Problematisch schermgebruik brugklasser

Lento zaterdag 18 mei 2024 om 14:31

Ik vermoed dat wij met het zelfde probleem worstelen als 90% van de ouders, maar wie weet kunnen wel elkaar steunen.

Op onze VO school is twee jaar geleden het bezit van een laptop voor iedere leerling verplicht geworden. Als reden is aangevoerd dat veel van de leermethodes digitaal beschikbaar zijn en dat dat voordelen oplevert.

Wij zijn als ouders niet al te blij met deze maatregel (en van de docenten hoor ik ook veel bedenkingen).

Mijn brugklasser had voor het naar het VO ging een telefoon, maar kon zijn telefoongebruik redelijk reguleren en was ook daarnaast actief met sporten, buitenspelen e.d. Sinds hij in de brugklas zit is dit totaal veranderd: hij lijkt het gebruik van zijn laptop niet te kunnen reguleren, ondanks afspraken.

De brugklas valt hem zwaar en natuurlijk verandert veel op deze leeftijd (hallo puberteit) we hebben hem dus een beetje geprobeerd te ontzien en begrip te tonen voor zijn situatie, veel erover gepraat et cetera. Maar ik maak mij toch ook wat zorgen: in zijn hobby's lijkt hij geen lol meer te hebben: we hebben hem al laten stoppen met zijn sport. Dat was hij heel kwaad over, maar het was elke keer opnieuw een drama om naar de trainingen en wedstrijden te krijgen, hij leek er, i.t.t. voorheen geen enkele lol meer in te hebben. Het is een prijzige sport, dus na bijna een jaar tobben hebben we hem afgemeld.

Hij sport nu nog 1 keer in de week 1 uurtje, maar zelfs dat lijkt hem al te veel. Hij heeft in de meivakantie niets anders gedaan dan youtube kijken in bed en wilde ook niets anders. Na heel veel gezeur wilde hij op mijn vrije dag mee met een uitstapje. Dat was uiteindelijk heel leuk, maar het gemekker vooraf, vond ik heel vermoeiend.

Elk vrij moment duikt hij in bed met zijn laptop. Die laptop laat hij ook continu vallen, waardoor hij al meerdere keren kapot is geweest ( we hebben een servicecontract, maar ik baal er ook van dit elke keer weer te moeten regelen). Elke avond als we thuiskomen blijkt dat hij alleen maar met zijn laptop youtube heeft gekeken. Huiswerk, spullen opruimen is dan nog niet gebeurd.

Kortom, ik herken in veel dingen de puberteit, maar ik vind zijn schermgebruik te veel en het gaat ten koste van zaken waar hij voorheen veel plezier in had.

Ik wil graag afspraken met hem maken, waarop ik in ieder geval op middagen dat ik thuis ben hem telefoon en laptop wil laten inleveren, hij kan deze dan terugkrijgen als huiswerk en oefenen (hij zit op iets toneelachtigs) gedaan is.

Dit gaat volstrekt tegen mijn ideeën over opvoeding in, maar ik vind het vreselijk dat hij zo gefixeerd is op zijn laptop en geen interesse meer heeft voor andere dingen (het is ook het enige waarover hij nog kan praten). Nadeel is natuurlijk dat wij er ook op veel momenten niet zijn. Het liefste zou ik heel die laptop achter slot en grendel doen, maar ja het kreng moet mee naar school en huiswerk moet ook vaak op de laptop gedaan worden.

Wie heeft nog ideeën? Alvast bedankt!

Wisconsin zaterdag 18 mei 2024 om 19:44

Als pubers in staat waren hun schermgebruik binnen de perken te houden, was het mobieltjesverbod op scholen niet nodig geweest. Het is dus vreemd dat scholen tegelijkertijd wel nog een laptop verplicht stellen, waarop alle verleidingen van de smartphone net zo hard aanwezig zijn. Vrienden van me hebben om deze reden bewust een school gekozen die met boeken werkt.

Social media worden bewust ontworpen om jouw aandacht zo lang mogelijk vast te houden. Alle mogelijke psychologische en marketingtrucs worden daarvoor uit de kast gehaald. Het is voor volwassenen al moeilijk er weerstand aan te bieden, laat staan voor kinderen en pubers.

Nu moet jij dus een probleem zien op te lossen dat de school in de hand werkt. Ga er maar aan staan. Maak jezelf dus niet teveel verwijten als het niet goed lukt, je bent immers tegen de stroom van de school en van de commercie in aan het zwemmen.

Ik denk dat de beste kansen liggen in bewustwording. Voor mij werkte het verhelderend om boeken te lezen die uitleggen hoe fabrikanten je manipuleren. Boeken zoals A-sociale Media. Wellicht zijn er ook boeken die speciaal gericht zijn op zijn leeftijdscategorie (al is A-sociale Media voor pubers ook wel leesbaar, schat ik in). Je gaat je realiseren dat bedrijven er geld mee verdienen om jou zo lang mogelijk op hun platform te houden en gaat nadenken over welke dingen je liever met je tijd zou willen doen.

Lento zaterdag 18 mei 2024 om 19:51

Wisconsin schreef: ↑
18-05-2024 19:44
Als pubers in staat waren hun schermgebruik binnen de perken te houden, was het mobieltjesverbod op scholen niet nodig geweest. Het is dus vreemd dat scholen tegelijkertijd wel nog een laptop verplicht stellen, waarop alle verleidingen van de smartphone net zo hard aanwezig zijn. Vrienden van me hebben om deze reden bewust een school gekozen die met boeken werkt.

Social media worden bewust ontworpen om jouw aandacht zo lang mogelijk vast te houden. Alle mogelijke psychologische en marketingtrucs worden daarvoor uit de kast gehaald. Het is voor volwassenen al moeilijk er weerstand aan te bieden, laat staan voor kinderen en pubers.

Nu moet jij dus een probleem zien op te lossen dat de school in de hand werkt. Ga er maar aan staan. Maak jezelf dus niet teveel verwijten als het niet goed lukt, je bent immers tegen de stroom van de school en van de commercie in aan het zwemmen.

Ik denk dat de beste kansen liggen in bewustwording. Voor mij werkte het verhelderend om boeken te lezen die uitleggen hoe fabrikanten je manipuleren. Boeken zoals A-sociale Media. Wellicht zijn er ook boeken die speciaal gericht zijn op zijn leeftijdscategorie (al is A-sociale Media voor pubers ook wel leesbaar, schat ik in). Je gaat je realiseren dat bedrijven er geld mee verdienen om jou zo lang mogelijk op hun platform te houden en gaat nadenken over welke dingen je liever met je tijd zou willen doen.

Dank je voor je post. Ik ga eens zoeken naar dat boek (zoon leest gelukkig ook heel erg graag).
Wij hadden inderdaad ook bewust gekozen voor een school, die met boeken werkte, helaas werd dat beleid een jaar later ineens omgegooid. Alhoewel digitaal werken zeker ook voordelen biedt, hoor ik van een aantal docenten dat ze er ook niet onverdeeld gelukkig mee zijn. Van mij had het ook zeker niet gehoeven.

Toevoeging: het boek stond op Kobo plus, dus gelijk op de ereader gezet. Eens kijken of zoon, naast mij, ook interesse heeft.

Anoniem_66f0141d9142e zaterdag 18 mei 2024 om 20:02

Ik heb getwijfeld of ik het hier neer zou zetten, want N=1, maar ik doe het toch maar. Mijn zoon was net zo. Hij ging dan nog net niet in bed liggen, maar hij zat de hele dag te gamen. Natuurlijk nam ik hem zo vaak mogelijk mee naar de super of zo, maar ook dan ging het de hele tijd over gamen. Maar toen de puberhormonen een beetje uitgeraasd waren ging het ineens een stuk beter. Ging ie met zijn beste vriend uit vissen, of bowlen, of naar de sportschool, in plaats van gamen. Inmiddels is ie negentien en hij gamet eigenlijk nauwelijks meer, het is er gewoon uit gesleten. Als ie zich nu een keer verveelt komt ie beneden en gaan we samen yahtzeeën, of een potje Kolonisten, of Pictionary

Dus, voor wat het waard is, het kan best vanzelf goed komen zonder opname of zo.

Lento zaterdag 18 mei 2024 om 20:37

Lady*Voldemort schreef: ↑
18-05-2024 20:02
Ik heb getwijfeld of ik het hier neer zou zetten, want N=1, maar ik doe het toch maar. Mijn zoon was net zo. Hij ging dan nog net niet in bed liggen, maar hij zat de hele dag te gamen. Natuurlijk nam ik hem zo vaak mogelijk mee naar de super of zo, maar ook dan ging het de hele tijd over gamen. Maar toen de puberhormonen een beetje uitgeraasd waren ging het ineens een stuk beter. Ging ie met zijn beste vriend uit vissen, of bowlen, of naar de sportschool, in plaats van gamen. Inmiddels is ie negentien en hij gamet eigenlijk nauwelijks meer, het is er gewoon uit gesleten. Als ie zich nu een keer verveelt komt ie beneden en gaan we samen yahtzeeën, of een potje Kolonisten, of Pictionary

Dus, voor wat het waard is, het kan best vanzelf goed komen zonder opname of zo.

Dit soort berichten hoor ik altijd graag. Met mijn oudste zoon is het ook veel beter nu, sinds hij het fenomeen werk en bijbaan heeft ontdekt. Dat vind ik altijd het lastige aan dit soort dingen: vaak komt het met de tijd wel goed, maar dat weet je helaas nooit van tevoren.

Browniedoc zondag 19 mei 2024 om 08:34

Lento schreef: ↑
18-05-2024 16:23

Qua thuis zijn: dat is gewoon lastig als je beiden werkt. We proberen hierheen zoveel mogelijk te plannen, zodat man en ik niet op dezelfde uren werken. Maar met eigen hobby's en mantelzorg erbij kunnen we het niet voorkomen dat kind elke week wel een paar keer alleen is (oudere kinderen zijn er dan vaak wel, maar die willen we niet opzadelen met dit soort dingen).

Laatst sprak ik iemand met kinderen die naar het VO waren die uitsprak dat zij nog nooit zo blij is geweest dat ze thuisblijfmoeder is sinds dat haar kinderen op het VO zitten. Meer nog dan bij kleine kinderen én ook van veel grotere toegevoegde waarde. En ik kan me daar goed iets bij voorstellen als ik jouw verhaal lees.

Je hebt een kind die begeleiding nodig heeft in zijn mediagebruik. Die mogelijk verslaafd is. Anders dan je oudere kinderen, kan hij minder goed om gaan met de vrijheid.

Ik wil je geen schuldgevoel geven maar is het dan echt geen overweging om te kijken hoe jullie zelf meer thuis kunnen zijn? Hobby tijdelijk opschorten, middagen thuiswerken, mogelijk tijdelijk minder werken? Dit heeft toch prioriteit? Eventueel een oppas regelen bij familie, of (zou mijn voorkeur niet hebben, maar beter dan huiswerkbegeleiding) gewoon oldschool een fijne oppas inhuren?

Het is zo’n vormende tijd, waarbij kinderen heel kwetsbaar zijn en veel meemaken. Een luisterend oor en een beetje sociale controle bij thuiskomst lijkt me heel gezond. Het lijkt me ook fijn voor zoon om wat persoonlijke aandacht te krijgen bij thuiskomst.

Hij is natuurlijk ook nog maar brugklasser, 12 jaar in een heel turbulente tijd.

Mugske zondag 19 mei 2024 om 08:43

Ik zou niet kiezen voor een old-school oppas. Dat past niet bij een 12-jarige (voor overdag). Ik denk trouwens ook niet dat de brugklasser bij een oppas wel zijn huiswerk gaat maken.

Voordeel van huiswerkbegeleiding is dat er op die momenten focus is op huiswerk en structuur komt. Kind is dan ook later thuis, waardoor het makkelijker is voor ouders om tijd vrij te maken (inderdaad minder tijd voor hobbies ouders, verlofuren opnemen etc)

lonelycat zondag 19 mei 2024 om 08:56

Ik onderschrijf lady Voldemort haar ervaring.
Hier hetzelfde probleem. Inclusief adhd. Vaak besproken dat het een gameverslaving was etc.
De puberhormonen beginnen langzaam weg te razen en het probleem begint zich ook langzaam op te lossen. En we hebben heel veel gedoe erover gehad.
Zit hij nog steeds graag op zijn pc ja, maar het is nu meer dan ‘ alleen maar’ gamen. Hij wil zijn opleiding hierin doen, zijn toekomst ligt hierin. Maar hij komt nu vrijwillig erachter uit, doet zijn werk etc.

Qua schoolwerk blijft hij chaotisch. Planning blijft een probleem. Het is een adhd’er. Ik geloof ook niet dan een lager schoolniveau daar verschil in zou maken. Hij doet nu vwo 5, het niveau gaat hem redelijk makkelijk en er komt langzaam meer structuur in.
Maar net als bij jou was dat de eerste jaren op het vo niet zo. Het was moeilijk. Terwijl het op de basisschool echt makkelijk ging.

Wat wij deden in de beginjaren.
Iedere dag vaste tijd huiswerk, geen discussie over, van 5-6 wordt huiswerk gemaakt.
Huiswerk wordt onder gemaakt.
Samen iedere week een huiswerkplanning maken en die ook samen bijhouden.
Samen ene planning voor de proefwerkweek maken.

Het is arbeidsintensief maar stel dat je kind iets van adhd heeft dan ligt het niet aan het schoolniveau, of aan niet willen, of aan een gameverslaving

Ik kreeg trouwens ook het verwijt dat ik meer thuis moest zijn. Van zijn begeleiders die we hadden ingeschakeld om hiermee te helpen. Ik heb ze vriendelijk gevraagd of zij dan mijn hypotheek betalen.

feow zondag 19 mei 2024 om 09:55

Lady*Voldemort schreef: ↑
18-05-2024 20:02
Ik heb getwijfeld of ik het hier neer zou zetten, want N=1, maar ik doe het toch maar. Mijn zoon was net zo. Hij ging dan nog net niet in bed liggen, maar hij zat de hele dag te gamen. Natuurlijk nam ik hem zo vaak mogelijk mee naar de super of zo, maar ook dan ging het de hele tijd over gamen. Maar toen de puberhormonen een beetje uitgeraasd waren ging het ineens een stuk beter. Ging ie met zijn beste vriend uit vissen, of bowlen, of naar de sportschool, in plaats van gamen. Inmiddels is ie negentien en hij gamet eigenlijk nauwelijks meer, het is er gewoon uit gesleten. Als ie zich nu een keer verveelt komt ie beneden en gaan we samen yahtzeeën, of een potje Kolonisten, of Pictionary

Dus, voor wat het waard is, het kan best vanzelf goed komen zonder opname of zo.

Bij mijn kinderen ging het ook zo.
N=4

Via het gamen hebben ze trouwens leuke, soms blijvende, contacten opgedaan. En veel kunnen oefenen met samenwerken, overleggen, strategieën uitproberen enz, Een van mijn kinderen heeft ook wat (harde) lessen gehad over wanneer je te dominant bent en anderen afhaken. Zeer nuttig dat ze steeds een herstart kunnen maken.
Hun Engels is dankzij het gamen echt heel erg goed en ze hebben meer ervaringen met andere culturen dan ik met mijn campinginFrankrijkervaringen. Het gemak waarmee zij met computers, apps enz omgaan en hoe kritisch ze hierop kunnen zijn is ook onvergelijkbaar met mijn vaardigheden, terwijl ik toch al tig jaar op fora en andere wwwzaken te vinden ben.

Later gingen ze werken en verplaatste hun sociale leven zich van school/www naar school/studie/sport/collega’s.
Uren gamen doen ze niet meer (muv bijvoorbeeld een gamereunie in de winter) en een enkele keer een serie bingen doen ze ook nog wel eens.

Vroeger moesten wij verplicht buiten spelen omdat we anders alleen maar met onze neus in boeken zaten (of nog erger: strips). Ik vind zelf gamen vaak veel actiever en socialer dan boeken. En vergelijkbaar ‘verslavend’.

Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Saelle1 zondag 19 mei 2024 om 18:12

Het hangt er ook vanaf wat er op zo'n scherm gebeurd.
Gamen, coderen, ontwerpen is allemaal redelijk actief.
Maar eindeloos tiktok kijken en sociale media is anders, zeer passief en maakt ook lamlendig.

Bij jouw zoon speelt naast een mogelijke verslaving dus ook nog slecht kunnen plannen etc.

Ik zou kiezen voor huiswerkbegeleiding. Dan is dat gedaan als hij thuis komt en kan hij dan relaxen.
Bovendien is het voor jullie ook makkelijker om schermtijd in te perken als het huiswerk is gedaan en hij dus niet meer op de laptop hoeft.

Verder zou je voor bepaalde dingen vaste momenten kunnen zoeken waarin je hem helpt met bijvoorbeeld zijn tas in te pakken voor morgen als hij dat overzicht nog niet heeft.

Verder inderdaad andere activiteiten stimuleren. Hoe meer andere dingen hij onderneemt/leuk vind hoe minder je verder het schermgebruik hoeft te regulieren.

-April- zondag 19 mei 2024 om 20:53

Even reagerend op de openingspost @TO: wat zijn die ideeën over opvoeding dan? Zoals ik het lees is hij nog te jong om met de verantwoordelijkheid om te gaan om zelf zijn laptop gebruik te reguleren.

Ik ben nog lang niet zo ver als jij maar ik heb een peuter van 2 die al op YouTube wil en erom huilt. Hoe dan.
Ik bepaal wanneer en hoelang hij YouTube kijkt, ik pak het scherm verder af en ik luister niet naar het gekrijs. Ik zou iets dergelijks ook voor jouw zoon suggereren.

Huiswerk kan hij onder jouw toezicht maken aan de keukentafel. Misschien met de laptop vastgeketend aan de tafel

Dropdrop zondag 19 mei 2024 om 21:58

-April- schreef: ↑
19-05-2024 20:53

Ik bepaal wanneer en hoelang hij YouTube kijkt, ik pak het scherm verder af en ik luister niet naar het gekrijs. Ik zou iets dergelijks ook voor jouw zoon suggereren.

Mijn lieve zondagskind, je maakt jezelf echt belachelijk door je opvoedtechnieken voor een peuter te adviseren voor een kind dat 11 jaar ouder is.

Jouw peuter heeft bijvoorbeeld zijn scherm niet verplicht nodig op het kinderdagverblijf. En is daarna niet een aantal uur alleen thuis, waarbij hij zijn scherm nodig heeft voor zijn huiswerk. 2 totaal verschillende werelden.

-April- maandag 20 mei 2024 om 17:59

Dropdrop schreef: ↑
19-05-2024 21:58
Mijn lieve zondagskind, je maakt jezelf echt belachelijk door je opvoedtechnieken voor een peuter te adviseren voor een kind dat 11 jaar ouder is.

Jouw peuter heeft bijvoorbeeld zijn scherm niet verplicht nodig op het kinderdagverblijf. En is daarna niet een aantal uur alleen thuis, waarbij hij zijn scherm nodig heeft voor zijn huiswerk. 2 totaal verschillende werelden.

De laptop is verplicht voor schoolwerk, dus dat kan dan onder toezicht worden gedaan.
En als hij een paar uur alleen thuis is hoeft de laptop niet in zijn bezit te zijn toch? Die kan achter slot en grendel liggen

Dat is niet heel veel anders dan hoe ik het bij mijn peuter doe. Onder toezicht en voor de rest achter slot en grendel

TO kan ook bij verplicht schoolwerk het gebruik heel wat meer reguleren. Als ze dat wil tenminste

Zoniet, dan meer gebruik accepteren. Haar zoon kan er namelijk nog niet mee omgaan. Wat trouwens helemaal niet gek is op die leeftijd. Ik vind het juist vreemd dat de hele verantwoordelijkheid bij de zoon wordt neergelegd. Hij moet z’n schoolwerk plannen, zijn uren achter de laptop reguleren, zelf bedenken wanneer het genoeg is, discipline tonen (wat anders gaan doen als hij alleen thuis is). Ik vind het nogal wat. Als het mijn kind was zou ik gewoon ingrijpen, dan maar wat harder en een boze tiener

hamertje dinsdag 21 mei 2024 om 11:28

Hier geen gamend kind, maar wel één die zichzelf reguleren heel lastig vindt.

Ook eerste klasser hier en ik ben blij dat ik elke middag thuis ben, want anders zou het hier hetzelfde gaan. Nu microcoach ik hem elke middag/avond door (huiswerk, op tijd voor sport, vooruit plannen, persoonlijke verzorging) en gaat het heeeeel langzaam wat beter.

Snap dat het niet voor iedereen mogelijk is, maar ik zou toch dringend gaan kijken of je iets kan veranderen in jullie werksituatie. Hier was ik thuis behoorlijk overbodig tussen 6 en 10 jaar, maar juist daarna nam de (zorg)vraag naar een ouder hier hard toe. Om het sociale (mobiele) leven te reguleren, verhaal kwijt kunnen, plannen, organiseren etcetera.

Lento dinsdag 21 mei 2024 om 11:46

-April- schreef: ↑
20-05-2024 17:59
De laptop is verplicht voor schoolwerk, dus dat kan dan onder toezicht worden gedaan.
En als hij een paar uur alleen thuis is hoeft de laptop niet in zijn bezit te zijn toch? Die kan achter slot en grendel liggen

Dat is niet heel veel anders dan hoe ik het bij mijn peuter doe. Onder toezicht en voor de rest achter slot en grendel

TO kan ook bij verplicht schoolwerk het gebruik heel wat meer reguleren. Als ze dat wil tenminste

Zoniet, dan meer gebruik accepteren. Haar zoon kan er namelijk nog niet mee omgaan. Wat trouwens helemaal niet gek is op die leeftijd. Ik vind het juist vreemd dat de hele verantwoordelijkheid bij de zoon wordt neergelegd. Hij moet z’n schoolwerk plannen, zijn uren achter de laptop reguleren, zelf bedenken wanneer het genoeg is, discipline tonen (wat anders gaan doen als hij alleen thuis is). Ik vind het nogal wat. Als het mijn kind was zou ik gewoon ingrijpen, dan maar wat harder en een boze tiener

Het grote verschil is natuurlijk dat je er bij een klein kind altijd bij bent, dan is reguleren heel makkelijk. Bij een 12-jarige vind ik het lastiger, dat is niet meer de leeftijd dat je een kind continu in de gaten houdt of kunt houden. Ze zijn veel vaker met vrienden van huis, zijn alleen thuis en zitten op hun kamer. En dat vind ik ook belangrijk voor hun ontwikkeling: het helpt op geen enkele wijze als ik mijn kind steeds aan het controleren ben., dat levert alleen maar irritatie op voor beide partijen.

Het is dus continu laveren op een middenweg, waarbij je je kind deels los laat en deels bijstuurt. Hierin een balans vinden, vind ik heel lastig op deze leeftijd.

Lento dinsdag 21 mei 2024 om 11:50

hamertje schreef: ↑
21-05-2024 11:28
Hier geen gamend kind, maar wel één die zichzelf reguleren heel lastig vindt.

Ook eerste klasser hier en ik ben blij dat ik elke middag thuis ben, want anders zou het hier hetzelfde gaan. Nu microcoach ik hem elke middag/avond door (huiswerk, op tijd voor sport, vooruit plannen, persoonlijke verzorging) en gaat het heeeeel langzaam wat beter.

Snap dat het niet voor iedereen mogelijk is, maar ik zou toch dringend gaan kijken of je iets kan veranderen in jullie werksituatie. Hier was ik thuis behoorlijk overbodig tussen 6 en 10 jaar, maar juist daarna nam de (zorg)vraag naar een ouder hier hard toe. Om het sociale (mobiele) leven te reguleren, verhaal kwijt kunnen, plannen, organiseren etcetera.

Juist dat microcoachen levert hier heel veel irritatie op, bij beide partijen, dus ik geef hem iets meer vrijheid. Hij moet in de ochtend als hij eerste uur vrij heeft zorgen dat bij op tijd de deur uitgaat. Ik slaap dan nog vaak na een late dienst en man is al naar zijn werk. Dat zijn brokjes zelfstandigheid, die we hem geven en wat we ook belangrijk vinden.

Lento dinsdag 21 mei 2024 om 11:54

Mijn kinderen hebben overigens geen interesse in gamen: het is bij zoon echt alleen maar youtube, in Tiktok en snapchat e.d. heeft hij geen enkele interesse. Het zijn echt de youtube (shorts).
Tot zijn tiende taalde hij niet naar een scherm, keek ook zelden tv. Het is echt een beetje de leeftijd, overvraging op school, vrienden die ook veel op een scherm zitten en het onvermogen om zelf iets te bedenken (dat heeft hij al vanaf zijn babytijd).

Gisteren was hij met een groepje de hele dag aan het buitenspelen en dan taalt hij ook niet naar een scherm.

Browniedoc dinsdag 21 mei 2024 om 15:52

lonelycat schreef: ↑
19-05-2024 08:56
Ik kreeg trouwens ook het verwijt dat ik meer thuis moest zijn. Van zijn begeleiders die we hadden ingeschakeld om hiermee te helpen. Ik heb ze vriendelijk gevraagd of zij dan mijn hypotheek betalen.

Weet je wat huiswerkbegeleiding kost?

Meer thuis zijn staat natuurlijk niet gelijk aan microcoaching. Je kunt prima thuis zijn zonder bovenop de lip te zitten met een paar basisafspraken (voorbeelden, doe het vooral zoals je zelf wilt):
1. Laptop blijft beneden
2. Huiswerk maken doen we in de keuken tussen 16.30-17.30 (jij of man kookt ondertussen)
3. Vrije schermtijd mag na het eten tot 20.00 (oid)

En dan is jouw rol thuis om je zoon te helpen zich aan deze afspraken te houden totdat ze niet meer nodig zijn. En dan laat je steeds meer de touwtjes vieren als je blijkt dat het goed gaat of je houdt ze strak als het niet goed gaat en gaat in gesprek.

Maar volgens mij is uit verschillende onderzoeken gebleken rondom vrijheid op extreem verslavende media dat begrenzen het enige is wat werkt. Daarom worden nu op scholen mobiele telefoons geweerd etc. Die laptop zorgt er dan voor dat jij thuis aan de bak moet, maar dat is een gegeven toch? Zeker als je je zorgen maakt over je kind. Hij kan (nog) niet met die vrijheid omgaan, je probeert het maar het lukt niet. Dan ga je weer terug naar minder vrijheid en probeer je het na de kerst opnieuw.

Praktische bezwaren begrijp ik, maar ik denk echt dat de oplossing ligt in meer thuis zijn.

hamertje dinsdag 21 mei 2024 om 21:42

Browniedoc schreef: ↑
21-05-2024 15:52
Weet je wat huiswerkbegeleiding kost?

Meer thuis zijn staat natuurlijk niet gelijk aan microcoaching. Je kunt prima thuis zijn zonder bovenop de lip te zitten met een paar basisafspraken (voorbeelden, doe het vooral zoals je zelf wilt):
1. Laptop blijft beneden
2. Huiswerk maken doen we in de keuken tussen 16.30-17.30 (jij of man kookt ondertussen)
3. Vrije schermtijd mag na het eten tot 20.00 (oid)

En dan is jouw rol thuis om je zoon te helpen zich aan deze afspraken te houden totdat ze niet meer nodig zijn. En dan laat je steeds meer de touwtjes vieren als je blijkt dat het goed gaat of je houdt ze strak als het niet goed gaat en gaat in gesprek.

Maar volgens mij is uit verschillende onderzoeken gebleken rondom vrijheid op extreem verslavende media dat begrenzen het enige is wat werkt. Daarom worden nu op scholen mobiele telefoons geweerd etc. Die laptop zorgt er dan voor dat jij thuis aan de bak moet, maar dat is een gegeven toch? Zeker als je je zorgen maakt over je kind. Hij kan (nog) niet met die vrijheid omgaan, je probeert het maar het lukt niet. Dan ga je weer terug naar minder vrijheid en probeer je het na de kerst opnieuw.

Praktische bezwaren begrijp ik, maar ik denk echt dat de oplossing ligt in meer thuis zijn.

Dit is wat ik inderdaad bedoelde, het voelt soms als micro coaching omdat ik er veel mee bezig ben. Dat is vaak in de praktijk een uur op mijn handen zitten om te kijken hoe het gaat en naar zelfstandigheid toe te werken.

Hier ligt de telefoon in de la. Controversieel misschien, maar zelf hanteren we ook minimale schermtijd en kind lijdt onder de vrijheid. We hebben door omstandigheden kunnen zien hoe vrij schermgebruik eindigt en dat is niet zo fraai.

Lento dinsdag 21 mei 2024 om 22:13

Het irritante (mijn persoonlijke ergernis) is dat ook nog eens heel vaak tegen de moeder gezegd wordt dat ze vaker thuis moet zijn. Mijn man krijgt dit zelden te horen. En natuurlijk ben ik best regelmatig thuis (ik werk onregelmatig), maar ik heb ook nog 3 andere kinderen rondlopen, die mij regelmatig voor iets nodig hebben.

Maar, ik moet vaker een topic openen, want de afgelopen dagen ging het best goed. Het scheelt dat het mooi weer is en de jongens uit de straat vaak voor de deur staan (waren in de vakantie weg. Ik merk dus ook bij zoon, dat zodra er maar regelmatig gevoetbald en wat gebasketbald kan worden, er veel minder behoefte aan schermtijd is (mijn oudste zoon heeft dat ook). Dat vind ik wel positief en geeft ook wel aan dat contact met vrienden en "buitenspelen" gelukkig nog belangrijker is dan een beeldscherm. Ook belangrijker dan schoolwerk, dus dat is nog wel een puntje ...

.

Lento dinsdag 21 mei 2024 om 22:21

En iets als laptop in de lade: dat betekent bij zoon dat ik dat elke dag opnieuw moet vragen én controleren (en nogmaals controleren en nogmaals). Met zoon zijn op dat gebied echt geen afspraken te maken en hij doet het nooit uit zichzelf. En dat betekent ook dat als ik het een keer vergeet (of vergeet te controleren) dat het dan een soort van mijn eigen schuld is, want ik had beter op moeten letten/zorgvuldiger moeten zijn (terwijl het probleem toch echt bij zoon ligt).

Dat staat mij daar een beetje in tegen. Zoon is hierin ook extreem slecht te coachen en, alhoewel het een schat van een jongen is, zoekt hij, vanaf dat hij baby is, bij alles en iedereen continu de grenzen op. Hij is enerzijds heel innemend, maar mensen worden vaak ook enorm moe van hem (ik ook regelmatig).

-April- dinsdag 21 mei 2024 om 22:24

Lento schreef: ↑
21-05-2024 22:13
Het irritante (mijn persoonlijke ergernis) is dat ook nog eens heel vaak tegen de moeder gezegd wordt dat ze vaker thuis moet zijn. Mijn man krijgt dit zelden te horen. En natuurlijk ben ik best regelmatig thuis (ik werk onregelmatig), maar ik heb ook nog 3 andere kinderen rondlopen, die mij regelmatig voor iets nodig hebben.

Maar, ik moet vaker een topic openen, want de afgelopen dagen ging het best goed. Het scheelt dat het mooi weer is en de jongens uit de straat vaak voor de deur staan (waren in de vakantie weg. Ik merk dus ook bij zoon, dat zodra er maar regelmatig gevoetbald en wat gebasketbald kan worden, er veel minder behoefte aan schermtijd is (mijn oudste zoon heeft dat ook). Dat vind ik wel positief en geeft ook wel aan dat contact met vrienden en "buitenspelen" gelukkig nog belangrijker is dan een beeldscherm. Ook belangrijker dan schoolwerk, dus dat is nog wel een puntje ....

Oh dat ben ik met je eens hoor. Het is ongelooflijk irritant dat dit altijd bij de moeder terecht komt.
Dit moet een team effort van beide ouders zijn

-April- dinsdag 21 mei 2024 om 22:26

Lento schreef: ↑
21-05-2024 22:21
En iets als laptop in de lade: dat betekent bij zoon dat ik dat elke dag opnieuw moet vragen én controleren (en nogmaals controleren en nogmaals). Met zoon zijn op dat gebied echt geen afspraken te maken en hij doet het nooit uit zichzelf. En dat betekent ook dat als ik het een keer vergeet (of vergeet te controleren) dat het dan een soort van mijn eigen schuld is, want ik had beter op moeten letten/zorgvuldiger moeten zijn (terwijl het probleem toch echt bij zoon ligt).

Dat staat mij daar een beetje in tegen. Zoon is hierin ook extreem slecht te coachen en, alhoewel het een schat van een jongen is, zoekt hij, vanaf dat hij baby is, bij alles en iedereen continu de grenzen op. Hij is enerzijds heel innemend, maar mensen worden vaak ook enorm moe van hem (ik ook regelmatig).

Ja maar het alternatief is dat het grenzelozer is dan jij zou wensen.
Het moet dan inderdaad elke dag een handeling zijn die jij verricht en daarin zou ik niet te streng zijn naar jezelf. Als je het een keer vergeet, so be it. Maar je zal t niet vaak vergeten. En 100% perfectie is niet nodig

Bbubbels dinsdag 21 mei 2024 om 22:32

Maar kennelijk zit hij dus niet dagen op Youtube als er iets leukers te doen is…. Dat wijst toch niet op een verslaving maar meer op een verveling? Als er niks te doen is gaat hij zitten scrollen. En die shorts of tiktok dingen werken dus wel verslavend. Als in: als je daaraan begint scroll je eindeloos door.

Heb je wel eens een gesprekje met zoon hierover aangeknoopt? In de trant van: ik zie dat je veel die filmpjes kijkt, vind je dat echt leuk? Waarom? Of is het meer tijdverdrijf? En zo ja, wat denk je dan nodig te hebben om dat minder te doen? Hij is oud genoeg voor dergelijke gesprekken lijkt me? Ik zou me kunnen voorstellen dat hij wel weer graag een sport of een hobby zou willen. Zonder dergelijke zaken gaan een hoop mensen zitten scrollen namelijk…

Saelle1 dinsdag 21 mei 2024 om 22:33

Lento schreef: ↑
21-05-2024 22:21
En iets als laptop in de lade: dat betekent bij zoon dat ik dat elke dag opnieuw moet vragen én controleren (en nogmaals controleren en nogmaals). Met zoon zijn op dat gebied echt geen afspraken te maken en hij doet het nooit uit zichzelf. En dat betekent ook dat als ik het een keer vergeet (of vergeet te controleren) dat het dan een soort van mijn eigen schuld is, want ik had beter op moeten letten/zorgvuldiger moeten zijn (terwijl het probleem toch echt bij zoon ligt).

Dat staat mij daar een beetje in tegen. Zoon is hierin ook extreem slecht te coachen en, alhoewel het een schat van een jongen is, zoekt hij, vanaf dat hij baby is, bij alles en iedereen continu de grenzen op. Hij is enerzijds heel innemend, maar mensen worden vaak ook enorm moe van hem (ik ook regelmatig).

Ja, dat constant controleren is vervelend.
Maar dat is blijkbaar nodig.
Je kan het:
a) laten gaan
b) afspraken maken en die al dan niet controleren
c) regels opleggen en die controleren

Het is duidelijk dat je zoon het nog niet geheel zelf kan regulieren (en dat is niet raar want hij is 12) en dat hij zich niet aan afspraken houdt
Dan hou je dus regels/controle over.
Natuurlijk vergeet je het dan een keer maar dat is toch niet zo erg?

Solomio dinsdag 21 mei 2024 om 22:35

Lento schreef: ↑
18-05-2024 14:31

Ik wil graag afspraken met hem maken, waarop ik in ieder geval op middagen dat ik thuis ben hem telefoon en laptop wil laten inleveren, hij kan deze dan terugkrijgen als huiswerk en oefenen (hij zit op iets toneelachtigs) gedaan is.

En wat verwacht je dat hij dan gaat doen?
Zich vervelen wrsch.

De vraag is of hij de dingen die hij vroeger leuk vond nu niet meer leuk vindt doordat hij nu die laptop heeft.
Het kan ook heel anders zijn: de dingen die hij leuk vond verliezen hun aantrekkelijkheid omdat hij gaat puberen (ik las bijv buiten spelen, dat is nu natuurlijk inrens kinderachtig) en daardoor ontstaat er een leegte die hij vult met zijn laptop.

Overigens ben ik hierin ook weer een uitzondering: mijn kinderen zaten en zitten altijd op hun computer, ikzelf ook.
Ik zie het probleem niet.
Mijn jeugd zou een stuk leuker geweest als er toen al computers waren geweest.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Actieve topics