Opgeven

27-10-2021 14:01 184 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kort maar krachtig: lig in scheiding. Verloopt niet goed. Gesprekken bij mediator gaan moeizaam. Ex lijkt 180 graden gedraaid en is nu de zorgzame en betrokken ouder aan het spelen. Ik kan er niet tegen. Wanneer mag ik opgeven en besluiten dat kinderen beter af zijn zonder mij?
Alle reacties Link kopieren
Dank voor al jullie reacties. Ik reageer straks weer. Krijg het nu even niet voor elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees elders dat de destijds betrokken hulpverlening niet goed verder kwam met jou. Is dat toen gestopt? Je hebt toch hulp nodig. Vragen die je kan stellen is welke hulp wel aan zal sluiten en wat jij kan doen om te kunnen profiteren van hulp. Eventueel een second opinion.

Ook kan je hulp vragen die zich richt op psychisch zieke ouders en hun kinderen. Wat mogelijk is hangt af van het aanbod in je regio, je kan daarnaar vragen bij de huisarts en/of je gemeente.

Bv: https://arkinjeugdengezin.nl/ouders/mij ... an-huis-2/
en:
https://www.nji.nl/interventies/kopopouders
en:
https://richtlijnenjeugdhulp.nl/kopp/in ... or-ouders/
frizz wijzigde dit bericht op 27-10-2021 15:04
12.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
To ik voel je pijn enorm.
Geef niet op. Dit is voor mij een herkenbare situatie, alleen liggen wij niet in een scheiding. Vader van kind speelt ook mooi weer nieuwe relatie en ik zie dat kind vrolijk is en lacht als ik hem ophaal bij vader, zodra kind bij mij is dan is hij huilerig en hangerig en stil.

Ik ben erachter gekomen dat zoon reageert op de emoties die ik heb, als ik gestresst en emotioneel ben, dan is zoon ook emotioneler. Ik probeer nu niet emotioneel te zijn en met volle aandacht voor mijn zoon te zijn. Ik merk echt een verschil in gedrag, hij komt los en is echt blij.

Vecht voor je kinderen, juist nu zou de oermoeder gen aan moeten slaan.
En zoek hulp.
Alle reacties Link kopieren
Kan je moeder niet bijspringen....????
dit lijkt me ook voor jouw wel handig op het moment en wat er gezegd wordt

zoek hulp!!
Is er niemand in jouw omgeving die je een beetje kan ondersteunen TO?

Ouders, vrienden, buren, collega's, kennissen?
Alle reacties Link kopieren
Ga alsjeblieft naar de huisarts en vraag hulp voor jezelf.
En als de gesprekken met de mediator niet goed gaan, zoek dan iemand die aan jouw kant staat, een advocaat bijvoorbeeld. Je verdient het dat er iemand naar jouw belangen kijkt.
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
27-10-2021 14:26
Dat zou een optie zijn.
Er bestaat geen groter verdriet voor een kind dan om een ouder te verliezen.
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
27-10-2021 15:00
Dank voor al jullie reacties. Ik reageer straks weer. Krijg het nu even niet voor elkaar.
Doe niks geks en probeer nu gewoon even alleen nu door te komen.
Alle reacties Link kopieren
TO schakel direct hulp in, jouw kinderen hebben je echt nodig.
Dat je je zo voelt mag en is logisch, maar maakt echt niet dat je minder of niet waardig bent.

You can do this TO ❤
Alle reacties Link kopieren
jo12345 schreef:
27-10-2021 14:06
Nooit. Zoals jij het schrijft klinkt het heel erg onvolwassen en kleuterachtig. Met zo'n houding ga je niks oplossen.
Zeker nog nooit iets meegemaakt in je leven?? Reageer dan niet!
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
27-10-2021 14:45
Ik twijfel omdat ik niet in staat lijkt te zijn er te zijn voor de kinderen.

Jij projecteert jouw gevoel op je kinderen. Je kinderen hebben je nodig, ook voel jij je nu steeds verder zakken in een bodemloze put. Zoek hierbij hulp. Er is geen situatie (minus misbruik, mishandeling) waarin een kind beter af is zonder ouder. Jouw hoofd is nu heel donker, zorg alsjeblieft dat je daar ondersteuning bij krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Wat je nu het allerbeste voor je kinderen kunt doen, is voor jezelf zorgen. Jij bent en blijft hun moeder, wat er ook gebeurt.

Als ze bij vader veilig en verzorgd zijn, dan zou je ervoor kunnen kiezen ze daar een tijdje te laten. Jij hebt dan tijd om voor jezelf te zorgen. Later komt het weer goed, echt!
Alle reacties Link kopieren
Nooit verwacht zoveel reacties te krijgen. Dank jullie wel. Heb niet de energie om op iedereen persoonlijk te reageren. Ik zal proberen op een aantal vragen antwoord te geven.

Allereerst gaat het nu ietsjes beter. De dip van vanmiddag is afgezwakt.
Ik ga de huisarts niet bellen, want daar begrijpen ze me niet.
Therapie loopt totaal niet. Heb niet de kracht om verder te zoeken. Is dat zwak van me? Ja absoluut! Ik zou willen dat ik sterker was om er echt te zijn voor mijn kinderen en mezelf.
Overleg met mijn ex gaat niet want hij gebruikt alles tegen me, als hij dit zou weten dan was het einde zoek.
Mediation lijkt bijna afgerond, vandaar dat ik niet naar een advocaat ga. Ik heb hier wel vaak over getwijfeld, maar dacht in het belang van de kinderen dat niet te moeten doen.
Hulp van omgeving heb ik nauwelijks.

Ik ben me er terdege van bewust dat ik alleen maar dingen zeg en zie die niet kunnen. Ik doe voor mijn idee echt mijn best, maar snap het goed als jullie dit anders zien.

Ik wil jullie bedanken voor jullie berichtjes. Die ga ik vaker teruglezen als ik weer zo’n moment heb dat ik het niet meer zie zitten.
Alle reacties Link kopieren
S-Groot schreef:
27-10-2021 14:27
Vind het wel schrijnend om te lezen dat je wél je kinderen op kunt geven maar niet je zieke relatie die jou ook nog eens in je therapie stoort. Ik hoop dat je toch echt de juiste hulp gaat zoeken en vinden want dit is wel heel erg heftig voor kinderen, een moeder met psychische problemen die hen ook nog op wil geven. Soms kun je niet anders en dat is vreselijk, maar doe wat binnen je macht ligt.
Hoe bedoel je dat mijn zieke relatie mijn therapie stoort?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou absoluut hulp gaan zoeken en niet zo verder, ook al voel je je nu beter. Zoek een therapeut die bij je past en waar jij je fijn voelt!

Qua advocaat: een advocaat kan OOK in het belang van de kinderen zijn. Bijvoorbeeld omdat de belangen dan door externen worden behartigt en dat rust kan brengen.
Alle reacties Link kopieren
Tamsyn schreef:
27-10-2021 14:19
Dat inderdaad!

Dus omdat je bijna-ex nu mooi weer speelt, wil jij de kinderen aan hun lot overlaten?
Echt serieus... Hoe ga je dat voor je zien?
Je laat je kinderen voorgoed bij je ex en kijkt er niet meer naar om. Om dan vele jaren later te horen dat ze uit huis zijn geplaatst en in een pleeggezin zitten, want ja, jij had geen zin meer in je kinderen want je bijna-ex speelde de zorgzame ouder die hij/zij blijkbaar niet is.
De kinderen zullen niet uit huis geplaatst worden als ze alleen bij ex wonen. Ze hebben het niet slecht bij hem. Ook niet als hij teruggaat naar zijn gedrag van tijdens het huwelijk. Hij doet zich nu veel beter voor, maar dat wil niet zeggen dat hij een slechte ouder is.

En zo makkelijk als je het schetst is het niet. Het doet verschrikkelijk pijn wat ik zeg en denk. Ik zie soms geen andere uitweg.
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
27-10-2021 14:25
Je hebt jarenlang alleen voor de kinderen gezorgd, je ex doet nu alsof je gek bent want hij is uiteraard een geweldig zorgzame vader en jij gaat aan jezelf twijfelen en stort in. Is het zoiets? Lieverd, zoek een goede advocaat en stap naar je huisarts voor hulp. Je kinderen hebben je nu en straks nodig, dus zorg dat er iemand voor jou gaat zorgen.
Dit komt keihard binnen, want dit schetst de situatie vrij goed! Alleen ben ik nog niet volledig ingestort. Dat zal nog wel een keer gaan gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
27-10-2021 21:01
Dit komt keihard binnen, want dit schetst de situatie vrij goed! Alleen ben ik nog niet volledig ingestort. Dat zal nog wel een keer gaan gebeuren.

Onderneem alsjeblieft actie en zoek hulp vóórdat je instort.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
27-10-2021 14:31
Lees dan eerst eens wat boeken over kinderen die hun ouder zijn verloren door suïcide, of kijk hier eens naar:
https://www.google.nl/amp/s/amp.nos.nl/ ... reken.html
Heb ik al eerder gedaan. Net zoals gelezen over kinderen die een vechtscheiding hebben meegemaakt of een ouder hebben die psychisch niet in orde zijn . Ik kom er niet uit wat meer schade toebrengt.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
27-10-2021 14:29
De kinderen hebben jou sowieso nodig. Hoe groot je rol is in de opvoeding laat je afhangen van wat in het belang is van je kinderen: dat kan van 50/50 tot een uurtje/dagdeel in de week.
Als je nu erg weinig aankan of niet in staat bent te voorzien in de behoeften van je kind kan jouw rol nu klein zijn en dan ga je aan jezelf werken. Zelfs als kinderen jou niet zo erg veel zien is het voor hen belangrijk dat het goed gaat met jou. Dat helpt hen in hun ontwikkeling. En als het beter gaat kan je rol weer groter worden.

Heb je hier iets aan?
Ik begrijp je redenatie en als ik een sprankje vertrouwen in mijn ex had, zou ik dat ook voorstellen bij hem. Helaas zie ik die mogelijkheid niet. Hij zal het alleen maar tegen me gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Lariba schreef:
27-10-2021 14:52
Nogmaals: Heb je iemand die naast jou staat in dit verhaal? (Zowel het juridische deel als jouw eigen gezondheid.) Deze zomer werd er al over therapie gesproken, wat is daarmee gebeurd?
Niemand die naast me staat juridisch. Ga wel een second opinion vragen voordat ik het convenant en ouderschapsplan teken.
Therapie verloopt traag / slecht. Geen energie of kracht om hiermee aan de slag te gaan en iets anders te zoeken.
In mijn omgeving weinig mensen die me willen en kunnen steunen.
Alle reacties Link kopieren
Butterfly_fly schreef:
27-10-2021 21:03
Heb ik al eerder gedaan. Net zoals gelezen over kinderen die een vechtscheiding hebben meegemaakt of een ouder hebben die psychisch niet in orde zijn . Ik kom er niet uit wat meer schade toebrengt.

Zelfmoord is onomkeerbaar. Jij kan uit dit dal komen en weer (meer) in contact komen met je kinderen. Je kan praten over vechtscheidingen als ze ouder zijn, de relatie tussen jou en je ex kan anders worden, het leven evolueert. Je weet nu niet hoe, maar er zit beweging in. Bij zelfmoord ben je voorgoed weg en blijven je kinderen met emoties en vragen achter die ze nooit meer in een gesprek met jou kunnen laten beantwoorden.
Alle reacties Link kopieren
Wat je nu voelt en hoe je je voelt, zijn je emoties. Dat ben jij niet. Laat die gevoelens er zijn, maar niet jou overnemen. Het zijn gevoelens, gedachten.
En kinderen voelen jouw emoties en het is toch een pittige tijd? Het zou raarder zijn als je nu heppiedepeppie bent. Je hoeft alleen hun moeder te zijn. Aanwezig te zijn. Daarin kun je nooit falen. En prijs jezelf voor ieder dingetje dat wel lukt. Een spelletje spelen, film kijken. Ook al lijkt jouw ex er een wedstrijdje beste ouder van te maken, het feit dat jij de moeder van je kinderen bent, is genoeg. Brand jezelf niet af, leg jezelf geen druk op.
Alle reacties Link kopieren
Hoe moeilijk het ook is, hoe zwart de dag is. Of hoe verdrietig je ook voelt. Of hoe boos je bent. Noem maar op. Dat is nu maar weet ook dat er meer is dan alleen die emoties. Een lach op het gezicht van je kinderen, een knuffel of lieve woorden. Er is meer dan alleen nu en vandaag. Probeer dat voor ogen te houden. Je bent sterk, je mag er zijn, je bent er en nu is het tijd om regie te nemen over je eigen leven. Werkt therapie niet, kijk naar andere oplossingen. Kijk naar wat je wel kan doen of waar je behoefte aan heb. Zorg dat je je beter voelt en echt denk aan jezelf. Dikke knuffel!
Alle reacties Link kopieren
Zoek wel hulp, desnoods bij dames die jouw gevoel herkennen. Dames die door hetzelfde heen zijn gegaan.

Zeker als je niet voor de huisarts en de psych wil gaan.

Juist voor jouw kids moet je hier mee aan de slag. Again, you can do this!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven