Kinderen
alle pijlers
"Tante" en andere "rare" woorden
woensdag 23 januari 2008 om 13:09
Ik was vanmorgen met mijn zoontje in de supermarkt en hoorde een andere moeder tegen haar zoontje (van ongeveer dezelfde leeftijd, 2, schat ik) zeggen dat die boodschappen op de band van "Tante" waren, daar bedoelde ze mij dus mee.
Nou kan het zijn dat ik iets niet goed doe met mijn familie-banden, maar ik ken het joch niet, en ben dus ook zijn tante niet.
Op de PSZ van mijn dochter zei een vrouw altijd tegen haar zoontje als ze weg ging : "Mamma gaat dag-dag doen"
Zelf noem ik de dingen altijd gewoon bij de naam, dus "die mevrouw/meneer/kind" en "mamma gaat weg".
Waarom zouden mensen juist bij kinderen zo moeilijk gaan praten, het is toch juist duidelijker als je in gewoon nederlands praat? Anders moet je later weer gaan uitleggen dat het "weggaan" is en niet "dag-dag doen"
Nou kan het zijn dat ik iets niet goed doe met mijn familie-banden, maar ik ken het joch niet, en ben dus ook zijn tante niet.
Op de PSZ van mijn dochter zei een vrouw altijd tegen haar zoontje als ze weg ging : "Mamma gaat dag-dag doen"
Zelf noem ik de dingen altijd gewoon bij de naam, dus "die mevrouw/meneer/kind" en "mamma gaat weg".
Waarom zouden mensen juist bij kinderen zo moeilijk gaan praten, het is toch juist duidelijker als je in gewoon nederlands praat? Anders moet je later weer gaan uitleggen dat het "weggaan" is en niet "dag-dag doen"
woensdag 23 januari 2008 om 13:30
Tja, in sommige kringen is het de gewoonte om alle volwassenen oom of tante te noemen. Vroeger had ik ook wat vriendjes en vriendinnetjes die dat deden, iedereen was oom of tante.
En 'dag dag doen' vind ik ook grappig
Zelf zeg ik geloof ik meestal 'mama gaat weg' of 'ik ga weg'. En héél soms betrap ik me er wel eens op dat ik inderdaad babytaal ga praten, omdat ik dan haar napraat, maar dat probeer ik niet te doen.
Mijn schoonmoeder zegt altijd heel irritant als mijn dochter haar iets geeft, of als ze wíl dat mijn dochter haar iets geeft 'Daaaaaaaank'
Niet dankjewel, of geef maar hier, geen dank, maar daaaaaaaaaaaaaaank. Heel storend vind ik dat.
En 'dag dag doen' vind ik ook grappig
Zelf zeg ik geloof ik meestal 'mama gaat weg' of 'ik ga weg'. En héél soms betrap ik me er wel eens op dat ik inderdaad babytaal ga praten, omdat ik dan haar napraat, maar dat probeer ik niet te doen. Mijn schoonmoeder zegt altijd heel irritant als mijn dochter haar iets geeft, of als ze wíl dat mijn dochter haar iets geeft 'Daaaaaaaank'
Niet dankjewel, of geef maar hier, geen dank, maar daaaaaaaaaaaaaaank. Heel storend vind ik dat.
woensdag 23 januari 2008 om 13:31
Mijn ouders hebben me ook wel eens verteld dat er vroeger heel veel mensen waren die dat soort taal voor hun kinderen gebruikten, toen ik nog klein was. Dan was een trein een tsjoek-tsjoek en een auto een broem-broem enzo, en die kinderen hadden dan later een taal-achterstand(je) omdat ze al die woorden weer moesten afleren en nog moesten leren hoe het dan dus wel heet.
Vreemd dat mensen dat nu nog steeds niet snappen zeg.
Vreemd dat mensen dat nu nog steeds niet snappen zeg.
woensdag 23 januari 2008 om 14:11
Ik praat ook vaak genoeg in kindertaal tegen mijn kinderen.Geloof dat ik zelf de kindertijd nog niet ontgroeid ben . Ik kan me er niet echt druk om maken, heb ook nog nooit gehoord van een kind van 12 dat "dag-dag gaat doen", de "toet-toet" van zijn vader gaat wassen of de "woef" moet uitlaten. Geloof dat het dus wel meevalt met die taalachterstanden.
Ik vind het wel lachen eigenlijk en moet soms echt uitkijken dat ik bepaalde uitdrukkingen van mijn kinderen niet overneem
.
. Ik kan me er niet echt druk om maken, heb ook nog nooit gehoord van een kind van 12 dat "dag-dag gaat doen", de "toet-toet" van zijn vader gaat wassen of de "woef" moet uitlaten. Geloof dat het dus wel meevalt met die taalachterstanden. Ik vind het wel lachen eigenlijk en moet soms echt uitkijken dat ik bepaalde uitdrukkingen van mijn kinderen niet overneem
.
woensdag 23 januari 2008 om 14:15
afknapper ook een beetje.
woensdag 23 januari 2008 om 14:18
Mijn kind heef ook massa's ooms en tantes, maar dat zijn wel allemaal bekenden van ons. In onze 'kringen' (zoals het hierboven werd genoemd) is dat zo de gewoonte. Vreemden zijn gewoon meneer en mevrouw.
En ik probeer ook zo min mogelijk babytaal te gebruiken. Maar ik zeg wel vaak bijv: Ga je brandweerauto eens pakken, tatutatutatutatu. Om even extra duidelijk te maken welk ding ik bedoel, zeg maar.
En ik probeer ook zo min mogelijk babytaal te gebruiken. Maar ik zeg wel vaak bijv: Ga je brandweerauto eens pakken, tatutatutatutatu. Om even extra duidelijk te maken welk ding ik bedoel, zeg maar.
..
woensdag 23 januari 2008 om 14:21
woensdag 23 januari 2008 om 14:37
Ik vind het verschrikkelijk als kinderen iemand oomof tante moeten noemen die geen familie is.
Als kind had ik ook wel eens van die creeps die erop stonden "oom" te worden genoemd, zonder uitzondering doodenge opdringerige zogenaamd grappige kerels.
Mijn vriendin laat ook al haar vriendinnen aanspreken als tante die en die door haar kinderen.
Ik zeg altijd dat ik niet Tante Isa ben, maar Isa en gelukkig noemen ze me ook zo.
Mijn kinderen hoeven niemand tante of oom te noemen die dat niet is....brrrr
Als kind had ik ook wel eens van die creeps die erop stonden "oom" te worden genoemd, zonder uitzondering doodenge opdringerige zogenaamd grappige kerels.
Mijn vriendin laat ook al haar vriendinnen aanspreken als tante die en die door haar kinderen.
Ik zeg altijd dat ik niet Tante Isa ben, maar Isa en gelukkig noemen ze me ook zo.
Mijn kinderen hoeven niemand tante of oom te noemen die dat niet is....brrrr
woensdag 23 januari 2008 om 14:42
Er waren een aantal goede vrienden van mijn ouders die ik ook altijd met ome ... en tante ... aansprak.
Dat was meer omdat ik die mensen dan wel netjes met 2 woorden aansprak en dat ik volwassen maar niet voortdurend enkel bij hun voornaam noemde. Ik vind de achterliggende gedachte hiervan helemaal niet verkeerd, omdat ik erg vaak bij die mensen over de vloer kwam.
Maar dat was alleen bij mensen die me heel nader stonden en niet bij andere mensen.
Dat was meer omdat ik die mensen dan wel netjes met 2 woorden aansprak en dat ik volwassen maar niet voortdurend enkel bij hun voornaam noemde. Ik vind de achterliggende gedachte hiervan helemaal niet verkeerd, omdat ik erg vaak bij die mensen over de vloer kwam.
Maar dat was alleen bij mensen die me heel nader stonden en niet bij andere mensen.
woensdag 23 januari 2008 om 15:04
Ik had vroeger ook hordes ooms en tantes. In de loop van de tijd hebben de meesten gewoon een voornaam gekregen, maar ik heb er 2 die, hoewel ze nu "je" en "jij" zijn, nog steeds Tante Mien en Tante Ans heten. Was er gewoon te diep ingesleten.
Maar een vreemde persoon tante noemen, dat komt mij ook vreemd voor. Wij noemen dat soort mensen meestal meneer en mevrouw.
Maar een vreemde persoon tante noemen, dat komt mij ook vreemd voor. Wij noemen dat soort mensen meestal meneer en mevrouw.
woensdag 23 januari 2008 om 16:11
Ik vind het eigenlijk ook een beetje een devaluatie voor de "echte" bloedverwante ooms en tantes als je iedereen te pas en te onpas oom of tante gaat noemen.
In van die realitiyshows waar mensen welgeteld 2 weken met elkaar opgescheept zitten hoor je ze ook wel eens tegen elkaar zeggen "Je bent als een broer/ zus voor me". Ik zou het echt pijnlijk vinden als mijn bloedverwanten dat zomaar tegen iemand anders zouden zeggen.
In van die realitiyshows waar mensen welgeteld 2 weken met elkaar opgescheept zitten hoor je ze ook wel eens tegen elkaar zeggen "Je bent als een broer/ zus voor me". Ik zou het echt pijnlijk vinden als mijn bloedverwanten dat zomaar tegen iemand anders zouden zeggen.
woensdag 23 januari 2008 om 16:13
Ik kan het me ergens nog wel voorstellen om een bekende (buurvrouw, kennis) tante te noemen, maar een wildvreemde in de supermarkt?
Grappig dat het in Suriname heel normaal is, maar gaat het dan alleen om kennissen, of ook om vreemden?
Echt kindertaal (broem-broem enzo dus) praten we niet tegen onze kinderen, maar we maken wel taal-grapjes, zoals Aju-paraplu, dat vind vooral dochter erg leuk.
Ook noemen we bijvoorbeeld poep gewoon poep in plaats van allerlei moeilijke alternatieven gaan zoeken (hoop, kaka, bah "heb jij een bah gedaan???" brrrrr)
Grappig dat het in Suriname heel normaal is, maar gaat het dan alleen om kennissen, of ook om vreemden?
Echt kindertaal (broem-broem enzo dus) praten we niet tegen onze kinderen, maar we maken wel taal-grapjes, zoals Aju-paraplu, dat vind vooral dochter erg leuk.
Ook noemen we bijvoorbeeld poep gewoon poep in plaats van allerlei moeilijke alternatieven gaan zoeken (hoop, kaka, bah "heb jij een bah gedaan???" brrrrr)
woensdag 23 januari 2008 om 16:14
[quote]:
Ik vind het eigenlijk ook een beetje een devaluatie voor de "echte" bloedverwante ooms en tantes als je iedereen te pas en te onpas oom of tante gaat noemen.
Ja, dat gevoel had ik dus wel een beetje, ik ben maar liefst 1 keer tante, en er zal er misschien nog ooit een keertje 1 of 2 bijkomen, en daar zal het wel bij blijven. Best een belangrijke titel dus
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Ik vind het eigenlijk ook een beetje een devaluatie voor de "echte" bloedverwante ooms en tantes als je iedereen te pas en te onpas oom of tante gaat noemen.
Ja, dat gevoel had ik dus wel een beetje, ik ben maar liefst 1 keer tante, en er zal er misschien nog ooit een keertje 1 of 2 bijkomen, en daar zal het wel bij blijven. Best een belangrijke titel dus
woensdag 23 januari 2008 om 16:45
Hier hetzelfde als bij yoyo2, terwijl we door de kinderen van m´n zus gewoon bij de voornaam genoemd worden. Tegen onze kinderen hebben we het soms over tante zus en oom zo, soms over zus en zo.
Verder praten we eigenlijk altijd "gewoon" tegen onze kinderen, alhoewel we bij 1 ding een uitzondering maken: als we een sirene horen, dat is en blijft een toetaa. Die hebben we overgenomen van zoon, alhoewel we wel steeds vaker zeggen op zijn toetaa "ja, een sirene/brandweerauto/ziekenauto, goed gehoord".
Verder praten we eigenlijk altijd "gewoon" tegen onze kinderen, alhoewel we bij 1 ding een uitzondering maken: als we een sirene horen, dat is en blijft een toetaa. Die hebben we overgenomen van zoon, alhoewel we wel steeds vaker zeggen op zijn toetaa "ja, een sirene/brandweerauto/ziekenauto, goed gehoord".
woensdag 23 januari 2008 om 16:47
woensdag 23 januari 2008 om 20:04
Bij mij in de buurt waren alle buren ook "oom en tante". Zelfs op mijn 30ste sprak ik de moeder van mijn vroegere buurmeisje nog aan met "tante". Ik vind er niets mis mee. "Mama van xxxxx" vind ik veel stommer klinken, ze mogen me rustig bij de voornaam noemen.
Mijn zoon mag mensen bij hun voornaam noemen als ze zich zo voorstellen, vreemden zijn "meneer of mevrouw" en als een kennis of collega zich aan hem voorstelt als "tante Truus" dan wordt ze gewoon tante Truus genoemd. Hallo, een kind van vier hoeft een "dame" van 56 niet met de voornaam aan te spreken, dat vind ik eerlijk gezegd geen stijl.
Mijn zoon mag mensen bij hun voornaam noemen als ze zich zo voorstellen, vreemden zijn "meneer of mevrouw" en als een kennis of collega zich aan hem voorstelt als "tante Truus" dan wordt ze gewoon tante Truus genoemd. Hallo, een kind van vier hoeft een "dame" van 56 niet met de voornaam aan te spreken, dat vind ik eerlijk gezegd geen stijl.
woensdag 23 januari 2008 om 20:12
Ik betrap me er ook wel eens op dat ik in babaytaal ga praten (bijv heb je een stinkie gedaan? 
) maar ik zeg dat dan niet te vaak, omdat ik dat graag wel binnen onze 4 muren houd 
.
Soms zegt ze woorden zo lief verkeerd dat ik het weleens zelf ook zo verkeerd zeg. Maar niet te vaak want dan denkt ze nog dat het goed is ook.
Ik vind die versprekingen heeeerlijk!!
) maar ik zeg dat dan niet te vaak, omdat ik dat graag wel binnen onze 4 muren houd . Soms zegt ze woorden zo lief verkeerd dat ik het weleens zelf ook zo verkeerd zeg. Maar niet te vaak want dan denkt ze nog dat het goed is ook.
Ik vind die versprekingen heeeerlijk!!
