Kinderen
alle pijlers
Peuter die steeds maar huilt HELP!
vrijdag 13 juni 2008 om 20:19
hello ladies
ik heb een vraag en weet niet zo goed aan wie ik die moet stellen, daarom aan jullie, ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Mijn dochtertje van 3 heeft de vervelende gewoonte dat ze om alles en dan bedoel ik ook ALLES gaat huilen, janken zoals ik het dan noem. Ze kan iets niet gewoon vragen, meteen is er een drama in. Ik word er zo langzamerhand tureluurs van. Als ik het negeer helpt niks, als ik zeg " gewoon praten" helpt niks, alles gaat een dag goed en dan is het weer over en terug bij af. Dan stimuleer ik alleen als ze goed praat en negeer ik het huilgedrag, heeft ook geen zin. Wat moet ik nu doen, ik word gek van dat gehuil, maar blijkbaar haalt zij er een voordeel uit anders zou ze het toch niet doen?\Ik hoor graag jullie advies, thanks
ik heb een vraag en weet niet zo goed aan wie ik die moet stellen, daarom aan jullie, ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Mijn dochtertje van 3 heeft de vervelende gewoonte dat ze om alles en dan bedoel ik ook ALLES gaat huilen, janken zoals ik het dan noem. Ze kan iets niet gewoon vragen, meteen is er een drama in. Ik word er zo langzamerhand tureluurs van. Als ik het negeer helpt niks, als ik zeg " gewoon praten" helpt niks, alles gaat een dag goed en dan is het weer over en terug bij af. Dan stimuleer ik alleen als ze goed praat en negeer ik het huilgedrag, heeft ook geen zin. Wat moet ik nu doen, ik word gek van dat gehuil, maar blijkbaar haalt zij er een voordeel uit anders zou ze het toch niet doen?\Ik hoor graag jullie advies, thanks
vrijdag 13 juni 2008 om 20:30
Mijn dochter is heel goed in jengelen "jamaar maahaahaaamaaaa, ik wihihihihil dahahahat heheheheheeeeeel graaahaag" en dan ga ik tegenwoordig maar terugjengelen. Daahaat ihihihik hehehet ahahahallemaal niehiet snahap wahat ze zehehehegt.
Meestal moet ze dan lachhen. En als ze doorjengelt, dan zeg ik "met jengelen heb je bij mij nog nooit iets bereikt, dus hou er maar mee op" en dat begint nu in te zinken. Ook omdat ze nooit haar zin krijgt als ze jengelt.
Ze had ook een tijdje de neiging om te huilen als ik nee zei. Dan zetten we haar op haar strafplek, met de woorden "Je hoeft niet te gaan huilen als we een keer neee zeggen" en daar is ze nu ook redelijk mee opgehouden.
Meestal moet ze dan lachhen. En als ze doorjengelt, dan zeg ik "met jengelen heb je bij mij nog nooit iets bereikt, dus hou er maar mee op" en dat begint nu in te zinken. Ook omdat ze nooit haar zin krijgt als ze jengelt.
Ze had ook een tijdje de neiging om te huilen als ik nee zei. Dan zetten we haar op haar strafplek, met de woorden "Je hoeft niet te gaan huilen als we een keer neee zeggen" en daar is ze nu ook redelijk mee opgehouden.
vrijdag 13 juni 2008 om 21:06
Zwiepje werd juist boos als hij zijn zin niet kreeg. Totdat ik hem even haarfijn heb uitgelegd dat je in dit leven een stuk verder komt als je het lief vraagt. Sindsdien geen probleem meer op een paar uitzonderingen na. Als ik zie dat het de verkeerde kant op gaat dan vraag ik simpelweg: Denk je dat je je zin eerder krijgt als je het lief vraagt of als je het eist?
Werkt als een tierelier.
Werkt als een tierelier.
vrijdag 13 juni 2008 om 22:07
Is het iets van de laatste tijd of doet ze dit altijd?
Mijn zoontje had met 3 jaar en nog wat maanden namelijk ook echt een peuter puber fase waar je U tegen zegt. Ik kende mijn eigen kind écht niet meer terug. Na een dikke maand was die fase weer over en kreeg ik mijn lieve kind weer terug.
Wat bij hem héél goed hielp was alleen maar positieve aandacht geven. Dus complimenteren bij ALLES wat ie goed deed en zoveel als mogelijk de negatieve dingen negeren. Zo werd het voor hem weer leuk om lief te zijn en geen reet aan om dwars te liggen.
Mijn zoontje had met 3 jaar en nog wat maanden namelijk ook echt een peuter puber fase waar je U tegen zegt. Ik kende mijn eigen kind écht niet meer terug. Na een dikke maand was die fase weer over en kreeg ik mijn lieve kind weer terug.
Wat bij hem héél goed hielp was alleen maar positieve aandacht geven. Dus complimenteren bij ALLES wat ie goed deed en zoveel als mogelijk de negatieve dingen negeren. Zo werd het voor hem weer leuk om lief te zijn en geen reet aan om dwars te liggen.
vrijdag 13 juni 2008 om 22:31
Je bent goed bezig, hoor! Maar de een is wat hardnekkiger dan de ander. Onze dochter van bijna 2,5 heeft ook een tijdje in de 'zeurmodus' gestaan. Op een gegeven moment zei ik: 'Wat doe je nou?' Zegt ze: 'Lengelen!' En ze hield het best lang vol ondanks dat het niets opleverde. (Toch wel een maand of 2 of zo, niet elke dag maar vaak genoeg) En nu is het nog maar zelden.
vrijdag 13 juni 2008 om 22:46
Die van mij is 2,5 en denkt met bijvoorbeeld: "drinkuhuhuhuh" of "boterhamuhuhuhuh" iets te drinken of te eten te krijgen. We hebben heb uitgelegd dat hij met drinken of boterham alsjeblieft een stuk verder komt. (en ook dankjewel zeggen als hij krijgt wat hij vraagt) En dat heeft hij nu aardig door, behalve als hij echt heel moe is, dan is het teveel moeite.
Wel kan hij heel driftig worden soms, ook weer vooral als hij moe is.
Het is even uitleggen en dan vooral volhouden en dan kan het best nog wel eens goedkomen!
Wel kan hij heel driftig worden soms, ook weer vooral als hij moe is.
Het is even uitleggen en dan vooral volhouden en dan kan het best nog wel eens goedkomen!
vrijdag 13 juni 2008 om 22:55
Als ze het zo zeikerig vragen zeg ik: mama, allerliefste van de hele wereld, mag ik alsjeblieft wat drinken/een boterham/wat hulp/weetikveel. En bij 'ik wil drinken!' hetzelfde. Ik wil ik wil kikker in je bil, hoe vraag je dat netjes?
Ik zeg a l t i j d hetzelfde en inmiddels hoef ik alleen nog maar mijn wenkbrauwen op te trekken of ze weten 'ineens' weer hoe ze het wél moeten vragen.
Volhouden dus.
Ik zeg a l t i j d hetzelfde en inmiddels hoef ik alleen nog maar mijn wenkbrauwen op te trekken of ze weten 'ineens' weer hoe ze het wél moeten vragen.
Volhouden dus.
vrijdag 13 juni 2008 om 23:06
Hoe werkt dat als je dreumes van 1,5 nog niet (goed genoeg) kan praten en ook nog niet alles goed genoeg begrijpt?
Hier ook periodes dat er dagenlang alleen gehuild, gejammerd en gejengeld wordt met een grijpend handje naar wat ze op dat moment hebben wil.
Negeren heeft hier ook nog weinig opgeleverd. Ik hoop eigenlijk dat het een periode is maar als ik het zo hoor zijn we de komende 1,5 jaar nog wel zoet.
Hier ook periodes dat er dagenlang alleen gehuild, gejammerd en gejengeld wordt met een grijpend handje naar wat ze op dat moment hebben wil.
Negeren heeft hier ook nog weinig opgeleverd. Ik hoop eigenlijk dat het een periode is maar als ik het zo hoor zijn we de komende 1,5 jaar nog wel zoet.
vrijdag 13 juni 2008 om 23:35
Mijn dochtertje van net 3 kan ook zo onwijs zeuren, jengelen en jankerig doen. Ik zeg altijd dat ik haar zo niet versta en handel of reageer pas op het moment dat ze het op een normale toon zegt. Blijven volhouden dus, het is vast weer een fase. Ik kan er alleen slecht tegen, ik heb normaal veel geduld maar hier word ik echt kriegel van!!
zaterdag 14 juni 2008 om 09:25
Fancy, snap helemaal wat je bedoelt, en net zoals de anderen zeggen... het is een fase, het is een fase, het is een fase.... echt, het is een fase... die soms heeeeeeeeel lang duurt. Mijn dochter heeft 'm net gehad, heeft ruim drie maanden geduurt met als hoogtepunt (joechei, joechei..) de vakantie (diepe, diepe zucht, veel vakantievreugde is verloren gegaan door het bewonderen van mooie uitzichten onder voortdurend gejengel van tweejarige die god-weet-wat wilde, want ik ben al snel oostindisch doof geworden voor gejengel). Het enige wat hier gewerkt heeft, is die oostindischdoofmodus. Geen negatieve aandacht, geen positieve aandacht. Gejengel wordt NIET gehoord. Heeft dus geen enkel effect. En was daardoor redelijk snel over (nou ja, anderhalve maand heeft het geduurt...). Helaas tijdens de vakantie dus een terugval omdat we er WEL op reageerden (He, meid, hou nou eens op met je gezeur, we zijn toch lekker op vakantie?!?! domdomdom...) maar na de vakantie weer consequent in de negeermodus gegaan met eindelijkeindelijkeindelijk resultaat. Zegt inderdaad zelf na anderhalve minuut jengelen: 'Nie seure, gewoon vragen... Mama? Mag ik ...?' Het is dus nog niet over, maar ze houdt nu wel al vanzelf op....
Wat een verademing....
Wat een verademing....
Om een kort verhaal lang te maken...
zaterdag 14 juni 2008 om 09:31
Mijn dochter heeft een vriendinnetje, die jengelt niet meer, die krijst. Ik heb het ooit 1x meegemaakt en kon vanaf dat moment begrijpen dat mijn dochter daar niet altijd even graag speelt....
Dochterlelie en vriendin zijn 8....
Dus inderdaad, met jengelen niet toegeven, want dan duurt die fase toch best wel lang.
Oh, toen dochterlelie een keer belde en vroeg of ze mee mocht zwemmen, antwoord nee, oke mama....
Daar was de moeder van het betreffende vriendinnetje toch wel heel erg jaloers op. Ik sta dus nu in de vriendinnenclub bekend als de allerstrengste moeder
Dochterlelie en vriendin zijn 8....
Dus inderdaad, met jengelen niet toegeven, want dan duurt die fase toch best wel lang.
Oh, toen dochterlelie een keer belde en vroeg of ze mee mocht zwemmen, antwoord nee, oke mama....
Daar was de moeder van het betreffende vriendinnetje toch wel heel erg jaloers op. Ik sta dus nu in de vriendinnenclub bekend als de allerstrengste moeder
