Kinderen
alle pijlers
Puber met tics/dwangstoornis
maandag 30 oktober 2023 om 22:46
Mijn puber is bijna 15 en vertoont opvallend gedrag. Zo kan hij enorm slecht tegen geluiden als kauwen, smakken, te hard ademhalen, snuiven. Hij gaat dan demonstratief met zijn handen over zijn oren zitten tijdens het eten en hij kan er ook echt boos om worden. Andere dingen die hij doet zijn meerdere keren uit het raam kijken, zomaar opeens op zijn hurken gaan zitten met zijn handen over zijn oren en scherpe geluiden met zijn tong maken. Ook gaat hij laat naar bed. In het verleden heeft hij ook zo'n periode gehad. Tijdens een ingrijpende verhuizing heeft hij ruim 9 maanden last gehad van spugen en handen wassen. Dat verdween vanzelf.
Sinds de tweede klas middelbare school komen tics weer terug. Zelf zegt hij er niet zo mee te zitten. Hij maakt ook moeilijk contact en is liever op zichzelf. Kan enorm opgaan in bijvoorbeeld dingen als landen met hoofdsteden herhalen, alle afleveringen van Arjen Lubach opnoemen etc.
Ik merk wel dat tics heel langzaam weer verdwijnen. Op school is er tijdens het eten veel lawaai en dan heeft hij ook geen last van dit gedrag. Ik heb de mentor gevraagd hem 2 dagen te analyseren tijdens de pauze maar die zag tijdens het eten geen probleem.
Tics, OCD of autistiforme trekken, ik kan er niet goed wijs uit worden. Heeft iemand ervaring met dit gedrag en zou ik naar een dokter moeten?
Sinds de tweede klas middelbare school komen tics weer terug. Zelf zegt hij er niet zo mee te zitten. Hij maakt ook moeilijk contact en is liever op zichzelf. Kan enorm opgaan in bijvoorbeeld dingen als landen met hoofdsteden herhalen, alle afleveringen van Arjen Lubach opnoemen etc.
Ik merk wel dat tics heel langzaam weer verdwijnen. Op school is er tijdens het eten veel lawaai en dan heeft hij ook geen last van dit gedrag. Ik heb de mentor gevraagd hem 2 dagen te analyseren tijdens de pauze maar die zag tijdens het eten geen probleem.
Tics, OCD of autistiforme trekken, ik kan er niet goed wijs uit worden. Heeft iemand ervaring met dit gedrag en zou ik naar een dokter moeten?
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:29
Op school zijn er verder geen problemen. Hij loopt ook niet vast qua cijfers. Hij doet gewoon zijn huiswrrk, kan goed leren. Hij kijkt er naar uit om bijvoorbeeld volgend jaar als hij in de vierde zit tutor te worden. Hij wil ook wel een baan. Hij gaat graag sporten, mee op uitjes. Hij kan ook leuk spelen met zijn broertje en zusje. Mijn twee jongens stoeien of vechten ook graag met elkaar, gewoon voor de leuk. Dit gedrag laat hij voornamelijk alleen thuis of bij opa en oma zien. En dan ook voornamelijk bij mijn partner. Achter zijn rug om schelden tegen hem, met zijn oren dicht zitten, hissen, niet tegen zijn eten kunnen. Maar ook wel tegen mij en tegen zijn opa of broertje. etc.
Het lijkt wel een verstoorde relatie maar ik kan er niet goed achter komen waarom.
Uitspraken zoals "adem niet zo hard" of "eet niet zo vies". Of "ga toch weg mislukkeling" als hij vindt dat iemand aan zijn hoofd zeurt.
Het lijkt wel een verstoorde relatie maar ik kan er niet goed achter komen waarom.
Uitspraken zoals "adem niet zo hard" of "eet niet zo vies". Of "ga toch weg mislukkeling" als hij vindt dat iemand aan zijn hoofd zeurt.
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:37
Dit wilde ik vooral niet zeggen, want daar heeft TO nu niks meer aan, hooguit voelt ze zich (nog meer) tekortschieten.LuciFee2023 schreef: ↑31-10-2023 08:51Ik begrijp echt niet dat jullie niet eerder naar arts zijn gegaan en dat je hier moet komen vragen nu of dat verstandig is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:40
Dat is een maatschappelijk probleem: in onze maatschappij bestaat een bepaalde verwachting over wat mensen moeten kunnen. Kun je dat niet, dan moet je een diagnose hebben, anders bestaat het niet.Campanula schreef: ↑31-10-2023 10:07Voor zelfinzicht is het zeker positief, maar in een sociale context kan het soms stigmatiserend en contraproductief werken voor de betrokkene. Wat verwacht je aan respons binnen een wereld die validistisch is?
Las een interessant artikel hierover in de Volkskrant. Er komt binnenkort ook een boek uit van Sanne Bloemink genaamd Diagnosedrift.
https://www.volkskrant.nl/columns-opini ... e=facebook
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:44
Ja. Ik ben, uit ervaring, de laatste persoon om te overtuigen daarvan. De verhouding tussen zelfinzicht, label, hulp, de maatschappelijke respons, de interactie met anderen en het effect op de persoon zelf vind ik leerzaam. Niet iedereen past zich aan, aan jouw specifieke hersenbedrading en bijbehorende gedragingen. Zou het zeker geen cadeau noemen.
It won't stop until you wise up
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:47
Cadeau krijgen vooral niet te letterlijk nemen.Campanula schreef: ↑31-10-2023 10:44Ja. Ik ben, uit ervaring, de laatste persoon om te overtuigen daarvan. De verhouding tussen zelfinzicht, label, hulp, de maatschappelijke respons, de interactie met anderen en het effect op de persoon zelf vind ik leerzaam. Niet iedereen past zich aan, aan jouw specifieke hersenbedrading en bijbehorende gedragingen. Zou het zeker geen cadeau noemen.
Dat niet iedereen zich aanpast, hoeft ook niet. Ze zullen zelf moeten leren hiermee om te gaan maar dat is de discussie ook niet toch?
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:53
Mijn eigen tante is psychiater in een ander Europees land en ik heb het haar eens voorgelegd. Ze herkent wel de autistiforme kenmerken en de mysofonie in lichte mate. Hij komt nog steeds gewoon aan tafel zitten tijdens het eten. Volgens haar heeft hij anxiety en een blueprint met gaten die hij nog niet goed kan opvullen. Hij is streng voor zichzelf en niet flexibel.
Volgens haar kan ik aan de bel trekken bij een arts maar moet ik eerst liever ontspanning voor het slapen gaan, vroeg naar bed en mindfulness proberen.
Zijn daar goede ervaringen mee?
Volgens haar kan ik aan de bel trekken bij een arts maar moet ik eerst liever ontspanning voor het slapen gaan, vroeg naar bed en mindfulness proberen.
Zijn daar goede ervaringen mee?
dinsdag 31 oktober 2023 om 10:58
Letterlijk
Tot nu toe vraagt TO zich af of screening zinvol is. Ik zou gaan op basis van wat ik lees. Maar hoe krijg je een kind mee die niet mee wilt? Beloning verzinnen oid.
It won't stop until you wise up
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:03
Het gedrag lijkt zich vooral te openbaren naar je partner, ik neem voor het gemak even aan dat deze niet zijn vader is? Het klinkt voor mij alsof partner geen goed kan doen en een constante irritatiebron is voor zoon. Wonen jullie allemaal onder één dak?
Ik herken ook beslist autismekenmerken, mijn zoon heeft ook een poosje tics gehad en licht obsessief gedrag vertoont en ook ik vind dat je rijkelijk laat bent met zorgen maken. Veel jongere kinderen zijn veel meegaander dan pubers als het gaat om meewerken aan diagnosticeren maar dat is achteraf inderdaad.
Ik zou wel mijn eigen grenzen in de gaten houden. Niemand vertelt mij dat ik mislukt ben en daar zou dus ook gewoon een consequentie op staan.
Ik herken ook beslist autismekenmerken, mijn zoon heeft ook een poosje tics gehad en licht obsessief gedrag vertoont en ook ik vind dat je rijkelijk laat bent met zorgen maken. Veel jongere kinderen zijn veel meegaander dan pubers als het gaat om meewerken aan diagnosticeren maar dat is achteraf inderdaad.
Ik zou wel mijn eigen grenzen in de gaten houden. Niemand vertelt mij dat ik mislukt ben en daar zou dus ook gewoon een consequentie op staan.
...
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:04
Niet. En dat hoeft ook niet want zoon klinkt niet bijzonder ongelukkig. Zijn gedrag is vooral storend voor zijn omgeving, zo lees ik het.
...
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:08
Klopt. Ook ontstaan dergelijke problemen binnen de context van een (gezins)systeem. Dus niet per se handig om het individu te isoleren en als afwijkend te bestempelen.Campanula schreef: ↑31-10-2023 10:07Voor zelfinzicht is het zeker positief, maar in een sociale context kan het soms stigmatiserend en contraproductief werken voor de betrokkene. Wat verwacht je aan respons binnen een wereld die validistisch is?
Las een interessant artikel hierover in de Volkskrant. Er komt binnenkort ook een boek uit van Sanne Bloemink genaamd Diagnosedrift.
https://www.volkskrant.nl/columns-opini ... e=facebook
TO: ik merk aan hoe je het schrijft dat je vooral focust op zijn (abnormale) gedrag en minder op zijn innerlijke wereld. Gedrag is bij kinderen niet een op zichzelf staand iets, maar altijd een reactie op iets. Dat 'iets' kan werkelijk van alles zijn.
Sommige kinderen zijn hoogsensitief, hebben een bepaald temperament en gebruiken onder stress tics en dwanghandelingen om zichzelf te reguleren.
Misschien wordt hij gepest op school, voelt hij zich niet gezien of is hem iets overkomen wat jullie niet weten, waardoor hij zich zo gedraagt. Dat kan net zo goed.
Autistiform gedrag kan voortkomen uit stress of trauma. Hier een linkje: https://healthmatch.io/ptsd/cptsd-and-a ... -questions
Als ouder vind ik dat je uit moet gaan van de inherente waarde van je kind, dat je kind in zichzelf goed en compleet is, en dat slecht of onaangepast gedrag voortkomt uit omstandigheden. Niet vanuit een intern defect of afwijking, of dat je kind anders is dan normaal. Het gedrag is afwijkend, maar dat komt dus altijd ergens vandaan. Ook al is dat iets, wat jij niet weet of niet kunt bevatten.
Diagnoses zijn nodig om passende hulp te krijgen maar sommige diagnoses zijn ook (bijna) alweer achterhaald. Neurodiversiteit is bijvoorbeeld iets waarmee we als samenleving zullen moeten leren leven, iets wat inmiddels zo veel voorkomend is dat er niet echt meer van een ziekte of afwijking gesproken kan worden.
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:11
Hij is ook streng voor andere leden van het gezin: als iets mis gaat wordt je meteen mislukt genoemd.Thing1 schreef: ↑31-10-2023 10:53Mijn eigen tante is psychiater in een ander Europees land en ik heb het haar eens voorgelegd. Ze herkent wel de autistiforme kenmerken en de mysofonie in lichte mate. Hij komt nog steeds gewoon aan tafel zitten tijdens het eten. Volgens haar heeft hij anxiety en een blueprint met gaten die hij nog niet goed kan opvullen. Hij is streng voor zichzelf en niet flexibel.
Volgens haar kan ik aan de bel trekken bij een arts maar moet ik eerst liever ontspanning voor het slapen gaan, vroeg naar bed en mindfulness proberen.
Zijn daar goede ervaringen mee?
Ook vind ik met je handen over je oren zitten aan tafel geen constructief gedrag binnen een gezin - tenzij dit de afspraak is en iedereen in het gezin hier ok mee is.
Dat gedrag zou ik begrenzen. Het gezin is denk ik wel dé plek om dat te leren/oefenen.
Als dat niet lukt, dan is dat een goede route naar begeleiding of ondersteuning.
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:12
Okė, dan niet. Volgens mij kun je als ouder toch zeggen dat je hem wilt laten onderzoeken en dat motiveren.
It won't stop until you wise up
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:12
Niks heeft mij zo goed geholpen als de diagnose! Eindelijk wist ik waarom bepaalde dingen niet lukken. En eindelijk kwamen er tips hoe ik bepaalde dingen beter aan kon pakken. De jaren vóór mijn diagnose hebben me echt op bepaalde fronten flink beschadigd.Campanula schreef: ↑31-10-2023 10:07Voor zelfinzicht is het zeker positief, maar in een sociale context kan het soms stigmatiserend en contraproductief werken voor de betrokkene. Wat verwacht je aan respons binnen een wereld die validistisch is?
Las een interessant artikel hierover in de Volkskrant. Er komt binnenkort ook een boek uit van Sanne Bloemink genaamd Diagnosedrift.
https://www.volkskrant.nl/columns-opini ... e=facebook
En wat betreft je omgeving: met of zonder diagnose blijf je zoals je bent. Mensen vinden toch wel wat van je, want je verandert er verder niet zoveel door! (Behalve wellicht positief, omdat gerichte hulp geboden kan worden).
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:13
Ah partner is wel zijn vader. Ongelukkig verwoord.
Zoon wil niks. Gisteravond zei hij dus: Ik heb geaccepteerd dat jullie vies eten en ik wens dat jullie mij accepteren. Jullie irriteren mij altijd.
Hij wil voornamelijk met rust gelaten worden en zijn eigen ding doen.
Ik ga deze week proberen eens rustig met hem te zitten en mss voor het slapengaan ontspanningsoefeningen te doen. Dan zou ik alsnog voor volgende week een afspraak kunnen maken.
Zoon wil niks. Gisteravond zei hij dus: Ik heb geaccepteerd dat jullie vies eten en ik wens dat jullie mij accepteren. Jullie irriteren mij altijd.
Hij wil voornamelijk met rust gelaten worden en zijn eigen ding doen.
Ik ga deze week proberen eens rustig met hem te zitten en mss voor het slapengaan ontspanningsoefeningen te doen. Dan zou ik alsnog voor volgende week een afspraak kunnen maken.
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:17
Mijn man heeft in groep 6 en 7 op een lomschool gezeten omdat hij “apart” was.
Eindelijk werd gezegd dat hij raar is en normaal moet doen en dat dan de sociale contacten wel goed komen.
Pas toen hij ruim in de 30 was kreeg hij de diagnose ASS en hij geeft aan dat hij hoopt dat er tegenwoordig eerder een diagnose gesteld zou worden bij dergelijke kinderen.
Ook als je als kind zijnde verder geen behandeling wil dan kunnen ouders begeleid worden in de benadering naar deze jongen toe.
Zo weggezet worden als “raar” “apart” en moet “normaal doen” heeft tot op de dag van vandaag invloed op zijn zelfvertrouwen en angsten.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:21
Toen mijn jongste 2 kinderen 13 en 15 jaar waren ben ik ze weer gaan voorlezen voor het slapen gaan. De hele serie van de Bokkenrijders heb ik er doorheen gejaagd en ze vonden het geweldig, ademloos hebben ze uur na uur geluisterd terwijl ze op bed lagen en ik bij ze zat.
Het was heel goed voor de band, de ontspanning en we sloten de dag altijd heel positief af.
Misschien een idee?
...
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:23
Hij is voornamelijk streng naar de overige gezinsleden maar niet zozeer naar zichzelf. Hij heeft geen probleem met zijn eigen eetgeluiden. Hij kan vanuit het niets heel boos worden.
De handelingen en tics die hij deed in het verleden verdwenen vanzelf en dan had hij er een aantal jaar geen last van. Zo tussen zijn 3e en 8e en dan tussen zijn 10e en 13e.
Toen hij 13 was werd hij heel bang omdood te gaan. Daar heb ik ook hier destijds een topic over geopend. Sindsdien speelt dat eigenlijk. Ik denk ook na de eerste toetsweek in de brugklas. Sindsdien zitten we eigenlijk in zo'n situatie. Soms een aantsl maanden permanent en andere maanden is het weer rustiger.
Vorig jaar zat hij in een vervelende klas. Nu zit hij als enige tvwo leerling in de 3 tweetalig gymnasiumklas en dat bevalt goed. Doet groepswerk zonder problemen etc. Het zijn allemaal geen sociale dieren vooralsnog.
De handelingen en tics die hij deed in het verleden verdwenen vanzelf en dan had hij er een aantal jaar geen last van. Zo tussen zijn 3e en 8e en dan tussen zijn 10e en 13e.
Toen hij 13 was werd hij heel bang omdood te gaan. Daar heb ik ook hier destijds een topic over geopend. Sindsdien speelt dat eigenlijk. Ik denk ook na de eerste toetsweek in de brugklas. Sindsdien zitten we eigenlijk in zo'n situatie. Soms een aantsl maanden permanent en andere maanden is het weer rustiger.
Vorig jaar zat hij in een vervelende klas. Nu zit hij als enige tvwo leerling in de 3 tweetalig gymnasiumklas en dat bevalt goed. Doet groepswerk zonder problemen etc. Het zijn allemaal geen sociale dieren vooralsnog.
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:24
Natuurlijk kun je dat zeggen maar ga jij meewerken aan iets waar je helemaal niet mee accordeert?
Mijn kinderen zijn allemaal vóór hun 10e levensjaar gediagnosticeerd, toen ze nog lekker kneedbaar en beïnvloedbaar waren.
...
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:32
Meewerken aan wat anderen willen is ook leerzaam voor pubert.
It won't stop until you wise up
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:41
Hij wordt niet gepest. Hij vindt zijn klas ok. Een van zijn klasgenoten zegt openlijk "ik heb er geen problemen mee dat ik asociaal ben".
Zijn broertje zit 1 klas lager ook dezelfde stroming en hij heeft veel vrienden.
School had wel aangegeven dat ze merken dat er in de derde, vierde en vijfde overmatig veel van deze "niet sociale" kinderen zitten maar wijdt dat oa aan corona.
Hij heeft trouwens een vriend met echt klassiek autisme maar de symptomen komen niet overeen. Zo kan mijn zoon prima functioneren en kijkt je ook aan.
Zijn broertje zit 1 klas lager ook dezelfde stroming en hij heeft veel vrienden.
School had wel aangegeven dat ze merken dat er in de derde, vierde en vijfde overmatig veel van deze "niet sociale" kinderen zitten maar wijdt dat oa aan corona.
Hij heeft trouwens een vriend met echt klassiek autisme maar de symptomen komen niet overeen. Zo kan mijn zoon prima functioneren en kijkt je ook aan.
dinsdag 31 oktober 2023 om 11:42
Zeker. Ik neem het meeRooss4.0 schreef: ↑31-10-2023 11:21Toen mijn jongste 2 kinderen 13 en 15 jaar waren ben ik ze weer gaan voorlezen voor het slapen gaan. De hele serie van de Bokkenrijders heb ik er doorheen gejaagd en ze vonden het geweldig, ademloos hebben ze uur na uur geluisterd terwijl ze op bed lagen en ik bij ze zat.
Het was heel goed voor de band, de ontspanning en we sloten de dag altijd heel positief af.
Misschien een idee?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
