Kinderen
alle pijlers
MIskraam of menstruatie
maandag 4 februari 2008 om 16:13
Omdat ik over tijd was heb ik afgelopen vrijdag een etos zwangerschapstest gedaan die licht positief was (lichtblauw streepje). Gisteren begon ik te vloeien, eerst bruin bloed, vanmorgen ook rood. Vanochtend weer een test gedaan, (een digitale) was helaas niet zwanger (teststripje toonde wel weer licht tweede blauwe streepje). Inmiddels ben ik dus na 37 dagen ongesteld geworden, normaal is dat 33 dagen. Wat ik me nu afvraag is of dit een menstruatie is of een misrkaam?
maandag 4 februari 2008 om 21:21
Gelukkig wist ik nog 'maar' twee weken dat ik zwanger was... Exact 28 dagen nadat het loskwam werd ik ongesteld en diezelfde maand werd ik weer zwanger. Dochter is nu 15 maanden. Nu....jaaaaaaah, nu komt mn coming out op het forum: nu ben ik weer zwanger!!! Heel pril, nog maar acht weken. Vorige week had ik een bloeding, meteen (nou ja meteen.... moest twee dagen wachten, twee heeeele lange dagen) een echo gekregen en alles was in orde!
maandag 4 februari 2008 om 21:52
Aaah, wil je ook weer... (mijn vraagteken is stuk en ik ben te lui om naar MyCom te gaan...). Ik was zooooo zenuwachtig toen ik naar die echo moest... Laat het fout zitten, laat het goed zitten, maar ik wil het NU weten!!! Was zoooo blij toen ik dat hartje zag. Echoscopiste ging nog helemaal uitleggen dat het nog niet goed te zeggen was of het zeven weken en drie dagen of vier dagen of vijf dagen was... Is allemaal langs me heen gegaan, hahaha. Alsof het me boeide hoeveel dagen ik zwanger was, ik was nog zwánger!!!
maandag 4 februari 2008 om 21:52
Gefeliciteerd Fleurtje.
Irika, ik ben nu zwanger van de tweede. Eind oktober (toen ik mijn viva digidinnetjes ging ontmoeten) heb ik een test gedaan en die was negatief. Ik werd die dag ook ongesteld en bleef dat voor 10 dagen, ontzettend heftig met veel vloeien. Afgelopen maandag is gebleken dat ik toen al een maand zwanger was en ik waarschijnlijk een miskraam had van het tweeling zusje/broertje van kruimel in mijn buik. Ik ben toen niet naar de dokter geweest omdat ik dus niet eens wist dat ik zwanger was. Had echt zoiets van, misschien hebben we een grote schoonmaak gehad en hebben we volgende maand extra kans (het brein is een grappig iets). VK heeft wel uitgelegd dat een vroege miskraam heel veel voorkomt, maar dat wist ik al, heb het een jaar of 13/14 geleden ook gehad.
Succes met het zwanger worden!
Irika, ik ben nu zwanger van de tweede. Eind oktober (toen ik mijn viva digidinnetjes ging ontmoeten) heb ik een test gedaan en die was negatief. Ik werd die dag ook ongesteld en bleef dat voor 10 dagen, ontzettend heftig met veel vloeien. Afgelopen maandag is gebleken dat ik toen al een maand zwanger was en ik waarschijnlijk een miskraam had van het tweeling zusje/broertje van kruimel in mijn buik. Ik ben toen niet naar de dokter geweest omdat ik dus niet eens wist dat ik zwanger was. Had echt zoiets van, misschien hebben we een grote schoonmaak gehad en hebben we volgende maand extra kans (het brein is een grappig iets). VK heeft wel uitgelegd dat een vroege miskraam heel veel voorkomt, maar dat wist ik al, heb het een jaar of 13/14 geleden ook gehad.
Succes met het zwanger worden!
maandag 4 februari 2008 om 21:55
Irika, dat is het gemene eraan. Als je niet getest had, had je niets geweten en was je 'gewoon' ongesteld geworden. Nu wéét je dat het ook anders had kunnen zijn.
Weet je, ik las laatst ergens dat de meeste miskramen gebeuren op het moment dat de vrouw nog nieteens echt overtijd is. Het komt dus heel veel voor! Misschien kun je, om jezelf te beschermen, een volgende keer bij veertig dagen testen. Natuurlijk kan het dan nóg mis gaan, maar dan heb je iig niet die gevoelsmatige grens van 37 dagen. Ik had zelf altijd een raar soort bijgeloof: testen = over een paar uur ongesteld worden. Daarom teste ik steeds als ik al heeeeel veel dagen overtijd was. Best wel gestoord, eigenlijk...
Weet je, ik las laatst ergens dat de meeste miskramen gebeuren op het moment dat de vrouw nog nieteens echt overtijd is. Het komt dus heel veel voor! Misschien kun je, om jezelf te beschermen, een volgende keer bij veertig dagen testen. Natuurlijk kan het dan nóg mis gaan, maar dan heb je iig niet die gevoelsmatige grens van 37 dagen. Ik had zelf altijd een raar soort bijgeloof: testen = over een paar uur ongesteld worden. Daarom teste ik steeds als ik al heeeeel veel dagen overtijd was. Best wel gestoord, eigenlijk...
maandag 4 februari 2008 om 22:02
Maar bij mij was dat bijgeloof echt nergens op gebaseerd! De keren dát ik testte moest ik wel zwanger zijn, want ik was dan zoooooover overtijd :-)
Maar, jij.... Na die heftige bloeding in oktober dacht je dus dat je ongesteld was geworden, en toen...Toen dacht je de maand erop dat je wéér overtijd was... Schiet wel lekker op, zo even vijf weken erbij. Als je pas achteraf hoort dat het een tweeling was, ben je dan verdrietig, of niet omdat je het op het moment helemaal niet wist...
Maar, jij.... Na die heftige bloeding in oktober dacht je dus dat je ongesteld was geworden, en toen...Toen dacht je de maand erop dat je wéér overtijd was... Schiet wel lekker op, zo even vijf weken erbij. Als je pas achteraf hoort dat het een tweeling was, ben je dan verdrietig, of niet omdat je het op het moment helemaal niet wist...
maandag 4 februari 2008 om 22:07
Bloempje, een collega van me heeft hetzelfde meegemaakt. Zwanger, miskraam en vervolgens kwam ze er na 11 weken achter dat ze nog in verwachting was van een tweelingzusje, dat inmiddels een gezond meisje is van anderhalf. Ongelooflijk.
Fleurtje, ik heb inderdaad besloten dat ik de volgende keer pas test als ik 10 dagen overtijd ben. Anders ben je blij met niks.
Jullie verhalen stemmen me wel weer positief. Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen.
Fleurtje, geniet van je zwangerschap!
Fleurtje, ik heb inderdaad besloten dat ik de volgende keer pas test als ik 10 dagen overtijd ben. Anders ben je blij met niks.
Jullie verhalen stemmen me wel weer positief. Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen.
Fleurtje, geniet van je zwangerschap!
maandag 4 februari 2008 om 22:16
De maand erop testte ik alleen omdat zoonlief een of andere kinderziekte had die gevaarlijk was voor zwangere vrouwen. Ik testte drie dagen voordat ik ongesteld moest worden en vond het vreemd dat ik midden op de dag na sloten thee een dikke vette streep kreeg. Dat is nu dus verklaard!
En ik ben vrij nuchter, het feit dat het vruchtje afgedreven werd moet betekenen dat er iets niet goed was en that's nature. Het is natuurlijk heel anders als het een minimensje in wording is maar als het zo pril is vind ik het toch wat anders.
dinsdag 5 februari 2008 om 09:53
Ik ben zelf wel bang voor de volgende keer. Dat zoiets weer gebeurt. Natuurlijk zal ik later testen dan ik nu heb gedaan, maar dan nog: het geeft wel onzekerheid. Zal het de volgende keer wel goed gaan. En natuurlijk ben ik ook wel nuchter, want ik heb liever dat het in dit stadium gebeurt dan na 3 maanden of nog erger langer. Maar het is natuurlijk niet echt een goed begin.....
dinsdag 5 februari 2008 om 10:03
Irika, bij de eerste keer was ik bang voor een miskraam want 'dat hoorde je zo vaak'. Aldus geschiedde. De tweede keer was ik bang voor een miskraam, want ja, 'het kan dus idd zomaar gebeuren'. Maar dat werd een baby! Nu was ik weer zenuwachtig, want 'waarom niet nog een keer een miskraam?'. En ja, bloed. Nu ik die echo heb gehad en alles in orde, ben ik eerder geneigd te denken: wat komt dat komt....
Wat ik probeer te zeggen: die zenuwen zullen altijd wel blijven. Een voordeel van die zenuwen: zo rond de twaalf weken ben je 'dubbel zo blij', als dat al kan
Wat ik probeer te zeggen: die zenuwen zullen altijd wel blijven. Een voordeel van die zenuwen: zo rond de twaalf weken ben je 'dubbel zo blij', als dat al kan
dinsdag 5 februari 2008 om 10:10
:
[...]
Fleurtje, gefeliciteerd!!
Ik dácht het al, ik zag je hier en daar voorbij komen met klachten over moe en misselijk!
Haha, echt waar?
Ben ook bekaf (al kan dat deze week ook te maken hebben met het feit dat ik zonodig dat stomme Joran-gate op tv moest zien). En misselijk... Sjeee, vorige keer was ik dat helemáál niet. Nu ook niet verschrikkelijk, maar wel aanwezig. Maar goed, alles is relatief (zei mijn moeder altijd, hahaha). Toen ik opeens bloedverlies had, hing ik de ochtend erop weer boven de wc; was nog nooit zó blij geweest om te kotsen
dinsdag 5 februari 2008 om 10:13
En over angst: bij de eerste en tweede zwangerschap (dus miskraam en baby) was ik binnen een maand zwanger. Ik wíst dat ik bij een volgende keer een echte huilie zou worden als het niet meteen raak was, want ik zou dan weer gaan denken dat ik opeens onvruchtbaar was ofzo. En ja, het duurde dit keer ietsjes langer. En ja, ik werd een huilie. Shame on me. Was ervan overtuigd dat ik noooooit meer zwanger zou worden. Schaamde me kapot, want er lopen hier rond die járen wachten... Maar goed, die angst dus...
dinsdag 5 februari 2008 om 10:18
Hoi Fleurtje, ik moet me ook schamen denk ik. Ben pas 3 maanden echt bezig. Maar toch, je wilt het zo graag he? Dus dan is het logisch dat je je toch teleurgesteld voelt. Ik dacht altijd dat dat bij mij wel zou meevallen, dat ik wel zo nuchter was dat me dat weinig zou doen...En toch baal ik er van.
En tja, die drie maanden moet je toch door, anders komt er nooit een baby!
En tja, die drie maanden moet je toch door, anders komt er nooit een baby!
