Kinderen
alle pijlers
Man ziet meerwaarde niet in van kind, ik wel.
donderdag 31 mei 2007 om 14:02
Hallo
Mijn man wil geen kids.
hij ziet het nut en de meerwaarde er niet van in.
Ik heb altijd getwijfeld of ik nu wel of geen kids wil, maar nu denk ik dat ik het wel heel graag wil.
Heb me altijd gevoegd bij zijn mening, ook naar anderen toe. "nee WIJ willen geen kids", maar nu ik om me heen steeds meer vriendinnen mama zie worden ben ik bang als ik dit antwoord vol blijf houden dat ik spijt krijg.
Ik zou best kids willen.
Hoe kan je hier nou ggoed uitkomen samen? ik heb ook begrip voor zijn mening namelijk.
Maar hoe los je zoiets nou op?
:(
Mijn man wil geen kids.
hij ziet het nut en de meerwaarde er niet van in.
Ik heb altijd getwijfeld of ik nu wel of geen kids wil, maar nu denk ik dat ik het wel heel graag wil.
Heb me altijd gevoegd bij zijn mening, ook naar anderen toe. "nee WIJ willen geen kids", maar nu ik om me heen steeds meer vriendinnen mama zie worden ben ik bang als ik dit antwoord vol blijf houden dat ik spijt krijg.
Ik zou best kids willen.
Hoe kan je hier nou ggoed uitkomen samen? ik heb ook begrip voor zijn mening namelijk.
Maar hoe los je zoiets nou op?
:(
donderdag 31 mei 2007 om 14:05
Samen veel praten!!! Probeer er achter te komen waarom hij het neit wil Hij moet er iets langer over nadenken, niet meteen zeggen is niet leuk, niet makkelijk of weet ik veel wat.
Ook voor jezelf goed nagaan of je het echt wilt. En niet omdat er nu veel zwangeren en baby's om je heen zijn.
Succes met jullie keuze...en echt, praten veel praten met elkaar!
(weeg de positieve en minder positieve dingen met elkaar af)
Ook voor jezelf goed nagaan of je het echt wilt. En niet omdat er nu veel zwangeren en baby's om je heen zijn.
Succes met jullie keuze...en echt, praten veel praten met elkaar!
(weeg de positieve en minder positieve dingen met elkaar af)
donderdag 31 mei 2007 om 14:07
donderdag 31 mei 2007 om 14:32
Zeg hem eerlijk wat je gevoelens zijn. JIjj hebt ze wellicht al een tijdje, maar hij (waarschijnlijk) niet. Geef hem de tijd om aan jouw veranderde mening te wennen, en er zelf een mening over te vormen. Misschien stelt hij in het komende half jaar zijn mening wel bij. HIj gaat er nu vanuit dat jij ook geen kinderen wilt, dus is er waarschijnlijk ook niet mee bezig. Ziet alleen de negatieve kanten, want dat is namelijk bevestiugend op het feit dat jullie geen kinderen willen. Je hebt kans dat als je hem je gevoel aangeeft, hij vanzelf gaat kijken naar de leuke klanten van kinderen. Succes!
donderdag 31 mei 2007 om 15:43
Praten, praten en praten. Alleen weer niet elke vijf minuten aan de orde brengen, want dan bereik je het tegenovergestelde. Krijg je een: Heb je haar weer met het gezeur reactie en die wil je niet. Probeer een soort van afspraak te maken. Een periode dat jullie allebei er over nadenken zonder het er samen over te hebben en dan als die periode voorbij is te kijken hoe jullie ertegenover staan. Vraag hem om duidelijke redenen. Want ik zie er het nut niet van in is te makkelijk. Als het gaat om bijvoorbeeld het nut van een vaatwasser (waar ik dan weer het nut niet van inzie), heb je argumenten voor wel of niet aanschaffen (kost veel geld, veel stroom en ik ben op de hand sneller klaar en is de vaat voor mijn gevoel schoner bijvoorbeeld). Een kind is wel even iets anders en daar zul je dus hele goede argumenten voor nodig hebben om het wel of niet te bepalen. En bedenk wat je zelf wilt als je man echt echt echt niet wil. Wil je een leven zonder kinderen? Of kies je voor het verbreken van de relatie en zoek je iemand die wel kinderen wil?
Veel succes en wijsheid gewenst
Liefs Blindje
Veel succes en wijsheid gewenst
Liefs Blindje
donderdag 31 mei 2007 om 16:32
Mijn man weet al jaren dat ik wel kids wil, ooit.
We zijn nu 11 jaar samen en hij roept al 11 jaar het zelfde.
Naar de buiten wereld toe praat ik met hem mee maar thuis niet.
Waarom naar de buitenwereld toe nee zeggen? ik denk dat ik me schaam ofzo voor ons meningsverschil.
We praten er regelmatig over. Alleen blijft hij bij zijn mening.
Al is mij vaak niet duidelijk waarom niet.
Maar dat begint nu hopenlijk wat meer los te komen naar maten we meer praten.
Hij zegt: geen geld voor(over), te grote verantwoording, maar 1 extra slaapkamer, huis kost ook genoeg, geen vrije tijd meer, niet meer spontaan iets kunnen ondernemen.
Maar goed dit laatste doen we naar mijn mening toch al niet veel. En hij heeft gelijk natuurlijk als hij zegt dat het een hoop centjes kost. Maar dat heb ik er dan ook graag voor over. Ons standpunt is wel: 1 ouder is thuis bij de kids! dus niet 2 werkende en kids in creche.
Tja ik vind dit heel erg moeilijk allmaal hoor! pfoe!
En ook al omdat hij geen prater is. Tja iki ook niet zo maar aangezien nu mijn gezondheid lijd onder het feit dat ik me nooit uit en nooit praat... ik moet nu wel merk ik. En het gaat bij hem denk ik ook wel steeds wat beter.
We zijn nu 11 jaar samen en hij roept al 11 jaar het zelfde.
Naar de buiten wereld toe praat ik met hem mee maar thuis niet.
Waarom naar de buitenwereld toe nee zeggen? ik denk dat ik me schaam ofzo voor ons meningsverschil.
We praten er regelmatig over. Alleen blijft hij bij zijn mening.
Al is mij vaak niet duidelijk waarom niet.
Maar dat begint nu hopenlijk wat meer los te komen naar maten we meer praten.
Hij zegt: geen geld voor(over), te grote verantwoording, maar 1 extra slaapkamer, huis kost ook genoeg, geen vrije tijd meer, niet meer spontaan iets kunnen ondernemen.
Maar goed dit laatste doen we naar mijn mening toch al niet veel. En hij heeft gelijk natuurlijk als hij zegt dat het een hoop centjes kost. Maar dat heb ik er dan ook graag voor over. Ons standpunt is wel: 1 ouder is thuis bij de kids! dus niet 2 werkende en kids in creche.
Tja ik vind dit heel erg moeilijk allmaal hoor! pfoe!
En ook al omdat hij geen prater is. Tja iki ook niet zo maar aangezien nu mijn gezondheid lijd onder het feit dat ik me nooit uit en nooit praat... ik moet nu wel merk ik. En het gaat bij hem denk ik ook wel steeds wat beter.
donderdag 31 mei 2007 om 16:37
Of een kind 'nut' of 'meerwaarde' heeft, weet ik niet. De mijne zijn in ieder geval niet nuttig: afwassen kunnen ze nog niet, en ze ruimen ook niet echt op. Ze voegen wel wat toe, nl. een hoop speelgoed en rommel ;). Maar serieus: zo hard als jouw gevoel kan roepen dat je een kind wilt, zo hard kan het gevoel van een ander roepen dat 'ie ze niet wil. En dan heb je een dilemma: samen verder gaan of niet, wachten of 'ie misschien van gedachten verandert of niet. Het enige wat jij kunt doen, is eerlijk aangeven hoe jij er nu in staat, waardoor je van gedachten veranderd bent. Niet zeuren, niet doorzagen, niet ieder weekend ter sprake brengen. Als hij volhardt in zijn overtuiging, zul je toch t.z.t. voor jezelf de knoop moeten doorhakken: met hem verder zonder kinderen, of de relatie verbreken met de kans iemand tegen te komen die wel kinderen wil.
donderdag 31 mei 2007 om 16:51
Ik snap niet zo goed waarom je met hem mee praat als je eigenlijk zelf wél kinderen wilt. Wellicht dat je geen zin hebt om e.e.a. uit te leggen aan de buitenwereld, maar goed, hij is dan degene die evt. mag uitleggen waarom hij geen kinderen wil.
Verder: hij voert allerlei praktische argumenten aan, maar de bottom line is dat 'ie blijkbaar gewoon niet wil, en dat is een gevoelskwestie. De beslissing om aan kinderen te beginnen neem je niet vanuit praktische overwegingen, maar vanuit je gevoel. Dat jullie beiden (?) vinden dat er iemand thuis moet blijven voor de kinderen, oke, da's jullie overtuiging, maar dat hoeft natuurlijk niet. Dan is het inkomensargument ook niet valide. Echter, als ik het zo lees zoekt je man naar argumenten om het naar jou toe te kunnen beredeneren waarom hij geen kinderen wil. Want als hij niet iwl, wil hij niet.
donderdag 31 mei 2007 om 21:26
Ik wil hem zeker ook niet "ompraten" maar ik wil de zekerheid dat hij het echt niet wil, en niet dat we straks te oude zijn en spijt hebben.
Ik kan hem zeker niet dwingen en dat doe ik ook echt niet.
Je leeft al die jaren samen zonder het er over te hebben tot het moment dat je moedergevoel boven komt, en dat had ik niet zo verwacht.
Ik kan hem zeker niet dwingen en dat doe ik ook echt niet.
Je leeft al die jaren samen zonder het er over te hebben tot het moment dat je moedergevoel boven komt, en dat had ik niet zo verwacht.
vrijdag 1 juni 2007 om 19:25
Er is een topic, ik wil een kindje, mijn vriend nog niet (deel 2), misschien heb je daar wat aan. Deel 1 heb ik zelf hier ooit van gestart en kijk naar mij, morgen is ons meisje 2 weken oud en we zijn heel gelukkig met haar, maar het heeft heel wat slapeloze nachten huilbuien en moeilijke gesprekken gekost.
erover praten is in elk geval heel belangrijk.
Succes ermee.
Liefs Room
erover praten is in elk geval heel belangrijk.
Succes ermee.
Liefs Room
vrijdag 1 juni 2007 om 20:43
Meike, ook ik wil je uitnodigen op het topic dat Room net genoemd heeft. Ik schrijf er ook al heel lang en mijn vriend is ook "om". We schrijven daar met gelijkgestemden en als ik jouw verhaal lees dan begrijp ik precies wat je bedoelt. Iedereen zegt nu: "je kan hem niet overhalen en dat moet je ook niet willen" en dat is ook wel zo maar er is een verschil tussen overhalen of gewoon alle argumenten eens samen doorlopen. We hebben allemaal al heel wat ervaring en het is de laatste tijd rustiger op het topic maar er zijn nog steeds meiden (ook nieuwe aanwas) die nog midden in het dilemma zitten.
Sommigen schrijven er al lang, en zijn dus zelfs al bevallen of zijn al een hele tijd bezig om te proberen zwanger te raken, sommigen hebben zich ook net pas aangesloten. Er zijn er zelfs 2 die eigenlijk al uit elkaar waren (of op het punt stonden uit elkaar te gaan) en zij zijn toch nog steeds (of eigenlijk weer) bij hun vriend omdat ze ook "om" zijn.
Sommigen schrijven er al lang, en zijn dus zelfs al bevallen of zijn al een hele tijd bezig om te proberen zwanger te raken, sommigen hebben zich ook net pas aangesloten. Er zijn er zelfs 2 die eigenlijk al uit elkaar waren (of op het punt stonden uit elkaar te gaan) en zij zijn toch nog steeds (of eigenlijk weer) bij hun vriend omdat ze ook "om" zijn.
vrijdag 1 juni 2007 om 21:02
zaterdag 2 juni 2007 om 11:57
krengiserweer, daar heb je gelijk in, niet iedereen blijft bij elkaar als er zo'n groot meningsverschil onstaat.
Maar op ons topic is er nog niemand bij haar vriend/man weg gegaan (op 2 na maar dat is dus weer goed gekomen). Maar dat wil niet zeggen dat uit elkaar gaan soms toch het beste is voor beiden.
Maar op ons topic is er nog niemand bij haar vriend/man weg gegaan (op 2 na maar dat is dus weer goed gekomen). Maar dat wil niet zeggen dat uit elkaar gaan soms toch het beste is voor beiden.
maandag 4 juni 2007 om 18:14
Hallo Meike,
Weet je ook of je vriend misschien emotionele redenen heeft die hij niet uitspreekt? Dat hij bijvoorbeeld bang is geen leuke vader te zijn? Als je elf jaar samen bent ken je zijn achtergrond inmiddels behoorlijk goed. En heb je wel eens tegen hem gezegd dat jullie nu al -naar jouw mening- weinig spontane dingen doen?
Aan de andere kant: als iemands standpunt al elf jaar dezelfde is, is hij daar behoorlijk zeker van. Dus hoeveel meer duidelijkheid heb je dan nog nodig? Eventuele emotionele blokkades bij hem kun je samen met een relatietherapeut aanpakken. Maar als het geen emotioneel probleem maar gewoon een gebrek aan behoefte is, heeft ompraten denk ik weinig zin. Een kind op de wereld zetten om tegemoet te komen aan de wens van 1 partner / de relatie in stand te houden is een wankele basis.
maandag 11 juni 2007 om 14:18
Hij was ook altijd zo standvastig over trouwen.
we zijn nu al 2 jaar getrouwd.
ik bedoel maar.
hij geeft nu wel aan kids leuk te vinden maar het kost hem te veel geld en is bang nooit meer wat leuks te kunnen ondernemen omdat je gebonden bent.
( we hebben een kat waardoor we ook vaak niet weg kunnen vanwegen geen oppas, maar das anders vind hij)
Hij heeft trouwens, en dat was erg lief, een weekendje weg verzorgd. zaterdag heen zondag terug, lekker uiteten, slapen ontbijten, shoppen en weer naar huis.
Was voor t eerst in 11 jaar dat hij zoiets heeft gedaan. Normaal krijg ik geen kadootjes of bloemen, heel soms een bloemetje met verjaardag. verder is hij niet zo attend/romantisch en moet ik t zelf maar kopen.
Hij werkt en dat is zijn bijdragen zegt ie.
En dat is ook weer zo, hij zorgt voor het geld.
we zijn nu al 2 jaar getrouwd.
ik bedoel maar.
hij geeft nu wel aan kids leuk te vinden maar het kost hem te veel geld en is bang nooit meer wat leuks te kunnen ondernemen omdat je gebonden bent.
( we hebben een kat waardoor we ook vaak niet weg kunnen vanwegen geen oppas, maar das anders vind hij)
Hij heeft trouwens, en dat was erg lief, een weekendje weg verzorgd. zaterdag heen zondag terug, lekker uiteten, slapen ontbijten, shoppen en weer naar huis.
Was voor t eerst in 11 jaar dat hij zoiets heeft gedaan. Normaal krijg ik geen kadootjes of bloemen, heel soms een bloemetje met verjaardag. verder is hij niet zo attend/romantisch en moet ik t zelf maar kopen.
Hij werkt en dat is zijn bijdragen zegt ie.
En dat is ook weer zo, hij zorgt voor het geld.
maandag 11 juni 2007 om 14:24
En gelijk heeft hij. Aan een huisdier gebonden zijn is iets totaal anders dan de kat. De buurvrouw, je moeder of wie dan ook kan prima een paar dagen lang een keer per dag een bakje eten en water neerzetten en nog wat aaien. Een kindje bij en oppas achterlaten omdat je weggaat is echt heel erg anders. Niet alleen qua benodigdheden (gos, wat een berg sleep je toch altijd mee), maar ook qua gevoel.
maandag 11 juni 2007 om 15:40
Wat is er erg aan iemand die niet zou werken?
Wat ik overigens wel doe, al is het niet fulltime.
En nee het is niet om de leegte te vullen.
Dat zou geen goeie basis zijn om een kind te nemen!
En ik weet ook wel dat een kat niet te vergeleiken is met een kind. Ik heb jaren met kinderen gewerkt dus weet hoe het is. En een kind breng je ook niet voor vakanties en uitjes e.d bij een opppas!
Maar ik heb het idee dat een forum niet optimaal is voor je hart te luchten, info in te winnen e.d.
Ik heb t idee verkeerd begrepen te worden met wat ik type,
ik kan ook niet alles heel uitgebreid neerschrijven zoals ons leven er uit ziet en zag. en wat er allemaal speeld in ons leven.
Maar zou het wel fijn vinden reacties te krijgen over: "Hoe hebben jullie dit probleem opgelost" en '" hoe geef je het een plekje dat je nooit kids zal hebben"
dat soort dingen.
ik wil absoluut nietn mijn geljk halen ofzo of horen dat ik goed ben en hij niet.
Dat zou absolute onzin zijn, aangezien men de situatie en omstandigheden niet weet.
Wat ik overigens wel doe, al is het niet fulltime.
En nee het is niet om de leegte te vullen.
Dat zou geen goeie basis zijn om een kind te nemen!
En ik weet ook wel dat een kat niet te vergeleiken is met een kind. Ik heb jaren met kinderen gewerkt dus weet hoe het is. En een kind breng je ook niet voor vakanties en uitjes e.d bij een opppas!
Maar ik heb het idee dat een forum niet optimaal is voor je hart te luchten, info in te winnen e.d.
Ik heb t idee verkeerd begrepen te worden met wat ik type,
ik kan ook niet alles heel uitgebreid neerschrijven zoals ons leven er uit ziet en zag. en wat er allemaal speeld in ons leven.
Maar zou het wel fijn vinden reacties te krijgen over: "Hoe hebben jullie dit probleem opgelost" en '" hoe geef je het een plekje dat je nooit kids zal hebben"
dat soort dingen.
ik wil absoluut nietn mijn geljk halen ofzo of horen dat ik goed ben en hij niet.
Dat zou absolute onzin zijn, aangezien men de situatie en omstandigheden niet weet.
maandag 11 juni 2007 om 23:44
Hoi Meike,
Ik heb jaren in dezelfde situatie gezeten als jij, ben vorig najaar op het topic wat Kaetje en Room noemde gaan schrijven, het heet:
Wie wil er kletsen over "ik wil een baby, maar vriend (nog) niet"??? DEEL 2
Ik zal m even uppen..... Daar vind je denk ik meer het begrip en de ruimte om je hart te luchten waar je naar op zoek bent.... Ik heb er veel steun aan gehad daar mijn gedachten en gevoelens te delen, de verschillende mogelijkheden te doordenken en daarover te praten met lotgenoten...
Sinds april schrijf ik er wat minder want mijn lief na hartverscheurende weken.... helemaal voor mij gekozen, hij heeft zijn bezwaren laten varen als kinderen krijgen voor mij bij het leven hoort en het is ons gegeven wil hij graag de vader zijn.... Ik ben wel een van de gevallen waar het er echt vrij wanhopig uitzag... je kunt hier idd geen compromis in sluiten in deze... je kunt wel proberen elkaar te begrijpen en samen te zoeken naar een weg die goed is voor beide... Het uitwisselen van voor en nadelen van kinderen heeft in mijn ervaring niet zoveel zin.... het is niet iets waar je de ander van kunt overtuigen... Probeer wel al pratende met hem en anderen voor jezelf duidelijk te krijgen hoe je hierin staat en hoe hij hierin staat... Uitelkaar gaan kan altijd nog .... Ik wens je veel kracht en wijsheid samen! En raad je echt aan dat andere topic op te zoeken....
Liefs!
Heureka!
Ik heb jaren in dezelfde situatie gezeten als jij, ben vorig najaar op het topic wat Kaetje en Room noemde gaan schrijven, het heet:
Wie wil er kletsen over "ik wil een baby, maar vriend (nog) niet"??? DEEL 2
Ik zal m even uppen..... Daar vind je denk ik meer het begrip en de ruimte om je hart te luchten waar je naar op zoek bent.... Ik heb er veel steun aan gehad daar mijn gedachten en gevoelens te delen, de verschillende mogelijkheden te doordenken en daarover te praten met lotgenoten...
Sinds april schrijf ik er wat minder want mijn lief na hartverscheurende weken.... helemaal voor mij gekozen, hij heeft zijn bezwaren laten varen als kinderen krijgen voor mij bij het leven hoort en het is ons gegeven wil hij graag de vader zijn.... Ik ben wel een van de gevallen waar het er echt vrij wanhopig uitzag... je kunt hier idd geen compromis in sluiten in deze... je kunt wel proberen elkaar te begrijpen en samen te zoeken naar een weg die goed is voor beide... Het uitwisselen van voor en nadelen van kinderen heeft in mijn ervaring niet zoveel zin.... het is niet iets waar je de ander van kunt overtuigen... Probeer wel al pratende met hem en anderen voor jezelf duidelijk te krijgen hoe je hierin staat en hoe hij hierin staat... Uitelkaar gaan kan altijd nog .... Ik wens je veel kracht en wijsheid samen! En raad je echt aan dat andere topic op te zoeken....
Liefs!
Heureka!
