Ook dames die twijfelen?

28-08-2007 16:59 4 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



ik heb ook deze pijler eens doorgebladerd, en ik zie wel regelmatig topics van dames wier vriend/man twijfeld over kinderen, of ze absoluut niet wil.

Zelf ben ik nog maar (bijna) 20, maar ik heb wel een serieuze relatie en we hebben ook plannen om te gaan samenwonen over een a anderhalf jaar. Mijn vriend (21) heeft ook al een aantal keer uitgesproken dat hij graag kinderen zou willen. Zelf ben ik daar nog helemaal niet zo zeker van.



Op mijn werk zijn veel mensen zwanger, waardoor ik word overstroomd met zwangerschaps- en bevallingsverhalen (lees: spookverhalen dus). Ik merk dat ik daar wel door word beinvloed. Ook heb ik door mijn werk veel te maken met ouders met kinderen met een beperking of gedragsstoornis. Boeiend, dat zeker, maar ik moet er niet aan denken dat ik 'zo'n' kind krijg! Ik weet dat dit je eigenlijk niet zou moete beinvloeden maar dat doet het me wel.



Zijn er meer dames op het vivaforum die dit herkennen?
Alle reacties Link kopieren
Hoi Marlena,

op mijn 20ste was ik er helemaal niet zeker van dat ik kinderen wilde. Ik zag juist veel mensen om mij heen die van jongs af aan al wisten dat ze wel kinderen wilde, maar ik had dat gevoel helemaal niet.

Langzaamaan is dat gevoel er wel gekomen. Toen ik 25-26 was wist ik wel dat ik kinderen wilde, maar dan 'ooit een keer'. Toen ik 29 was, wilde ik wel kinderen, maar was mijn man nog niet zo ver. Een jaar later wel en nu (ben bijna 32) heben we een prachtig meisje van een half jaar oud. :)



Waarmee ik maar wil zeggen dan je nog jong bent en er nog veel kan veranderen!

Wat misschien ook helpt... een bevalling duurt maar een dag (of korter als je geluk hebt, of iets langer als je pech hebt). Alle cliché's erover zijn waar. Je vergeet écht hoeveel pijn het doet. Denk maar na: anders zouden er echt geen gezinnen zijn met meer dan 1 kind!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Marlena,



Ook ik werk in de zorg met volwassenen en kinderen met een verstandelijke beperking en ja... ik begrijp wat je bedoelt. Het lijkt me ook heel erg als ik een kindje zou krijgen met een bepaalde beperking. Maar ook in dat geval is het jullie kind en zullen jullie er zielsveel van houden. En het zal lastiger zijn dan bij een "normaal" kind, maar uiteindelijk zal ook dat goedkomen toch? En bovendien... hoe groot is de kans dat het gebeurt? ik denk dat deze angst altijd op de achtergrond aanwezig zal zijn, maar dat zal toch geen reden mogen zijn om niet zwanger te worden? Het leven is een gok en als je gezinsuitbreiding wilt, is er een kans dat dit niet geheel volgens het "perfecte plaatje" gaat gebeuren.... een kans op imperfecties vind ik geen reden om een droom niet achterna te gaan.
Alle reacties Link kopieren
De komende tien jaar zou ik me er niet mee bezighouden. Daarna kun je hier eens rustig over na gaan denken....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven