Kinderen
alle pijlers
nadelen van jong kinderen krijgen
dinsdag 17 juli 2007 om 10:34
hoi allemaal,
ik ben 20, ik weet het érg jong, ik ben al twee jaar getrouwd, ik weet het ook érg jong. maar ik heb altijd al geweten jong kinderen te willen. nu ga ik mijn laatste jaar van mijn studie in en ben dan 21 als ik afgestudeerd ben. op dit moment ben ik inprincipe van plan om na deze studie nog een deeltijd te gaan studeren, doman studeert nog en is daar voorlopig nog niet mee klaar. opzich ben ik lekker gesetteld enzo. mijn deeltijdstudie kan ik ook best een jaartje uitstellen, zodat ik meer tijd voor mijn kindje zou hebben enzo. het voelt ergens een beetje tegenstrijdig aan de ene kant denk ik ik ben zo jong en is het een beetje eng aan de andere kant kan ik (behalve dat we even goed naar ons financiele plaatje moeten kijken) niet echt nadelen bedenken.
wat zouden jullie in mijn situatie doen?
sorry trouwens voor het verwarrende verhaal, hoop at jullie het snappen.
domy
ik ben 20, ik weet het érg jong, ik ben al twee jaar getrouwd, ik weet het ook érg jong. maar ik heb altijd al geweten jong kinderen te willen. nu ga ik mijn laatste jaar van mijn studie in en ben dan 21 als ik afgestudeerd ben. op dit moment ben ik inprincipe van plan om na deze studie nog een deeltijd te gaan studeren, doman studeert nog en is daar voorlopig nog niet mee klaar. opzich ben ik lekker gesetteld enzo. mijn deeltijdstudie kan ik ook best een jaartje uitstellen, zodat ik meer tijd voor mijn kindje zou hebben enzo. het voelt ergens een beetje tegenstrijdig aan de ene kant denk ik ik ben zo jong en is het een beetje eng aan de andere kant kan ik (behalve dat we even goed naar ons financiele plaatje moeten kijken) niet echt nadelen bedenken.
wat zouden jullie in mijn situatie doen?
sorry trouwens voor het verwarrende verhaal, hoop at jullie het snappen.
domy
woensdag 18 juli 2007 om 16:35
hoi appeltje,
heel erg bedankt voor je berichtje,
ik ben blij dat ik (en iedereen hier met mij) geen echte nadelen heb kunnen vinden. dus nog een paar maanden wachten en dan stopik mogelijk over ongeveer een half jaar met mijn pil, allicht dat jullie me dan hier wel weer vinden op het forum, ik vind het nu al leuk om t elezen van al die mensen hier die zwanger zijn, en waar jullie mee bezig zijn.
leuk om te horen trouwens dat je al 29 weken zwanger bent! gaat alles goed?
ik blijf waarschijnlijk het forum over kinderen en moeders wel in de gaten houden, misschien roep ik hier of daar nog eens wat? of stel ik een vraag. en anders hopelijk tot over een halfjaar (ongeveer).
groetjes Domy
heel erg bedankt voor je berichtje,
ik ben blij dat ik (en iedereen hier met mij) geen echte nadelen heb kunnen vinden. dus nog een paar maanden wachten en dan stopik mogelijk over ongeveer een half jaar met mijn pil, allicht dat jullie me dan hier wel weer vinden op het forum, ik vind het nu al leuk om t elezen van al die mensen hier die zwanger zijn, en waar jullie mee bezig zijn.
leuk om te horen trouwens dat je al 29 weken zwanger bent! gaat alles goed?
ik blijf waarschijnlijk het forum over kinderen en moeders wel in de gaten houden, misschien roep ik hier of daar nog eens wat? of stel ik een vraag. en anders hopelijk tot over een halfjaar (ongeveer).
groetjes Domy
woensdag 18 juli 2007 om 16:42
hoi laralara,
in mijn schoonfamilie heb ik allemaal schoonzussen wara ik goed mee omga en die allemaal inmiddels of kinderen hebben, of zwanger zijn, of zwanger zijn en kinderen hebben. daarnaast heb ik door mijn christelijke achtergrond meerdere vrienden die ook allemaal getrouwd zijn voor of rond hun 20-ste en waarvan ik het vermoeden heb dat dat ook geen vijf jaar meer gaat duren. natuurlijk zullen wij een van de eerste zijn in onze vrienden groep maar ik denk dat dat niet heel lang zal duren. wel een goed punt om in alle overwegingen meetenemen trouwens.
verder over reizen en dingen, daar is wel over nagedacht maar we hebben niet echt ambities om de hele wereld te zien, en als je niet weet wat je mist, mis je het weillicht minder, als wij met de auto naar frankrijk zouden rijden zijn we wel vergenoeg van huis (oke bij wijs van spreken spanje mag ook nog wel).
bedankt voor jullie meedenken!
in mijn schoonfamilie heb ik allemaal schoonzussen wara ik goed mee omga en die allemaal inmiddels of kinderen hebben, of zwanger zijn, of zwanger zijn en kinderen hebben. daarnaast heb ik door mijn christelijke achtergrond meerdere vrienden die ook allemaal getrouwd zijn voor of rond hun 20-ste en waarvan ik het vermoeden heb dat dat ook geen vijf jaar meer gaat duren. natuurlijk zullen wij een van de eerste zijn in onze vrienden groep maar ik denk dat dat niet heel lang zal duren. wel een goed punt om in alle overwegingen meetenemen trouwens.
verder over reizen en dingen, daar is wel over nagedacht maar we hebben niet echt ambities om de hele wereld te zien, en als je niet weet wat je mist, mis je het weillicht minder, als wij met de auto naar frankrijk zouden rijden zijn we wel vergenoeg van huis (oke bij wijs van spreken spanje mag ook nog wel).
bedankt voor jullie meedenken!
woensdag 18 juli 2007 om 19:03
Domy, ik heb ook altijd jong kinderen gewild, en wilde tijdens mijn studie ook al wel beginnen. Manlief zag dat niet zo zitten (die had liever een afgestudeerde ikke) en dus hebben we gewacht tot ik in ieder geval mijn (2e) studie kon afronden. We hebben dus in november 2005 de condooms uit het raam gegooid, zodat ik in ieder geval de deadline van mijn scriptie (half juli) zou kunnen halen, mocht ik in 1 keer zwanger worden. Ik was toen 25.
Het scheelt wel dat het een internationale postdoctorale studie was, en ze regelmatig (bijna elk jaar wel) een of meerdere zwangere afstudeerders hebben en daar dus ook rekening mee houden mocht dat nodig zijn - dat gaf me wel het gevoel dat het geen probleem zou geven.
Bizar genoeg ben ik inderdaad meteen ronde 1 zwanger geworden en ik heb mijn scriptie dus hoogzwanger ingeleverd (nou ja, hoogzwanger, 35 weken ofzo). Dat ging allemaal prima. Afstuderen heb ik iets later officieel gedaan, omdat ik geen mogelijkheid zag om met een 4 weken oude baby naar Venetie te gaan (waar ik mijn scriptie moest verdedigen). We zijn dus in december met de familie nog eens naar Italie geweest
. Het enige wat ik jammer vind is dat ik mijn afstudeerceremonie weer gemist heb (eerste studie ook al niet). tsja.
Ik werk nu in vier dagen een fulltime baan (4x9 lang leve de overheid) en dat bevalt prima. Manlief is thuis met onze dochter, en we hebben dus in feite (naast zijn ad hoc inkomsten uit freelance werk, maar dat is dus niet zo erg vast) ook maar 1 inkomen. Tsja, dat gaat best. Nou heb ik natuurlijk een behoorlijk inkomen en zal er ook wel veel groei in zitten, dus die overweging maakt het wel makkelijk. Aan de andere kant: keuzes moet je maken, wil je meer geld, meer uitgaan, meer reizen, dan geen kind. Deert je dat niet, en heb je het gevoel er klaar voor te zijn allebei, waarom niet dan? Alleen die studie, ik ben wel blij dat ik dat "gemakkelijk" heb kunnen afronden en er wel rekening mee heb gehouden dat ik in 1 keer zwanger zou kunnen raken... want dat was ik dus wel ;)
Het scheelt wel dat het een internationale postdoctorale studie was, en ze regelmatig (bijna elk jaar wel) een of meerdere zwangere afstudeerders hebben en daar dus ook rekening mee houden mocht dat nodig zijn - dat gaf me wel het gevoel dat het geen probleem zou geven.
Bizar genoeg ben ik inderdaad meteen ronde 1 zwanger geworden en ik heb mijn scriptie dus hoogzwanger ingeleverd (nou ja, hoogzwanger, 35 weken ofzo). Dat ging allemaal prima. Afstuderen heb ik iets later officieel gedaan, omdat ik geen mogelijkheid zag om met een 4 weken oude baby naar Venetie te gaan (waar ik mijn scriptie moest verdedigen). We zijn dus in december met de familie nog eens naar Italie geweest
. Het enige wat ik jammer vind is dat ik mijn afstudeerceremonie weer gemist heb (eerste studie ook al niet). tsja.
Ik werk nu in vier dagen een fulltime baan (4x9 lang leve de overheid) en dat bevalt prima. Manlief is thuis met onze dochter, en we hebben dus in feite (naast zijn ad hoc inkomsten uit freelance werk, maar dat is dus niet zo erg vast) ook maar 1 inkomen. Tsja, dat gaat best. Nou heb ik natuurlijk een behoorlijk inkomen en zal er ook wel veel groei in zitten, dus die overweging maakt het wel makkelijk. Aan de andere kant: keuzes moet je maken, wil je meer geld, meer uitgaan, meer reizen, dan geen kind. Deert je dat niet, en heb je het gevoel er klaar voor te zijn allebei, waarom niet dan? Alleen die studie, ik ben wel blij dat ik dat "gemakkelijk" heb kunnen afronden en er wel rekening mee heb gehouden dat ik in 1 keer zwanger zou kunnen raken... want dat was ik dus wel ;)
vrijdag 20 juli 2007 om 12:56
Hallo allemaal,
Wat leuk om te lezend dat er meer "jonge" moeders zijn, of graag willen zijn.
Ik ben 24 jaar en in verwachting van onze eerste.
Vorig jaar getrouwd. Ook ik wilde graag "jong" moeder worden.
Alhoewel wat is jong, mijn ouders waren ook begin 20 toen ze papa en mama werden, de generatie daarna heeft de gemiddelde leeftijd gewoon omhoog gebracht. Ik denk dat er weer steeds meer 'jonge' ouders bijkomen!
In onze families zijn wij de laatste die kinderen krijgen.
mijn zus was 23 bij de eerste, 25 bij de tweede.
schoonzus was 19 bij de eerste, 22 bij de tweede.
In de vriendengroep zijn wij wel de eerste die een kindje krijgen, maar iedereen is heel erg enthousiast en zeggen allemaal, oh dan kunnen wij vast oefenen met oppassen e.d!
In ieder geval, iedereen moet doen wat hem of haar goed lijkt. Jong of oud.
Wat leuk om te lezend dat er meer "jonge" moeders zijn, of graag willen zijn.
Ik ben 24 jaar en in verwachting van onze eerste.
Vorig jaar getrouwd. Ook ik wilde graag "jong" moeder worden.
Alhoewel wat is jong, mijn ouders waren ook begin 20 toen ze papa en mama werden, de generatie daarna heeft de gemiddelde leeftijd gewoon omhoog gebracht. Ik denk dat er weer steeds meer 'jonge' ouders bijkomen!
In onze families zijn wij de laatste die kinderen krijgen.
mijn zus was 23 bij de eerste, 25 bij de tweede.
schoonzus was 19 bij de eerste, 22 bij de tweede.
In de vriendengroep zijn wij wel de eerste die een kindje krijgen, maar iedereen is heel erg enthousiast en zeggen allemaal, oh dan kunnen wij vast oefenen met oppassen e.d!
In ieder geval, iedereen moet doen wat hem of haar goed lijkt. Jong of oud.
vrijdag 20 juli 2007 om 13:06
Ik ben zelf ook jong moeder geworden. Ik was 18 toen we gingen samenwonen, 20 toen de eerste geboren werd en 21 toen we trouwden (dus niet om religieuze redenen). En ik zie helemaal geen nadelen. Ook al was ik in "mijn" vriendenkring de eerste die een kindje kreeg, het werd alleen maar leuk gevonden. Als je vrienden je daarom in de steek laten of het laten verwateren, dan zijn het ook geen echte vrienden. Manlief is 14 jaar ouders, dus hij was 34 bij de eerste en hij had natuurlijk ook wat oudere vrienden, die al wel kinderen hadden.
vrijdag 20 juli 2007 om 14:18
een slimme meid krijgt haar kinderen op tijd!!!
Ben zelf 26 en moeder van twee, ik was 21 dat ik zwanger was van de oudste.
Ben heel blij dat het zo gelopen is, Maar soms mis ik wel eens de vrijheid die anderen van mjn leeftijd wel hebben,
Het spontaan weg kunnen gaan, en op zondag lekker samen in bed liggen en uitslapen... (zijn ook relatieve dingen)
Zelf heb ik sinds kort een nieuwe baan, en voel bij mezelf dat ik nu wel heel graag een cariere wil maken (wil 3 dagen blijven werken) gelukkig kan ik het thuis allemaal goed regelen, en dus kom ik dezelfde "problemen"tegen als een oudere moeder.
Ik denk als je ouder moeder wordt, het veel moeilijker is om te wennen aan het ouderschap, omdat je veel beter weet wat je "mist"
Maar alles heeft voor en nadelen. Ik zou zeggen maak je studie af, want daar heb je echt iets aan, en ga gewoon rustig aan de slag,. Een zwangerschap laat zich niet plannen.
Geniet er van!!! en vooral van elkaar!!!
groetjes Meike
Ben zelf 26 en moeder van twee, ik was 21 dat ik zwanger was van de oudste.
Ben heel blij dat het zo gelopen is, Maar soms mis ik wel eens de vrijheid die anderen van mjn leeftijd wel hebben,
Het spontaan weg kunnen gaan, en op zondag lekker samen in bed liggen en uitslapen... (zijn ook relatieve dingen)
Zelf heb ik sinds kort een nieuwe baan, en voel bij mezelf dat ik nu wel heel graag een cariere wil maken (wil 3 dagen blijven werken) gelukkig kan ik het thuis allemaal goed regelen, en dus kom ik dezelfde "problemen"tegen als een oudere moeder.
Ik denk als je ouder moeder wordt, het veel moeilijker is om te wennen aan het ouderschap, omdat je veel beter weet wat je "mist"
Maar alles heeft voor en nadelen. Ik zou zeggen maak je studie af, want daar heb je echt iets aan, en ga gewoon rustig aan de slag,. Een zwangerschap laat zich niet plannen.
Geniet er van!!! en vooral van elkaar!!!
groetjes Meike
vrijdag 20 juli 2007 om 15:00
Ik denk dat je het beste zelf kunt beoordelen wanneer je aan kinderen toe bent. De een is er met 20 al klaar voor de ander met 30 jaar nog niet. Wel ben ik van mening dat een bepaalde basisbehoefte van belang is. Dat hoeft echt geen superinkomen te zijn of een megagroot huis. Maar ruimte voor een kind en één normaal vast inkomen lijkt mij zeker wel handig. Daarnaast alle liefde van de wereld!
vrijdag 20 juli 2007 om 17:14
Hallo allemaal,
Ik ben zelf een "redelijk" jonge moeder. Op mijn 24e kregen wij onze eerste zoon. De zwangerschap was vreselijk en over de bevalling wil het helemaal niet hebben, maar wat is het super!!!
De oma's zijn nog jong genoeg om op te kunnen passen, we waren zelf nog helemaal flexibel en nog niet vastgeroest in een patroon.
Veel van onze kennissen beginnen nu pas aan kinderen (rond hun 32/34e) en hebben er in mijn ogen vreemde verwachtingen van.
Zij zijn ook veel meer bezig met financiën, terwijl wij de grote klap al achter de rug hebben (kinderopvang, parttimen....).
Inmiddels hebben we 2 zonen en ben ik 30 en zwanger van de 3e!!!
Sterkte met je keuze, maar geniet er vooral van!!!
Mandy
Ik ben zelf een "redelijk" jonge moeder. Op mijn 24e kregen wij onze eerste zoon. De zwangerschap was vreselijk en over de bevalling wil het helemaal niet hebben, maar wat is het super!!!
De oma's zijn nog jong genoeg om op te kunnen passen, we waren zelf nog helemaal flexibel en nog niet vastgeroest in een patroon.
Veel van onze kennissen beginnen nu pas aan kinderen (rond hun 32/34e) en hebben er in mijn ogen vreemde verwachtingen van.
Zij zijn ook veel meer bezig met financiën, terwijl wij de grote klap al achter de rug hebben (kinderopvang, parttimen....).
Inmiddels hebben we 2 zonen en ben ik 30 en zwanger van de 3e!!!
Sterkte met je keuze, maar geniet er vooral van!!!
Mandy
vrijdag 20 juli 2007 om 20:05
Ik was 20 toen wij onze oudste kregen.
Eerlijk is eerlijk dat was niet gepland...
Mijn man had net half half een baan en ik zat in het laatste jaar.
Ik heb mijn diploma opgehaald toen ik hoogzwanger was.
Wij hebben alles in sneltreinvaart doorgemaakt.
Van spuugdoekje tot partneravond bij de zwangerschapsgym.
Maar het ging,, het enige nadeel was het financiele aspect.
Wij verdienden echt heel weinig omdat ik geen baan had en mijn man aan het begin van de carriere ladder stond.
Toen onze zoon drie maanden was kreeg ik mijn eerste baan, en toen kregen we meer financiele armslag.
3 jaar later is onze dochter geboren.
Nu zijn onze kinderen acht en vijf en gaan we voor de derde.
Ik hoefvoor het geld niet meer in vaste dienst te werken en werk nu freelance. Mijn man heeft nu een goed lopend bedrijf. We gaan nu voor de derde..
Mijn verhaal dus, over het algemeen positief alleen dat geld he....
Eerlijk is eerlijk dat was niet gepland...
Mijn man had net half half een baan en ik zat in het laatste jaar.
Ik heb mijn diploma opgehaald toen ik hoogzwanger was.
Wij hebben alles in sneltreinvaart doorgemaakt.
Van spuugdoekje tot partneravond bij de zwangerschapsgym.
Maar het ging,, het enige nadeel was het financiele aspect.
Wij verdienden echt heel weinig omdat ik geen baan had en mijn man aan het begin van de carriere ladder stond.
Toen onze zoon drie maanden was kreeg ik mijn eerste baan, en toen kregen we meer financiele armslag.
3 jaar later is onze dochter geboren.
Nu zijn onze kinderen acht en vijf en gaan we voor de derde.
Ik hoefvoor het geld niet meer in vaste dienst te werken en werk nu freelance. Mijn man heeft nu een goed lopend bedrijf. We gaan nu voor de derde..
Mijn verhaal dus, over het algemeen positief alleen dat geld he....
vrijdag 20 juli 2007 om 20:40
Mijn zoon is nu ruim 1.5 en ik ben net 28, ook jong moeder dus. Ik was 25 toen ik zwanger werd, wel bijna 26. Ik vind het niet echt heeel jong, maar wij zijn in onze omgeving wel verreweg de eersten en voorlopig enigen met een kind. En iedereen in die 'omgeving' is eind twintig / begin dertig, net als wij, mijn man is 31.
Dàt op zich, vind ik wel een klein nadeeltje, in ons geval. Toen ik zwanger was en net bevallen, en nu nog steeds wel, mis ik erg een klankbord in mijn directe omgeving (halleluja voor internet! ). Al is het maar voor kleine vraagjes, leuk kletsen en onzekerheden, maar ook de zoveel heel erg leuke dingen van het hebben van een kind. Ik merk erg, dat hoewel mijn sociale leven het laatste jaar weer prima is, en ik nog steeds elke week in de kroeg sta enzo, ik dan wel een heel ander iemand ben. Ik heb het niet echt over mijn zoon, dat hoeft ook niet, maar er wordt ook niet echt naar gevraagd, simpelweg denk ik omdat de rest daar dus helemaal niet mee bezig is. Vaak is het: waar is je man? Euuh, thuis natuurlijk, bij zoon. Of houdt niemand er, nog steeds, rekening mee dat wij niet zomaar meer wegkunnen, niet uren op terrassen meer kunnen zitten en rekening te houden hebben met eet-slaaptijden. Etc. Dat geeft niet, maar het geeft mij wel het gevoel soms een dubbelleven te hebben een beetje. Doordeweeks ben ik moeder, leef ik heel blij met mijn gezin, in het weekend ben ik weer ' de oude' in de kroeg, zeg maar. Ik kan het niet goed uitleggen. Misschien bedoel je dit niet, maar dit is wel wat ik vind.
Zeker geen nadeel genoeg, dat ik het anders had gewild, zeeeeker niet. En als jij in je omgeving nu dat wel al meer hebt, dan gaat het niet eens op.
En ik verheug me nu al op over 10 jaar, als wij heerlijk met onze oudere kinderen op terrassen zitten en de rest allemaal loopt te emmeren met luiers, slaapjes, gebroken nachten en fruithappen op gezette tijden. Ha! ;)
Voor wat betreft het 'plannen' ben ik het helemaal met voorganger hier eens. Je kunt toch niks plannen, je weet nooit hoe het loopt en het 'ideale' moment komt nooit, er is altijd wel wat als je alles onder controle wilt houden.
Dàt op zich, vind ik wel een klein nadeeltje, in ons geval. Toen ik zwanger was en net bevallen, en nu nog steeds wel, mis ik erg een klankbord in mijn directe omgeving (halleluja voor internet! ). Al is het maar voor kleine vraagjes, leuk kletsen en onzekerheden, maar ook de zoveel heel erg leuke dingen van het hebben van een kind. Ik merk erg, dat hoewel mijn sociale leven het laatste jaar weer prima is, en ik nog steeds elke week in de kroeg sta enzo, ik dan wel een heel ander iemand ben. Ik heb het niet echt over mijn zoon, dat hoeft ook niet, maar er wordt ook niet echt naar gevraagd, simpelweg denk ik omdat de rest daar dus helemaal niet mee bezig is. Vaak is het: waar is je man? Euuh, thuis natuurlijk, bij zoon. Of houdt niemand er, nog steeds, rekening mee dat wij niet zomaar meer wegkunnen, niet uren op terrassen meer kunnen zitten en rekening te houden hebben met eet-slaaptijden. Etc. Dat geeft niet, maar het geeft mij wel het gevoel soms een dubbelleven te hebben een beetje. Doordeweeks ben ik moeder, leef ik heel blij met mijn gezin, in het weekend ben ik weer ' de oude' in de kroeg, zeg maar. Ik kan het niet goed uitleggen. Misschien bedoel je dit niet, maar dit is wel wat ik vind.
Zeker geen nadeel genoeg, dat ik het anders had gewild, zeeeeker niet. En als jij in je omgeving nu dat wel al meer hebt, dan gaat het niet eens op.
En ik verheug me nu al op over 10 jaar, als wij heerlijk met onze oudere kinderen op terrassen zitten en de rest allemaal loopt te emmeren met luiers, slaapjes, gebroken nachten en fruithappen op gezette tijden. Ha! ;)
Voor wat betreft het 'plannen' ben ik het helemaal met voorganger hier eens. Je kunt toch niks plannen, je weet nooit hoe het loopt en het 'ideale' moment komt nooit, er is altijd wel wat als je alles onder controle wilt houden.
zondag 22 juli 2007 om 15:46
Hai Domy,
Ik was 21 toen ik zwanger raakte van mijn dochter, in mijn laatste studiejaar.
Ik heb dat jaar vreselijk geknald op school om alles te halen. Mijn afstudeeronderzoek heb ik eerder ingeleverd en ook mijn presentatie mocht ik eerder geven, zodat ik echt helemaal klaar zou zijn voordat mijn dochter kwam. En dat is gelukt, drie dagen na de presentatie beviel ik en met het ophalen van mijn diploma, was mijn dochter erbij! Moet ik er wel bij zeggen dat school er alles aan deed om me te helpen, heel fijn!
Nu ben ik inmiddels 24, heb een dochter van 2 en een zoon van 9 maanden en ik vind het heerlijk!
Succes met je beslissing!
Ik was 21 toen ik zwanger raakte van mijn dochter, in mijn laatste studiejaar.
Ik heb dat jaar vreselijk geknald op school om alles te halen. Mijn afstudeeronderzoek heb ik eerder ingeleverd en ook mijn presentatie mocht ik eerder geven, zodat ik echt helemaal klaar zou zijn voordat mijn dochter kwam. En dat is gelukt, drie dagen na de presentatie beviel ik en met het ophalen van mijn diploma, was mijn dochter erbij! Moet ik er wel bij zeggen dat school er alles aan deed om me te helpen, heel fijn!
Nu ben ik inmiddels 24, heb een dochter van 2 en een zoon van 9 maanden en ik vind het heerlijk!
Succes met je beslissing!
