Kinderen
alle pijlers
Ook een PPD bij de tweede?
woensdag 5 september 2007 om 08:52
Hallo allemaal,
Ik heb een zoontje van bijna 3 en wil diep in mijn hart al een tijdje een tweede. Maar ik twijfel al erg lang, mede omdat ik erg bang ben om weer een PPD te krijgen. (maar ook horrorbevalling, bekken instabiliteit en ellende van huilbaby spelen mee) Mijn ppd heeft erg lang geduurd en heeft ook een grote impact op mezelf, en mijn relatie gehad. Ik weet dat statistisch gezien je maar 10% kans meer hebt op een herhaling, echter ik ben hier erg gevoelig voor en de kans is bij mij groter dan ik er weer eentje krijg. En toch wil ik er nog eentje, heel graag. Maar ik ben ook heel erg bang voor wat er komen gaat.
Zijn er meiden die weer een PPD hebben gekregen? hoe heb je je er op voorbereid en hoe was het om het weer te ervaren? heb je sneller aan de bel getrokken, of werd je gemonitord door de arts oid?
Alvast bedankt voor de antwoorden!
Ik heb een zoontje van bijna 3 en wil diep in mijn hart al een tijdje een tweede. Maar ik twijfel al erg lang, mede omdat ik erg bang ben om weer een PPD te krijgen. (maar ook horrorbevalling, bekken instabiliteit en ellende van huilbaby spelen mee) Mijn ppd heeft erg lang geduurd en heeft ook een grote impact op mezelf, en mijn relatie gehad. Ik weet dat statistisch gezien je maar 10% kans meer hebt op een herhaling, echter ik ben hier erg gevoelig voor en de kans is bij mij groter dan ik er weer eentje krijg. En toch wil ik er nog eentje, heel graag. Maar ik ben ook heel erg bang voor wat er komen gaat.
Zijn er meiden die weer een PPD hebben gekregen? hoe heb je je er op voorbereid en hoe was het om het weer te ervaren? heb je sneller aan de bel getrokken, of werd je gemonitord door de arts oid?
Alvast bedankt voor de antwoorden!
woensdag 5 september 2007 om 15:00
Ik heb het aangedurft.
Een tweede keer zwanger worden en maar hopen en mezelf goed inprenten ""dit is een keer gebeurt maar overkomt mij niet meer."Helaas deze woorden mochten niet baten.
Ik belandde na ongeveer 1 dag weer in een heel diep zwart gat.
Ik herkende echter het gevoel heel goed dat het weer ging gebeuren en heb meteen (toen nog met mijn volle verstand) de hulp van huisarts, psycholoog en thuishulp ingeroepen en ben direkt begonnen met medicijnen.
Nu praat ik wel over 8 jaar terug dat mijn laatste kind geboren is dus ook dat mijn laatste depressie is geweest.
Inmiddels weet de wetenschap dat een vrouw die zeer gevoelig is wat haar hormonen betreft en de kans op een depressie al tijden de zwangerschap medicatie kan gaan nemen zodat de impact na de bevalling zo goed als onmerkbaar is.
Voor mij kwam deze wijsheid jammerlijk genoeg te laat en heb ik gewoon weer 8 maanden van mijn leven on hold gestaan. Maar het geeft niet. Ik heb 2 prachtig mooie kinderen. De ellende meer dan waard geweest.
Een tweede keer zwanger worden en maar hopen en mezelf goed inprenten ""dit is een keer gebeurt maar overkomt mij niet meer."Helaas deze woorden mochten niet baten.
Ik belandde na ongeveer 1 dag weer in een heel diep zwart gat.
Ik herkende echter het gevoel heel goed dat het weer ging gebeuren en heb meteen (toen nog met mijn volle verstand) de hulp van huisarts, psycholoog en thuishulp ingeroepen en ben direkt begonnen met medicijnen.
Nu praat ik wel over 8 jaar terug dat mijn laatste kind geboren is dus ook dat mijn laatste depressie is geweest.
Inmiddels weet de wetenschap dat een vrouw die zeer gevoelig is wat haar hormonen betreft en de kans op een depressie al tijden de zwangerschap medicatie kan gaan nemen zodat de impact na de bevalling zo goed als onmerkbaar is.
Voor mij kwam deze wijsheid jammerlijk genoeg te laat en heb ik gewoon weer 8 maanden van mijn leven on hold gestaan. Maar het geeft niet. Ik heb 2 prachtig mooie kinderen. De ellende meer dan waard geweest.
woensdag 5 september 2007 om 19:56
bedankt voor je reactie Kattija. Jij herkende het gevoel dus wel meteen? ik ben zo bang dat ik er zo gefocust op ga zijn na de bevalling dat ik misschien wel het gevoel ga oproepen bij mezelf, of het mezelf ga inprenten. IK wist wel dat er een hormooninjectie is die je toegediend krijgt als je gevoelig bent voor PPD, maar van medicatie tijdens de zwangerschap had ik nog niet gehoord.
Wat voor medicatie heb je gekregen bij je tweede PPD? en heb je ook al geslikt na je eerste PPD?
Wat voor medicatie heb je gekregen bij je tweede PPD? en heb je ook al geslikt na je eerste PPD?
donderdag 6 september 2007 om 09:14
Tijdens mijn 1e ppd heb ik geen medicatie gehad.
Mijn (mannelijke) huisarts vond maar dat ik de schouders eronder moest zetten en niet zeuren.
Door dit gedrag van hem ben ik direct gaan zoeken naar een andere huisarts. En deze die ik nu heb (vrouwelijke) stond/staat direkt voor me klaar.
De medicatie die ik kreeg tijdens mijn 2e ppd zijn Fluvoxamine/Oxazepam/AD
Dankzij de medicatie heb ik maar 7 maanden een beroerd leven gehad.
ik heb hier een stukje gekopieerd van de site van eileen engels. Dit zijn symptonen van een postnatale(Partum) depressie.
ANGST
DEPRESSIE
Angst jezelf en je kind iets aan te doen
Angst om alleen te zijn
Somber (in de ochtend is dit het ergst)
Hyperventilatie
Concentratieverlies
Agressiviteit b.v. tegenover anderen: je man, je buurvrouw, huisdier..
Transpireren (opvliegers)
Angst om gek te worden
Angst dat het nooit meer over gaat
Slapeloosheid of juist heel veel slapen
Slecht eten of juist veel eten
Vermoeidheid
Lethargie (lusteloos), nergens meer toe komen
Angst om televisie te kijken ( nare beelden op jezelf betrekke)
Overbezorgdheid
Verlies van alle gevoel, ook seksueel (libidoverlies)
Enorm schuldgevoel.
JE HOEFT NIET AL DEZE KLACHTEN TE HEBBEN OM EEN POSTNATALE DEPRESSIE TE HEBBEN
Mogelijke Oorzaken
Veranderingen in de hormoonhuishouding tijdens de ontzwangering.
Een tekort aan het aminozuur tryptofaan kan psychische klachten geven.
Slechte lichamelijke conditie heeft invloed op de hormonale balans
Een erg snelle bevalling, een onverwacht verloop van de bevalling: een sectio (keizersnede}, vacuumextractie of tangverlossing
Weinig rust in de zwangerschap en na de bevalling
Een te laag Hb-gehalte {ijzertekort}
Vrouwen die al premenstruele klachten hadden vormen een risicogroep
Psychosociale omstandigheden spelen mede een rol
Een P.N.D. kan zich uiten na het stoppen van de borstvoeding
Opnieuw beginnen met de pil, berucht is de morning after pil
Abortus of miskraam
Visolie Inleiding
In visolie zitten de essentiële omega-3-vetzuren EPA (eicosapentaeenzuur) en DHA (docosahexaeenzuur) welke van belang zijn voor het aanmaken en vernieuwen van cellen en voor de gezondheid van cellen in het algemeen. Een gebrek aan essentiële vetzuren heeft een weerslag op het gehele lichaam: op de botten, op het bloed, op de organen, op de huid en het haar en op de hersenen. Uit onderzoek is gebleken dat een tekort aan EPA en DHA het immuunsysteem kan verzwakken, de vaardigheden om dingen te leren, te onthouden en om zich te concentreren kan verminderen en de mentale gezondheid in het algemeen in gevaar kan brengen. EPA en DHA komen in de westerse voeding bijna niet voor en dus is het een goed alternatief om een visolie-supplement te gebruiken met een hoge concentratie omega-3-vetzuren.
Wat betreft het effect van visolie bij postnatale depressie, PMS-, en overgangsklachten is al veel wetenschappelijk onderzoek gedaan. In het kort:
Visolie bij postnatale depressie (preventief)
DHA is essentieel voor de normale ontwikkeling van de hersenen van het ongeboren kind en dan met name gedurende het derde trimester van de zwangerschap, wanneer de omvang van de hersenen verdrievoudigd. Als de moeder te weinig DHA via haar voeding binnenkrijgt, haalt de foetus de DHA uit haar hersenen. Zo ontstaat er een tekort aan DHA in het brein van de moeder, wat weer kan leiden tot een postnatale depressie.
Een zwangere vrouw verliest de helft van haar eigen voorraad DHA aan haar kind en het duurt tot minstens 26 weken na de bevalling voordat deze voorraad weer is aangevuld
Een laag DHA-gehalte kort na de bevalling, een trage normalisatie van de eigen voorraad DHA en een laag DHA-gehalte in de moedermelk correleren met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een postnatale depressie bij de jonge moeder.
Het ontstaan van depressieve symptomen in het tweede trimester van de zwangerschap valt opvallend samen met de beginnende DHA-reductie van de vrouw en is meestal de voorbode van een postnatale depressie. Een suppletie met DHA moet daarom minstens vanaf het tweede trimester van de zwangerschap gestart worden.
Visolie bij PMS en overgangsklachten
De omega-3-vetzuren en dan vooral EPA kunnen helpen bij PMS en overgangsklachten. De klachten waar visolie iets voor zou kunnen betekenen zijn onder andere stemmingwisselingen, concentratiestoornissen, prikkelbaarheid, gewrichtsklachten, vermoeidheid, migraine en hartkloppingen. Ook zorgt visolie voor gezond haar en sterke nagels (u zult merken dat door visolie uw haar en nagels ook sneller groeien). Hoe gaat het in z'n werk? EPA zorgt ervoor dat de prikkeloverdracht in de hersenen beter verloopt zodat stemmingsschommelingen en opvliegers minder voorkomen of in ieder geval minder hevig zijn en zodat men zich beter kan concentreren. Ook heeft EPA een anti-depressieve werking. Uit wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat meer dan de helft van de depressieve mensen een tekort heeft aan EPA. Ook is er een verband tussen het chronisch vermoeidheidssyndroom en een tekort aan EPA. EPA heeft ook een ontstekingsremmende werking. Hierdoor kan EPA ook helpen bij gewrichtsklachten, welke meestal het gevolg zijn van een ontsteking.
Mijn (mannelijke) huisarts vond maar dat ik de schouders eronder moest zetten en niet zeuren.
Door dit gedrag van hem ben ik direct gaan zoeken naar een andere huisarts. En deze die ik nu heb (vrouwelijke) stond/staat direkt voor me klaar.
De medicatie die ik kreeg tijdens mijn 2e ppd zijn Fluvoxamine/Oxazepam/AD
Dankzij de medicatie heb ik maar 7 maanden een beroerd leven gehad.
ik heb hier een stukje gekopieerd van de site van eileen engels. Dit zijn symptonen van een postnatale(Partum) depressie.
ANGST
DEPRESSIE
Angst jezelf en je kind iets aan te doen
Angst om alleen te zijn
Somber (in de ochtend is dit het ergst)
Hyperventilatie
Concentratieverlies
Agressiviteit b.v. tegenover anderen: je man, je buurvrouw, huisdier..
Transpireren (opvliegers)
Angst om gek te worden
Angst dat het nooit meer over gaat
Slapeloosheid of juist heel veel slapen
Slecht eten of juist veel eten
Vermoeidheid
Lethargie (lusteloos), nergens meer toe komen
Angst om televisie te kijken ( nare beelden op jezelf betrekke)
Overbezorgdheid
Verlies van alle gevoel, ook seksueel (libidoverlies)
Enorm schuldgevoel.
JE HOEFT NIET AL DEZE KLACHTEN TE HEBBEN OM EEN POSTNATALE DEPRESSIE TE HEBBEN
Mogelijke Oorzaken
Veranderingen in de hormoonhuishouding tijdens de ontzwangering.
Een tekort aan het aminozuur tryptofaan kan psychische klachten geven.
Slechte lichamelijke conditie heeft invloed op de hormonale balans
Een erg snelle bevalling, een onverwacht verloop van de bevalling: een sectio (keizersnede}, vacuumextractie of tangverlossing
Weinig rust in de zwangerschap en na de bevalling
Een te laag Hb-gehalte {ijzertekort}
Vrouwen die al premenstruele klachten hadden vormen een risicogroep
Psychosociale omstandigheden spelen mede een rol
Een P.N.D. kan zich uiten na het stoppen van de borstvoeding
Opnieuw beginnen met de pil, berucht is de morning after pil
Abortus of miskraam
Visolie Inleiding
In visolie zitten de essentiële omega-3-vetzuren EPA (eicosapentaeenzuur) en DHA (docosahexaeenzuur) welke van belang zijn voor het aanmaken en vernieuwen van cellen en voor de gezondheid van cellen in het algemeen. Een gebrek aan essentiële vetzuren heeft een weerslag op het gehele lichaam: op de botten, op het bloed, op de organen, op de huid en het haar en op de hersenen. Uit onderzoek is gebleken dat een tekort aan EPA en DHA het immuunsysteem kan verzwakken, de vaardigheden om dingen te leren, te onthouden en om zich te concentreren kan verminderen en de mentale gezondheid in het algemeen in gevaar kan brengen. EPA en DHA komen in de westerse voeding bijna niet voor en dus is het een goed alternatief om een visolie-supplement te gebruiken met een hoge concentratie omega-3-vetzuren.
Wat betreft het effect van visolie bij postnatale depressie, PMS-, en overgangsklachten is al veel wetenschappelijk onderzoek gedaan. In het kort:
Visolie bij postnatale depressie (preventief)
DHA is essentieel voor de normale ontwikkeling van de hersenen van het ongeboren kind en dan met name gedurende het derde trimester van de zwangerschap, wanneer de omvang van de hersenen verdrievoudigd. Als de moeder te weinig DHA via haar voeding binnenkrijgt, haalt de foetus de DHA uit haar hersenen. Zo ontstaat er een tekort aan DHA in het brein van de moeder, wat weer kan leiden tot een postnatale depressie.
Een zwangere vrouw verliest de helft van haar eigen voorraad DHA aan haar kind en het duurt tot minstens 26 weken na de bevalling voordat deze voorraad weer is aangevuld
Een laag DHA-gehalte kort na de bevalling, een trage normalisatie van de eigen voorraad DHA en een laag DHA-gehalte in de moedermelk correleren met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een postnatale depressie bij de jonge moeder.
Het ontstaan van depressieve symptomen in het tweede trimester van de zwangerschap valt opvallend samen met de beginnende DHA-reductie van de vrouw en is meestal de voorbode van een postnatale depressie. Een suppletie met DHA moet daarom minstens vanaf het tweede trimester van de zwangerschap gestart worden.
Visolie bij PMS en overgangsklachten
De omega-3-vetzuren en dan vooral EPA kunnen helpen bij PMS en overgangsklachten. De klachten waar visolie iets voor zou kunnen betekenen zijn onder andere stemmingwisselingen, concentratiestoornissen, prikkelbaarheid, gewrichtsklachten, vermoeidheid, migraine en hartkloppingen. Ook zorgt visolie voor gezond haar en sterke nagels (u zult merken dat door visolie uw haar en nagels ook sneller groeien). Hoe gaat het in z'n werk? EPA zorgt ervoor dat de prikkeloverdracht in de hersenen beter verloopt zodat stemmingsschommelingen en opvliegers minder voorkomen of in ieder geval minder hevig zijn en zodat men zich beter kan concentreren. Ook heeft EPA een anti-depressieve werking. Uit wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat meer dan de helft van de depressieve mensen een tekort heeft aan EPA. Ook is er een verband tussen het chronisch vermoeidheidssyndroom en een tekort aan EPA. EPA heeft ook een ontstekingsremmende werking. Hierdoor kan EPA ook helpen bij gewrichtsklachten, welke meestal het gevolg zijn van een ontsteking.
donderdag 6 september 2007 om 11:06
Meerdere ppd's; check.
Kind 1: zware ppd met een enkele psychose; niet onderkend, niet behandeld (maar ging uiteindelijk "vanzelf" over..wel na een jaar pas)
Tussendoor een miskraam gehad, daarna weer een heel zware ppd (medicijnen geslikt, therapie gehad en heel langzaam weer opgekrabbeld)
Kind 2: weer een ppd, wel wat milder. Ik ben in januari van dit jaar bevallen en het gaat nu redelijk met me. Ik heb een tijdje anti-depressiva geslikt maar ben daar weer mee gestopt (omdat ik dacht dat het beter ging, en omdat ik weinig baat had bij dit (borstvoedingsveilige) middel. Ook nog op eigen verzoek wat extra progesteron (hormoon) geslikt omdat dit ook zou kunnen helpen (ik dacht ook dat het hielp, maar nu weet ik het eigenlijk niet meer zo goed; ik ben er ook allang weer mee gestopt). Ik worstel nu nog steeds behoorlijk met sombere gevoelens en zit in dubio of ik toch aan mezelf moet denken en het medicijn (Prozac) moet gaan slikken dat bij mij wel helpt maar dat niet wordt geadviseerd bij borstvoeding. Dochter is nu ruim 7,5 maand dus op zich heb ik haar veel goeds gegeven. Ik ben er nog niet uit.
Tips:
- bereid je er op voor dat je weer een ppd zult krijgen (niet leuk, maar wel redelijk realistisch)
- zorg heel goed voor je rust en wees heel voorzichtig met het over je heen halen van drukte (veel kraambezoek e.d.) Beinvloed (met puntjes) wat je kunt beinvloeden en wees hierin vooral heel "egoistisch" (puntjes): zorg voor jezelf!
- vraag aan je arts om een injectie met progesteron direct na de bevalling (het pijlsnelle dalen van het niveau hiervan na de bevalling kan een ppd triggeren). Progesteron is veilig voor de borstvoeding
- visolie kan inderdaad ook helpen, maar begin hier dan wel mee in de zwangerschap
- stel je in op weer een spannende, moeilijke tijd en weet dat het ooit (hoe zwart het misschien ook weer wordt) weer beter zal gaan en dat je dan van twee fantastische kinderen kunt genieten...
Sterkte en succes met het maken van een keuze...
Kind 1: zware ppd met een enkele psychose; niet onderkend, niet behandeld (maar ging uiteindelijk "vanzelf" over..wel na een jaar pas)
Tussendoor een miskraam gehad, daarna weer een heel zware ppd (medicijnen geslikt, therapie gehad en heel langzaam weer opgekrabbeld)
Kind 2: weer een ppd, wel wat milder. Ik ben in januari van dit jaar bevallen en het gaat nu redelijk met me. Ik heb een tijdje anti-depressiva geslikt maar ben daar weer mee gestopt (omdat ik dacht dat het beter ging, en omdat ik weinig baat had bij dit (borstvoedingsveilige) middel. Ook nog op eigen verzoek wat extra progesteron (hormoon) geslikt omdat dit ook zou kunnen helpen (ik dacht ook dat het hielp, maar nu weet ik het eigenlijk niet meer zo goed; ik ben er ook allang weer mee gestopt). Ik worstel nu nog steeds behoorlijk met sombere gevoelens en zit in dubio of ik toch aan mezelf moet denken en het medicijn (Prozac) moet gaan slikken dat bij mij wel helpt maar dat niet wordt geadviseerd bij borstvoeding. Dochter is nu ruim 7,5 maand dus op zich heb ik haar veel goeds gegeven. Ik ben er nog niet uit.
Tips:
- bereid je er op voor dat je weer een ppd zult krijgen (niet leuk, maar wel redelijk realistisch)
- zorg heel goed voor je rust en wees heel voorzichtig met het over je heen halen van drukte (veel kraambezoek e.d.) Beinvloed (met puntjes) wat je kunt beinvloeden en wees hierin vooral heel "egoistisch" (puntjes): zorg voor jezelf!
- vraag aan je arts om een injectie met progesteron direct na de bevalling (het pijlsnelle dalen van het niveau hiervan na de bevalling kan een ppd triggeren). Progesteron is veilig voor de borstvoeding
- visolie kan inderdaad ook helpen, maar begin hier dan wel mee in de zwangerschap
- stel je in op weer een spannende, moeilijke tijd en weet dat het ooit (hoe zwart het misschien ook weer wordt) weer beter zal gaan en dat je dan van twee fantastische kinderen kunt genieten...
Sterkte en succes met het maken van een keuze...
donderdag 6 september 2007 om 20:06
Bedankt voor wederom de antwoorden. Ik heb geen medicijnen geslikt, al had ik dat beter wel kunnen doen. Ik heb er nu ruim 2 jaar mee rondgelopen. Dat is dus wel iets wat ik direct zal doen als ik wederom een ppd voel aankomen. Je herkent inderdaad de symptomen beter en kan er direct op inspelen. Die hormoonspuit, geven ze dat allemaal als je er om vraagt?Of moet ik tijdens de zwangerschap echt op zoek naar een gynaecoloog die dat doet?
donderdag 6 september 2007 om 22:11
Hormoonspuit geven ze denk ik niet zomaar als je er om vraagt. Je moet echt al wel tijdens je zwangerschap hier uit en te na over spreken met een gynaecoloog. Het is ook niet zo heel erg bekend volgens mij (wat ik wel heel gek vind, maar goed). Ik heb zelf (3 maanden na de bevalling ofzo) om hormoontabletten gevraagd (dus wat anders per injectie wordt gegeven) en omdat ik zo "bijdehand" ben en het een beetje dwingend heb gevraagd, schreef hij ze voor. Maar hij kwam er niet zelf mee en ook de huisarts aan wie ik het eerder vroeg, wist niets van de methode af en durfde ze ook niet voor te schrijven. (ik heb overigens nog een paar doosjes tabletten liggen, dus als je ze wilt? ze worden niet (volledig) vergoed door je ziektekostenverzekering).
donderdag 6 september 2007 om 22:16
Dus als ik het goed begrijp kan ik na de bevalliong een injectie krijgen en direct na de bevalling starten met tabletten met hormonen erin?
Hoe heten die tabletten?
Hoe lang heb je erover getwijfeld of je een tweede wilde? en werd je niet compleet gek dat je meteen voelde dat je weer in een diep gat viel?
Hoe heten die tabletten?
Hoe lang heb je erover getwijfeld of je een tweede wilde? en werd je niet compleet gek dat je meteen voelde dat je weer in een diep gat viel?
zaterdag 8 september 2007 om 09:07
De merknaam van het hormoon progesteron (want daar gaat het hier om) is Progestan. En het klopt; direct een injectie ermee en daarna verder gaan met tabletten. Ik heb 3,5 jaar getwijfeld of ik (we) een tweede kindje wilden en toen we er eenmaal voor gingen, duurde het vijf jaar voordat ik zwanger was (en bleef; wel een miskraam en een bbz gehad in de tussentijd). Ik was toen zo verschrikkelijk blij dat ik een eventuele ppd voor lief nam. Toen die zich dan ook aandiende (na vijf weken ditmaal, niet direct na de bevalling), voelde ik me wel slecht, maar zo zwart als destijds bij onze zoon is het gelukkig niet geweest. Het is meer het gevoel van een (zware) kiespijn, maar dan op niveau van gemoedstoestand. De enorme paniekaanvallen van de eerste keer heb ik nu gelukkig niet gehad (wel nog een paar lichtere, maar niet in verhouding tot wat ik toen voelde).
Ik ben nu trouwens begonnen met hardlopen en ik denk dat dat me van de pillen gaat afhouden; dit doet lichaam en geest enorm goed merk ik. Dus ik kom er wel weer.
Succes...en je "moet" je maar gewoon op het "eindresultaat" richten; weer zo'n prachtig kind, deel van jezelf. Accepteer dat je je misschien niet altijd goed zult voelen, of soms zelfs ronduit slecht en trek aan de bel als het niet gaat (en vraag vooraf natuurlijk om dat hormoon). Verder zul je merken dat de verzorging van je tweede kindje veel makkelijker gaat (echt een "met twee vingers in je neus-gevoel", althans bij mij wel en dat hoor ik ook van anderen) en dat de impact die de geboorte op jou heeft, ook minder heftig zal zijn. Je hebt het allemaal al een keer gedaan en beleefd. In het kraambed dacht ik zelfs; wauw, dit gaat makkelijk, doe mij er nog maar eentje (maar dat doen we toch niet hoor; 2 is helemaal prima voor ons).
Ik ben nu trouwens begonnen met hardlopen en ik denk dat dat me van de pillen gaat afhouden; dit doet lichaam en geest enorm goed merk ik. Dus ik kom er wel weer.
Succes...en je "moet" je maar gewoon op het "eindresultaat" richten; weer zo'n prachtig kind, deel van jezelf. Accepteer dat je je misschien niet altijd goed zult voelen, of soms zelfs ronduit slecht en trek aan de bel als het niet gaat (en vraag vooraf natuurlijk om dat hormoon). Verder zul je merken dat de verzorging van je tweede kindje veel makkelijker gaat (echt een "met twee vingers in je neus-gevoel", althans bij mij wel en dat hoor ik ook van anderen) en dat de impact die de geboorte op jou heeft, ook minder heftig zal zijn. Je hebt het allemaal al een keer gedaan en beleefd. In het kraambed dacht ik zelfs; wauw, dit gaat makkelijk, doe mij er nog maar eentje (maar dat doen we toch niet hoor; 2 is helemaal prima voor ons).
