Peuter met slaapproblemen

12-12-2023 19:36 14 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi, een stille meelezer hier, maar nu toch een account aangemaakt omdat ik niet meer weet wat we met onze peuter aanmoeten.

Onze dochter is 3.5 en nooit een goede slaper geweest. Af en toe hebben we periodes dat het wat beter gaat. Op dit moment zitten we echt met onze handen in het haar. Ze wordt meerdere keren per nacht wakker. De ene keer is het alleen een slokje drinken en weer verder slapen. De andere keer moeten we haar wel 20 keer terugleggen. Ze geeft zelf aan dat ze bang is voor monsters. Niets helpt, wegjagen, vertellen dat ze niet bestaan, lampjes op haar kamer aan. Ook gaat ze allemaal dingen verzinnen waarom wij bij haar moeten komen (drinken, knuffel die kwijt is, vertellen dat ze de volgende keer weer wil zwemmen/ naar het bos / naar opa en oma wil). Als we niet bij haar komen komt ze wel bij ons, dus dit negeren is niet mogelijk.

We hebben haar een periode bij ons op de kamer laten slapen, dat ging een tijdje goed, maar na een maar weken begon ze ook daar te spoken. Daarna weer een tijd op haar eigen kamertje, ook dat is even goed gegaan. Maar de laatste weken is het dus drama en wij zitten er helemaal doorheen.

Wie heeft de tip om haar te laten doorslapen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie dat er nog niet op je topic is gereageerd, maar ik herken het wel van onze dochter. Zij is inmiddels bijna 5 en het ze slaapt nu beter door (op ziekte na dan), maar van 2,5 tot 3,5 jaar heeft ze heel beroerd geslapen. Bij ons viel het samen met mijn zwangerschap en komst van een broertje. Ik denk dat het deels daar mee te maken had. Kan dit bij jullie ook zo zijn? Of andere veranderingen?

Bij ons hielp voor het in slaap vallen dat we na het ritueel nog een timer zetten voor 5 minuten. Dan doen we de lichten uit en kletsen we nog even met haar. Na de timer gaan we weg. Ik moet zeggen dat dit nu niet meer werkt ;) In slaap vallen gaat heel moeizaam. Andere dingen die wij doen:
-Rietjesbeker naast haar bed zodat ze dit zelf kan regelen
-We blijven op dezelfde verdieping (was opvouwen of zo)
-Bij uit bed komen haar hand pakken en mee terug nemen zonder echt iets te zeggen of in te gaan op haar vragen etc. Ook niet boos worden,
-Soms blijven we bij haar, maar dan mag ze niet meer met ons kletsen. Wel mag ze met haar knuffels kletsen/spelen in bed.

Toen ze kleiner was en 's nachts veel wakker werd hebben we op een gegeven moment een matras in haar kamer gelegd. Ging 1 van ons bij haar liggen.
Slaap ze weleens ergens anders? Hoe slaapt ze daar? Onze kinderen slapen bij opa en oma altijd beter (en ze slapen uit)...
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lastige situatie en frustrerend kan dat zijn. Kan ze het er overdag al over hebben op een ander moment waarom ze het doet en dat jullie kunnen uitleggen dat je ‘s avonds in je bed moet blijven en stil moet zijn?
Bij ons gaat ook niet top maar wat sommige dingen helpen wel. Wij hebben dus zo’n wekker die bepaalde kleur is als je moet slapen of op mag staan. Bij het tandenpoetsen zeggen we: dit is laatste moment om te drinken, hierna weer als beertje wakker is. Dus ‘s nachts komen voor drinken, was eerst paar keer mededeling, ja als beertje weer wakker is. Dat is toen gestopt.
Knuffels pak ik zonder commentaar en zonder contact te maken, zo saai mogelijk. Misschien dat ook met verhalen doen? Lieverd, beertje slaapt nog, ik hoor dit graag als hij wakker is. Hopen dat het daardoor wegzakt? Aangezien het helemaal niet leuk is zo weinig respons op verhaal te horen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor de reacties, het duurde blijkbaar even voordat mijn bericht geplaatst werd.
Om terug te komen op jullie vragen;
Er zijn geen grote veranderingen geweest de afgelopen tijd.
Alleen uit logeren gaat ze eigenlijk nooit, wel eens met ons samen bij familie die verder weg wonen. Het slapen daar gaat ongeveer hetzelfde of nog slechter als thuis, ook daar geeft ze weer aan het spannend te vinden.
Het naar bed brengen is niet echt het probleem. Een van ons blijft op dezelfde verdieping rommelen met de afspraak dat ze niet uit bed mag en niet met ons mag praten. Soms duurt het even, maar daar hebben we ons wel bij neergelegd. Het probleem is voornamelijk het snachts wakker worden.
Een beker heeft ze gewoon naast haar bed staan, kan ze ook prima zelf pakken, maar ze gebruikt dit nu als excuus voor aandacht. Drinken snacht wil ik eigenlijk niet verbieden. Als ze om water vraagt lijkt ze ook wel echt dorst te hebben.
Ze praat al erg goed voor haar leeftijd en als we het er overdag over hebben kan ze heel goed vertellen wat we snachts van haar verwachten en wat ze moet doen. Zelfs als we haar snachts terugleggen verteld ze braaf dat ze niet uit bed mag komen en stil moet zijn, om binnen 2 minuten weer naast ons bed te staan.
We zijn de dag nadat ik dit topic opende begonnen met een slaaptrainer. De eerste nacht had ze toevallig een goede nacht, en werd sochtends pas wakker van de oogjes die open gingen, ze vond het heel leuk. De dagen daarna werd ze helaas steeds heel vroeg wakker. We hebben haar steeds teruggelegd en uitgelegd dat ze moet wachten tot de oogjes open gaan, maar dit was niet zo'n succes. Nu afwachten hoe deze nacht gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook zo een spoker. Ik heb de regel gehanteerd nabijheid mag, we hadden een matras op haar kamer waar een van ons op ging slapen naast haar en als jij stil en rustig in je bed ligt ligt een van ons daar. Verder geen aandacht ‘s nachts. Als ze niet rustig wilde liggen ging ik naar mijn eigen bed en ook al ging ze spoken probeerde ik haar echt nul aandacht te geven.

Ze was echt bang dus ze koos er meestal voor om gewoon rustig te liggen en 1 van ons daar te hebben. Dit is vanzelf over gegaan ze is nu 7 en wordt nooit wakker ‘s nachts.
Maar ik werd er met periodes ook wanhopig van.
En dood en dood moe
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik liep bij mijn kleuter vaak een rondje door haar kamer: en riep: Monster eruit.... deed de kastdeur open en dicht, keek met de zaklantaren onder haar bed...en zat 15 minuten voor haar deur op de gang....En dat ging goed....
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien zou je nog iets aan het kamertje kunnen doen. Toen onze dochter een hoogslaper kreeg in een heel gezellig hoekje waar de deur goed was te zien etc sliep ze als een roos! Moeten wel allemaal speciale knuffels mee, daar vindt ze haar troost.
Vaak zie ik kinderkamers waar ik van denk daar zou ik dus ook niet lekker in slaap kunnen vallen! Heb zelf ook altijd in een hoogslaper geslapen, voelt toch als een soort veilig nest.

Wat betreft monsters, ik had gelezen dat je een beetje mee moest gaan in de fantasie en heb ook steeds monsters weggejaagd. Nu onze dochter ouder is kreeg ik als feedback dat ze daar juist bang van werd “door jou dacht ik dat monsters echt bestonden” 🙄

Succes, ook al zou je er niets aan doen dan gaat ook dit vanzelf over. Maar liever eerder dan later natuurlijk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook zo’n slechte slaper, die nog steeds vaak bij ons op de kamer slaapt, wel op een apart matras. In de monsterfase hielp ‘monsterspray’: een spuitfles met water met een geurtje. 5 pufjes in de kamer rondspuiten voor het slapengaan en dat werkte aardig.

Verder vond ik het vooral uitzitten. Het werd echt beter toen kind naar school ging - maar het is en blijft een slechte (in)slaper. Nu bijna 8 jaar en slaapt de laatste paar maanden eigenlijk nooit voor 21:30.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook zo eentje. Inmiddels is hij vijf (!) jaar en komt nu bijna nooit meer uit bed. Wij hebben alles gedaan inclusief opvoedhulp en niks hielp. Uiteindelijk namen we hem gewoon bij ons in bed als hij kwam, en als hij dan weer in slaap was legden we hem terug in zijn eigen bed. De ommekeer kwam hier met een nieuw bed en een klamboe. Maar daarvoor was hij ook al van ledikant naar peuterbed naar halfhoogslaper gegaan en dat hielp niks. Sterkte. Als ze 18 is slaapt ze in haar eigen bed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben ook slechtere slapers en gaan voor de weg van de minste weerstand. We liggen er bij tot ze slapen. En als ze wakker worden mogen ze altijd in ons bed verder slapen. Afspraak is dat ze gewoon naar ons toe mogen komen en niet hoeven te roepen, al vergeet jongste dat wel eens.

Ze zijn nu 4 en 6 en momenteel slaapt er iedere nacht 1 de hele nacht in zijn eigen bed en dat is vooruitgang.

Heeft ze overdag wel genoeg uitdaging waardoor ze moe genoeg is? Onze kinderen waren met 3,5 gewoon al klaar voor school, verveelden zich bij de opvang en mistte uitdaging. Gevolg was misschien wel dat ze gewoon niet moe genoeg waren om goed te slapen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze vijfjarige slaapt pas door sinds ze naar school gaat. Eerder was ze elke nacht minstens 2x wakker en bang. We houden nu de lamp op de overloop aan en hebben gezellige lampjes in haar kamer aan, zodat ze alles kan zien. Als ze slaapt zet ik een paar lampen uit, maar de overloop blijft aan, waardoor ze veel licht heeft. Hierdoor slaapt ze rustiger en als ze wakker wordt, is ze niet meer bang.
Zelf naar de wc durft ze niet trouwens. Dan moet er altijd iemand mee, ook al is het haar jongere zusje. :)

Ik lees later dat je ook al geprobeerd hebt de lampen aan te laten. Misschien nog haar bed verplaatsen of een mooie dromenvanger waar je een mooi verhaal bij bedenkt? Lastig deze ‘fase’!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier een 4 jarige die ook altijd al slechte slaper is geweest. Heb al lang een matras op de kamer gehad en uiteindelijk zelfs een 140 bed voor hem zodat ik er naast kon (nu wel een peuterbed en los matras op de kamer).
Nu ook oefenen met alleen slapen, wordt vaak wakker en komt ons halen of wil bij ons liggen.
Ben nu zwanger en hij is erg onrustig en schopt, waardoor ik het niet meer verantwoord vindt er naast te liggen. Merk dat het steeds terug leggen me meer energie kost dan er naast gaan liggen op een matras.
Hij slaapt dus alleen in, (heeft ook veel moeite gekost, moest er altijd bij liggen/zitten) en ik ga nu gewoon in mijn eigen bed liggen. Als hij snachts komt dan duik ik daar op het matras en slaap verder naast hem. Ik ga het mezelf niet moeilijk maken dan het is. Het is een fase zeg ik maar en ik slaap op dat matras prima. Stap 1 is in ieder geval gelukt, het alleen in slaap vallen en wij gewoon lekker naar beneden kunnen.

Sterkte TO, dit is een hele lastige fase en slaapgebrek is vreselijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is een stickerkaart een idee? Werkte hier bij oudste altijd als een tierelier. Nacht in je bed = sticker, 10 stickers is een keer naar het zwembad/zeer gewenst speelgoedje/pyjama van Elsa oid.

Lag ze weken te hyperventileren als ik niet bij haar bleef als ze in slaap viel, met zo’n stickerkaart was het direct klaar..
Skawa schreef:
16-12-2023 19:49
Hier ook zo een spoker. Ik heb de regel gehanteerd nabijheid mag, we hadden een matras op haar kamer waar een van ons op ging slapen naast haar en als jij stil en rustig in je bed ligt ligt een van ons daar. Verder geen aandacht ‘s nachts. Als ze niet rustig wilde liggen ging ik naar mijn eigen bed en ook al ging ze spoken probeerde ik haar echt nul aandacht te geven.

Ze was echt bang dus ze koos er meestal voor om gewoon rustig te liggen en 1 van ons daar te hebben. Dit is vanzelf over gegaan ze is nu 7 en wordt nooit wakker ‘s nachts.
Maar ik werd er met periodes ook wanhopig van.
En dood en dood moe
Dit is denk ik de beste tip! Wat als je er gewoon bij gaat liggen op een matras ernaast? Dan hoef je kind in ieder geval het bed niet uit. En jij ook niet. En haar eigen kamer wordt er een veiligere plek van. Ik ben om die reden altijd hier meer voorstander van dan het kind op de kamer van ouders laten slapen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven