoon gamet het liefst, naast sporten en werken en met vrienden rondhangen.

Uitjes die ze nog wel leuk vonden rond de leeftijd van jouw kind:
Jumpsquare
Bioscoop
Samen film kijken (moest er wel iets lekkers bij)
Soms een spelletje
Naar de schaatsbaan
Karten
Klimbos
Naar de stad of naar de markt (maar heel eerlijk: iets lekker krijgen was daarvoor wel de grootste drijfveer)

Maar dat zijn wel allemaal wat prijziger uitjes. Koken/bakken hebben ze hier wel altijd leuk gevonden. Zoon zocht dan iets op om te maken en dat deden we dan samen.

We hebben ook een tijd op zondag borrelplank gedaan; iedereen zocht dan zelf een receptje uit, deed daar de boodschappen voor en maakte het. En dan samen opeten natuurlijk.

Wandelen doen ze hier alleen met de hond, en dat is ook niet van harte.

Meauve01 schreef: ↑

19-01-2025 19:22

Ik zou liever dingen doen met kind die hij ook echt leuk vindt, dan dat ik dingen met kind doe omdat ik hem geforceerd heb om mee te gaan, en als het kan nog een beetje leuk te vinden ook.

Heb het er eens met hem over wat hij nu leuk zou vinden, om af en toe samen te doen. Hoeven geen grote dingen te zijn. Met een Museumkaart kun je superleuke musea bezoeken, die tegenwoordig echt niet meer alleen maar saai zijn. Gaat hij graag met je naar de bioscoop? Dan zou ik een Pathé abonnement overwegen.

Kijken naar wat jij leuk vindt, wat hij leuk vindt en vooral naar waar jullie elkaar kunnen vinden. En verwacht vooral niet dat ‘ie erop zit te wachten om continu maar wat met z’n moeder te doen. Hij is 11 en begint voor het eerst te ervaren wat vrijheid en onafhankelijkheid is.

Af en toe wat samen, maar eigen tijd is voor iedereen ook heel gezond.

Ik roep thuis wel eens “Als ik de hele dag kinderen had willen entertainen dan was ik wel een kinderdagverblijf begonnen”. En dan zijn die van mij pas vier en vijf.

ldp schreef: ↑

19-01-2025 19:08

Ik gun jou dat je we iets relaxter in kunt staan.

Je alledaagse omgang, hoe je op een doordeweekse maandagmiddag met elkaar kletst, hoe je met hem omgaat als hij een bloemenvaas omgooit, als hij ruzie heeft met een vriend, hoe jij en je partner met elkaar omgaan als jullie een meningsverschil hebben, hoe je omgaat met het gegeven dat hij een totaal afwijkende kleding smaak heeft, hoe je een schoolkeuze aanpakt, dat soort dingen bepalen of hij een leuke jeugd heeft. Niet een abonnement op Six Flags of elk weekend karten/ escaperoom/ paintballen of de bioscoop.

La_Galette schreef: ↑

19-01-2025 23:56

Ik vind mijn kinderen te oud om ze nog te gaan vermaken, maar ik wil wel graag verbonden met ze zijn in wat zíj interessant vinden. Mijn oudste is fan van een amerikaanse rapper, daar gaan we samen heen dit jaar. De jongste vind koken leuk dus dat doen we soms samen.
Maar in de meeste gevallen laat ik ze hun ding doen. Tijdens alledaagse bezigheden vraag ik ze soms iets om aan te sluiten bij onderwerpen die voor hun actueel zijn, en zo blijven we met elkaar in gesprek. Echt uitjes doen we niet veel meer gezamenlijk,, dat heeft plaats gemaakt voor elkaar de ruimte geven en kletsen op momenten dat het even uitkomt.

Valtifest schreef: ↑

19-01-2025 21:33

Hier elf en zestien en het kinderdagverblijf is nog gewoon open hoor.
Ik word er af en toe een beetje simpel van.
Oudste heeft fomo, dus als zij iets met vriendinnen gaat doen of gaat werken moeten wij eigenlijk doodstil op de bank gaan zitten ofzo, probeert enorm dwingend gedrag dat er niks ondernomen mag worden zonder haar.
Ik begin er echt een beetje allergisch voor te worden. Gaat ze oppassen of naar een vriendin, en dan foto's eisen per app van wat we eten en verslag welke film of serie we kijken.
Broertje gooit natuurlijk graag olie op het vuur dus doet braaf verslag en dan de sensatie afwachten.
Woest is ze, als dat iets is dat zij ook lust of ook had willen kijken, of als we een bordspel hebben gedaan. En de interesse is dan ineens zeeeeeer breed.
Alles is ineens haar lievelings.
Is zij weg en gaan we ergens heen is het helemaal mis.
Precies net haar lievelingswinkel/lievelingspersoon.
Ze wees laatst zelfs aan van de boodschappen wat zij niet lust en wat wij dan mooi konden opeten, voordat ze wegging.
En laten we vooral niet proberen om in haar afwezigheid ergens te lunchen of eten te bestellen. Ze is er een keer verontwaardigd voor naar huis gekomen.
En toen hadden wij haar hele afspraak verpest, zat ze de hele avond met een boos hoofd op de bank met haar vriendinnen te appen.
Wiens ouders het volgens haar ook allemaal heel raar vinden dat we precies vandaag pizza hadden besteld en ons arme kind hadden buitengesloten.
Volgens haar wachten we precies met dat soort dingen tot ze de deur uit is, verder is het hier een dooie boel en eten we nooit wat lekkers en ondernemen ook nooit wat

Ceester schreef: ↑

20-01-2025 00:22

Dit!! Gewoon een beetje aardig zijn voor elkaar. En gamen vind ik ook stom, maar ik keek vandaag even mee met het gamen van zoon en hij vertelde vanalles erover en het was echt leuk om te horen. Toen ik vroeg of ik even iets te eten voor hem zou pakken, zei hij ( bijna) letterlijk: nee, ik heb liever dat je mee blijft kijken...
Dat is toch leuk? Hij vond het echt leuk dat ik naar ' zijn wereld' kwam.

Vandaag met kind naar tcg beurs geweest en het was meer dan een uur rijden... Dan heeft hij hele verhalen en klept erop los. Hij vindt langere autoritten vaak prima. We hadden op de heenweg echt een waardevol gesprek, het soort gesprekken dat ik ook had met mijn moeder en me ook nog kan herinneren uit mijn eigen jeugd.

Tip: neem niet de dichtstbijzijnde Ikea, maar een op een uurtje rijden. Ga ook alleen met zoon.... Als er twee ouders meegaan zit een kind meestal achterin en is de dynamiek toch anders....

Valtifest schreef: ↑

19-01-2025 21:33

Hier elf en zestien en het kinderdagverblijf is nog gewoon open hoor.
Ik word er af en toe een beetje simpel van.
Oudste heeft fomo, dus als zij iets met vriendinnen gaat doen of gaat werken moeten wij eigenlijk doodstil op de bank gaan zitten ofzo, probeert enorm dwingend gedrag dat er niks ondernomen mag worden zonder haar.
Ik begin er echt een beetje allergisch voor te worden. Gaat ze oppassen of naar een vriendin, en dan foto's eisen per app van wat we eten en verslag welke film of serie we kijken.
Broertje gooit natuurlijk graag olie op het vuur dus doet braaf verslag en dan de sensatie afwachten.
Woest is ze, als dat iets is dat zij ook lust of ook had willen kijken, of als we een bordspel hebben gedaan. En de interesse is dan ineens zeeeeeer breed.
Alles is ineens haar lievelings.
Is zij weg en gaan we ergens heen is het helemaal mis.
Precies net haar lievelingswinkel/lievelingspersoon.
Ze wees laatst zelfs aan van de boodschappen wat zij niet lust en wat wij dan mooi konden opeten, voordat ze wegging.
En laten we vooral niet proberen om in haar afwezigheid ergens te lunchen of eten te bestellen. Ze is er een keer verontwaardigd voor naar huis gekomen.
En toen hadden wij haar hele afspraak verpest, zat ze de hele avond met een boos hoofd op de bank met haar vriendinnen te appen.
Wiens ouders het volgens haar ook allemaal heel raar vinden dat we precies vandaag pizza hadden besteld en ons arme kind hadden buitengesloten.
Volgens haar wachten we precies met dat soort dingen tot ze de deur uit is, verder is het hier een dooie boel en eten we nooit wat lekkers en ondernemen ook nooit wat

Ceester schreef: ↑

20-01-2025 00:22

Tip: neem niet de dichtstbijzijnde Ikea, maar een op een uurtje rijden. Ga ook alleen met zoon.... Als er twee ouders meegaan zit een kind meestal achterin en is de dynamiek toch anders....

Solomio schreef: ↑

20-01-2025 06:39

Of, doe es gek: ga met de trein. Sommige Ikea's zitten dichtbij stations.
Treinreis is voor veel kinderen tegenwoordig ook al een belevenis.

Solomio schreef: ↑

20-01-2025 06:37

Dit vind ik dan wel weer zorgelijk klinken.

Ceester schreef: ↑

20-01-2025 00:25

Heel tof om samen naar concert te gaan! Toen zoon 9 was zijn we met een vriendje en zijn moeder naar Metallica geweest

Valtifest schreef: ↑

20-01-2025 07:42

Zorgelijk? Waarom?
Hoort gewoon bij losmaken en ze wil geen keuze maken maar alles meemaken.
Als ze wel meekan omdat ze er gewoon bij is heeft ze geen interesse in die 'lievelingstante'. Maar owee als die tante langskomt als zij er niet bij is.
Het is gewoon de andere kant van pubergedrag: zoals kind van to je afzonderen vs jezelf zien als centrum van het hele gezin zien, en het een enorme tegenvaller vinden dat er ook leuke dingen gebeuren als jij op pad bent.

Solomio schreef: ↑

19-01-2025 20:10

Toen ik kind was gingen wij vaak op zondag naar de sluizen in IJmuiden, boten kijken.
En dan een visje haken op de kop van de haven.

In later jaren zeiden mijn moeder en ik op zondag regelmatig: zullen we even naar de sluizen en dan een visje halen op de kop van de haven.

En dan moesten we onwijs lachen. Want wat hadden we daar destijds een schurfthekel aan.

Oftewel: herinneringen maken klinkt leuk, maar je weet toch niet wat ze ervan onthouden. Zoals Pieter Derks mooi uitlegde in zijn Oudejaarsconference.