Kinderen
alle pijlers
Puber en burn-out/depressie
zondag 18 december 2022 om 20:53
Mijn puber heeft zijn 3e officiele burnout te pakken. Hij heeft therapie en zorg etc. Hij kan niet met stress en druk omgaan en school is een martelgang. Hij kan niet dealen met toetsen, druk voelen, dingen moeten en heeft een enorm schooltrauma. Echter is hij leerplichtig en moet hij gewoon nog even dit jaar door. Hij is dit jaar al geswitched van school. Van het vwo naar de havo. Niet omdat hij het niet kon maar omdat de druk hem teveel werd en we hem vooral de weg van de minste weerstand wilde gunnen. Hij heeft meerdere keren voor langere tijd thuis gezeten. Het lijkt nu weer die kant op te gaan. Hij trekt het niet meer. Moet overgeven van de spanning. Huilen. Diarree. Slaapproblemen. Paniekaanvallen. School denkt mee maar hij zit in het examenjaar en veel meer dan een aangepast rooster kunnen ze hem niet bieden. Hij is enorm aan het vermijden maar het is allemaal uitstel van executie en uiteindelijk heeft hem dat alle voorgaande jaren nog meer ellende opgeleverd. Dus nu tijdelijk de stekker eruit heeft geen zin maar hem doorlaten gaan zo betekent dat hij erbij neervalt (eigenlijk zijn we dat punt al voorbij)
Hij kan zijn hulpvraag niet goed formuleren. Ik heb soms het idee dat hij misbruik ervan maakt maar dan zie ik hem huilen en overgeven en met wallen tot op de grond ineengedoken en weet ik: dit veinst hij niet.
Hij heeft geen vrienden op school en wordt gepest maar wil daar niks aan doen want hij is toch bijna van de school af. Hij heeft een heftig schoolverleden (adhd en hb) en we zouden god op onze knieeen danken als hij eindelijk klaar is met die kutschool (zijn woorden en we zijn het inmiddels met hem eens)
Hoe helpen we een puber die volledig onbereikbaar is en in paniek en zich als hij naar school moet elke dag weer afmeldt en of zelfs al voor hij de straat uit is terugkeert met een paniekaanval. Hoe zorgen we dat hij dit jaar doorkomt? En hij zich weer een beetje oke gaat voelen?
Side-info: zoon is queer en heeft een nogal opvallend uiterlijk met gek haar en piercings etc en weigert zichzelf aan te passen voor de grote meute wat ik alleen maar toejuich. Maar op deze nieuwe school wordt hij kapot gepest en wordt hem zelfmoord aangepraat. Nogmaals van school wisselen zit er niet in. Dat kan niet in een examenjaar en bovendien doet hij havo 4 en 5 ineen. Hij moet er dus doorheen dit jaar.
Ik zoek lotgenoten en hoop eigenlijk en een luisterend oor en een hart onder de riem. Niet per se tips als: heb je hulp etc, we hebben al vanaf zijn 6e hulp en hebben alles en iedereen op dit gebied in de hele regio al gezien en gesproken of zorg voor gehad ook als gezin samen. We weten dat veel komt door adhd en zijn iq (>145) maar door zijn burn-outs en gebrek aan executieve functies ( wordt ook aan gewerkt al jaren) heeft hij geen plaats meer voor extra curriculaire uitdagingen (die waren er wel en dat trok hem er destijds nog wel doorheen maar nu in zijn examens en lange dagen is die rek voor hem er wel uit)
Hij doet wel een vooropleiding voor de school voor de kunsten die nu ook tijdelijk stil is gelegd. Verder is er geen tijd en puf meer voor niks. Hij heeft een relatie maar die kost hem momenteel ook meer dan het hem oplevert.
Hij ligt eigenlijk alleen maar te slapen of hangt van ellende en frustratie letterlijk in de lampen.
Ik moet zeggen dat ik zelf ook echt kapot ben. Ik heb hulp voor mezelf. Maar ben desondanks moe en moe gestreden. En ik ben bang. Bang dat hij zichzelf wat aandoet. Dat hij kapot gemaakt is. En wij hem niet hebben kunnen bieden wat hij nodig had. Omdat school teveel een item is geweest al die jaren. Ik voel me schuldig.
Hij kan zijn hulpvraag niet goed formuleren. Ik heb soms het idee dat hij misbruik ervan maakt maar dan zie ik hem huilen en overgeven en met wallen tot op de grond ineengedoken en weet ik: dit veinst hij niet.
Hij heeft geen vrienden op school en wordt gepest maar wil daar niks aan doen want hij is toch bijna van de school af. Hij heeft een heftig schoolverleden (adhd en hb) en we zouden god op onze knieeen danken als hij eindelijk klaar is met die kutschool (zijn woorden en we zijn het inmiddels met hem eens)
Hoe helpen we een puber die volledig onbereikbaar is en in paniek en zich als hij naar school moet elke dag weer afmeldt en of zelfs al voor hij de straat uit is terugkeert met een paniekaanval. Hoe zorgen we dat hij dit jaar doorkomt? En hij zich weer een beetje oke gaat voelen?
Side-info: zoon is queer en heeft een nogal opvallend uiterlijk met gek haar en piercings etc en weigert zichzelf aan te passen voor de grote meute wat ik alleen maar toejuich. Maar op deze nieuwe school wordt hij kapot gepest en wordt hem zelfmoord aangepraat. Nogmaals van school wisselen zit er niet in. Dat kan niet in een examenjaar en bovendien doet hij havo 4 en 5 ineen. Hij moet er dus doorheen dit jaar.
Ik zoek lotgenoten en hoop eigenlijk en een luisterend oor en een hart onder de riem. Niet per se tips als: heb je hulp etc, we hebben al vanaf zijn 6e hulp en hebben alles en iedereen op dit gebied in de hele regio al gezien en gesproken of zorg voor gehad ook als gezin samen. We weten dat veel komt door adhd en zijn iq (>145) maar door zijn burn-outs en gebrek aan executieve functies ( wordt ook aan gewerkt al jaren) heeft hij geen plaats meer voor extra curriculaire uitdagingen (die waren er wel en dat trok hem er destijds nog wel doorheen maar nu in zijn examens en lange dagen is die rek voor hem er wel uit)
Hij doet wel een vooropleiding voor de school voor de kunsten die nu ook tijdelijk stil is gelegd. Verder is er geen tijd en puf meer voor niks. Hij heeft een relatie maar die kost hem momenteel ook meer dan het hem oplevert.
Hij ligt eigenlijk alleen maar te slapen of hangt van ellende en frustratie letterlijk in de lampen.
Ik moet zeggen dat ik zelf ook echt kapot ben. Ik heb hulp voor mezelf. Maar ben desondanks moe en moe gestreden. En ik ben bang. Bang dat hij zichzelf wat aandoet. Dat hij kapot gemaakt is. En wij hem niet hebben kunnen bieden wat hij nodig had. Omdat school teveel een item is geweest al die jaren. Ik voel me schuldig.
sambuca- wijzigde dit bericht op 18-12-2022 20:59
3.82% gewijzigd
zondag 18 december 2022 om 21:55
En wel eens met de poster hierboven. Soms moet je een puber ook proberen te overrulen. Ik vind zelf 2 jaar in 1 terwijl je enorm last hebt van faalangst echt een onzalig plan. En met ADHD hele dagen school plus op school ook nog huiswerkbegeleiding lijkt me ook nogal de hel. Dus even als makkelijk pratende buitenstaander: het klinkt wel een beetje als gedoemd om te mislukken.
Weet je, dat diploma kan ook later. Hij kan ook een jaar even alleen de vooropleiding doen en geen reguliere school. Gewoon om de focus even op de leuke dingen te hebben ipv op de moet-dingen zoals een havo diploma.
Ik lees dat hij al eerder is uitgevallen. Maar daar haal ik ook uit dat regulier onderwijs dus echt slopend is en eigenlijk geen optie dus. Dus als hij nu weer uitvalt, dan weet je dat regulier een diploma halen echt geen optie is.
Maar goed, makkelijk praten hoor. Kind hier heeft ook steeds het idee dat het allemaal wel gaat lukken, terwijl wij allang zien aan komen dat het helemaal niet gaat lukken. Het zijn uiteindelijk ook gewoon pubers die nog niet zo goed de boel kunnen overzien. Dus hier ben ik soms ook gewoon vrij bot in het benoemen dat de huidige route (die toch gewoon bestaat uit 'even schouders eronder en doorzetten, verder passen we niks aan') dus vrij duidelijk niet werkt en ze dus meer moet aanpassen in haar route.
Weet je, dat diploma kan ook later. Hij kan ook een jaar even alleen de vooropleiding doen en geen reguliere school. Gewoon om de focus even op de leuke dingen te hebben ipv op de moet-dingen zoals een havo diploma.
Ik lees dat hij al eerder is uitgevallen. Maar daar haal ik ook uit dat regulier onderwijs dus echt slopend is en eigenlijk geen optie dus. Dus als hij nu weer uitvalt, dan weet je dat regulier een diploma halen echt geen optie is.
Maar goed, makkelijk praten hoor. Kind hier heeft ook steeds het idee dat het allemaal wel gaat lukken, terwijl wij allang zien aan komen dat het helemaal niet gaat lukken. Het zijn uiteindelijk ook gewoon pubers die nog niet zo goed de boel kunnen overzien. Dus hier ben ik soms ook gewoon vrij bot in het benoemen dat de huidige route (die toch gewoon bestaat uit 'even schouders eronder en doorzetten, verder passen we niks aan') dus vrij duidelijk niet werkt en ze dus meer moet aanpassen in haar route.
zondag 18 december 2022 om 21:57
Ik ben zelf met een overgangsbewijs van havo 4 naar 5 met het mbo gestart (ookal mogelijk bij overgang van havo 3 naar 4). Op een creatieve mbo school in Nederland die eigenlijk een voorkeur had voor leerlingen met havo niveau vanwege de eisen van de opleiding. Qua uiterlijk en geaardheid zou je zoon perfect tussen deze studenten passen en ik heb zelf hele fijne ervaringen op deze school. Werkelijk iedereen werd geaccepteerd! Je zoon kan daarna altijd nog hbo starten en ik moet zeggen dat ik zelf de route van mbo naar hbo fijner vond en dat ik rechtstreeks van de havo naar het hbo niet had getrokken. Daarnaast wil ik je ook waarschuwen voor de hoge druk en eisen die gelden op hbo kunstacademies etc. ik ken veel neuridiverse mensen in mijn omgeving die de mentaliteit op deze scholen niet konden hendelen en met een burn out zijn gestopt.
Mocht je meer willen weten mag je me een pb doen
Mocht je meer willen weten mag je me een pb doen
zondag 18 december 2022 om 22:00
De druk die kinderen voelen is mede omdat we termen gebruiken als 'dan kost het je een jaar'.
Niet als persoonlijke aanval bedoelt hoor, want ik moet mezelf ook dwingen om dus niet dat soort dingen te denken. Een diploma op je 17e of 18e is niet heilig. Dat kan ook jaren later. En werken aan je herstel en geluk en vaardigheden leren om te kunnen omgaan met je beperkingen, is geen 'jaar kosten' , maar een jaar (of langer) zeer wel besteed.
zondag 18 december 2022 om 22:02
Klopt, je kon daar alleen een soort certificaten halen. Plus als je zo'n intensieve behandeling doet is examen erbij doen zowat onmogelijk. Maar je kan de stof wel 'warm houden'.
Het waren daar bijna exclusief leerlingen die opgenomen zaten trouwens, misschien 5 leerlingen van buiten de instelling.
zondag 18 december 2022 om 22:02
zondag 18 december 2022 om 22:02
zondag 18 december 2022 om 22:05
Ik zou echt elke andere route verkiezen boven deze.GreenLadyFern schreef: ↑18-12-2022 22:02Klopt, je kon daar alleen een soort certificaten halen. Plus als je zo'n intensieve behandeling doet is examen erbij doen zowat onmogelijk. Maar je kan de stof wel 'warm houden'.
Het waren daar bijna exclusief leerlingen die opgenomen zaten trouwens, misschien 5 leerlingen van buiten de instelling.
Inschrijven voor mbo, stoppen met havo en lekker aan het portfolio werken voor de mbo opleiding. Evt wat energie gevende cursussen/workshops en therapie.
zondag 18 december 2022 om 22:06
Volgens mij spelen deze problemen bij TO al heel lang. Ik zou ook opteren voor de route mbo, maar uiteindelijk moet het kind in kwestie ook zelf willen, anders kom je nergens. Er zijn best veel opties en mogelijkheden, maar het kind in kwestie moet dan wel ergens brood in zien.
Hele nare situatie uiteraard, als ouder zijn je mogelijkheden beperkt.
Hele nare situatie uiteraard, als ouder zijn je mogelijkheden beperkt.
zondag 18 december 2022 om 22:08
Ik zou het ook zeker niet voor het onderwijs doen nee, maar qua therapie kan het wel helpend zijn om echt een periode volledig uit je oude omgeving te stappen en fulltime aan je problemen te werken. Zeker in de gevallen waarbij ambulante zorg keer op keer onvoldoende blijft.
Voor mij was die 'harde reset' van heel mijn leven hetgeen wat me toen heeft gered. Ik denk dat ik er zonder die opname niet meer was geweest nu.
zondag 18 december 2022 om 22:11
Hij heeft een burn out. Waarom gaat hij nu dan naar school? Waarom niet de focus op herstel? Leerplichtig zijn kan dan toch niet eerste prioriteit zijn. Iemand die fysiek ziek is kan ook een tijd geen school volgen, waarom iemand die mentaal ziek is wel?
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
zondag 18 december 2022 om 22:12
zondag 18 december 2022 om 22:16
zondag 18 december 2022 om 22:24
Heeft ie niet. Kan hij niet overzien. Hij wil vooral NU rust. En dan komt er wellicht ruimte om te denken over de langere termijn.
zondag 18 december 2022 om 22:24
Wat zwaar dit, voor hem en voor jullie.
Met een burn-out en paniekaanvallen ben je niet in staat om te leren, hij staat compleet overprikkeld in de overlevingsstand. Als school dan ook nog eens onveilig is, is daar naartoe gaan nergens goed voor, lijkt me.
Het zou een mooi startpunt kunnen zijn als hij op een rijtje kan krijgen wat hij wél wil. Dan kan dat op termijn een positieve motivatie worden, in tegenstelling tot de negatieve motivatie van nu, die alleen gericht is op waar hij aan wil ontsnappen. Maar om dat helder te krijgen moet de paniek omlaag en er rust zijn.
Met een burn-out en paniekaanvallen ben je niet in staat om te leren, hij staat compleet overprikkeld in de overlevingsstand. Als school dan ook nog eens onveilig is, is daar naartoe gaan nergens goed voor, lijkt me.
Het zou een mooi startpunt kunnen zijn als hij op een rijtje kan krijgen wat hij wél wil. Dan kan dat op termijn een positieve motivatie worden, in tegenstelling tot de negatieve motivatie van nu, die alleen gericht is op waar hij aan wil ontsnappen. Maar om dat helder te krijgen moet de paniek omlaag en er rust zijn.
What a nuanced anxiety
zondag 18 december 2022 om 22:25
Ik lees dat je zoon (ook) ASS heeft(net als mijn dochter, die overigens geen ADHD heeft en ook niet HB is). Ongeveer een jaar geleden werd er bij haar een depressie vast gesteld, met een angststoornis. Een half jaar daarna de diagnose ASS. Wat ik wil zeggen is, dat ik deels de stress in jouw zoon, herken in mijn dochter. Dat ze tegen een burnout aan zit en dat is ontzettend moeilijk om te zien.
Inmiddels is ons duidelijk dat het echt met overprikkeling te maken heeft. Drukte in de aula, waar je je niet voor kunt afsluiten, bij het wisselen van lesuur het geschreeuw en geluid in de gangen, prestatie druk, sociale contacten die veel extra energie kosten, moeite hebben met lesuitval die onverwachts is etc etc.
Wat doet school voor jouw zoon om hem ook te helpen ruimte te geven voor prikkelverwerking? Krijgt hij extra tijd bij toetsen? Is er een stilte lokaal op school? Mag hij bijvoorbeeld een noise cancelling koptelefoon dragen bij een toets (indien gewenst) etc? Mag hij af en toe een dag of dagdeel thuis blijven om tot rust te komen?
Hoe dan ook... het klinkt, verdrietig genoeg, alsof bovenstaande tips er al niet meer toe doen, als ik lees hoe hij er aan toe is. Ik zou hem voorlopig even thuis houden om tot rust te komen.
Maar uiteindelijk moet hij en jullie wel verder... hoe hou je dan de dialoog open als iemand echt niet open staat voor bijvoorbeeld medicatie bij ADHD?
Heel veel sterkte, lijkt me echt loodzwaar.
Inmiddels is ons duidelijk dat het echt met overprikkeling te maken heeft. Drukte in de aula, waar je je niet voor kunt afsluiten, bij het wisselen van lesuur het geschreeuw en geluid in de gangen, prestatie druk, sociale contacten die veel extra energie kosten, moeite hebben met lesuitval die onverwachts is etc etc.
Wat doet school voor jouw zoon om hem ook te helpen ruimte te geven voor prikkelverwerking? Krijgt hij extra tijd bij toetsen? Is er een stilte lokaal op school? Mag hij bijvoorbeeld een noise cancelling koptelefoon dragen bij een toets (indien gewenst) etc? Mag hij af en toe een dag of dagdeel thuis blijven om tot rust te komen?
Hoe dan ook... het klinkt, verdrietig genoeg, alsof bovenstaande tips er al niet meer toe doen, als ik lees hoe hij er aan toe is. Ik zou hem voorlopig even thuis houden om tot rust te komen.
Maar uiteindelijk moet hij en jullie wel verder... hoe hou je dan de dialoog open als iemand echt niet open staat voor bijvoorbeeld medicatie bij ADHD?
Heel veel sterkte, lijkt me echt loodzwaar.
zondag 18 december 2022 om 22:28
Hij heeft juist heel veel te willen. Het is een kind maar geen baby. Hij kan heel goed aangeven waar zijn grenzen liggen en wij kunnen niet anders dan daar (samen met de hulpverlening) gehoor aan geven en hem serieus nemen. Om zijn prive te respecteren kan ik hier uiteraard niet zomaar alles neerzetten maar er zijn serieuze redenen om aan te nemen dat hem horen en zien in deze behoorlijk cruciaal zijn.moizer schreef: ↑18-12-2022 21:41Jeetje, pittig TO!
Wat me opvalt in jouw stuk is heel veel ‘hij wil dit niet, hij wil dat niet. Begrijpelijk, het gaat niet goed met hem. Maar wordt het niet eens tijd om te besluiten dat hij niks te willen heeft? Want als ik je verhaal zo lees kan ik me haast niet voorstellen dat hij nog in staat is de juiste keuzes te maken.
Bijv 2 schooljaren in 1 terwijl je de druk niet aankunt…. Qua IQ zou dat natuurlijk moeten kunnen, maar hij neemt neer mee dan alleen zijn IQ…
Misschien eens terug naar de tekentafel en nieuwe plannen maken.
Dit schooljaar 3 vakken afronden, volgend jaar de andere 4?
Of toch via Vavo?
En wat zou hij kunnen met de rest van zijn dag? Creatieve activiteit? Sport? Een baantje? Is er iets wat hem leuk leuk lijkt of voor ontspanning zorgt?
Maak een planning, zodat er structuur voor hem is.
En denken jullie dat het beter zou gaan mét medicatie? Dan afspreken dat hij jullie drie maanden een kans geeft door wél medicatie te gebruiken en dan te evalueren. Niet helpend? Dan mag hij stoppen. Anders doorgaan.
Heeft hij therapie? Is hij al zover heen dat opname helpend zou kunnen zijn? Zorg alsjeblieft dat het jou niet teveel gaat worden. Hij heeft jou en je partner nu zo hard nodig….!
Planning en structuur is our middle name. We leven van planning naar planning.
En hij wil geen medicatie. Al ettelijke gesprekken met psychiaters met hem over gehad. Hij wil niet. En dan houdt het op. Ik kan het er niet in kijken. Ja hij heeft therapie en nee dagopname zou niet helpend zijn is de mening van zijn therapeut.
Ik doe alles om mijn kop boven water te houden om er voor hem te zijn. Ik ben er bijna aan onderdoor gegaan en ik vind het loeizwaar. Maar ik geef mij 100 procent. En daarbij probeer ik voor mezelf te zorgen. Wat ik intens moeilijk vind in deze rollercoaster maar ik doe mijn best.
zondag 18 december 2022 om 22:29
Al iht gehad.mscoco schreef: ↑18-12-2022 21:41Wat een moeilijke situatie zeg. Lijkt me heel naar om je kind zo met zichzelf te zien worstelen. Wat is het advies van zijn hulpverleners? En waarom doet hij de huiswerkbegeleiding op school? Gezien dat voor hem een totaal onveilige plek is, kan ik me voorstellen dat een huiswerkbureau buiten school een fijnere plek voor hem is en dan ook meer kan oppakken daar. Hebben jullie als ouders ook ondersteuning? Als het nu zo slecht gaat kan de IHT misschien wat voor jullie betekenen, dat het niet allemaal op jullie schouders terecht komt. Iig heel veel sterkte gewenst!
En huiswerk wordt op school gedaan door iedereen.
zondag 18 december 2022 om 22:30
zondag 18 december 2022 om 22:30
Ja misschien wel. Hij blijft iig voorlopig even thuis.
zondag 18 december 2022 om 22:33
Goede en herkenbare post. Ik kom er op terug. dankjewel. sterkte met je dochterFlipflop schreef: ↑18-12-2022 22:25Ik lees dat je zoon (ook) ASS heeft(net als mijn dochter, die overigens geen ADHD heeft en ook niet HB is). Ongeveer een jaar geleden werd er bij haar een depressie vast gesteld, met een angststoornis. Een half jaar daarna de diagnose ASS. Wat ik wil zeggen is, dat ik deels de stress in jouw zoon, herken in mijn dochter. Dat ze tegen een burnout aan zit en dat is ontzettend moeilijk om te zien.
Inmiddels is ons duidelijk dat het echt met overprikkeling te maken heeft. Drukte in de aula, waar je je niet voor kunt afsluiten, bij het wisselen van lesuur het geschreeuw en geluid in de gangen, prestatie druk, sociale contacten die veel extra energie kosten, moeite hebben met lesuitval die onverwachts is etc etc.
Wat doet school voor jouw zoon om hem ook te helpen ruimte te geven voor prikkelverwerking? Krijgt hij extra tijd bij toetsen? Is er een stilte lokaal op school? Mag hij bijvoorbeeld een noise cancelling koptelefoon dragen bij een toets (indien gewenst) etc? Mag hij af en toe een dag of dagdeel thuis blijven om tot rust te komen?
Hoe dan ook... het klinkt, verdrietig genoeg, alsof bovenstaande tips er al niet meer toe doen, als ik lees hoe hij er aan toe is. Ik zou hem voorlopig even thuis houden om tot rust te komen.
Maar uiteindelijk moet hij en jullie wel verder... hoe hou je dan de dialoog open als iemand echt niet open staat voor bijvoorbeeld medicatie bij ADHD?
Heel veel sterkte, lijkt me echt loodzwaar.
zondag 18 december 2022 om 22:33
Hier ben ik ook wel benieuwd naar. Vooral omdat de route vwo-> havo niet echt lijkt te werken. Waarom die druk (vanuit zoon zelf?) op een havo-diploma nu en niet gewoon accepteren dat dat er, om diverse redenen, niet in zit? Niet nu althans.
Ziet je zoon mbo als een te laag niveau voor hem?
Is de afstand een probleem?
anoniem_64f0c7d7b71a9 wijzigde dit bericht op 18-12-2022 22:39
9.80% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in