Partner die veel in het buitenland is en kinderen

18-10-2021 10:28 81 berichten
Hoi allemaal,

Mijn vrouw en ik hebben een hele goede relatie. We zijn dit jaar pas getrouwd en we hebben het echt heel fijn samen. We hebben ook een sterke kinderwens. Nu heb ik zelf een baan waarvoor ik heel veel in het buitenland ben. Ik ben gedurende ca 7 maanden ongeveer in totaal de helft van de tijd thuis. In de andere 5 maanden ben ik wel veel thuis. Vanwege ziekte e.d. kunnen onze ouders en/of andere familie waarschijnlijk niet veel bijspringen. Mijn vrouw zal willen blijven werken en ik wil natuurlijk eigenlijk ook niet dat alle last op haar schouders komt.

Ik ben daarom op zoek naar advies van stellen die in een vergelijkbare situatie zijn geweest. Hoe hebben jullie dit opgevangen en hebben jullie advies of tips? Alvast bedankt
__appelbloesem__ schreef:
18-10-2021 12:33
Of een andere baan zoeken.

Daar heb je een punt :proud:
Alle reacties Link kopieren
Hier is partner ongeveer 7 a 8 maanden per jaar 4 dagen per week in het buitenland (of binnenland maar dan ook vaak in de kost)
Wij hebben gelukkig wel de mazzel dat we nog opa’s en oma’s hebben die af en toe bij kunnen springen bij ziekte (moet wel uitkomen want zij werken allemaal nog).
Onze eerste was eigenlijk nooit ziek, de tweede heb ik al een paar keer kunnen halen van de opvang, en helemaal nu met corona mogen ze pas bij 24 uur klachten vrij (dus ook niet verkouden) een negatieve test of gewoon na 7 dagen (mits geen koorts) weer terug komen op de opvang. Dit is in ons net ook niet op te vangen.
Ik kan gelukkig vaak nog wel een dag of dienst met een collega ruilen in dit soort situaties en partner kan bij nood ook altijd naar huis komen. Dit proberen wij dan ook af te wisselen mocht het nodig zijn.

Ik weet niet in hoeverre dit in jullie situatie mogelijk is. Wij hebben 3 op 1 volgende dagen opvang, waarvan 1 dag altijd een oma als achterwacht is. De andere 2 dagen zullen wij bij ziekte zelf op moeten lossen.
De andere 4 dagen is altijd 1 van ons tweeën vrij.
Alle reacties Link kopieren
Werken en in je eentje de verzorging van kinderen is super zwaar. Ik werkte niet eens, maar was blij dan mn man om 17.00 uur weer thuis was.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Mijn man was pre-covid ongeveer 2 weken per maand in het buitenland en maakt als hij wel thuis is 60+ urige werkweken. Wij hebben 1 kind en ook een beperkt opvangnetwerk. Toen kind klein was was dat soms lastig als ik weer eens Ad hoc thuis moest blijven of komen Ivm ziekte van kind. Ik heb in die tijd een baan (destijds 4 dgn per week, nu 4.5 dag/week) dichter bij huis met vrijwel geen reistijd, mogelijkheid tot thuiswerken en een goede hoeveelheid verlofdagen gezocht; klinkt als de spelt in de hooiberg maar doordat ik een vrij specialistisch beroep heb is dat gelukt. Een kdv met ruime openingstijden (genre 7 tot 19 uur) is essentieel maar verder vind/vind ik het goed te doen om de boel vrijwel alleen te draaien. Je vrouw moet er wel volledig achter staan anders krijg je denk ik scheve verhoudingen.
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
18-10-2021 13:18
Werken en in je eentje de verzorging van kinderen is super zwaar. Ik werkte niet eens, maar was blij dan mn man om 17.00 uur weer thuis was.
Ik heb niks tegen moeders die thuis blijven, kan snappen dat sommigen het heerlijk vinden en er voor de kinderen willen zijn.
Maar dit is voor mij exact de reden waarom ik wel ben blijven werken. Ik zou gek worden als ik 5 dagen de hele dag met de kinderen thuis zou zitten.
En gelukkig willen die van mij het liefst 7 dagen per week naar de opvang en hebben ze het daar enorm naar hun zin!
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
18-10-2021 13:18
Werken en in je eentje de verzorging van kinderen is super zwaar. Ik werkte niet eens, maar was blij dan mn man om 17.00 uur weer thuis was.
Dit is echt heel persoonlijk hoor, de ene is op dat gebied gewoon sneller overbelast als de ander.
Ja het is makkelijker met zijn tweeën maar niet ondoenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man werkt in ploegen en is er dus ook vaak niet als wij 'savonds thuis zijn, of mist juist de ochtenden, maar ik ben het zo gewend en vind het eerlijk gezegd ook niet zwaar. (2 kinderen en ik werk 3 dagen per week, binnenkort 4)
Ik werk dan juist liever wel in deze situatie, dan helemaal niet. Heb ik juist nog een 'eigen' stukje.
Lijkt me dat je gewoon vaste dagen kinderopvang moet hebben als vrouw kantooruren werkt, verder niet heel uitzonderlijk, toch?
Mocht het mijn baan zijn zou ik het juist lastiger vinden, om de kinderen vaker te moeten missen.
Alle reacties Link kopieren
Susan schreef:
18-10-2021 13:01
En ik zou er wel alles aan doen om op de dagen dat je er bent volledig mee te draaien. Niet dat je vrouw dan alsnog voor alles opdraait, omdat jij er niks van weet als er iets geregeld moet worden, of ontzien wordt omdat jij hard gewerkt hebt of moe bent van je reis of je weer moet voorbereiden op de volgende reis. Dus niet dat het ongemak van het feit dat jij die baan hebt bij haar komt te liggen, ook al ben je thuis. Als je thuis bent ben je thuis.

Dat wordt heel ingewikkeld. Mannen staan al achter in de zorg voor kinderen omdat ze man zijn. Vragen over de kinderen worden aan haar gesteld, zij wordt aan de appgroep toegevoegd, als er iets is, wordt zij als eerste gebeld. Als er een kindje wil spelen, wordt dat aan haar gevraagd. Vrouwen zijn het aanspreekpunt en weten dus ook wat er speelt. Mannen moeten daar zelf actief achteraan als ze dat willen of hun vrouw moet er actief voor ze achteraan. In die context gaat een afwezige man nooit zoveel weten dat hij de zorg kan dragen als hij er wèl is.
Alle reacties Link kopieren
Geen directe ervaring aangezien ik sinds de komst van onze dochter niet meer zakelijk gereisd heb ivm coronarestricties. Maar wat ik daarvoor wel zag bij collega's:

- Houd er rekening mee dat je 1 keer in de zoveel tijd in de ochtend al met je koffertje klaarstaat om naar Schiphol te gaan en dat thuis de pleuris uitbreekt (ziek kind of wat dan ook) en dat je soms dan toch echt last minute je reis zal moeten cancelen.
- De situatie is altijd anders dan je vooraf bedenkt, bespreek dus wel een plan B scenario. Wat als je vrouw het in de praktijk toch niet ziet zitten om die kar alleen te trekken in die maanden van het jaar, als er iets aan de hand blijkt met het kindje of wat dan ook. Ik dacht zelf dat ik er redelijk makkelijk in zou zijn, maar ik ben stiekem heel blij dat wij niet hebben hoeven reizen de afgelopen 1,5 jaar en ik kijk er best tegenop dat we straks weer 'moeten'
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
18-10-2021 13:31
Dat wordt heel ingewikkeld. Mannen staan al achter in de zorg voor kinderen omdat ze man zijn. Vragen over de kinderen worden aan haar gesteld, zij wordt aan de appgroep toegevoegd, als er iets is, wordt zij als eerste gebeld. Als er een kindje wil spelen, wordt dat aan haar gevraagd. Vrouwen zijn het aanspreekpunt en weten dus ook wat er speelt. Mannen moeten daar zelf actief achteraan als ze dat willen of hun vrouw moet er actief voor ze achteraan. In die context gaat een afwezige man nooit zoveel weten dat hij de zorg kan dragen als hij er wèl is.
Dat is niet helemaal 1 op 1 zo. Je kunt dat inderdaad best actief omdraaien, maar dat moet je wel doen dan en daar heel alert op zijn. Hij is 5 maanden per jaar volledig thuis, dan kan je best wat doen hoor.
Alle reacties Link kopieren
Hier ervaring daarmee. Mijn man is over ook een periode van 4-5 maanden veel in het buitenland. Gelukkig altijd maximaal 5 dagen aaneengesloten. Ik werk zelf parttime in vast uren. We hebben inmiddels 4 kinderen. Ik ben er helemaal aan gewend en vind het niet zwaar. Ik vind het zelfs voordelig dat we er voor terugkrijgen dat man op de dagen dat hij niet in het buitenland is heel flexibel is. Enige wat ik lastig vind is dat ik de boel in de dagen dat ik alleen ben op mijn manier draai en ik altijd weer moet wennen als man terug is en zich er weer “mee bemoeid”.

Maar goed ik ben jou vrouw niet en het is de vraag of zij het ziet zitten. Het kan echt wel prima werken maar dat is persoonlijk.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man kreeg een baan in het buitenland toen onze tweeling 7 maanden oud was. Hij was dan weg van maandagochtend tot vrijdagavond en ik werkte drie dagen per week. Kinderen gingen naar KDV en dat was echt prima te doen. Ook wij hadden geen groot netwerk om in te springen bij ziekte, maar ik had het geluk dat ik toen al thuis kon werken bij calamiteiten.
Het valt of staat dus eigenlijk bij de belastbaarheid van jouw vrouw en de mogelijkheid om thuis te werken, ook buiten de normale werkuren.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
18-10-2021 13:35
Dat is niet helemaal 1 op 1 zo. Je kunt dat inderdaad best actief omdraaien, maar dat moet je wel doen dan en daar heel alert op zijn. Hij is 5 maanden per jaar volledig thuis, dan kan je best wat doen hoor.

Mijn punt is dat dat inderdaad best kan, maar dat dat in onze maatschappij, waar mannen zelf actief achter hun zorgrol aan moeten, lastig is. Niemand, behalve je vrouw, zal actief zorgdingen van je verlangen. Dan is het, zeker met een drukke en afwezige baan, makkelijk en verleidelijk om niet actief achter extra werk aan te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Daar kan je dan wel bij jezelf alert op zijn, dat je jezelf niet gaat zien als degene die ontzien moet worden omdat je zo'n drukke baan hebt en zoveel onderweg bent, want het is grotendeels je eigen keus om die baan te hebben en om daarnaast ook een gezin te hebben, dus dat moet je niet op de schouders van je vrouw leggen. En je kunt er ook zelf alert op zijn dat je op de hoogte blijft en niet passief gaat zitten toekijken. Je hoeft niet van ieder dingetje op de hoogte te zijn, niet van elke speelafspraak als je er zelf toch niet bent (overigens gaan de meeste ouders gewoon naar de ouder die op het schoolplein staat, of dat nou de vadero f de moeder is) maar heel veel gaat tegenwoordig toch digitaal, afspraken gaan via de mail, school communiceert via Schoudercom, enzovoort. Je kunt best zorgen dat je daar een heleboel van meekijkt, je kunt die dingen dan zelfs ook lezen als je in het buitenland zit. En als je thuis bent kun je gewoon op de kalender kijken.

En dat het verleidelijk is om op je kont te blijven zitten, dat kan, maar dat is juist mijn punt, dat je ervoor waakt dat je dat ook doet. Ik neem tenminste aan dat hij ook het beste met zijn vrouw voor heeft en niet wil dat zij verzuipt omdat hij zo nodig een baan wil waarvoor hij zoveel reist.

Als je denkt dat het om deze reden onmogelijk is om je deel te doen kan je misschien beter een andere baan zoeken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Je bent dus 3.5 maand per jaar een lang weekend tot 2 weken weg.

Zowel man als ik werken onregelmatig waardoor we elkaar soms periodes niet ‘zien’. Heel kort gezegd komt het erop neer dat we elkaar gemiddeld 3-4 dagen per week niet zien, alleen in bed ‘s nachts maar dan door de werktijden altijd slapend.
De dagen dat we elkaar wel zien is er vaak 1 van ons ‘s avonds weg, wat betekent dat de ander ‘s avonds niet makkelijk weg kan (of oppas moet regelen). We hebben werktijden die voor een kinderdagverblijf niet dekkend zijn, dus we moeten veel puzzelen.

Mijn ervaring: je groeit erin, alhoewel ik de periode met 2 nog echt kleine kinderen in mijn eentje ‘s avonds wel pittig vond (achteraf). Altijd het gevoel dat ik 1 van de kinderen tekort deed bij het op bed leggen.

Tip: bereid je erop voor dat je leven echt heel erg verandert met een kind, geldt natuurlijk voor elke ouder, maar als je er regelmatig alleen voor staat wel extra belangrijk.
Investeer in goede opvang: ik zou niet voor een gastouder kiezen (want wat als zij ziek is?) maar voor een KDV, liefst met ruime openingstijden. En zorg dat je weet waar je terecht kunt als kind ziek is, jij zit in het buitenland en je vrouw moet werken. Kan ze makkelijk weg van haar werk? Thuiswerken (wat in de praktijk niet te doen is met een ziek kind)? Heb je een familielid of vrienden die je makkelijk kunt benaderen?

En verder: veel weg zijn is niet altijd leuk, maar goed, het is ook niet realistisch om altijd maar thuis te zijn bij je kind (en ik zou er geen leukere ouder van worden ook denk ik). Je kunt bellen, FaceTimen etc als je in het buitenland zit.

Ik denk dus dat als je je opvang goed geregeld hebt, en je je ervan bewust bent dat het soms druk zal zijn, en wat gepuzzel, dat het prima moet kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Je geeft aan dat jullie wel allebei de banen nodig hebben financieel? Mijn beeld bij een dergelijke baan met veel buitenland is dat het wel goed verdient, ik zou dat bijna een voorwaarde vinden want anders kun je net zo goed dichtbij huis iets zoeken. Sta je daar voor open? En hoe flexibel is jouw werk, hoe ver van te voren weet je of je weggaat? Is daar opvang op in te regelen? En als je minder gaat werken is dat dan ook afname van buitenlandse trips of zou dat alleen van je Nederlandse dagen afgaan?
Hoe flexibel is het werk van je vrouw? Kan zij als je thuis bent juist meer werken of heeft ze vaste werktijden? Kun je op je werkdagen in Nederland wel het halen en brengen op je nemen?
Echt ik zou het niet trekken, het vergt een enorme planning als je beide werkt en wat als kind ziek is, de groep of klas naar huis wordt gestuurd vanwege iets, sporten van kind, dokterafspraken etc.
Alle reacties Link kopieren
Hier een partner die week op/week af werkt (heel regelmatig rooster dus), 3 kinderen, ik werk 3 dagen per week. Maar 2 dagen per week opvang nodig, goed netwerk in de buurt voor noodgevallen.

Feit: doordat ik er altijd ben, heb ik het meeste overzicht, dus derde shift komt op mij neer. Maar als hij een hele week thuis is kan hij heel veel doen. Hij ervaart juist veel tijd met de kinderen, brengt ook dagen alleen met ze door. En een week is maar kort, dus hij mist gevoelsmatig niet veel. Oh ja en altijd bereik, dus beeldbellen etc. kan gewoon.
Alle reacties Link kopieren
Het lastigste in dit verhaal lijkt me de onregelmatigheid. Je kunt drie weken wel je kind naar het KDV brengen (of later naar school/judo/dansles verzin het maar) en dan weer twee weken niet. Jullie (en in de praktijk waarschijnlijk 'je partner') moeten dus alles regelen op een manier dat je vrouw het alleen kan (laten) doen. Dit kost (mentale) tijd en energie voor je partner maar mogelijk ook geld (de oppas). Als jij er wel bent is het dan misschien lastig ('zonde van het geld') om de regeling die er is zo maar even stop te zetten of over te nemen, waardoor het voor jou nog lastiger wordt aan het gezinsleven deel te nemen of echt te weten/voelen hoe alles reilt en zeilt.

Je zegt dat jullie beiden moeten werken. Ik vind het bijzonder dat je zo veel naar het buitenland bent maar daar dan niet navenant voor betaald wordt. Ik heb zelf vorig jaar een jaar in het buitenland gewerkt terwijl mijn partner en kinderen thuis bleven. Daar kreeg ik extra voor betaald en daarvan konden we de schoonmaakster vaker laten kopen en de oppas anders (duurder) inrichten dan de BSO die we altijd hadden. Als dat niet had gekund, had mijn partner denk ik de handdoek in de ring gegooid.
Alle reacties Link kopieren
Uit eigen ervaring lijkt het me best goed te doen. Dit doen legio gezinnen toch? Mijn man is elke maand 14 dagen thuis. De andere dagen (ongeveer 16 dus gemiddeld) werkt hij in het buitenland in periodes van 5 tot 16 dagen aaneengesloten. Onze kinderen weten niet beter en hebben een geweldige band met hun vader. Ik werk wel regelmatig, dat scheelt want met kinderopvang, bso en af en toe oma vond ik dat altijd prima te doen (ze hebben nu een leeftijd dat dat niet meer nodig is). Tuurlijk was het weleens vervelend als er een kind ziek is en je op je werk een belangrijke deadline hebt. Of dat je alleen op de SEH zit omdat man aan de andere kant van de wereld aan het werk is en je kind blijkt wat gebroken/gat in z'n hoofd/hersenschudding te hebben (ja 3x voorgekomen helaas). Maar het is zoals het is, ik heb het nooit als negatief gezien, hier is het juist positief. In de tijd dat man thuis is doet hij veel met de kinderen wat sommige vaders die 'gewone kantoortijden werken' ook niet altijd kunnen, hij ging mee naar zwemles, sport op woensdagmiddag, hij stond regelmatig op het schoolplein en had ook een telefoon vol met 'moeders van' voor het regelen van de speelafspraken, was knutselvader, hielp met sportdag/schoolreis/enz. Hij is zelfs parttime voetbaltrainer van zoons team. Hij mist ook weleens wat waar hij graag bij had willen zijn, tja dat is niet anders, daar kies je voor. Alles kan, als je beide maar wil is het allemaal goed te regelen vind ik. Praat erover met elkaar, maak een goed plan en ga ervoor!
Alle reacties Link kopieren
Karakter speelt ook een rol. Is je vrouw in staat om het allemaal alleen te rooien als jij weg bent. Ik vraag dit omdat ik nu al bijna 16 maanden moeder ben, maar het heel moeilijk heb gehad de afgelopen 16 maanden. Ons zoontje was het eerste half jaar een huilbaby en dat heeft er bij mij flink ingehakt. Ik begin me nu pas weer een beetje mezelf te voelen, maar mijn energielevel is nog erg laag. Ik had het absoluut niet gered zonder mijn man (hebben ook geen groot vangnet). Nou is niet iedere vrouw zoals ik en is niet elke baby een huilbaby, maar denk er wel over na hoe je het dan zou doen.

Daarnaast is de vraag of je zoveel van je eerste kindje wil missen? Het duurt "maar" 4 jaar waarin je er veel voor het kind kan zijn. Daarna gaat het een groot deel van de dag naar school en heb je weer meer tijd voor jezelf. Die eerste jaren met je kind besteden en een goede band opbouwen vind ik persoonlijk veel waardevoller dan veel naar het buitenland. Ik zou dus een andere baan zoeken als ik jou was. Mijn broer was ook altijd veel naar het buitenland, daat is hij mee gestopt toen zijn zoon werd geboren.
Alle reacties Link kopieren
Bij ons ging het goed totdat ons 2e kind een huilbaby bleek, we moesten verhuizen en ver weg woonden van familie (ander land). Ik ben eerst gestopt met werken, en zo 1,5 jaar overleefd, maar uiteindelijk is man van baan gewisseld omdat het thuis gewoon niet meer ging met 2 kleintjes, waarvan 1 met een flinke gebruiksaanwijzing.

Inmiddels is man doordeweeks weer weg, sommige weekenden ook, maar we wonen dichtbij familie en het werkt weer prima voor iedereen. Jongste is inmiddels 6 dus vrij zelfstandig, maar ik heb familie, vrienden en vaste oppas als achtervang (naast BSO). Zonder goed netwerk is het niet te doen, want met kinderen loopt t vaak anders dan gepland. Ik ken meer gezinnen in deze situatie, zij die niet op familie kunnen rekenen zijn veelal thuismoeders, of hebben een nanny of aupair.

Hoe je vrouw dit gaat beleven is vooraf niet in te schatten. Je weet gewoon niet hoe je ouderschap ervaart, wat voor kind je krijgt en hoe je daarmee omgaat. Sommige mensen vinden een relaxte baby al heftig, anderen draaien hun hand niet om voor een drieling. Ik vind het wel goed dat je er iig vooraf over nadenkt.
nootboek wijzigde dit bericht op 18-10-2021 22:48
36.50% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij als thuisblijver niets, maar wat me nog het meest tegen zou staan is dat jouw buitenlandbaan blijkbaar niet genoeg betaalt om relaxt ondersteuning in te kopen (schoonmaker, au pair, boodschappen bezorgen), en wanneer je als vrouw dan tijd voor jezelf hebt met een baby terwijl jij weg bent.
Maar ik ben dan ook grandioos bevooroordeeld.
Andere baan zoeken.
montblanc schreef:
18-10-2021 15:41
Het lijkt mij als thuisblijver niets, maar wat me nog het meest tegen zou staan is dat jouw buitenlandbaan blijkbaar niet genoeg betaalt om relaxt ondersteuning in te kopen (schoonmaker, au pair, boodschappen bezorgen), en wanneer je als vrouw dan tijd voor jezelf hebt met een baby terwijl jij weg bent.
Maar ik ben dan ook grandioos bevooroordeeld.
Nee hoor ben je niet, ik zou hier ook geen zin in hebben. En al helemaal niet als er geen geld is voor een huishoudelijke hulp en reguliere extra opvang naast werkopvang.
Alle reacties Link kopieren
montblanc schreef:
18-10-2021 15:41
Het lijkt mij als thuisblijver niets, maar wat me nog het meest tegen zou staan is dat jouw buitenlandbaan blijkbaar niet genoeg betaalt om relaxt ondersteuning in te kopen (schoonmaker, au pair, boodschappen bezorgen), en wanneer je als vrouw dan tijd voor jezelf hebt met een baby terwijl jij weg bent.
Maar ik ben dan ook grandioos bevooroordeeld.
Nou ja, dit is wat ik ook al zei, dus dan ben ik ook bevooroordeeld ;-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven