Kinderen
alle pijlers
Puber en burn-out/depressie
zondag 18 december 2022 om 20:53
Mijn puber heeft zijn 3e officiele burnout te pakken. Hij heeft therapie en zorg etc. Hij kan niet met stress en druk omgaan en school is een martelgang. Hij kan niet dealen met toetsen, druk voelen, dingen moeten en heeft een enorm schooltrauma. Echter is hij leerplichtig en moet hij gewoon nog even dit jaar door. Hij is dit jaar al geswitched van school. Van het vwo naar de havo. Niet omdat hij het niet kon maar omdat de druk hem teveel werd en we hem vooral de weg van de minste weerstand wilde gunnen. Hij heeft meerdere keren voor langere tijd thuis gezeten. Het lijkt nu weer die kant op te gaan. Hij trekt het niet meer. Moet overgeven van de spanning. Huilen. Diarree. Slaapproblemen. Paniekaanvallen. School denkt mee maar hij zit in het examenjaar en veel meer dan een aangepast rooster kunnen ze hem niet bieden. Hij is enorm aan het vermijden maar het is allemaal uitstel van executie en uiteindelijk heeft hem dat alle voorgaande jaren nog meer ellende opgeleverd. Dus nu tijdelijk de stekker eruit heeft geen zin maar hem doorlaten gaan zo betekent dat hij erbij neervalt (eigenlijk zijn we dat punt al voorbij)
Hij kan zijn hulpvraag niet goed formuleren. Ik heb soms het idee dat hij misbruik ervan maakt maar dan zie ik hem huilen en overgeven en met wallen tot op de grond ineengedoken en weet ik: dit veinst hij niet.
Hij heeft geen vrienden op school en wordt gepest maar wil daar niks aan doen want hij is toch bijna van de school af. Hij heeft een heftig schoolverleden (adhd en hb) en we zouden god op onze knieeen danken als hij eindelijk klaar is met die kutschool (zijn woorden en we zijn het inmiddels met hem eens)
Hoe helpen we een puber die volledig onbereikbaar is en in paniek en zich als hij naar school moet elke dag weer afmeldt en of zelfs al voor hij de straat uit is terugkeert met een paniekaanval. Hoe zorgen we dat hij dit jaar doorkomt? En hij zich weer een beetje oke gaat voelen?
Side-info: zoon is queer en heeft een nogal opvallend uiterlijk met gek haar en piercings etc en weigert zichzelf aan te passen voor de grote meute wat ik alleen maar toejuich. Maar op deze nieuwe school wordt hij kapot gepest en wordt hem zelfmoord aangepraat. Nogmaals van school wisselen zit er niet in. Dat kan niet in een examenjaar en bovendien doet hij havo 4 en 5 ineen. Hij moet er dus doorheen dit jaar.
Ik zoek lotgenoten en hoop eigenlijk en een luisterend oor en een hart onder de riem. Niet per se tips als: heb je hulp etc, we hebben al vanaf zijn 6e hulp en hebben alles en iedereen op dit gebied in de hele regio al gezien en gesproken of zorg voor gehad ook als gezin samen. We weten dat veel komt door adhd en zijn iq (>145) maar door zijn burn-outs en gebrek aan executieve functies ( wordt ook aan gewerkt al jaren) heeft hij geen plaats meer voor extra curriculaire uitdagingen (die waren er wel en dat trok hem er destijds nog wel doorheen maar nu in zijn examens en lange dagen is die rek voor hem er wel uit)
Hij doet wel een vooropleiding voor de school voor de kunsten die nu ook tijdelijk stil is gelegd. Verder is er geen tijd en puf meer voor niks. Hij heeft een relatie maar die kost hem momenteel ook meer dan het hem oplevert.
Hij ligt eigenlijk alleen maar te slapen of hangt van ellende en frustratie letterlijk in de lampen.
Ik moet zeggen dat ik zelf ook echt kapot ben. Ik heb hulp voor mezelf. Maar ben desondanks moe en moe gestreden. En ik ben bang. Bang dat hij zichzelf wat aandoet. Dat hij kapot gemaakt is. En wij hem niet hebben kunnen bieden wat hij nodig had. Omdat school teveel een item is geweest al die jaren. Ik voel me schuldig.
Hij kan zijn hulpvraag niet goed formuleren. Ik heb soms het idee dat hij misbruik ervan maakt maar dan zie ik hem huilen en overgeven en met wallen tot op de grond ineengedoken en weet ik: dit veinst hij niet.
Hij heeft geen vrienden op school en wordt gepest maar wil daar niks aan doen want hij is toch bijna van de school af. Hij heeft een heftig schoolverleden (adhd en hb) en we zouden god op onze knieeen danken als hij eindelijk klaar is met die kutschool (zijn woorden en we zijn het inmiddels met hem eens)
Hoe helpen we een puber die volledig onbereikbaar is en in paniek en zich als hij naar school moet elke dag weer afmeldt en of zelfs al voor hij de straat uit is terugkeert met een paniekaanval. Hoe zorgen we dat hij dit jaar doorkomt? En hij zich weer een beetje oke gaat voelen?
Side-info: zoon is queer en heeft een nogal opvallend uiterlijk met gek haar en piercings etc en weigert zichzelf aan te passen voor de grote meute wat ik alleen maar toejuich. Maar op deze nieuwe school wordt hij kapot gepest en wordt hem zelfmoord aangepraat. Nogmaals van school wisselen zit er niet in. Dat kan niet in een examenjaar en bovendien doet hij havo 4 en 5 ineen. Hij moet er dus doorheen dit jaar.
Ik zoek lotgenoten en hoop eigenlijk en een luisterend oor en een hart onder de riem. Niet per se tips als: heb je hulp etc, we hebben al vanaf zijn 6e hulp en hebben alles en iedereen op dit gebied in de hele regio al gezien en gesproken of zorg voor gehad ook als gezin samen. We weten dat veel komt door adhd en zijn iq (>145) maar door zijn burn-outs en gebrek aan executieve functies ( wordt ook aan gewerkt al jaren) heeft hij geen plaats meer voor extra curriculaire uitdagingen (die waren er wel en dat trok hem er destijds nog wel doorheen maar nu in zijn examens en lange dagen is die rek voor hem er wel uit)
Hij doet wel een vooropleiding voor de school voor de kunsten die nu ook tijdelijk stil is gelegd. Verder is er geen tijd en puf meer voor niks. Hij heeft een relatie maar die kost hem momenteel ook meer dan het hem oplevert.
Hij ligt eigenlijk alleen maar te slapen of hangt van ellende en frustratie letterlijk in de lampen.
Ik moet zeggen dat ik zelf ook echt kapot ben. Ik heb hulp voor mezelf. Maar ben desondanks moe en moe gestreden. En ik ben bang. Bang dat hij zichzelf wat aandoet. Dat hij kapot gemaakt is. En wij hem niet hebben kunnen bieden wat hij nodig had. Omdat school teveel een item is geweest al die jaren. Ik voel me schuldig.
sambuca- wijzigde dit bericht op 18-12-2022 20:59
3.82% gewijzigd
zondag 18 december 2022 om 21:19
Ik vergat er nog een: hij heeft idd ook ASS. Maar momenteel zit de focus van de hulpverlening vooral op het stuk adhd. En hij wil geen medicijnen (zijn we al zo vaak over in gesprek geweest)Winterland schreef: ↑18-12-2022 21:16Zal enorm zwaar zijn voor jullie allemaal
Als ik mag opmerken, lees ik hier en daar ‘en dat wil hij niet’. Zoals vrienden maken, wil hulpvraag niet goed formuleren… ik ga er van uit dat hij dat wel wil, maar niet KAN.
Ik zou aanraden in gezinstherapie te gaan, naast zijn individuele traject. Kijken hoe jullie jullie elkaar kunnen steunen, hoe jullie (nog warm(er) kunnen communiceren enzovoort.
En nu hoop ik dat het forum niet met stenen gaan gooien, maar werd ASS al uitgesloten? Ik zie het veel te vaak, pubers met dergelijke problemen, die zo hard hun best doen, maar op hun grenzen botsen. En de omgeving ziet niet hoe hard ze intern moeten ploeteren voor alles. Zeker wanneer er sprake is van een hoger iq, kan dat jarenlang verborgen blijven omdat ze zo hun best doen te doen wat er van hen verwacht wordt.
Gezinstherapie al vaak gehad. We hebben zogezegd alles al gehad.
zondag 18 december 2022 om 21:21
Ik zou school dus juist enorm minderen als ik je zo lees. Ik herken echt zo het opknappen in de zomer en dan nu weer een wrak zijn. Is school minderen echt geen optie?
Weet hij al wat hij hierna wil doen qua opleiding? Is daar echt geen andere route naar toe? En er is niet zoiets als HET mbo he. Mijn zoon doet een zeer creatieve opleiding en daar zitten een heleboel paradijsvogels. Het tolerantieniveau is daardoor echt heel hoog, in tegenstelling tot de gemiddelde havo waar, naar mijn mening, de overgrote meerderheid intolerante pubers zijn die nogal moeite hebben met alles wat niet voldoet aan hun norm.
Weet hij al wat hij hierna wil doen qua opleiding? Is daar echt geen andere route naar toe? En er is niet zoiets als HET mbo he. Mijn zoon doet een zeer creatieve opleiding en daar zitten een heleboel paradijsvogels. Het tolerantieniveau is daardoor echt heel hoog, in tegenstelling tot de gemiddelde havo waar, naar mijn mening, de overgrote meerderheid intolerante pubers zijn die nogal moeite hebben met alles wat niet voldoet aan hun norm.
zondag 18 december 2022 om 21:30
Ik denk dat even geen school misschien wel goed is.
Kan hij geen vrijstelling van de leerplicht krijgen?
https://www.rijksoverheid.nl/wetten-en- ... leerplicht
Kan hij geen vrijstelling van de leerplicht krijgen?
https://www.rijksoverheid.nl/wetten-en- ... leerplicht
zondag 18 december 2022 om 21:31
Een vriendin van mijn dochter doet trouwens op afstand onderwijs. 1x in de maand een dag school en verder alles online. Kost wat, iets van 7000 euro, maar wellicht een optie voor volgend jaar.
Er zijn best nog wat mogelijkheden vermoed ik. Hier in de stad zit bijvoorbeeld ook een middelbare school volledig gericht op kinderen in het autistische spectrum. Zo zijn er vast meer.
Er zijn best nog wat mogelijkheden vermoed ik. Hier in de stad zit bijvoorbeeld ook een middelbare school volledig gericht op kinderen in het autistische spectrum. Zo zijn er vast meer.
zondag 18 december 2022 om 21:33
Dit is uiteindelijk een groter probleem dan je zoon die op zijn tenen loopt. Hij wil niet en ik heb hetzelfde met mijn zoon. Ook mijn zoon wil niet. Alle hulpverlening ten spijt, niemand kan iets als de persoon om wie het gaat niet in staat is om bepaalde dingen van anderen aan te nemen en zich over te geven aan een richting. Ik weet dat het lood en loodzwaar is. Wil er normaal gesproken ook niet veel over kwijt, maar herken je struggles.sambuca- schreef: ↑18-12-2022 21:02Iedereen trouwens bedankt. Ik vind het enorm moeilijk dit te delen en voel me heel kwetsbaar op het moment (en heel herkenbaar)
We hebben met zoon gekeken naar creatieve mbo opleidingen maar hij wilde zelf per se zijn havo halen. MBO zag hij zichzelf niet zitten. Hij is nog jong en de creatieve mbo die vorig jaar op ons lijstje stond zit in een andere stad dik een uur met de bus en trein. Mijn puber loopt nogal in 7 sloten tegelijk dus zag alleen maar beren. Wij vinden elke andere route prima maar hij is uiteindelijk degene die beslist. Wij hebben onze verwachtingen zeer laag staan.
Ik zou zo 123 wel dingen weten en dat is die hele middelbare school aan de wilgen hangen en overstappen op een creatieve mbo idd. Wat niet gaat, dat gaat niet. Slikt je zoon eigenlijk medicatie? En ik zou hem naar een goede stabiele therapeut sturen die hem ook kan aanspreken op eigen verantwoordelijkheid. Maar helaas sta je als ouder machteloos als je kind zelf niet wil. Ik heb moeten loslaten. Op een bepaalde leeftijd kun je als ouder nog maar zo weinig.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 18-12-2022 21:45
0.48% gewijzigd
zondag 18 december 2022 om 21:41
Jeetje, pittig TO!
Wat me opvalt in jouw stuk is heel veel ‘hij wil dit niet, hij wil dat niet. Begrijpelijk, het gaat niet goed met hem. Maar wordt het niet eens tijd om te besluiten dat hij niks te willen heeft? Want als ik je verhaal zo lees kan ik me haast niet voorstellen dat hij nog in staat is de juiste keuzes te maken.
Bijv 2 schooljaren in 1 terwijl je de druk niet aankunt…. Qua IQ zou dat natuurlijk moeten kunnen, maar hij neemt neer mee dan alleen zijn IQ…
Misschien eens terug naar de tekentafel en nieuwe plannen maken.
Dit schooljaar 3 vakken afronden, volgend jaar de andere 4?
Of toch via Vavo?
En wat zou hij kunnen met de rest van zijn dag? Creatieve activiteit? Sport? Een baantje? Is er iets wat hem leuk leuk lijkt of voor ontspanning zorgt?
Maak een planning, zodat er structuur voor hem is.
En denken jullie dat het beter zou gaan mét medicatie? Dan afspreken dat hij jullie drie maanden een kans geeft door wél medicatie te gebruiken en dan te evalueren. Niet helpend? Dan mag hij stoppen. Anders doorgaan.
Heeft hij therapie? Is hij al zover heen dat opname helpend zou kunnen zijn? Zorg alsjeblieft dat het jou niet teveel gaat worden. Hij heeft jou en je partner nu zo hard nodig….!
Wat me opvalt in jouw stuk is heel veel ‘hij wil dit niet, hij wil dat niet. Begrijpelijk, het gaat niet goed met hem. Maar wordt het niet eens tijd om te besluiten dat hij niks te willen heeft? Want als ik je verhaal zo lees kan ik me haast niet voorstellen dat hij nog in staat is de juiste keuzes te maken.
Bijv 2 schooljaren in 1 terwijl je de druk niet aankunt…. Qua IQ zou dat natuurlijk moeten kunnen, maar hij neemt neer mee dan alleen zijn IQ…
Misschien eens terug naar de tekentafel en nieuwe plannen maken.
Dit schooljaar 3 vakken afronden, volgend jaar de andere 4?
Of toch via Vavo?
En wat zou hij kunnen met de rest van zijn dag? Creatieve activiteit? Sport? Een baantje? Is er iets wat hem leuk leuk lijkt of voor ontspanning zorgt?
Maak een planning, zodat er structuur voor hem is.
En denken jullie dat het beter zou gaan mét medicatie? Dan afspreken dat hij jullie drie maanden een kans geeft door wél medicatie te gebruiken en dan te evalueren. Niet helpend? Dan mag hij stoppen. Anders doorgaan.
Heeft hij therapie? Is hij al zover heen dat opname helpend zou kunnen zijn? Zorg alsjeblieft dat het jou niet teveel gaat worden. Hij heeft jou en je partner nu zo hard nodig….!
moizer wijzigde dit bericht op 18-12-2022 21:44
3.18% gewijzigd
zondag 18 december 2022 om 21:41
Wat een moeilijke situatie zeg. Lijkt me heel naar om je kind zo met zichzelf te zien worstelen. Wat is het advies van zijn hulpverleners? En waarom doet hij de huiswerkbegeleiding op school? Gezien dat voor hem een totaal onveilige plek is, kan ik me voorstellen dat een huiswerkbureau buiten school een fijnere plek voor hem is en dan ook meer kan oppakken daar. Hebben jullie als ouders ook ondersteuning? Als het nu zo slecht gaat kan de IHT misschien wat voor jullie betekenen, dat het niet allemaal op jullie schouders terecht komt. Iig heel veel sterkte gewenst!
anoniem_64292f899c7e9 wijzigde dit bericht op 18-12-2022 21:45
18.05% gewijzigd
zondag 18 december 2022 om 21:42
Vergis je niet wat een lp ambtenaar doet. Misschien zitten er bij die werken (ok, flauw om te zeggen), maar bij ons deden ze niks. Wij waren de ouders die achter de leerplichtambtenaar aanliepen om maar iets in beweging te krijgen en dat hielp niks. Zolang kind officieel op school zat vonden ze het wel best, ook al ging mijn kind al lang niet meer. Een andere route oppakken deden ze niet en zo mocht zoon een jaar lang ongeoorloofd thuiszitten zonder ook maar 1 keer bemoeienis vanuit de lp ambt. Verschrikkelijk vond ik het, want mijn kind zakte nog verder weg in apathie.
Ik heb er op een gegeven moment een dikke brief over geschreven en gezegd dat ik zonder toestemming mijn kind een baan liet zoeken waar geen urenristrictie op zat. Gelukkig werkte dat (eventjes een paar maanden) goed, zodat zoon op z'n minst een positieve ervaring op zak had. Inmiddels gaat dat ook niet meer, maar lang verhaal voor een korte tip, trek je niet teveel aan van een leerplichtambtenaar. Als je het goed kunt onderbouwen en hulpverlening staat achter je, kun je heel veel.
zondag 18 december 2022 om 21:48
Normaal gesproken een begrijpelijke tip. Dat zal misschien werken, maar vermoedelijk heeft to dit al lang geprobeerd bij haar zoon. Wij ten minste wel. Maar ook hier werden de afspraken niet nagevolgd, ook niet als ze uit zijn eigen koker kwamen en je dan zou denken dat er zelf ook wel een motivatie achter zou zitten. Het is een vreselijk zorgwekkend en machteloos proces waar je als ouder staat als je kind zelf geen stap vooruit gaat, ondanks alle handreikingen.moizer schreef: ↑18-12-2022 21:41Jeetje, pittig TO!
Wat me opvalt in jouw stuk is heel veel ‘hij wil dit niet, hij wil dat niet. Begrijpelijk, het gaat niet goed met hem. Maar wordt het niet eens tijd om te besluiten dat hij niks te willen heeft? Want als ik je verhaal zo lees kan ik me haast niet voorstellen dat hij nog in staat is de juiste keuzes te maken.
Bijv 2 schooljaren in 1 terwijl je de druk niet aankunt…. Qua IQ zou dat natuurlijk moeten kunnen, maar hij neemt neer mee dan alleen zijn IQ…
Misschien eens terug naar de tekentafel en nieuwe plannen maken.
Dit schooljaar 3 vakken afronden, volgend jaar de andere 4?
Of toch via Vavo?
En wat zou hij kunnen met de rest van zijn dag? Creatieve activiteit? Sport? Een baantje? Is er iets wat hem leuk leuk lijkt of voor ontspanning zorgt?
Maak een planning, zodat er structuur voor hem is.
En denken jullie dat het beter zou gaan mét medicatie? Dan afspreken dat hij jullie drie maanden een kans geeft door wél medicatie te gebruiken en dan te evalueren. Niet helpend? Dan mag hij stoppen. Anders doorgaan.
Heeft hij therapie? Is hij al zover heen dat opname helpend zou kunnen zijn? Zorg alsjeblieft dat het jou niet teveel gaat worden. Hij heeft jou en je partner nu zo hard nodig….!
zondag 18 december 2022 om 21:49
.
zondag 18 december 2022 om 21:50
Die interne scholen zijn niet diploma gericht. Dus het kost je dan sowieso een jaar, tenzij zowel de interne als de huidige school samen willen werken en examen.GreenLadyFern schreef: ↑18-12-2022 21:15O, tijdens die opname gingen de adolescenten wel naar school. Speciaal onderwijs, heel die 'school' was misschien 30 leerlingen.
zondag 18 december 2022 om 21:50
Is hij nog leerplichtig?
Zou het een optie zijn dat hij een tijdje zijn grenzen verlegt, naar een vrijwilligersproject in het buitenland bijvoorbeeld?
Kan hij daarna alsnog staatsexamen doen.
Zou het een optie zijn dat hij een tijdje zijn grenzen verlegt, naar een vrijwilligersproject in het buitenland bijvoorbeeld?
Kan hij daarna alsnog staatsexamen doen.
intothewild wijzigde dit bericht op 18-12-2022 21:56
12.14% gewijzigd
No one ever made a difference by being like everyone else.
zondag 18 december 2022 om 21:50
Dit is ook mijn ervaring met leerplichtambtenaren. Die zitten feller achter kinderen aan die een dag eerder op vakantie gaan dan achter de echte gevallen. En als ze al komen en ze de situatie zien, is het echt niet zomaar ‘oké hierbij een boete’.Hoerabanaan schreef: ↑18-12-2022 21:42Vergis je niet wat een lp ambtenaar doet. Misschien zitten er bij die werken (ok, flauw om te zeggen), maar bij ons deden ze niks. Wij waren de ouders die achter de leerplichtambtenaar aanliepen om maar iets in beweging te krijgen en dat hielp niks. Zolang kind officieel op school zat vonden ze het wel best, ook al ging mijn kind al lang niet meer. Een andere route oppakken deden ze niet en zo mocht zoon een jaar lang ongeoorloofd thuiszitten zonder ook maar 1 keer bemoeienis vanuit de lp ambt. Verschrikkelijk vond ik het, want mijn kind zakte nog verder weg in apathie.
Ik heb er op een gegeven moment een dikke brief over geschreven en gezegd dat ik zonder toestemming mijn kind een baan liet zoeken waar geen urenristrictie op zat. Gelukkig werkte dat (eventjes een paar maanden) goed, zodat zoon op z'n minst een positieve ervaring op zak had. Inmiddels gaat dat ook niet meer, maar lang verhaal voor een korte tip, trek je niet teveel aan van een leerplichtambtenaar. Als je het goed kunt onderbouwen en hulpverlening staat achter je, kun je heel veel.
Bovendien, is ziek ook gewoon ziek. Ook geestelijk ziek, en dan mag je gewoon thuisblijven voor een periode. Dus dan kunnen ze heel veel willen, maar zolang hij dit heeft zou ik hem nu eerst gewoon ziekmelden met de uitleg, en het dan maar even zien.
anoniem_6634a053c30df wijzigde dit bericht op 18-12-2022 21:52
8.29% gewijzigd
zondag 18 december 2022 om 21:52
Lastige situatie. Ik zou willen dat ik je hier iets zinnigs over zou kunnen adviseren.
De mbo route lijkt mij een fijne weg. Geen druk, toch regelmaat en structuur.
Een jaar er tussenuit klinkt niet raar, maar ik vrees dat het wegvallen van structuur juist averechts gaat werken en de stap om ooit weer ergens te starten enorm groot is. Dat wordt een berg die niet beklommen gaat worden.
Sterkte
De mbo route lijkt mij een fijne weg. Geen druk, toch regelmaat en structuur.
Een jaar er tussenuit klinkt niet raar, maar ik vrees dat het wegvallen van structuur juist averechts gaat werken en de stap om ooit weer ergens te starten enorm groot is. Dat wordt een berg die niet beklommen gaat worden.
Sterkte
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
zondag 18 december 2022 om 21:52
Lastige situatie. Ik zou willen dat ik je hier iets zinnigs over zou kunnen adviseren.
De mbo route lijkt mij een fijne weg. Geen druk, toch regelmaat en structuur.
Een jaar er tussenuit klinkt niet raar, maar ik vrees dat het wegvallen van structuur juist averechts gaat werken en de stap om ooit weer ergens te starten enorm groot is. Dat wordt een berg die niet beklommen gaat worden.
Sterkte
De mbo route lijkt mij een fijne weg. Geen druk, toch regelmaat en structuur.
Een jaar er tussenuit klinkt niet raar, maar ik vrees dat het wegvallen van structuur juist averechts gaat werken en de stap om ooit weer ergens te starten enorm groot is. Dat wordt een berg die niet beklommen gaat worden.
Sterkte
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
zondag 18 december 2022 om 21:52
Ik sla even aan op hb.
Heb je een hb coach? Een die het snapt, wat dat is?
Wat verwacht hij van zichzelf op school? Moet hij goede cijfers halen van zichzelf? Hoe leert hij nu?
Wel of niet? Kan ik / kan ik niet?
Maakt hij juist méér dan hij hoeft te doen om zeker te weten dat hij het kan?
Leerkuil? Ontwijkt hij die?
Mag hij fouten maken van zichzelf, of saboteert hij alles zodat hij niet getest wordt?
Heeft hij vaker dit gedrag vroeger laten zien om onder toetsen en dingen als afzwemmen of wedstrijden uit te komen?
Is hij bezig met na het middelbaar? Wat hij dan wil doen? Is dat een beeld wat zo onbekend en spannend is dat hij ervoor zorgt dat hij op deze manier daar niet komt?
Niet dat het niet heel erg echt is. Wel iets om te checken. Toetsen zouden niet zo spannend moeten zijn, daar zit een laag onder waar je inderdaad met hem naar op zoek moet.
Als ik niets nieuws meldt, of in de verkeerde hoek zit, negeer dan mijn post hoor! Dit kwam bij mij op na het lezen van je verhaal.
Sterkte met je zoon!
Heb je een hb coach? Een die het snapt, wat dat is?
Wat verwacht hij van zichzelf op school? Moet hij goede cijfers halen van zichzelf? Hoe leert hij nu?
Wel of niet? Kan ik / kan ik niet?
Maakt hij juist méér dan hij hoeft te doen om zeker te weten dat hij het kan?
Leerkuil? Ontwijkt hij die?
Mag hij fouten maken van zichzelf, of saboteert hij alles zodat hij niet getest wordt?
Heeft hij vaker dit gedrag vroeger laten zien om onder toetsen en dingen als afzwemmen of wedstrijden uit te komen?
Is hij bezig met na het middelbaar? Wat hij dan wil doen? Is dat een beeld wat zo onbekend en spannend is dat hij ervoor zorgt dat hij op deze manier daar niet komt?
Niet dat het niet heel erg echt is. Wel iets om te checken. Toetsen zouden niet zo spannend moeten zijn, daar zit een laag onder waar je inderdaad met hem naar op zoek moet.
Als ik niets nieuws meldt, of in de verkeerde hoek zit, negeer dan mijn post hoor! Dit kwam bij mij op na het lezen van je verhaal.
Sterkte met je zoon!
doreia* wijzigde dit bericht op 18-12-2022 21:58
2.71% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
