Moeders die juice willen maar zelf niks geven

22-11-2022 12:26 49 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Rare titel haha. Maar ik ben benieuwd of dit vaker voorkomt. Mij valt, vooral sinds ik moeder ben, andere moeders graag jouw problemen en moeilijkheden willen horen (aka de juice) maar dat je dan niet een verhaal terug krijgt. Maar ze steeds vragen naar jouw problemen/moeilijkheden

Bijvoorbeeld, toen ik moeder werd (eerste uit mijn vriendengroep) vertelde ik soms dat ik het zwaar of eenzaam vond. Nu (paar jaar later) worden andere moeder, maar ze vertellen dan niet dat zij het zwaar hebben, nee alles gaat prima en ze zijn helemaal verliefd op hun baby. Maar een vriendin haalde dan wel een anekdote aan hoe zwaar ik het vond in het begin.

Ik weet dat ik nu overkom als een jaloerse heks. En misschien ben ik dat ook. Misschien gaat het hun gewoon makkelijker af en word ik geconfronteerd met dat ik het zelf wel heel lastig vond.

Maar ik ben benieuwd of dit herkenbaar is
Alle reacties Link kopieren Quote
Elk kind en elke kraamtijd is anders. Dus het kan best dat zij het niet zo ervaren als jij. Ik vond de eerste baby erg zwaar want die huilde heel veel. De tweede was easypeasy en toen had ik ook een veel fijnere babytijd.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het vooral een puberale topic titel. "juice".
Alle reacties Link kopieren Quote
Chubby schreef:
22-11-2022 12:29
Ik vind het vooral een puberale topic titel. "juice".
Ik zag ze al met een leeg bekertje in de rij staan bij TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
22-11-2022 12:31
Ik zag ze al met een leeg bekertje in de rij staan bij TO.
Haha!! Nah oke misschien had ik wat langer over de topic titel moeten nadenken ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen mijn dreumes een kleine baby was, was ik ook echt super blij. Alleen de nachten waren geen feest maar om daar nou elke dag over te klagen... ik heb wel van een familielid gehoord dat een ander familielid daardoor onzeker werd, die ervaarde het veel zwaarder allemaal. Toen ben ik er op gaan letten om af en toe ook een klaagverhaal te delen.

Inmiddels klaag ik veel meer omdat zoon overal heen loopt en op klautert en ik ogen in mn achterhoofd moet hebben. Doodvermoeiend.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
Aviendha schreef:
22-11-2022 12:41
Toen mijn dreumes een kleine baby was, was ik ook echt super blij. Alleen de nachten waren geen feest maar om daar nou elke dag over te klagen... ik heb wel van een familielid gehoord dat een ander familielid daardoor onzeker werd, die ervaarde het veel zwaarder allemaal. Toen ben ik er op gaan letten om af en toe ook een klaagverhaal te delen.

Inmiddels klaag ik veel meer omdat zoon overal heen loopt en op klautert en ik ogen in mn achterhoofd moet hebben. Doodvermoeiend.
Oh dat is ook wel weer erg, dat je bewust klaagverhalen gaat delen ;) zo bedoel ik het overigens niet, als het goed gaat hoef je niet te doen alsof dat niet zo is ;) maar ik ervaar bij sommige moeders dus echt weerstand om te delen waar ze tegenaan lopen. En ik weet niet of het echt niet zwaar vinden (zoals jij bijvoorbeeld) of dat ze alleen maar doen alsof. Ik vermoed dat laatste
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk zeg je: ik stelde me destijds kwetsbaar op, gaf ze mijn vertrouwen, maar nu krijg ik dat vertrouwen niet terug.

En dat is een recept voor teleurstelling: iets geven en dan datzelfde (of iets vergrlijkbaars) terug verwachten.

Ik kan me niet voorstellen dat dat alleen opgaat bij dit onderwerp, maar dat je dat vast vaker tegenkomt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je voelt dat ze het alleen maar willen horen om er vervolgens ergens anders mee te kunnen scoren, dan is alles fabulous-fantastic-GREAT! met je.

Als je oprechtheid ziet en hoort, dan kun je wat meer open zijn.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee ik herken dit niet. Integendeel eigenlijk. Mijn ervaring is dat andere moeders (en ikzelf ook) juist graag over het hebben van kinderen praten buiten de volgens-het-boekje instagram roze wolk. Maar inclusief de zware en de leuke en gewoon realistische kanten.

En dat bijna iedereen wel de situaties herkent dat je aan de ene kant kapot bent van de gebroken nachten en je tegelijkertijd mega trots bent en bijna uit elkaar ploft van liefde omdat je dreumes vrijwillig zijn banaan heeft gedeeld :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
22-11-2022 12:45
Eigenlijk zeg je: ik stelde me destijds kwetsbaar op, gaf ze mijn vertrouwen, maar nu krijg ik dat vertrouwen niet terug.

En dat is een recept voor teleurstelling: iets geven en dan datzelfde (of iets vergrlijkbaars) terug verwachten.

Ik kan me niet voorstellen dat dat alleen opgaat bij dit onderwerp, maar dat je dat vast vaker tegenkomt.
Hier heb je denk ik wel een goed punt. Ik heb 5 jaar geleden kinderen gekregen dus toen stelde ik me kwetsbaar op in de verwachting dat ik dat later (als zij moeder zouden worden) terug zou krijgen. Ook in de verwachting dat zij het ook pittig zouden vinden. Maar nu ben ik teleurgesteld omdat zij zich niet kwetsbaar opstellen (minder goede vrienden dan gedacht) of het niet zwaar vinden (faalde ik dan gewoon als moeder?). Weet wel dat het geen rationele gedachtengang is, maar zo voelt het.

Kom dit op andere gebieden wel minder tegen, denk dat het er vooral mee te maken heeft dat ik heel graag een goede moeder wil zijn (zoals de meeste denk ik). Op het gebied van werk ofzo heb ik dit minder.
Vroegen zij om de juice of had jij behoefte om van je af te praten?
Die behoefte hebben zij misschien niet. Of ze beleven het anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
22-11-2022 12:46
Als je voelt dat ze het alleen maar willen horen om er vervolgens ergens anders mee te kunnen scoren, dan is alles fabulous-fantastic-GREAT! met je.

Als je oprechtheid ziet en hoort, dan kun je wat meer open zijn.
En dit vind ik dus inderdaad jammer. Want ik vind het fijn om open te zijn tegen mijn vrienden. Maar ik merk dat ik nu geslotener word. Dus dat het dan eigenlijk geen vrienden meer zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
22-11-2022 12:47
Nee ik herken dit niet. Integendeel eigenlijk. Mijn ervaring is dat andere moeders (en ikzelf ook) juist graag over het hebben van kinderen praten buiten de volgens-het-boekje instagram roze wolk. Maar inclusief de zware en de leuke en gewoon realistische kanten.

En dat bijna iedereen wel de situaties herkent dat je aan de ene kant kapot bent van de gebroken nachten en je tegelijkertijd mega trots bent en bijna uit elkaar ploft van liefde omdat je dreumes vrijwillig zijn banaan heeft gedeeld :P
Haha, dat is ook heeeeeeel knap!

Tja ik weet het niet, bij een vriendin heb ik inderdaad wel dat je heel makkelijk deelt wat je zwaar vindt etc en zij verteld dat dan ook terug. Bij de anderen merk ik dat ze meer aan het vergelijken zijn, en daardoor ga ik dat dan ook doen. Of misschien begin ik zelf met het vergelijken, ik weet het niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosalind* schreef:
22-11-2022 12:54
Vroegen zij om de juice of had jij behoefte om van je af te praten?
Die behoefte hebben zij misschien niet. Of ze beleven het anders.
Ik had niet perse behoefte om van me af te praten, maar om eerlijk te zijn naar mijn vrienden. Om te delen hoe ik me voelde. Dus als een vriendin vraagt hoe het gaat dan komt er vaak een lang verhaal met alle plussen en minnen ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
geel_plantje schreef:
22-11-2022 12:43
Oh dat is ook wel weer erg, dat je bewust klaagverhalen gaat delen ;) zo bedoel ik het overigens niet, als het goed gaat hoef je niet te doen alsof dat niet zo is ;) maar ik ervaar bij sommige moeders dus echt weerstand om te delen waar ze tegenaan lopen. En ik weet niet of het echt niet zwaar vinden (zoals jij bijvoorbeeld) of dat ze alleen maar doen alsof. Ik vermoed dat laatste
Het waren wel oprechte klaagverhalen hoor (pietje is weer 5 keer wakker geworden, pietje is wéér verkouden, etc). Maar normaal deelde ik die niet omdat ik los daarvan wel heel erg blij was, en ik er ook vanuit ging dat dit soort verhalen erbij horen/de norm is. En heb ook een beetje een "niet klagen maar dragen" mentaliteit.

En wat ik een post verder van jou lees, ik wilde zeker niet mijn familielid het gevoel geven dat zij "faalde als moeder". Ze dacht volgens mij dat wij heerlijk sliepen. Dus als ik een keer een ^#&#& nacht had appte ik haar haha.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren Quote
geel_plantje schreef:
22-11-2022 12:43
maar ik ervaar bij sommige moeders dus echt weerstand om te delen waar ze tegenaan lopen. En ik weet niet of het echt niet zwaar vinden (zoals jij bijvoorbeeld) of dat ze alleen maar doen alsof. Ik vermoed dat laatste
Ik vind het heel gezond om heel bewust te zijn tegen wie je open en eerlijk bent. Ik ben an sich niet wantrouwend en best wel open. Maar ik moet wel het gevoel hebben dat deze mate van jezelf kwetsbaar openstellen A: niet gezien wordt als sappig verhaal en B: de ander zichzelf ook kwetsbaar durft open te stellen. Dat hoeft niet over hetzelfde te gaan, maar je kunt al kwetsbaar zijn door eerlijk te delen dat je je bijv. best zorgen maakte om hoe het zou zijn met een baby en dat je opgelucht bent dat je merkt dat het veel leuker is dan je dacht. Dat klinkt al heel anders dan iemand die je gevoelsmatig zit uit te horen of alleen maar zit te kirren.

Wees dus bedachtzaam bij wie je open en eerlijk bent. Naar mijn idee wordt het zeker gewaardeerd door de juiste mensen en anderen gebruiken het. Om hun eigen leven op te leuken of wat dan ook. Prima als dat is wat je zoekt, maar dan verwijs ik je liever naar de kerstafdeling voor wat decoratie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het wel gek dat ze jouw verhaal van toen nu terug aanhalen bij jou. Vind ik niet aardig in elk geval om dat nu als "anekdote" te gebruiken.

Mijn kind is ondertussen al een stuk ouder en geloof me: iedereen gaat door fases die ze wat lastiger/moeilijk vinden. Bij de ene is dat de baby fase, bij de ander de twee = nee fase en de ander kan zijn puber wel achter het behang plakken. En geloof me: overal is er wel eens wat. Maar de vraag is of je dat allemaal moet en wil delen.

Als ik wat deel, ben ik op zoek naar andere invalshoeken en eventuele tips - niet zozeer naar uitbetaling in eigen "juice". Het is niet voor wat hoort wat.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk ook dat de een het zwaarder voelt, als de ander. En ik denk dat de een ook makkelijker van zich af praat, dan een ander.

Zelf ben ik eigenlijk in alles een open boek, de leuke, maar ook de minder leuke momenten worden gedeeld.
Een van mijn vriendinnen is net zo en weer een andere vriendin is juist een ' alles is leuk, fantastisch, unicorn met regenbogen en glitter, zo prachtig'. Ze heeft wel eens laten vallen, toen we beiden met een baby op schoot zaten, dat ze het niet vindt kunnen, negatief zijn over je kind, degene waar je het meest van zou moeten houden. Daar denk ik anders over en dat mag.

Nu de kinderen wat ouder worden, komen bij haar ook de verhalen naar boven van de zware momenten, de lastige momenten. Ik heb wel eens gedacht' waarom horen we dat nu pas, waarom doen alsof alles perfect is, terwijl het dat dus niet was', maar kennelijk voelde vriendin op dat moment niet de behoefte om te delen of voelde ze het echt niet, dat het lastig/zwaar was.

Ik kreeg laatst van iemand te horen ( die net de kraamtijd achter de rug had), dat ik de enige was geweest die vertelde dat ik het pittig, zwaar en soms niet leuk vond, die babyperiode. De rest had het vooral over 'genieten, wat heerlijk, zo mooi'. Mijn ervaring is niet eerlijker of beter dan de ervaring van een ander, die het allemaal prachtig vindt ( ook al zijn er slapeloze nachten, krampjes, reflux noem het maar op), maar kennelijk is het niet iets wat veel besproken wordt ofzo.. Ik kan me zelf ook niet herinneren dat iemand negatieve ervaringen deelde toen ik midden in de kraamperiode zat. Nu is dat wel te begrijpen, maar toch..
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 22-11-2022 13:24
19.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik roep maar even iets geks, maar zou het niet voor een fijnere sfeer zorgen als je meelevend vraagt: "Gaat het eigenlijk wel goed? Kan ik iets voor je doen? Wat heb jij nodig?"

En dat je daar dan een warm gesprek over voert waarbij je elkaar kunt helpen in die pittige tijd met een baby?

Dat is toch fijner dan info aftroggelen om elders met juice over anderen te kunnen shinen.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je: sommige mensen kunnen het gewoon niet. Een keer vertellen dat iets misschien eens niet zo fantastisch gaat.

Ik heb een paar best extreme gevallen in mijn omgeving. Die kunnen alleen maar lyrisch zijn over alles wat ze meemaken en doen. Zeker als het over de kinderen gaat.

Van 1 weet ik dat ze een totaalruptuur had en meteen de OK in is gereden, maar ze had echt werkelijk nergens last van gehad, nee alles was aan elkaar genaaid en weer helemaal prima, geen centje pijn.

Terwijl ik mijn knipje na een jaar nog steeds voelde als ik een tampon in deed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Laatst sprak ik een nieuwbakken moeder en die werd heel onzeker dat niemand zijn Juice wilde delen.

Zij was hartstikke moe en kreeg van alle kanten te horen dat hun baby's al lang door sliepen met 4 maanden, nee haar baby was echt de uitzondering.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kreeg toevallig dit weekend van een vriendin terug dat ze wel eens jaloers op mij was, omdat alles zo goed bij mij liep. Terwijl ik dat dus niet zo ervaarde. Ik heb er zó doorheen gezeten! Maar klagen deed ik niet (veel). Gaf wel aan dat ik moe was, maar dat werd niet echt opgepikt. Zelfs de huisarts zei me pas dat ze altijd zo'n bewondering voor me had hoe ik alles deed met de kinderen. Naja, wat ik wel zeggen is dat ik dus veel sterker overkwam dan dat ik me voel(de). Voor m'n gevoel wel veel gedeeld, maar waarschijnlijk te positief gebracht.
Alle reacties Link kopieren Quote
stel je de juiste vragen?
- wat vond jij de grootste verandering, van het moederschap?
- waar heb jij je op verkeken?

open-vragen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het op zich niet raar dat zij niks delen. Ik vind het wel raar om als anekdote aan te halen hoe zwaar de ander het had in het begin. Als je geen zin hebt om het achterste van je tong te laten zien - of het misschien echt niet zo zwaar hebt, dat kan natuurlijk ook - prima, maar ik vind het dan wat vreemd om daar wel over te beginnen, dat komt over als 'haha, weet je nog hoe jij liep te stuntelen in het begin; dat heb ik dus helemaal níét'.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven