Kinderen
alle pijlers
Opvoedtips temperamentvolle baby
woensdag 31 maart 2021 om 12:38
Ons dochtertje van inmiddels bijna zeven maanden is een ondernemende, sociale lachebek maar ook een ontzettend pittige dame die heel goed weet wat ze (niet) wilt en dat ook flink kan laten horen.
Ze wil bijvoorbeeld absoluut niet neergelegd worden om te spelen. Ze houdt dat misschien 2 minuten vol en begint dan luidkeels te klagen, wat overgaat in krijsen als ik haar niet oppak. Afleiden of iets dergelijks helpt niet.
Op schoot wil ze wel spelen maar dan moet ik ook actief meedoen. Dit gedrag vertoont ze overigens ook bij de oma's en op de opvang (daar hopt ze dus ook van schoot naar schoot). Een ander voorbeeld is dat ze prima zelf van buik naar rug kan rollen, maar heel vaak gewoon gaat schreeuwen tot wij haar omrollen. Als een speeltje net buiten bereik ligt, onderneemt ze 1 poging om hem te pakken en gaat vervolgens direct schreeuwen als het niet lukt. Dit stopt niet totdat ze krijgt wat ze wilt.
Er zijn hier vast meer mensen die een dergelijke temperamentvolle baby hebben gehad! Ik ben bijvoorbeeld bang dat als ik telkens doe wat ze wilt (oppakken/omrollen/speeltje aangeven) ze leert om te jengelen/krijsen om zo haar zin door te drukken + ze oefent niet om het zelf te kunnen + het is echt heel erg vermoeiend. Aan de andere kant vind ik haar nog erg jong en vind ik het zielig voor haar (en mijn oren ) om haar te laten liggen.
Waar ik naar op zoek ben zijn ervaringen en hopelijk ook wat tips! Wordt dit vanzelf anders/minder of moet ik al actief 'opvoeden'? En zo ja, hoe dan?
Het is ons eerste kindje dus ben nog erg zoekende!
Ze wil bijvoorbeeld absoluut niet neergelegd worden om te spelen. Ze houdt dat misschien 2 minuten vol en begint dan luidkeels te klagen, wat overgaat in krijsen als ik haar niet oppak. Afleiden of iets dergelijks helpt niet.
Op schoot wil ze wel spelen maar dan moet ik ook actief meedoen. Dit gedrag vertoont ze overigens ook bij de oma's en op de opvang (daar hopt ze dus ook van schoot naar schoot). Een ander voorbeeld is dat ze prima zelf van buik naar rug kan rollen, maar heel vaak gewoon gaat schreeuwen tot wij haar omrollen. Als een speeltje net buiten bereik ligt, onderneemt ze 1 poging om hem te pakken en gaat vervolgens direct schreeuwen als het niet lukt. Dit stopt niet totdat ze krijgt wat ze wilt.
Er zijn hier vast meer mensen die een dergelijke temperamentvolle baby hebben gehad! Ik ben bijvoorbeeld bang dat als ik telkens doe wat ze wilt (oppakken/omrollen/speeltje aangeven) ze leert om te jengelen/krijsen om zo haar zin door te drukken + ze oefent niet om het zelf te kunnen + het is echt heel erg vermoeiend. Aan de andere kant vind ik haar nog erg jong en vind ik het zielig voor haar (en mijn oren ) om haar te laten liggen.
Waar ik naar op zoek ben zijn ervaringen en hopelijk ook wat tips! Wordt dit vanzelf anders/minder of moet ik al actief 'opvoeden'? En zo ja, hoe dan?
Het is ons eerste kindje dus ben nog erg zoekende!
woensdag 31 maart 2021 om 12:44
Mijn tweede was/is net zo. Ze was erg gefrustreerd en wilde altijd al meer dan dat ze kon. En daarnaast wilde ze ook niet echt zelf spelen maar is het een echte knuffelaar/plakker. Ik ben er gewoon veel in meegegaan, maar als ik iets anders aan het doen was of met de oudste bezig was, dan had ze gewoon echt even pech. Ik ging dus een beetje op zoek naar de middenweg.
Inmiddels is ze bijna 22 maanden en gaat het stukken beter. Ze weet nog steeds echt wat ze wil, maar dat hoort nu ook wel bij de aankomende peutertijd. Maar ze blijft een knuffel/plakkind en zit het liefst de hele dag op schoot. Sinds ze zelf kan lopen kan ze zich wel veel beter vermaken.
En zin doordrukken daar geloof ik nog niet zo in op die leeftijd. Ze is nog maar 7 maanden, dus relax. Ik zou haar zeker niet altijd maar direct oppakken / op haar wenken bedienen, maar er is ook een middenweg
Inmiddels is ze bijna 22 maanden en gaat het stukken beter. Ze weet nog steeds echt wat ze wil, maar dat hoort nu ook wel bij de aankomende peutertijd. Maar ze blijft een knuffel/plakkind en zit het liefst de hele dag op schoot. Sinds ze zelf kan lopen kan ze zich wel veel beter vermaken.
En zin doordrukken daar geloof ik nog niet zo in op die leeftijd. Ze is nog maar 7 maanden, dus relax. Ik zou haar zeker niet altijd maar direct oppakken / op haar wenken bedienen, maar er is ook een middenweg
woensdag 31 maart 2021 om 12:45
Mijn oudste was ook zo. Altijd overal bij willen zijn en nooit even zelf spelen. Het ging bij haar een stuk beter toen ze kon kruipen. Tijgeren heeft ze nooit gedaan, geen geduld voor denk ik. Met goed een jaar kon ze lopen en vanaf toen ging het een heel stuk beter. Wij hebben veel geprobeerd om haar zelf te laten spelen, maar dat is nooit echt gelukt. Ze is nu 10 en kan zich nog niet heel goed vermaken. Wel met iemand anders erbij. Onze jongste kon vanaf heel jong al zelfstandig spelen. Dus volgens mij is het ook een groot deel karakter.
Dus niet echt tips, wel herkenning. En hopelijk gaat het snel wat beter als ze meer mobiel is
Dus niet echt tips, wel herkenning. En hopelijk gaat het snel wat beter als ze meer mobiel is
woensdag 31 maart 2021 om 12:54
woensdag 31 maart 2021 om 12:58
Houd ook in je achterhoofd dat kinderen op zo'n jonge leeftijd nog geen oorzaak/gevolg kennen. Ja, kleuters vertonen bepaald gedrag bewust omdat ze weten dat het het gewenste gevolg heeft ('s nachts huilen = aandacht en dat is leuker dan slapen). Baby's kunnen dat niet, dus ik zou wegblijven van niet toegeven aan een bepaalde behoefte omdat je daar bang voor bent.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
woensdag 31 maart 2021 om 13:02
Haha jullie zijn eensgezind!
Het is inderdaad een enorme knuffelkont en ze heeft het liefst dat er mensen op bezoek zijn en ze op schoot een beetje mee mag kletsen. Andersom in de draagzak kijken wat wij allemaal doen vind ze ook helemaal goed.
Dat meer willen kunnen en de frustratie is ook erg herkenbaar!
Dus ik hoop dat het hier ook vanzelf beter gaat als ze wat meer kan! Dank voor jullie (geruststellende) ervaringen in elk geval!
Het is inderdaad een enorme knuffelkont en ze heeft het liefst dat er mensen op bezoek zijn en ze op schoot een beetje mee mag kletsen. Andersom in de draagzak kijken wat wij allemaal doen vind ze ook helemaal goed.
Dat meer willen kunnen en de frustratie is ook erg herkenbaar!
Dus ik hoop dat het hier ook vanzelf beter gaat als ze wat meer kan! Dank voor jullie (geruststellende) ervaringen in elk geval!
woensdag 31 maart 2021 om 13:02
woensdag 31 maart 2021 om 13:07
Het kan soms best zijn nadelen hebben hoor, als ze niet lang alleen kan spelen enzo. Maar echt, ook nu mijn dochtertje wat ouder is, is ze nog steeds zo enorm sociaal en een knuffelkont is ze gebleven. Dat is echt zo heerlijkRefluxbaby schreef: ↑31-03-2021 13:02Haha jullie zijn eensgezind!
Het is inderdaad een enorme knuffelkont en ze heeft het liefst dat er mensen op bezoek zijn en ze op schoot een beetje mee mag kletsen. Andersom in de draagzak kijken wat wij allemaal doen vind ze ook helemaal goed.
Dat meer willen kunnen en de frustratie is ook erg herkenbaar!
Dus ik hoop dat het hier ook vanzelf beter gaat als ze wat meer kan! Dank voor jullie (geruststellende) ervaringen in elk geval!
woensdag 31 maart 2021 om 13:46
Wat fijn dat je een kind hebt dat zo duidelijk aangeeft wat ze nodig heeft 
Maar zonder dollen, het is volop pittig. Kijk of het je lukt om haar kwaliteiten zoveel mogelijk te koesteren, ook al is het als ouder behoorlijk intensief. Als ze straks wat groter is, neem haar serieus in wat ze al kan of zou kunnen, je zult waarschijnlijk nog wel een paar keer versteld staan. En geef haar de veiligheid die ze nodig heeft ( de knuffels, het plakken)
Maar zonder dollen, het is volop pittig. Kijk of het je lukt om haar kwaliteiten zoveel mogelijk te koesteren, ook al is het als ouder behoorlijk intensief. Als ze straks wat groter is, neem haar serieus in wat ze al kan of zou kunnen, je zult waarschijnlijk nog wel een paar keer versteld staan. En geef haar de veiligheid die ze nodig heeft ( de knuffels, het plakken)
friezin71 wijzigde dit bericht op 31-03-2021 13:48
1.01% gewijzigd
woensdag 31 maart 2021 om 13:47
+1Luci_Mster2 schreef: ↑31-03-2021 12:47Ja, gewoon niet zo druk over maken. Een baby opvoeden op dat vlak is zonde van je energie.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 31 maart 2021 om 14:26
Van wat ik recent geleerd heb met mijn opleiding. Gewoon in meegaan. Je hebt verschillende manieren van hechten (goed en minder goed). Een baby kan uit zichzelf gewoon lastig en minder lastig zijn en dat is niet per se iets waar jij iets aan kan doen, maar als je meegaat in haar behoeften heb je wel de grootste kans dat je goed met haar hecht wat veel problemen later kan voorkomen. Op deze leeftijd is opvoeden eigenlijk geen beginnen aan omdat je kind nog niet in staat is te snappen waarom je bepaalde dingen zo aanpakt. Vooral idd niet te veel zorgen nu over maken
woensdag 31 maart 2021 om 15:03
Dank allemaal! Ik ga me er minder druk over maken, blijf haar gewoon lekker in de draagzak meeslepen en ik ga me mentaal voorbereiden op een terrorpeuter haha!
Saai is ze zeker niet en hoewel het heel erg pittig is, is hoe goed ze al is in contact maken op deze leeftijd natuurlijk heel bijzonder en leuk!
Leuk om te lezen dat dat bij de meeste van jullie ook zo gebleven is!
We hebben voor de reflux bij de kinderarts gelopen en die zei ook dat dit soort (temperamentvolle) babys later de leukste kinderen worden! Daar doen we het dan maar voor
Saai is ze zeker niet en hoewel het heel erg pittig is, is hoe goed ze al is in contact maken op deze leeftijd natuurlijk heel bijzonder en leuk!
Leuk om te lezen dat dat bij de meeste van jullie ook zo gebleven is!
We hebben voor de reflux bij de kinderarts gelopen en die zei ook dat dit soort (temperamentvolle) babys later de leukste kinderen worden! Daar doen we het dan maar voor
woensdag 31 maart 2021 om 15:14
Refluxbaby schreef: ↑31-03-2021 15:03Dank allemaal! Ik ga me er minder druk over maken, blijf haar gewoon lekker in de draagzak meeslepen en ik ga me mentaal voorbereiden op een terrorpeuter haha!
Saai is ze zeker niet en hoewel het heel erg pittig is, is hoe goed ze al is in contact maken op deze leeftijd natuurlijk heel bijzonder en leuk!
Leuk om te lezen dat dat bij de meeste van jullie ook zo gebleven is!
We hebben voor de reflux bij de kinderarts gelopen en die zei ook dat dit soort (temperamentvolle) babys later de leukste kinderen worden! Daar doen we het dan maar voor
...als veertiger...
woensdag 31 maart 2021 om 15:23
Als je kindje zo ondernemend is, kun je misschien dan met haar spelen terwijl ze op haar buik ligt? Proberen uit te lokken dat ze het speeltje gaat pakken door proberen te tijgeren? Geen uren natuurlijk, maar kleine momentjes?
Dat vond ik erg leuk met mijn kleine onderzoeker. Totdat ik er spijt van kreeg omdat niets meer veilig was in huis.... (grapje natuurlijk, hoort bij ontwikkeling).
Dat vond ik erg leuk met mijn kleine onderzoeker. Totdat ik er spijt van kreeg omdat niets meer veilig was in huis.... (grapje natuurlijk, hoort bij ontwikkeling).
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 31 maart 2021 om 23:43
Eens met de rest. Luister naar haar behoeftes, dan leert ze dat ze er op kan vertrouwen dat jij er voor haar bent.
Waar ik bij mijn 'intense kind' (zo een die alles heel intens beleefd, zowel blijdschap als verdriet of frustratie) wel heel vroeg mee ben begonnen ia het benoemen van haar emoties. Dus al pp deze leeftijd zeggen: "vind je het lastig dat het niet zelf lukt/ben je boos omdat je er niet bij kan/ben je zo verdrietig omdat ik even bezig was en niet meteen kon komen". Dat lijkt heel overdreven bij zo'n jong kind, maar omdat ik er zo vroeg mee was begonnen was het toen ze anderhalf was zo'n gewoonte geworden. Dat heeft ons allebei echt wel geholpen toen de echte emotionele buien begonnen. Mijn tweejarige kon daardoor heel goed aangeven of ze boos of verdrietig was (zag er soms hetzelfde uit) en ik kon daardoor heel snel aansluiten en de juiste 'steun' geven.
Waar ik bij mijn 'intense kind' (zo een die alles heel intens beleefd, zowel blijdschap als verdriet of frustratie) wel heel vroeg mee ben begonnen ia het benoemen van haar emoties. Dus al pp deze leeftijd zeggen: "vind je het lastig dat het niet zelf lukt/ben je boos omdat je er niet bij kan/ben je zo verdrietig omdat ik even bezig was en niet meteen kon komen". Dat lijkt heel overdreven bij zo'n jong kind, maar omdat ik er zo vroeg mee was begonnen was het toen ze anderhalf was zo'n gewoonte geworden. Dat heeft ons allebei echt wel geholpen toen de echte emotionele buien begonnen. Mijn tweejarige kon daardoor heel goed aangeven of ze boos of verdrietig was (zag er soms hetzelfde uit) en ik kon daardoor heel snel aansluiten en de juiste 'steun' geven.
woensdag 31 maart 2021 om 23:50
Onze oudste sliep als baby meteen in eigen bed en kon zichzelf prima vermaken. Onze jongste was daar niet zo van, heeft de eerste drie weken op een van ons geslapen en tot ruim een jaar veel in de draagzak gezeten. Ze kan zichzelf nu echt prima vermaken en let bijv veel minder op mij in de speeltuin dan de oudste. Ben blij dat ik haar altijd haar zin heb gegeven, want ze is prima gehecht en verder een heel lief en makkelijk kind
woensdag 31 maart 2021 om 23:53
Refluxbaby schreef: ↑31-03-2021 15:03Dank allemaal! Ik ga me er minder druk over maken, blijf haar gewoon lekker in de draagzak meeslepen en ik ga me mentaal voorbereiden op een terrorpeuter haha!
Saai is ze zeker niet en hoewel het heel erg pittig is, is hoe goed ze al is in contact maken op deze leeftijd natuurlijk heel bijzonder en leuk!
Leuk om te lezen dat dat bij de meeste van jullie ook zo gebleven is!
We hebben voor de reflux bij de kinderarts gelopen en die zei ook dat dit soort (temperamentvolle) babys later de leukste kinderen worden! Daar doen we het dan maar voor
Neeeee echt?
Mijn 7 maanden jonge baby wil juist alles zelf doen en kan zich lang in de box vermaken. Blij ei.
Heb ik niets aan hoeven doen en zeg ik ook niet omdat ik het mezelf aanreken: het is gewoon een karaktertrek, denk ik.
Wat ik ermee wil zeggen: ik had een knuffelkont leuk gevonden! Nu ben ik heel gelukkig met haar hoor, maar op schoot? Bij mamma? Neeeeee spelen wil ze, weg, ontdekken.
Ik knuffel haar als ze slaapt.
Geniet ervan!
woensdag 31 maart 2021 om 23:55
Jongste was ook zo, als een soort van wilde zeester als ik dr bv even in de box wilde leggen. Probeerde ze echt met man en macht te voorkomen dat ze daar even in zou belanden.
Ik heb haar toen in zo'n loopkarretje gezet. Ook destijds werd dat her en der afgeraden, want heupjes, lopen weet ik wat nog meer,maar kind was dolgelukkig dat het zich voort kon bewegen.
Ook in de deuropening hebben we een soort klem met een broekje aan een springveer gehad, je kon dr niet blijer maken dan even een kwartiertje te hupsen daar.
Dat actieve en zelf ondernemen, met mij/man erbij nam bij haar veel frustratie en stress weg.
Ik heb haar toen in zo'n loopkarretje gezet. Ook destijds werd dat her en der afgeraden, want heupjes, lopen weet ik wat nog meer,maar kind was dolgelukkig dat het zich voort kon bewegen.
Ook in de deuropening hebben we een soort klem met een broekje aan een springveer gehad, je kon dr niet blijer maken dan even een kwartiertje te hupsen daar.
Dat actieve en zelf ondernemen, met mij/man erbij nam bij haar veel frustratie en stress weg.
