Kinderen
alle pijlers
Na de miskraam?
maandag 12 mei 2008 om 10:18
Hallo allemaal,
ik heb op Koninginnedag een miskraam gehad, in de 6e week. Heel naar natuurlijk, ik ben er een paar dagen letterlijk en figuurlijk goed ziek van geweest, maar ik ben er nu tamelijk nuchter onder. Enerzijds omdat de zwangerschap nog maar zo pril was, anderzijds ook omdat ik er vanaf het begin niet een heel goed gevoel over had. De miskraam was daardoor meer een bevestiging van een toch al knagend onderbuikgevoel.
Maar nu zit ik met 2 vragen waarop ik geen eenduidig antwoord krijg en waarvan ik hoop dat hier mensen iets uit ervaring kunnen vertellen. Ten eerste: ik heb (13 dagen later) nog steeds buikpijn. Geen krampende ongesteldheidspijn, maar pijnlijke steekjes, bij vlagen. 3 dagen na de miskraam is er een echo gemaakt; deze was zo goed als schoon. Ik kan me daarom niet voorstellen dat de miskraam niet compleet was. Ik ben dus benieuwd hoe lang de buikpijn bij anderen aanhield.
Ten tweede het opnieuw zwanger worden. De verloskundige vertelde me dat er geen noodzaak is om te wachten met zwanger worden. De gynaecoloog zei daarentegen, dat wordt aangeraden een cyclus af te wachten. De assistente vertelde daarna weer, dat dat alleen wordt aangeraden omdat dat het berekenen van de datum vergemakkelijkt - en aangezien mijn cyclus toch nog onregelmatig is (nog maar kort met de pil gestopt) en zo rond de 50 dagen duurt, is dat niet echt aan de orde. Ook valt het 'afwachten' me door die lange cyclus best zwaar. Ik ben benieuwd naar ervaringsverhalen; wie wachtte wel, wie waagde meteen een nieuwe poging en wat waren de overwegingen er achter?
Overigens heb ik nog steeds de beslissing (wachten of doorgaan) niet genomen. Ik wil in elk geval een negatieve test doen (zeker weten dat hormoon weg is) en buikpijnvrij zijn, en aangezien dat tweede nog niet aan de orde is, is een test doen nog zonde van het geld.
Bedankt alvast voor de reacties!
ik heb op Koninginnedag een miskraam gehad, in de 6e week. Heel naar natuurlijk, ik ben er een paar dagen letterlijk en figuurlijk goed ziek van geweest, maar ik ben er nu tamelijk nuchter onder. Enerzijds omdat de zwangerschap nog maar zo pril was, anderzijds ook omdat ik er vanaf het begin niet een heel goed gevoel over had. De miskraam was daardoor meer een bevestiging van een toch al knagend onderbuikgevoel.
Maar nu zit ik met 2 vragen waarop ik geen eenduidig antwoord krijg en waarvan ik hoop dat hier mensen iets uit ervaring kunnen vertellen. Ten eerste: ik heb (13 dagen later) nog steeds buikpijn. Geen krampende ongesteldheidspijn, maar pijnlijke steekjes, bij vlagen. 3 dagen na de miskraam is er een echo gemaakt; deze was zo goed als schoon. Ik kan me daarom niet voorstellen dat de miskraam niet compleet was. Ik ben dus benieuwd hoe lang de buikpijn bij anderen aanhield.
Ten tweede het opnieuw zwanger worden. De verloskundige vertelde me dat er geen noodzaak is om te wachten met zwanger worden. De gynaecoloog zei daarentegen, dat wordt aangeraden een cyclus af te wachten. De assistente vertelde daarna weer, dat dat alleen wordt aangeraden omdat dat het berekenen van de datum vergemakkelijkt - en aangezien mijn cyclus toch nog onregelmatig is (nog maar kort met de pil gestopt) en zo rond de 50 dagen duurt, is dat niet echt aan de orde. Ook valt het 'afwachten' me door die lange cyclus best zwaar. Ik ben benieuwd naar ervaringsverhalen; wie wachtte wel, wie waagde meteen een nieuwe poging en wat waren de overwegingen er achter?
Overigens heb ik nog steeds de beslissing (wachten of doorgaan) niet genomen. Ik wil in elk geval een negatieve test doen (zeker weten dat hormoon weg is) en buikpijnvrij zijn, en aangezien dat tweede nog niet aan de orde is, is een test doen nog zonde van het geld.
Bedankt alvast voor de reacties!
maandag 12 mei 2008 om 10:36
Wat naar van je miskraam. Ik heb vorig jaar juli een missed abortion gehad en daardoor een curettage. Ik heb op de dag van de curettage na geen buikpijn meer gehad na die tijd. Dus dat klinkt mij niet bekend in de oren. Misschien kan je de gyn of verloskundige bellen voor advies? Dat is helemaal niet raar hoor, daar zijn ze voor.
Ik heb geen cyclus afgewacht. Mijn gyn zei dat het puur de kwestie was met termijn berekenen waarom ze afwachten adviseren, verder is er geen medische reden. Wel kan het natuurlijk zijn dat je er psychisch nog niet aan toe bent, maar dat moet je zelf beslissen. Helaas heeft het bij mij wel tot april geduurd voor ik weer een positieve test in handen had... (Terwijl het de eerste keer in een keer raak was.) Maar als je dan weer zwanger bent, is het ook gelijk weer goed, dan ben je het wachten alweer vergeten.
Sterkte.
Ik heb geen cyclus afgewacht. Mijn gyn zei dat het puur de kwestie was met termijn berekenen waarom ze afwachten adviseren, verder is er geen medische reden. Wel kan het natuurlijk zijn dat je er psychisch nog niet aan toe bent, maar dat moet je zelf beslissen. Helaas heeft het bij mij wel tot april geduurd voor ik weer een positieve test in handen had... (Terwijl het de eerste keer in een keer raak was.) Maar als je dan weer zwanger bent, is het ook gelijk weer goed, dan ben je het wachten alweer vergeten.
Sterkte.
maandag 12 mei 2008 om 10:53
He Michigan, naar hoor een miskraam. Afgelopen februari heb ik een curretage gehad. De gyneacoloog zei dat ik gelijk weer zwanger mocht raken, alleen ik moest de eerste 2 weken veilig vrijen vanwege infectiegevaar. De "wonden" zijn nogal vers dan nl.
Ik weet niet of daar ook jou steekjes vandaan komen? Ik zou het toch even navragen bij de verloskundige / gynaecoloog / huisarts.
Ik schrijf mee op het topic een wondertje in 2009. Hier zijn helaas veel ervaringsdeskundigen die nu allemaal zwanger proberen te worden. Zij kunnen je misschien ook erg goed helpen met je vragen. Het is een leuke groep die je heel serieus neemt. Dus als je wilt.......
Ik weet niet of daar ook jou steekjes vandaan komen? Ik zou het toch even navragen bij de verloskundige / gynaecoloog / huisarts.
Ik schrijf mee op het topic een wondertje in 2009. Hier zijn helaas veel ervaringsdeskundigen die nu allemaal zwanger proberen te worden. Zij kunnen je misschien ook erg goed helpen met je vragen. Het is een leuke groep die je heel serieus neemt. Dus als je wilt.......
dinsdag 13 mei 2008 om 21:24
Hoi Ring en Sanna,
heel erg bedankt voor jullie reactie! Fijn om te lezen dat jullie beiden gehoord hebben dat er geen medische reden is om te wachten. Ik merk aan mezelf dat ik het moeilijk vind om 'tegen' de eerste gyn (die wel aangaf een cyclus te wachten) in te gaan, maar het gaat zo tegen mijn gevoel in.... dus mijn vriend en ik denken toch steeds meer in de richting van gevoel volgen en niet wachten, mits de buikpijn weg is. Overigens heb ik die vandaag nog niet gevoeld (hoera!) dus ik wacht nog even voordat ik er over ga bellen.
Sanna, bedankt voor de uitnodiging. Wellicht kom ik binnenkort wel even bij jullie 'buurten' voor wat ervaringsverhalen. Ik kan me namelijk zo voorstellen dat het bij een tweede zwangerschap weer een stukje moeilijker is om vol vertrouwen te blijven....
heel erg bedankt voor jullie reactie! Fijn om te lezen dat jullie beiden gehoord hebben dat er geen medische reden is om te wachten. Ik merk aan mezelf dat ik het moeilijk vind om 'tegen' de eerste gyn (die wel aangaf een cyclus te wachten) in te gaan, maar het gaat zo tegen mijn gevoel in.... dus mijn vriend en ik denken toch steeds meer in de richting van gevoel volgen en niet wachten, mits de buikpijn weg is. Overigens heb ik die vandaag nog niet gevoeld (hoera!) dus ik wacht nog even voordat ik er over ga bellen.
Sanna, bedankt voor de uitnodiging. Wellicht kom ik binnenkort wel even bij jullie 'buurten' voor wat ervaringsverhalen. Ik kan me namelijk zo voorstellen dat het bij een tweede zwangerschap weer een stukje moeilijker is om vol vertrouwen te blijven....
dinsdag 13 mei 2008 om 21:38
Hoi Michigan,
Allereerst, wat verdrietig van je miskraam. Dat is even slikken en gewoonweg niet leuk. Het scheelt dat je er geen goed gevoel over had, maar toch, die onzekerheid en daarna de pijn maak je liever niet mee.
Ikzelf heb in februari een miskraam gehad, na ruim vijf weken. Ik wist anderhalve week dat ik zwanger was en vond het best lastig, die miskraam, maar dat duurde eigenlijk maar heel kort. Alleen op de dag zelf. Juist omdat het nog zo pril was, kon ik het goed verkroppen en het vlot een plek geven.
Mijn huisarts (bij wie ik de miskraam wel even had gemeld) zei dat ik de miskraam gelijk als begin van de nieuwe cyclus kon zien en er dus voor kon gaan. Ik had zelf echter de behoefte om een cyclus te wachten, om enerzijds te kunnen ontdekken of hij uberhaupt wel regelmatig zou zijn (want dat is niet altijd zo na een miskraam) en anderzijds om mijn lichaam even tot rust te brengen. Zelfs voelde ik een soort gevoel van respect richting het rijstkorreltje dat ik niet meer had. Mijn lijf hoefde niet gelijk weer een poppetje te produceren
. Grapje natuurlijk, maar toch voelde ik het wel een beetje zo.
Anyway, ik werd op de 30e dag na de miskraam weer ongesteld en toen zijn we er weer voor gegaan. Het lukte gelijk, ik werd weer zwanger en vanochtend hebben we ons kruimeltje van bijna 9 weken (of eigenlijk 7 weken, ik ben 9 weken zwanger) op de echo gezien, met een kloppend hartje!
Vorig jaar kreeg een goede vriendin van mij ook op 30 april een miskraam na 6 weken. Inmiddels is ze prachtig zwanger en wordt ze over een kleine 3 weken voor het eerst moeder!
Heel veel succes in je keuze en houd vooral vertrouwen in jezelf!
Groetjes,
Bregje
Allereerst, wat verdrietig van je miskraam. Dat is even slikken en gewoonweg niet leuk. Het scheelt dat je er geen goed gevoel over had, maar toch, die onzekerheid en daarna de pijn maak je liever niet mee.
Ikzelf heb in februari een miskraam gehad, na ruim vijf weken. Ik wist anderhalve week dat ik zwanger was en vond het best lastig, die miskraam, maar dat duurde eigenlijk maar heel kort. Alleen op de dag zelf. Juist omdat het nog zo pril was, kon ik het goed verkroppen en het vlot een plek geven.
Mijn huisarts (bij wie ik de miskraam wel even had gemeld) zei dat ik de miskraam gelijk als begin van de nieuwe cyclus kon zien en er dus voor kon gaan. Ik had zelf echter de behoefte om een cyclus te wachten, om enerzijds te kunnen ontdekken of hij uberhaupt wel regelmatig zou zijn (want dat is niet altijd zo na een miskraam) en anderzijds om mijn lichaam even tot rust te brengen. Zelfs voelde ik een soort gevoel van respect richting het rijstkorreltje dat ik niet meer had. Mijn lijf hoefde niet gelijk weer een poppetje te produceren
. Grapje natuurlijk, maar toch voelde ik het wel een beetje zo.Anyway, ik werd op de 30e dag na de miskraam weer ongesteld en toen zijn we er weer voor gegaan. Het lukte gelijk, ik werd weer zwanger en vanochtend hebben we ons kruimeltje van bijna 9 weken (of eigenlijk 7 weken, ik ben 9 weken zwanger) op de echo gezien, met een kloppend hartje!
Vorig jaar kreeg een goede vriendin van mij ook op 30 april een miskraam na 6 weken. Inmiddels is ze prachtig zwanger en wordt ze over een kleine 3 weken voor het eerst moeder!
Heel veel succes in je keuze en houd vooral vertrouwen in jezelf!
Groetjes,
Bregje
vrijdag 16 mei 2008 om 14:03
Hoi Bregje,
dank je voor je bemoedigende woorden!! Ook al weet je dat er zoveel anderen zijn, toch werkt het opbeurend om van een ander te horen dat ze hetzelfde heeft meegemaakt en nu alweer zo veel verder is. Gefeliciteerd trouwens, wat heerlijk dat je het hartje hebt zien kloppen!!
Met mij gaat het eigenlijk alweer een stuk beter, de buikpijn is zo goed als weg en inmiddels heb ik een test gedaan die gelukkig helemaal negatief was. Vandaag toch een wat minder vrolijke dag: ik zou vandaag eigenlijk de echo gehad hebben en ik werd door de praktijk gebeld of het wel klopte dat ik niet op was komen dagen. Toch confronterend... maar goed, vandaag maar weer snel vergeten en dan met volle moed naar de toekomst kijken.
Nogmaals dank!
dank je voor je bemoedigende woorden!! Ook al weet je dat er zoveel anderen zijn, toch werkt het opbeurend om van een ander te horen dat ze hetzelfde heeft meegemaakt en nu alweer zo veel verder is. Gefeliciteerd trouwens, wat heerlijk dat je het hartje hebt zien kloppen!!
Met mij gaat het eigenlijk alweer een stuk beter, de buikpijn is zo goed als weg en inmiddels heb ik een test gedaan die gelukkig helemaal negatief was. Vandaag toch een wat minder vrolijke dag: ik zou vandaag eigenlijk de echo gehad hebben en ik werd door de praktijk gebeld of het wel klopte dat ik niet op was komen dagen. Toch confronterend... maar goed, vandaag maar weer snel vergeten en dan met volle moed naar de toekomst kijken.
Nogmaals dank!
vrijdag 16 mei 2008 om 15:49
op 26 maart gecurreteerd na een missed abortion met 11 weken.. De eerste gyn die ik sprak adviseerde om te wachten (hij is een wat oudere gyn) mijn eigen gyn zei dat er geen reden was om te wachten behalve dat het voor hun moeilijker kan zijn om dan te bepalen hoe lang je al zwanger bent... als jij het aan kan, er gewoon weer voor gaan!!
Ik heb toch een maand gewacht.. wilde 1 maand "van mezelf" zijn en nergens rekening mee hoeven houden.. (zwanger, 1,6 jaar bv gegeven en ondanks voeden toch zwanger... had gewoon zin om een keer een glaasje te drinken..) zit nu net over de helft van mijn cyclus.. spannend dus..
Ik heb toch een maand gewacht.. wilde 1 maand "van mezelf" zijn en nergens rekening mee hoeven houden.. (zwanger, 1,6 jaar bv gegeven en ondanks voeden toch zwanger... had gewoon zin om een keer een glaasje te drinken..) zit nu net over de helft van mijn cyclus.. spannend dus..
vrijdag 16 mei 2008 om 17:09
Naar van je miskraam. Ik heb 5 miskramen gehad maar bij geen van de 5 buikpijn gehad of gehouden.
Een cyclus afwachten is idd alleen maar voor het vaststellen van een volgende zwangerschap. Kunnen ze met een echo ook dus wat dat betreft hoef je niet te wachten. Als je een vroege echo krijgt is het aan te raden om die pas te doen 2 weken na een positieve test. Zo weet je zeker dat er 'iets' te zien is tijdens een echo. Deze tip heb ik van mijn gynaecoloog gekregen.
Een cyclus afwachten is idd alleen maar voor het vaststellen van een volgende zwangerschap. Kunnen ze met een echo ook dus wat dat betreft hoef je niet te wachten. Als je een vroege echo krijgt is het aan te raden om die pas te doen 2 weken na een positieve test. Zo weet je zeker dat er 'iets' te zien is tijdens een echo. Deze tip heb ik van mijn gynaecoloog gekregen.
