
Puberzaken
maandag 31 maart 2025 om 13:23
Hi allemaal, heb hier wel eens eerder geschreven over onze puber, maar loop weer tegen een muur van frustratie aan, dus ik dacht, ik check hier nog even of er wijze inzichten zijn. Heb geloof ik elk puberboek wel gelezen en ik snap dat ik (deels) moet loslaten, maar soms lukt dat even echt niet. Ik weet dat ik voor verbinding moet gaan en alle randzaken op z'n beloop moet laten, want hoe erg is het nou eenmaal? Maar ja, hier dus best erg.
Het is een hele lieve tiener (gelukkig!) en hij zit doorgaans goed in zijn vel, dus daar zijn we heel blij mee. Het punt is, dat als ik hem er niet actief aan herinner/ondersteun bij, dit het resultaat is:
- Hij verzorgt z'n beugel niet en doet geen elastieken in. Nagels worden niet geknipt, hij gaat niet naar de kapper. Hij douchet of wast zich niet (of na vier dagen).
- Zijn kamer is echt... vers gewassen en gestreken was ligt op de grond, overal afval op de grond, boeken van school gescheurd en onder de vlekken onder het bed etc.
- Hij wilde perse kleedgeld, maar geeft het vervolgens niet uit: te weinig ondergoed, te kleine en kapotte kleding als gevolg.
- Schermtijd beheersen lukt alleen als we dat continu monitoren, anders scrollt hij 8 uur op TikTok per dag.
- Hij eet/drinkt alleen als wij hem eraan herinneren, evenals lunch/drinken meenemen naar school - alleen als we er bovenop zitten.
Nouja, het is wel duidelijk denk ik, zonder continu er bovenop zitten verzorgt hij zichzelf niet. En dan denk je: joh, laat lekker gaan, maar dat vind ik toch heel erg lastig om aan te zien en dat gun ik hem ook niet als hij de wijde wereld in gaat. Maar ik wil ook niet elke dag 18 dingen moeten aanstippen uit bovenstaande. Overigens maanden gedaan, dat volledige loslaten, maar er kwam geen verbetering, school ging compleet bergafwaarts.
Als je dit herkent, hoe kies je een balans tussen begeleiden en loslaten? En als je iemand bent die dit soort dingen dus volledig kan loslaten, hoe doe je dat? Hier de 'handicap' dat ik bijna altijd thuis ben, waardoor ik veel zie/meekrijg/hoor.
Het is een hele lieve tiener (gelukkig!) en hij zit doorgaans goed in zijn vel, dus daar zijn we heel blij mee. Het punt is, dat als ik hem er niet actief aan herinner/ondersteun bij, dit het resultaat is:
- Hij verzorgt z'n beugel niet en doet geen elastieken in. Nagels worden niet geknipt, hij gaat niet naar de kapper. Hij douchet of wast zich niet (of na vier dagen).
- Zijn kamer is echt... vers gewassen en gestreken was ligt op de grond, overal afval op de grond, boeken van school gescheurd en onder de vlekken onder het bed etc.
- Hij wilde perse kleedgeld, maar geeft het vervolgens niet uit: te weinig ondergoed, te kleine en kapotte kleding als gevolg.
- Schermtijd beheersen lukt alleen als we dat continu monitoren, anders scrollt hij 8 uur op TikTok per dag.
- Hij eet/drinkt alleen als wij hem eraan herinneren, evenals lunch/drinken meenemen naar school - alleen als we er bovenop zitten.
Nouja, het is wel duidelijk denk ik, zonder continu er bovenop zitten verzorgt hij zichzelf niet. En dan denk je: joh, laat lekker gaan, maar dat vind ik toch heel erg lastig om aan te zien en dat gun ik hem ook niet als hij de wijde wereld in gaat. Maar ik wil ook niet elke dag 18 dingen moeten aanstippen uit bovenstaande. Overigens maanden gedaan, dat volledige loslaten, maar er kwam geen verbetering, school ging compleet bergafwaarts.
Als je dit herkent, hoe kies je een balans tussen begeleiden en loslaten? En als je iemand bent die dit soort dingen dus volledig kan loslaten, hoe doe je dat? Hier de 'handicap' dat ik bijna altijd thuis ben, waardoor ik veel zie/meekrijg/hoor.
maandag 31 maart 2025 om 13:28
Je hebt dus alleen maar losgelaten in de hoop dat hij dit zelf op zou pakken, dat is de insteek van loslaten niet, de insteek van loslaten is dat je de verantwoording volledig teruggeeft, ook als hij daardoor in de goot beland.
Heb je hier wel eens een echt gesprek met hem gevoerd? Hoe vindt hij het dat hij stinkt? Dat zijn kamer een vuilnisbelt is? Welke bemoeienis zou hij van jullie wensen en welke beslist niet?
Neem hem eens serieus, vraag hem naar zijn wensen en kijk of je je hierin kunt vinden.
En hoe je loslaat? Daar is geen pil voor, je geeft hem gewoon de verantwoordelijkheid voor zijn leven en omgeving terug maar dan echt. En dan klaar.
.
maandag 31 maart 2025 om 13:31
maandag 31 maart 2025 om 13:32
Zou dat je advies zijn, om het volledig los te laten- ongeacht de consequenties? Het is een jonge puber, geen bijna-volwassene, even voor het beeld.Rooss4.0 schreef: ↑31-03-2025 13:28Je hebt dus alleen maar losgelaten in de hoop dat hij dit zelf op zou pakken, dat is de insteek van loslaten niet, de insteek van loslaten is dat je de verantwoording volledig teruggeeft, ook als hij daardoor in de goot beland.
Heb je hier wel eens een echt gesprek met hem gevoerd? Hoe vindt hij het dat hij stinkt? Dat zijn kamer een vuilnisbelt is? Welke bemoeienis zou hij van jullie wensen en welke beslist niet?
Neem hem eens serieus, vraag hem naar zijn wensen en kijk of je je hierin kunt vinden.
En hoe je loslaat? Daar is geen pil voor, je geeft hem gewoon de verantwoordelijkheid voor zijn leven en omgeving terug maar dan echt. En dan klaar.
Ja, we praten heel veel. Hij vindt niet dat hij stinkt na twee dagen, ruikt zichzelf niet. Dat zijn kamer er zo bij ligt; het is voor hem een opluchting als het weer gedaan is, maar zichzelf er toe brengen lukt niet. Hij vindt het fijn als ik hem daar uiteindelijk mee help, hij vindt het niet fijn als ik hem wijs op bijvoorbeeld zijn mondverzorging. Kamer hebben we ook losgelaten, dwz hij hoeft er niks mee behalve opruimen voor de schoonmaak, betekent niet dat ik het makkelijk vindt om aan te zien tussentijds.
maandag 31 maart 2025 om 13:34
hoe oud is hij?
Hier zijn strakke regels van toepassing. Zit je was niet in de wasmand dan was ik het niet. En is er dus op een gegeven moment geen schone kleding meer.
Je slaapkamer ben je zelf verantwoordelijk voor maar je woont nog steeds onder ons dak. Dus je houdt het bij. Heb je hulp daarbij nodig? Dan vraag je dat. Ik wil je best helpen, maar ik ben niet je sloofje.
We wonen met elkaar in een huis en dus moeten we het met elkaar leefbaar houden. Dat betekent dat je ook je steentje bijdraagt. Ik ga niet naast een stinkend kind zitten en dus ga je douchen.
En ze weten ook dat als ze zich normaal aan die regeltjes houden, het heel erg gezellig is en er veel kan.
Hier zijn strakke regels van toepassing. Zit je was niet in de wasmand dan was ik het niet. En is er dus op een gegeven moment geen schone kleding meer.
Je slaapkamer ben je zelf verantwoordelijk voor maar je woont nog steeds onder ons dak. Dus je houdt het bij. Heb je hulp daarbij nodig? Dan vraag je dat. Ik wil je best helpen, maar ik ben niet je sloofje.
We wonen met elkaar in een huis en dus moeten we het met elkaar leefbaar houden. Dat betekent dat je ook je steentje bijdraagt. Ik ga niet naast een stinkend kind zitten en dus ga je douchen.
En ze weten ook dat als ze zich normaal aan die regeltjes houden, het heel erg gezellig is en er veel kan.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 31 maart 2025 om 13:34
Ja dat vind ik ook moeilijk. Huiswerk is bijvoorbeeld iets wat ik makkelijk(er) loslaat.
Hij heeft een fijne vriendengroep op school en ook buitenschools een vriend. Heb niet het idee dat hygiëne echt een onderwerp is voor ze, op de bus Axe na..
maandag 31 maart 2025 om 13:36
Heb niet het idee dat zijn vrienden ermee bezig zijn. Stinken niet echt, wel onverzorgde mond/handen/gezicht.
Hij ziet alles niet zoals ik (wat ik ook weer begrijp) en wil heel graag de vrijheid- iets minder de verantwoordelijkheid.
maandag 31 maart 2025 om 13:37
Ik laat los wat niet belangrijk is. Dus met veto-recht over vooraf afgesproken grenzen. Dat vereist een gesprek maar ook daar heb ik als ouder het laatste woord al is het het maar ' je woont onder mijn dak dus je past je aan'.
Die grenzen zijn oa:
- Rommel op je kamer is ok, vies niet. Ik wil geen ongedierte en geen stank. Als je zelf de verantwoordelijk wilt over schoonmaak en je verzaakt dan grijp ik in en volgt er een schoonmaak vergoeding.
- kleding moet passen, heel en schoon zijn (hoeft zeker niet mijn smaak). Als dat structureel mislukt dan is het einde kleedgeld.
- persoonlijke hygiëne moet. Geen stinkende huisgenoten.
Maw: ik vind je veel te los. Di pubers hebben echt nog verbazend veel hulp en structuur nodig.
Ik denk ook altijd maar dat ik ook een toekomstige partner/ huisgenoot/ ouder aan het creëren ben. Lever een bruikbaar mens af aan de maatschappij.
Die grenzen zijn oa:
- Rommel op je kamer is ok, vies niet. Ik wil geen ongedierte en geen stank. Als je zelf de verantwoordelijk wilt over schoonmaak en je verzaakt dan grijp ik in en volgt er een schoonmaak vergoeding.
- kleding moet passen, heel en schoon zijn (hoeft zeker niet mijn smaak). Als dat structureel mislukt dan is het einde kleedgeld.
- persoonlijke hygiëne moet. Geen stinkende huisgenoten.
Maw: ik vind je veel te los. Di pubers hebben echt nog verbazend veel hulp en structuur nodig.
Ik denk ook altijd maar dat ik ook een toekomstige partner/ huisgenoot/ ouder aan het creëren ben. Lever een bruikbaar mens af aan de maatschappij.
gonniegijsje wijzigde dit bericht op 31-03-2025 13:40
9.26% gewijzigd
maandag 31 maart 2025 om 13:39
Niet persé hoor maar ik zie jou zelf lezen dat je los wilt laten, gesterkt door al die puberboeken die je gelezen hebt.hamertje schreef: ↑31-03-2025 13:32Zou dat je advies zijn, om het volledig los te laten- ongeacht de consequenties? Het is een jonge puber, geen bijna-volwassene, even voor het beeld.
Ja, we praten heel veel. Hij vindt niet dat hij stinkt na twee dagen, ruikt zichzelf niet. Dat zijn kamer er zo bij ligt; het is voor hem een opluchting als het weer gedaan is, maar zichzelf er toe brengen lukt niet. Hij vindt het fijn als ik hem daar uiteindelijk mee help, hij vindt het niet fijn als ik hem wijs op bijvoorbeeld zijn mondverzorging. Kamer hebben we ook losgelaten, dwz hij hoeft er niks mee behalve opruimen voor de schoonmaak, betekent niet dat ik het makkelijk vindt om aan te zien tussentijds.
Hij weet dus zelf waarin hij wel en niet geholpen wil worden, dat is al een heel ding. Wat mondverzorging betreft, dat is mij echt wel een ruzietje waard, die is er hier ook wel eens geweest maar dat doen we niet van eeuwigheid tot zaligheid, ik had bij onwillige beugelklant het hele oud ijzer zootje er waarschijnlijk uit laten halen, dan maar geen knap gebit. Over zijn kamer hebben jullie al afspraken, prima.
Dat je het lastig vindt om aan te zien is volledig inherent aan de pubertijd, hij maakt zich los van jou, jullie en daar hoort strijd bij, ellebogenwerk. Ik denk dat het ook een goede is om daar juist de schoonheid van te zien, hij trekt zich niet alles meer van jou aan, maakt zich los. Puber volgens het boekje dus.
.
maandag 31 maart 2025 om 13:41
Ik zou vooral kijken naar de gevolgen voor de korte en lange termijn.
Die beugel, daar zou ik dus wel bovenop gaan zitten. Je betaald ervoor en het is voor de lange termijn nodig.
Alle rest is korte termijn waarover je met hem een gesprek aan kunnen gaan.
Bijvoorbeeld dat jij de afspraak bij de kapper maakt en hij na elk kappersbezoek meteen een nieuwe afspraak plant.
Douchen zou je op een vaste dag/tijd kunnen afspreken.
Idem voor het leeghalen van zijn kamer voor wat betreft servies, bestek en afval.
Nagels lekker loslaten.
Idem voor kleding. Hooguit dat je zegt: koop jij volgende week even onderbroeken voor jezelf? Ze zijn gaar/op/te weinig.
Die beugel, daar zou ik dus wel bovenop gaan zitten. Je betaald ervoor en het is voor de lange termijn nodig.
Alle rest is korte termijn waarover je met hem een gesprek aan kunnen gaan.
Bijvoorbeeld dat jij de afspraak bij de kapper maakt en hij na elk kappersbezoek meteen een nieuwe afspraak plant.
Douchen zou je op een vaste dag/tijd kunnen afspreken.
Idem voor het leeghalen van zijn kamer voor wat betreft servies, bestek en afval.
Nagels lekker loslaten.
Idem voor kleding. Hooguit dat je zegt: koop jij volgende week even onderbroeken voor jezelf? Ze zijn gaar/op/te weinig.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 31 maart 2025 om 13:50
Fijn om te lezen. Dit zijn ook onze regels/kaders in grote lijnen, maar ik moet dus wel élke regel continu herhalen. Dat gaat niet vanzelf. Is dat bij jou/jullie ook zo of zit dat er wel in?gonniegijsje schreef: ↑31-03-2025 13:37Ik laat los wat niet belangrijk is. Dus met veto-recht over vooraf afgesproken grenzen. Dat vereist een gesprek maar ook daar heb ik als ouder het laatste woord al is het het maar ' je woont onder mijn dak dus je past je aan'.
Die grenzen zijn oa:
- Rommel op je kamer is ok, vies niet. Ik wil geen ongedierte en geen stank. Als je zelf de verantwoordelijk wilt over schoonmaak en je verzaakt dan grijp ik in en volgt er een schoonmaak vergoeding.
- kleding moet passen, heel en schoon zijn (hoeft zeker niet mijn smaak). Als dat structureel mislukt dan is het einde kleedgeld.
- persoonlijke hygiëne moet. Geen stinkende huisgenoten.
Maw: ik vind je veel te los. Di pubers hebben echt nog verbazend veel hulp en structuur nodig.
Ik denk ook altijd maar dat ik ook een toekomstige partner/ huisgenoot/ ouder aan het creëren ben. Lever een bruikbaar mens af aan de maatschappij.
maandag 31 maart 2025 om 13:51
Dankjewel voor je reactie!Doreia* schreef: ↑31-03-2025 13:41Ik zou vooral kijken naar de gevolgen voor de korte en lange termijn.
Die beugel, daar zou ik dus wel bovenop gaan zitten. Je betaald ervoor en het is voor de lange termijn nodig.
Alle rest is korte termijn waarover je met hem een gesprek aan kunnen gaan.
Bijvoorbeeld dat jij de afspraak bij de kapper maakt en hij na elk kappersbezoek meteen een nieuwe afspraak plant.
Douchen zou je op een vaste dag/tijd kunnen afspreken.
Idem voor het leeghalen van zijn kamer voor wat betreft servies, bestek en afval.
Nagels lekker loslaten.
Idem voor kleding. Hooguit dat je zegt: koop jij volgende week even onderbroeken voor jezelf? Ze zijn gaar/op/te weinig.
Douchen is de regel: elke twee dagen. Dat vergeet hij dus, elke twee dagen.
Kleding: ondergoed is op na vijf dagen, want hij koopt geen nieuwe. Gaat dus in zwembroek naar school (kan ik ook wel weer om lachen, maar mijn hemel zeg), dus moet ik weer achteraan.
In de praktijk heb ik dus elke dag, dat ik hem moet herinneren aan 5 verschillende afspraken.
maandag 31 maart 2025 om 13:53
Ik vind iedereen best 'streng'...
Het verschilt toch enorm per kind wat ze aan verantwoordelijkheid aan kunnen? Onze ene dochter van net 12 zou ik (bij wijze van spreken) met een gerust hart op zichtzelf laten wonen, zo zelfstandig en verantwoordelijk is zij. Onze andere dochter van 14 heeft veel meer moeite met dagelijkse taken, en helpen we nog bij (bijna) alles.
Onze dochter staat overigens wel open voor hulp, want zodra we haar 'loslaten' valt alles in de soep, en dat vindt ze zelf ook vervelend. Dus, we helpen met op tijd opstaan, op tijd naar school vertrekken, het leren van haar toetsen, haar persoonlijke verzorging (heb je? denk je eraan dat je? etc), de planning van haar sociale activiteiten, het beperken van haar schermtijd, het opruimen van haar kamer etc. Kost dat veel tijd? Ja. Zou ze het zelf moeten kunnen? Ja. Kan ze het zelf? Nee. Leert ze het vanzelf? Vooralsnog niet. Dus wij helpen. Met liefde.
Als je zoon niet geholpen wil worden, dan wordt het een kwestie van pick your battles. Wat vind jij belangrijk genoeg om nog bovenop te zitten, en wat laat je los...
Het verschilt toch enorm per kind wat ze aan verantwoordelijkheid aan kunnen? Onze ene dochter van net 12 zou ik (bij wijze van spreken) met een gerust hart op zichtzelf laten wonen, zo zelfstandig en verantwoordelijk is zij. Onze andere dochter van 14 heeft veel meer moeite met dagelijkse taken, en helpen we nog bij (bijna) alles.
Onze dochter staat overigens wel open voor hulp, want zodra we haar 'loslaten' valt alles in de soep, en dat vindt ze zelf ook vervelend. Dus, we helpen met op tijd opstaan, op tijd naar school vertrekken, het leren van haar toetsen, haar persoonlijke verzorging (heb je? denk je eraan dat je? etc), de planning van haar sociale activiteiten, het beperken van haar schermtijd, het opruimen van haar kamer etc. Kost dat veel tijd? Ja. Zou ze het zelf moeten kunnen? Ja. Kan ze het zelf? Nee. Leert ze het vanzelf? Vooralsnog niet. Dus wij helpen. Met liefde.
Als je zoon niet geholpen wil worden, dan wordt het een kwestie van pick your battles. Wat vind jij belangrijk genoeg om nog bovenop te zitten, en wat laat je los...
maandag 31 maart 2025 om 14:00
Elke 2 dagen. Kun je ook zeggen: altijd op maandag, woensdag en vrijdag douchen?hamertje schreef: ↑31-03-2025 13:51Dankjewel voor je reactie!
Douchen is de regel: elke twee dagen. Dat vergeet hij dus, elke twee dagen.
Kleding: ondergoed is op na vijf dagen, want hij koopt geen nieuwe. Gaat dus in zwembroek naar school (kan ik ook wel weer om lachen, maar mijn hemel zeg), dus moet ik weer achteraan.
In de praktijk heb ik dus elke dag, dat ik hem moet herinneren aan 5 verschillende afspraken.
Hij heeft maar 5 onderbroeken? Dat is te weinig en vind ik deel ook jouw verantwoordelijkheid, want ik denk dat jij de was opspaart tot je een volle trommel hebt.
Ik zou dus overleggen over ondergoed, zorgen dat er 20 onderbroeken zijn, zodat hij ze kan gebruiken en jij ze kan wassen.
Eventueel hang je een weekplanning aan zijn deur, wat er moet gebeuren die dag. Maar bedenk ook, een puber is heel druk. School, huiswerk, buiten school sociale bubbel, sporten, eventueel bijbaan. Met zoveel ballen in de lucht, vallen er gewoon ballen naar beneden. Dus je zult moeten blijven herinneren, omdat een puber minstens 3 agenda's nodig heeft voor alle verschillende dingen in het leven.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 31 maart 2025 om 14:03
Ik herken alleen het beugel verhaal en kan dus alleen daar wat over zeggen.. ik moest deels de rekening voor de orthodontie zelf betalen, dus zijn we gestopt met orthodontie. Gevolg is dat er nu chirurgisch moet worden ingegrepen. Dat was de consequentie waar kind overigens van op de hoogte was. Oftewel: om er geen ruzie meer over te hebben, heb ik losgelaten door te zeggen : prima we stoppen er mee. Consequenties zijn voor jou.
maandag 31 maart 2025 om 14:11
Mijn jongste is net 20 geworden, maar in veel nog een puber. Zijn kamer is zoals je (TO) beschrijft. Ik word er ook weleens moedeloos van, ik probeer er maar niet te vaak binnen te gaan. Soms moet dat natuurlijk wel of zie ik het gewoon, afgelopen weekend bleek zijn deur open te staan en onderzochten de katten zijn kamer, ik hoorde onze poes iets van een bord opeten (kraak-kraak). Daar heb ik hem maar weer op aangesproken, dat we niet willen dat er vaat staat en dat ook de lege frisdrankflessen opgeruimd moeten worden. Ja ja, hij zou het die avond opruimen. Dat is niet gebeurd, zucht. Vanavond maar weer over 'zeuren'.
Tot afgelopen najaar (toen dit schooljaar begon) moesten we hem heel vaak wijzen op gaan douchen, tanden poetsen, frisse kleding aan omdat er zweetlucht in hing. Dat is opeens veranderd. Hij doucht nu elke avond, is echter wel een avondmens en gaat te laat naar bed, ik heb als eis gesteld dat er na middernacht niet meer gedoucht mag worden omdat het behoorlijk wat herrie geeft. Ook doucht hij erg lang, hij bezweert zelf dat het maar vijf minuten is maar vermenigvuldig dat gerust met vijf. Ik kan het ook echt merken aan de energierekening. Dus dat is van het ene in het andere uiterste gegaan. Maar ja, dan toch wel liever zoals het nu is.
Ik zou ook niet zo goed weten wat ik anders kan doen dat er steeds maar weer op wijzen en aangeven zoals wij het willen hebben. En hopelijk komt er langzaam maar zeker verandering, zoals bij de hygiëne het geval was...
Maar ik denk ook regelmatig: hoe moet hij ooit op zichzelf wonen? Hoe lang zal het dan duren voor dat huis niet meer toegankelijk is door zooi en stank?
Tot afgelopen najaar (toen dit schooljaar begon) moesten we hem heel vaak wijzen op gaan douchen, tanden poetsen, frisse kleding aan omdat er zweetlucht in hing. Dat is opeens veranderd. Hij doucht nu elke avond, is echter wel een avondmens en gaat te laat naar bed, ik heb als eis gesteld dat er na middernacht niet meer gedoucht mag worden omdat het behoorlijk wat herrie geeft. Ook doucht hij erg lang, hij bezweert zelf dat het maar vijf minuten is maar vermenigvuldig dat gerust met vijf. Ik kan het ook echt merken aan de energierekening. Dus dat is van het ene in het andere uiterste gegaan. Maar ja, dan toch wel liever zoals het nu is.
Ik zou ook niet zo goed weten wat ik anders kan doen dat er steeds maar weer op wijzen en aangeven zoals wij het willen hebben. En hopelijk komt er langzaam maar zeker verandering, zoals bij de hygiëne het geval was...
Maar ik denk ook regelmatig: hoe moet hij ooit op zichzelf wonen? Hoe lang zal het dan duren voor dat huis niet meer toegankelijk is door zooi en stank?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 31 maart 2025 om 14:22
sommige dingen zou ik laten gaan/oogje (neus) dichtknijpen en andere dingen weer niet - maar daar wel over in gesprek blijven:
- zo van: Jan, die beugel kost super veel geld en later ben je blij dat we je zo de kont hebben uitgehangen met ons gezeur, dus daar ga ik je dagelijks aan blijven herinneren tot je het uit jezelf gaat doen
- en: strijken doe ik alleen voor mensen die het op prijs stellen, dus als ik zie dat mijn schone wasmand op de grond in een stapel belandt, waarom zou ik dat dan nog blijven doen ?
- dat pakje onderbroeken zou ik eenmalig zelf cadeau doen en met de knipoog erbij zeggen: volgende keer stuur ik je een tikkie hé ... en dan eens vragen wat hij eigenlijk met dat kledinggeld van plan is en hoe hij vindt dat het loopt
rommelige kamer, gebrek aan douchen, ... zou ik me echt proberen niet druk over te maken - dat is echt zijn eigen probleem
- zo van: Jan, die beugel kost super veel geld en later ben je blij dat we je zo de kont hebben uitgehangen met ons gezeur, dus daar ga ik je dagelijks aan blijven herinneren tot je het uit jezelf gaat doen
- en: strijken doe ik alleen voor mensen die het op prijs stellen, dus als ik zie dat mijn schone wasmand op de grond in een stapel belandt, waarom zou ik dat dan nog blijven doen ?
- dat pakje onderbroeken zou ik eenmalig zelf cadeau doen en met de knipoog erbij zeggen: volgende keer stuur ik je een tikkie hé ... en dan eens vragen wat hij eigenlijk met dat kledinggeld van plan is en hoe hij vindt dat het loopt
rommelige kamer, gebrek aan douchen, ... zou ik me echt proberen niet druk over te maken - dat is echt zijn eigen probleem
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 31 maart 2025 om 14:23
Hier hebben we enkele regels waar ze zich aan dienen te houden:
- Geen eten mee naar boven. Drinken mag, maar enkel de fles die voor school ook gebruikt wordt (zodat ik zeker weet dat deze beneden komt).
- De was gooi jezelf in de wasmand, geen schone kleding is zelf uitzoeken hoe je het regelt. (en geloof mij dat werkt bij de meest hardleerse van de twee pubers hier prima, de oudste doet zelf haar was).
- Beddengoed einde van de week afhalen en zelf verschonen.
- Eten mag altijd, zie je dat er minimaal wat aanwezig nog is vraag dan ook of de ander nog wat wil.
Douchen etc geen regel voor, doen ze hier sowieso elke dag. En dan is zelfs de jongen van dertien nog meer in de badkamer te vinden dan de meid van zeventien.
Ik rag tweemaal per week boven een stofdoek en stofzuiger door de slaapkamers, voor de netheid mogen ze zelf zorgen, vd rest trek ik echt de deur achter mij dicht.
Verder weten ze dat ik gevoelig ben voor geuren, dus bij het opstaan gelieve het bovenlichtje in de slaapkamers open.
Beiden hebben naast school/opleiding een bijbaantje en helpen ook met klusjes in huis (hond uitlaten, vaatwasser uitruimen)
En als ik het zo lees, klink ik wellicht streng, maar de striktheid werkt hier prima voor ons allen en toch zijn ze heel vrij in veel dingen..
Ik maak overigens van niets een extra gevecht, het zit hier gewoon vanaf kleins af erin dat bepaalde regels gelden. Oh en ja die jongen geeft wel eens tegengas, maar tegelijkertijd weet ie ook dat het zeuren meer energie kost dan iets gewoon doen haha.
- Geen eten mee naar boven. Drinken mag, maar enkel de fles die voor school ook gebruikt wordt (zodat ik zeker weet dat deze beneden komt).
- De was gooi jezelf in de wasmand, geen schone kleding is zelf uitzoeken hoe je het regelt. (en geloof mij dat werkt bij de meest hardleerse van de twee pubers hier prima, de oudste doet zelf haar was).
- Beddengoed einde van de week afhalen en zelf verschonen.
- Eten mag altijd, zie je dat er minimaal wat aanwezig nog is vraag dan ook of de ander nog wat wil.
Douchen etc geen regel voor, doen ze hier sowieso elke dag. En dan is zelfs de jongen van dertien nog meer in de badkamer te vinden dan de meid van zeventien.
Ik rag tweemaal per week boven een stofdoek en stofzuiger door de slaapkamers, voor de netheid mogen ze zelf zorgen, vd rest trek ik echt de deur achter mij dicht.
Verder weten ze dat ik gevoelig ben voor geuren, dus bij het opstaan gelieve het bovenlichtje in de slaapkamers open.
Beiden hebben naast school/opleiding een bijbaantje en helpen ook met klusjes in huis (hond uitlaten, vaatwasser uitruimen)
En als ik het zo lees, klink ik wellicht streng, maar de striktheid werkt hier prima voor ons allen en toch zijn ze heel vrij in veel dingen..
Ik maak overigens van niets een extra gevecht, het zit hier gewoon vanaf kleins af erin dat bepaalde regels gelden. Oh en ja die jongen geeft wel eens tegengas, maar tegelijkertijd weet ie ook dat het zeuren meer energie kost dan iets gewoon doen haha.
maandag 31 maart 2025 om 14:33
Mijn jongste is nu 24, maar was en is zoals jouw puber TO.
En ja, ik heb het losgelaten.
Hij heeft periodes gehad dat ie hooguit 2x per maand douchte. Tandenpoetsen doet ie zelden, zijn beugel heeft minder resultaat gehad, omdat hij zijn buitenboordgedeelte niet droeg.
Hij heeft dan wel autisme en hij is gewoon niet te motiveren, ook niet gevoelig voor straf en beloning.
Maar: ik ben ook wel een luie moeder: geen zin in teveel gedoe, graag of niet enzo.
Al die o zo belangrijke zaken kunnen vaak best een tandje minder.
En ja, ik heb het losgelaten.
Hij heeft periodes gehad dat ie hooguit 2x per maand douchte. Tandenpoetsen doet ie zelden, zijn beugel heeft minder resultaat gehad, omdat hij zijn buitenboordgedeelte niet droeg.
Hij heeft dan wel autisme en hij is gewoon niet te motiveren, ook niet gevoelig voor straf en beloning.
Maar: ik ben ook wel een luie moeder: geen zin in teveel gedoe, graag of niet enzo.
Al die o zo belangrijke zaken kunnen vaak best een tandje minder.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 31 maart 2025 om 14:33
Dat hebben we al eens gedaan, maar die werd dan niet aangezet. Omdat hij dus zo laat doucht wil ik ook niet dat er een alarm afgaat, omdat mijn man al vroeg naar bed moet vanwege werk en daar wakker van zou kunnen worden (de badkamer grenst aan onze slaapkamer). Ik heb al weleens serieus geopperd dat we zo'n campingsysteem met douchemuntjes zouden moeten hebben, maar ja, dan moeten mijn man en ik ook muntjes in onze eigen douche gaan gebruiken en dat gaat me toch te ver. Tips voor een systeem waarbij er maximaal tien minuten warm water is zijn welkom.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 31 maart 2025 om 14:37
Thanks voor je reactie! is hier nu ook min of meer de aanpak. Ook de afwisseling, ene keer met een knipoog, dan weer wat serieuzer.belgali schreef: ↑31-03-2025 14:22sommige dingen zou ik laten gaan/oogje (neus) dichtknijpen en andere dingen weer niet - maar daar wel over in gesprek blijven:
- zo van: Jan, die beugel kost super veel geld en later ben je blij dat we je zo de kont hebben uitgehangen met ons gezeur, dus daar ga ik je dagelijks aan blijven herinneren tot je het uit jezelf gaat doen
- en: strijken doe ik alleen voor mensen die het op prijs stellen, dus als ik zie dat mijn schone wasmand op de grond in een stapel belandt, waarom zou ik dat dan nog blijven doen ?
- dat pakje onderbroeken zou ik eenmalig zelf cadeau doen en met de knipoog erbij zeggen: volgende keer stuur ik je een tikkie hé ... en dan eens vragen wat hij eigenlijk met dat kledinggeld van plan is en hoe hij vindt dat het loopt
rommelige kamer, gebrek aan douchen, ... zou ik me echt proberen niet druk over te maken - dat is echt zijn eigen probleem
maandag 31 maart 2025 om 14:39
Hm, lees veel herkenning en die laatste vragen snap ik heel goed.Yella78 schreef: ↑31-03-2025 14:11Mijn jongste is net 20 geworden, maar in veel nog een puber. Zijn kamer is zoals je (TO) beschrijft. Ik word er ook weleens moedeloos van, ik probeer er maar niet te vaak binnen te gaan. Soms moet dat natuurlijk wel of zie ik het gewoon, afgelopen weekend bleek zijn deur open te staan en onderzochten de katten zijn kamer, ik hoorde onze poes iets van een bord opeten (kraak-kraak). Daar heb ik hem maar weer op aangesproken, dat we niet willen dat er vaat staat en dat ook de lege frisdrankflessen opgeruimd moeten worden. Ja ja, hij zou het die avond opruimen. Dat is niet gebeurd, zucht. Vanavond maar weer over 'zeuren'.
Tot afgelopen najaar (toen dit schooljaar begon) moesten we hem heel vaak wijzen op gaan douchen, tanden poetsen, frisse kleding aan omdat er zweetlucht in hing. Dat is opeens veranderd. Hij doucht nu elke avond, is echter wel een avondmens en gaat te laat naar bed, ik heb als eis gesteld dat er na middernacht niet meer gedoucht mag worden omdat het behoorlijk wat herrie geeft. Ook doucht hij erg lang, hij bezweert zelf dat het maar vijf minuten is maar vermenigvuldig dat gerust met vijf. Ik kan het ook echt merken aan de energierekening. Dus dat is van het ene in het andere uiterste gegaan. Maar ja, dan toch wel liever zoals het nu is.
Ik zou ook niet zo goed weten wat ik anders kan doen dat er steeds maar weer op wijzen en aangeven zoals wij het willen hebben. En hopelijk komt er langzaam maar zeker verandering, zoals bij de hygiëne het geval was...
Maar ik denk ook regelmatig: hoe moet hij ooit op zichzelf wonen? Hoe lang zal het dan duren voor dat huis niet meer toegankelijk is door zooi en stank?
Wel fijn dat hij de douche ontdekt heeft, al is dat lange douchen wel weer een ander uiterste. Hier ook slecht inschatten waardoor hij de hele ochtend de badkamer bezet houdt als het zover is. Misschien een energiebesparende douchekop? Of een tikkie voor de energiekosten? ';-)
maandag 31 maart 2025 om 14:39
Ik geloof meer in pick your battles dan alles loslaten. Want sommige dingen vind ik te belangrijk.
Veel is al jaren routine en levert (misschien daarom?) gelukkig weinig problemen op. Op zaterdag je bed afhalen en dagelijks douchen bv.
De slaapkamer moet eens per week opgeruimd week opgeruimd worden, de avond voor de schoonmaakster komt. Daar herinner ik ze aan, want de dag wisselt soms.
Dan komen er wat serviesgoed naar beneden en extra was in de wasmand (want als het daar niet in zit was ik niet). Prima.
Over de beugel heb ik een vd pubers wel regelmatig achter zn broek aan moeten zitten. Een opmerking van de orthodontist hielp ook.
Nagels en kapper bemoei ik me niet mee. Ik noem het misschien wel eens maar meer niet.
Ik zou m dus af en toe aan dingen herinneren en/of m helpen. Als hij blij wordt van een opgeruimde kamer maar het lukt hem zelf niet: dan is helpen toch alleen maar fijn? Dat verbindt ook
Veel is al jaren routine en levert (misschien daarom?) gelukkig weinig problemen op. Op zaterdag je bed afhalen en dagelijks douchen bv.
De slaapkamer moet eens per week opgeruimd week opgeruimd worden, de avond voor de schoonmaakster komt. Daar herinner ik ze aan, want de dag wisselt soms.
Dan komen er wat serviesgoed naar beneden en extra was in de wasmand (want als het daar niet in zit was ik niet). Prima.
Over de beugel heb ik een vd pubers wel regelmatig achter zn broek aan moeten zitten. Een opmerking van de orthodontist hielp ook.
Nagels en kapper bemoei ik me niet mee. Ik noem het misschien wel eens maar meer niet.
Ik zou m dus af en toe aan dingen herinneren en/of m helpen. Als hij blij wordt van een opgeruimde kamer maar het lukt hem zelf niet: dan is helpen toch alleen maar fijn? Dat verbindt ook


Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in