Kinderen
alle pijlers
Puberzaken
maandag 31 maart 2025 om 13:23
Hi allemaal, heb hier wel eens eerder geschreven over onze puber, maar loop weer tegen een muur van frustratie aan, dus ik dacht, ik check hier nog even of er wijze inzichten zijn. Heb geloof ik elk puberboek wel gelezen en ik snap dat ik (deels) moet loslaten, maar soms lukt dat even echt niet. Ik weet dat ik voor verbinding moet gaan en alle randzaken op z'n beloop moet laten, want hoe erg is het nou eenmaal? Maar ja, hier dus best erg.
Het is een hele lieve tiener (gelukkig!) en hij zit doorgaans goed in zijn vel, dus daar zijn we heel blij mee. Het punt is, dat als ik hem er niet actief aan herinner/ondersteun bij, dit het resultaat is:
- Hij verzorgt z'n beugel niet en doet geen elastieken in. Nagels worden niet geknipt, hij gaat niet naar de kapper. Hij douchet of wast zich niet (of na vier dagen).
- Zijn kamer is echt... vers gewassen en gestreken was ligt op de grond, overal afval op de grond, boeken van school gescheurd en onder de vlekken onder het bed etc.
- Hij wilde perse kleedgeld, maar geeft het vervolgens niet uit: te weinig ondergoed, te kleine en kapotte kleding als gevolg.
- Schermtijd beheersen lukt alleen als we dat continu monitoren, anders scrollt hij 8 uur op TikTok per dag.
- Hij eet/drinkt alleen als wij hem eraan herinneren, evenals lunch/drinken meenemen naar school - alleen als we er bovenop zitten.
Nouja, het is wel duidelijk denk ik, zonder continu er bovenop zitten verzorgt hij zichzelf niet. En dan denk je: joh, laat lekker gaan, maar dat vind ik toch heel erg lastig om aan te zien en dat gun ik hem ook niet als hij de wijde wereld in gaat. Maar ik wil ook niet elke dag 18 dingen moeten aanstippen uit bovenstaande. Overigens maanden gedaan, dat volledige loslaten, maar er kwam geen verbetering, school ging compleet bergafwaarts.
Als je dit herkent, hoe kies je een balans tussen begeleiden en loslaten? En als je iemand bent die dit soort dingen dus volledig kan loslaten, hoe doe je dat? Hier de 'handicap' dat ik bijna altijd thuis ben, waardoor ik veel zie/meekrijg/hoor.
Het is een hele lieve tiener (gelukkig!) en hij zit doorgaans goed in zijn vel, dus daar zijn we heel blij mee. Het punt is, dat als ik hem er niet actief aan herinner/ondersteun bij, dit het resultaat is:
- Hij verzorgt z'n beugel niet en doet geen elastieken in. Nagels worden niet geknipt, hij gaat niet naar de kapper. Hij douchet of wast zich niet (of na vier dagen).
- Zijn kamer is echt... vers gewassen en gestreken was ligt op de grond, overal afval op de grond, boeken van school gescheurd en onder de vlekken onder het bed etc.
- Hij wilde perse kleedgeld, maar geeft het vervolgens niet uit: te weinig ondergoed, te kleine en kapotte kleding als gevolg.
- Schermtijd beheersen lukt alleen als we dat continu monitoren, anders scrollt hij 8 uur op TikTok per dag.
- Hij eet/drinkt alleen als wij hem eraan herinneren, evenals lunch/drinken meenemen naar school - alleen als we er bovenop zitten.
Nouja, het is wel duidelijk denk ik, zonder continu er bovenop zitten verzorgt hij zichzelf niet. En dan denk je: joh, laat lekker gaan, maar dat vind ik toch heel erg lastig om aan te zien en dat gun ik hem ook niet als hij de wijde wereld in gaat. Maar ik wil ook niet elke dag 18 dingen moeten aanstippen uit bovenstaande. Overigens maanden gedaan, dat volledige loslaten, maar er kwam geen verbetering, school ging compleet bergafwaarts.
Als je dit herkent, hoe kies je een balans tussen begeleiden en loslaten? En als je iemand bent die dit soort dingen dus volledig kan loslaten, hoe doe je dat? Hier de 'handicap' dat ik bijna altijd thuis ben, waardoor ik veel zie/meekrijg/hoor.
maandag 31 maart 2025 om 14:49
maandag 31 maart 2025 om 14:49
Over het kleedgeld stuk heb ik veto uitgesproken nadat er voor de zoveelste keer pokemon kaartjes werden gekocht ipv kleding. Dus dat speelt niet meer. Maar opnieuw proberen als hij 20 is ofzo en snapt waarom kleding belangrijk is. Echt hij zou in een theedoek naar school gaan als het mogelijk was
Douchen is enkel een hint geven en dan gaat hij. Hij haat lichaamsgeurtjes gelukkig dus gebruikt zijn deo en geurtje genoeg.
Slaapkamer is lastig. We hebben een robotstofzuiger die er om de week door moet. Dat betekent dat de vloer redelijk vrij moet zijn. Dat gaat na wat gezeur vrij redelijk.
Al met al heb ik het met hem niet zo lastig.
Denk dat essentieel is dat we regelmatig 'huisvergadering' hebben
Daarin bespreken we hoe het loopt en wat er anders moet. Heel open. Ik krijg ook kritiek, vaak terecht, hij krijgt kritiek, vind hij zelfs ook vaak terecht. En we eindigen met afspraken. Meestal in overleg en soms omdat 'moeders de baas is'. Dat laatste vermijd ik zoveel mogelijk natuurlijk. Geeft hem het gevoel dat hij ook zeggenschap heeft en niet als kind wordt behandeld de hele tijd.
maandag 31 maart 2025 om 15:05
Ja wat ik ook in de start zei: goed in zn vel, vriendengroep en lief en behulpzaam. Mega blij mee! Op school gaat het matig.Lila-Linda schreef: ↑31-03-2025 15:02Gaat het verder goed met hem? Is het een blij, vrolijk mens? Veel vrienden? Prettig op school?
maandag 31 maart 2025 om 15:10
Mooi hoe je over je dochter van 14 praat! Ik was zo’n dochter en leerde het ook niet vanzelf ook al wilde ik het wel kunnen. Gelukkig vonden m’n ouders het prima om te helpen ook al kon m’n zusje het wel allemaal. Ben ik nog steeds heel dankbaar voorKippatatenappelmoes schreef: ↑31-03-2025 13:53Ik vind iedereen best 'streng'...
Het verschilt toch enorm per kind wat ze aan verantwoordelijkheid aan kunnen? Onze ene dochter van net 12 zou ik (bij wijze van spreken) met een gerust hart op zichtzelf laten wonen, zo zelfstandig en verantwoordelijk is zij. Onze andere dochter van 14 heeft veel meer moeite met dagelijkse taken, en helpen we nog bij (bijna) alles.
Onze dochter staat overigens wel open voor hulp, want zodra we haar 'loslaten' valt alles in de soep, en dat vindt ze zelf ook vervelend. Dus, we helpen met op tijd opstaan, op tijd naar school vertrekken, het leren van haar toetsen, haar persoonlijke verzorging (heb je? denk je eraan dat je? etc), de planning van haar sociale activiteiten, het beperken van haar schermtijd, het opruimen van haar kamer etc. Kost dat veel tijd? Ja. Zou ze het zelf moeten kunnen? Ja. Kan ze het zelf? Nee. Leert ze het vanzelf? Vooralsnog niet. Dus wij helpen. Met liefde.
Als je zoon niet geholpen wil worden, dan wordt het een kwestie van pick your battles. Wat vind jij belangrijk genoeg om nog bovenop te zitten, en wat laat je los...
maandag 31 maart 2025 om 15:33
Ik denk dat niemand je geadviseerd heeft om alles los te laten toch?
Wij hebben war dingen die we belangrijk vinden. Hygiene hoort daar zeker bij. Net als dat onder het eten en als je gaat slapen de telefoon aan de kant gaat (s'nachts blijft de telefoon beneden). Daarnaast hebben ze een bedtijd voor doordeweekse dagen. Zakgeld, huiswerk en wat en hoe laat ze eten laten wij dan weer veel meer los. Daar hebben we het over maar laten we verder bij hun. Behalve als wij thuis zijn. Dan eten we gezamenlijk.
Zo is wat je belangrijk vindt voor iedereen anders. Te veel regels is niet goed maar te weinig ook niet. Daar zul je je weg in moeten vinden.
Wij hebben war dingen die we belangrijk vinden. Hygiene hoort daar zeker bij. Net als dat onder het eten en als je gaat slapen de telefoon aan de kant gaat (s'nachts blijft de telefoon beneden). Daarnaast hebben ze een bedtijd voor doordeweekse dagen. Zakgeld, huiswerk en wat en hoe laat ze eten laten wij dan weer veel meer los. Daar hebben we het over maar laten we verder bij hun. Behalve als wij thuis zijn. Dan eten we gezamenlijk.
Zo is wat je belangrijk vindt voor iedereen anders. Te veel regels is niet goed maar te weinig ook niet. Daar zul je je weg in moeten vinden.
maandag 31 maart 2025 om 15:39
Mijn kinderen zijn nog geen pubers, dus misschien sla ik de plank helemaal mis. Als ik je verhaal lees, denk ik alleen: hij kan het dus nog niet, dus heeft hij hier hulp bij nodig. Veel dingen je die je noemt, zoals de gebitsverzorging en het douchen, zijn dingen waar je bij hielp. Hij blijkt het niet zelfstandig te kunnen, dus ik zou dit weer gaan doen.
Dus bijvoorbeeld 's avonds bij het avondeten: het is echt tijd dat je vanavond onder de douche gaat. In de ochtend even checken of de elastieken in zijn beugel zitten en hij eten mee naar school heeft. Snap dat dat weer een stap terug is, maar ik denk dat hij in deze fase al zoveel aan zijn hoofd heeft dat hij deze hulp gewoon nodig heeft.
Mijn jongste is 10 en heeft waarschijnlijk dyscalculie. Dit gaat vaak hand in hand met niet goed kunnen plannen. Ik ben er op voorbereid dat ik dit langere tijd zal moeten blijven doen, ook als ze straks puber is, en dat is ok.
Dus bijvoorbeeld 's avonds bij het avondeten: het is echt tijd dat je vanavond onder de douche gaat. In de ochtend even checken of de elastieken in zijn beugel zitten en hij eten mee naar school heeft. Snap dat dat weer een stap terug is, maar ik denk dat hij in deze fase al zoveel aan zijn hoofd heeft dat hij deze hulp gewoon nodig heeft.
Mijn jongste is 10 en heeft waarschijnlijk dyscalculie. Dit gaat vaak hand in hand met niet goed kunnen plannen. Ik ben er op voorbereid dat ik dit langere tijd zal moeten blijven doen, ook als ze straks puber is, en dat is ok.
maandag 31 maart 2025 om 15:39
ze doen het allemaal op hun eigen manier. Mijn dochter van 14 is een pietje precies en maakt haar kamer heel vaak schoon + het is er altijd opgeruimd.
Mijn zoon van 16 is de makkelijkheid zelf. Hij vindt het al snel prima.. en dus gooit hij het vaak op een akkoordje met zijn zusje.
zij ruimt zijn kamer op / maakt schoon, hij betaalt haar daarvoor.. dikke prima.
Mijn zoon van 16 is de makkelijkheid zelf. Hij vindt het al snel prima.. en dus gooit hij het vaak op een akkoordje met zijn zusje.
zij ruimt zijn kamer op / maakt schoon, hij betaalt haar daarvoor.. dikke prima.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 31 maart 2025 om 15:43
Zo herkenbaar! Hygiene gaat wel goed maar mijn puber is wellicht al wat ouder. Kamer, een bende. Als ik het zat ben dan ga ik opruimen en daar heeft hij een hekel aan dus dan komt het wel in orde. Kleding niet in de was is niet gewassen dus pech als je het nodig hebt.
Kleedgeld stoppen als hij het niet uitgeeft aan kleding. Dat hebben wij ook even gedaan. Helpt goed hier.
School, mijn puber doet eindexamen en ik heb het los gelaten... werkelijk alles geprobeerd om hem aan het leren te krijgen de afgelopen jaren en toch doet hij het niet. Eindexamen wordt heel, heel spannend (mag geen enkele onvoldoende halen). Mocht hij zakken, dikke pech voor hem maar volkomen logisch. Gaat hij dit jaar hier niet onderuit dan wel volgend jaar op zijn vervolgopleiding want ook dan moet je (juist) thuis ook wat doen. Ik heb hier al jaren strijd om gehad en vorig jaar besloten dat we geen strijd meer voeren en we zien het wel. Stuk gezelliger thuis en mocht de stress bij hem toeslaan (kan mij niet voorstellen) dan gaat hij misschien eens wat doen.
Als bij jou school bergafwaarts gaat is misschien een jaar blijven zitten zo slecht nog niet. Ik heb het elk jaar bij school aangegeven dat het mij een goed idee leek maar hij ging elk jaar nipt over.
Kleedgeld stoppen als hij het niet uitgeeft aan kleding. Dat hebben wij ook even gedaan. Helpt goed hier.
School, mijn puber doet eindexamen en ik heb het los gelaten... werkelijk alles geprobeerd om hem aan het leren te krijgen de afgelopen jaren en toch doet hij het niet. Eindexamen wordt heel, heel spannend (mag geen enkele onvoldoende halen). Mocht hij zakken, dikke pech voor hem maar volkomen logisch. Gaat hij dit jaar hier niet onderuit dan wel volgend jaar op zijn vervolgopleiding want ook dan moet je (juist) thuis ook wat doen. Ik heb hier al jaren strijd om gehad en vorig jaar besloten dat we geen strijd meer voeren en we zien het wel. Stuk gezelliger thuis en mocht de stress bij hem toeslaan (kan mij niet voorstellen) dan gaat hij misschien eens wat doen.
Als bij jou school bergafwaarts gaat is misschien een jaar blijven zitten zo slecht nog niet. Ik heb het elk jaar bij school aangegeven dat het mij een goed idee leek maar hij ging elk jaar nipt over.
maandag 31 maart 2025 om 15:59
Heel herkenbaar TO.
Een aantal zaken vind ik te belangrijk om los te laten dus daar bleef/blijf ik bovenop zitten. Al duurt het nog tien jaar voordat het geautomatiseerd is. Zoals douchen, schone kleding, tanden poetsen en die beugel (godzijdank is dat laatste nu klaar).
De kamer heb ik losgelaten. De regel is nu dat ik de deur moet kunnen dichttrekken om de puinhoop niet te hoeven zien. Kleding die niet in de wasmand wordt gegooid kan ik niet wassen en moet hij zelf wassen (dat is twee keer gebeurd en toen viel het kwartje waarom er een mand op zijn kamer stond). Eén keer per week moet hij al het serviesgoed mee naar onder nemen. Soms laat ik de hond los op zijn kamer en zij maakt er echt een puinzooi van als ze denkt dat er nog ergens een halve tosti ligt om het ‘opruimproces van ‘ja nu is het echt wel veel zooi laat ik maar eens wat doen’ te bespoedigen.
Op school schijnt hij een nette, beleefde en grappige jongen te zijn. Na een schoolkamp kreeg hij een soort van certificaat met daarop ’poetskampioen’. Ik dacht dat het ironisch was bedoeld maar schijnbaar heeft hij op kamp alles vrijwillig lopen te poetsen wegens ‘te vies’ om in te slapen/baden/koken. Thuis vindt hij dat hij gewoon zorgt voor wat couleur locale met zijn kleine puinhoopjes overal waar hij heeft gezeten (‘Ik doe dat zodat je ook wat hebt om over te zeuren… you’re welcome’). Tot de dag dat hij zelf alles gewoon doet, blijf ik wel jassen oprapen, tassen in een rek plempen, fiets aan een lader hangen en tig keer per dag ‘Heb je gedacht aan…’ zeggen. Ik heb hoop dat het over vier jaar (18 dan) al een stuk verbeterd is
Een aantal zaken vind ik te belangrijk om los te laten dus daar bleef/blijf ik bovenop zitten. Al duurt het nog tien jaar voordat het geautomatiseerd is. Zoals douchen, schone kleding, tanden poetsen en die beugel (godzijdank is dat laatste nu klaar).
De kamer heb ik losgelaten. De regel is nu dat ik de deur moet kunnen dichttrekken om de puinhoop niet te hoeven zien. Kleding die niet in de wasmand wordt gegooid kan ik niet wassen en moet hij zelf wassen (dat is twee keer gebeurd en toen viel het kwartje waarom er een mand op zijn kamer stond). Eén keer per week moet hij al het serviesgoed mee naar onder nemen. Soms laat ik de hond los op zijn kamer en zij maakt er echt een puinzooi van als ze denkt dat er nog ergens een halve tosti ligt om het ‘opruimproces van ‘ja nu is het echt wel veel zooi laat ik maar eens wat doen’ te bespoedigen.
Op school schijnt hij een nette, beleefde en grappige jongen te zijn. Na een schoolkamp kreeg hij een soort van certificaat met daarop ’poetskampioen’. Ik dacht dat het ironisch was bedoeld maar schijnbaar heeft hij op kamp alles vrijwillig lopen te poetsen wegens ‘te vies’ om in te slapen/baden/koken. Thuis vindt hij dat hij gewoon zorgt voor wat couleur locale met zijn kleine puinhoopjes overal waar hij heeft gezeten (‘Ik doe dat zodat je ook wat hebt om over te zeuren… you’re welcome’). Tot de dag dat hij zelf alles gewoon doet, blijf ik wel jassen oprapen, tassen in een rek plempen, fiets aan een lader hangen en tig keer per dag ‘Heb je gedacht aan…’ zeggen. Ik heb hoop dat het over vier jaar (18 dan) al een stuk verbeterd is
maandag 31 maart 2025 om 16:05
Wil hij het zo of lukt het hem niet om het zelf te regelen?
Ik denk dat ik meer zou helpen. Overleggen over wat hij zelf ook belangrijk vindt en dan bijvoorbeeld samen de kamer opruimen en elke avond de beugelzorg checken. En stoppen met kleedgeld en weer ff zelf zorgen dat hij kleding heeft.
Leeftijd maakt ook wel uit vind ik. Puber is heel breed. Kids van 12/13 hebben gewoon echt nog wel zorg nodig.
Ik denk dat ik meer zou helpen. Overleggen over wat hij zelf ook belangrijk vindt en dan bijvoorbeeld samen de kamer opruimen en elke avond de beugelzorg checken. En stoppen met kleedgeld en weer ff zelf zorgen dat hij kleding heeft.
Leeftijd maakt ook wel uit vind ik. Puber is heel breed. Kids van 12/13 hebben gewoon echt nog wel zorg nodig.
Het is zoals het is
maandag 31 maart 2025 om 16:26
Hier werd het pas beter toen hij op zijn 18e een vriendin kreeg 
En dan soms nog alleen op de dagen dat ze elkaar zagen....
Ook best wat 'strijd' om die dingen gehad en dat kwam onze relatie niet ten goede. Ben alleenstaand ouder, dus daardoor was ik altijd degene die er iets van zei.
Mijn tip: pick your battles. Kies de twee punten uit die jij het belangrijkste vind, maak daar afspraken mét hem over en spreek hem erop aan als hij zich er niet aan houdt.
Laat de rest, voor nu, een beetje los.
En dan soms nog alleen op de dagen dat ze elkaar zagen....Ook best wat 'strijd' om die dingen gehad en dat kwam onze relatie niet ten goede. Ben alleenstaand ouder, dus daardoor was ik altijd degene die er iets van zei.
Mijn tip: pick your battles. Kies de twee punten uit die jij het belangrijkste vind, maak daar afspraken mét hem over en spreek hem erop aan als hij zich er niet aan houdt.
Laat de rest, voor nu, een beetje los.
maandag 31 maart 2025 om 16:39
Hier ook de beugel losgelaten. Beide kinderen hebben er een gehad en bij oudste was het constant drama (elastiekjes, buitenboord beugel, nachtbeugel). Er zijn verschillende beugels geweest, maar deze werd nog niet voor de helft gedragen zoals voorgeschreven, constant kwijt. Dat leverde veel strijd op en op een gegeven moment zijn we gestopt. Kind weigerde met alles mee te werken en het was water naar de zee dragen. We hebben gewaarschuwd dat dit zou betekenen dat als hij later spijt had, hij alsnog op eigen kosten kon beugelen. Nu is hij volwassen en heeft hij spijt. Maar goed, dat was de consequentie (en we hebben het echt lang geprobeerd). Het feit dat er ADHD meespeelde hielp niet. Maar ook met adhd werd alle hulp geweigerd en elke mogelijke oplossing genegeerd. Je kunt maar zoveel, zonder dat het geweldadig wordt (constant strijd, consequenties eraan verbinden werken ook niet, wat dan, nóg ergere consequenties? Waar stopt het?)Flipflop schreef: ↑31-03-2025 14:03Ik herken alleen het beugel verhaal en kan dus alleen daar wat over zeggen.. ik moest deels de rekening voor de orthodontie zelf betalen, dus zijn we gestopt met orthodontie. Gevolg is dat er nu chirurgisch moet worden ingegrepen. Dat was de consequentie waar kind overigens van op de hoogte was. Oftewel: om er geen ruzie meer over te hebben, heb ik losgelaten door te zeggen : prima we stoppen er mee. Consequenties zijn voor jou.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 31-03-2025 16:44
13.23% gewijzigd
maandag 31 maart 2025 om 16:40
Die hoop is niet geheel ongegrond: bij mijn zoon trad precies op die leeftijd een belangrijke verbetering in, hoewel ik vermoed dat het feit dat hij toen verkering kreeg ook meespeeldeLemoosGaatDoor schreef: ↑31-03-2025 15:59Ik heb hoop dat het over vier jaar (18 dan) al een stuk verbeterd is
Maar voor die tijd was het zo'n beetje net als bij TO. De vuilnisbelt die hij zijn kamer wenste te noemen bemoeide ik me niet mee, en ik stuurde hem ook niet naar de kapper. Kleedgeld ben ik nooit aan begonnen, dat zou hij onmiddellijk hebben omgezet in Google Playcards. In plaats daarvan liet ik twee keer per jaar een doos van Bristol komen met vier identieke zwarte broeken, acht dito shirts en vier dito hoodies en dat vond ie prima. Huiswerk was nooit een probleem, dat deed ie op school (VSO) dus wat er nog overbleef was de persoonlijke verzorging maar dat viel wel in banen te leiden door af en toe iets te laten vallen over de geur die hij begon te verspreiden.
Opruimen en persoonlijke hygiëne zijn intussen op een zeer acceptabel peil, alleen kleding blijft een sluitpost in zijn begroting. Dus ter gelegenheid van kerst en zijn verjaardag neem ik hem mee te shoppen, op mijn kosten. Waarmee ook maar weer bewezen is dat nuttige cadeaus niet altijd in slechte aarde vallen
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
maandag 31 maart 2025 om 16:55
Lady*Voldemort schreef: ↑31-03-2025 16:40Die hoop is niet geheel ongegrond: bij mijn zoon trad precies op die leeftijd een belangrijke verbetering in, hoewel ik vermoed dat het feit dat hij toen verkering kreeg ook meespeelde
De vuilnisbelt die hij zijn kamer wenste te noemen bemoeide ik me niet mee, en ik stuurde hem ook niet naar de kapper. Kleedgeld ben ik nooit aan begonnen, dat zou hij onmiddellijk hebben omgezet in Google Playcards. In plaats daarvan liet ik twee keer per jaar een doos van Bristol komen met vier identieke zwarte broeken, acht dito shirts en vier dito hoodies en dat vond ie prima. Huiswerk was nooit een probleem, dat deed ie op school (VSO) dus wat er nog overbleef was de persoonlijke verzorging maar dat viel wel in banen te leiden door af en toe iets te laten vallen over de geur die hij begon te verspreiden.
Opruimen en persoonlijke hygiëne zijn intussen op een zeer acceptabel peil, alleen kleding blijft een sluitpost in zijn begroting. Dus ter gelegenheid van kerst en zijn verjaardag neem ik hem mee te shoppen, op mijn kosten. Waarmee ook maar weer bewezen is dat nuttige cadeaus niet altijd in slechte aarde vallen
Oh ik hoop het zo. School hoef ik in ieder geval niet meer achteraan te zitten, na 10 jaar non-stop er bovenop te hebben gezeten, loopt het nu vanzelf. Hij is er trots op dat hij de enige in zijn klas is die tot nu toe nog nooit een notitie heeft gekregen voor huiswerk niet gemaakt/niet in orde. Dat is volgens hem onderdeel van zijn ‘cool nerd aesthetic’ 
maandag 31 maart 2025 om 17:05
Jouw zoon klinkt als mijn zoon. Intussen diagnose ADHD en wat ouder dan jouw zoon denk ik (bijna 16). Wij hebben de afspraak dat hij om de dag doucht en elke zaterdag een rondje door zijn kamer doet om op te ruimen en zijn bed te verschonen. Afwas moet dan naar beneden en schone was in zijn kast.
Na zijn diagnose heeft hij een app op zijn telefoon gezet, die hem helpt bij zijn dagelijkse en wekelijkse routine. Zo staat daar in op welke dagen hij moet douchen, dat geeft hem houvast.
Het heeft even geduurd, maar de laatste weken gaat het een heel stuk beter. Ook met die app moesten we hem nog regelmatig herinneren aan bv. douchen, nu stapt hij er zelf onder. Tanden poetsen zelfde verhaal en hij smeert zelfs vrijwillig acne crème.
School is een ander verhaal, dat gaat qua toetsen niet heel goed. Hij heeft wel meer orde in zijn werk nu hij van de meeste docenten zijn laptop in de les mag gebruiken voor aantekeningen en huiswerk. Maar we zitten hem niet meer achter zijn broek aan, hij moet zelf inzien dat hij dat zelf moet doen.
Ik blij dat het hier dus iets soepeler begint te lopen, ik denk met dank aan de diagnose, de app en het wat ouder worden en daardoor meer zien van zijn eigen verantwoordelijkheid.
Na zijn diagnose heeft hij een app op zijn telefoon gezet, die hem helpt bij zijn dagelijkse en wekelijkse routine. Zo staat daar in op welke dagen hij moet douchen, dat geeft hem houvast.
Het heeft even geduurd, maar de laatste weken gaat het een heel stuk beter. Ook met die app moesten we hem nog regelmatig herinneren aan bv. douchen, nu stapt hij er zelf onder. Tanden poetsen zelfde verhaal en hij smeert zelfs vrijwillig acne crème.
School is een ander verhaal, dat gaat qua toetsen niet heel goed. Hij heeft wel meer orde in zijn werk nu hij van de meeste docenten zijn laptop in de les mag gebruiken voor aantekeningen en huiswerk. Maar we zitten hem niet meer achter zijn broek aan, hij moet zelf inzien dat hij dat zelf moet doen.
Ik blij dat het hier dus iets soepeler begint te lopen, ik denk met dank aan de diagnose, de app en het wat ouder worden en daardoor meer zien van zijn eigen verantwoordelijkheid.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 31 maart 2025 om 17:12
Zo deden wij het ook en dat werkte. Hij woont in jullie huis dus gelden jullie regels. Je vraagt echt niks geks hoor. Een vuilnisbelt van een kamer: dat doet hij maar mooi als hij in een studentenhuis zit. Dat douch verhaal vind ik ook raar, de meeste pubers die ik ken zijn juist bijzonder met hun uiterlijk bezig en zelf was ik dat ook op die leeftijd. Minimaal eenmaal per dag douchen is toch basis hygiëne? Ik vind dat je hem dat wel mag verplichten.biol schreef: ↑31-03-2025 13:34hoe oud is hij?
Hier zijn strakke regels van toepassing. Zit je was niet in de wasmand dan was ik het niet. En is er dus op een gegeven moment geen schone kleding meer.
Je slaapkamer ben je zelf verantwoordelijk voor maar je woont nog steeds onder ons dak. Dus je houdt het bij. Heb je hulp daarbij nodig? Dan vraag je dat. Ik wil je best helpen, maar ik ben niet je sloofje.
We wonen met elkaar in een huis en dus moeten we het met elkaar leefbaar houden. Dat betekent dat je ook je steentje bijdraagt. Ik ga niet naast een stinkend kind zitten en dus ga je douchen.
En ze weten ook dat als ze zich normaal aan die regeltjes houden, het heel erg gezellig is en er veel kan.
maandag 31 maart 2025 om 18:01
Pick your battles,zoals velen al zeggen.
Ik heb mijn zoon destijds duidelijk gemaakt hoe de elastieken van zijn beugel werkten, en dat het de elastieken zijn die het werk doen (tanden stonden wel prima, kaken niet helemaal goed uitgelijnd). Dus zolang hij die stieken niet draagt, kan die beugel er niet uit. En dat wij na anderhalf jaar, dat was de vooraf geschatte tijd) stoppen met betalen voor de orthodontist als hij niet actief die dingen gaat dragen.
Dat hielp wel.
Gelukkig is hij altijd tamelijk schoon op zichzelf geweest, al hebben we hem er als erg jonge tiener wel geregeld aan moeten herinneren om zijn haar te wassen.
De toestand van zijn kamer beschouw ik als voor mij niet erg belangrijk.
Ik heb mijn zoon destijds duidelijk gemaakt hoe de elastieken van zijn beugel werkten, en dat het de elastieken zijn die het werk doen (tanden stonden wel prima, kaken niet helemaal goed uitgelijnd). Dus zolang hij die stieken niet draagt, kan die beugel er niet uit. En dat wij na anderhalf jaar, dat was de vooraf geschatte tijd) stoppen met betalen voor de orthodontist als hij niet actief die dingen gaat dragen.
Dat hielp wel.
Gelukkig is hij altijd tamelijk schoon op zichzelf geweest, al hebben we hem er als erg jonge tiener wel geregeld aan moeten herinneren om zijn haar te wassen.
De toestand van zijn kamer beschouw ik als voor mij niet erg belangrijk.
maandag 31 maart 2025 om 18:13
Volgens mij zijn hierboven al nuttige tips gegeven. Ik zou niet alles loslaten of overal bovenop zitten, maar een mix van loslaten, helpen en er bovenop zitten. Voor mij zou persoonlijke hygiene het belangrijkste zijn, vooral douchen en schoon ondergoed/sokken. Kapsel, nagels en kleding mogen ze zelf weten.
De tips om voor het douchen een structuur in te richten, lijkt me een goede. Bijvoorbeeld elke maandag, woensdag en zaterdag (in overleg met kind natuurlijk). Dan hoef je er nog maar 3 dagen bovenop te zitten en die andere dagen laat je los.
Tandenpoetsen is hier geen issue meer, maar toen ze jonger waren ging ik nog wel eens 's morgens in de looproute (bijv een deuropening) staan met een tandenborstel in mijn hand. Die pakten ze dan nog wel aan (de makkelijkste manier om mij op zij te laten gaan). Geen gezeur en geen loslaten, maar een soort van "helpen"
Eten mee naar school heb ik losgelaten, evenals wat ze dan wel eten en hoeveel dat kost. Ik betaal het niet, dus eigen verantwoordelijkheid waar ze hun geld aan uitgeven.
Kamers probeer ik los te laten, maar ruim ik af en toe zelf op als ik het niet meer aan kan zien. Laatst vroeg een van mijn pubers wanneer ik weer op ging ruimen. Dat leek me het juiste moment om het los te laten. Drie dagen later was hij zelf aan het poetsen.
School heb ik heel erg aan getrokken, geholpen met huiswerkplanning, samen leren etc. Totdat ik er zelf gek van werd. Toen liet ik het los en is hij twee keer gedoubleerd. Nu moet hij naar ander onderwijs en dat vind hij wel vervelend. Hopelijk is dat motivator genoeg om op de volgende school wel iets te doen.
Bij ons valt ondergoed en sokken niet onder kleedgeld, dus dat koop ik (of ze krijgen van mij geld om het te halen). Dus in jouw geval zou ik iets op het kleedgeld inkorten en zelf de "basis" kopen. Maakt hij het geld op aan andere dingen dan kleding, dan zou ik het helemaal intrekken, onder het mom van "niet aan toe".
Schermtijd laat ik los, maar vooral omdat ze buiten het TikTokken om wel een sociaal leven hebben. Mochten ze echt niet anders doen, dan zou ik dat wel lastig vinden.
Dat gezegd hebben, lijkt het me wel heel lastig, hoor. Ik heb bijzonder gemakzuchtige pubers, maar persoonlijke verzorging is hier nooit een issue geweest. Zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik daar mee om zou moeten gaan.
De tips om voor het douchen een structuur in te richten, lijkt me een goede. Bijvoorbeeld elke maandag, woensdag en zaterdag (in overleg met kind natuurlijk). Dan hoef je er nog maar 3 dagen bovenop te zitten en die andere dagen laat je los.
Tandenpoetsen is hier geen issue meer, maar toen ze jonger waren ging ik nog wel eens 's morgens in de looproute (bijv een deuropening) staan met een tandenborstel in mijn hand. Die pakten ze dan nog wel aan (de makkelijkste manier om mij op zij te laten gaan). Geen gezeur en geen loslaten, maar een soort van "helpen"
Eten mee naar school heb ik losgelaten, evenals wat ze dan wel eten en hoeveel dat kost. Ik betaal het niet, dus eigen verantwoordelijkheid waar ze hun geld aan uitgeven.
Kamers probeer ik los te laten, maar ruim ik af en toe zelf op als ik het niet meer aan kan zien. Laatst vroeg een van mijn pubers wanneer ik weer op ging ruimen. Dat leek me het juiste moment om het los te laten. Drie dagen later was hij zelf aan het poetsen.
School heb ik heel erg aan getrokken, geholpen met huiswerkplanning, samen leren etc. Totdat ik er zelf gek van werd. Toen liet ik het los en is hij twee keer gedoubleerd. Nu moet hij naar ander onderwijs en dat vind hij wel vervelend. Hopelijk is dat motivator genoeg om op de volgende school wel iets te doen.
Bij ons valt ondergoed en sokken niet onder kleedgeld, dus dat koop ik (of ze krijgen van mij geld om het te halen). Dus in jouw geval zou ik iets op het kleedgeld inkorten en zelf de "basis" kopen. Maakt hij het geld op aan andere dingen dan kleding, dan zou ik het helemaal intrekken, onder het mom van "niet aan toe".
Schermtijd laat ik los, maar vooral omdat ze buiten het TikTokken om wel een sociaal leven hebben. Mochten ze echt niet anders doen, dan zou ik dat wel lastig vinden.
Dat gezegd hebben, lijkt het me wel heel lastig, hoor. Ik heb bijzonder gemakzuchtige pubers, maar persoonlijke verzorging is hier nooit een issue geweest. Zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik daar mee om zou moeten gaan.
maandag 31 maart 2025 om 18:29
Ik denk, maar weet het niet zeker, dat er om puberjongens altijd wel een luchtje blijft hangen. Althans, mijn stiefpuberzoon doucht iedere dag, gebruikt deo, creme etc., is een schone jongen. Maar we zetten het raam van zijn kamer echt weleens open om de boel te luchten. 
Ik weet niet wat het is, maar er komt toch gewoon meer geur van af dan bij meisjes. Ik herken het ook nog van toen mijn broer puber was. Een van de eerste dingen die één van mijn stiefdochter over haar broer tegen mijn ouders zei toen ze die ontmoette: "hij is lief, maar z'n kamer stinkt". En daar was niks aan gelogen. 
Ik weet niet wat het is, maar er komt toch gewoon meer geur van af dan bij meisjes. Ik herken het ook nog van toen mijn broer puber was. Een van de eerste dingen die één van mijn stiefdochter over haar broer tegen mijn ouders zei toen ze die ontmoette: "hij is lief, maar z'n kamer stinkt". En daar was niks aan gelogen.
maandag 31 maart 2025 om 18:41
Hier 3 meiden en die hebben allemaal een periode gehad dat ze snel naar zweet roken. Gelukkig wilde die wel in de douche. Dat scheelde nog iets.meisje85 schreef: ↑31-03-2025 18:29Ik denk, maar weet het niet zeker, dat er om puberjongens altijd wel een luchtje blijft hangen. Althans, mijn stiefpuberzoon doucht iedere dag, gebruikt deo, creme etc., is een schone jongen. Maar we zetten het raam van zijn kamer echt weleens open om de boel te luchten.
maandag 31 maart 2025 om 19:04
Hier ook zo’n zoon.
School was vreselijk. Hij deed niks. Vond het maar zonde van zijn tijd. Met moeite de mavo door in 5 jaar. Niet douchen e.d.
Ondertussen is hij 20. Doet een bbl. Werkt zich kapot. Vindt het heerlijk de drukke werkweek.
Douchen, kapper, schone kleding. Geen probleem meer.
Zijn kamer is wel nog steeds een enorme varkensstal. Vriendin (ondertussen is het uit) hielp niks want die lag gewoon tussen de puinhopen. Waarschijnlijk net zo lui of liefde maakt blind
Badkamer is ook een puinhoop als hij er geweest is. Blijkbaar heeft hij per douchebeurt 4 baddoeken nodig.
Ik geef het op. Vouw ze gewoon weer op en leg ze terug op zijn stapel. Blijf niet wassen natuurlijk.
Hoe meer ik me ermee bemoei hoe minder hij doet. Ik laat het zijn.
School was vreselijk. Hij deed niks. Vond het maar zonde van zijn tijd. Met moeite de mavo door in 5 jaar. Niet douchen e.d.
Ondertussen is hij 20. Doet een bbl. Werkt zich kapot. Vindt het heerlijk de drukke werkweek.
Douchen, kapper, schone kleding. Geen probleem meer.
Zijn kamer is wel nog steeds een enorme varkensstal. Vriendin (ondertussen is het uit) hielp niks want die lag gewoon tussen de puinhopen. Waarschijnlijk net zo lui of liefde maakt blind
Badkamer is ook een puinhoop als hij er geweest is. Blijkbaar heeft hij per douchebeurt 4 baddoeken nodig.
Ik geef het op. Vouw ze gewoon weer op en leg ze terug op zijn stapel. Blijf niet wassen natuurlijk.
Hoe meer ik me ermee bemoei hoe minder hij doet. Ik laat het zijn.
maandag 31 maart 2025 om 19:16
Over de beugel ben ik streng. Er wordt niet 3000 euro door mij (en de verzekering) betaald zodat jij na afloop witte vlekken op je tanden krijgt. Want dat is het gevolg van slecht ragen. Heb ik twee jaar lang elke dag twee keer gezegd.
Op je iPhone kun je elke dag (met automatisering) een automatisch bericht sturen. Mijn kinderen haten het als ik het doe. Ze kregen elke dag om 20.00 de opdracht om te douchen. Willen ze dat niet? Dan moeten ze er zelf aan denken.
Sokken en ondergoed kopen, doe ik zelf. Gewoon. Omdat het een stomme uitgave is. Kleedgeld is voor de rest. Omdat ik maar eens per week was, hebben ze een extra grote voorraad. Zodat ik ook eens lui met vouwen mag zijn.
Beide kinderen hebben een wasmand op hun kamer staan. Die missen ze nog wel eens (gooien is moeilijk!), maar in principe ligt het in elk geval ongeveer in één hoek op een stapel.
Op je iPhone kun je elke dag (met automatisering) een automatisch bericht sturen. Mijn kinderen haten het als ik het doe. Ze kregen elke dag om 20.00 de opdracht om te douchen. Willen ze dat niet? Dan moeten ze er zelf aan denken.
Sokken en ondergoed kopen, doe ik zelf. Gewoon. Omdat het een stomme uitgave is. Kleedgeld is voor de rest. Omdat ik maar eens per week was, hebben ze een extra grote voorraad. Zodat ik ook eens lui met vouwen mag zijn.
Beide kinderen hebben een wasmand op hun kamer staan. Die missen ze nog wel eens (gooien is moeilijk!), maar in principe ligt het in elk geval ongeveer in één hoek op een stapel.
maandag 31 maart 2025 om 19:32
Mega bedankt voor al jullie reacties. Ik lees echt heel veel herkenning en ook dezelfde worsteling hoeveel je loslaat en hoeveel niet. Werd misschien niet helemaal duidelijk in de OP, maar ik laat zeker niet alles los hier, maar lees dat wel heel vaak als advies 'joh, laat het gaan, hij pubert'.
Hij komt net weer thuis met een verloren item (met waarde) en niet zulke handige financiële keuzes. En dan zijn de elastieken uit, wordt er niet geleerd etc. etc. en dan vind ik het lastig: wat doe je wel, wat doe je niet? Het is best veel wat ik wel echt belangrijk vind.
In ieder geval fijn om te lezen dat er bij veel (met name jongens?) leeftijdsgenoten nog wel veel geholpen en gecorrigeerd wordt. Hier werd tot een jaar geleden hulp nog prima aangenomen, en hielpen we dus veel. Sinds hij de vrijheid heeft ontdekt neemt hij dat niet meer aan, en dat maakt het nu dus wat lastiger.
We gaan maar weer door op de tour van continu laveren tussen wel-niet-helpen/aansturen/begeleiden en loslaten. Dankjulliewel voor de frisse moed!
Hij komt net weer thuis met een verloren item (met waarde) en niet zulke handige financiële keuzes. En dan zijn de elastieken uit, wordt er niet geleerd etc. etc. en dan vind ik het lastig: wat doe je wel, wat doe je niet? Het is best veel wat ik wel echt belangrijk vind.
In ieder geval fijn om te lezen dat er bij veel (met name jongens?) leeftijdsgenoten nog wel veel geholpen en gecorrigeerd wordt. Hier werd tot een jaar geleden hulp nog prima aangenomen, en hielpen we dus veel. Sinds hij de vrijheid heeft ontdekt neemt hij dat niet meer aan, en dat maakt het nu dus wat lastiger.
We gaan maar weer door op de tour van continu laveren tussen wel-niet-helpen/aansturen/begeleiden en loslaten. Dankjulliewel voor de frisse moed!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
