Kinderen
alle pijlers
Opzettelijk zwanger worden
woensdag 5 mei 2021 om 16:15
Tja, ik twijfelde en mijn man wilde niet. Uiteindelijk legde hij de keuze bij mij: of je stopt met de pil, of niet. Hij wilde niet, zei hij, maar Als ik wel wilde dan moest het maar. Leuk joh, als je zelf al zo twijfelt.
Nu twee kinderen verder, huwelijk is over, maar de kinderen staan bij ons allebei op 1, en dat weten ze. Die hebben bij ons beiden voorrang boven alles. Ik vermoed dat ze tamelijk gelukkig zijn.
Nu twee kinderen verder, huwelijk is over, maar de kinderen staan bij ons allebei op 1, en dat weten ze. Die hebben bij ons beiden voorrang boven alles. Ik vermoed dat ze tamelijk gelukkig zijn.
woensdag 5 mei 2021 om 16:27
woensdag 5 mei 2021 om 16:30
Dit. Hang er voor jullie beiden een acceptabele termijn aan en zet in de tussentijd geen grote stappen waarmee je je nog meer aan elkaar bindt. Bijv. over 2 jaar een knoop doorhakken m.b.t. wel of geen kinderen en in die 2 jaar zorgen dat jullie financiën er zo bij staan, dat je makkelijk uit elkaar kunt indien nodig.Zonmuis schreef: ↑05-05-2021 16:06Geef anders duidelijkheid:
Zeg dat je op een bepaalde tijd uiterlijk aan kinderen wilt beginnen (bijvoorbeeld over 3 jaar). Dan weten jullie alletwee duidelijk waar je aan toe bent.
Is hij er dan nog niet aan toe, dan kan je de keuze maken wat belangrijker is: hij of je kinderwens.
woensdag 5 mei 2021 om 16:53
woensdag 5 mei 2021 om 17:05
Een bevriend stel had vooraf afgesproken vier kinderen te willen. Na de eerste twee, met een jaar leeftijdsverschil, wilde hij toch niet meer. Vervolgens raakte zij toch zwanger, ik vermoed echt niet heel erg per ongeluk. Die zwangerschap liep mis, wat ik echt rot voor haar vond want hij had zich neergelegd bij de zwangerschap maar keek nu natuurlijk wel beter uit dan nog een ongelukje te veroorzaken.
Mijn eigen tweede kind was geen vooropgezet plan, maar ik had een kinderwens en was niet aan de pil. Mijn toenmalige partner was echter not amused toen bleek dat de kalendermethode toch niet onfeilbaar bleek. Ik moet zeggen dat ik het echt niet had verwacht, ik hield de datums netjes bij en op risicovolle dagen gebruikten we een condoom. Uiteraard vond hij wel dat hij erin was geluisd, maar andersom had hij mij net zo goed bedot door te doen of we een relatie hadden.
Mijn eigen tweede kind was geen vooropgezet plan, maar ik had een kinderwens en was niet aan de pil. Mijn toenmalige partner was echter not amused toen bleek dat de kalendermethode toch niet onfeilbaar bleek. Ik moet zeggen dat ik het echt niet had verwacht, ik hield de datums netjes bij en op risicovolle dagen gebruikten we een condoom. Uiteraard vond hij wel dat hij erin was geluisd, maar andersom had hij mij net zo goed bedot door te doen of we een relatie hadden.
woensdag 5 mei 2021 om 17:23
Ik ken ook een stel die zo nummer 3 hebben gekregen.. zij wilde nog graag was inmiddels op een redelijke leeftijd dat het lastig ging worden.
Tussen 2e en 3e zit bijna 10 jaar verschil.
Zij is er heel open over dat ze gewoon gestopt was met de pil (open in de zin van na de geboorte )
Hij is er heel relaxed mee.. ligt ook aan hem, is een topkerel.
Ik denk dat jouw eierstokken harder rammelen dan je toe wilt geven..
Ik denk ook dat er mannen zijn die het blijven uitstellen en waar je serieus regelmatig het gesprek mee aan moet gaan.
Af wachten is vaak uitstellen.. Er kan ook zijn dat hij het zo wel ok vindt... en nu de verliefdheid weg is ook de wens om met je sámen kinderen te willen..
Tussen 2e en 3e zit bijna 10 jaar verschil.
Zij is er heel open over dat ze gewoon gestopt was met de pil (open in de zin van na de geboorte )
Hij is er heel relaxed mee.. ligt ook aan hem, is een topkerel.
Ik denk dat jouw eierstokken harder rammelen dan je toe wilt geven..
Ik denk ook dat er mannen zijn die het blijven uitstellen en waar je serieus regelmatig het gesprek mee aan moet gaan.
Af wachten is vaak uitstellen.. Er kan ook zijn dat hij het zo wel ok vindt... en nu de verliefdheid weg is ook de wens om met je sámen kinderen te willen..
♡
woensdag 5 mei 2021 om 17:26
Ik kan me er geen voorstelling bij maken. Hier zwanger van de eerste en mijn man is zo enthousiast. Het zwanger raken was al leuk, de zwangerschapstest samen doen. We zoeken samen spulletjes voor de babykamer uit, verven de meubels, hij voelt elke avond aan mijn buik. Fantaseren over hoe ze eruit zal zien en hoe ze qua karakter zal zijn. Hij heeft er helemaal zin in om straks met zijn dochter te kunnen knuffelen en wandelen en fles geven.
Lijkt me heel eenzaam, om dat allemaal niet te kunnen delen omdat je er zelf stiekem een kind doorheen gedrukt hebt.
Lijkt me heel eenzaam, om dat allemaal niet te kunnen delen omdat je er zelf stiekem een kind doorheen gedrukt hebt.
-
woensdag 5 mei 2021 om 17:27
Mijn vriend was mijn beste vriend, al voor zij een relatie kregen. Het klopt.
Als je meer wil weten stuur je maar een PB . Er zit nog veel meer omheen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 5 mei 2021 om 17:30
Hij werd wel wakker op een gegeven moment hoor. Alleen is hij gewoon nooit meteen helder.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 5 mei 2021 om 18:26
Je doet het vooral dat kindje aan voor je eigen egoïsme. Niet alleen je partner.Jolienv schreef: ↑05-05-2021 15:19Omdat sommige hier een oordeel klaar hebben en blijkbaar het beter weten wat ik bedoel of wil.
Sommige zijn ook als eerste beginnen aanvallen omdat ze mijn intentie verkeerd begrepen.
Ik hoef me ook niet te verantwoorden waarom ik dit topic heb geopend uiteindelijk. Zelfs ALS ik zoiets zou overwegen om mijn partner aan te doen.
Bewust een kind in een gebroken gezin op te laten groeien. Bewust een kind krijgen die daarmee een vader treft die hier helemaal geen zin in heeft. Zo'n kind merkt dat echt wel, dat half ongewenst zijn. Dat is nog veel erger (vind ik) dan de partner het aandoen.
Gewoon niet doen dus...
PS. Ja zwanger worden door de pil heen kan ook, maar dat is wel een zgn. ongelukje. Dan zijn er nog keuzes die je samen maakt om het kindje wel of niet te krijgen.
Maar kun jij jezelf in de spiegel aankijken en vrolijk door leven met het idee dat jij je je partner zo ontzettend belazerd hebt??
donderdag 6 mei 2021 om 07:09
Helemaal waar.ExodusRedux schreef: ↑05-05-2021 13:54Dan had hij condooms moeten gebruiken of zich van te voren laten steriliseren. Je bent samen verantwoordelijk voor anticonceptie en niet alleen de vrouw.
Maar het duidt wel de ernst van de situatie. Het is niet iemand een hak zetten, het is iemands leven 180 graden veranderen.
donderdag 6 mei 2021 om 08:21
Buiten de wil van je partner om zwanger worden is een recept voor ellende.
Bij ons was er na de 2e geen kinderwens meer bij partner. Bij mij nog wel. Ik heb toen wel aangegeven geen anticonceptie meer te nemen, en dat als hij geen kinderen meer wilde zélf maatregelen hiertegen moest nemen (condoom of knip). Voor mij voelde het niet goed elke avond iets in te nemen wat zó tegen mijn wens in ging.
Manlief had hier blijkbaar nog meer moeite mee dan met een 3e kindje, want nog 2x zwanger geweest (1× zwangerschap moeten afbreken door kindje met niet levensvatbare afwijking). Nu hebben we 3 kindjes, zijn hier beiden zeer gelukkig mee, en ik heb weer de verantwoordelijkheid over anticonceptie. Ik heb nu een spiraal
Bij ons was er na de 2e geen kinderwens meer bij partner. Bij mij nog wel. Ik heb toen wel aangegeven geen anticonceptie meer te nemen, en dat als hij geen kinderen meer wilde zélf maatregelen hiertegen moest nemen (condoom of knip). Voor mij voelde het niet goed elke avond iets in te nemen wat zó tegen mijn wens in ging.
Manlief had hier blijkbaar nog meer moeite mee dan met een 3e kindje, want nog 2x zwanger geweest (1× zwangerschap moeten afbreken door kindje met niet levensvatbare afwijking). Nu hebben we 3 kindjes, zijn hier beiden zeer gelukkig mee, en ik heb weer de verantwoordelijkheid over anticonceptie. Ik heb nu een spiraal
donderdag 6 mei 2021 om 08:59
Klopt, zoiets is niet eenvoudig. Maar het lijkt mij belangrijk om het leven na te streven dat je graag wilt. Mijn relatie is uit omdat we andere ideeën over de toekomst hadden. En daar was een kinderwens nog geen eens bij betrokken, want die hadden we geen van beiden. Het verschil in een toekomst met kind of zonder kind, vind ik zelf van een iets groter kaliber dan onze verschillen. Het wel of niet hebben van een kind is gewoon een fundamenteel verschil. Als ik wel een kind had gewild en partner niet/misschien, dan hadden we waarschijnlijk eerder uit elkaar geweest.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 mei 2021 om 09:22
Mijn ex en ik waren echt twee handen op één buik toen we een relatie kregen. Ik was toen 23 en hij 28. Beiden geen kinderwens. Hij was er al heel snel heel stellig in dat hij ze nooit wilde en ik ook op dat moment. Gedurende de jaren is mijn kinderwens toch gaan groeien. Tot het moment dat we bijna 7 jaar bij elkaar waren en ik zijn “nee, nooit” niet meer kon verdragen. Je relatie kan dan verder zo goed zijn, als je op dat vlak niet op dezelfde lijn zit dan loopt het uit op een drama. Want als je daarover compromissen gaat sluiten, dan wordt er zowieso één iemand heel ongelukkig (ofwel degene die de kinderwens opgeeft, ofwel degene die dan toch maar toegeeft om de relatie te redden).Jolienv schreef: ↑05-05-2021 14:07Ja inderdaad, heb hier ook al over nagedacht.
Is heel vervelend maar er gaan inderdaad lastige knopen moeten doorgehakt worden op een bepaald moment.
Vind het ook heel jammer dat een relatie daarvoor stopt, want je kan op elk ander vlak zo goed klikken. Maar ik begrijp ook heel goed dat een relatie stopt om die reden. Het is dubbel, het is niet makkelijk en zal het ook nooit niet zijn vrees ik.
Ik heb uiteindelijk zelf op mijn 31e de knoop doorgehakt om de relatie te verbreken. Als ik nu terug kijk denk ik: dit wist je op je 27e eigenlijk ook al, had het eerder gedaan!
Nu heb ik een jaar bij mijn ouders gewoond, op zoek naar nieuwe woonruimte. Inmiddels bijna 32, wel een nieuw huis, maar geen zicht op een vaste relatie. De klok tikt, maar de deuren die zo lang gesloten waren staan weer op een kier en dat lucht me enorm op. Het kan nog steeds zijn dat ik nooit moeder word, maar dan heb ik er zelf alles aan gedaan voor die toekomst te kúnnen kiezen.
Het idee om per ongeluk expres toch zwanger te worden is nooit bij me opgekomen. Dat zou ik absoluut geen kind en ook geen partner aan willen doen.
Hoewel mijn keuze erg moeilijk was, noemen de meesten het juist heel dapper en zo voelt het ook.
Ik hoop dat jij en je partner hier goed over zullen praten en dat jullie elkaars keuzes zullen respecteren, maar blijf ook niet te lang hangen in: de relatie is zo fijn, gaan we dat allemaal opgeven voor het onbekende? Luister naar je eigen onderbuikgevoel hierin. Sinds ik dat heb gedaan heb ik zoveel meer rust, ookal zal mijn kinderwens misschien alsnog nooit vervuld worden.
Sorry voor de lange post.
donderdag 6 mei 2021 om 10:04
Ik kende iemand waarvan de moeder de vader erin had geluisd, door te doen alsof ze de pil slikte. Die relatie was al zo goed als over toen de zwangerschap uitkwam, vader is alleen gebleven voor kind (en zorgde er goed voor en hield er ook echt van) maar een gezellig gezin is het nooit geworden en kind heeft hele leven er last van gehad niet gewenst te zijn. Vader heeft het uiteindelijk 16 jaar vol weten te houden met moeder, tot kind zelfredzaam genoeg was, voor hij van haar ging scheiden.
Ik kan best begrijpen dat een vrouw zulke gedachten heeft, maar het echt doen, daar kan ik geen begrip voor hebben.
En TO, zet inderdaad een limiet. Bij mijn ex was het ook altijd "nog niet". Tor het moment dat hij me uit huis zette voor een ander waarbij zij binnen een jaar zwanger was. Toen bleek zijn "nog niet" bij mij "nooit" te zijn, maar hij had niet het lef om dit mij te vertellen (in zijn geval uit egoïsme, hij had schulden en dure hobbies dus mijn goede inkomen wilde hij niet kwijt). En ik dacht ook een goede relatie te hebben met een eerlijke man.
Ik heb er serieuze vertrouwensissues aan over gehouden.
Ik kan best begrijpen dat een vrouw zulke gedachten heeft, maar het echt doen, daar kan ik geen begrip voor hebben.
En TO, zet inderdaad een limiet. Bij mijn ex was het ook altijd "nog niet". Tor het moment dat hij me uit huis zette voor een ander waarbij zij binnen een jaar zwanger was. Toen bleek zijn "nog niet" bij mij "nooit" te zijn, maar hij had niet het lef om dit mij te vertellen (in zijn geval uit egoïsme, hij had schulden en dure hobbies dus mijn goede inkomen wilde hij niet kwijt). En ik dacht ook een goede relatie te hebben met een eerlijke man.
Ik heb er serieuze vertrouwensissues aan over gehouden.
moondream wijzigde dit bericht op 12-05-2021 14:47
Reden: Taalfoutje
Reden: Taalfoutje
0.22% gewijzigd
donderdag 6 mei 2021 om 10:14
@moondream: wat een vreselijke vent! En nog erger dat ie dan met de volgende wél een kind maakt...
Kan me goed voorstellen dat dat er flink heeft ingehakt; hopelijk durf je jezelf wel weer open te stellen voor de toekomst.
Ik ben daar dan soms ook wel eens bang voor; dat mijn ex met “nooit” bedoelde: nooit met mij.
Kan me goed voorstellen dat dat er flink heeft ingehakt; hopelijk durf je jezelf wel weer open te stellen voor de toekomst.
Ik ben daar dan soms ook wel eens bang voor; dat mijn ex met “nooit” bedoelde: nooit met mij.
donderdag 6 mei 2021 om 10:21
Het lijkt mij aan de ene kant makkelijk als iemand gewoon nooit zegt ipv zegt te twijfelen.
Twijfel is vaak toch funest. Een vriendin van mij had een relatie waarbij haar partner niets wilde vastleggen. Ze stond zelfs niet als medehuurder in het huurcontract. Zij wilde wel iets vastleggen, al was het maar medehuurder, dat zij niet het huis uit hoefde als er iets met hem gebeurde. Nee, wilde hij niet, blablabla. Ze zijn uit elkaar en met zijn nieuwe vlam had hij als snel een huis gekocht, trouwen en kinderen. Alles wat hij bij haar niet wilde. Echt heel naar.
Terug on topic: collega van mij had samen met zijn vrouw 1 kind, was hij helemaal gek mee. Zij wilde perse een tweede en heeft dit stiekem doorgedrukt. Nou ja, best wat spanningen in die relatie en blijkt het kind ook nog een serieuze, maar wel operabele afwijking te hebben. De relatie is uitgegaan doordat deze extra stress gewoon teveel was.
Twijfel is vaak toch funest. Een vriendin van mij had een relatie waarbij haar partner niets wilde vastleggen. Ze stond zelfs niet als medehuurder in het huurcontract. Zij wilde wel iets vastleggen, al was het maar medehuurder, dat zij niet het huis uit hoefde als er iets met hem gebeurde. Nee, wilde hij niet, blablabla. Ze zijn uit elkaar en met zijn nieuwe vlam had hij als snel een huis gekocht, trouwen en kinderen. Alles wat hij bij haar niet wilde. Echt heel naar.
Terug on topic: collega van mij had samen met zijn vrouw 1 kind, was hij helemaal gek mee. Zij wilde perse een tweede en heeft dit stiekem doorgedrukt. Nou ja, best wat spanningen in die relatie en blijkt het kind ook nog een serieuze, maar wel operabele afwijking te hebben. De relatie is uitgegaan doordat deze extra stress gewoon teveel was.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 7 mei 2021 om 08:22
Ik wilde heel graag kinderen en mijn ex (toen) niet. In een heel klein mini momentje is het ook weleens door mijn hoofd geschoten. Maar nee, dat zou ik idd echt niet kunnen en willen. Nu ik jaren later uiteindelijk met iemand anders ben en bewust met hem gekozen heb voor kinderen ben ik zo blij dat het zo is gegaan. Ik had het echt niet anders gewild. Ik zou me echt een verrader voelen en ik zou nooit zo goed toneel kunnen spelen. Bovendien ben je de hele zwangerschap bezig met iemand die eigenlijk niet wilt. Een zwangerschap zou juist een bijzondere tijd moeten zijn.
vrijdag 7 mei 2021 om 08:31
Maar dan heb je voor jezelf nog steeds de beste keuze gemaakt door de relatie te verbreken.l2l89 schreef: ↑06-05-2021 10:14@moondream: wat een vreselijke vent! En nog erger dat ie dan met de volgende wél een kind maakt...
Kan me goed voorstellen dat dat er flink heeft ingehakt; hopelijk durf je jezelf wel weer open te stellen voor de toekomst.
Ik ben daar dan soms ook wel eens bang voor; dat mijn ex met “nooit” bedoelde: nooit met mij.
( Dit was zo’n beetje de standaard vraag toen ik bij mijn ex wegging: “ Wat als ie straks met een ander wel een kind krijgt, heb je dan spijt dat je niet wat langer gewacht hebt. En mijn antwoord was dan : Als met een ander wel dan wilde hij het dus niet met mij”.
vrijdag 7 mei 2021 om 10:29
Ja, daar heb je absoluut gelijk in... Ik sta er ook helemaal achter hoor, ookal zou hij in de toekomst besluiten alsnog vader te willen worden. Ik zou het toch wel even pijnlijk vinden als zo’n bericht me zou bereiken, maar hopelijk ben ik tegen die tijd dan met iemand die het met mij wil!forumfossiel schreef: ↑07-05-2021 08:31Maar dan heb je voor jezelf nog steeds de beste keuze gemaakt door de relatie te verbreken.
( Dit was zo’n beetje de standaard vraag toen ik bij mijn ex wegging: “ Wat als ie straks met een ander wel een kind krijgt, heb je dan spijt dat je niet wat langer gewacht hebt. En mijn antwoord was dan : Als met een ander wel dan wilde hij het dus niet met mij”.
vrijdag 7 mei 2021 om 10:47
Maar de meest-bewuste keus, die iemand moet maken, is "wil ik met deze persoon kinderen?".l2l89 schreef: ↑07-05-2021 10:29Ja, daar heb je absoluut gelijk in... Ik sta er ook helemaal achter hoor, ookal zou hij in de toekomst besluiten alsnog vader te willen worden. Ik zou het toch wel even pijnlijk vinden als zo’n bericht me zou bereiken, maar hopelijk ben ik tegen die tijd dan met iemand die het met mij wil!
Iemand kan een leuk mens zijn. Maar voor jou, niet de juiste mede-ouder. En dat kan hij/zij voor een ander wel zijn
Verkering-hebben kan met best veel mensen. Maar kinderen krijgen heeft zoveel impact, dat moet je echt alleen met de juiste doen.
vrijdag 7 mei 2021 om 11:53
Een knuffel wat een *** man is dat.Moondream schreef: ↑06-05-2021 10:04Ik kende iemand waarvan de moeder de vader erin had geluisd, door te doen alsof ze de pil slikte. Die relatie was al zo goed als over toen de zwangerschap uitkwam, vader is alleen gebleven voor kind (en zorgde er goed voor en hield er ook echt van) maar een gezellig gezin is het nooit geworden en kind heeft hele leven er last van gehad niet gewenst te zijn. Vader heeft het uiteindelijk 16 vol weten te houden met moeder, tot kind zelfredzaam genoeg was, voor hij van haar ging scheiden.
Ik kan best begrijpen dat een vrouw zulke gedachten heeft, maar het echt doen, daar kan ik geen begrip voor hebben.
En TO, zet inderdaad een limiet. Bij mijn ex was het ook altijd "nog niet". Tor het moment dat hij me uit huis zette voor een ander waarbij zij binnen een jaar zwanger was. Toen bleek zijn "nog niet" bij mij "nooit" te zijn, maar hij had niet het lef om dit mij te vertellen (in zijn geval uit egoïsme, hij had schulden en dure hobbies dus mijn goede inkomen wilde hij niet kwijt). En ik dacht ook een goede relatie te hebben met een eerlijke man.
Ik heb er serieuze vertrouwensissues aan over gehouden.