Psychische problemen en omgangsregeling

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 11:56

Ik zit vreselijk in de knoop met mijzelf maar mijn ex, team jeugd en gezin en de kinderen willen dat er weer omgang komt met de kinderen. Mijn hulpverleners zijn wisselend, de 1 dringt aan op contact en omgang terwijl anderen aangeven dat het momenteel niet gaat.

Beetje toelichting: In het afgelopen jaar is er regelmatig heftige kortsluiting geweest waardoor ik suïcidaal was en meerdere malen een ziekenhuisopname en crisisopname heb gehad. Het contact met de kinderen is daarom eerder ook verboden door veilig thuis. Ik ben nu niet echt suïcidaal maar heb vreselijk veel moeite mijzelf mentaal en fysiek te verzorgen en beheersen, het liefst zou ik opgenomen of in een beschermde woonvorm geplaatst worden maar daar krijg ik geen indicatie voor. Zorg voor de kinderen erbij overzie ik niet en kan het ook niet verdragen dat de kinderen mij in deze situatie zien. Ik ben man mocht dat uitmaken.

Wie kan mij advies geven?

delicious35 maandag 3 januari 2022 om 17:14

apiejapie schreef: ↑
03-01-2022 16:43
Wat bedoel je met slechter af als nu? Denk dat hulp nu echt noodzakelijk is. Gedwongen contact kan pijnlijk zijn, maar geen contact kan ook traumatisch voor kinderen zijn. Besef je dat voor jou bijv 1 keer per maand contact moeilijk is, maar dat het voor je kinderen dan alsnog 29/30 dagen in de maand moeilijk is om geen contact met jou te hebben? Jouw investering zal vast groot zijn, maar onderschat niet wat dit met je kinderen doet. Ik weet het nodige van getraumatiseerde kinderen. Probeer alsjeblieft met regelmaat hun belang voorop te zetten. En in welke vorm dat is, bijv begeleide omgang, dat zal uitgezocht moeten worden. Hopelijk krijg je daar hulp bij.

Dit
Die verantwoordelijkheid heb je. Je weet al 20 jaar van je problemen en heeft je niet weerhouden om kinderen op de wereld te zetten. Neem je verantwoordelijkheid door het contact te onderhouden.

Plentyplenty maandag 3 januari 2022 om 17:19

Soms neem je juist verantwoordelijkheid door duidelijk aan te geven dat er dus (voorlopig) geen contact mogelijk is.

Winterland maandag 3 januari 2022 om 17:20

Hier wordt nogal gesproken over verplichtingen, verantwoordelijkheden en dergelijke.

Ik kan me voorstellen dat je het zélf niet zo voelt momenteel, maar voor jouw kinderen ben je heus wel belangrijk en waardevol. Een kort contact en af en toe een digitaal contact, maakt hun leven zoveel meer waard, omdat jij jij bent. Hun vader. Zo waardevol.

Probeer te zoeken wat kan lukken voor u, denk out of the box. Samen met de hulpverlening een korte wandeling gaan maken met de kinderen? Samen met je begeleider een telefoontje doen naar hen? Elk klein stapje is waardevol voor hen en misschien ook wel voor jou.

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 19:52

Nanouk schreef: ↑
03-01-2022 16:41
Maar dat is tich juist aleen maar goed? Met een OTS kunnen ze moeder in ieder geval "dwingen" mee te werken aan hulpverlening iets wat ze nu weigert.

Met de info en ervaringen die ik heb gaat er druk komen dat ik meer voor de kinderen moet zorgen, na afsluiting van het contact verbod heeft veilig thuis aangegeven dat ik meer voor de kinderen moest zorgen om moeder te ontlasten. Voor de scheiding is er al een OTS geweest en dat gaf ook alleen maar druk. Moeder vind het te zwaar om te werken, boodschappen te doen enz ipv enkel te winkelen voor haar plezier zoals ze vroeger deed, ik denk niet dat er andere problemen zijn. Ik hoef hier geen melding voor te doen, als ze daar hulp bij nodig heeft kan ze het ook zelf aanvragen. Als het probleem is dat de kinderen contact met mij willen kan ze vrijwillig toestemming geven dat de kinderen in gesprek gaan met jeugd en gezin omdat die met mij en de kinderen willen overleggen hoe er een laagdrempelig/opbouwend contact kan zijn maar dat is niet voldoende voor haar. Zonder haar toestemming kan niemand mij ondersteunen in het gesprek/contact met de kinderen.

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 19:58

delicious35 schreef: ↑
03-01-2022 17:14
Dit
Die verantwoordelijkheid heb je. Je weet al 20 jaar van je problemen en heeft je niet weerhouden om kinderen op de wereld te zetten. Neem je verantwoordelijkheid door het contact te onderhouden.

Het heeft mij niet weerhouden inderdaad maar het was ook geen bewuste keuze. Ik wilde het eigenlijk niet en heb dit toen ook met mijn hulpverlener, huisarts en ex besproken maar ik moest het voor haar overhebben, achteraf vind ik het vreselijk dat ik toegegeven heb en de kinderen met mij opgezadeld heb.

Nanouk maandag 3 januari 2022 om 20:06

Desperate schreef: ↑
03-01-2022 19:52
Met de info en ervaringen die ik heb gaat er druk komen dat ik meer voor de kinderen moet zorgen, na afsluiting van het contact verbod heeft veilig thuis aangegeven dat ik meer voor de kinderen moest zorgen om moeder te ontlasten. Voor de scheiding is er al een OTS geweest en dat gaf ook alleen maar druk. Moeder vind het te zwaar om te werken, boodschappen te doen enz ipv enkel te winkelen voor haar plezier zoals ze vroeger deed, ik denk niet dat er andere problemen zijn. Ik hoef hier geen melding voor te doen, als ze daar hulp bij nodig heeft kan ze het ook zelf aanvragen. Als het probleem is dat de kinderen contact met mij willen kan ze vrijwillig toestemming geven dat de kinderen in gesprek gaan met jeugd en gezin omdat die met mij en de kinderen willen overleggen hoe er een laagdrempelig/opbouwend contact kan zijn maar dat is niet voldoende voor haar. Zonder haar toestemming kan niemand mij ondersteunen in het gesprek/contact met de kinderen.

Waarom geeft ze geen toestemming? Dit zou voor haar nl alleen maar positief zijn. Zij kunnen nl kijken hoe en of de omgang opgestart kan worden en hoe het uit te breiden. Daarnaast kunnen zij een groot overleg plannen met jullie netwerk om.te kijken hoe wie en waar mensen uit jullie netwerk haar kunne ondersteunen nu het voor haar ook te zwaar wordt.
Het lijkt alsof ze ook wat te verbergen heeft. Als ze haar zaakjes goed op orde heeft, kan ze hier nl alleen maar baat bij hebben.

mara2 maandag 3 januari 2022 om 20:08

Vind het naar om zo te lezen over kinderen. Zij zijn de dupe ervan.
Ik vind het heel triest om te lezen dat een ouder genoeg heeft aan zichzelf.

En moederdie de gehele verantwoording moet nemen!!! Gedwongen door de situatie.

Iedereen heeft zijn eigen belang.
En wie is er voor de kinderen.

To psychische ziektes zijn erg complex.
Depressie kun je vaak niet meer aan een ander denk.
Maar erg moeilijk om te lezen hoe je bezig bent met het wegduwen van je kinderen.

Stuur desnoods mooie brieven.
Dat het van ze houdt. Dat het niet aan hen ligt.
Bel ze op. Verplicht jezelf om eens te bellen.
Desnoods met een begeleider.

Mijn vader was depressie.
Gelukkig was mijn moeder er nog.
Hij zat gewoon een uurtje op een verjaardag. Hij wilden ook het liefst niet meer. Lag het liefst de hele dag op bed.

Ik weet best hoe dat allemaal werkt.
Maar vraag de hulpverlener hier om hulp.
Soms gaat het niet om jezelf.
Ook al onbreekt dat in een depressie of andere psychisch leed.

s-a-r-kast maandag 3 januari 2022 om 21:04

Ben jij een gevaar voor de kinderen?
Heb je hen mishandeld, geestelijk of lichamelijk?
Je hebt het over uitbarstingen, maar hoe ziet zoiets eruit dan?

Anoniem_408721 maandag 3 januari 2022 om 21:32

Desperate schreef: ↑
03-01-2022 19:58
Het heeft mij niet weerhouden inderdaad maar het was ook geen bewuste keuze. Ik wilde het eigenlijk niet en heb dit toen ook met mijn hulpverlener, huisarts en ex besproken maar ik moest het voor haar overhebben, achteraf vind ik het vreselijk dat ik toegegeven heb en de kinderen met mij opgezadeld heb.

Wat ongelofelijk triest voor de kinderen... ik had helaas ook zo’n vader dus maar al te herkenbaar dit.

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 21:42

Nanouk schreef: ↑
03-01-2022 20:06
Waarom geeft ze geen toestemming? Dit zou voor haar nl alleen maar positief zijn. Zij kunnen nl kijken hoe en of de omgang opgestart kan worden en hoe het uit te breiden. Daarnaast kunnen zij een groot overleg plannen met jullie netwerk om.te kijken hoe wie en waar mensen uit jullie netwerk haar kunne ondersteunen nu het voor haar ook te zwaar wordt.
Het lijkt alsof ze ook wat te verbergen heeft. Als ze haar zaakjes goed op orde heeft, kan ze hier nl alleen maar baat bij hebben.

Zij krijgt niet de gewenste reactie, zij wil dat ik terug kom, veel vaker langs kom om gezinnetje te blijven spelen en dat het huis niet verkocht hoeft te worden. Haar tweede keus is dat ik haar op praktisch gebied blijf helpen en dat er 50/50 co ouderschap is of misschien zelfs nog meer nu ik niet werk.

Florientjes maandag 3 januari 2022 om 21:45

Desperate schreef: ↑
03-01-2022 21:42
Zij krijgt niet de gewenste reactie, zij wil dat ik terug kom, veel vaker langs kom om gezinnetje te blijven spelen en dat het huis niet verkocht hoeft te worden. Haar tweede keus is dat ik haar op praktisch gebied blijf helpen en dat er 50/50 co ouderschap is of misschien zelfs nog meer nu ik niet werk.

Ik vind dit zeer bizar geschreven. Je lijkt alleen maar aan jezelf te denken. Ik leef mee met je ex en kinderen.

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 21:48

s-a-r-kast schreef: ↑
03-01-2022 21:04
Ben jij een gevaar voor de kinderen?
Heb je hen mishandeld, geestelijk of lichamelijk?
Je hebt het over uitbarstingen, maar hoe ziet zoiets eruit dan?

Er zijn uitbarstingen geweest waarbij ik mij niet bewust was wat ik deed, gelukkig is het lang geleden dat er ook wat fysiek is gebeurd maar dreiging en materiële schade is er niet lang geleden nog wel geweest. Voor de scheiding heb ik ook een paar keer een suïcide poging gedaan in huis, een paar maanden geleden ook nog in mijn eigen huis maar toen was er niemand bij.

Doornroosje75 maandag 3 januari 2022 om 21:59

Florientjes schreef: ↑
03-01-2022 21:45
Ik vind dit zeer bizar geschreven. Je lijkt alleen maar aan jezelf te denken. Ik leef mee met je ex en kinderen.

Tenzij de ex werkelijk niet wil zien hoe slecht haar ex-man er aan toe is.
Ik heb zo te doen met die kinderen. Als het waar is wat TO schrijft, hebben die kids twee ouders voor wie ze geen prioriteit zijn.

Ik geloof niet meer in sprookjes.

lalalalalaatmaar maandag 3 januari 2022 om 22:16

Desperate schreef: ↑
03-01-2022 19:58
Het heeft mij niet weerhouden inderdaad maar het was ook geen bewuste keuze. Ik wilde het eigenlijk niet en heb dit toen ook met mijn hulpverlener, huisarts en ex besproken maar ik moest het voor haar overhebben, achteraf vind ik het vreselijk dat ik toegegeven heb en de kinderen met mij opgezadeld heb.

Je hebt er wel voor gekozen, anders had je er wel een knip in laten zetten en een extra rubber omheen.

Wat een triest leven voor die kinderen, ongelooflijk. Ik hoop dat zij de ongewenstheid ooit te boven komen en de kracht ergens vinden om een zorgeloos bestaan op te bouwen.

--verlies nooit het kind in jezelf--

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 22:27

Doornroosje75 schreef: ↑
03-01-2022 21:59
Tenzij de ex werkelijk niet wil zien hoe slecht haar ex-man er aan toe is.
Ik heb zo te doen met die kinderen. Als het waar is wat TO schrijft, hebben die kids twee ouders voor wie ze geen prioriteit zijn.

Voor mijn ex zijn de kinderen wel prioriteit, in mijn ogen gaat zij juist te ver. Zij wil inderdaad niet inzien dat ik niet geschikt ben en ik vind dat zij te sentimenteel is door zoveel waarde aan mij en sommige materialistische zaken zoals het huis te hangen.
Mijn prioriteit is momenteel zelf te overleven, voorheen heb ik mijn uiterste best gedaan over mijn problemen heen te stappen tbv van hun maar helaas is dat mislukt.

Celaena_Aelin maandag 3 januari 2022 om 22:28

Weet jouw ex hoe ziek jij bent? Want psychische problemen zoals jij die omschrijft zijn ‘gewoon’ onderdeel van psychisch ziek zijn. En als jij zo ziek bent, nog steeds, dan kan ex een heleboel willen, maar als jij het niet kan (door je ziekte), dan schiet dat niet op. Als je chemotherapie hebt kun je ook niet voor je kinderen zorgen. Dit is net zoiets. Als jij net opkrabbelt uit suicidaliteit, dan heb je je handen vol aan jezelf.

Het klinkt alsof je ex de indruk heeft dat jouw ziek-zijn tijdelijk is, terwijl jij het gevoel hebt dat dit permanent is. Ex zoekt naar manieren waarop zij niet meer alle zorg hoeft te dragen, maar jij kan (naar jouw idee) niet de draagkracht leveren die ex van jou verlangt. Dat levert wrijving tussen jullie op, en de kinderen staan erbij en kijken ernaar. Vat ik het zo goed samen?

Als ik het zo goed samenvat, zou ik je aanraden om tegen ex te zeggen dat jij nu nog niets kunt betekenen, maar dat je met de WMO gaat kijken wat er wel kan. Pokemon Go spelen met de kinderen, misschien. Op die manier geef je ex duidelijkheid en perspectief, en ik denk dat ze vooral daar mee geholpen is op dit moment - en jij dus uiteindelijk ook.

Als de uitkomst is dat jij niets kan betekenen, dan moet er op een andere manier gekeken worden hoe ex ontlast kan worden in haar zorgtaak - en vooral hoe de kinderen niet de dupe worden van deze situatie.

Anoniem_409633 maandag 3 januari 2022 om 22:32

lalalalalaatmaar schreef: ↑
03-01-2022 22:16
Je hebt er wel voor gekozen, anders had je er wel een knip in laten zetten en een extra rubber omheen.

Wat een triest leven voor die kinderen, ongelooflijk. Ik hoop dat zij de ongewenstheid ooit te boven komen en de kracht ergens vinden om een zorgeloos bestaan op te bouwen.

Helaas heb ik de mogelijkheid om daarvoor te mogen kiezen niet meegekregen vanuit een streng religieuze opvoeding en toen ik ondersteuning vroeg moest ik toegeven. Als ik het over zou kunnen doen zou ik het direct doen want dan waren er minstens 3 personen een stuk minder ongelukkig.

Anoniem_409576 maandag 3 januari 2022 om 22:34

Desperate schreef: ↑
03-01-2022 22:32
Helaas heb ik de mogelijkheid om daarvoor te mogen kiezen niet meegekregen vanuit een streng religieuze opvoeding en toen ik ondersteuning vroeg moest ik toegeven. Als ik het over zou kunnen doen zou ik het direct doen want dan waren er minstens 3 personen een stuk minder ongelukkig.

Stop in ieder geval met je ex als heks neer te zetten die geen hulp wil.

Nanouk maandag 3 januari 2022 om 22:36

Florientjes schreef: ↑
03-01-2022 21:45
Ik vind dit zeer bizar geschreven. Je lijkt alleen maar aan jezelf te denken. Ik leef mee met je ex en kinderen.

Ben ik niet met je eens. Deze man is ziek, heel ziek en doet er alles aan beter te worden, al jaren. Zijn ex vraagt veel, te veel en wil vast houden aan het oude zodat ze niet nog meer hoeft te verliezen.

Ik vind het respect dat TO voor zichzelf kiest op dit moment. Al vind ik wel dat hij zich nietvkan het onttrekken an het ouderschap in welke vorm dan ook. Als het nu te zwaar is de zorg voor de kinderen te dragen dan kan ik me dat goed voorstellen. Maar belmomenten en bezoek momenten onder begeleidin in het huis van de kinderen en ex even buitem de deur zodat er geen spanning is zou toch wel moeten, al is het maar voor de kinderen.

Doornroosje75 maandag 3 januari 2022 om 22:40

Desperate schreef: ↑
03-01-2022 22:27
Voor mijn ex zijn de kinderen wel prioriteit, in mijn ogen gaat zij juist te ver. Zij wil inderdaad niet inzien dat ik niet geschikt ben en ik vind dat zij te sentimenteel is door zoveel waarde aan mij en sommige materialistische zaken zoals het huis te hangen.
Mijn prioriteit is momenteel zelf te overleven, voorheen heb ik mijn uiterste best gedaan over mijn problemen heen te stappen tbv van hun maar helaas is dat mislukt.

Mwah, daar kijk ik toch anders naar. Wat ze van jou vraagt / eist draagt niet bij aan het welzijn van jullie kinderen. Je zou toch denken dat ze haar kinderen wil beschermen tegen een destructieve vader.

Ik geloof niet meer in sprookjes.

Florientjes maandag 3 januari 2022 om 22:47

Nanouk schreef: ↑
03-01-2022 22:36
Ben ik niet met je eens. Deze man is ziek, heel ziek en doet er alles aan beter te worden, al jaren. Zijn ex vraagt veel, te veel en wil vast houden aan het oude zodat ze niet nog meer hoeft te verliezen.

Ik vind het respect dat TO voor zichzelf kiest op dit moment. Al vind ik wel dat hij zich nietvkan het onttrekken an het ouderschap in welke vorm dan ook. Als het nu te zwaar is de zorg voor de kinderen te dragen dan kan ik me dat goed voorstellen. Maar belmomenten en bezoek momenten onder begeleidin in het huis van de kinderen en ex even buitem de deur zodat er geen spanning is zou toch wel moeten, al is het maar voor de kinderen.

Jij vindt het niet bizar dat TO het heeft over gezinnetje spelen? Alles is volgens TO te zwaar en hierbij kijkt hij alleen naar zichzelf. Ik vind het zeer egoïstisch en bizar klinken.

Het zorg dragen voor de kinderen gaat duidelijk niet, maar een andere vorm van contact lijkt mij toch zeer belangrijk voor de kinderen.

florientjes wijzigde dit bericht op 03-01-2022 22:49
Reden: Aanvulling

7.14% gewijzigd

elein maandag 3 januari 2022 om 22:55

Vliegt het idee van je kinderen zien je aan omdat je niet wil dat zij zien hoe ziek je bent, of omdat je bang bent dat een uurtje theedrinken een waterval van verwachtingen gaat opleveren van gedeelde omgang tot weer thuiswonen?

Over het eerste zou ik proberen zo eerlijk mogelijk te zijn, zoals hierboven al gezegd. Ze zijn zo oud dat ze het toch wel doorhebben dat je geen vader uit het boekje bent, en het kan misschien ook helpen dat zo puzzelstukjes op hun plaats vallen (dat het niet aan hen ligt, dat het ook geen onwil van jouw kant is, temperen van verwachting etc.)

In het tweede geval hoop ik dat je samen met WMO kan uitvogelen wat wèl haalbaar is voor jou, en dat dat voor iedereen duidelijk gemaakt kan worden, zodat je kinderen geen valse verwachtingen/ hoop hebben waar dat niet kan. Weten dat hun vader elke verjaardag, kerst, (of maand/week) aan ze denkt dmv een lullig kaartje kan soms beter zijn dan een halve omgangsregeling waar ze telkens teleurgesteld worden.

Jammer dat je ex geen begeleiding voor de kinderen hierbij wil inzetten. Is er naast WMO nog een andere mogelijkheid in de vorm van een opa of oma, oom/tante/ vriend waar jij nog contact mee hebt en die je hierbij kan helpen? (Misschien bij die persoon afspreken bijvoorbeeld, of dat die persoon iets namens jou door kan geven als je zelf niet 'durft' of kan op dat moment?)

Nanouk maandag 3 januari 2022 om 22:59

Florientjes schreef: ↑
03-01-2022 22:47
Jij vindt het niet bizar dat TO het heeft over gezinnetje spelen? Alles is volgens TO te zwaar en hierbij kijkt hij alleen naar zichzelf. Ik vind het zeer egoïstisch en bizar klinken.

Het zorg dragen voor de kinderen gaat duidelijk niet, maar een andere vorm van contact lijkt mij toch zeer belangrijk voor de kinderen.

Ik zou het bizar vinden als TO een gezonde man zou Ijn, dat is hij duidelijk niet en dan is het heel knap je grenzen aan te geven.
We kennen helaas niet het hele verhaal en het verleden. Maar de ex van TO klinkt ook niet oke. Wil in het huis blijven wonen, wil dat zieke ex terug komt om samen voor de kinderen te zorgen en samen een gezin zijn. Maar wil absoluut niet meewerken aan de hulp die TO vraagt om met het wijkteam een oplossing te zoeken. de ex van TO zou hier juist beter uit kunnen komen. Hulp voor de kinderen, omgang met vader die met hulp wellicht uitgebouwd kan worden enz. Maar dat wil ex niet dus zit TO ook klem want zonder hulp kan hij het (nu nog) niet.

apiejapie maandag 3 januari 2022 om 23:03

Mijn hart huilt voor deze kinderen. To, ik geloof direct dat jij het zwaar en moeilijk hebt. Maar als je nu niks doet en je blijft onttrekken aan jouw verantwoordelijkheid van vaderlijke rol, is de kans immens groot dat zij ook psychische problemen zullen gaan ontwikkelen. Het is soms verdomd moeilijk, maar nogmaals: voor jou is het met momenten over die drempel zetten. Van je kinderen verwacht je dat ze dit elke dag doen! Zij leven in onrust, onzekerheid, afwijzing en zich minderwaardig voelen omdat beide ouders niet voor ze klaarstaan. Ik snap dat je dit graag anders wilt. Als co ouderschap er niet in zit, kijk dan wat er wél in zit. Je verschuilen achter 'zonder mij zijn ze beter af' is laf en onvolwassen. Je hebt duidelijk geen idee wat een trauma met ze kan doen. Jij hebt voor deze kinderen gekozen. Neem het stuk op je wat je kunt, dat ben je hen verplicht. Al is het maar 1 keer in de maand een spelletje met ze spelen. Zij hebben recht om te weten wie hun vader is, anders ontneem je ze een stuk van hun identiteit.

Lexie72 maandag 3 januari 2022 om 23:25

Ik heb medelijden met jullie kinderen. Voor beide ouders zijn ze te veel, ongeacht de oorzaak.

Als jullie officieel gescheiden zijn, is er een ouderschapsplan wat is bekrachtigd door de rechter. Wat staat daarin? Daar heb je je aan te houden en als dat door ziekte niet lukt, moet je voor jouw deel een oplossing vinden.
Met wat je ex wil of niet wil, heb je niets meer te maken.

Ik weet uit ervaring hoe zwaar psychische problemen zijn, maar ik vind niet dat je twee kinderen op de wereld kunt zetten om vervolgens te zeggen ‘Sorry, ik kan het niet’.

Idee: app je kinderen en vraag of ze een uurtje willen komen. Vertel ze als ze bij je zijn dat je van ze houdt, maar dat je op dit moment niet jouw deel van de verzorging kunt geven. Vraag ze wat zij graag zouden willen en probeer dat te realiseren. Dat ben je aan ze verschuldigd, vind ik.

Verder wens ik je dat je alsnog een geschikte behandeling vindt en dat je er weer meer kunt zijn voor je kinderen.

Actieve topics