Kinderen
alle pijlers
Mijn kleuter wordt gepest. Advies gezocht.
donderdag 27 september 2007 om 20:56
Mijn zoon gaat nu bijna een jaar naar school, altijd zonder problemen en met veel plezier. Zijn karakter is kat-uit-de-boom-kijkerig, maar als hij zich één keer op zijn gemak voelt is alles in orde. Wordt het hem ergens te druk, dan trekt hij zich terug en gaat hij iets voor zichzelf doen (zandbak ofzo).
Sinds twee weken gooit hij thuis met dingen en nu sloopt hij ineens de klas. De juffen zijn vorige week bij ons komen klagen dat onze zoon zich misdraagt. Ze willen hem nu laten observeren.
Vandaag haalde ik hem op uit school, ik piep dan altijd even door het raam. De kleuters werden net in de rij gezet, en juf liep voorop naar buiten. Tot mijn **************** zag ik dat een kleuter naar mijn zoon toeliep, hem in zijn hals kneep, op zijn hoofd sloeg en hem duwde.Ik heb de juf hierop aangesproken, maar natuurlijk was dat ventje al verdwenen van het schoolplein en wist mijn zoon de naam (nog) niet. Ik zag hem later, en heb hem maar rechtstreeks gevraagd hoe hij heet. Verder heb ik er niets over gezegd, de juf kan morgen dus een naam verwachten.
Ik ga er van uit dat de juffen dit aanpakken, maar zelf willen we ook met onze zoon aan de gang. Hij weet inmiddels dat hij het bij de juf mag / moet melden als hij geplaagd wordt, maar klikken doet hij niet (snel/uit zichzelf). Hij is klein voor zijn leeftijd, maar fysiek behoorlijk sterk.
Hoe kunnen wij onze zoon weerbaarder maken ? Moeten we denken aan judo (beetje rigoreus), of beter een soort mentale training ofzo.
Wie heeft hier ervaring mee of adviezen voor ons ?
Sinds twee weken gooit hij thuis met dingen en nu sloopt hij ineens de klas. De juffen zijn vorige week bij ons komen klagen dat onze zoon zich misdraagt. Ze willen hem nu laten observeren.
Vandaag haalde ik hem op uit school, ik piep dan altijd even door het raam. De kleuters werden net in de rij gezet, en juf liep voorop naar buiten. Tot mijn **************** zag ik dat een kleuter naar mijn zoon toeliep, hem in zijn hals kneep, op zijn hoofd sloeg en hem duwde.Ik heb de juf hierop aangesproken, maar natuurlijk was dat ventje al verdwenen van het schoolplein en wist mijn zoon de naam (nog) niet. Ik zag hem later, en heb hem maar rechtstreeks gevraagd hoe hij heet. Verder heb ik er niets over gezegd, de juf kan morgen dus een naam verwachten.
Ik ga er van uit dat de juffen dit aanpakken, maar zelf willen we ook met onze zoon aan de gang. Hij weet inmiddels dat hij het bij de juf mag / moet melden als hij geplaagd wordt, maar klikken doet hij niet (snel/uit zichzelf). Hij is klein voor zijn leeftijd, maar fysiek behoorlijk sterk.
Hoe kunnen wij onze zoon weerbaarder maken ? Moeten we denken aan judo (beetje rigoreus), of beter een soort mentale training ofzo.
Wie heeft hier ervaring mee of adviezen voor ons ?
donderdag 27 september 2007 om 23:39
Hij heeft net een nieuwe broodtrommel mogen uitzoeken, zijn argument was dat het plaatje van de oude versleten was. Ik verwachtte dat hij een broodtrommel van zijn favoriet (Bliksem McQueen) uit zou zoeken, maar dat werd een Mickey Mouse. Mij best.
Merkkleding mag, maar die zie ik niet echt op zijn school, er heerst sowieso geen "trainingspakkencultuur" daar, Nike etc zie ik niet. Van de "Zeeman" hooguit een spijkerbroek om thuis in de tuin te spelen. Go-On, Mexx, Name-It, Blue-Seven zijn favoriet op school, die zie ik veel en heeft hij zelf ook.
Die "idealen" over het "individuutje vormen" heb ik niet, willen we ook niet. En hij mag lekker "meedoen" met alles, dus spullen/speelgoed van zijn filmhelden etc. Hij hoeft niet in een juten zak naar school, en hij heeft ook niet van dat alternatieve langharigeteckelhaar, wat je vooral in die fuckreclames nog wel ziet (Oh, griezelkind van de drinkyoghurt). Dan hadden we hem wel naar de Vrije School geschopt.
Tsja, wat kun je er nog meer aan doen ?
Merkkleding mag, maar die zie ik niet echt op zijn school, er heerst sowieso geen "trainingspakkencultuur" daar, Nike etc zie ik niet. Van de "Zeeman" hooguit een spijkerbroek om thuis in de tuin te spelen. Go-On, Mexx, Name-It, Blue-Seven zijn favoriet op school, die zie ik veel en heeft hij zelf ook.
Die "idealen" over het "individuutje vormen" heb ik niet, willen we ook niet. En hij mag lekker "meedoen" met alles, dus spullen/speelgoed van zijn filmhelden etc. Hij hoeft niet in een juten zak naar school, en hij heeft ook niet van dat alternatieve langharigeteckelhaar, wat je vooral in die fuckreclames nog wel ziet (Oh, griezelkind van de drinkyoghurt). Dan hadden we hem wel naar de Vrije School geschopt.
Tsja, wat kun je er nog meer aan doen ?
vrijdag 28 september 2007 om 08:07
vrijdag 28 september 2007 om 13:14
@Allis
Het gaat mij er niet om dat mijn kind een keer een dreun/duw/kneep krijgt, daar zijn het kinderen voor. Gebeurt overal en hoort er gewoon bij. Worden ze groot van. Ik zal ook nooit beweren dat mijn kind heilig is, maar het gedrag dat hij nu vertoont (her)kennen we niet van hem.
Vorig jaar ging alles goed op school, maar nu niet. En daar heeft hij blijkbaar last van, met als gevolg dat hij onaangepast gedrag gaat vertonen. Dat willen we niet, en we hopen dat dit snel voorbij is.
Het gaat mij er niet om dat mijn kind een keer een dreun/duw/kneep krijgt, daar zijn het kinderen voor. Gebeurt overal en hoort er gewoon bij. Worden ze groot van. Ik zal ook nooit beweren dat mijn kind heilig is, maar het gedrag dat hij nu vertoont (her)kennen we niet van hem.
Vorig jaar ging alles goed op school, maar nu niet. En daar heeft hij blijkbaar last van, met als gevolg dat hij onaangepast gedrag gaat vertonen. Dat willen we niet, en we hopen dat dit snel voorbij is.
vrijdag 28 september 2007 om 13:30
Ik blijk daar altijd anders over te denken dan de meeste moeders, maar naar mijn idee is "lik-op-stuk "erg doeltreffend . Wat meestal minder helpt is je moeder de kastanjes voor j uit het vuur laten halen of naar de juf rennen......dat zou als láátste redmiddel ingezet moeten worden omdat anders "jij gaat je moeder erbij halen , klikspaan "in werking treedt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 28 september 2007 om 13:34
Hóe heb je gevraagd of hij misschien gepest wordt? Is misschien voor hem een kapstok om zijn gekke gedrag aan op te hangen terwijl dat helemaal niet het geval hoeft te zijn.
Is hij niet gewoon moe van de start van het nieuwe schooljaar? Moet hij niet gewoon wennen aan het feit dat hij nu iets meer moet in de klas, dat het vrijblijvende eraf is? Heeft hij niet een sluimerende oorontsteking o.i.d.
Mijn dochter was absoluut haarzelf niet sinds ze naar school gaat, doodvermoeid, niet luisteren, gillen, krijsen, broer pesten, buikpijn, koorts. In de klas was het liefste kind (natuurlijk...) maar thuis moest er dus wat uit. Uiteindelijk bleek ze ook een oorontsteking te hebben en na een antibioticakuur en een week bijslapen is ze weer helemaal haar lieve zelf.
Als ik het zo lees, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat je van je zoon een 'geval' maakt terwijl hij misschien heel even zijn plekje moet zien te vinden. En dat dat gepaard gaat met (tijdelijk) ander gedrag vind ik niet vreemd.
Is hij niet gewoon moe van de start van het nieuwe schooljaar? Moet hij niet gewoon wennen aan het feit dat hij nu iets meer moet in de klas, dat het vrijblijvende eraf is? Heeft hij niet een sluimerende oorontsteking o.i.d.
Mijn dochter was absoluut haarzelf niet sinds ze naar school gaat, doodvermoeid, niet luisteren, gillen, krijsen, broer pesten, buikpijn, koorts. In de klas was het liefste kind (natuurlijk...) maar thuis moest er dus wat uit. Uiteindelijk bleek ze ook een oorontsteking te hebben en na een antibioticakuur en een week bijslapen is ze weer helemaal haar lieve zelf.
Als ik het zo lees, kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat je van je zoon een 'geval' maakt terwijl hij misschien heel even zijn plekje moet zien te vinden. En dat dat gepaard gaat met (tijdelijk) ander gedrag vind ik niet vreemd.
vrijdag 28 september 2007 om 13:45
@Pammie,
Hij klaagt nooit over buikpijn, hoofdpijn o.i.d. We weten dat buikpijn "alles" kan betekenen, ook niet naar school willen gaan. Hij is laatst wel een dagje ziek thuis geweest, maar dat was in combinatie met een verkoudheid en verhoging.
Ik hoop niet dat dit topic overkomt als iemand die "een geval" wil maken van haar kind (omdat ze zelf aandacht tekort komt ofzo).
Het gaat mij ook vooral om de vraag "hoe" ik mijn kind weerbaarder kan maken.
@BGB
Heb je tips voor mij om dat "lik-op-stuk" beleid in de praktijk te brengen ?
Hij klaagt nooit over buikpijn, hoofdpijn o.i.d. We weten dat buikpijn "alles" kan betekenen, ook niet naar school willen gaan. Hij is laatst wel een dagje ziek thuis geweest, maar dat was in combinatie met een verkoudheid en verhoging.
Ik hoop niet dat dit topic overkomt als iemand die "een geval" wil maken van haar kind (omdat ze zelf aandacht tekort komt ofzo).
Het gaat mij ook vooral om de vraag "hoe" ik mijn kind weerbaarder kan maken.
@BGB
Heb je tips voor mij om dat "lik-op-stuk" beleid in de praktijk te brengen ?
vrijdag 28 september 2007 om 13:53
Wij zeiden altijd ; drie keer waarschuwen en dán doen........dus drie keer zeggen ; hé, niet op mijn broodtrommel sprimgen.......en daarna hoek je iemand van die broodtrommel af .
Nu weet ik dat degene die sláát altijd de schuld krijgt , dat is dus duidelijk een geval van "pech gehad " ( vonden mijn kinderen wel onrechtvaardig maar wisten ook de gevolgen en namen dat op de koop toe ) of een kwestie van ze ook daar slimmer in maken .
Degene die als éérste naar de juf rent krijgt de minste straf ; eerst slaan en hard rennen zou een slimmigheidje kunnen zijn
Ik oefende thuis ook soms dingen ; wat nou als je steeds onder tafel wordt geschopt en je hebt al straf voor hard terugschoppen en na drie keer klikken zegt je juf "ja nou weet ik het wel , let er maar niet meer op " ? Ik leerde mijn kind hoe die - een dodelijke verwonding fakend " van zijn stoel kon vallen zodat dat jongetje wat nog altijd schopte écht straf kreeg.
Iets terug kunnen zeggen als iemand steeds iets zegt over je flaporen / bril / venkelthee
is ook iets wat je kan oefenen ...
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 28 september 2007 om 14:00
vrijdag 28 september 2007 om 14:23
Waarom zou je hem meteen weerbaarder willen maken als hij een keer op zijn kop wordt gezeten? Besteed je er niet teveel aandacht aan? Laat hem uitleggen hoe het ging (het plagen), vraag wat hij er aan gedaan heeft en draag een alternatieve oplossing aan. En laat het daarbij. Als jullie er een punt van gaan maken doet hij dat ook.
Dochter zat laatst thuis te piepen dat ze een gek rijmpje hadden bedacht op haar naam. Daar over gehad, dat ze er ook om kan lachen in plaats van boos worden. Jongetje had met zand gegooid, ze was naar de juf gegaan. Prima maar ik heb haar gezegd dat ze ook zélf moet zeggen dat iets niet leuk is. Uiteindelijk moet ze het toch zelf doen, ik ben er niet bij om haar te helpen.
Dochter zat laatst thuis te piepen dat ze een gek rijmpje hadden bedacht op haar naam. Daar over gehad, dat ze er ook om kan lachen in plaats van boos worden. Jongetje had met zand gegooid, ze was naar de juf gegaan. Prima maar ik heb haar gezegd dat ze ook zélf moet zeggen dat iets niet leuk is. Uiteindelijk moet ze het toch zelf doen, ik ben er niet bij om haar te helpen.
vrijdag 28 september 2007 om 14:26
En dat zeg ik heel stoer maar mijn dochter is de allerkleinste van de school en ik vind het soms best moeilijk om haar zo tussen al die 'grote' kinderen te zien. Gelukkig kan ze vrij aardig van zich afbijten en is ze gewend aan drukke jongetjes om zich heen (bij de gastouder). Maar ze is niet heel sterk in grote groepen, daar houdt ze gewoon niet van (zoals jouw zoon). Maar daar vinden ze zelf wel een weg in.
vrijdag 28 september 2007 om 18:32
Ik leerde mijn zoon om zich goed uit te spreken. Dat wil zeggen; ik oefende met hem om hard en zo boos mogelijk "Nee! Stop! Dit wil ik niet!" te zeggen. Dat oefenen vond hij wel grappig, maar ik was streng; hij moest het echt zo boos mogelijk zeggen. Verder zit hij wel op judo, al 3 jaar. Ik weet niet of hij hier nu weerbaarder van is geworden, misschien is zijn uitstraling iets sterker geworden (omdat hij weet hoe iemand op de grond zou kunnen gooien, maar bij judo leren ze juist ook dat dit nooit mag buiten de mat (dus zeker niet op straat) en ziet hij er nu weerbaarder uit.
Onze zoon is licht autistisch overigens, dus misschien niet te vergelijken met de jouwe. (hoewel wel overeenkwam dat het eerste half jaar op school een ramp was..hij kon zich absoluut niet handhaven)
Onze zoon is licht autistisch overigens, dus misschien niet te vergelijken met de jouwe. (hoewel wel overeenkwam dat het eerste half jaar op school een ramp was..hij kon zich absoluut niet handhaven)
vrijdag 28 september 2007 om 19:17
Wat erg belangrijk is, is dat kinderen zelf kunnen zeggen; "Ik wil niet dat je dat doet.", of, wat harder; "Stop! Dat wil ik niet!". Wat dat betreft sluit ik me dus bij Mirjam aan.
Een kind van 4 kan naar mijn idee nog niet beoordelen of iets plagen of pesten is. Bespreek het met hem, maar leg er niet teveel nadruk op.
Het is trouwens niet zo, BlijfgewoonBianca, dat degene die slaat ALTIJD de schuld krijgt. Als kleuterjuf ken je zo je pappenheimers wel. Wij hebben nu een leerling die zijn handjes niet thuis kan laten. Als hij een ander kind slaat en dat andere kind slaat terug, dan 'zien' wij zogenaamd niets. Soms moeten kinderen ook leren om zelf hun ruzietjes op te lossen. Wij zijn altijd in de buurt, ZIEN het wel, maar doen soms even de handen voor de ogen. En mocht het dan uit de hand lopen, zijn we zo in de buurt.
Dat hoort ook bij weerbaarder worden....
Een kind van 4 kan naar mijn idee nog niet beoordelen of iets plagen of pesten is. Bespreek het met hem, maar leg er niet teveel nadruk op.
Het is trouwens niet zo, BlijfgewoonBianca, dat degene die slaat ALTIJD de schuld krijgt. Als kleuterjuf ken je zo je pappenheimers wel. Wij hebben nu een leerling die zijn handjes niet thuis kan laten. Als hij een ander kind slaat en dat andere kind slaat terug, dan 'zien' wij zogenaamd niets. Soms moeten kinderen ook leren om zelf hun ruzietjes op te lossen. Wij zijn altijd in de buurt, ZIEN het wel, maar doen soms even de handen voor de ogen. En mocht het dan uit de hand lopen, zijn we zo in de buurt.
Dat hoort ook bij weerbaarder worden....
vrijdag 28 september 2007 om 20:38
@BGB, eerst meppen en dan rennen, kijk, zúlke adviezen kan ik ook wat mee. Niet om mijn kind geniepig te maken, maar wel om hem handvatten aan te reiken over hoe hij iets óók aan zou kunnen pakken. Want anderen gebruiken die tactiek vast ook wel.
@Pammie, het gaat me er niet om dat hij een keer op de kop werd gezeten, maar om de schrik die ons om het hart sloeg toen de leraressen vertelden dat hij geobserveerd gaat worden door een IB-er, vanwege zijn gedrag, terwijl hij al bijna een jaar zonder enige problemen naar school ging.
@Frutsje, ik kan je "bekentenis" erg waarderen dat jullie wel eens nét een andere kant opkijken. Je kunt inderdaad niet de hele dag scheidsrechter spelen, ik word al knettergek als ik zie hoe er 's morgens minstens zes kleuters aan de juf hangen en allemaal wat willen vertellen (vóórdat de schooldag begint).
Maar geven jullie dan aan de ouders van het "meppertje" wel door dat hij andere kinderen slaat ? En hoe reageren die ouders daarop ?
Ik heb mijn zoon niet nóg een keer straf gegeven, ik was er tenslotte niet bij, maar omdat hij ook iets van een ander kindje stuk had gemaakt heb ik iets "vervangends" voor dat kindje gekocht en dat moest mijn zoon aan haar geven, en "sorry" zeggen. Hij zag er erg tegenop, maar was daarna opgelucht dat zij én haar moeder niet boos waren. Hopelijk is dat ook een leermoment voor hem geweest.
@Pammie, het gaat me er niet om dat hij een keer op de kop werd gezeten, maar om de schrik die ons om het hart sloeg toen de leraressen vertelden dat hij geobserveerd gaat worden door een IB-er, vanwege zijn gedrag, terwijl hij al bijna een jaar zonder enige problemen naar school ging.
@Frutsje, ik kan je "bekentenis" erg waarderen dat jullie wel eens nét een andere kant opkijken. Je kunt inderdaad niet de hele dag scheidsrechter spelen, ik word al knettergek als ik zie hoe er 's morgens minstens zes kleuters aan de juf hangen en allemaal wat willen vertellen (vóórdat de schooldag begint).
Maar geven jullie dan aan de ouders van het "meppertje" wel door dat hij andere kinderen slaat ? En hoe reageren die ouders daarop ?
Ik heb mijn zoon niet nóg een keer straf gegeven, ik was er tenslotte niet bij, maar omdat hij ook iets van een ander kindje stuk had gemaakt heb ik iets "vervangends" voor dat kindje gekocht en dat moest mijn zoon aan haar geven, en "sorry" zeggen. Hij zag er erg tegenop, maar was daarna opgelucht dat zij én haar moeder niet boos waren. Hopelijk is dat ook een leermoment voor hem geweest.
vrijdag 28 september 2007 om 22:34
Misschien neem je het zelf allemaal wat zwaar op. Ikzelf heb een zoontje, karakter: lief, zorgzaam, geduldig. Hij is nu 4 weken op school en zit nu in groep 2. Hij loopt wat voor in ontwikkeling en deed daarom vorig jaar al vaak mee met de oudste kleuters, deze zijn nu allemaal weg, hij is dus bijna al zijn vriendjes kwijt. De juf kwam laatst vragen hoe het thuis ging hij was thuis ook nogal dwars en hebebn hier gewoon in de gang even over gesproken. Ze vertelde ook dat dat het meestal na de grote vakantie "rangbepalen" is.
Ook hier zie ik dingen op het schoolplein en in de rij of de kring gebeuren maar ik denk dat dat kind eigen is en er ook wel bij hoort om sterker te worden.
Zou jouw zoontje geen last hebben van de nieuwe indeling van de klas, werin het ritme komen van school en de drukte eromheen? Ik vind het persoonlijk nogal een gekke actie dat er meteen een observatie (waarom niet eerst een paar gesprekken met de juf) moet gaan plaatsvinden en je het al hebt over een SOVA training en judo.
Ik denk dat het ook heel belangrijk is dat je zoontje zicht thuis op zijn gemak voelt. Leg hem uit dat hij altijd bij jullie terecht kan, hij julli alles mag vertellen, de leuke maar ook de niet leuke dingen.
Ook hier zie ik dingen op het schoolplein en in de rij of de kring gebeuren maar ik denk dat dat kind eigen is en er ook wel bij hoort om sterker te worden.
Zou jouw zoontje geen last hebben van de nieuwe indeling van de klas, werin het ritme komen van school en de drukte eromheen? Ik vind het persoonlijk nogal een gekke actie dat er meteen een observatie (waarom niet eerst een paar gesprekken met de juf) moet gaan plaatsvinden en je het al hebt over een SOVA training en judo.
Ik denk dat het ook heel belangrijk is dat je zoontje zicht thuis op zijn gemak voelt. Leg hem uit dat hij altijd bij jullie terecht kan, hij julli alles mag vertellen, de leuke maar ook de niet leuke dingen.
zaterdag 29 september 2007 om 09:38
Kinderen die gepest worden zijn meestal de kinderen die daar niets van zeggen of nooit wat terugdoen,zo blijven ze het pispaaltje.Je moet je eigen kind weerbaar maken,als hij geknepen word moet hij gelijk met harde stem tegen dat jongetje zeggen dat hij op moet houden met knijpen(laat het de juf en andere klasgenootjes ook maar goed horen).
Als hij dat steeds doet zal een pester het niet zo gauw weer proberen om bij hem iets stiekums te doen.Oefen het thuis met hem zodat hij weet hoe hij moet reageren.
Je kunt wel zeggen geef hem ook een mep maar dan moet je wel weten dat hij niet alsnog het onderspit delft,je moet kijken wat zijn sterkste kant is en dat gaan profileren bij zijn pester.Mijn zoons zijn bij mijn weten nog nooit gepest maar ze zijn ook zeer sterk,mijn jongste zegt altijd,mij durven ze toch geen klap te geven want ik ben de sterkste van de klas (hij is zelfs sterker dan zijn juf met handje druk)
Als hij dat steeds doet zal een pester het niet zo gauw weer proberen om bij hem iets stiekums te doen.Oefen het thuis met hem zodat hij weet hoe hij moet reageren.
Je kunt wel zeggen geef hem ook een mep maar dan moet je wel weten dat hij niet alsnog het onderspit delft,je moet kijken wat zijn sterkste kant is en dat gaan profileren bij zijn pester.Mijn zoons zijn bij mijn weten nog nooit gepest maar ze zijn ook zeer sterk,mijn jongste zegt altijd,mij durven ze toch geen klap te geven want ik ben de sterkste van de klas (hij is zelfs sterker dan zijn juf met handje druk)
zaterdag 29 september 2007 om 09:49
Moppetoet, kan het zijn dat het misschien ook de manier is, waarop de juffen het nieuws gebracht hebben naar jullie toe?
Je geeft aan, dat de juffen kwamen klagen, zo voel jij het op dit moment.
Als zij ook aangeven dat je zoon de boel sloopt, en dat ze dat vervelend willen, dan ga je als ouder ook misschien gelijk in de verdediging.
Stel dat ze hadden gezegd: "we zien dat het gedrag van je zoon anders is dan een tijdje terug, hoe is dat thuis? En heb je ook tips voor ons?"
Was het dan anders voor jou?
Wat betreft het observeren door een IB-er, dat kan wel heel goed zijn.
Zo kan zij ook inzicht krijgen in de structuur van een groep, en duidelijk krijgen waarom bepaalde kinderen juist bepaald gedrag vertonen.
Ze zit daar niet om kinderen te veroordelen of gelijk een oordeel te vormen.
Juist een objectief iemand die er van een afstandje naar kijkt, kan ook voor leerkrachten heel verhelderend zijn.
Je geeft aan, dat de juffen kwamen klagen, zo voel jij het op dit moment.
Als zij ook aangeven dat je zoon de boel sloopt, en dat ze dat vervelend willen, dan ga je als ouder ook misschien gelijk in de verdediging.
Stel dat ze hadden gezegd: "we zien dat het gedrag van je zoon anders is dan een tijdje terug, hoe is dat thuis? En heb je ook tips voor ons?"
Was het dan anders voor jou?
Wat betreft het observeren door een IB-er, dat kan wel heel goed zijn.
Zo kan zij ook inzicht krijgen in de structuur van een groep, en duidelijk krijgen waarom bepaalde kinderen juist bepaald gedrag vertonen.
Ze zit daar niet om kinderen te veroordelen of gelijk een oordeel te vormen.
Juist een objectief iemand die er van een afstandje naar kijkt, kan ook voor leerkrachten heel verhelderend zijn.
zaterdag 29 september 2007 om 10:33
@Esther
We denken inderdaad dat de puppies opnieuw hun plaatsje in de roedel moeten bepalen, jouw verhaal is heel herkenbaar.
@Ellemichelle
We willen inderdaad proberen hem weerbaarder te maken. Eigenlijk is dat ook de reden dat ik dit topic heb geopend, om tips van mede-ouders te krijgen. Hij is klein voor zijn leeftijd, maar fysiek is hij erg sterk, dus van zich af meppen hoeft geen probleem te zijn.
@Herfstrood
Het kan inderdaad de "manier waarop" zijn, dat we zo in de stress zijn geschoten. Mijn man kreeg dat bericht over die IB-er na de les, we spreken het 's avonds door en de volgende dag komt de andere juf naar me toe om te verklaren dat onze zoon nu écht te ver is gegaan (klas slopen + werkje van een ander kind). Echt, we schaamden ons dood. Daarom zijn we ook direct naar de ouders van dat kindje gegaan om hem zijn excuses aan te laten bieden.
Er zijn eerder nooit opmerkingen/klachten over hem gekomen, vandaar dat het ons rauw op het dak valt dat er meteen "geobserveerd" gaat worden e.d. Dankzij de reacties in dit topic weet ik inmiddels dat ik die "observatie" niet als iets negatiefs hoef te zien. Dank jullie wel hiervoor.
We denken inderdaad dat de puppies opnieuw hun plaatsje in de roedel moeten bepalen, jouw verhaal is heel herkenbaar.
@Ellemichelle
We willen inderdaad proberen hem weerbaarder te maken. Eigenlijk is dat ook de reden dat ik dit topic heb geopend, om tips van mede-ouders te krijgen. Hij is klein voor zijn leeftijd, maar fysiek is hij erg sterk, dus van zich af meppen hoeft geen probleem te zijn.
@Herfstrood
Het kan inderdaad de "manier waarop" zijn, dat we zo in de stress zijn geschoten. Mijn man kreeg dat bericht over die IB-er na de les, we spreken het 's avonds door en de volgende dag komt de andere juf naar me toe om te verklaren dat onze zoon nu écht te ver is gegaan (klas slopen + werkje van een ander kind). Echt, we schaamden ons dood. Daarom zijn we ook direct naar de ouders van dat kindje gegaan om hem zijn excuses aan te laten bieden.
Er zijn eerder nooit opmerkingen/klachten over hem gekomen, vandaar dat het ons rauw op het dak valt dat er meteen "geobserveerd" gaat worden e.d. Dankzij de reacties in dit topic weet ik inmiddels dat ik die "observatie" niet als iets negatiefs hoef te zien. Dank jullie wel hiervoor.
zaterdag 29 september 2007 om 12:04
Gelukkig zie je het nu ook positief . Moet ook, want het is alleen maar goed dat er door anderen naar je kind / de groep gekeken wordt. Dat hoeft lang niet altijd gevolgen te hebben voor je kind, maar soms wel voor de zienswijze / werkwijze van de leerkrachten.
En tuurlijk spreken wij de 'hoofddader' aan bij een ruzie. Niet altijd, want als 't soms al vanzelf opgelost is, is het niet altijd nodig om erop terug te komen. Ouders worden, bij herhaaldelijk ruzies / meppen zeker aangesproken. We roepen ze dan na school even binnen... laten het kind vaak in de klas, moeder komt dan vanzelf wel polshoogte nemen en zo raken we het kind niet uit het oog. (Wij gaan altijd mee naar buiten en wachten tot alle kinderen opgehaald zijn). Vaak zijn het korte gesprekjes. Maar ouders moeten wel even weten wat er precies op school gebeurd.
Op dit moment hebben wij ook een kindje in de klas wat alles molestreert. Met ouders een heen-en-weerschriftje aangelegd, waarin wij de POSITIEVE dingen benoemen. Anders blijven we aan het schrijven, hihi. Maar ook goed voor het zelfbeeld, anders krijgt hij het gevoel dat 'ie niks goed kan'.
Veel succes!!
. Moet ook, want het is alleen maar goed dat er door anderen naar je kind / de groep gekeken wordt. Dat hoeft lang niet altijd gevolgen te hebben voor je kind, maar soms wel voor de zienswijze / werkwijze van de leerkrachten. En tuurlijk spreken wij de 'hoofddader' aan bij een ruzie. Niet altijd, want als 't soms al vanzelf opgelost is, is het niet altijd nodig om erop terug te komen. Ouders worden, bij herhaaldelijk ruzies / meppen zeker aangesproken. We roepen ze dan na school even binnen... laten het kind vaak in de klas, moeder komt dan vanzelf wel polshoogte nemen en zo raken we het kind niet uit het oog. (Wij gaan altijd mee naar buiten en wachten tot alle kinderen opgehaald zijn). Vaak zijn het korte gesprekjes. Maar ouders moeten wel even weten wat er precies op school gebeurd.
Op dit moment hebben wij ook een kindje in de klas wat alles molestreert. Met ouders een heen-en-weerschriftje aangelegd, waarin wij de POSITIEVE dingen benoemen. Anders blijven we aan het schrijven, hihi. Maar ook goed voor het zelfbeeld, anders krijgt hij het gevoel dat 'ie niks goed kan'.
Veel succes!!
zaterdag 29 september 2007 om 12:16
k heb niet t hele topic gelezen, maar k heb wel n vraagje.. waarom is n sport als judo meteen rigoreus? de kleine die nu in mijn buik groeit ga ik ook zeer zeker n duuwtje die kant op geven hoor. k heb zelf vechtsport gedaan en je straalt alleen al n veel sterker overkomen uit waardoor je het niet eens in de practijk zult gaan gebruiken. wat overigens ook niet eens mag...
als hij alleen al het idee heeft zich te kúnnen weren, staat hij veel sterker in zn schoentjes, en dat pikken andere kindjes ook op.
als hij alleen al het idee heeft zich te kúnnen weren, staat hij veel sterker in zn schoentjes, en dat pikken andere kindjes ook op.
zaterdag 29 september 2007 om 20:21
@Frutsje,
Bedankt voor al je tekst en uitleg. Ik heb bewondering voor kleuterjuffen, hoe kan een mens al haar aandacht zó verdelen, en dan zit mijn zoon deze keer in een "kleine" groep, 21 kinderen.
@Lotje
Niet de sport judo is in mijn openingspost als rigoreus bedoeld, maar de keuze om mijn kleuter misschien op judo te doen. Judo zie ik dan ook juist als een methode om jezelf / je kracht te leren beheersen.
Bedankt voor al je tekst en uitleg. Ik heb bewondering voor kleuterjuffen, hoe kan een mens al haar aandacht zó verdelen, en dan zit mijn zoon deze keer in een "kleine" groep, 21 kinderen.
@Lotje
Niet de sport judo is in mijn openingspost als rigoreus bedoeld, maar de keuze om mijn kleuter misschien op judo te doen. Judo zie ik dan ook juist als een methode om jezelf / je kracht te leren beheersen.
