Puber treitert kleine buurtkinderen

Bij ons in de buurt woont een jongen die zo'n beetje alle kinderen die jonger zijn dan hij, treitert, uitscheldt, uitlacht enz. Hij is zelf bijna 12, vrij lang voor zijn leeftijd en gaat godzijdank na de zomer naar de middelbare school - dan heeft hij hopelijk niet zoveel tijd meer om zijn buurtgenootjes te treiteren. Ik spreek hem er af en toe op aan, niet constant want ik vind dat mijn kinderen -die er ook de dupe van zijn- ook zichzelf verbaal moeten kunnen verweren. Dat proberen ze dan ook wel maar het is zo'n onbeschofte ***jong! Maar ik houd het wel in de gaten en grijp in als het te ver gaat. Ze melden het wel altijd bij mij als het weer eens zover is. Ook heb ik zijn ouders er al eens op aangesproken, zij gaven hem op z'n kop waar ik bij was en hij moest toen voor straf 3 weken binnen blijven. Daarna ging het een paar weken goed maar nu begint het gezeik weer. Zodra hij in de buurt verschijnt lopen mijn kinderen een blokje om of ze vliegen naar binnen. Die jongen heeft zo'n beetje alle andere kinderen die wel achter z'n kont aanlopen in z'n broekzak zitten, bij wijze van spreken, en zo vormt hij een flinke groep die zich dan ineens keert -op zijn commando- tegen één of meerdere jongere kinderen. Gelukkig blijft het 'slechts' bij schelden en treiteren, want ik denk niet dat ik voor mezelf insta als er werkelijk klappen gaan vallen. Mijn bloed kookt nu al en ik zou hem zo graag eens flink......nou ja dat begrijpt elke moeder wel wiens kind gepest wordt. Achter mijn rug om heeft hij ook een grote mond naar mij toe maar ik merk dat als ik niet reageer dat hij vanzelf stopt. Hoe pak ik dit aan ? Iemand tips?

Bedankt voor jullie reacties. Een wijkagent vind ik net nog een stap te ver. Het is of alleen nogmaals naar die ouders stappen als 'ie mijn kinderen weer treitert, of met een ander paar ouders die in hetzelfde schuitje zitten. Het lullige is dat de ouders van die knul op zich best aardige lui zijn waar iedereen het redelijk goed mee kan vinden, maar dat neemt niet weg dat ik voor m'n eigen kids door het vuur ga. Ik zal het morgen eens met een ander echtpaar overleggen, hun zoontjes zijn ook regelmatig de dupe. En eerlijk is eerlijk, het blijft tot nu toe 'slechts' bij uitschelden. Maar de uitdrukking 'schelden doet geen pijn' is naar mijn mening behoorlijk achterhaald!