Kinderen
alle pijlers
Normaal om baby van een ander te kussen?
dinsdag 6 juli 2021 om 21:44
Persoonlijk kus ik nooit baby’s van een ander. Zelfs mijn eigen nichtjes niet toen ze een baby waren. Vind ze gewoon nog te kwetsbaar. Maar heb nu zovaak meegemaakt dat mijn schoonfamilie onze baby van 3 maanden ongevraagd kusjes geven op haar wang. Mijn eigen familie is daar voorzichtiger in. Ben het dus niet gewend. Vind het dan ook echt vervelend, maar klap op zo een moment helemaal dicht. Is het normaal dat men jonge baby’s zoenen en stel ik mij zo aan? Ik vind het nl gevaarlijk en onhygiënisch.
anoniem_404214 wijzigde dit bericht op 06-07-2021 21:46
0.69% gewijzigd
donderdag 8 juli 2021 om 18:12
Waar zo’n forum al niet goed voor is. Top gedaan Zoël!Zoë1 schreef: ↑08-07-2021 17:47De reacties hier hebben me wel geholpen te relativeren hoor. Dat kennelijk meer mensen het normaal vinden om een baby te kussen. Mijn schoonfamilie is blijkbaar geen uitzondering. Het klopt dat ik het niet gewend ben van mijn eigen familie, maar buiten dat ben ik zelf wat meer bedachtzaam en voorzichtig. Ik vraag altijd aan een ouder of ik de baby mag vastpakken of wacht tot iemand de baby zelf overdraagt. Bij mijn schoonfamilie is dat dus wel anders. Zij pakken de baby gewoon op, kussen haar etc.
Ik heb het na de afgelopen keer met mijn man opnieuw besproken. Hij was het met mij eens dat het kussen nu niet zo handig is. Vooral nu ze pas herstelt van een verkoudheid en 2 weken slecht dronk en sliep. Ik heb het voorzichtig aan mijn schoonmoeder gevraagd wat zij er van vond dat onze dochter door bezoek gekust werd. Ze was er namelijk bij. Ze zei dat ze het ook zag en dat ik het moet aangeven bij hen voortaan als ik het niet wil. Vooral nu met de corona stijgingen vond zij het eigenlijk ook niet echt handig.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
donderdag 8 juli 2021 om 23:44
Mooi. Zie je wel? Je kunt je grenzen gewoon aangeven. Gewoon doen vrouw.Zoë1 schreef: ↑08-07-2021 17:47De reacties hier hebben me wel geholpen te relativeren hoor. Dat kennelijk meer mensen het normaal vinden om een baby te kussen. Mijn schoonfamilie is blijkbaar geen uitzondering. Het klopt dat ik het niet gewend ben van mijn eigen familie, maar buiten dat ben ik zelf wat meer bedachtzaam en voorzichtig. Ik vraag altijd aan een ouder of ik de baby mag vastpakken of wacht tot iemand de baby zelf overdraagt. Bij mijn schoonfamilie is dat dus wel anders. Zij pakken de baby gewoon op, kussen haar etc.
Ik heb het na de afgelopen keer met mijn man opnieuw besproken. Hij was het met mij eens dat het kussen nu niet zo handig is. Vooral nu ze pas herstelt van een verkoudheid en 2 weken slecht dronk en sliep. Ik heb het voorzichtig aan mijn schoonmoeder gevraagd wat zij er van vond dat onze dochter door bezoek gekust werd. Ze was er namelijk bij. Ze zei dat ze het ook zag en dat ik het moet aangeven bij hen voortaan als ik het niet wil. Vooral nu met de corona stijgingen vond zij het eigenlijk ook niet echt handig.
heb dat maar eens afgeslagen!
zaterdag 10 juli 2021 om 22:54
Ik ken een koppel die hun baby van 4 maanden zijn kwijtgeraakt omdat een vrouw hun baby gekust had. Vrouw had een koortsblaas maar ze moesten zich net als TO niet aanstellen. Het was tenslotte maar een kusje aldus die vrouw.
Ik weet het is eerder uitzondering dan regel en de meesten zullen niet kussen met een koortsblaas maar je moet maar de pech hebben om zo iemand tegen te komen.
Ik weet het is eerder uitzondering dan regel en de meesten zullen niet kussen met een koortsblaas maar je moet maar de pech hebben om zo iemand tegen te komen.
dinsdag 20 juli 2021 om 00:25
Ja echt verschrikkelijk zulke verhalen en dus ook waar ik bang voor benpoezewoefje schreef: ↑10-07-2021 22:54Ik ken een koppel die hun baby van 4 maanden zijn kwijtgeraakt omdat een vrouw hun baby gekust had. Vrouw had een koortsblaas maar ze moesten zich net als TO niet aanstellen. Het was tenslotte maar een kusje aldus die vrouw.
Ik weet het is eerder uitzondering dan regel en de meesten zullen niet kussen met een koortsblaas maar je moet maar de pech hebben om zo iemand tegen te komen.
dinsdag 20 juli 2021 om 14:26
Dit soort topics zijn van alle tijd. Ook al jaren voor corona kwamen dit soort topics meerdere keren per jaar voorbij. (nieuwbakken) moeders die moeite hadden met anderen die te dichtbij haar baby kwamen. Van kusjes tot aanraken tot in de wieg kijken, tot willen vasthouden. Zo ontzettend veel moeders die bang zijn dat hun baby iets oploopt en allemaal durven ze niks te zeggen, maar zijn ze stiekem boos en verwijtend dat anderen hun zonder woorden maar moeten lezen dat het not done is. Tja, dat verschilt dus echt van mens tot mens. De een vindt het niet kunnen en de ander vindt het juist getuigen van liefde en interesse.
Wil je iets niet? Spreek je (liefst vriendelijk!) uit. Zonder verwijten dat een ander je mogelijk niet volgt in je gedachten. Zolang ze het maar respecteren. Daar gaat het om toch?
dinsdag 20 juli 2021 om 22:24
Tsja dan is het dus een kwestie van meedelen in de groep de volgende keer dat je ze ziet: jullie waren gewend om kusjes te geven en baby zelf op te pakken ect, maar gezien de opleving van zowel het Corona als het rs-virus vind ik dat tot nader orde niet meer prettig. Dus sowieso geen gekus en hoofden bij elkaar, en graag vragen voordat je baby oppakt. Wie wil er nog wat te drinken?
En op eventuele weerwoorden: dankjewel maar mijn mening verandert niet.
Ik verwacht binnenkort mijn derde en hier zal dat ook ongeveer zo gaan. Als er überhaupt nog kraamvisite komt, want hier vindt niet iedereen het nodig om vooraf te melden dat ze verkoudheidsklachten hebben. Maar das weer een heel andere discussie.
woensdag 21 juli 2021 om 06:54
Tijdens de hele opvoeding ga je vreselijke verhalen horen/lezen over net die ene keer dat iets fataal mis ging. Als je merkt dat je daar heel angstig van wordt, zou ik ook proberen een beetje weg te blijven van dat soort verhalen voor zover dat kan (en ze bijvoorbeeld over te slaan op nu.nl)
maandag 26 juli 2021 om 15:18
Maar elke angst heeft wel een realistisch element. Nu is het een virus (en mijn eigen baby heeft ook met RS virus in het ziekenhuis gelegen, dus ik ben er mee bekend), straks is het een nek breken in de speeltuin, de ziekte van Lyme krijgen door een teek, of een puber die misschien gaat coma zuipen. Het kan allemaal echt gebeuren, maar een leven zonder risico bestaat gewoon niet. Daarom zou ik proberen die angst niet teveel aan te wakkeren bij jezelf door die verhalen in ieder geval niet op te zoeken.
maandag 26 juli 2021 om 19:56
Eens, en dit laatste ga je ook voornamelijk leren als er een tweede of latere baby bij komt. Ik moet nu zelfs een beetje lachen over hoe para ik was bij de oudste, als je ziet wat de oudere kinderen nu allemaal mee naar huis nemen qua ziektes.alouette schreef: ↑26-07-2021 15:18Maar elke angst heeft wel een realistisch element. Nu is het een virus (en mijn eigen baby heeft ook met RS virus in het ziekenhuis gelegen, dus ik ben er mee bekend), straks is het een nek breken in de speeltuin, de ziekte van Lyme krijgen door een teek, of een puber die misschien gaat coma zuipen. Het kan allemaal echt gebeuren, maar een leven zonder risico bestaat gewoon niet. Daarom zou ik proberen die angst niet teveel aan te wakkeren bij jezelf door die verhalen in ieder geval niet op te zoeken.
En RS is helemaal lastig want bij de meesten verloopt dat dus als normale verkoudheid. En je kunt verkouden mensen/kinderen best een paar weken weren, maar RS kan tot ruim 2 jaar nog problemen geven, dan kan je kind dus nooit naar de opvang.
maandag 26 juli 2021 om 20:41
Dan dit soort verhalen mijden want dit zijn uitzonderingen. En je hebt er altijd een paar die dat maar wat graag met je delen.
Tijdens de zwangerschap, tijdens de babytijd, de tienertijd en als je straks zelf ouder wordt zul je ook wel horen dat de tante van de slager van de buurman een pijntje in haar voet had en de volgende dag bezweek aan terminale kanker.
Zo blijft het. Laat je leven niet regeren door de angst op de uitzondering.
maandag 26 juli 2021 om 20:50
Ja, echt doen! Door dat soort verhalen durfde ik mijn baby niet uit het oog te verliezen in de Maxi-Cosi of in het donker te slapen (want dan kon ik niet zien of hij nog ademde in zijn wiegje)alouette schreef: ↑21-07-2021 06:54Tijdens de hele opvoeding ga je vreselijke verhalen horen/lezen over net die ene keer dat iets fataal mis ging. Als je merkt dat je daar heel angstig van wordt, zou ik ook proberen een beetje weg te blijven van dat soort verhalen voor zover dat kan (en ze bijvoorbeeld over te slaan op nu.nl)
zaterdag 31 juli 2021 om 20:19
Ja dit is dus exact ook mijn gedachte. Tuurlijk kun je ze niet altijd beschermen tegen alle risico’s, maar een kleine moeite om gwn baby niet te kussen toch? Wat ik dan denk. Maar goed.. ik merk dat het aangeven in mijn omgeving niet echt helpt. Men blijft het de keer erna toch weer doen en “dan oh vergeten”.
zondag 1 augustus 2021 om 19:58
Het is alleen wel een klein verschilletje, of je baby met drie maanden RS krijgt, of je kindje van 2 jaar voor het verloop.Desayuno schreef: ↑26-07-2021 19:56Eens, en dit laatste ga je ook voornamelijk leren als er een tweede of latere baby bij komt. Ik moet nu zelfs een beetje lachen over hoe para ik was bij de oudste, als je ziet wat de oudere kinderen nu allemaal mee naar huis nemen qua ziektes.
En RS is helemaal lastig want bij de meesten verloopt dat dus als normale verkoudheid. En je kunt verkouden mensen/kinderen best een paar weken weren, maar RS kan tot ruim 2 jaar nog problemen geven, dan kan je kind dus nooit naar de opvang.
Overigens heb ik niet dat soort angsten hoor. Ik bedoel meer te zeggen, iets als RS is een heel reeel risico en voor een hele kleine baby wil je dat risico gewoon het liefst zo klein mogelijk houden. En dat is best makkelijk: verkouden mensen en zieke kinderen weren uit je huis of van kraambezoek. Of het nou je eerste of je tiende kind is.
Mijn dochter ging met vijf maanden naar de opvang en was toen een stuk robuuster dan ze was met twee - drie maanden.
maandag 2 augustus 2021 om 20:51
Ik vind het goed dat je het aangeeft dat je het niet graag hebt TO en zou je ook aanraden dit blijven doen! Het gaat er niet om of anderen het overdreven vinden of niet, het gaat erom dat JIJ het niet wil en ik vind dat ouders nog altijd de belangrijkste stem in hebben in deze fase.
Toen ik bevallen was van mijn eerste kindje, werd ik echt overspoeld door zo'n sterk gevoel van bescherming & verantwoordelijkheid voor mijn kleintje dat ik het heel moeilijk vond dat anderen ( en dan vooral mijn schoonfamilie ) zomaar mijn baby pakten, kusjes gaven etc... achteraf bekeken reageerde ik te fel en overdreven maar op dat moment kon ik die gevoelens echt niet relativeren.
Mijn man is met andere waarden & normen opgevoed in die zin dat je je ouders nooit tegenspreekt of aangeeft ergens niet mee akkoord te zijn, waardoor ik dit ook maar niet deed bij mijn schoonfamilie. Achteraf bekeken een grote fout langs mijn kant want het heeft me heel veel negatieve emoties gekost, een jaar spanning in mijn huwelijk opgeleverd en het feit dat we zaken nooit besproken hebben langs 2 kanten ( want ook ik zal ongetwijfeld zaken verkeerd hebben aangepakt naar mijn schoonfamilie) een bepaalde afstand neergezet die nooit meer hersteld kan worden. En mijn kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat ze die gereserveerdheid aanvoelen en dat vind ik bijzonder jammer, want ik gun hen een warme, liefdevolle relatie met beide kanten van de familie.
Ik raad je dus zeker aan zaken op een open, respectvolle manier aan te geven!
En mensen die aangeven dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt in dergelijke situaties? Eeuh nee hoor. Mijn zoontje kon de eerste weken niet met een fopspeen overweg dus mijn schoonvader stak gewoon zijn vinger in het mondje om te sussen. En mijn schoonmoeder en schoonzussen maar uitroepen dat het zo schattig was en foto's trekken. En ik? ik werd nog witter dan wit ( precies een reclame van Dash) maar was zou in schok dat ik op dat moment niets kon uitbrengen... En zo heb ik nog een heleboel frappante herinneringen die ik later allemaal ga neerpennen in een bestseller
Ik snap best dat mensen een baby schattig vinden en willen knuffelen, maar dat kan toch ook zonder dat gekus en geaai over het hoofdje ? Ik zal een baby nooit zomaar kussen of continu het hoofdje aaien ( vind hoofdjes bij kleine baby's zo fragiel). Ik heb mijn kinderen geleerd dat je ook prima je affectie kan tonen door zachtjes met je vinger over het handje van de baby te wrijven en kreeg altijd van kersverse ouders te horen dat ze dit altijd enorm waardeerden.
Dus mijn advies? blijf het gesprek op een rustige, respectvolle manier aangaan en blijf aangeven dat je liever geen kusjes in het gezicht/hoofd hebt. Jullie baby, jullie afspraken wat mij betreft! succes!
Toen ik bevallen was van mijn eerste kindje, werd ik echt overspoeld door zo'n sterk gevoel van bescherming & verantwoordelijkheid voor mijn kleintje dat ik het heel moeilijk vond dat anderen ( en dan vooral mijn schoonfamilie ) zomaar mijn baby pakten, kusjes gaven etc... achteraf bekeken reageerde ik te fel en overdreven maar op dat moment kon ik die gevoelens echt niet relativeren.
Mijn man is met andere waarden & normen opgevoed in die zin dat je je ouders nooit tegenspreekt of aangeeft ergens niet mee akkoord te zijn, waardoor ik dit ook maar niet deed bij mijn schoonfamilie. Achteraf bekeken een grote fout langs mijn kant want het heeft me heel veel negatieve emoties gekost, een jaar spanning in mijn huwelijk opgeleverd en het feit dat we zaken nooit besproken hebben langs 2 kanten ( want ook ik zal ongetwijfeld zaken verkeerd hebben aangepakt naar mijn schoonfamilie) een bepaalde afstand neergezet die nooit meer hersteld kan worden. En mijn kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat ze die gereserveerdheid aanvoelen en dat vind ik bijzonder jammer, want ik gun hen een warme, liefdevolle relatie met beide kanten van de familie.
Ik raad je dus zeker aan zaken op een open, respectvolle manier aan te geven!
En mensen die aangeven dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt in dergelijke situaties? Eeuh nee hoor. Mijn zoontje kon de eerste weken niet met een fopspeen overweg dus mijn schoonvader stak gewoon zijn vinger in het mondje om te sussen. En mijn schoonmoeder en schoonzussen maar uitroepen dat het zo schattig was en foto's trekken. En ik? ik werd nog witter dan wit ( precies een reclame van Dash) maar was zou in schok dat ik op dat moment niets kon uitbrengen... En zo heb ik nog een heleboel frappante herinneringen die ik later allemaal ga neerpennen in een bestseller
Ik snap best dat mensen een baby schattig vinden en willen knuffelen, maar dat kan toch ook zonder dat gekus en geaai over het hoofdje ? Ik zal een baby nooit zomaar kussen of continu het hoofdje aaien ( vind hoofdjes bij kleine baby's zo fragiel). Ik heb mijn kinderen geleerd dat je ook prima je affectie kan tonen door zachtjes met je vinger over het handje van de baby te wrijven en kreeg altijd van kersverse ouders te horen dat ze dit altijd enorm waardeerden.
Dus mijn advies? blijf het gesprek op een rustige, respectvolle manier aangaan en blijf aangeven dat je liever geen kusjes in het gezicht/hoofd hebt. Jullie baby, jullie afspraken wat mij betreft! succes!
dinsdag 3 augustus 2021 om 06:32
Dank je wel voor je aanmoedigende reactie. Ik herken je verhaal inderdaad. Nu ik het een keer heb aangegeven en men het blijft doen, merk ik dat het nog steeds frustreert en denk ik moet ik het nou weer opnieuw aangeven bij iedere keer dat men langskomt.Foreverwild schreef: ↑02-08-2021 20:51Ik vind het goed dat je het aangeeft dat je het niet graag hebt TO en zou je ook aanraden dit blijven doen! Het gaat er niet om of anderen het overdreven vinden of niet, het gaat erom dat JIJ het niet wil en ik vind dat ouders nog altijd de belangrijkste stem in hebben in deze fase.
Toen ik bevallen was van mijn eerste kindje, werd ik echt overspoeld door zo'n sterk gevoel van bescherming & verantwoordelijkheid voor mijn kleintje dat ik het heel moeilijk vond dat anderen ( en dan vooral mijn schoonfamilie ) zomaar mijn baby pakten, kusjes gaven etc... achteraf bekeken reageerde ik te fel en overdreven maar op dat moment kon ik die gevoelens echt niet relativeren.
Mijn man is met andere waarden & normen opgevoed in die zin dat je je ouders nooit tegenspreekt of aangeeft ergens niet mee akkoord te zijn, waardoor ik dit ook maar niet deed bij mijn schoonfamilie. Achteraf bekeken een grote fout langs mijn kant want het heeft me heel veel negatieve emoties gekost, een jaar spanning in mijn huwelijk opgeleverd en het feit dat we zaken nooit besproken hebben langs 2 kanten ( want ook ik zal ongetwijfeld zaken verkeerd hebben aangepakt naar mijn schoonfamilie) een bepaalde afstand neergezet die nooit meer hersteld kan worden. En mijn kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat ze die gereserveerdheid aanvoelen en dat vind ik bijzonder jammer, want ik gun hen een warme, liefdevolle relatie met beide kanten van de familie.
Ik raad je dus zeker aan zaken op een open, respectvolle manier aan te geven!
En mensen die aangeven dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt in dergelijke situaties? Eeuh nee hoor. Mijn zoontje kon de eerste weken niet met een fopspeen overweg dus mijn schoonvader stak gewoon zijn vinger in het mondje om te sussen. En mijn schoonmoeder en schoonzussen maar uitroepen dat het zo schattig was en foto's trekken. En ik? ik werd nog witter dan wit ( precies een reclame van Dash) maar was zou in schok dat ik op dat moment niets kon uitbrengen... En zo heb ik nog een heleboel frappante herinneringen die ik later allemaal ga neerpennen in een bestseller
Ik snap best dat mensen een baby schattig vinden en willen knuffelen, maar dat kan toch ook zonder dat gekus en geaai over het hoofdje ? Ik zal een baby nooit zomaar kussen of continu het hoofdje aaien ( vind hoofdjes bij kleine baby's zo fragiel). Ik heb mijn kinderen geleerd dat je ook prima je affectie kan tonen door zachtjes met je vinger over het handje van de baby te wrijven en kreeg altijd van kersverse ouders te horen dat ze dit altijd enorm waardeerden.
Dus mijn advies? blijf het gesprek op een rustige, respectvolle manier aangaan en blijf aangeven dat je liever geen kusjes in het gezicht/hoofd hebt. Jullie baby, jullie afspraken wat mij betreft! succes!
Ik vind het wederom sneu voor mijn man, die er begrip voor heeft en bij zijn familie het ook wel aankaart. Dus wil er ook geen discussiepunt of ruzie over gaan maken. Snap ook wel dat ze graag hun liefde willen tonen. Toch heb ik zo een intern stemmetje dat onaardige dingen zegt
Van mijn schoonouders en schoonzus heb ik het nu maar geaccepteerd dat ze dit doen. Hoewel ik het nog steeds moeilijk vind als mijn schoonvader haar oppakt, knuffelt en kust. Maar dit heeft te maken met dat hij rookt. Hebben we hem wel op aangesproken. Hij wast nu zijn handen iedere keer bij het oppakken en rookt niet vlak voor hij naar ons komt. Voorheen was het buiten een peukje en met de rookwalm en al naar binnen en de baby in het gezicht aaien. Dus hij houdt er rekening mee en toch zit het me niet even lekker. Maar goed snap mijn man ook wel ik deze. Kan het niet maken dat zijn vader onze baby nooit mag vastpakken en kussen.
Ik vind het trouwens ook dat het iemand siert als diegene voorzichtig is met andermans baby! Keer gehad dat ouders hun peuter telkens waarschuwden om voorzichtig te zijn en de baby alleen een kus op het handje te geven. Kunnen mensen die de baby uit mijn arm rukken en in het gezicht kussen, nog wat van leren
dinsdag 3 augustus 2021 om 06:59
Mijn moeder rookte toen ook nog en ik heb daar voordat de baby kwam al iets van gezegd. Natuurlijk vond ze dat niet aardig, maar roken is wat mij betreft een keuze.Zoë1 schreef: ↑03-08-2021 06:32Maar dit heeft te maken met dat hij rookt. Hebben we hem wel op aangesproken. Hij wast nu zijn handen iedere keer bij het oppakken en rookt niet vlak voor hij naar ons komt. Voorheen was het buiten een peukje en met de rookwalm en al naar binnen en de baby in het gezicht aaien. Dus hij houdt er rekening mee en toch zit het me niet even lekker. Maar goed snap mijn man ook wel ik deze. Kan het niet maken dat zijn vader onze baby nooit mag vastpakken en kussen.
Als hij hij nog steeds rookt kun je het zeker wel maken dat hij de baby nooit mag kussen hoor. Wat is dat nou weer voor geks, dat iemand met zo'n smerige en schadelijke gewoonte alles maar zou mogen met jouw baby?
Stel, rookt hij in huis en wil hij het kind ook eens op bezoek? Dat is net zo'n grote nee.
Uit je arm rukken moet je ook niet toestaan. Waarom zijn mensen zo slap over hun baby?Zoë1 schreef: ↑03-08-2021 06:32Ik vind het trouwens ook dat het iemand siert als diegene voorzichtig is met andermans baby! Keer gehad dat ouders hun peuter telkens waarschuwden om voorzichtig te zijn en de baby alleen een kus op het handje te geven. Kunnen mensen die de baby uit mijn arm rukken en in het gezicht kussen, nog wat van leren
donderdag 5 augustus 2021 om 08:18
Wat betreft RS-virus, corona etc: dat wordt overgebracht door kleine druppeltjes die je verspreidt bij praten, hoesten. Dus als iemand met het RS-virus of corona bv jouw baby knuffelt, heeft het net zoveel kans op deze infectie als wanneer ze haar kussen op haar wang.
Zelfde geldt voor overdracht via handen: deze moeten goed schoon zijn, anders kun je via je handen ook virussen doorgeven.
Los daarvan: als jij het niet prettig vindt dat jouw kind gekust wordt dan moet je dat aangeven. Jouw kind, jouw regels.
maandag 9 augustus 2021 om 19:52
Ik was zo'n kind...ooit (jaren 70) heerlijk opgezadeld met het herpes virus door een eikel van een oom die zonodig wilde knuffelen.
Mijn moeder zag het te laat en was in alle staten.
Ik kus nooooooit baby's.
Wil ze onder de 6 maanden niet eens vasthouden tenzij eerste lijn en in overleg.
Paar keer niet eens op kraamvisite geweest vanwege koortslip.
Denk dat je met een klein kwetsbaar wezentje niet voorzichtig genoeg kan zijn...ze lopen nog zat op in hun latere leven dus dat hoeft niet vanaf maand 1.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
