
"Wil je geen kinderen?"
donderdag 10 april 2025 om 20:17
Hi! Ik ben eigenlijk eens benieuwd of hier forummers zijn die geen kinderwens hebben. Zelf ben ik (27, vrouw) al vanaf jongs af aan vrij zeker dat ik geen kinderen wil. In een maatschappij waar moederschap de norm is, is het soms best pittig om dat uit te spreken omdat je veel weerstand ervaart. Mijn ervaring is dat ik dan heel stellig moet zijn dat ik geen moeder wil worden, omdat anders wordt gezegd dat het nog wel komt als ik ouder word, ik de juiste partner nog moet tegenkomen, etc. etc.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Every step forward begins with the decision to not stand still
vrijdag 11 april 2025 om 10:10
Wat ik vervelend aan de vragen vind is dat de antwoorden diepgaand en persoonlijk zijn, en die gesprekken heb ik heus, maar niet met jan en alleman. Ik ga niet zomaar heel persoonlijke informatie delen met iemand die ik oppervlakkig of helemaal niet ken. Daarom vind ik die vragen zo raar, want men verwacht dat blijkbaar wel van je.
vrijdag 11 april 2025 om 10:16
Ik heb bijvoorbeeld ook wel eens de vraag gekregen 'of kun je geen kinderen krijgen?'.
Dan zeg ik, geen idee, nooit geprobeerd. Maar wat als dat nou waar was, dat is voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen toch een verschrikkelijke vraag? En wie zegt dat ze behoefte hebben om zulke pijnlijke informatie te delen met een vage kennis? Ik vind dat echt heel onbeschoft.
Dan zeg ik, geen idee, nooit geprobeerd. Maar wat als dat nou waar was, dat is voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen toch een verschrikkelijke vraag? En wie zegt dat ze behoefte hebben om zulke pijnlijke informatie te delen met een vage kennis? Ik vind dat echt heel onbeschoft.
vrijdag 11 april 2025 om 10:21
Ja!!!! En ook altijd onder het eten ...
Maar on topic, je doet het sowieso nooit goed voor iedereen: geen kinderen, één kind (zielig!!!), je werk te veel (misschien nog wel zieliger), je werkt te weinig (maatschappelijk onverantwoord en lui), je bent te oud, je bent te jong, je partner is te oud (of te jong), je doet het zonder partner, je doet het met een partner van hetzelfde geslacht, je leefsituatie is niet doorsnee genoeg ... Mensen oordelen altijd wel als iets afwijkt van het plaatje dat zij in hun hoofd hebben.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
vrijdag 11 april 2025 om 10:24
Onzin. Ik durf de stelling wel aan dat er tegenwoordig meer mensen bewust na denken over of we wel/geen kinderen willen dan 30 jaar geleden. En dat er 30 jaar of langer geleden veel meer kinderen zijn geboren omdat dat 'hoort'.poldervrouw schreef: ↑10-04-2025 23:17O dat zal. Maar nu is die social media een soort van leidraad ofzo ? Erger mij daar wild aan.
vrijdag 11 april 2025 om 10:26
Maar die vraag triggert toch vooral omdat je het eigen gevoel van onzekerheid en afwijken raakt? Ik denk dat als je je minder onzeker hierover zou voelen, dat je die vraag veel makkelijker van je af laat glijden. Sterker nog, dat je dan misschien die vraag helemaal niet zo vaak meer krijgt. Mensen vragen nu eenmaal dingen, soms uit nieuwsgierigheid, soms als onhandige poging een gesprek te beginnen, soms uit totaal onbegrip. Als je gewoon steady staat, doet dat er verder allemaal niet zoveel toe, toch? Ik heb trouwens vaker de vraag gekregen waarom ik geen vlees eet, dan of ik kinderen wil. Dat laatste is me in bijna 40 jaar denk ik echt maar 2 keer gevraagd, ook in de periode dat ik er helemaal ok mee was geen kinderen te hebben. Laat staan dat er een vervolgvraag kwam die opriepen tot uitleg.
vrijdag 11 april 2025 om 10:27
Dit is ook b*llshit trouwens. Mijn partner (m35) werkt in het basisonderwijs en hij krijgt heel vaak opmerkingen in de trant van 'dat komt nog wel'. Of 'op jouw leeftijd wilde ik ook geen kinderen' (en als je dan terugrekent blijkt dat ze toen al lang en breed kinderen hadden). Hij reageert dan heel droog iets in de trant van 'Oh nou ik kan ze al niet meer krijgen, ik ben gesteriliseerd.'Sniral schreef: ↑11-04-2025 08:27Nou nee. Geen kinderen willen is iets waar je als vrouw vaak niet heel serieus in genomen wordt. Zeker als je, zoals TO, een jaar of 27 bent. Dan vliegen de ‘dat komt nog wel’s je om de oren, terwijl dat bij een man zonder kinderwens niet gebeurt. Bij bananen of groen zijn reacties niet gekleurd door stereotype verwachtingen van vrouwen.
Terwijl ik dat soort bemoeienis nog nooit ervaren heb
vrijdag 11 april 2025 om 10:28
En nog langer geleden: omdat meneer pastoor kwam vragen waarom er nog geen kinderen waren/waarom kind nr. zoveel er nog niet was.
Mijn moeder heeft meneer pastoor op een gegeven moment eigenhandig de deur gewezen met het verzoek nooit meer terug te komen. Sterke vrouw, die moeder van mij.
There's point in your life, you got to reach and when you do
You know it, and now I'm here.
You know it, and now I'm here.
vrijdag 11 april 2025 om 10:46
Voor mij niet, ik ben er niet onzeker over en ik twijfel niet, ik voel ook geen verdriet of gemis. Maar mijn reden is dat ik mezelf mentaal niet stabiel genoeg vind om kinderen op te voeden. En dat vertel ik echt niet aan een vreemde. Nu heb ik dat één keer toch gedaan op het werk tijdens de gezamenlijke pauze omdat er zo vaak werd gevraagd, en ik was toch al op zoek naar ander werk, dus het zou niet uitmaken als deze persoonlijke informatie invloed zou hebben op mijn carrière in dat bedrijf. Dat werd overigens een hele goede discussie over zelfkennis, en mensen met kinderen vertelden dat ze zelf niet op deze manier over het wèl krijgen van kinderen hadden nagedacht, en dat dat eigenlijk best vreemd was. Ik vond dat ik daar wel naar mocht vragen omdat er ook zulke persoonlijke vragen aan mij werden gesteld. Normaal gesproken zou ik niet vragen waarom iemand wel kinderen wil.meisje85 schreef: ↑11-04-2025 10:26Maar die vraag triggert toch vooral omdat je het eigen gevoel van onzekerheid en afwijken raakt? Ik denk dat als je je minder onzeker hierover zou voelen, dat je die vraag veel makkelijker van je af laat glijden. Sterker nog, dat je dan misschien die vraag helemaal niet zo vaak meer krijgt. Mensen vragen nu eenmaal dingen, soms uit nieuwsgierigheid, soms als onhandige poging een gesprek te beginnen, soms uit totaal onbegrip. Als je gewoon steady staat, doet dat er verder allemaal niet zoveel toe, toch? Ik heb trouwens vaker de vraag gekregen waarom ik geen vlees eet, dan of ik kinderen wil. Dat laatste is me in bijna 40 jaar denk ik echt maar 2 keer gevraagd, ook in de periode dat ik er helemaal ok mee was geen kinderen te hebben. Laat staan dat er een vervolgvraag kwam die opriepen tot uitleg.
vrijdag 11 april 2025 om 10:56
Och mijn moeder vertelde eens dat ze die felicitaties bij zwangerschap niet snapte: Zij kende van vroeger in dat geval "Och meid, is het weer zo ver"
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
vrijdag 11 april 2025 om 11:05
Wat een wonderlijke reactie, terwijl je in de post ervoor aangeeft dat je je als mens niet serieus genomen voelt door de vragen en opmerkingen. Daar is dit toch precies een voorbeeld van?Roxxeanne schreef: ↑10-04-2025 21:20Zeer nuttige toevoeging op het topic, dank daarvoor![]()
weer ontopic: Ik snap wat je zegt Pina, maar omdat het maatschappelijk zo'n groot onderwerp lijkt te zijn in alles (of wellicht dat het mij meer opvalt omdat het een actueel thema in mijn leven is) vind ik het soms toch lastig om nou echt standvastig in mijn eigen mening te blijven staan als er veel tegengeluid van komt.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 11 april 2025 om 11:09
Zeker! Ik las laatst een stuk over de populariteit van schrijver Sally Rooney (van ‘Normal people’ bijvoorbeeld) en zij raakt zoveel millennials met haar boeken omdat de personages allemaal tobben met vraagstukken als: wil ik in deze wereld wel kinderen krijgen? En: hoe gaan we om met het milieu? Enzovoort. Dus het is een hot topic onder Millennials, eigenlijk is het juist vooruitstrevend om geen kinderen te willen.
vrijdag 11 april 2025 om 11:11
Mensen kunnen jou alleen kwetsen met dingen waar jij je onzeker over voelt.
Ik bedoel niet dat je je onzeker voelt over geen kinderen willen.
Maar iets in jou wordt toch geraakt. Je zegt in je OP dat je afwijkt van de norm en ik denk dat die overtuiging maakt dat je je dit zo aantrekt.
1 op de 5 vrouwen krijgt geen kinderen. Dat is meer dan een miljoen vrouwen in Nederland. Hoezo zou jij afwijken?
Mensen zeggen nou eenmaal zeer lompe dingen.
Elke lesbische vrouw heeft de vraag gekregen of ze niet een pik willen proberen.
Alle niet-drinkers krijgen te horen dat ze raar, ongezellig en waarschijnlijk alcoholist zijn.
Elke arbeidsongeschikte heeft te horen gekregen dat ze geen doorzettingsvermogen hebben en dat er heus wel ergens werk is wat ze kunnen doen, de telefoon opnemen ofzo.
De lijst is eindeloos.
Het gaat niet om afwijken van de norm, het gaat erover dat jij dingen anders doet dan degene met wie jij op dat moment praat.
Mensen kunnen zich ontzettend slecht inleven in een ander.
Ik bedoel niet dat je je onzeker voelt over geen kinderen willen.
Maar iets in jou wordt toch geraakt. Je zegt in je OP dat je afwijkt van de norm en ik denk dat die overtuiging maakt dat je je dit zo aantrekt.
1 op de 5 vrouwen krijgt geen kinderen. Dat is meer dan een miljoen vrouwen in Nederland. Hoezo zou jij afwijken?
Mensen zeggen nou eenmaal zeer lompe dingen.
Elke lesbische vrouw heeft de vraag gekregen of ze niet een pik willen proberen.
Alle niet-drinkers krijgen te horen dat ze raar, ongezellig en waarschijnlijk alcoholist zijn.
Elke arbeidsongeschikte heeft te horen gekregen dat ze geen doorzettingsvermogen hebben en dat er heus wel ergens werk is wat ze kunnen doen, de telefoon opnemen ofzo.
De lijst is eindeloos.
Het gaat niet om afwijken van de norm, het gaat erover dat jij dingen anders doet dan degene met wie jij op dat moment praat.
Mensen kunnen zich ontzettend slecht inleven in een ander.
dropdrop wijzigde dit bericht op 11-04-2025 11:18
5.04% gewijzigd
vrijdag 11 april 2025 om 11:16
Ik herken het helemaal niet dat mensen zich ermee gaan bemoeien.
Als twintiger was ik er niet zo van overtuigd. Als mensen dan vroegen of ik kinderen wilde dan zei ik 'nu absoluut niet, misschien later wel, dat zie ik dan wel weer' en werkelijk nóóit iemand gehad die dan ging drammen of mijn toekomstige wensen ging voorspellen. Misschien heb ik daar geluk mee gehad.
Als dertiger bedacht ik dat ik vooral geen kleine kinderen wilde. Vooral het idee van baby's weerhield me ervan, maar ik wilde wel grote kinderen. In de wetenschap dat ze maar even klein zijn ben ik uiteindelijk wel voor kinderen gegaan.
Toen bleek het cliché wel waar dat je eigen baby veel leuker is dan die van een ander. Omdat je de ontwikkeling van zo dichtbij meemaakt. Maar ik vind het alsnog wel veel leuker sinds ze uit de luiers zijn en kunnen praten en zo. Ik snap ook niets van moeders die heel verdrietig zijn als de baby-/peutertijd van de jongste achter de rug is. En ik had het ook wel echt nodig om te kunnen werken naast het kleine wereldje dat je hebt met een klein kind.
Als twintiger was ik er niet zo van overtuigd. Als mensen dan vroegen of ik kinderen wilde dan zei ik 'nu absoluut niet, misschien later wel, dat zie ik dan wel weer' en werkelijk nóóit iemand gehad die dan ging drammen of mijn toekomstige wensen ging voorspellen. Misschien heb ik daar geluk mee gehad.
Als dertiger bedacht ik dat ik vooral geen kleine kinderen wilde. Vooral het idee van baby's weerhield me ervan, maar ik wilde wel grote kinderen. In de wetenschap dat ze maar even klein zijn ben ik uiteindelijk wel voor kinderen gegaan.
Toen bleek het cliché wel waar dat je eigen baby veel leuker is dan die van een ander. Omdat je de ontwikkeling van zo dichtbij meemaakt. Maar ik vind het alsnog wel veel leuker sinds ze uit de luiers zijn en kunnen praten en zo. Ik snap ook niets van moeders die heel verdrietig zijn als de baby-/peutertijd van de jongste achter de rug is. En ik had het ook wel echt nodig om te kunnen werken naast het kleine wereldje dat je hebt met een klein kind.
vrijdag 11 april 2025 om 11:18
Met goede vrienden doe ik het allebei wel, praten over waarom wel of niet. En anoniem op een forum ook. Maar juist met mensen die je wel kent maar niet heel goed, past het soms gewoon niet.Pianissimo schreef: ↑11-04-2025 10:46Voor mij niet, ik ben er niet onzeker over en ik twijfel niet, ik voel ook geen verdriet of gemis. Maar mijn reden is dat ik mezelf mentaal niet stabiel genoeg vind om kinderen op te voeden. En dat vertel ik echt niet aan een vreemde. Nu heb ik dat één keer toch gedaan op het werk tijdens de gezamenlijke pauze omdat er zo vaak werd gevraagd, en ik was toch al op zoek naar ander werk, dus het zou niet uitmaken als deze persoonlijke informatie invloed zou hebben op mijn carrière in dat bedrijf. Dat werd overigens een hele goede discussie over zelfkennis, en mensen met kinderen vertelden dat ze zelf niet op deze manier over het wèl krijgen van kinderen hadden nagedacht, en dat dat eigenlijk best vreemd was. Ik vond dat ik daar wel naar mocht vragen omdat er ook zulke persoonlijke vragen aan mij werden gesteld. Normaal gesproken zou ik niet vragen waarom iemand wel kinderen wil.
vrijdag 11 april 2025 om 11:22
Dat kan ik me goed voorstellen. Ik vind de podcast van Chantal Saba mooi, mooie gesprekken en inspirerende inzichten, ook voor Chantal zelf.Trixie schreef: ↑10-04-2025 23:12Denk wel dat het nu een stuk makkelijker is om geen kinderwens te hebben en te moeten uitleggen. Het internet staat vol met inzichten en mooie reacties op vragen. Ik moest daar 30 jaar geleden helemaal in mijn eentje zelf woorden voor vinden. Ik kende niemand met hetzelfde gevoel.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 11 april 2025 om 11:27
Heel soms lees of kijk ik op socials naar posts over dit onderwerp. En dan vind ik het mooi hoe rijk dit thema is geworden. Dat het niet meer gaat over liever willen reizen, maar over het moederschap en dat alles wat daarmee te maken heeft (door de maatschappij), meespeelt bij de keuze om kindvrij te blijven.canis-felis schreef: ↑11-04-2025 11:22Dat kan ik me goed voorstellen. Ik vind de podcast van Chantal Saba mooi, mooie gesprekken en inspirerende inzichten, ook voor Chantal zelf.
Toen ik 25 jaar geleden zei dat ik wel vader wilde worden maar geen moeder, werd ik keihard uitgelachen, hoe kon ik nou zoiets absurds verzinnen. Nu snappen veel meer mensen (vrouwen) waar dat gevoel vandaan komt en wat dat betekent. Dat vind ik mooi. Dat is vooruitgang. Ook al zijn we er nog niet.
vrijdag 11 april 2025 om 11:41
Maar TO opent het topic over vrouwen die (bewust) geen kinderen hebben. Dan vind ik het onderwerp bij herhaling breder willen trekken wel degelijk richting off-topic gaan. Waarom ook daarop blijven hameren? Je kunt hier lezen dat verschillende forummers zonder kinderen verschillende ervaringen hebben.Solomio schreef: ↑11-04-2025 09:26Hoezo offtopic?
Dit onderwerp kun je veel breder trekken.
Mensen die geen kinderen willen hebben niet als enige te maken met vragen en commentaar.
Sterker nog: ik wil geen partner en heb daar weleens commentaar op gekregen van vrouwen die geen kinderen wilden.
Blijkbaar is het voor veel mensen moeilijk om een beetje overstijgend te denken.
Ik zelf heb zelden ongepaste opmerkingen of vragen gekregen,maar worstel - meer dan gedacht - met de "bubbel" waar ik in woon waar voor mijn gevoel nogal een moedercultus heerst. De gevoelens die dat bij mij oproept zeggen vermoedelijk meer over mij dan over die moeders. Ik probeer ook wel te reflecteren op waar dat vandaan komt. Tegelijkertijd weet ik dat er meer vrouwen zijn met een vergelijkbare worsteling. Dan is dit forum toch plek bij uitstek om daarover uit te kunnen wisselen (ik krijg bij je reacties het gevoel dat je het topic an sich "afkeurt")? En zoals gezegd komen er al verschillende ervaringen en perspectieven naar voren vanuit vrouwen zonder kinderen. Laat het dan zijn, als dat mensen helpt.
In het langer lopende topic voelt lang niet iedereen zich thuis vanwege het regelmatig terugkerende patroon van zeuren (vind ik) ook dat het toch onbegríj́pelijk is dat mensen kinderen krijgen, gelardeerd met allerhande stereotype voorbeelden. Misschien kan dit topic zich anders ontwikkelen.
canis-felis wijzigde dit bericht op 11-04-2025 11:41
Reden: Witregels
Reden: Witregels
0.17% gewijzigd
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 11 april 2025 om 11:46
Oh, dat vind ik ook zo fijn in die podcast. Mensen die zeggen: nee,ik hoef me niet extra nuttig te maken in de maatschappij. En: ik heb niks met verre reizen en ben niet ambitieus.Trixie schreef: ↑11-04-2025 11:27Heel soms lees of kijk ik op socials naar posts over dit onderwerp. En dan vind ik het mooi hoe rijk dit thema is geworden. Dat het niet meer gaat over liever willen reizen, maar over het moederschap en dat alles wat daarmee te maken heeft (door de maatschappij), meespeelt bij de keuze om kindvrij te blijven.
Toen ik 25 jaar geleden zei dat ik wel vader wilde worden maar geen moeder, werd ik keihard uitgelachen, hoe kon ik nou zoiets absurds verzinnen. Nu snappen veel meer mensen (vrouwen) waar dat gevoel vandaan komt en wat dat betekent. Dat vind ik mooi. Dat is vooruitgang. Ook al zijn we er nog niet.
Allemaal irrationeel, maar ik vind het fijn om dat geluid te horen. Tamelijk menselijk ook, lijkt me. Heb ik ook met andere onderwerpen die me persoonlijk raken. Dat het me echt goed doet om af en toe iemand te horen die er net zo in staat. Ik weet heus wel dat die mensen er zijn, maar niet echt in mijn directe omgeving. Wat dat betreft is internet echt een uitkomst.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 11 april 2025 om 11:58
Ik, 36, heb tijdens het opgroeien altijd kinderen wel in mijn toekomstbeeld gehad, maar ik wist ook niet anders. In de afgelopen 10-15 jaar zijn die kinderen eigenlijk onopgemerkt uit mijn toekomstbeeld verdwenen. Nu is het voor mijzelf geen vraagstuk of issue, er is simpelweg geen enkele vorm van wens of behoefte.
Eerder kreeg ik echt nog wel minder fijne reacties. De laatste jaren merk ik daar wel verandering in. Ik hoor nu veel vaker 'in snap het'. Misschien is het inmiddels ook mijn leeftijd dat ik niet meer hoor 'wacht maar, dat komt nog wel'.
Die minder fijne reacties waren/zijn meestal niet mensen uit mijn 'inner circle'. Daar is het eigenlijk niet eens een onderwerp. Heb ook nooit ervaren dat ik niet meer in hun leven pas. Meestal spreken we zonder kinderen af, en soms doen we bewust iets met de kinderen erbij, maar ook op mijn initiatief.
Eerder kreeg ik echt nog wel minder fijne reacties. De laatste jaren merk ik daar wel verandering in. Ik hoor nu veel vaker 'in snap het'. Misschien is het inmiddels ook mijn leeftijd dat ik niet meer hoor 'wacht maar, dat komt nog wel'.
Die minder fijne reacties waren/zijn meestal niet mensen uit mijn 'inner circle'. Daar is het eigenlijk niet eens een onderwerp. Heb ook nooit ervaren dat ik niet meer in hun leven pas. Meestal spreken we zonder kinderen af, en soms doen we bewust iets met de kinderen erbij, maar ook op mijn initiatief.
vrijdag 11 april 2025 om 12:06
Oh ja, helemaal eens! Ik ben ook geen carrièretijger puur omdat ik geen kinderen heb. Ik leef gewoon een leven als ieder ander, maar zonder kinderen.canis-felis schreef: ↑11-04-2025 11:46Oh, dat vind ik ook zo fijn in die podcast. Mensen die zeggen: nee,ik hoef me niet extra nuttig te maken in de maatschappij. En: ik heb niks met verre reizen en ben niet ambitieus.
Allemaal irrationeel, maar ik vind het fijn om dat geluid te horen. Tamelijk menselijk ook, lijkt me. Heb ik ook met andere onderwerpen die me persoonlijk raken. Dat het me echt goed doet om af en toe iemand te horen die er net zo in staat. Ik weet heus wel dat die mensen er zijn, maar niet echt in mijn directe omgeving. Wat dat betreft is internet echt een uitkomst.
vrijdag 11 april 2025 om 12:16
Ja precies! Tot voor kort moest je met een verdomd goed alternatief komen om geaccepteerd te krijgen dat je geen kinderen hebt. Ik heb dat niet. Ik er gewoon geen zin in. Punt.canis-felis schreef: ↑11-04-2025 11:46Oh, dat vind ik ook zo fijn in die podcast. Mensen die zeggen: nee,ik hoef me niet extra nuttig te maken in de maatschappij. En: ik heb niks met verre reizen en ben niet ambitieus.
Ik denk dat het goed is dat jonge vrouwen weten dat het prima is om er gewoon geen in te hebben. Dat ook als je geen groots alternatief hebt of tegenprestatie levert, je gewoon kan kiezen voor een leven zonder kinderen.
trixie wijzigde dit bericht op 11-04-2025 12:19
2.07% gewijzigd
vrijdag 11 april 2025 om 12:17
Ik heb hetzelfde geluk. En mijn theorie is inderdaad dat ik een weinig bemoeizuchtige omgeving heb op verschillende terreinen (dus incl. werk), want ik merk het als vegetariër ook relatief weinig. Terwijl ik ook genoeg vegetariërs ken met hele andere ervaringen terwijl ze zich hetzelfde opstellen als ik. Maar een deel van je omgeving kies je niet zoals je dat met vrienden wel doet, dus ik snap ook goed dat dat best kan verschillen.
Zoals aangegeven ervaart mijn partner (m) die bemoeienis wel en dat is vrijwel altijd op zijn werk, want hij geeft les aan kinderen. Daardoor nemen mensen aan dat hij vast wel kinderen wil. Terwijl dat net zo krom is om te verwachten dat iedereen die kinderen heeft waarschijnlijk ook wel les zou willen geven aan kinderen.
vrijdag 11 april 2025 om 12:18
vrijdag 11 april 2025 om 12:22
Hoe bedoel je dat? Worstel je met je eigen gevoelens over die moedercultus, of met hoe je bubbel reageert op jou? Het eerste, denk ik?canis-felis schreef: ↑11-04-2025 11:41Maar TO opent het topic over vrouwen die (bewust) geen kinderen hebben. Dan vind ik het onderwerp bij herhaling breder willen trekken wel degelijk richting off-topic gaan. Waarom ook daarop blijven hameren? Je kunt hier lezen dat verschillende forummers zonder kinderen verschillende ervaringen hebben.
Ik zelf heb zelden ongepaste opmerkingen of vragen gekregen,maar worstel - meer dan gedacht - met de "bubbel" waar ik in woon waar voor mijn gevoel nogal een moedercultus heerst. De gevoelens die dat bij mij oproept zeggen vermoedelijk meer over mij dan over die moeders. Ik probeer ook wel te reflecteren op waar dat vandaan komt. Tegelijkertijd weet ik dat er meer vrouwen zijn met een vergelijkbare worsteling. Dan is dit forum toch plek bij uitstek om daarover uit te kunnen wisselen (ik krijg bij je reacties het gevoel dat je het topic an sich "afkeurt")? En zoals gezegd komen er al verschillende ervaringen en perspectieven naar voren vanuit vrouwen zonder kinderen. Laat het dan zijn, als dat mensen helpt.
In het langer lopende topic voelt lang niet iedereen zich thuis vanwege het regelmatig terugkerende patroon van zeuren (vind ik) ook dat het toch onbegríj́pelijk is dat mensen kinderen krijgen, gelardeerd met allerhande stereotype voorbeelden. Misschien kan dit topic zich anders ontwikkelen.
vrijdag 11 april 2025 om 12:28
Zo mee eens! Voor mij ook de reden dat ik daar niet mee wil schrijven.canis-felis schreef: ↑11-04-2025 11:41Maar TO opent het topic over vrouwen die (bewust) geen kinderen hebben. Dan vind ik het onderwerp bij herhaling breder willen trekken wel degelijk richting off-topic gaan. Waarom ook daarop blijven hameren? Je kunt hier lezen dat verschillende forummers zonder kinderen verschillende ervaringen hebben.
Ik zelf heb zelden ongepaste opmerkingen of vragen gekregen,maar worstel - meer dan gedacht - met de "bubbel" waar ik in woon waar voor mijn gevoel nogal een moedercultus heerst. De gevoelens die dat bij mij oproept zeggen vermoedelijk meer over mij dan over die moeders. Ik probeer ook wel te reflecteren op waar dat vandaan komt. Tegelijkertijd weet ik dat er meer vrouwen zijn met een vergelijkbare worsteling. Dan is dit forum toch plek bij uitstek om daarover uit te kunnen wisselen (ik krijg bij je reacties het gevoel dat je het topic an sich "afkeurt")? En zoals gezegd komen er al verschillende ervaringen en perspectieven naar voren vanuit vrouwen zonder kinderen. Laat het dan zijn, als dat mensen helpt.
In het langer lopende topic voelt lang niet iedereen zich thuis vanwege het regelmatig terugkerende patroon van zeuren (vind ik) ook dat het toch onbegríj́pelijk is dat mensen kinderen krijgen, gelardeerd met allerhande stereotype voorbeelden. Misschien kan dit topic zich anders ontwikkelen.
There's point in your life, you got to reach and when you do
You know it, and now I'm here.
You know it, and now I'm here.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in