Kinderen
alle pijlers
Mijn kind heeft tics
zondag 19 november 2023 om 11:59
Ik ben benieuwd of er hier op het forum meer ouders zijn met kinderen met tics.
Dochter heeft vanaf haar 7e tics. Soms vocaal (keelschrapen, kuchjes) maar meestal gaat het om bewegingen. De ene opvallender dan de andere. Dan zijn de tics weer een periode zo goed als weg. En dan komt het weer terug. Meestal in periodes met wat meer spanning. Dat kan ook positieve spanning zijn. Of als ze het drukker heeft.
Inmiddels wordt ze zich er steeds meer van bewust en vraagt ze zich af of anderen het ook zien. Natuurlijk zien die dat, maar ze zit in een hele fijne klas en het hoort gewoon bij haar. Groep 7 en niemand die er iets van zegt of raar over doet. Ben ik heel blij mee. Ze ligt ook prima in de groep.
Onze insteek is ook, dit hoort bij jou. We vestigen er weinig aandacht op. In drukke periodes zorgen we voor meer rust. En als het druk is in haar koppie en ze daar spanning van heeft praten we veel.
Nu de middelbare school al een beetje in zicht komt vraag ik me ineens af of we er meer mee zouden moeten doen. Ze vindt het wel eens vervelend maar heeft er niet echt last van. Wat nu als ze daar wel ineens heel gek gaan doen over haar tics? Of groeit ze daar wel overheen? Ik had/heb zelf ook sporadisch tics maar nooit heel opvallend.
Wie heeft er ook een kind met tics en hoe ga je daar mee om? Fijn om gewoon even te delen.
Dochter heeft vanaf haar 7e tics. Soms vocaal (keelschrapen, kuchjes) maar meestal gaat het om bewegingen. De ene opvallender dan de andere. Dan zijn de tics weer een periode zo goed als weg. En dan komt het weer terug. Meestal in periodes met wat meer spanning. Dat kan ook positieve spanning zijn. Of als ze het drukker heeft.
Inmiddels wordt ze zich er steeds meer van bewust en vraagt ze zich af of anderen het ook zien. Natuurlijk zien die dat, maar ze zit in een hele fijne klas en het hoort gewoon bij haar. Groep 7 en niemand die er iets van zegt of raar over doet. Ben ik heel blij mee. Ze ligt ook prima in de groep.
Onze insteek is ook, dit hoort bij jou. We vestigen er weinig aandacht op. In drukke periodes zorgen we voor meer rust. En als het druk is in haar koppie en ze daar spanning van heeft praten we veel.
Nu de middelbare school al een beetje in zicht komt vraag ik me ineens af of we er meer mee zouden moeten doen. Ze vindt het wel eens vervelend maar heeft er niet echt last van. Wat nu als ze daar wel ineens heel gek gaan doen over haar tics? Of groeit ze daar wel overheen? Ik had/heb zelf ook sporadisch tics maar nooit heel opvallend.
Wie heeft er ook een kind met tics en hoe ga je daar mee om? Fijn om gewoon even te delen.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 19 november 2023 om 12:02
Wat goed hoe jullie met de tics omgaan en wat een fijne klas heeft ze! Dat is goud waard.
Ik zou toch iets doen met de tics. Niet eens zozeer om de tics zelf maar omdat ze haar emoties niet goed kwijt kan. Ik kan me voorstellen dat ze daar nog ooit veel last van gaat krijgen.
Ik zou advies vragen aan een psycholoog. Dan kan je nog altijd kijken wat je ermee wil doen.
Ik zou toch iets doen met de tics. Niet eens zozeer om de tics zelf maar omdat ze haar emoties niet goed kwijt kan. Ik kan me voorstellen dat ze daar nog ooit veel last van gaat krijgen.
Ik zou advies vragen aan een psycholoog. Dan kan je nog altijd kijken wat je ermee wil doen.
zondag 19 november 2023 om 12:06
Ik zou het laten onderzoeken.
Als het Gilles de la Tourette is, zijn er behandelmethodes die tics kunnen verminderen of de heftigheid kunnen verminderen. Bij een diagnose is er op het VO meer mogelijk. Het is nog ver weg, maar stel dat je dochter tijdens schoolexamens de tic keelschrapen krijgt. Zonder diagnose wordt ze verwijderd van het schoolexamen, omdat ze de rust verstoort. Met diagnose kan ze in een andere ruimte het schoolexamen maken.
Als het Gilles de la Tourette is, zijn er behandelmethodes die tics kunnen verminderen of de heftigheid kunnen verminderen. Bij een diagnose is er op het VO meer mogelijk. Het is nog ver weg, maar stel dat je dochter tijdens schoolexamens de tic keelschrapen krijgt. Zonder diagnose wordt ze verwijderd van het schoolexamen, omdat ze de rust verstoort. Met diagnose kan ze in een andere ruimte het schoolexamen maken.
zondag 19 november 2023 om 12:06
zondag 19 november 2023 om 12:12
Mijn jongste had dit ook. Eerst een keelschraapkuchje, daarna een beweging met haar arm over haar gezicht. Zij is er overheen gegroeid. We hebben er nooit de aandacht op gevestigd maar hadden wel al besloten e.e.a. te laten onderzoeken als de middelbare in zicht zou komen. Precies om wat Floddertje zegt.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
zondag 19 november 2023 om 12:14
En dit. Kan ook bij andere aandoeningen voorkomen. En bij alle is er eventuele diagnose wat hulp mbt school en toetsmomenten geregeld.Floddertje schreef: ↑19-11-2023 12:06Ik zou het laten onderzoeken.
Als het Gilles de la Tourette is, zijn er behandelmethodes die tics kunnen verminderen of de heftigheid kunnen verminderen. Bij een diagnose is er op het VO meer mogelijk. Het is nog ver weg, maar stel dat je dochter tijdens schoolexamens de tic keelschrapen krijgt. Zonder diagnose wordt ze verwijderd van het schoolexamen, omdat ze de rust verstoort. Met diagnose kan ze in een andere ruimte het schoolexamen maken.
Daarnaast, ald er iets is wat kind kan helpen met de sociale kant van bijvoorbeeld de middelbare, al is het al wat begrip thuis en zelfkennis, altijd winst.
Jaja.
zondag 19 november 2023 om 12:17
Ik was zo’n kind met tics. Toen mijn moeder er mij op begon aan te spreken, als in “hou daar eens mee op”, maakte ik er onzichtbare tics van. Zoiets zou bij je dochter ook nog kunnen gebeuren als anderen haar er op aanspreken.
Overigens ben ik er halverwege de 20 een soort van overheen gegroeid, ik denk dat ik beter met spanning heb leren omgaan.
Overigens ben ik er halverwege de 20 een soort van overheen gegroeid, ik denk dat ik beter met spanning heb leren omgaan.
zondag 19 november 2023 om 12:37
Ik had als kind veel tics en heb die nog steeds in dezelfde mate. De tics zijn een paar keer veranderd als kind, maar inmiddels heb ik zo'n beetje 15 jaar dezelfde (ben begin 30).
Ik lees dat kind er weinig last van heeft en ik zou dus zéker niet gaan slepen naar orthopedagogen/psychologen.
Dit had ik als kind afschuwelijk gevonden, alsof er iets mis met mij zou zijn.
Heb er nooit heel veel last van gehad, op de middelbare school ook niet. Net als wat je schrijft TO, het hoort gewoon bij mij.
Volgens mij ga je er nu prima mee om, houden zo!
Mocht kind er toch last van krijgen kun je altijd ondersteuning opzoeken.
Ik lees dat kind er weinig last van heeft en ik zou dus zéker niet gaan slepen naar orthopedagogen/psychologen.
Dit had ik als kind afschuwelijk gevonden, alsof er iets mis met mij zou zijn.
Heb er nooit heel veel last van gehad, op de middelbare school ook niet. Net als wat je schrijft TO, het hoort gewoon bij mij.
Volgens mij ga je er nu prima mee om, houden zo!
Mocht kind er toch last van krijgen kun je altijd ondersteuning opzoeken.
zondag 19 november 2023 om 12:52
Mijn partner had vroeger ook tics en is erover heen gegroeid. Tics als een hoog geluidje en dan tegelijkertijd op de handen slaan, aan zijn bovenste lip trekken… de tics veranderde ook weleens 
.
Er hoeft niet altijd wat te zijn. Je kunt altijd nog hulp inschakelen. Lijkt mij ook niet fijn voor het zelfvertrouwen.
Jullie kind is echt niet de enige!
. Er hoeft niet altijd wat te zijn. Je kunt altijd nog hulp inschakelen. Lijkt mij ook niet fijn voor het zelfvertrouwen.
Jullie kind is echt niet de enige!
zondag 19 november 2023 om 14:40
Goed dat jullie er positieve aandacht voor hebben.
Hier een vergelijkbare situatie op die leeftijd, wisselende (dwangmatige) tics, inmiddels is het doorgegroeid naar tics die lastiger weg te moffelen zijn en best wel heftig ingrijpen op zijn en ons leven. Daar hadden en hebben we hulp voor sinds een jaar, maar ik wou nu dat we nog net iets eerder waren geweest. Het helpt hier niet dat hij in een heel stressvolle periode zit.
Hoop dat jullie dochter een meer onschuldige variant heeft, maar kan zeker geen kwaad om advies in te winnen, zeker omdat ze de komende tienerjaren veel moet steunen op goede emotieregulatie.
Je mag me altijd een berichtje sturen voor details.
Hier een vergelijkbare situatie op die leeftijd, wisselende (dwangmatige) tics, inmiddels is het doorgegroeid naar tics die lastiger weg te moffelen zijn en best wel heftig ingrijpen op zijn en ons leven. Daar hadden en hebben we hulp voor sinds een jaar, maar ik wou nu dat we nog net iets eerder waren geweest. Het helpt hier niet dat hij in een heel stressvolle periode zit.
Hoop dat jullie dochter een meer onschuldige variant heeft, maar kan zeker geen kwaad om advies in te winnen, zeker omdat ze de komende tienerjaren veel moet steunen op goede emotieregulatie.
Je mag me altijd een berichtje sturen voor details.
zondag 19 november 2023 om 14:52
Beter op tijd gezien de wachtlijsten.Blossom schreef: ↑19-11-2023 12:52Mijn partner had vroeger ook tics en is erover heen gegroeid. Tics als een hoog geluidje en dan tegelijkertijd op de handen slaan, aan zijn bovenste lip trekken… de tics veranderde ook weleens
Er hoeft niet altijd wat te zijn. Je kunt altijd nog hulp inschakelen. Lijkt mij ook niet fijn voor het zelfvertrouwen.
Jullie kind is echt niet de enige!
Ik sluit me aan bij Floddertje.
zondag 19 november 2023 om 16:56
Onze dochter heeft ook al veel verschillende tics gehad vanaf peutertijd tot nu op de middelbare. Sommige waren prima sociaal acceptabel (dansjes) en sommige wat minder. We hebben er nooit echt veel aandacht aan besteed en meestal verdwenen ze vanzelf en kwam er een andere tic voor in de plaats. Nu zijn het alleen nog die dansbewegingen. Op school wordt er door een docent in de les soms iets van gezegd (hou eens op met dat gespring), maar de meeste mensen zeggen er niets van. Ik heb wel het idee dat het hielp om als ouders van de minder wenselijke tics wel wat te zeggen, zodat deze sneller vervangen werden door een wat meer acceptabeler tic.
meisjemetdeparel wijzigde dit bericht op 28-11-2023 15:28
6.89% gewijzigd
zondag 19 november 2023 om 17:08
Je kan beter nu uitzoeken en met een eventuele diagnose (mocht dat er zijn he, hoeft helemaal niet) later om hulp vragen, dan later jaren moeten wachten ( hier bijna 2 jaar voor adhdtest) en dan daarna weer op de wachtlijst voor passende hulp.
Zou nu de huisarts vragen om een orthopedagoog om met kind te kijken wat er precies is, of wat hij/zij denkt wat nodig is.
Zou nu de huisarts vragen om een orthopedagoog om met kind te kijken wat er precies is, of wat hij/zij denkt wat nodig is.
Jaja.
maandag 20 november 2023 om 15:02
Dank voor de reacties. Ik heb Gilles de la Tourette opgezocht en ik herken mijn dochter daar erg in. Ik vind het wel geruststellend. Ik lees dat rond het 11e levensjaar de tics het hevigst zijn. Dat is exact aan de hand. En dat het meestal daarna afneemt. Dat externe hulp vaak niet nodig is.
Ik sta niet negatief tov hulpverleners maar wil dat alleen doen als ze er zelf echt last van heeft. Ik wil ten alle tijde voorkomen dat ze het gevoel heeft dat haar tics er van ons niet mogen zijn. Autisme of AD(H)D kan ik me haast niet indenken.
De site van de GdlT vereniging heeft me wel weer even gerustgesteld.
Ik sta niet negatief tov hulpverleners maar wil dat alleen doen als ze er zelf echt last van heeft. Ik wil ten alle tijde voorkomen dat ze het gevoel heeft dat haar tics er van ons niet mogen zijn. Autisme of AD(H)D kan ik me haast niet indenken.
De site van de GdlT vereniging heeft me wel weer even gerustgesteld.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 20 november 2023 om 15:03
We praten best wel veel, maar iets van extra ontspanningsoefeningen lijkt me wel een goede en een laagdrempelige om in te zetten.watdachtjehiervan1 schreef: ↑19-11-2023 12:02Wat goed hoe jullie met de tics omgaan en wat een fijne klas heeft ze! Dat is goud waard.
Ik zou toch iets doen met de tics. Niet eens zozeer om de tics zelf maar omdat ze haar emoties niet goed kwijt kan. Ik kan me voorstellen dat ze daar nog ooit veel last van gaat krijgen.
Ik zou advies vragen aan een psycholoog. Dan kan je nog altijd kijken wat je ermee wil doen.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 20 november 2023 om 15:03
We praten best wel veel, maar iets van extra ontspanningsoefeningen lijkt me wel een goede en een laagdrempelige om in te zetten.watdachtjehiervan1 schreef: ↑19-11-2023 12:02Wat goed hoe jullie met de tics omgaan en wat een fijne klas heeft ze! Dat is goud waard.
Ik zou toch iets doen met de tics. Niet eens zozeer om de tics zelf maar omdat ze haar emoties niet goed kwijt kan. Ik kan me voorstellen dat ze daar nog ooit veel last van gaat krijgen.
Ik zou advies vragen aan een psycholoog. Dan kan je nog altijd kijken wat je ermee wil doen.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 20 november 2023 om 15:05
Ik ben juist zo blij dat niemand er een ding van maakt en niemand haar er op aanspreekt. Wat voor onzichtbare tics bedoel je? Ik kan me voorstellen dat dergelijke gesprekken juist voor extra spanning zorgen.Poeszie schreef: ↑19-11-2023 12:17Ik was zo’n kind met tics. Toen mijn moeder er mij op begon aan te spreken, als in “hou daar eens mee op”, maakte ik er onzichtbare tics van. Zoiets zou bij je dochter ook nog kunnen gebeuren als anderen haar er op aanspreken.
Overigens ben ik er halverwege de 20 een soort van overheen gegroeid, ik denk dat ik beter met spanning heb leren omgaan.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 20 november 2023 om 15:10
Wat lief van je. Dank voor het aanbod.hamertje schreef: ↑19-11-2023 14:40Goed dat jullie er positieve aandacht voor hebben.
Hier een vergelijkbare situatie op die leeftijd, wisselende (dwangmatige) tics, inmiddels is het doorgegroeid naar tics die lastiger weg te moffelen zijn en best wel heftig ingrijpen op zijn en ons leven. Daar hadden en hebben we hulp voor sinds een jaar, maar ik wou nu dat we nog net iets eerder waren geweest. Het helpt hier niet dat hij in een heel stressvolle periode zit.
Hoop dat jullie dochter een meer onschuldige variant heeft, maar kan zeker geen kwaad om advies in te winnen, zeker omdat ze de komende tienerjaren veel moet steunen op goede emotieregulatie.
Je mag me altijd een berichtje sturen voor details.
Momenteel knijpt ze erg met de ogen en maakt ze wat aparte bewegingen met haar mond. Voorheen leek haar arm omhoog te zweven, of moest ze steeds met haar tong langs de tanden.
Het zijn niet heel opvallende dingen. Juf had niks door.
We houden het zeker in de gaten!
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 20 november 2023 om 17:50
NoPepsiPlease schreef: ↑20-11-2023 15:02Dank voor de reacties. Ik heb Gilles de la Tourette opgezocht en ik herken mijn dochter daar erg in. Ik vind het wel geruststellend. Ik lees dat rond het 11e levensjaar de tics het hevigst zijn. Dat is exact aan de hand. En dat het meestal daarna afneemt. Dat externe hulp vaak niet nodig is.
Ik sta niet negatief tov hulpverleners maar wil dat alleen doen als ze er zelf echt last van heeft. Ik wil ten alle tijde voorkomen dat ze het gevoel heeft dat haar tics er van ons niet mogen zijn. Autisme of AD(H)D kan ik me haast niet indenken.
De site van de GdlT vereniging heeft me wel weer even gerustgesteld.
Geruststellend. Okee.
maandag 20 november 2023 om 18:09
Mijn dochter heeft het ook, op de leeftijd van jouw dochter waren ze inderdaad het heftigst. Verschillende tics, mn bewegingen, die door de tijd heen veranderden. Bij spanning en vermoeidheid werden ze erger.
Nooit iets mee gedaan, dat wilde dochter niet, ze had er eigenlijk vrij weinig last van. Wel veel open over gesproken binnen het gezin. Mijn man heeft ze ook, als kind veel, nu zie je ze alleen als je het weet (hij trekt met zijn gezicht, maar niet opvallend).
Dochter is nu 15 en ik zie ze eigenlijk nooit meer. Zelf zegt ze dat ze heel soms nog eens een korte periode een onopvallende tic heeft (dan moet ze bv steeds haar knie even overstrekken) maar meer dan een beetje irritant af en toe is het niet voor haar.
Ze is er nooit mee gepest oid.
Nooit iets mee gedaan, dat wilde dochter niet, ze had er eigenlijk vrij weinig last van. Wel veel open over gesproken binnen het gezin. Mijn man heeft ze ook, als kind veel, nu zie je ze alleen als je het weet (hij trekt met zijn gezicht, maar niet opvallend).
Dochter is nu 15 en ik zie ze eigenlijk nooit meer. Zelf zegt ze dat ze heel soms nog eens een korte periode een onopvallende tic heeft (dan moet ze bv steeds haar knie even overstrekken) maar meer dan een beetje irritant af en toe is het niet voor haar.
Ze is er nooit mee gepest oid.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
