Kinderen
alle pijlers
nadelen van jong kinderen krijgen
dinsdag 17 juli 2007 om 10:34
hoi allemaal,
ik ben 20, ik weet het érg jong, ik ben al twee jaar getrouwd, ik weet het ook érg jong. maar ik heb altijd al geweten jong kinderen te willen. nu ga ik mijn laatste jaar van mijn studie in en ben dan 21 als ik afgestudeerd ben. op dit moment ben ik inprincipe van plan om na deze studie nog een deeltijd te gaan studeren, doman studeert nog en is daar voorlopig nog niet mee klaar. opzich ben ik lekker gesetteld enzo. mijn deeltijdstudie kan ik ook best een jaartje uitstellen, zodat ik meer tijd voor mijn kindje zou hebben enzo. het voelt ergens een beetje tegenstrijdig aan de ene kant denk ik ik ben zo jong en is het een beetje eng aan de andere kant kan ik (behalve dat we even goed naar ons financiele plaatje moeten kijken) niet echt nadelen bedenken.
wat zouden jullie in mijn situatie doen?
sorry trouwens voor het verwarrende verhaal, hoop at jullie het snappen.
domy
ik ben 20, ik weet het érg jong, ik ben al twee jaar getrouwd, ik weet het ook érg jong. maar ik heb altijd al geweten jong kinderen te willen. nu ga ik mijn laatste jaar van mijn studie in en ben dan 21 als ik afgestudeerd ben. op dit moment ben ik inprincipe van plan om na deze studie nog een deeltijd te gaan studeren, doman studeert nog en is daar voorlopig nog niet mee klaar. opzich ben ik lekker gesetteld enzo. mijn deeltijdstudie kan ik ook best een jaartje uitstellen, zodat ik meer tijd voor mijn kindje zou hebben enzo. het voelt ergens een beetje tegenstrijdig aan de ene kant denk ik ik ben zo jong en is het een beetje eng aan de andere kant kan ik (behalve dat we even goed naar ons financiele plaatje moeten kijken) niet echt nadelen bedenken.
wat zouden jullie in mijn situatie doen?
sorry trouwens voor het verwarrende verhaal, hoop at jullie het snappen.
domy
dinsdag 17 juli 2007 om 10:39
als jij denkt dat je er aan toe bent waarom niet? tegenwoordig krijgt iedereen laat kinderen maar vroeger was het toch ook heel normaal om op je 21ste moeder te worden? lijkt mij alleen maar heel leuk, en dan zijn er natuurlijk altijd mensen die zeggen dat je altijd nog kinderen kunt nemen dat je eerst van je leven moet gaan genieten maar dat vind ik zo'n onzin, net alsof je met kinderen niet meer van je leven geniet. mischien kun je dan bepaalde dingen niet meer doen of moeilijker doen maar dat weet je van te voren das een keuze die je maakt. sucses ermee!
dinsdag 17 juli 2007 om 10:39
dinsdag 17 juli 2007 om 10:58
Is moeilijk hoor, voordelen en nadelen, dat ligt er gewoon aan hoe je als mens bent en hoe je situatie is.Je bent getrouwd dus je hebt een stabiele relatie, geen nadeel dus, nadeel kan zijn dat je nog geen carrière hebt kunnen opbouwen en dus ook minder salaris hebt dan dat je misschien over pakweg 6 jaar zult hebben. Hoe wonen jullie, hebben jullie de ruimte voor een kindje, natuurlijk heeft een baby weinig ruimte nodig maar een baby wordt ook een peuter. Die heeft wel wat meer ruimte nodig.Voordelen zijn er ook, lichamelijk is het beter om nu kinderen te krijgen dan over 10 jaar, en wie zegt dat je nu meteen zwanger zult worden, het kan evengoed nog 2 jaar duren al hoop ik dat niet voor je.Ik denk niet dat je ouder moet zijn om kinderen te krijgen en zie dus behalve eventueel het financiële plaatje weinig nadelen.
dinsdag 17 juli 2007 om 11:13
Een collega van mij heeft ook jong kinderen gekregen en heeft nu pubers waardoor ze alle mogelijkheid heeft om carriere te maken. Ze is wel altijd parttime blijven werken en kon haar taken in de laaop van de jaren steeds meer uitbreiden. In de functie die ze heeft is het ook erg prettig dat ze wat ouder is. Als je met haar zou praten zou ze zeggen: doen!!!!!
Persoonlijk ben ik blij dat ik ouder was toen ik kinderen kreeg maar dat komt omdat ik de verantwoordelijkheid voor mijn kinderen best zwaar vind.
Persoonlijk ben ik blij dat ik ouder was toen ik kinderen kreeg maar dat komt omdat ik de verantwoordelijkheid voor mijn kinderen best zwaar vind.
dinsdag 17 juli 2007 om 11:16
Ik snap je vraag, ik was 22 toen ik mijn dochter kreeg en ben nu 24 en zwanger van de 2e. Dochter is nu 15 maanden. Ik was op mijn 21e getrouwd na een relatie van 5 jaar.
De enige tip die ik je kan geven is dat je niet je studie ervoor moet uitstellen. Ik ben zelf zwanger geworden in mijn laatste jaar, met als resultaat dat ik nog steeds in mijn laatste jaar zit, terwijl dochter 15 maanden is. Moet wel zeggen dat ik 4 dagen per week werk, dus heb het hartstikke druk. Maar werk en kind vind ik beter te combineren dan studie en kind.
Financieel vind ik het goed te doen, wij werken nu beiden 4 dagen maar hebben een tijd rond moeten komen van 1 salaris wat niet al te hoog was. Kinderen vind ik niet zo duur, het is maar net wat je er zelf van maakt. Ook de opvang vind ik niet duur.
De nadelen waar ik wél last van heb is dat ik de enige ben van mijn leeftijd met kinderen. Ik heb geen moeders in mijn omgeving waar ik eens lekker mee kan praten. En mijn vriendenkring vindt kinderen niet leuk en snapt dan ook niet waarom wij een 2e krijgen. Er zijn erg veel contacten door verwatert omdat onze levens wel erg ver uit elkaar kwamen te liggen. Dat vind ik wel jammer.
En verder kan ik eigenlijk vrijwel geen nadelen bedenken. Tuurlijk zitten er weleens mindere kanten aan, maar er zijn ook zoveel leuke kanten dat je die al snel weer vergeet.
Dus als je een kind wilt zou ik er gewoon voor gaan, er is altijd wel een reden om nog even te wachten.
dinsdag 17 juli 2007 om 11:54
Ik ben net 25 geworden en heb een zoon van bijna drie en een zoon van drie maanden. Ik was 21 toen ik zwanger werd.
Ik zie alleen maar de voordelen eigenlijk: gezonder voor moeder en kind, je bent niet gewend aan jaren vrijheid, blijheid en vaak wat flexibeler etc.
Het enige nadeel dat wij zien is het hebben van jonge opa's en oma's voor onze kinderen. Ze zijn eind 40, begin 50 en hebben het nog erg druk met eigen bedrijven, werk, pleegkinderen etc. Mijn jongens zien hun opa's en oma's dus weinig en een keertje helpen of inspringen als de oppas ziek is zit er dus niet in,
Grappig dat je zo jong getrouwd bent! Ik ben op mijn 19e verjaardag getrouwd... Wat was jouw reden om zo vroeg te trouwen?
Ik zie alleen maar de voordelen eigenlijk: gezonder voor moeder en kind, je bent niet gewend aan jaren vrijheid, blijheid en vaak wat flexibeler etc.
Het enige nadeel dat wij zien is het hebben van jonge opa's en oma's voor onze kinderen. Ze zijn eind 40, begin 50 en hebben het nog erg druk met eigen bedrijven, werk, pleegkinderen etc. Mijn jongens zien hun opa's en oma's dus weinig en een keertje helpen of inspringen als de oppas ziek is zit er dus niet in,
Grappig dat je zo jong getrouwd bent! Ik ben op mijn 19e verjaardag getrouwd... Wat was jouw reden om zo vroeg te trouwen?
dinsdag 17 juli 2007 om 13:02
bedankt voor de snelle reacties, ik ben blij dat ik niet echt nadelen over het hoofd gezien heb.
ook leuk om te horen dat hier meer jonge moeders zijn.
@sosofie ik ben getrouwd toen ik 18 1/2 was vriend was toen zo goed als 19. meerdere redenen eigenlijk; ten eerste omdat we dol op elkaar waren en zeker wisten ons leven met elkaar te willen delen. daarnaast vanwege studie zouden we allebei in zelfde stad op kamers gaan wonen, dat zou vast te gezellig worden en vanwege religiueze achtergrond niet gewenst dat we zouden gaan samenwonen (wilden we zelf ook niet) dus dan maar gelijk trouwen. (volgens eerste planning zou het een jaar later zijn, maar dus een jaar vervriegd vanwege verhuizing).
ook leuk om te horen dat hier meer jonge moeders zijn.
@sosofie ik ben getrouwd toen ik 18 1/2 was vriend was toen zo goed als 19. meerdere redenen eigenlijk; ten eerste omdat we dol op elkaar waren en zeker wisten ons leven met elkaar te willen delen. daarnaast vanwege studie zouden we allebei in zelfde stad op kamers gaan wonen, dat zou vast te gezellig worden en vanwege religiueze achtergrond niet gewenst dat we zouden gaan samenwonen (wilden we zelf ook niet) dus dan maar gelijk trouwen. (volgens eerste planning zou het een jaar later zijn, maar dus een jaar vervriegd vanwege verhuizing).
dinsdag 17 juli 2007 om 14:59
Ik ben voor het eerst moeder geworden op mijn 21e. Vanwege religieuze redenen (dezelfde;)) ook snel en jong getrouwd en we wilden ook graag snel een kindje. Op zich is het mij prima "bevallen" (en nog; zoon is nu 9 en heeft een moeder van 30; dat vindt hij wel stoer; de jongste moeder van de klas te hebben), alleen was ik zelf nog zo in ontwikkeling geestelijk (nog niet echt stabiel toen ik zwanger werd, vanwege zware depressie die net achter de rug was), dat ik het emotioneel gezien wel heel zwaar vond. Maar als je je gewoon lekker stabiel voelt; waarom niet?
dinsdag 17 juli 2007 om 15:00
Hoi Domy,
toen ik 20 was wilde ik ook al heel graag kinderen, maar had ik helaas geen geschikte man. (Gelukkig was ik dus wel zo verstandig om in te zien, dat die vent geen goede vader zou zijn, althams in mijn ogen. Hij denkt daar zelf vast anders over). Op mijn 25ste heb ik dé man dus wel ontmoet en toen is het ook allemaal snel gegaan, ben nu 27 en zwanger van de tweede.
Ik had dus graag eerder kinderen gewild, maar ben achteraf heel blij dat het zo is gelopen. Ik ben nu een stuk rustiger dan een paar jaar geleden en ben ook veel zelfstandiger geworden.
Het feit dat je nadenkt of je er wel al aan toe bent, zegt denk wel dat je er iig verstandig genoeg voor bent. Dan zijn de finaciele - en woonsituatie ook niet onbelangrijk, hebben jullie dat een beetje op orde?
Het enige wat ik je kan aanraden is om nog even een paar maanden te wachten tot je echt je studie (bijna) af hebt. Ik ben ook tijdens mijn studie zwanger geraakt en ik was in het begin toch goed ziek, waardoor ik o.a. nu dus pas bezig ben met afstuderen. En van uitstel, komt vaak tot afstel.
En jonge opa's en oma's vind ik juist een pré. Toevallig heb ik wel het geluk, dat mijn schoonouders doordeweeks op kunnen passen. Zelf heb ik jonge opa's en oma's gehad (helaas zijn mijn opa en oma van moederskant op jonge leeftijd overleden), de moeder van mijn vader is nu 73 hartstikke fit en hoopt straks met haar achterkleinkinderen ( 3 stuks, 4de op komst) op vakantie kunnen gaan, dat deed ze eerst met de eerste lading kleinkinderen en later met de tweede lading kleinkinderen. Sommige mensen zijn op hun 65ste of 70ste echt al oud. Nee ik ben blij dat mijn ouders nu nog redelijk jong (+/- 50) zijn.
Het lijkt erop dat je hier niet heel veel argumenten gaat vinden om het nog even uitstellen :D. Succes met je beslissing!
Groetjes Djenjo
toen ik 20 was wilde ik ook al heel graag kinderen, maar had ik helaas geen geschikte man. (Gelukkig was ik dus wel zo verstandig om in te zien, dat die vent geen goede vader zou zijn, althams in mijn ogen. Hij denkt daar zelf vast anders over). Op mijn 25ste heb ik dé man dus wel ontmoet en toen is het ook allemaal snel gegaan, ben nu 27 en zwanger van de tweede.
Ik had dus graag eerder kinderen gewild, maar ben achteraf heel blij dat het zo is gelopen. Ik ben nu een stuk rustiger dan een paar jaar geleden en ben ook veel zelfstandiger geworden.
Het feit dat je nadenkt of je er wel al aan toe bent, zegt denk wel dat je er iig verstandig genoeg voor bent. Dan zijn de finaciele - en woonsituatie ook niet onbelangrijk, hebben jullie dat een beetje op orde?
Het enige wat ik je kan aanraden is om nog even een paar maanden te wachten tot je echt je studie (bijna) af hebt. Ik ben ook tijdens mijn studie zwanger geraakt en ik was in het begin toch goed ziek, waardoor ik o.a. nu dus pas bezig ben met afstuderen. En van uitstel, komt vaak tot afstel.
En jonge opa's en oma's vind ik juist een pré. Toevallig heb ik wel het geluk, dat mijn schoonouders doordeweeks op kunnen passen. Zelf heb ik jonge opa's en oma's gehad (helaas zijn mijn opa en oma van moederskant op jonge leeftijd overleden), de moeder van mijn vader is nu 73 hartstikke fit en hoopt straks met haar achterkleinkinderen ( 3 stuks, 4de op komst) op vakantie kunnen gaan, dat deed ze eerst met de eerste lading kleinkinderen en later met de tweede lading kleinkinderen. Sommige mensen zijn op hun 65ste of 70ste echt al oud. Nee ik ben blij dat mijn ouders nu nog redelijk jong (+/- 50) zijn.
Het lijkt erop dat je hier niet heel veel argumenten gaat vinden om het nog even uitstellen :D. Succes met je beslissing!
Groetjes Djenjo
dinsdag 17 juli 2007 om 15:09
mijn moeder was ook net 20 toen ik geboren werd, heb het altijd leuk gevonden dat mijn moeder zo jong is, idd op basisschool al heel trots dat ik de jongste moeder van de klas had :D.
als ik er nu over denk wil ik pas stoppen met mij pil als ik zo goed als klaar ben met mijn studie. mijn volgende studie (deeltijd) wil ik dan nog een jaar uitstellen.
qua huisvesting zit het wel goed, ik woon nu al twee jaar in een recreatiewoning en heb nog een lege slaap/(op dit moment rommel)kamer die bijd evorige bewoners gewoon als slaapkamer werd gebruikt.
qua financien moeten we het nog even goed uitzoeken, als ik volgend jaar klaar ben met school, krijg ik natuurlijk geen stufi meer, mijn man gaat studeren maar heeft daarnaast wel een redelijk goedlopend eigen bedrijfje in computer/websites-gebeuren.
hoeveel kinderbijslag krijg je als je een babytje hebt?
als ik er nu over denk wil ik pas stoppen met mij pil als ik zo goed als klaar ben met mijn studie. mijn volgende studie (deeltijd) wil ik dan nog een jaar uitstellen.
qua huisvesting zit het wel goed, ik woon nu al twee jaar in een recreatiewoning en heb nog een lege slaap/(op dit moment rommel)kamer die bijd evorige bewoners gewoon als slaapkamer werd gebruikt.
qua financien moeten we het nog even goed uitzoeken, als ik volgend jaar klaar ben met school, krijg ik natuurlijk geen stufi meer, mijn man gaat studeren maar heeft daarnaast wel een redelijk goedlopend eigen bedrijfje in computer/websites-gebeuren.
hoeveel kinderbijslag krijg je als je een babytje hebt?
dinsdag 17 juli 2007 om 16:20
Hoi,
Ben zelf 22 en over vier weekjes uitgerekend. Dit jaar ben ik afgestudeerd en dat is me prima bevallen. Je neemt natuurlijk wel een risico om in je laatste jaar zwanger te worden,maar dat risico wilde ik graag nemen!!
Ik heb zelf ook jonge moeder en het lijkt me heerlijk om zelf jong moeder te zijn. Cariëre kan je nog makkelijk over een jaar of tien maken!!
Als jullie er beide klaar voor dan zal ik het gewoon doen!!
Daniëlle.
Ben zelf 22 en over vier weekjes uitgerekend. Dit jaar ben ik afgestudeerd en dat is me prima bevallen. Je neemt natuurlijk wel een risico om in je laatste jaar zwanger te worden,maar dat risico wilde ik graag nemen!!
Ik heb zelf ook jonge moeder en het lijkt me heerlijk om zelf jong moeder te zijn. Cariëre kan je nog makkelijk over een jaar of tien maken!!
Als jullie er beide klaar voor dan zal ik het gewoon doen!!
Daniëlle.
dinsdag 17 juli 2007 om 19:56
Waarom zou je je studie een jaar uitstellen Domy?
Wie weet hoe lang het duurt voordat je zwanger bent (ga uit van 6 maanden tot een jaar) en daarna ben je ook nog 9 maanden ermee zoet. Het zou zonde zijn dat je een studie uitstelt die je misschien makkelijk zou kunnen volgen. Daarna schat ik de kansen veel kleiner in dat je de studie oppakt.
Succes met je beslissing!!
Wie weet hoe lang het duurt voordat je zwanger bent (ga uit van 6 maanden tot een jaar) en daarna ben je ook nog 9 maanden ermee zoet. Het zou zonde zijn dat je een studie uitstelt die je misschien makkelijk zou kunnen volgen. Daarna schat ik de kansen veel kleiner in dat je de studie oppakt.
Succes met je beslissing!!
dinsdag 17 juli 2007 om 20:28
Ik denk dat je gewoon je eigen gevoel moet volgen, hoe jong of oud je ook bent. Sommigen zijn 'huiselijker' ingesteld en willen graag op jonge leeftijd huisje/boompje/beestje. Anderen willen na hun studie eerst met z'n 2-tjes van het leven genieten of verre reizen maken. Ieder zijn ding toch?
Dat financiële verhaal lijkt mij niet onbelangrijk hoor! Tuurlijk kan je het zo duur of goedkoop maken als je zelf wilt maar ik zou zeker voor een vast inkomen zorgen. Dus nadenken hoeveel dagen je wilt gaan werken na je studie (zou ik wel eerst afmaken, want anders komt het er vaak niet meer van), hoeveel je zou kunnen verdienen enzo. Je moet het namelijk echt niet van de kinderbijslag hebben!
Dat financiële verhaal lijkt mij niet onbelangrijk hoor! Tuurlijk kan je het zo duur of goedkoop maken als je zelf wilt maar ik zou zeker voor een vast inkomen zorgen. Dus nadenken hoeveel dagen je wilt gaan werken na je studie (zou ik wel eerst afmaken, want anders komt het er vaak niet meer van), hoeveel je zou kunnen verdienen enzo. Je moet het namelijk echt niet van de kinderbijslag hebben!
dinsdag 17 juli 2007 om 20:29
Hoi Domy,
Ik was 19 toen mijn oudste zoon werd geboren en heb dat nooit als een nadeel ervaren. Ook altijd nog in deeltijd gestudeerd daarna en nog later gaan werken en studeren met nog een dochter erbij. Wel wat geregel met oppas en studeren in avonduren maar dat ging gewoon goed.
Het belangrijkste is dat je gemotiveerd bent en achter je keuze staat.
Ik had (en heb
) een man het vanzelfsprekend vind mee te werken wat betreft kinderen, huishouden en vooral veel support geeft. Misschien dat je een jaar langer doet over je komende deeltijdstudie maar is dat een probleem? Wat financiën betreft: zeker in de eerste jaren 'kost' een kind bijna niets! Buiten dure luiers dan...
Succes!!
dinsdag 17 juli 2007 om 20:39
hoi appeltje,
ik maak sowieso de studie af waar ik nu mee bezig ben.
ik weet dat het best een half jaar kan duren voor ik zwanger ben,
mijn redenatie was/is:
stel ik stop eind januari/begin februari met mijn pil
stel ik ben dan eind juli/begin augustus zwanger
dan zou ik dus rond mei uitgerekend zijn
als ik dan studeer mis ik waarschijnlijk de lessen in mijn laatste week/weken??
en ik mis iig de lessen na de bevalling, ik weet niet hoelang het duurt voor ik echt weer naar school zou kunnen maar als ik 6 weken uit de running ben kan ik die periode al niet meer halen, daarbij moet mijn uk dan al heel vroeg een of twee dagen naar oppas/kdv.
als ik niet ga studeren maar dus nog een jaar wacht, kan ik nog wat geld verdienen/sparen. en ik mis dus ook geen lessen waardoor ik een studievertraging op kan lopen. ik kan rustig aan doen na de bevalling en genieten van mijn kindje tot het september is en ik dus naar school zou gaan om te beginnen aan mijn opleiding.
ik heb er trouwens wel over na gedacht dat als ik januari stop met mijn pil en ik in september nog niet zwanger ben, ik alsnog wel zou kunnen gaan beginnen, en dan zien we wel hoe het loopt met wanneer ik zwanger zou zijn.
graag hoor ik je reactie hierop.
klinkt het als een goede onderbouwing? of zou ik nog andere dingen in overweging moeten nemen?
groetjes Domy
ik maak sowieso de studie af waar ik nu mee bezig ben.
ik weet dat het best een half jaar kan duren voor ik zwanger ben,
mijn redenatie was/is:
stel ik stop eind januari/begin februari met mijn pil
stel ik ben dan eind juli/begin augustus zwanger
dan zou ik dus rond mei uitgerekend zijn
als ik dan studeer mis ik waarschijnlijk de lessen in mijn laatste week/weken??
en ik mis iig de lessen na de bevalling, ik weet niet hoelang het duurt voor ik echt weer naar school zou kunnen maar als ik 6 weken uit de running ben kan ik die periode al niet meer halen, daarbij moet mijn uk dan al heel vroeg een of twee dagen naar oppas/kdv.
als ik niet ga studeren maar dus nog een jaar wacht, kan ik nog wat geld verdienen/sparen. en ik mis dus ook geen lessen waardoor ik een studievertraging op kan lopen. ik kan rustig aan doen na de bevalling en genieten van mijn kindje tot het september is en ik dus naar school zou gaan om te beginnen aan mijn opleiding.
ik heb er trouwens wel over na gedacht dat als ik januari stop met mijn pil en ik in september nog niet zwanger ben, ik alsnog wel zou kunnen gaan beginnen, en dan zien we wel hoe het loopt met wanneer ik zwanger zou zijn.
graag hoor ik je reactie hierop.
klinkt het als een goede onderbouwing? of zou ik nog andere dingen in overweging moeten nemen?
groetjes Domy
dinsdag 17 juli 2007 om 22:07
Domy,
Je kan alles prachtig beredeneren en tot in de puntjes uitwerken, maar zo steekt het leven niet in elkaar.
2004:
Man en ik besloten om in januari te stoppen met anti-conceptie.
Ik zou een half jaar later afstuderen en op 1 maart beginnen met mijn nieuwe baan. (sta voor de klas) Aangezien het toch wel heeeel lang zou duren eer ik zwanger ben, beginnen we maar alvast.
(In de afgelopen jaren had ik een 'leuk' dossier in het ziekenhuis op de afdeling gyneacologie opgebouwd: onverklaarbare zaken, paar keer verdenking van baarmoederkanker etc. De gyn zei: Als je ooit kinderen wilt krijgen, moet je daar vroeg mee beginnen. Ik vind dit een onrustig beeld, en ik denk dat het heel lang kan gaan duren voor je zwanger bent. )
Je raadt het al: twee weken later doe ik een test: hardstikke zwanger. Ik schrik me kapot (want: nieuwe baan, studie nog niet af) En vanaf dat moment voel ik me beroerd. De hele dag overgeven, niet meer kunnen lopen van de bekkeninstabiliteit en zeer, zeer somber. Al mijn humor en relativeringsvermogen ben ik kwijt.
Het is nu 3,5 jaar later en ik hoop in september af te studeren. Ja, dat betekent inderdaad drie jaar studievertraging. Wat zou het? Ik lig er niet (meer) wakker van.
Voor ons was het belangrijk om jong aan kinderen te beginnen, we zien het als een Godsgeschenk dat we twee gezonde vrolijke jongens hebben, zeker gezien de voorgeschiedenis in het ziekenhuis.
Je kunt alles bedenken, maar niets is zeker. Misschien ben je nu al zwanger, misschien krijg je nooit kinderen. Misschien krijg je een drieling. Misschien doe je je zwangerschap fluitend en heb je je nog nooit zo lekker gevoeld, misschien verander je vanaf dag 1 in een psychisch wrak....
Succes met je keuze, probeer een verantwoorde keuze te maken zonder alles te plannen. Het belangrijkste is volgens mij of jij en je man een kindje een liefdevol, stabiel thuis kunnen geven!
Je kan alles prachtig beredeneren en tot in de puntjes uitwerken, maar zo steekt het leven niet in elkaar.
2004:
Man en ik besloten om in januari te stoppen met anti-conceptie.
Ik zou een half jaar later afstuderen en op 1 maart beginnen met mijn nieuwe baan. (sta voor de klas) Aangezien het toch wel heeeel lang zou duren eer ik zwanger ben, beginnen we maar alvast.
(In de afgelopen jaren had ik een 'leuk' dossier in het ziekenhuis op de afdeling gyneacologie opgebouwd: onverklaarbare zaken, paar keer verdenking van baarmoederkanker etc. De gyn zei: Als je ooit kinderen wilt krijgen, moet je daar vroeg mee beginnen. Ik vind dit een onrustig beeld, en ik denk dat het heel lang kan gaan duren voor je zwanger bent. )
Je raadt het al: twee weken later doe ik een test: hardstikke zwanger. Ik schrik me kapot (want: nieuwe baan, studie nog niet af) En vanaf dat moment voel ik me beroerd. De hele dag overgeven, niet meer kunnen lopen van de bekkeninstabiliteit en zeer, zeer somber. Al mijn humor en relativeringsvermogen ben ik kwijt.
Het is nu 3,5 jaar later en ik hoop in september af te studeren. Ja, dat betekent inderdaad drie jaar studievertraging. Wat zou het? Ik lig er niet (meer) wakker van.
Voor ons was het belangrijk om jong aan kinderen te beginnen, we zien het als een Godsgeschenk dat we twee gezonde vrolijke jongens hebben, zeker gezien de voorgeschiedenis in het ziekenhuis.
Je kunt alles bedenken, maar niets is zeker. Misschien ben je nu al zwanger, misschien krijg je nooit kinderen. Misschien krijg je een drieling. Misschien doe je je zwangerschap fluitend en heb je je nog nooit zo lekker gevoeld, misschien verander je vanaf dag 1 in een psychisch wrak....
Succes met je keuze, probeer een verantwoorde keuze te maken zonder alles te plannen. Het belangrijkste is volgens mij of jij en je man een kindje een liefdevol, stabiel thuis kunnen geven!
dinsdag 17 juli 2007 om 22:49
hoi sosofie,
ik ben me er echt wel van bewust dat het leven (en specifiek een zwangerschap) niet te plannen zijn, ik wilde dit ook niet zo laten overkomen.
een studie vertraging zou inderdaad het grootste probleem niet zijn.
waar ik met mijn hele geredeneer naar toe wilde was de vraag van appeltje waarom ik een jaar later aan mijn volgende studie zou beginnen, mocht ikdan dus al zwanger zijn, dan zou ik dat dus willen omdat ik me dan in het begin op mijn kindje zou kunnen focussen.
maar als ik niet zwanger raak, of niet direct, dan begin ik wel gewoon aan mijn studie en als ik dan alsnog zwanger raak dan loop ik studievertraging op, nou en?
ik vind het goed dat je me er op wijst dat het leven niet te plannen is, ook al besef ik me dat wel, ik heb soms de neiging om een beetje controlfreak te zijn. (gelukkig slechts een neiging en valt het over het algemeen wel mee)
ik denk dat we inderdaad wel zo goed als klaar zijn voor kinderen maar voorlopig in ieder geval tot eind januari wachten met het stoppen van de pil.
bedankt voor je berichtje.
ik ben me er echt wel van bewust dat het leven (en specifiek een zwangerschap) niet te plannen zijn, ik wilde dit ook niet zo laten overkomen.
een studie vertraging zou inderdaad het grootste probleem niet zijn.
waar ik met mijn hele geredeneer naar toe wilde was de vraag van appeltje waarom ik een jaar later aan mijn volgende studie zou beginnen, mocht ikdan dus al zwanger zijn, dan zou ik dat dus willen omdat ik me dan in het begin op mijn kindje zou kunnen focussen.
maar als ik niet zwanger raak, of niet direct, dan begin ik wel gewoon aan mijn studie en als ik dan alsnog zwanger raak dan loop ik studievertraging op, nou en?
ik vind het goed dat je me er op wijst dat het leven niet te plannen is, ook al besef ik me dat wel, ik heb soms de neiging om een beetje controlfreak te zijn. (gelukkig slechts een neiging en valt het over het algemeen wel mee
) ik denk dat we inderdaad wel zo goed als klaar zijn voor kinderen maar voorlopig in ieder geval tot eind januari wachten met het stoppen van de pil.
bedankt voor je berichtje.
dinsdag 17 juli 2007 om 23:12
Hoi Domy
eigenlijk heb ik geen "recht" om te reageren want als oudere moeder beviel ik pas op mijn 41-ste.
Maar vind het toch leuk om te reageren. Als het NU goed voelt en je relatie is stabiel waarom zou je het dan niet doen. Op elke leeftijd is er wel een belemmering. Of het nu studie is of werk of huis of geld. Doe wat jullie samen willen en dan lossen jullie de problemen vast wel op.
groetjes
marion
eigenlijk heb ik geen "recht" om te reageren want als oudere moeder beviel ik pas op mijn 41-ste.
Maar vind het toch leuk om te reageren. Als het NU goed voelt en je relatie is stabiel waarom zou je het dan niet doen. Op elke leeftijd is er wel een belemmering. Of het nu studie is of werk of huis of geld. Doe wat jullie samen willen en dan lossen jullie de problemen vast wel op.
groetjes
marion
woensdag 18 juli 2007 om 16:21
Nou, als ik het zo lees, dan heb je inderdaad met alle mogelijkheden rekening gehouden. Maar als je in september nog niet zwanger ben en je besluit toch die opleiding te gaan doen en je wordt alsnog zwanger, dan zou je dus een combi moeten doen tussen school en zwanger.
Is in principe ook haalbaar. Mocht het problemen geven met lessen volgen en afstuderen dan kan je altijd afspraken maken met de decaan. Dat hoor ik vaker. Maar hopelijk is het meteen raak.
Sowieso is een jaar lekker wat verdienen om wat financiele armslag te hebben een goed idee. Zeker omdat jullie nog jong zijn - en qua inkomen dus iets achterlopen op de oudere papa's en mama's - zal dit wel goed uitkomen.
Ik hoop dat je snel zwanger raakt en dat gespaard blijft van misselijkheid en algehele malaise.
Succes ermee!
Liefs,
Appeltje
(29 weken zwanger van haar eerste
)
woensdag 18 juli 2007 om 16:34
Domy, ik ben geen echte jonge moeder want ik ben 29. In onze vriendengroep zijn we wel veruit de eerste. Bij de keuze ervoor te gaan zei mijn vriend: "we kunnen altijd wel ergens op wachten, een groter huis, andere baan etc, maar dan blijf je uitstellen. Feit is dat we een kind veel liefde en een prettige omgeving kunnen bieden en het bovenal heel gewenst is, ondanks het feit dat er altijd wel iets beter kan". Helemaal waar vind ik. Je kunt niet alles plannen, zoals iemand eerder al zei. Misschien is het in een keer raak en misschien duurt het lang of lukt het niet.
Ik moet er wel eerlijk bijzeggen dat het soms wat wennen is de eerste te zijn. Hoe enthousiast iedereen ook was tijdens de zwangerschap, merk je toch dat er dingen veranderen.
Ik moet er wel eerlijk bijzeggen dat het soms wat wennen is de eerste te zijn. Hoe enthousiast iedereen ook was tijdens de zwangerschap, merk je toch dat er dingen veranderen.
woensdag 18 juli 2007 om 16:35
