mond houden of melden???

13-09-2007 19:48 82 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ik weet niet zeker of ik dit op deze pijler moet zetten maar omdat het een kind betreft en er hier altijd, naar mijn idee, veel mensen zijn plaats ik het hier.



Bij mijn kind in de klas, zes jaar groep drie, zit een meisje in de klas. Over haar gaat het gerucht dat zij alleen thuis is 's nachts. Dit is al langer zo maar ik schuif het onder de catogorie roddel.

Nu hoorde ik van de week het volgende:

Het meisje had gespeeld bij een ander meisje, toen haar, alleenstaande, moeder haar kwam ophalen zei ze dat ze die nacht moest werken. Waarop die andere moeder vraagt of ze oppas heeft voor 's nachts maar dat was niet zo. Het meisje heeft ook nog twee oudere zussen van zestien en veertien. dus die andere moeder zei: o maar de zussen zijn wel thuis? Nee was het antwoord, die zijn bij hun (een andere) vader.

Dus dat meisje van zes is alleen 's nachts heb ik dus uit de tweede hand.

Zouden jullie dit ergens melden bijv bij school of je er niet mee bemoeien?
Alle reacties Link kopieren
Ben het helemaal eens met Jill. Tuurlijk moet je melding maken bij school e/o AMK, maar de moeder aanspreken kan wel degelijk helpen.

Ik kan me best voorstellen dat een moeder die in haar eigen ogen er alles aan doet om het hoofd boven water te houden en haar kinderen groot te brengen, in woede ontsteekt als ze er achter komt dat er achter haar rug om gekletst wordt.

De bedoelingen zijn welliswaar goed, en het kind zou centraal moeten staan, maar ik kan de reactie wel een klein beetje begrijpen.



Haar kindje is bij de meeste klasgenootjes niet eens welkom omdat ze uit een 'asociaal' gezin komt. Dat kind is 6!!!! Wat kan zij er nou aan doen? Niet alleen laat haar moeder haar 's nachts alleen thuis, ze wordt ook nog eens geweerd door klasgenootjes en er is niemand die deze moeder hulp aanbied of uberhaupt vraagt of ze iets voor haar kunnen doen.

Waarom is er geen enkele ouder die deze moeder aanbied om op haar kind te passen c/q te laten logeren als zij moet werken en de andere kinderen bij hun vader zijn???

Niemand die vraagt of ze het allemaal wel red in haar eentje met 3 kinderen, en weinig geld.....



Melden heeft altijd zin, en ik geloof ook wel dat dit noodzakelijk is. Beter een keer te veel een melding gemaakt, dan een keer te weinig... helemaal mee eens. Maar naast melden heb je nog een aantal opties. Het hoeft niet op te houden met alleen het doen van een melding.
Alle reacties Link kopieren
wbt het zelf aanspreken van moeder, ik denk dat to dat zelf het beste uit kan maken. Ook ik heb de moeder niet aangesproken op de dingen waar ik me zorgen om maak. Tenminste, ik heb tussen neus en lippen wel es wat opvoedings dingen verteld, die ik bij mijn eigen stiefzoon toepas ( jongetje met traumatisch verleden en adhd in combinatie met mcdd). Maar haar echt op haar gedrag aanspreken durf ik simpel weg niet. Deze moeder houdt zich op in een criminele omgeving ( weet ik van haarzelf, ik "ken" de mensen ook met wie ze rondhangt) en daar wil ik niets mee te maken hebben. Ook dat heb ik bij het amk gemeld, die hebben mijn melding anoniem aangenomen, met enkele tips hoe ik kan reageren als moeder gaat vissen of ik mss een melding hebt gemaakt.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
mamarleen ik heb nergens gezegd dat het kind bijna nergens welkom is omdat ze uit een asociaal gezin zou komen. En de moeder krijgt hulp aangeboden maar ze weert dat zelf juist af. Ik vind wel dat je een beetje de verkeerde conclusies trekt.

En over aanbieden dat ik ´s nachts wel haar kind wil laten slapen hier? Ik heb hier serieus over nagedacht maar dacht al snel: moet ik nou op haar kind passen omdat zij 's nachts met haar benen wijd ligt?

En misschien is dit niet wat zij zo gewild heeft maar kom op: er zijn toch andere manieren om aan geld te komen?
Alle reacties Link kopieren
Ik dacht ergens zoiets gelezen te hebben, maar goed, mss was dat een posting van iemand anders en haal ik de dingen door elkaar.



Moet ik nou op haar kind passen omdat zij 's nachts met haar benen wijd ligt?



Nee hoor, je moet helemaal niets.Maar is wel lekker makkelijk als men wel roddelt en oh wat maken we ons zorgen om het kind, maar schijnbaar niet genoeg om het kind ook daadwerkelijk te willen helpen.

Het gaat er namelijk niet om dat je die moeder een plezier doet door op haar kind te passen, maar dat dit voor dit meisje mss wel heel belangrijk is. Zodat ze niet over 20 hoeft te vertellen dat iedereen wist dat ze verwaarloosd werd, maar dat niemand (op een enkele melding na) er echt iets aan heeft gedaan. Behalve dan die moeder van dat ene klasgenootje, bij wie ze mocht logeren 's nachts als ze anders alleen zou zijn geweest.

Waarom zou je dat verschil willen maken in een kinderleven??? Als je eigen kinderen het maar goed hebben, toch? 8-P



En dat die moeder niet graag hulp aannneemt, vind ik nogal logisch eigenlijk. Dat is in 9 van de 10 gevallen zo.Dat maakt de boel wel ingewikkeld, maar is geen reden om het kind daarvan de dupe te laten zijn. Het is al erg genoeg dat haar moeder te kort schiet in de opvoeding. Het kind betaald altijd de rekening, hoe triest het ook is.



Sorry, maar mijn nekharen gaan van dit soort dingen altijd een beetje overeind staan (hetzelfde geld voor mensen die spaarlampen gebruiken omdat ze zo begaan zijn met het milieu, maar ondertussen 2 SUV's voor de deur hebben staan, en miljonairs die beweren dat geld helemaaaaaaaal niet belangrijk is X-D )
Alle reacties Link kopieren
Maar jij weet toch helemaal niet wat ik al wel doe? Dat ze zeer regelmatig hier eet, dat ik haar haren controleer op hoofdluis dat ik kleren voor haar regel van mijn nichtje dat ze hier bijna altijd welkom is, dat ik haar geld geef voor haar rapport als ze dat teleurgesteld hier komt laten zien omdat moeder op bed ligt enz.



En jij weet ook niet hoe die moeder is: dat ze regelmatig hysterische schreeuwbuien heeft omdat ze teveel drugs heeft gebruikt, dat de ene vage man na de andere in haar huis is, dat ze haar kat laat uithongeren, dat ze borderline heeft, dat dit al het derde woonadres is in twee jaar omdat ze altijd overal voor veel overlast zorgt, dat ze zich meteen aangevallen voelt als je maar iets durft te zeggen enz.



En tuurlijk denk ik aan het kind daarom heb ik ook melding gemaakt maar sorry haar 's nachts in huis halen daar begin ik gewoon niet aan als je het niet erg vind. En het klinkt misschien egoistisch maar ik heb genoeg aan mijn eigen gezin.
Alle reacties Link kopieren
Is er niet iets meer met die moeder aan de hand? Mijn moeder had ook hysterische schreeuwbuien, maar gebruikte absoluut geen drugs, hoe weet jij dat zij dat wel gebruikt?



Daarom is het ook zo moeilijk vind ik, je weet nooit precies wat er met iemand aan de hand is. Mijn moeder had psychoses en alles wat zij deed, kon zij in principe niets aan doen, kan dat bij die moeder ook niet aan de hand zijn misschien?



In het geval van mijn moeder was het denk ik geen goed idee geweest om haar er mee te confronteren, aangezien je nooit wist hoe ze ging reageren, ze kon soms nogal agressief zijn. En tuurlijk vind ik dat er ingegrepen moet worden voor dit meisje, maar ik heb zoiets, laat het aan de instanties over die er inmiddels ook al weet van hebben. Als je niet precies weet hoe het zit, moet je ook aan je zelf denken, aangezien je niet weet wat je je op de hals haalt als je iemand aanspreekt.
Alle reacties Link kopieren
Maze, ik vind trouwens dat je goed gehandeld hebt hoor. Ook vind ik niet dat jij dat meisje in huis moet halen, wat je nu doet is al meer dan genoeg.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind gewoon dat het erg veel gaat over de moeder en niet over het kind. Terwijl naar mijn idee dit kind centraal hoort te staan.



En ik wil ook helemaal niet zeggen dat je er niet goed aan doet om een melding te maken, of dat je niets voor dit kind doet. Ik had het vooral over dit soort situaties in z'n algemeenheid. Zeker gezien reacties van sommigen op dit topic.

Als het alleen blijft bij roddels, en een melding bij school, dan vind ik zoiets kwalijk. Als er iets gebeurd met zo'n kind, dan zegt men achteraf dat de instanties niet genoeg gedaan hebben, terwijl de hele buurt en de school ervan weten en niemand hulp aanbied of de moeder confronteert met haar gedrag.



En mss kun je haar idd 's nachts niet in huis halen, en doe je al genoeg voor haar.... Is er dan niemand anders die haar op kan vangen. Zo'n kind heeft toch meer klasgenootjes dan alleen jouw kind? Kun je niet eens informeren bij andere ouders, of zij iets kunnen betekenen??? Of dit bij de school neerleggen, mss dat zij hier een oplossing voor weten... En als je denkt dat dit kind mishandelt wordt dan zou ik het niet alleen melden bij school, maar ook bij het AMK. En raad anderen aan om dit ook te doen. Zoals bijv de ouders van het meisje die rechtreeks hebben gehoord dat zij 's nachts alleen is, en andere ouders die weleens gesprekken hebben gevoerd met de moeder, of dingen weten via het kind of hun eigen kinderen.

Niet om een heksenjacht te openen, maar dit kind heeft toch hulp nodig!? Beter dit, dan weer een bericht in de krant....
Alle reacties Link kopieren
Mamarleen, Maze heeft al een melding gedaan bij de school en er staat een gesprek met de moeder op de planning. Natuurlijk staat het belang van het kind voorop, maar dat kind heeft ook een moeder en zonder met haar gesproken te hebben en te kijken of daaruit al mogelijke oplossingen kunnen voortvloeien al melding gaan doen van mogelijke kindermishandeling vind ik ook nogal ver gaan. Als het nodig blijkt, zal er misschien een melding bij het AMK moeten worden gedaan, maar ik vind wel dat je een ouder eerst de kans moet geven om uitleg te geven en erover te praten voordat je dat soort maatregelen treft. Ook bijvoorbeeld het 's nachts in huis halen van een kind dat alleen blijft kun je niet zomaar doen zonder overleg met de moeder. Hoeveel problemen ze misschien ook heeft, eerst pogingen doen om een gesprek aan te gaan lijkt mij toch echt een vereiste
Alle reacties Link kopieren
Athena, dat ben ik wel met je eens hoor. Tuurlijk kun je alleen een kind opvangen 's nachts als de moeder daarmee instemt, en uiteraard moet moeder haar verhaal kunnen doen.

Wat ik wil zeggen is; als Maze echt vermoed (en daar gegronde redenen toe heeft) dat er sprake is van ernstige verwaarlozing of mishandeling, dat ze niet moet twijfelen om zelf het AMK in te schakelen, ipv afwachten wat de school gaat doen.

Wat ik probeer aan te geven is dat er verscillende opties zijn, en je op veel manieren iets kan betekenen voor een kind. Alleen melden bij school is lang niet altijd voldoende...
Alle reacties Link kopieren
Tenzij school daar al mee bezig is, dan geeft school de extra informatie door die ze krijgen. En hoef je zelf het amk niet te bellen.

Ik zou echter zelf wel ook het amk bellen, je kan een melding doen, maar ook alleen een advies gesprek hebben. In een adviesgesprek wordt er niets opgeschreven, maar kan het amk je wel vertellen wat in hun opinie het beste is om te doen.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Mamarleen, ik vind dat je wel erg ver gaat met je conclusies. Maze doet wat ze kan en in zulke situaties is het beter om officiele instanties in te schakelen. Als jij dit kind 's nachts in huis neemt, help je haar misschien wel op dat moment maar schiet ze er over de linie niets mee op. De moeder moet beter voor dat kind gaan zorgen en haar belangen in het oog houden. Als omstanders lapmiddelen aanbieden, wordt moeder ook niet gedwongen om de situatie te veranderen. In tegendeel, je helpt moeder om de situatie in stand te kunnen houden.



Ik wil niet zeggen dat je niets voor dit kind moet doen, maar de problemen en de verantwoordelijkheid overnemen lijkt me geen oplossing. Bovendien; als je dit kind onderdak zou bieden, ga je ook een nauw contact met moeder aan. En dat moet je maar willen en kunnen. Als officiele pleegouder of opvanggezin geniet je enige bescherming en zijn de dingen goed geregeld, maar dat is niet iets waar je zo aan moet beginnen zonder enige begeleiding van de juiste instanties.



Begrijp me goed, ik snap je gevoel wel. Ik zou ook denken ach arme meid, kom dan maar bij mij. Maar daar zitten heel veel haken en ogen aan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Weet je wat het is, sinds die moeder hier is geweest en zo verschrikkelijk boos is geworden (wat ik ook wel weer kan begrijpen) en ook herhaaldelijk heeft gezegd "ik kan je wel wat aan doen" ben ik gewoon bang geworden. Ikzelf ben niet zo'n heel stabiel persoon en kan momenteel erg weinig hebben door andere omstandigheden. Dit houdt mij nu de hele tijd bezig ik denk er constant aan.

En juist om dit te voorkomen heb ik melding gedaan op school. Misschien een makkelijke weg maar ik dacht en denk nog steeds dat de school hier serieus iets mee kan. Vergeet niet dat dit gezin al bekend is bij verschillende instanties.
Alle reacties Link kopieren
Maze, je hebt helemaal geen makkelijke weg gekozen. Er is best lef voor nodig om je zo te gaan bemoeien met andermans kinderen en melding te maken van je zorgen bij school. Ik vind niet dat je hoeft te verdedigen waarom je niet meer doet dan je al doet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Maze,



Ik denk ook echt dat je het goede hebt gedaan. Het is niet "maar bij school een melding " maar het is Bij School Een Melding. En, zoals jij aangeeft, ze staan al bekend bij instanties, en dankzij jouw melding zullen ze extra allert zijn! Twijfel er niet aan.



Ik hoop dat je angst weggaat !
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel!



Ik ga nu slapen ben heel de dag aan het opruimen en schoonmaken geweest om aan iets anders te kunnen denken en om lichamelijk goed moe te worden. Nou mijn huis is in ieder geval schoon en dat is dan weer iets positiefs...



Dinsdag heeft de IB er van school een gesprek met moeder en hopelijk kan zij haar wat milder maken en haar duidelijk maken dat wij het beste voor hebben met haar kind maar ook met haar.
Alle reacties Link kopieren
Maze, natuurlijk heb je niet de makkelijkste weg gekozen. Je vangt het kind in kwestie op, geeft het al wat broodnodige aandacht en hebt het probleem aangekaart. Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent van de reactie van de moeder, maar hopelijk blijft het daarbij, ebt het weg en kun jij je in elk geval troosten met de gedachte dat je de juiste weg hebt bewandeld en niet werkloos hebt toegezien hoe een kind de vernieling in werd geholpen.



Voor w.b. het AMK: gezien sommige postings hier ga ik nu vast iets heel incorrects zeggen, maar ik zou me echt een paar keer heel flink op mijn kop krabben voordat ik zelf besloot een melding bij hen te doen en ik zou de mening van de school daarover zeker willen weten en een rol laten spelen. Ik heb ooit van een verre kennis eens gehoord dat die vanuit het niets te maken kregen met een anonieme melding die bij het AMK gedaan was over hun gezin en het feit dat er toen allerlei gesprekken moesten gevoerd en toestanden bij kwamen kijken voordat die storm een beetje was geluwd. Ook op het forum hier heb ik weleens een dergelijke ervaring gelezen van iemand die in een dergelijke situatie belandde. In het geval van mijn kennis was er sprake van een kind met een verstandelijke handicap (waardoor bijvoorbeeld vaak geschreeuw en gegil in huis) en buren met rancune en hoppetee, de melding was daar.



Nu moet ik erbij zeggen dat ik (gelukkig) geen ervaring heb met dat soort trajecten en instanties en dus alleen van horen zeggen weet hoe het is als je zelf het onderwerp bent van een melding, maar de indruk die ik ervan kreeg is dat iemand maar hoeft te kikken en een aannemelijk (klinkend) verhaal hoeft te houden en je hebt meteen al een stickertje "verdacht" opgeplakt. Het heeft er bij mij toe geleid dat ik dus echt forse verdenkingen zou moeten hebben en zou moeten weten dat bijvoorbeeld een gesprek met de ouders/moeder in kwestie nutteloos is voordat ik zou besluiten een melding te doen.



Maar...nogmaals, misschien klopt mijn indruk helemaal niet en is er veel meer voor nodig dan een enkele melding voordat "de instanties" je argwanend gaan bekijken, dan hoor ik het graag.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat er inderdaad wel eens meldingen onterecht worden gedaan. Maar over het algemeen is het onderzoek dan heel snel afgerond. In geval van een gehandicapt kind is 1 telefoontje naar de huisarts voldoende om te ontkrachten dat het gillen gevolg is van mishandeling.



Natuurlijk is het niet leuk als jij het AMK aan de deur krijgt. maar bij een melding krijg je echt niet direct het stempeltje verdacht. Ze gaan eerst een gesprek aan met de ouders om de melding te bespreken, om te kijken wat er nu wel of niet aan de hand is. Als je gewoon een gesprek aangaat als volwassen mensen onder elkaar en er geen enkele reden is om verder te kijken, stopt het onderzoek daar.



Natuurlijk moet je voorzichtig omgaan met meldingen naar het AMK. Je moet dan wel sterke vermoedens hebben dat er iets niet klopt. Daarom is het vaak zinniger om, in geval van een kind van school, met school te gaan praten. Grote kans dat als er dingen niet goed gaan, zij ook al signalen hebben opgevangen. Scholen zijn vaak niet erg happig op meldingen bij het AMK, want het schaadt wel hun relatie met de ouders. Maar als het nodig is, doen ze het wel. Als jij het idee hebt dat school niks doet kun je altijd nog besluiten zelf te gaan melden.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
De meneer van het AMK die ik aan de telefoon heb gehad vertelde dat mijn melding in de computer gaat. Daar gaat een meldings commissie naar kijken. En aan de hand van die uitslag wordt er iets gedaan of niets. Als er neits gedaan wordt word ik terug gebeld, en geven ze me eventueel nog wat tips hoe ik met de situatie om kan gaan. Als ik persoonlijk niets meer hoor dan is de melding in behandeling genomen en zullen ze idd met moeder gaan praten. Weet de moeder het amk ervan te overtuigen dat het wel goed gaat wordt het verder daar bij gelaten.



En nu spreek ik uit ervaring. Voor mijn stiefzoon en zijn biomoeder is ook eens een melding gedaan. Toevallig werd de melding in behandeling genomen toen ik met mn vriend ging samenwonen en wij stiefzoon graag bij ons wilde hebben. Er kwam een man van de kinderbescherming langs en daar hebben wij een lang maar goed gesprek mee gehad. We zijn heel open geweest en hebben ook zelf om hulp gevraagd ( jongetje met adhd\mcdd en traumatisch verleden, ja, ik wilde eerst een man zonder "bagage" :-p ). De hulp hebben wij gekregen. Later gingen we nog verder over het amk praten en over de Raad van kinderbescherming. Hij vertelde dat er altijd goed onderzocht wordt of een melding echt nuttig was. Vaak wordt er bij huisarts of school navraag gedaan , en daarna gaan ze bij de ouders praten.



Eerlijk gezegd zou ik liever de raad een keer extra voor de deur hebben staan, dan dat ze een zaak over het hoofd zien. Maar dat komt ook natuurlijk omdat ik goede ervaringen heb met de kinderbescherming. En als je ze overtuigd van je onschuld sta je zeer zeker niet meer als verdacht aangemerkt.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
oh, zie poesses post :-p





( vandaag nog een keer met juf over "mijn kindje" gepraat. Juf was blij met extra melding die ik gemaakt heb. Hun zijn na een aantal mislukte afspraak pogingen met moeder ook over gegaan naar het amk. Ik hoop szm op een goed veilige leefomgeving voor kindje in kwestie. )
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Overigens is er op dit moment een stijging in het aantal meldingen, ook vanuit scholen en andere instanties. Ook doorgeleidingen naar de raad voor de de kinderbescherming vanuit het AMK en BJZ nemen toe. Dit is gevolg van de tragische gebeurtenissen rond oa Savannah en het Maasmeisje, Gessica. Er wordt minder lang gewacht met het uitspreken van bepaalde zorgen. Aan de ene kant heel goed, aan de andere kant zal dan ook het aantal min of meer onterechte meldingen stijgen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Naar dat het zover moet komen Boro, maar gelukkig wordt er wel aktie genomen voor dat kindje. Hopelijk gaat het snel beter!



Mijn ervaring is ook dat er best veel ouders zijn zoals jij Boro, die wel gewoon meewerken aan zo'n onderzoek. Als je niks te verbergen hebt; waarom niet? Ben het met je eens; liever 10 meldingen teveel dan 1 te weinig. Hoe vervelend ook voor de ouders waar ontrecht melding over wordt gedaan. Voor het kind wat over het hoofd wordt gezien is het nog veeeeeeel vervelender....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
borodini schreef op 14 september 2007 @ 15:23:

wbt het zelf aanspreken van moeder, ik denk dat to dat zelf het beste uit kan maken.


Ben ik het helemaal mee eens. Zij is de enige die zelf in kan schatten of het verstandig is. Soms is het verstandig, soms beter van niet. Ik vind dat iedereen die het lef heeft om actie te ondernemen een dikke pluim verdient, zeker weten. Alle lof voor de mensen in dit topic die iets hebben gedaan.

In sommige adviezen wordt contact leggen met de moeder echter per definitie al ontraden. Daar kan ik met m'n pet niet bij. Ik vind dat als je dit soort dingen hoort of ziet, je altijd serieus voor jezelf na moet gaan of je in de mogelijkheid verkeert het rechtstreeks met degene waar het om gaat te bespreken.

Ik vraag me af waar het heen moet als we het bespreekbaar maken van zorgelijke opvoedsituaties alleen nog maar aan instanties over gaan laten omdat die dat als professionals "beter" zouden kunnen. Ik ben er heilig van overtuigd dat dit soort situaties juist blijven bestaan doordat we denken dat instanties dat beter kunnen en de directe omgeving het daar maar bij laat en niets zegt.



Gewoon om eens even een prikkelende overweging mee te geven...
Alle reacties Link kopieren
Jill op zich zou ik het zelfde denken en zeggen maar als het dan ineens zo dichtbij komt is het toch een ander verhaal. Hoe genuanceerd je ook iets kan zeggen tegen iemand het blijft toch lastig.

Heb jij het zelf wel eens meegemaakt?
Alle reacties Link kopieren
maze schreef op 15 september 2007 @ 10:39:

Jill op zich zou ik het zelfde denken en zeggen maar als het dan ineens zo dichtbij komt is het toch een ander verhaal. Hoe genuanceerd je ook iets kan zeggen tegen iemand het blijft toch lastig.

Heb jij het zelf wel eens meegemaakt?
Jazeker. Ik stuur je even een PB.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven