Kinderen
alle pijlers
oppaskindje (nichtje) huilt veel, mist duidelijk d"r moeder
dinsdag 15 mei 2007 om 11:53
Hallo,
Ik heb een lastig probleem, vind ikzelf.
Ik pas elke week 1 dag (de dinsdag) op het dochtertje van mijn schoonzus en zij op donderdag op mijn zoon. Op maandag is mijn zoon de hele dag bij opa en oma en mijn nichtje een halve dag. Op de woensdag is nichtje ook een halve dag bij opa en oma. Mooi geregeld zou je zeggen.
Is het ook! Alleen een ding....
Mijn zoon is erg aanwezig en druk, maar kan prima bij een ander zijn. Geen probleem. Hij is nu 16,5 maanden.
Nichtje is 9 maanden en ik pas al op vanaf dat haar moeder weer moest werken dus, ik geloof dat zij toen 3,5 mnd was. Ging allemaal goed in het begin, is een makkelijk kind en kan zich prima vermaken (dit in tegenstelling tot mijn zoon, maar goed!)
Nu het volgende:
Ik merk dat sinds ongeveer de laatste paar maand zij heel huilerig is. Ze schrikt ook van het minste of geringste (bijv. als mijn zoontje iets op de grond gooit) en dan is het weer brullen! Zelfs op schoot is ze dan moeilijk stil te krijgen...
Ik heb het vermoeden dat zij heel erg haar mama mist. Alleen op de dagen dat ze bij opa en oma is, heeft ze dit niet zo erg. Nu is dat ook maar een halve dag, maar toch.
Wanneer zij dus op donderdag thuis is bij haar mama en mijn zoon is daar dan ook, gaat het prima.
Dus denk ik dat ze idd haar mama mist.
Wie herkent dit of heeft tips?
Ik weet het nl. niet meer, maar vind het erg vermoeiend zo.
Nichtje blijkt gewoon een erg gevoelig meisje te zijn, dat is op zich niet erg. Maar hoe kan ik daar het beste mee omgaan? Als ze een hele dag bijna huilt en dat gaat hard soms, dan vind ik het niet leuk meer...
Ik heb een lastig probleem, vind ikzelf.
Ik pas elke week 1 dag (de dinsdag) op het dochtertje van mijn schoonzus en zij op donderdag op mijn zoon. Op maandag is mijn zoon de hele dag bij opa en oma en mijn nichtje een halve dag. Op de woensdag is nichtje ook een halve dag bij opa en oma. Mooi geregeld zou je zeggen.
Is het ook! Alleen een ding....
Mijn zoon is erg aanwezig en druk, maar kan prima bij een ander zijn. Geen probleem. Hij is nu 16,5 maanden.
Nichtje is 9 maanden en ik pas al op vanaf dat haar moeder weer moest werken dus, ik geloof dat zij toen 3,5 mnd was. Ging allemaal goed in het begin, is een makkelijk kind en kan zich prima vermaken (dit in tegenstelling tot mijn zoon, maar goed!)
Nu het volgende:
Ik merk dat sinds ongeveer de laatste paar maand zij heel huilerig is. Ze schrikt ook van het minste of geringste (bijv. als mijn zoontje iets op de grond gooit) en dan is het weer brullen! Zelfs op schoot is ze dan moeilijk stil te krijgen...
Ik heb het vermoeden dat zij heel erg haar mama mist. Alleen op de dagen dat ze bij opa en oma is, heeft ze dit niet zo erg. Nu is dat ook maar een halve dag, maar toch.
Wanneer zij dus op donderdag thuis is bij haar mama en mijn zoon is daar dan ook, gaat het prima.
Dus denk ik dat ze idd haar mama mist.
Wie herkent dit of heeft tips?
Ik weet het nl. niet meer, maar vind het erg vermoeiend zo.
Nichtje blijkt gewoon een erg gevoelig meisje te zijn, dat is op zich niet erg. Maar hoe kan ik daar het beste mee omgaan? Als ze een hele dag bijna huilt en dat gaat hard soms, dan vind ik het niet leuk meer...
dinsdag 15 mei 2007 om 12:00
Als het eerst wel goed ging, denk ik dat dit een fase is waar ze doorheen moet, veel kindjes hebben rond die leeftijd een tijd dat ze eenkennig zijn en specifiek aan 1 persoon (meestal natuurlijk de moeder of vader) 'hangen'. Op zich een goede ontwikkeling, het betekent dat ze zich goed hecht aan haar moeder en dat ze ook begrijpt dat jij die moeder dus niet bent, maar ja, voor jou wel lastig natuurlijk.
Ik heb geen oplossing helaas, ze is nog te klein om haar echt dingen uit te gaan leggen en zo, maar ik heb wel het vermoeden dat het weer overgaat (al weet ik niet hoe lang dat duurt, dat verschilt nogal per kind in mijn ervaring).... Succes!
Ik heb geen oplossing helaas, ze is nog te klein om haar echt dingen uit te gaan leggen en zo, maar ik heb wel het vermoeden dat het weer overgaat (al weet ik niet hoe lang dat duurt, dat verschilt nogal per kind in mijn ervaring).... Succes!
dinsdag 15 mei 2007 om 14:02
CD, 9 maanden is wel de leeftijd dat ze eenkennig worden over het algemeen. Waarom denk je zelf dat het iets anders is? Omdat ze een gevoelig meisje is? Dan zal ze misschien in deze periode alleen nog maar gevoeliger worden misschien. Nou ja leuk is het niet want je hebt dan 2 handenbindertjes in plaats van 1 en het is ook wel zielig natuurlijk.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 15 mei 2007 om 14:05
Eigenlijk is ze al zo sinds ze een maand of 6 is, dus ik denk toen het besef begon van de mensen om haar heen...
Ze is wel wat eenkenning, maar niet echt bij mij. Ze ziet me vaak genoeg!
Nou ja, ze is verder wel makkelijk als ze niet huilt, dus dat scheelt. Maar lastig is het idd, want zoonlief is echt een vreselijke handenbinder... vooral in deze klimfase.. niks is meer veilig :( Hij kan zelfs de eetstoel al opklimmen zonder hulp..
Ze is wel wat eenkenning, maar niet echt bij mij. Ze ziet me vaak genoeg!
Nou ja, ze is verder wel makkelijk als ze niet huilt, dus dat scheelt. Maar lastig is het idd, want zoonlief is echt een vreselijke handenbinder... vooral in deze klimfase.. niks is meer veilig :( Hij kan zelfs de eetstoel al opklimmen zonder hulp..
dinsdag 15 mei 2007 om 14:16
Hoi! Lastig probleem, maar het gedrag wat jij omschrijft herken ik wel heel erg bij mijn eigen zoontje. Vooral het snelle schrikken viel me gelijk op!
Mijn zoontje is nu 6 maanden en ook érg gevoelig. Heb je wel eens van hoogsensitiviteit gehoord? Klinkt een beetje zweverig, maar ik herken mijn zoontje helemaal in de kenmerken die bij hoogsensitiviteit horen.
Google maar eens op "hoogsensitieve kinderen", dan vind je er genoeg over.
Je kunt het gevoelig noemen of hoogsensitief, maar kan het niet zijn dat jouw nichtje zo'n kindje is? In combinatie met de beruchte verlatingsangstperiode kan dit heel moeilijk voor haar zijn.
Wat bij mijn zoontje heel goed werkt is rust en regelmaat. Je moet hem altijd rustig benaderen, niet te druk doen en zorgen dat hij voldoende aan zijn rust toekomt. Slaapkamertje donker maken, geen herrie en vooral op tijd op bed leggen. Echt bij de allereerste vermoeidheidssignalen en soms zelf wel eerder.
Ik zorg dat we max. 1 uitje per dag hebben en probeer hem zoveel mogelijk in zijn ritme te houden. Soms kan dit natuurlijk niet, maar dan zorg ik dat we de dag erna vrij houden.
Het klinkt allemaal misschien een beetje mutserig en overbezorgd maar geloof me, als we dit niet doen en we "overprikkelen" hem, dan huilt hij dus ook heel veel en is hij compleet uit zijn doen. Passen we bovenstaande techniek toe, dan is het het makkelijkste mannetje van de hele wereld!
Ik hoop dat je er iets aan hebt. Het is natuurlijk niet je eigen kindje, maar bespreek het ook eens met haar moeder hoe zij thuis met haar dochtertje omgaat. Succes!
Mijn zoontje is nu 6 maanden en ook érg gevoelig. Heb je wel eens van hoogsensitiviteit gehoord? Klinkt een beetje zweverig, maar ik herken mijn zoontje helemaal in de kenmerken die bij hoogsensitiviteit horen.
Google maar eens op "hoogsensitieve kinderen", dan vind je er genoeg over.
Je kunt het gevoelig noemen of hoogsensitief, maar kan het niet zijn dat jouw nichtje zo'n kindje is? In combinatie met de beruchte verlatingsangstperiode kan dit heel moeilijk voor haar zijn.
Wat bij mijn zoontje heel goed werkt is rust en regelmaat. Je moet hem altijd rustig benaderen, niet te druk doen en zorgen dat hij voldoende aan zijn rust toekomt. Slaapkamertje donker maken, geen herrie en vooral op tijd op bed leggen. Echt bij de allereerste vermoeidheidssignalen en soms zelf wel eerder.
Ik zorg dat we max. 1 uitje per dag hebben en probeer hem zoveel mogelijk in zijn ritme te houden. Soms kan dit natuurlijk niet, maar dan zorg ik dat we de dag erna vrij houden.
Het klinkt allemaal misschien een beetje mutserig en overbezorgd maar geloof me, als we dit niet doen en we "overprikkelen" hem, dan huilt hij dus ook heel veel en is hij compleet uit zijn doen. Passen we bovenstaande techniek toe, dan is het het makkelijkste mannetje van de hele wereld!
Ik hoop dat je er iets aan hebt. Het is natuurlijk niet je eigen kindje, maar bespreek het ook eens met haar moeder hoe zij thuis met haar dochtertje omgaat. Succes!
dinsdag 15 mei 2007 om 14:29
He ja, laten we het meteen maar op hoogsensitiviteit gooien. Je hebt vast een indigo-kind, of wat andere leuke termen.
Waarom ga je er zo vanuit dat ze haar moeder mist? Je zet het al in je topictitel: 'mist duidelijk haar moeder'. Ik proef een beetje dat je het advies wil horen dat moeder beter zelf voor haar kind kan gaan zorgen, maar misschien heb ik het mis. Ik sluit me i.i.g. aan bij een paar vorige spreeksters, die stelden dat het meisje in een fase zit waar ze even 'doorheen' moet, toch een fase van eenkennigheid, doordat ze zich ineens bewust worden van hun omgeving en weten wie hun moeder en vader zijn. Het ene kind heeft dat sterker dan het andere, en wisselend in verschillende situaties. Ik snap niet zo goed waarom je dat bij voorbaat al uitsluit.
Waarom ga je er zo vanuit dat ze haar moeder mist? Je zet het al in je topictitel: 'mist duidelijk haar moeder'. Ik proef een beetje dat je het advies wil horen dat moeder beter zelf voor haar kind kan gaan zorgen, maar misschien heb ik het mis. Ik sluit me i.i.g. aan bij een paar vorige spreeksters, die stelden dat het meisje in een fase zit waar ze even 'doorheen' moet, toch een fase van eenkennigheid, doordat ze zich ineens bewust worden van hun omgeving en weten wie hun moeder en vader zijn. Het ene kind heeft dat sterker dan het andere, en wisselend in verschillende situaties. Ik snap niet zo goed waarom je dat bij voorbaat al uitsluit.
dinsdag 15 mei 2007 om 14:36
Nou ja Dropje, waar slaat dát nou weer op???
TO vraagt om advies en ik schrijf gewoon op wat mijn ervaringen zijn.
Vind dit een héle rare en overdreven reactie!
Tuurlijk mist ze haar moeder en als het inderdaad een gevoelig/hooggevoelig kindje is (hoe je het zelf wilt noemen) dan moet dat best heel moeilijk voor dat meisje zijn.
TO vraagt om advies en ik schrijf gewoon op wat mijn ervaringen zijn.
Vind dit een héle rare en overdreven reactie!
Tuurlijk mist ze haar moeder en als het inderdaad een gevoelig/hooggevoelig kindje is (hoe je het zelf wilt noemen) dan moet dat best heel moeilijk voor dat meisje zijn.
dinsdag 15 mei 2007 om 14:42
dinsdag 15 mei 2007 om 14:52
Tazzmania, sorry, maar termen als hoogsensitiviteit vind ik echt een zwaar geitenwollensokkengehalte hebben, en bovendien teveel in hokjes denkend. Van mij mag je er heilig in geloven hoor, maar verwacht niet dat iedereen erin meegaat.
Maleficient, mijn vraag was oprecht, ik krijg de indruk dat t.o. het momenteel (te) zwaar heeft met twee van die bewerkelijke kinderen en dus misschien liever de zorg even niet meer alleen heeft. Prima dat jij t.o. kent van een ander topic, maar ik ga af op wat ik hier lees, want ik ken haar verder niet. Maar om af te sluiten met tips: ik denk dat ik zelf in deze situatie voor mijn eigen kind de box zoveel mogelijk zou gebruiken, en zorgen dat het nichtje goed slaapt en iets bij zich heeft dat gedragen werd door haar moeder, om i.i.g. haar geur bij zich te hebben.
Maleficient, mijn vraag was oprecht, ik krijg de indruk dat t.o. het momenteel (te) zwaar heeft met twee van die bewerkelijke kinderen en dus misschien liever de zorg even niet meer alleen heeft. Prima dat jij t.o. kent van een ander topic, maar ik ga af op wat ik hier lees, want ik ken haar verder niet. Maar om af te sluiten met tips: ik denk dat ik zelf in deze situatie voor mijn eigen kind de box zoveel mogelijk zou gebruiken, en zorgen dat het nichtje goed slaapt en iets bij zich heeft dat gedragen werd door haar moeder, om i.i.g. haar geur bij zich te hebben.
dinsdag 15 mei 2007 om 17:09
Oh, nou, ik ben absoluut geen geitenwollensokkenfiguur hoor, verre van dat zelfs ;) Maar ik weet wel absoluut zeker dat er zoiets is als hoogsensitiviteit. Misschien weet je er niet zoveel van af en verwar je het met helderziendheid ofzo? Vind het iniedergeval niet zo fijn om gelijk zo aangevallen te worden als ik alleen maar probeer om tips te geven en te helpen. Maar jouw tip van meisje veel proberen te laten slapen en eigen kind in de box vind ik helemaal zo gek nog niet hoor! Zoiets opperde ik ook al, alleen in andere woorden.
dinsdag 15 mei 2007 om 20:25
Mal: wat lief dat je het voor me "opneemt" zeg! :R En idd, ik ben dol op dat meisje en vind het zo sneu dat ze zo moet huilen steeds... Kan haar dan maar moeilijk troosten en ga dan aan mezelf twijfelen!
Dropje, bedankt voor je reacties en je tip van mijn zoontje vaker in de box zetten... Helaas gaat die vlieger niet op... mijn zoon wil absoluut niet in de box (nooit gewild ook), brult dan alles bij elkaar! (en ik zit niet te wachten op 2 huilende kids ;))...
Ik laat nichtje ook vaak slapen, tenminste, ik leg haar vaker in bedje, al is het alleen maar voor haar eigen rust... maar ja, dat vind ik ook best sneu! Ze slaapt ook niet veel, smorgens even en dan 's middags nog een keer.
Tazzmania: bedankt ook voor je reactie! Op zich heeft zij niet bijzonder veel regelmaat nodig enzo zoals jij dat beschrijft, ze is juist veel vrolijker als haar moeder veel met haar weg gaat, dan slaapt ze ook beter!
Denk niet dat het dus een hoogsensiviteit is, maar zal er nog es op googlen.
Vanmiddag was ik met schoonzusje en nichtje mee naar het consultatiebureau en ook daar was nichtje snel huilerig, zelfs bij d'r eigen moeder dus... toen ze op de weegschaal moest, toen ze onderzocht werd door de arts....
Heb dus niet het idee dat het aan mij ligt, dat scheelt al!
Nou ja, ik denk dat het gewoon ook wennen is voor haar... en ze is nog heel jong natuurlijk!
Maar tips zijn natuurlijk altijd welkom!
Dropje, bedankt voor je reacties en je tip van mijn zoontje vaker in de box zetten... Helaas gaat die vlieger niet op... mijn zoon wil absoluut niet in de box (nooit gewild ook), brult dan alles bij elkaar! (en ik zit niet te wachten op 2 huilende kids ;))...
Ik laat nichtje ook vaak slapen, tenminste, ik leg haar vaker in bedje, al is het alleen maar voor haar eigen rust... maar ja, dat vind ik ook best sneu! Ze slaapt ook niet veel, smorgens even en dan 's middags nog een keer.
Tazzmania: bedankt ook voor je reactie! Op zich heeft zij niet bijzonder veel regelmaat nodig enzo zoals jij dat beschrijft, ze is juist veel vrolijker als haar moeder veel met haar weg gaat, dan slaapt ze ook beter!
Denk niet dat het dus een hoogsensiviteit is, maar zal er nog es op googlen.
Vanmiddag was ik met schoonzusje en nichtje mee naar het consultatiebureau en ook daar was nichtje snel huilerig, zelfs bij d'r eigen moeder dus... toen ze op de weegschaal moest, toen ze onderzocht werd door de arts....
Heb dus niet het idee dat het aan mij ligt, dat scheelt al!
Nou ja, ik denk dat het gewoon ook wennen is voor haar... en ze is nog heel jong natuurlijk!
Maar tips zijn natuurlijk altijd welkom!
dinsdag 15 mei 2007 om 21:28
Het rood gemaakte stukje verbaast me erg, moet ik zeggen. Je zoontje wil niet in de box??? This is your wake-up call, JIJ bent de baas hoor! Leert 'ie vanzelf af als je hem een poosje in de box laat liggen. Hoe doe je dat als je even boven moet zijn, of in een andere kamer, laat je hem dan gewoon alleen over de grond kruipen/lopen? Ik snap best dat je niet met twee huilende kinderen wilt zitten, maar het is toch een impasse die je moet zien te doorbreken, hoe vervelend het ook is. En ik weet hoe je je voelt, ik heb een tweeling waarvan er een (de jongedame van het duo) een huilbaby was. Als een van de twee niet je eigen kind is, is het nog net een graadje lastiger, denk ik, met het kind van een ander ben je toch nog net wat voorzichtiger.
Bovendien is het niet sneu om een baby van 9 maanden vaak in bed te leggen, al is het maar om te rusten. Ze slaapt niet veel zeg je, zou het misschien daardoor komen dat ze zo huilerig is? Natuurlijk heeft het ene kind meer slaap nodig dan het andere, maar een kind dat echt weinig slaap nodig heeft, is over het algemeen wel vrolijk en alert als het wakker is.
Andere optie is dat het meisje een nieuwe ontwikkelingsfase doormaakt, zou best eens kunnen als ze ook bij haar moeder huilerig is. Als ze daardoorheen is, zul je merken dat ze ineens meer kan, groter lijkt te zijn geworden.
Maar echt, jij bepaalt de dagindeling voor die twee, niet zijzelf. Klinkt makkelijker dan het is, maar probeer zo consequent mogelijk te zijn in het op bed leggen en laten liggen, en laat je zoontje niet zijn gang gaan als je geen zin hebt in gehuil (ik weet niet of dat het geval is, maar ik kan het me voorstellen). Sterkte!
woensdag 16 mei 2007 om 17:02
Ik herken het wel van mijn middelste. Vrijwel hetzelfde verhaal; ze ging vanaf dat ze 3, 4 maanden was 1 dag in de week naar haar tante en dat ging goed tot ze een maand of 8, 9 was.
Ze was ook niet echt eenkennig en als haar tante bij ons was of ze haar op een verjaardag zag was het allemaal prima en gezellig, maar als ze daar was had ze het heel moeilijk. Dat ging zo ver dat ze gewoon vertikte haar jas uit te doen en in de maxi cosi bij de voordeur ging zitten, mijn schoonzus mocht dan niet eens aan haar komen.
Eenkennigheid was het dus idd. niet, verlatingsangst volgens mij wél.
Ik denk dat ze vanaf dat moment heel goed besefte dat wij weg waren maar nog niet wist dat we ook weer terug zouden komen en wanneer.
Een echte oplossing hebben wij ook niet gevonden, wel gewoon doorgezet. En na een paar maanden was het weer over en daarna vond ze het geweldig om er heen te gaan.
Ze was ook niet echt eenkennig en als haar tante bij ons was of ze haar op een verjaardag zag was het allemaal prima en gezellig, maar als ze daar was had ze het heel moeilijk. Dat ging zo ver dat ze gewoon vertikte haar jas uit te doen en in de maxi cosi bij de voordeur ging zitten, mijn schoonzus mocht dan niet eens aan haar komen.
Eenkennigheid was het dus idd. niet, verlatingsangst volgens mij wél.
Ik denk dat ze vanaf dat moment heel goed besefte dat wij weg waren maar nog niet wist dat we ook weer terug zouden komen en wanneer.
Een echte oplossing hebben wij ook niet gevonden, wel gewoon doorgezet. En na een paar maanden was het weer over en daarna vond ze het geweldig om er heen te gaan.
woensdag 16 mei 2007 om 18:14
Ik heb geen oplossing voor je maar wil je alleen even zeggen dat ik hoop dat het snel beter gaat en dat je vooral niet naar superopvoedsters als dropje moet luisteren.
Heerlijk voor haar dat ze weet wat goed en fout is,(Vooral fout dus. Geitenwollensokken zijn fout. Kind niet laten huilen is fout etc.) maar ik geef je helemaal gelijk. Als jouw zoontje niet in de box wil dan hoeft dat toch niet als jij je daar goed bij voelt?
Ik wordt als een erg strenge moeder gezien maar als mijn kind ergens ongelukkig van wordt hoeft ze dat niet. Er komen nog genoeg dingen in haar leven die perse moeten.
Dropje haar opvoeding is dus volgens mij niet zaligmakend.
Succes met je nichtje!
Heerlijk voor haar dat ze weet wat goed en fout is,(Vooral fout dus. Geitenwollensokken zijn fout. Kind niet laten huilen is fout etc.) maar ik geef je helemaal gelijk. Als jouw zoontje niet in de box wil dan hoeft dat toch niet als jij je daar goed bij voelt?
Ik wordt als een erg strenge moeder gezien maar als mijn kind ergens ongelukkig van wordt hoeft ze dat niet. Er komen nog genoeg dingen in haar leven die perse moeten.
Dropje haar opvoeding is dus volgens mij niet zaligmakend.
Succes met je nichtje!
woensdag 16 mei 2007 om 19:41
* proest *
Neele, niemands manier van opvoeden is zaligmakend, alleen heeft t.o. duidelijk een probleem met twee baby's die ieder een eigen willetje hebben, en wellicht is een andere aanpak effectiever, zoals simpelweg de box gebruiken. Het gaat er bij mij gewoon niet in dat als een baby huilt op het moment dat het iets 'moet', er meteen wordt gedacht 'mijn kind wil het niet'. Ik hoor en lees dat wel vaker en ik vind het vreemd. Natuurlijk is zo'n box in het begin vreemd, maar met speeltjes in de buurt en niet te vergeten mamma of pappa went dat snel hoor. Ik vind zeker dat 'men' tegenwoordig veel te snel toegeeft aan wat men denkt dat het kind aangeeft. Bij de eerste kik oppakken werkt misschien als je maar voor 1 kind hoeft te zorgen, maar wat doe je dan als je er 2 hebt die huilen en aandacht willen? Je kunt er toch maar 1 tegelijk oppakken, en ze zijn geen van beide op de leeftijd dat ze dat kunnen snappen. Ergo: je moet er op dat moment 1 laten huilen, hoe vervelend dat ook is. En het gekke is: ook daar wennen ze aan.
Sure, als jij alleen het negatieve van mijn postings wil lezen, be my guest. Ik kan inderdaad niet tegen gezever over natuurgeneeskunde, hoogsensitiviteit en nog meer van die kreten, shoot me. Voor de rest probeer ik alleen t.o. tips te geven over hoe het ook kan, als je voor 2 baby's moet zorgen. Maar ze hoeft niet te luisteren hoor. Vooral niet.
