Pubers: waar zit je achteraan en wat laat je gaan?

21-09-2020 19:30 128 berichten
Ik lees hier geregeld dat je pubers vooral moet loslaten.

School: te laat komen, huiswerk niet maken/niet leren, onvoldoendes halen = consequenties zijn voor jou, moet je bij school laten. Maar zijn er hier dan echt ouders die daar niks mee doen/van vinden?

Kamer: hier is de afspraak dat puber (13) iedere week stofzuigt en bed verschoont. Maar verder: overal kleding (schone kleding die we op bed leggen gooit puber net zo makkelijk op de grond/bureau, geen zin om op te ruimen), overal papiertjes en verpakkingen (kledingkaartjes etc.), tassen, alles ligt op de grond. Beddengoed op een prop op bed. Raam blijft dicht als wij er niks van zeggen.

Wij zijn nogal zoekende naar de balans tussen “er achteraan zitten” en loslaten. Bij loslaten gebeurt er dus gewoon niets. Dat lijkt me nogal “makkelijk”; het is ook gewoon een stuk opvoeding toch? Maar waar ligt de grens op een gegeven moment?

Hoe doen jullie dat nou? ;)
Ik ben vrij gemakkelijk met de meeste dingen, ik doe niet veel aan hun kamer en ik wil dat ze om de beurt de afwasmachine uitruimen en zo nu en dan hun schone was naar hun kamer brengen. En in het weekend ruimen we met zijn allen de benedenverdieping op.

Maar school, dat laat ik in zijn geheel niet los. Ik vraag naar hun schoolwerk, houd hun cijfers in de gaten, help bij tijdig beginnen met werkstukken en verslagen, etc. Ik vind school hun belangrijkste taak in deze fase van het leven. Buiten school hebben ze vooral tijd nodig om puber te zijn: dus een beetje te gamen, onderzoeken, youtuben, lezen, muziek maken, muziek luisteren, netflix, disney plus en prime kijken, met vrienden rondhangen... dus als het schoolwerk af is, vind ik het heel leuk voor ze als ze daarmee bezig zijn. Als die afwasmachine maar gedaan is ;)
Alle reacties Link kopieren
hier gooien ze ook zelf de was op de juiste plek.
Maar af&toe, (vooral in toetsweken) haal ik het even van hun kamer. Vooral jongste vindt dat fijn. Dan ruim ik even op. Leg het dekbed recht, bureau leeg. Was&afwas mee naar beneden etc.
En dat waardeert ze heel erg, en ik denk dat het bijdraagt aan een warm nestgevoel.

Zo leg ik, als ik doorheb dat er iets speelt, vaak ook even iets lekkers op hun bed, of iets waarvan ik weet dat ze het kunnen gebruiken.
@lilalinda, ik heb je een prive-bericht gestuurd.

Ik heb 2 wasmanden in hun kamers gezet, soms ligt het overal.
Dan kom ik binnen en vraag wat het is wat op de grond ligt. Ze weten het wel, zijn gewoon lui. Zit ook in de fase.

Ik doe in de ochtend de ramen in hun kamer open, maak hun bed op en trek dan snel de deur weer dicht.

Ik vraag ze regelmatig of ze alle kopjes, borden ed naar beneden willen brengen.

Ze doen het allemaal, als ik het vraag. Maar het komt maar 1 van de 10 keer in hun op het uit zichzelf even te doen.

Pick your battles. Iedereen vind iets anders belangrijk. Als ze slechte cijfers blijven halen is dat een ding voor mij, en uiteindelijk ook voor hen. Dan bemoei ik mij ermee.

Maar rotzooi, ik hoef er niet in te slapen ;-)
Alle reacties Link kopieren
Hier leggen ze zelf hun schone kleding in de kast. Ongeveer 1 x per week worden de kamers even goed opgeruimd en vooral de oudste van 12 heeft in de gaten dat als hij het bij houd het zo gedaan is. Als er eten ogf drinken eme naar boven gaat dan neem je de spullen ook op dezelfde weer mee naar beneden, wordt niet altijd aan gedacht, maar meestal wel en anders komt het de dag erna. Poetsen van de kamer doe ik of even samen, maar als het opgeruimd is, is dat zo klaar.
Huiswerk heb ik vooral in het brugklasjaar bij geholpen met sturing geven. Hij overzag het anders niet, heb nooit gezegd je moet het nu maken, maar wel samen gekeken wat moet je maken en wanneer zou dat het beste uitkomen. (bijvoorbeeld proberen zo te plannen dat je op je sportdagen zo min mogelijk huiswerk hebt)
Alle reacties Link kopieren
Felidaes schreef:
22-09-2020 12:06
@lilalinda, ik heb je een prive-bericht gestuurd.

geantwoord :)
Alle reacties Link kopieren
Huishouden: hier zit ik niet zo achteraan - wil jij in stof en stank wonen - dan doe je maar... enige wat ik niet wil, zijn etensresten op de kamer dus die ruimt puber braaf altijd meteen op. Verder is het meer dat ik roep "ik ga NU wassen" en dan komt er opeens een berg vuile was spontaan aanrennen. Of "er zijn geen frisglazen meer in de kast" en dan komt er wat aangerinkeldekinkeld. En zo lang dat dat met geen al te lang zuur gezicht gaat, kan ik daar best nog om lachen.

Schoolwerk: lange termijn doelen hou ik mee in de gaten (bv. boeken lezen voor de lijst) want dat kan ze nog steeds moeilijk overzien en inplannen. Gewoon huiswerk is haar pakkie an. Ik vraag wel wat ze op heeft en herinner dan bijvoorbeeld aan andere afspraken: zondag is de verjaardag van oma, dan kan je niet leren.

Eigenlijk is het enige waar ik een beetje op sta dat je normaal met mekaar communiceert. Je kan eens een slechte dag of geen zin hebben om te praten, maar dan zeg je dat ook gewoon even, dan weet ik dat ik je even met rust moet laten.
Eigenlijk gaat het hier wel een beetje zijn gangetje: laatst belde ze zelf dat ze bij de Jumbo stond en of ik nog wat nodig had. Ik heb toen haar tikkie verhoogt voor de "service" dus ik verwacht dat ze dit nog wel eens zal doen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook vrij makkelijk.... degene die hier het meest als een missie leeft is 18....
Ik kan niet wassen als ik geen was heb. En op Zaterdagochtend word er gepoetst en stof gezogen. We leven met 7 man in huis, "kinderen" zijn tussen 21 en 17.

En zo lang studies er niet onderlijnen, of hun sociale leven , vind ik alles prima. Ook al roep ik wel uit als mijn keuken niet opgeruimd is en er servies en bestek door het huis verspreid is!
Alle reacties Link kopieren
@lilalinda: pb verstuurd
Oh wat een fijn topic. Ik ben van nature geneigd om overal achteraan te zitten maar ik heb inmiddels door dat het niet werkt. Was doen ze wel in de wasmand, want anders wordt het niet gewassen. Ik doe het ook echt niet. Maar hun kamers zijn een bende, inclusief zakjes met beschimmelde boterhammen enzo.

Maar het allerergste vind ik het drama dat school heet. Vooral de oudste heeft een diepgewortelde haat tegen alles wat met school te maken heeft en zal nooit uit zichzelf op tijd gaan leren of huiswerk maken. Ze is al van vwo naar havo en ik sluit niet uit dat ze nog een niveau zakt. Daar een goede balans tussen bemoeien en laten gaan in vinden vind ik echt het allermoeilijkste tot nu toe in veertien jaar opvoeden.
girasole3 schreef:
21-09-2020 23:11
@lilalinda; depressiviteit speelt hier ook. Ik vind dat echt wel serieus lastig, zeker omdat puber niet wil praten. Huisarts, praktijkondersteuner, kinderarts, mentor ..... ze stuiten allemaal op een muur van zwijgzaamheid.
Ze zet continu een masker op. Gistermiddag ook weer; ze houdt haar werelden strikt gescheiden, liegt glashard over dingen (...waarom??) en ik kan haar niet afvallen tegenover anderen en haar te kijk zetten als leugenaar.
Ik heb hier voor mezelf gesprekken over gehad met iemand en ik moet er vertrouwen in hebben dat het goedkomt. Maar dat vind ik echt heel moeilijk omdat ik haar zo zie worstelen met zichzelf.
En dat benoemt ze ook, dat ze zichzelf in de weg zit, levensmoe is etc.
Pfff, dit vind ik echt lastig
Dit speelt bij mijn kind ook deels. Wij hebben al dezelfde rij zorgverleners gehad en zijn ook nog een tijdje met een kindercoach in de weer geweest. Het heeft allemaal nauwelijks geholpen. Bij mijn kind heeft de prestatiedruk van school er wel een extra negatieve invloed op.
lilalinda schreef:
22-09-2020 09:54
hier gooien ze ook zelf de was op de juiste plek.
Maar af&toe, (vooral in toetsweken) haal ik het even van hun kamer. Vooral jongste vindt dat fijn. Dan ruim ik even op. Leg het dekbed recht, bureau leeg. Was&afwas mee naar beneden etc.
En dat waardeert ze heel erg, en ik denk dat het bijdraagt aan een warm nestgevoel.

Zo leg ik, als ik doorheb dat er iets speelt, vaak ook even iets lekkers op hun bed, of iets waarvan ik weet dat ze het kunnen gebruiken.
Dit! Hier ook :heart: en het wordt enorm gewaardeerd.
anoniem_167983 wijzigde dit bericht op 22-09-2020 19:34
1.01% gewijzigd
Dubbel
anoniem_167983 wijzigde dit bericht op 22-09-2020 19:33
Reden: Foutje
95.49% gewijzigd
ikBedoelHetGoed schreef:
22-09-2020 07:24
Wat bedoel je met "de laagste trede"?

Bij slechte cijfers weet ik de oorzaak wel, want kind kan het prima, maar gaat liever spelletjes spelen. Dus dan worden er tijdstippen afgesproken voor met name leerwerk en dan doen we het samen. Met een lach en zonder chagrijn. Maar wel grondig. Op zich is de interesse er wel, maar meestal niet de prioriteit.
Daarmee bedoel ik dat puber al op het laagste niveau zit (van het regulier middelbaar onderwijs). Dus weinig speling om “een niveau lager” te gaan doen bijvoorbeeld.
Heel erg bedankt voor jullie reacties. Fijn om al die verschillende situaties en ervaringen te lezen! :)
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-09-2020 09:00
dat weet ik hoor, je hebt gewoon even de pech, dat jij als eerste met een oplossing komt :)
gelukkig, snap dat datirritant is..mijn reactie was in eerste instantie ook voor een andere forummer bedoelt. Denk dat ik het verkeerd heb gequote :-D . En heb ondertussen ook een olifantenhuid dus kan wel wat hebben :rolling:
Alle reacties Link kopieren
Gatinmijnsok schreef:
22-09-2020 09:10
Als je maar naar haar keek beet ze je hoofd eraf. Vooral haar zussen moesten het ontgelden, wat een gebitch (er is geen beter woord voor). Heel veel last van hormonen. Dat was over toen ze eenmaal ongesteld werd
Ik vind mijn dochter wel anders dan normaal, maar toch met name fysieke klachten. Ik houd het even in de gaten, kan natuurlijk ook iets anders zijn. Ze is fysiek best wel al het ontwikkelen, dus menstruatie is wel iets wat ik binnen niet lange tijd verwacht.
Poehhh, veel herkenning in dit topic, maar ook punten waar ik van kan leren...
Zelf 2 pubers van 16 en 13 jaar.
Best jaloers op degene die het een leuke tijd vinden, die puberteit...vindt het op dit moment echt niet gezellig hier thuis...
Ik probeer ook wel zoveel mogelijk los te laten, want ik merk dat ik met het gemopper, vooral mezelf heb.
Kids trekken zich er niet zoveel van aan.

Oudste heeft ook best wel met zichzelf in de knoei gezeten vanaf de brugklas. Tegen het depressieve aan, maar sinds hij wat ouder is, staat hij gelukkig steviger in zijn schoenen. Erg blij om! Dus voor degenen die hier ook mee kampen, ik hoop dat het een kwestie van tijd is en anders dat jullie de juiste hulp kunnen vinden.

Weet niet meer wie het zei, maar die plant op hun slaapkamer vind ik een geweldige tip 🤣 die ga ik in het nieuwe huis straks ook maar eens uitproberen!

En iemand schreef dat ze iets lekkers of iets wat ze goed konden gebruiken op hun bed legde...inderdaad, belonen werkt beter dan straffen. Ook een goeie tip!

Bedankt voor de herkenning en tips!
Alle reacties Link kopieren
Marelyse schreef:
22-09-2020 16:35
Oh wat een fijn topic. Ik ben van nature geneigd om overal achteraan te zitten maar ik heb inmiddels door dat het niet werkt. Was doen ze wel in de wasmand, want anders wordt het niet gewassen. Ik doe het ook echt niet. Maar hun kamers zijn een bende, inclusief zakjes met beschimmelde boterhammen enzo.

Maar het allerergste vind ik het drama dat school heet. Vooral de oudste heeft een diepgewortelde haat tegen alles wat met school te maken heeft en zal nooit uit zichzelf op tijd gaan leren of huiswerk maken. Ze is al van vwo naar havo en ik sluit niet uit dat ze nog een niveau zakt. Daar een goede balans tussen bemoeien en laten gaan in vinden vind ik echt het allermoeilijkste tot nu toe in veertien jaar opvoeden.
Helemaal DIT !
En vooral dat laatste: school. Ook hier de oudste waar we al jaren mee worstelen met zijn weerzin tegen school. Maakwerk gaat goed, maar dat leren..... Nóóit iets teveel doen, al na een halfuur klaar (in examenjaar !) zich laten overhoren, oefenopgaves maken, stof herhalen, oude examens maken. Niks van dat al. Maar met het volste vertrouwen dat het goedkomt. Alleen: dat ís dus niet zo. Bij zowat élke toets is het "ging goed mam, komt goed. Wordt wel voldoende". En ik geloof het al niet meer want ik weet al... dat is niet zo. En inderdaad: de onvoldoendes stromen binnen. En het ergste vind ik dan nog dat hij na die jaren nog steeds niet doorheeft dat zijn aanpak dus niet werkt. En dat het blijven roepen dat het wel goedkomt, zich dus nooit terugvertaalt in ook daadwerkelijk goede cijfers (of in elk geval voldoende). Hij haalt zijn schouders op en gaat verder (met zijn telefoon waar hij aan vastgeplakt zit).
Die strijd. Inderdaad die balans tussen toch je er weer mee bemoeien of het maar volledig los laten, daar worstel ik als ouder continue mee. En ik sluit niet uit dat hier nooit een middelbaar diploma wordt gehaald.

Nee, ik vind de pubertijd echt geen feest. Die grote mond, dat vergroeid zijn met die telefoon of Playstation, strijd over school, overal de zooi laten slingeren. Ik denk regelmatig met weemoed terug aan de tijd dat ze lieve kleutertjes waren, ze lekker konden spelen en kwebbelen en het nog gezellig in huis was. Of ik verlang naar 5 á 10 jaar verder, als ze hopelijk wat volwassener zijn in gedrag en ze hun leven op de rit hebben (maar ook dan heb je weer andere zorgen als ouder, dat weet ik ook wel).
Alle reacties Link kopieren
mamaonbekend schreef:
17-11-2020 08:44
Helemaal DIT !
En vooral dat laatste: school. Ook hier de oudste waar we al jaren mee worstelen met zijn weerzin tegen school. Maakwerk gaat goed, maar dat leren..... Nóóit iets teveel doen, al na een halfuur klaar (in examenjaar !) zich laten overhoren, oefenopgaves maken, stof herhalen, oude examens maken. Niks van dat al. Maar met het volste vertrouwen dat het goedkomt. Alleen: dat ís dus niet zo. Bij zowat élke toets is het "ging goed mam, komt goed. Wordt wel voldoende". En ik geloof het al niet meer want ik weet al... dat is niet zo. En inderdaad: de onvoldoendes stromen binnen. En het ergste vind ik dan nog dat hij na die jaren nog steeds niet doorheeft dat zijn aanpak dus niet werkt. En dat het blijven roepen dat het wel goedkomt, zich dus nooit terugvertaalt in ook daadwerkelijk goede cijfers (of in elk geval voldoende). Hij haalt zijn schouders op en gaat verder (met zijn telefoon waar hij aan vastgeplakt zit).
maar wat zegt school er van?
Als het al jaren niet goed gaat, dan blijft hij ieder jaar weer zitten? dat kan haast niet
Alle reacties Link kopieren
Hij is telkens met de hakken over de sloot overgegaan.
Ach joh, al zoveel gesprekken gehad met school. Zij zien en zeggen hetzelfde: onvoldoende inzet, slechte werkhouding, maakt zich er veel te makkelijk vanaf en eigenwijs. Zoon heeft eerder extra begeleiding gehad, hulp met plannen, verplicht door de mentor opgelegd teksten oefenen enzo. Maar dat houdt wel een keer op als je met alle tips en hulp niets doet en op je eigenwijze manier blijft doorgaan. En het is de bedoeling dat je het een keer zelf gaat oppakken. Maar dat soort zaken kosten tijd, en daar heeft mijn luie puber geen zin in. Die ziet het nut en belang (en effect) er ook niet van in, alleen maar dat het tijd kost die hij liever aan gamen en hangen besteed. En daarnaast niet nodig “want het komt wel goed”. Nou niet dus.
Alle reacties Link kopieren
mamaonbekend schreef:
17-11-2020 09:34
Hij is telkens met de hakken over de sloot overgegaan.
Ach joh, al zoveel gesprekken gehad met school. Zij zien en zeggen hetzelfde: onvoldoende inzet, slechte werkhouding, maakt zich er veel te makkelijk vanaf en eigenwijs. Zoon heeft eerder extra begeleiding gehad, hulp met plannen, verplicht door de mentor opgelegd teksten oefenen enzo. Maar dat houdt wel een keer op als je met alle tips en hulp niets doet en op je eigenwijze manier blijft doorgaan. En het is de bedoeling dat je het een keer zelf gaat oppakken. Maar dat soort zaken kosten tijd, en daar heeft mijn luie puber geen zin in. Die ziet het nut en belang (en effect) er ook niet van in, alleen maar dat het tijd kost die hij liever aan gamen en hangen besteed. En daarnaast niet nodig “want het komt wel goed”. Nou niet dus.
Maar hij gaat dus over, dus zijn aanpak werkt
Door het overgaan, wordt hij bevestigd, dat zijn manier van werken voldoende is.

Laat het los, laat het hem op zijn manier doen. Over=Over. Met de hakken over de sloot ook.
mamaonbekend schreef:
17-11-2020 08:44
Helemaal DIT !
En vooral dat laatste: school. Ook hier de oudste waar we al jaren mee worstelen met zijn weerzin tegen school. Maakwerk gaat goed, maar dat leren..... Nóóit iets teveel doen, al na een halfuur klaar (in examenjaar !) zich laten overhoren, oefenopgaves maken, stof herhalen, oude examens maken. Niks van dat al. Maar met het volste vertrouwen dat het goedkomt. Alleen: dat ís dus niet zo. Bij zowat élke toets is het "ging goed mam, komt goed. Wordt wel voldoende". En ik geloof het al niet meer want ik weet al... dat is niet zo. En inderdaad: de onvoldoendes stromen binnen. En het ergste vind ik dan nog dat hij na die jaren nog steeds niet doorheeft dat zijn aanpak dus niet werkt. En dat het blijven roepen dat het wel goedkomt, zich dus nooit terugvertaalt in ook daadwerkelijk goede cijfers (of in elk geval voldoende). Hij haalt zijn schouders op en gaat verder (met zijn telefoon waar hij aan vastgeplakt zit).
Die strijd. Inderdaad die balans tussen toch je er weer mee bemoeien of het maar volledig los laten, daar worstel ik als ouder continue mee. En ik sluit niet uit dat hier nooit een middelbaar diploma wordt gehaald.

Nee, ik vind de pubertijd echt geen feest. Die grote mond, dat vergroeid zijn met die telefoon of Playstation, strijd over school, overal de zooi laten slingeren. Ik denk regelmatig met weemoed terug aan de tijd dat ze lieve kleutertjes waren, ze lekker konden spelen en kwebbelen en het nog gezellig in huis was. Of ik verlang naar 5 á 10 jaar verder, als ze hopelijk wat volwassener zijn in gedrag en ze hun leven op de rit hebben (maar ook dan heb je weer andere zorgen als ouder, dat weet ik ook wel).
Inderdaad mamaonbekend...
Ik denk ook terug aan hoe fijn de baby, peuter en basisschooltijd was 🥰
En wanneer ze 21 zijn, geef ik een groot feest 🤣
Maar toch zou ik ze niet kunnen missen, hoor 😊
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
17-11-2020 09:43
Maar hij gaat dus over, dus zijn aanpak werkt
Door het overgaan, wordt hij bevestigd, dat zijn manier van werken voldoende is.

Laat het los, laat het hem op zijn manier doen. Over=Over. Met de hakken over de sloot ook.
Hier hetzelfde, dochter (15) en ik hebben de hormonen- oorlogstijd alweer een poos achter ons liggen gelukkig.
Maar school....mwah.... ze is al terug van vwo naar havo en moet nu cijfers ophalen.
Ik hoop dat ze dat gaat doen, maar verder ben ik ook allang blij met 6jes. Terwijl ze wel beter kan maar voldoende is voldoende, klaar en door.
Alle reacties Link kopieren
Maagd08 schreef:
17-11-2020 11:44
Inderdaad mamaonbekend...
Ik denk ook terug aan hoe fijn de baby, peuter en basisschooltijd was 🥰
En wanneer ze 21 zijn, geef ik een groot feest 🤣
Maar toch zou ik ze niet kunnen missen, hoor 😊
Kan ik me voorstellen ....
Ik heb grote leeftijdsverschillen tussen de kinderen zitten en hoef niet met weemoed terug te denken aan de babytijd, ik heb een puber, een basisschoolkind en een baby 🤣
justagirly schreef:
17-11-2020 11:54
Kan ik me voorstellen ....
Ik heb grote leeftijdsverschillen tussen de kinderen zitten en hoef niet met weemoed terug te denken aan de babytijd, ik heb een puber, een basisschoolkind en een baby 🤣
Leuk, van alle fases wat 😄

Inderdaad, hier ben ik ook blij met elke voldoende, al weet je dat ze beter kunnen, maar ja...
Bovendien kan ik er weinig van vinden, want ik heb er zelf echt met de pet naar gegooid op de middelbare school 😬 als ik het over moest doen dan...........
Maar daar weten de kids gelukkig niet veel van ☺️

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven