opvoeden, hoe doe je dat eigenlijk?

21-09-2007 08:33 47 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn bengel is inmiddels bijna 9 maanden en is met recht een bengel te noemen. Hij tijgert de hele kamer door en zit aan dingen waar hij niet aan mag komen. Het is een ontzettend druk mannetje. Werkelijk alles moet hij zien en hij begint vaak te jengelen als hij ergens niet aan mag komen. Éen superactief kind.



Alle kinderen hebben grenzen nodig. Hoe doe je dat eigenlijk? Steeds nee zeggen als ze ergens aankomen? En wat doe je wanneer ze er dan juist wel aan blijven zitten? Wanneer geef je straf, en voor welke dingen juist wel en niet. Ik vind het best lastig. Ben niet altijd even geduldig, dus zelfs nu al, nu hij zo klein is kan ik soms mijn geduld verliezen wanneer ik hem voor de 5e keer afgeleid heb omdat hij ergens niet aan mag zitten.



Nu snapt mijn zoon me misschien nog niet. Wanneer hij wat meer gaat begrijpen en dus bijvoorbeeld bewust aan dingen zit waarvan hij weet dat het niet mag, hoe ga je daarmee om? Wanneer verliezen jullie je geduld?
Alle reacties Link kopieren
9 maanden is nog wat vroeg om echt op te gaan voeden, maar je legt wel de basis en consequent nee zeggen is wel t beste. of gewoon hetgeen waar hij niet aan mag komen wegzetten of onaantrekkelijk maken. Ik weet niet meer precies wanneer het opvoeden van zoon begon, maar ik weet wel dat consequent zijn erg belangrijk is, vanaf de eerste dag.



Toen hij enigszins ging snappen wat nee betekende, zo rond een jaar geloof ik, heb ik hem ook altijd voor 'straf' in de keuken gezet. Als hij dan helemaal terug moest tijgeren naar de plek waar ik hem had weggehaald, ging de lol er snel af. Later heb ik hem op de mat gezet alshij stout was, en dat zet ik m nog steeds.

Ik dreig er ook mee: ik waarschuw en zeg hem er direct achteraan dat als hij neit luistert, hij op de mat gaat zitten. En dat werkt.



Zodra ze in een heel vroeg stadium jouw grenzen al leren kennen heb je al een slagje gewonnen als het echt opvoeden begint.



Tot die tijd zul je gewoon moeten doorgaan zoals je t nu doet, klinkt prima!



Oh en wat betreft moe worden van corrigeren, weghalen en straf geven: dagelijks. En na de veertiende keer in de gang op de mat zetten merk ik ook dat ik t armpje steeds wat harder vastpak.... Maar ook dat is volgens mij logisch, je bent er op een gegeven moment gewoon klaar mee.
anoniem_28460 wijzigde dit bericht op 21-09-2007 08:55
Reden: was nog wat vergeten
% gewijzigd
Geloof me, je zoon zal het heus wel snappen als hij ergens niet aan mag zitten. Wegpakken ( je zoon dus, niet je spullen), en duidelijk NEE zeggen.



Een heel betoog van: Doe-dat-nou-maar-niet-lieve-schat-want-dan-worden-papa-en-mama-boos-en-misschien-doe-je-je-wel-zeer-want-dat-kan-heel-gevaarlijk-zijn werkt niet.



Nu hij negen maanden is moet je inderdaad beginnen met "africhten", want echt, je wilt toch niet dat ze over een half jaar over je heen lopen ?
Consequent blijven, maar de hele tijd nee zeggen, daar word je vanzelf horendol van. In no time voel je je politieagent.



Wij pakten het aan door het positiever te benaderen. "laat maar los", ' deur zelf open gedaan? Wat word je groot! Doe nu maar weer dicht'. "Als je in boekjes wilt scheuren, mag dat in deze boekjes (oude folders, etc), niet in die.





Werkt als een trein, en het voordeel is dat 'nee' z'n kracht behoudt, voor als je het echt nodig hebt. Als ze de straat oprennen enzo.
Alle reacties Link kopieren
Consequent is idd een goede basis. Voor de rest duidelijkheid. Mag hij van papa niet aan de afstandsbediening zitten ? Dan ook niet van mama.

Afleiden. Zoon zit hier nogal graag aan Vriend zn dvd collectie, en dat mag niet. Ik haal hem weg en zeg, Nee E. Vervolgens ga ik een stuk verderop zitten met hem en met zn blokken spelen. Na een minuutje kan ik weer opstaan en speelt zoon rustig verder. Soms zet ik hem ook terug in de box. Als ik een paar keer zoon heb weggeplukt van bijv. de dvd's. Dan zet ik hem in de box. Na een minuutje mekkeren gaat hij dan meestal spelen :)

Het is even doorbijten. Maar op een moment leert hij het wel. :)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Regel 1 in de opvoeding Nooit aan anderen vragen hoe je moet opvoeden.

Door schade en schande zul je het vanzelf leren, net als ieder ander. Doe wat je voelt en hoe jij het, met je partner, wilt aanpakken.



(Want anders moet ik al die eerder gegeven stellingen weerleggen

-zoals dat het bij mijn kind niet werkt, zo'n straf-mat/tree/hoek/gang, en dat ik ervan overtuigd ben dat kindjes van 9 maanden heus door kunnen hebben wat Nee inhoudt-

en daar heb je helemaal niks aan. Bovendien weten wij niet of jij het juist wel goed vindt als je kind in je godsdure medische enceclopedie scheurt of de pot pindakaas tegen het behang smeert.)
Gewoon dóen. Wat kunnen anderen nou over een kind zeggen dat ze niet kennen, dat voel je zelf toch wel het beste aan?



En over je vraag: ik heb in de afgelopen elf maanden en elf dagen en elf uur nog geen een keer mn geduld verloren.
Alle reacties Link kopieren
opvoeden, hoe doe je dat eigenlijk?



Zelf beslissingen nemen die op dat moment voor jou de juiste zijn.
Als je loslaat, heb je twee handen vrij.
Alle reacties Link kopieren
krokusje schreef op 21 september 2007 @ 08:33:

. Ben niet altijd even geduldig, dus zelfs nu al, nu hij zo klein is kan ik soms mijn geduld verliezen wanneer ik hem voor de 5e keer afgeleid heb omdat hij ergens niet aan mag zitten.







ik pik dit stukje er nog even uit. Als je weet dat je je geduld gaat verliezen, laten we zeggen na 4 x hem weghalen, zou ik hem dus in de box zetten. Heb jij je handen even vrij , kan hij even zelf spelen in de box, en daarna nieuwe ronde nieuwe kansen.



Maar, dat is hoe ik het zou doen he, geen garantie dat het bij jullie ook werkt X-D
anoniem_554 wijzigde dit bericht op 21-09-2007 09:38
Reden: Vertel ik NIET
% gewijzigd
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Hear hear Kjong. En Fleur. En Vish.
En als je het echt niet meer ziet zitten: Glenn Mills. Niks geen gezeik met Jo Frost.
Als je nu al je geduld verliest dan wordt het nog lachen als ze 2 zijn (en kunnen rennen en OostIndisch doof zijn) X-D



Ik was bij mijn dochter (de eerste) veel geduldiger. Bij mijn zoon ben ik er veel sneller klaar mee. Ook omdat hij erg inventief is in het verzinnen van dingen die niet mogen. Hij heeft bijvoorbeeld zo'n 500 verboden dingen die hij met een beker drinken kan uithalen. Doodvermoeiend. Straffen werkt amper. Ik heb kinderen die bijzonder ongevoelig zijn voor strafhoek/stoel/mat/plaats whatever. Het dóet ze gewoon niets. Bij dochter is dat niet zo erg want dat is een braaf meisje. Bij zoon is het al wat lastiger. Ik heb mijn grens ietwat verlegd; er zijn een aantal dingen die écht écht niet mogen en dan wordt er opgetreden. En afhankelijk van hoe ze die dag zijn knijp ik hier en daar een oogje dicht. Ook ter zelfbescherming want anders ben ik de hele dag aan het politie agenten.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties.



Consequent proberen we inderdaad te zijn. Ik heb een aantal voorbeelden om mij heen hoe ik het niet wil. Een vriendenstel praat de hele tijd in de bevelende toon tegen hun kinderen. Doe dit, laat dat, geef dit enz enz. Dat vind ik niet prettig.



In de box zetten wanneer ik merk dat ik mijn geduld verlies is wel een goeie.



Ik vind het moeilijker dan ik ooit verwacht had. Gisteren had mijn zoon weer een heftige dag. Dan lijkt niets goed te zijn, zodra hij maar een beetje moe is aan 1 stuk door jengelen. Zowel mijn man als ik waren blij toen het hapje erin was en we hem op bed konden leggen. Gelukkig is ons monstertje een hele goede slaper (knock on wood!). We leggen hem er tegen 19 uur in en hij werd vanochtend om 7 uur wakker.
Alle reacties Link kopieren
moppetoet schreef op 21 september 2007 @ 08:57:

Geloof me, je zoon zal het heus wel snappen als hij ergens niet aan mag zitten. Wegpakken ( je zoon dus, niet je spullen), en duidelijk NEE zeggen.



Een heel betoog van: Doe-dat-nou-maar-niet-lieve-schat-want-dan-worden-papa-en-mama-boos-en-misschien-doe-je-je-wel-zeer-want-dat-kan-heel-gevaarlijk-zijn werkt niet.



Nu hij negen maanden is moet je inderdaad beginnen met "africhten", want echt, je wilt toch niet dat ze over een half jaar over je heen lopen ?
Ehh....Is dit serieus bedoelt?
Krokusje, als hij begint te jengelen als ie maar een beetje moe is, zoals jij het omschrijft, waarom gooi je hem dan niet in bed?
Wat is er raar aan wat Moppetoet schrijft?



Kleine nuance, je zoon zal alleen snappen dat bepaalde dingen niet mogen als jij in dezelfde ruimte bent. Jonge kinderen koppelen verboden aan personen niet aan het voorwerp waar ze niet aan mogen komen.



En de aanhouder wint, dus inderdaad 'nee' blijven zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Nou ja laat ik ook maar een duit in het zakje doen.

Begin maar niet te snel met dat opvoeden,want je moet het nog hèèl lang doen.En het wordt alleen maar moeilijker.

Voor nu.maak je huis gewoon zo kind en mama vriendelijk mogelijk.Dus spullen waar hij niet aan mag komen buiten bereik zetten,en maak het jezelf niet zo moeilijk nu al.

Geef hem dingen waar hij met hartelust mee kan ontdekken. en das meestal geen speelgoed. Een stapel folders om te scheuren,een keukenkastje of lade open zetten met bakjes en lepels e.d, (wel veilige spullen uiteraard) Oude dvdtjes om mee te spelen(de goede gewoon wegzetten),de wasknijper mand etc.

En als het ff teveel wordt voor je,ga lekker wandelen,kan je even uitwaaien,en is je kleintje ook even afgeleid.



Nu vind ik persoonlijk 9 maanden ook een lastige periode,ze kunnen zich ook nog moeilijk alleen en wat langer vermaken,hebben veel aandacht nodig.



Maar voor ieder kind een ander aanpak .

De jongste (2,5) van mij is echt nergens van onder de indruk en heeft een hele sterke eigen wil.

Maar ach,zo was mijn dochter ook die is nu 17 en das best goed gekomen!

Nu lijken sterke eigen wil,niet luisteren,ontdekken, vervelende eigenschappen.

Maar.....later komen ze goed van pas! sterke eigen wil is later een doorzetter! Niet luisteren....Goed voor jezelf op kunnen komen,je mening durven geven.

Ontdekken....Nieuwsgierig,leergierig! Ben er maar vast trots op!!



Maar aan opvoeden wordt echt veel te veel waarde gehecht.

Alsof je met de juiste tactieken een modelkind kan maken,nou,forget it!

Er bestaat ook zo iets als karakter.Dus als je een kind hebt wat makkelijk luistert heb je geluk,heb je zo'n ongeleid projectiel,tsja,dan dikke pech,en dat heeft niet met opvoeden te maken.

Gewoon het goede voorbeeld geven,en als ze ouder worden wat normen en waarden, veiligheid en liefde geven,das op zich al een hele taak.
Alle reacties Link kopieren
Ik volg zoveel mogelijk mijn gevoel, en ja, die geeft ook wel eens aan dat het geduld op is.... ;-)

Ik zou ook alle dingen die weg kunnen en waar hij niet aan mag zitten, weghalen. Dat scheelt jou ook weer kopzorgen en irritatie (en geduld). Bovendien is mijn ervaring ook dat het juist leuk en spannend wordt als je ergens niet aan mag komen...hmm...

Bij mijn zoon geef ik zelfs af en toe een tik op de vingers. Dat doe ik overigens alleen bij zaken waar hij voor de zoveelste keer aanzit, en die gevaarlijk zijn, zoals knoppen van gasfornhuis en stopcontacten.

Verder probeer ik af te leiden, en uit te leggen. Deed ik vanaf het begin, ook al snap zoon dat misschien nog helemaal niet, denk toch dat misschien de toon al waarmee ik dan praat iets duidelijk maakt.

En ja, standaard: probeer consequent te zijn. Ook dat lukt mij niet altijd, maar tis wel waar, als je één keer ja zegt terwijl het anders "nee" was, hebben ze dat direct door en kun je als het ware weer overnieuw beginnen. En dat is helemaal lastig uitleggen! Waarom nu wel en toen niet (of andersom).

Maar nee, makkelijk is anders!



Sterkte en succes!!

Kinke
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 21 september 2007 @ 14:30:

Krokusje, als hij begint te jengelen als ie maar een beetje moe is, zoals jij het omschrijft, waarom gooi je hem dan niet in bed?






Met fleurtje eensch. Als hij al jengelt is het al een beetje te laat. Mss de kleine man eerst eten geven, en naar bed brengen, en dan met je partner eten ? ( of zoals hier, allemaal vrij vroeg eten :) )



Verder vind ik Moppetoets tips ook niet raar hoor.



Oude dvd's om te spelen zou ik dus niet geven. Een kindje kan het verschil natuurlijk nog niet zien tussen oud en nieuw.



Ach iedereen doet het anders. Persoonlijk heb ik nooit dingen weggezet voor mn kinderen, maar ze aangeleerd van "mijn" spulletjes af te blijven ( op olielampjes e.d. na, de echte gevaarlijke dingen) voor de rest leren ze maar dat ze er niet aan mogen komen.



Opvoeden is eigenlijk ontdekken. Ontdekken hoe het het beste werkt voor jullie.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
krokusje schreef op 21 september 2007 @ 08:33:

Werkelijk alles moet hij zien en hij begint vaak te jengelen als hij ergens niet aan mag komen. Éen superactief kind.

Is dit 'superactief'? Klinkt eerder vrij normaal en niet anders dan andere kinderen. Zou het maar raar vinden als mijn kind níet zo was.
Alle reacties Link kopieren
He Krokus, ha ha, leuk he die kleintjes. Ruben heeft al geleerd wat nee betekend. Ik zeg het dan ook heel hard en kijk boos (af en toe moeilijk want z'n koppie ziet er zo lollig uit als hij naar me kijkt of ik het meen). Tja, ze gaan je gewoon testen. Als hij een superuitdagend dagje heeft dan mag hij gewoon lekker een uurtje in zijn bedje spelen, kan ie (bijna) niks uitvreten. Ik probeer wel te zeggen waarom iets niet mag. Snapt ie misschien niet helemaal, maar ik denk dat die kleintjes slimmer zijn als wij soms denken. En als hij het na vier of vijf keer nog doet dan haal ik hem gewoon weg bij hetgene waar hij niet aan mag komen.
Testen?



Heel hard nee zeggen?
Alle reacties Link kopieren
@fleurtje. Het is echt een superactief kind. Er zijn het afgelopen jaar 3 babies in mijn omgeving geboren en zo druk als hij is, zie ik bij niemand. Afgelopen zondag heeft hij voor het eerst een halve minuut tegen me aangelegen, ontspannen. Haha, heb zelfs nog een traantje gelaten omdat ik dat nog nooit meegemaakt had.



Het was werkelijk de eerste keer dat hij dat deed. Het zijn bij hem niet momenten waarop hij heel actief is, maar echt altijd. Behalve als hij op bed ligt. Hij slaapt ook nog best veel overdag. Zeker 4 uur. Is ook geen wonder als je nagaat hoe alert hij altijd is/doet.
Sja, kijk Krokus, daar ga je al.

"Zoals mijn buren/vrienden/zussen/colegea het doen, zo wil ik het niet."

En dan vraag je het dus wel aan hen?

Want zij zijn wij.

Doe het lekker zelf.
Alle reacties Link kopieren
is het raar om tips en ervaringen te vragen kjong? Sommige tips kan ik wel wat mee, met sommige niet. Uiteindelijk haal ik eruit wat voor mij past.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven