Op vakantie en de kinderen thuis laten, hoe te regelen?

22-02-2022 15:06 1012 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Wij zijn een gezin met 2 kinderen van 6 en 8 jaar. Mijn man reist veel voor zijn werk en komt op de mooiste plekken. Het is een mooie mogelijkheid voor ons om samen de wereld wat te ontdekken en als het even kan reis ik graag mee. Goed voor onze relatie en we zien graag wat van de wereld. Maar, we hebben natuurlijk kinderen en die kunnen niet altijd mee vanwege de reisafstand en school. Ik kan alleen mee als ik ze goed achter kan laten. Onze ouders zijn hier geen 'fan' van, misschien toch een generatie verschil. Vroeger deed je dat gewoon nooit, je laat je kinderen niet achter. Nu is het onze keus en zolang we het goed voor de kinderen regelen zien wij het probleem niet. Zijn er meer ouders die veel samen weggaan? En als je geen ouders hebt die hier achter staan, hoe regelen jullie het dan qua oppas? Liefst zou ik dus een oppas hebben die een aantal dagen het gezin overneemt zodat we samen even weg kunnen. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
eva-luna schreef:
24-02-2022 16:16
Wat een kinderachtige reacties, zoals de popcorn :en het ongeloofwaardig noemen. Volgens mij komen de kinderen niets tekort, ook geen aandacht. Als de kinderen er (nu nog geen) moeite mee hebben, hoezo is het dan wel een probleem voor zoveel forummers ?
Blijft het oppasprobleem, maar dat staat los van de kift hier.
Wat TO doet is haar zaak en over de reisjes met elkaar heb ik geen mening.

Maar kinderen van 6 en 8 die het fijn voor hun ouders vinden dat ze samen een paar dagen weg gaan, dat vind ik best ongeloofwaardig (vanuit mijn referentiekader).
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
24-02-2022 17:07
Wat TO doet is haar zaak en over de reisjes met elkaar heb ik geen mening.

Maar kinderen van 6 en 8 die het fijn voor hun ouders vinden dat ze samen een paar dagen weg gaan, dat vind ik best ongeloofwaardig (vanuit mijn referentiekader).
Grappig, dat is voor mij juist herkenbaar.
Zowel van toen ik zelf kind was als met mijn eigen kinderen.
Daarover vallen vind ik dan wel heel raar en stellen dat je kinderen van 16 dat pas net een beetje kunnen (of zoiets) vind ik nog héél veel vreemder.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
feow schreef:
24-02-2022 17:09
Grappig, dat is voor mij juist herkenbaar.
Zowel van toen ik zelf kind was als met mijn eigen kinderen.
Daarover vallen vind ik dan wel heel raar en stellen dat je kinderen van 16 dat pas net een beetje kunnen (of zoiets) vind ik nog héél veel vreemder.
Ik vind het ongeloofwaardig, maar mocht het dat niet zijn, dan neem ik mijn woorden terug. Ik kan mij er zelf helemaal niets bij voorstellen dat kinderen in die leeftijd bedenken dat het fijn is voor ouders om zonder kinderen op stap te gaan. Sterker nog, ik zou het naar vinden als mijn kinderen dat zouden denken. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het klinkt mij in de oren als een soort pleasegedrag.
Broccoliroosje1234 schreef:
24-02-2022 14:27
Dat weet ik niet want dat is nog nooit gebeurd. Maar zoals ik al schreef, als er al een oppas komt dan moeten we hier eerst een vertrouwensband mee opbouwen en dat kost veel tijd. Hoe vaak moet ik nog herhalen dat ik de kinderen nooit zal achterlaten als het niet goed voelt?
Voor wie? Ik vraag mij af of het 'gevoel' van ouders die zo vaak een langere tijd weg willen, wel goed is afgesteld op de kinderen. Of gaat het erom hoe het voor jezelf voelt? En van het 'gevoel' van zulke jonge kinderen kan je natuurlijk niet uit gaan, omdat je niet weet waar hun loyaliteit ligt en wat ze wel of niet durven of kunnen aangeven. Het 'gevoel' van (schoon) ouders neem je niet mee in de keuze toch?
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
24-02-2022 16:59
Dat klopt in mijn geval wel ja. Ik zou irl inderdaad wel echt een enorm oordeel hebben als ik van mijn kind zou horen dat een klasgenootje meermaals per jaar door opa en oma of oppas wordt opgevoed omdat pa en moe zo nodig naar Ibiza, Sardinie of New York moeten. Ik vind het al sneu voor kinderen als dat voor werk zou moeten, maar voor vakantie zou ik idd wel echt een mening over hebben. Ik denk eerlijk gezegd de meeste ouders op het schoolplein wel, het is volgens mij niet iets wat cool gevonden wordt ofzo.
Is dat een reden om je leven niet te leven zoals je dat wilt? En zoals het voor jou, voor je gezin en voor de mensen die je lief hebt, goed past?
Omdat de ouders op het schoolplein het zielig vinden voor de kinderen, omdat het niet is zoals het hoort?

Dat maakt toch helemaal niet uit?
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
24-02-2022 17:14
Ik vind het ongeloofwaardig, maar mocht het dat niet zijn, dan neem ik mijn woorden terug. Ik kan mij er zelf helemaal niets bij voorstellen dat kinderen in die leeftijd bedenken dat het fijn is voor ouders om zonder kinderen op stap te gaan. Sterker nog, ik zou het naar vinden als mijn kinderen dat zouden denken. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het klinkt mij in de oren als een soort pleasegedrag.
Mijn kind van 6 zou alleen maar heel hard gaan huilen denk ik en het zeker niet leuk voor mij vinden. Sowieso is die überhaupt niet bezig met of dingen leuk voor mij zijn, de wereld draait immers om haar :).
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
24-02-2022 17:14
Ik vind het ongeloofwaardig, maar mocht het dat niet zijn, dan neem ik mijn woorden terug. Ik kan mij er zelf helemaal niets bij voorstellen dat kinderen in die leeftijd bedenken dat het fijn is voor ouders om zonder kinderen op stap te gaan. Sterker nog, ik zou het naar vinden als mijn kinderen dat zouden denken. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het klinkt mij in de oren als een soort pleasegedrag.
Mijn moeder had haar eigen reisorganisatie, die ging wel vaker dan TO naar het buitenland. Opa en oma kwamen dan oppassen - die vonden dat gelukkig hartstikke leuk en wij ook. Op de foto's van mijn zesde verjaardag kan ik zien dat ze net terug was uit Florida (ik kreeg een Barbie uit Amerika, daarom weet ik dat nog). Mijn broer en ik hoefden nooit lang na te denken over een onderwerp voor een spreekbeurt of werkstuk, want we hoorden van mijn moeder prachtige verhalen over de landen die ze had bezocht. We vonden het ook hartstikke stoer dat zij met een rugzakje om door Nepal liep. En geen trauma omdat ze mijn balletvoorstelling had gemist (want daar was ze gewoon bij). Als ik iets van mijn moeder heb geleerd, is het wel eigen boontjes doppen en doen wat je wilt, neus in de wind en gaan met die sandalen.

Dit is ruim veertig jaar geleden, dus toen zullen ouders op het schoolplein er ook wel schande van hebben gesproken. Ik ben blij dat het haar niet tegenhield.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
24-02-2022 17:16
Is dat een reden om je leven niet te leven zoals je dat wilt? En zoals het voor jou, voor je gezin en voor de mensen die je lief hebt, goed past?
Omdat de ouders op het schoolplein het zielig vinden voor de kinderen, omdat het niet is zoals het hoort?

Dat maakt toch helemaal niet uit?
Het gaat er niet om dat het niet hoort, het gaat er om dat kinderen, in ieder geval de kinderen die ik ken, daar echt heel ongelukkig van zouden worden. Ik zou mijn basisschoolkind nooit tig keer de hele week achterlaten in een schoolweek omdat ik haar daarmee zou traumatiseren, dát is de reden dat ik het afkeur, niet omdat het niet hoort.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
24-02-2022 17:21
Het gaat er niet om dat het niet hoort, het gaat er om dat kinderen, in ieder geval de kinderen die ik ken, daar echt heel ongelukkig van zouden worden. Ik zou mijn basisschoolkind nooit tig keer de hele week achterlaten in een schoolweek omdat ik haar daarmee zou traumatiseren, dát is de reden dat ik het afkeur, niet omdat het niet hoort.
Ik vertrouw er wel op dat TO haar kinderen beter kent dan wij, eigenlijk.
Vind je traumatiseren ook niet een beetje zwaar woord voor deze situatie?
makreel wijzigde dit bericht op 24-02-2022 17:24
6.97% gewijzigd
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
24-02-2022 17:16
Is dat een reden om je leven niet te leven zoals je dat wilt? En zoals het voor jou, voor je gezin en voor de mensen die je lief hebt, goed past?
Omdat de ouders op het schoolplein het zielig vinden voor de kinderen, omdat het niet is zoals het hoort?

Dat maakt toch helemaal niet uit?
Behalve dat het in dit geval vooral de ouders inkwestie past waarschijnlijk.
makreel schreef:
24-02-2022 17:21
Mijn moeder had haar eigen reisorganisatie, die ging wel vaker dan TO naar het buitenland. Opa en oma kwamen dan oppassen - die vonden dat gelukkig hartstikke leuk en wij ook. Op de foto's van mijn zesde verjaardag kan ik zien dat ze net terug was uit Florida (ik kreeg een Barbie uit Amerika, daarom weet ik dat nog). Mijn broer en ik hoefden nooit lang na te denken over een onderwerp voor een spreekbeurt of werkstuk, want we hoorden van mijn moeder prachtige verhalen over de landen die ze had bezocht. We vonden het ook hartstikke stoer dat zij met een rugzakje om door Nepal liep. En geen trauma omdat ze mijn balletvoorstelling had gemist (want daar was ze gewoon bij). Als ik iets van mijn moeder heb geleerd, is het wel eigen boontjes doppen en doen wat je wilt, neus in de wind en gaan met die sandalen.

Dit is ruim veertig jaar geleden, dus toen zullen ouders op het schoolplein er ook wel schande van hebben gesproken. Ik ben blij dat het haar niet tegenhield.
Het was werkgerelateerd dus?
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
24-02-2022 17:23
Ik vertrouw er wel op dat TO haar kinderen beter kent dan wij, eigenlijk.
Oh, tuurlijk, ongetwijfeld. Bij kind van 6 denk ik automatisch aan mijn eigen kind. Diens hart zou gebroken zijn als ik 5 keer per jaar zou zeggen dat ik op vakantie ga en zij niet mee mag. Dat zou ze ook totaal niet begrijpen en al helemaal niet leuk voor mij vinden omdat ze me tijd zonder haar gunt.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Voornu schreef:
24-02-2022 17:23
Het was werkgerelateerd dus?
Maakt voor de kinderen - in dit geval: mijn broer en mij - toch niet uit?
Moeder vijf dagen niet thuis is en blijft moeder niet thuis, of ze nou pina colada slurpt onder een parasolletje aan het zwembad of onderhandelt met hoteleigenaren (mijn moeder deed allebei en volgens mij ook wel eens allebei tegelijk).
Wat eten we vanavond?
makreel schreef:
24-02-2022 17:25
Maakt voor de kinderen - in dit geval: mijn broer en mij - toch niet uit?
Moeder vijf dagen niet thuis is en blijft moeder niet thuis, of ze nou pina colada slurpt onder een parasolletje aan het zwembad of onderhandelt met hoteleigenaren (mijn moeder deed allebei en volgens mij ook wel eens allebei tegelijk).
Ik vind het een essentieel verschil. Werk is noodzaak, en doe je ook voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk vind ik het veroordelen net zo belachelijk als het veroordelen van werkende ouders. Of alleenstaande ouders.

Enorm veel voorbeelden van dat dat prima kan. Maar degenen die zelf een andere keuze maken zullen het blijven veroordelen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Maar ik denk dat het er dus heel erg aan ligt wie er oppast. Als opa en oma in huis komen en de boel door laten draaien zullen de kinderen er veel minder last van hebben dan als ze ergens anders heen moeten.
Maar die optie heeft TO dus niet, althans niet voor de frequentie die zij zou willen.
Er zijn ook geen andere mogelijkheden binnen de familie.
Dan blijft een professionele oppas over. Maar met een tot nu toe onbekende een vertrouwensband opbouwen zodat het voor kinderen fijn voelt, is niet zo maar gepiept.
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
24-02-2022 17:25
Maakt voor de kinderen - in dit geval: mijn broer en mij - toch niet uit?
Moeder vijf dagen niet thuis is en blijft moeder niet thuis, of ze nou pina colada slurpt onder een parasolletje aan het zwembad of onderhandelt met hoteleigenaren (mijn moeder deed allebei en volgens mij ook wel eens allebei tegelijk).
Tuurlijk maakt dat uit. Of het nou noodgedwongen is of vrije keus. Heel verschil.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Voornu schreef:
24-02-2022 17:27
Ik vind het een essentieel verschil. Werk is noodzaak, en doe je ook voor de kinderen.
Mijn moeder had ook lekker bij de Hema kunnen gaan werken.
Deed ze niet. Ze koos voor dit werk omdat ze dit het allerleukste vond.

Dat is toch ook moralistisch: als het niet anders kan, dan vooruit maar weer.
Wat eten we vanavond?
Voornu schreef:
24-02-2022 17:27
Ik vind het een essentieel verschil. Werk is noodzaak, en doe je ook voor de kinderen.
Ik vind het ook een verschil. Mijn vader reisde vroeger de hele wereld over: dat was nu eenmaal zo, dat was zijn werk. Mijn moeder ging af en toe mee, maar heel leuk vonden wij dat als kind niet.

Misschien reageer ik teveel vanuit mijn eigen ervaringen.
Alle reacties Link kopieren
feow schreef:
24-02-2022 17:28
Eigenlijk vind ik het veroordelen net zo belachelijk
Ik denk dat als ik een topic zou openen over mijn hond die ik elk kwartaal niet mee op vakantie neem maar naar een asiel breng de veroordelingen nog heftiger zouden zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
24-02-2022 17:25
Maakt voor de kinderen - in dit geval: mijn broer en mij - toch niet uit?
Moeder vijf dagen niet thuis is en blijft moeder niet thuis, of ze nou pina colada slurpt onder een parasolletje aan het zwembad of onderhandelt met hoteleigenaren (mijn moeder deed allebei en volgens mij ook wel eens allebei tegelijk).
Ik ga weleens op reis voor werk en dat vinden mijn kinderen ook niet per se heel leuk, maar ze snappen dat het moet. Mijn zesjarige mist me dan overigens wel. Maar op vakantie is natuurlijk een heel ander verhaal, vakantie met mij vindt mijn zesjarige het allerleukste op aarde zo ongeveer en ze gaat er - gelukkig! - blind vanuit dat ik met haar dus ook het allerleukste op aarde vind. Dus als ik ineens zou zeggen dat zij niet mee mag zou ze zich echt kapot schrikken, en helemaal als ik dan nog uitleg dat zij met een oppas thuis moet blijven en in haar eentje naar school moet en de BSO en ballet en zwemles etc. Ze vindt het al niet leuk als ik zonder haar uit eten ga of ga stappen ofzo, dan wordt ze ook prompt weer 's nachts of 's avonds laat wakker om te checken of ik alweer terug ben.

Ik ken het ook echt niet uit mijn toch wel behoorlijke yuppen-omgeving. Ouders gaan wel regelmatig tripjes maken, maar altijd los van elkaar zodat er altijd 1 ouder thuis is. En dat zijn allemaal ouders van kids in de leeftijd die TO ook zegt te hebben.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
24-02-2022 17:33
Ik denk dat als ik een topic zou openen over mijn hond die ik elk kwartaal niet mee op vakantie neem maar naar een asiel breng de veroordelingen nog heftiger zouden zijn.
En net zo maf: jouw hond. Jij kent hond, kent het asiel, maakt zelf je afweging wat je een goed idee vindt en of dat passend is.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Ik kom er eerljjk voor uit, ik veroordeel het wel, het komt op mij nogal egocentrisch en niet in het belang van de kinderen over. Werkgerelateerd is voor mij zeker anders dan voor de fun. Mensen die zeggen dat het hun kinderen echt helemaal niks uitmaakt en dat de kinderen het begrijpen en het fijn voor hun vinden,zeker in het geval van jongere kinderen en met deze frequentie van funreisjes die TO noemt, die geloof ik gewoon niet, sorry. Denk dat die voor zichzelf recht lullen wat krom is
Alle reacties Link kopieren
Er zijn hordes ouders elk weekend onbeschikbaar omdat ze zelf aan sport doen. Élk weekend, en dan ook nog trainen door de week.
En daar is niks mis mee.

Regelmatig een paar dagen weg zie ik ook geen kwaad in. Niet als er een vertrouwd (en dat kan ook oppas of vrienden of familie zijn) gezicht is.

Mijn ex heeft wel een extreme klap opgelopen van twee keer achtergelaten te worden voor enkele maanden voordat hij vier jaar was. Waar de grens precies ligt weet ik niet, maar mijn grens ligt wel duidelijk veel verder dan bij dit al veroordelen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
24-02-2022 17:33
Ik denk dat als ik een topic zou openen over mijn hond die ik elk kwartaal niet mee op vakantie neem maar naar een asiel breng de veroordelingen nog heftiger zouden zijn.
Dat weet ik wel zeker op dit forum!
Am Yisrael Chai!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven