Kinderen
alle pijlers
Reünie der kindvrijen!
zaterdag 19 juni 2021 om 19:26
Over moekes, totaalrupturen (die aan ons voorbij gingen) eindeloos veel vrije tijd, het gebrek aan zingeving in ons leven en niet weten hoe het voelt om echt lief te hebben.
Vanaf 2010 schreven wij hier over ons leven, met zo nu en dan een inval van de moederpolitie.
Er is nu een deel 27, met nieuwe kindvrijen, maar wie o wie schreef ook mee in deel 1 t/m?
En zijn we allemaal nog kindvrij? Of hebben jullie inmiddels wel de juiste man gevonden om mee te klussen voor die beeb?
Komt er maar in!
Vanaf 2010 schreven wij hier over ons leven, met zo nu en dan een inval van de moederpolitie.
Er is nu een deel 27, met nieuwe kindvrijen, maar wie o wie schreef ook mee in deel 1 t/m?
En zijn we allemaal nog kindvrij? Of hebben jullie inmiddels wel de juiste man gevonden om mee te klussen voor die beeb?
Komt er maar in!
zondag 20 juni 2021 om 07:50
Dit, alleen dat bevallen lijkt mij al de hel op aarde... (ook een keizersnede, zus heeft er 2 gehad en 3e is onderweg en wordt ook weer een keizersnede)tialtngo schreef: ↑19-06-2021 23:28Ik schreef een aantal jaar geleden actief mee. Nu niet meer zo actief maar nog steeds overtuigd kindvrij. Ik zit nog volop in de koophuis/trouwen/kinderen fase en bij elk exemplaar wat erbij komt zeggen wij alleen maar gelukzalig tegen elkaar: wat fijn dat wij dit niet willen en hoeven, wat een ellende
zondag 20 juni 2021 om 08:06
Ik ontdekte dit topic te laat 
. Ik ben moeder van 1 kind (8 jaar) en dit topic heeft me gesterkt in mijn overtuiging dat een tweede voor mij echt geen goed idee is.
Ik ben 1 van die spijtoptanten: als ik geweten had waar ik aan begonnen was, had ik nooit een kind gekregen.
Na de geboorte liep ik compleet vast in het balanceren van werk, baby, relatie en vooral mezelf zijn. Na 4 jaar paniek aanvallen, huilbuien en overspannenheid zat kind op school en kon ik in therapie. Drie jaar therapie en de diagnose autisme verder, slik ik nu anti depressiva om de scherpe kantjes eraf te halen. Sinds kind naar de basisschool gaat én een goede taakverdeling met manlief (hij ‘doet’ kind in de vakantie en ik pak regelmatig een kindvrije dag in het weekend) gaat het beter.
Bij twijfel niet doen is dan ook mijn mantra.
En kudos aan mijn man die ziet dat 1 kind beter is dan 2 voor onze gezinsbalans. Hier gelukkig geen drammer met het ideaal beeld van 2 kids en een labradoodle.
. Ik ben moeder van 1 kind (8 jaar) en dit topic heeft me gesterkt in mijn overtuiging dat een tweede voor mij echt geen goed idee is.Ik ben 1 van die spijtoptanten: als ik geweten had waar ik aan begonnen was, had ik nooit een kind gekregen.
Na de geboorte liep ik compleet vast in het balanceren van werk, baby, relatie en vooral mezelf zijn. Na 4 jaar paniek aanvallen, huilbuien en overspannenheid zat kind op school en kon ik in therapie. Drie jaar therapie en de diagnose autisme verder, slik ik nu anti depressiva om de scherpe kantjes eraf te halen. Sinds kind naar de basisschool gaat én een goede taakverdeling met manlief (hij ‘doet’ kind in de vakantie en ik pak regelmatig een kindvrije dag in het weekend) gaat het beter.
Bij twijfel niet doen is dan ook mijn mantra.
En kudos aan mijn man die ziet dat 1 kind beter is dan 2 voor onze gezinsbalans. Hier gelukkig geen drammer met het ideaal beeld van 2 kids en een labradoodle.
zondag 20 juni 2021 om 10:32
Voor zeer bewust kindvrijen praten we inderdaad erg veel over kinderen. Op zich wel hoe vreselijk we deze wezens vinden & hoe blij we zijn ze niet te hebben, maar toch.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 20 juni 2021 om 10:47
Ik schreef ook mee in het begin. Toen moesten we van een groot aantal van de moeder en moeders to be en wensmoeders van de kinderpijler af. En dat vond ik belachelijk en daar werd ik echt boos en verdrietig van. Nu denk ik: hoezo? Waarom wond ik me daar zo over op?!
Op een gegeven moment is het verwatert om mee te schrijven, alles is dan wel een keer gezegd of voorbij gekomen.
Ik heb tot volle tevredenheid nooit kinderen gekregen. Ik ben al die tijd, van begin 20 tot nu 27 jaar later met dezelfde man. Een kwetsende opmerking die ik ooit heb gekregen is dat mijn man niet de juiste is omdat ik wel kinderen zou willen met de juiste man.
Ik ben wel blij dat ik nu op een leeftijd ben dat het ook geen vraag meer is of er misschien stiekem toch wel kinderen zullen komen (lees: of je toch normaal bent
)
Op een gegeven moment is het verwatert om mee te schrijven, alles is dan wel een keer gezegd of voorbij gekomen.
Ik heb tot volle tevredenheid nooit kinderen gekregen. Ik ben al die tijd, van begin 20 tot nu 27 jaar later met dezelfde man. Een kwetsende opmerking die ik ooit heb gekregen is dat mijn man niet de juiste is omdat ik wel kinderen zou willen met de juiste man.
Ik ben wel blij dat ik nu op een leeftijd ben dat het ook geen vraag meer is of er misschien stiekem toch wel kinderen zullen komen (lees: of je toch normaal bent
)
mariejan wijzigde dit bericht op 20-06-2021 10:48
Reden: Stukje vergeten
Reden: Stukje vergeten
2.31% gewijzigd
zondag 20 juni 2021 om 10:49
En toch is hij al die jaren op de kinderpijler blijven staan
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
, we hebben er toen ook hard voor gestreden!
zondag 20 juni 2021 om 11:19
Nee, ik vond het niet Heul Belangrijk. Wel principieel. Waarom wél een vraag over een bepaald dieet wel/niet op lijf en lijn, wel/niet gebruik van pakjes en zakjes op eten, wel/niet een rechtsbijstandverzekering op geld en recht, maar ‘geen kinderen’ zou niet op de kinderpijler mogen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 20 juni 2021 om 12:27
Het was oorspronkelijk ook gewoon een soort parodie/geintopic. Gewoon om lekker te zeiken over al dat kindergezeik.Mariejan schreef: ↑20-06-2021 10:47Ik schreef ook mee in het begin. Toen moesten we van een groot aantal van de moeder en moeders to be en wensmoeders van de kinderpijler af. En dat vond ik belachelijk en daar werd ik echt boos en verdrietig van. Nu denk ik: hoezo? Waarom wond ik me daar zo over op?!
Op een gegeven moment is het verwatert om mee te schrijven, alles is dan wel een keer gezegd of voorbij gekomen.
Ik heb tot volle tevredenheid nooit kinderen gekregen. Ik ben al die tijd, van begin 20 tot nu 27 jaar later met dezelfde man. Een kwetsende opmerking die ik ooit heb gekregen is dat mijn man niet de juiste is omdat ik wel kinderen zou willen met de juiste man.
Ik ben wel blij dat ik nu op een leeftijd ben dat het ook geen vraag meer is of er misschien stiekem toch wel kinderen zullen komen (lees: of je toch normaal bent
Later werd het een kletstopic over vanalles en nog wat, waar ik een paar lieve mensen aan over gehouden heb.
zondag 20 juni 2021 om 12:38
zondag 20 juni 2021 om 16:07
Neem aan dat je mij daarmee bedoelt haha! Ja, ik schrijf nog mee maar weinig in jlhet kindvrij topic. Denk dat ik eens in de 2-3 weken een keer kijk ipv toen bijna elke avond. Ik was je ook ineens op fb kwijt
zondag 20 juni 2021 om 16:43
Zijn er toevallig nog kindvrije belgen aanwezig?
Ik had onlangs een moment dat ik een gezin met een schattig braaf kindje zag en hartpijn voelde omdat ik dit nooit zou kennen en ik me abnormaal voel omdat al de rest hier wel kinderen heeft of wilt. Maar toen kwam ik thuis bij m'n hondje en besefte ik dat die 10x leuker is dan zo'n kleine en 's avonds liep ik in een shoppingcenter en was ik omringd met ouders die hun krijsende kinderen niet getemd kregen en was ik weer blij met m'n keuze xD
Ik had onlangs een moment dat ik een gezin met een schattig braaf kindje zag en hartpijn voelde omdat ik dit nooit zou kennen en ik me abnormaal voel omdat al de rest hier wel kinderen heeft of wilt. Maar toen kwam ik thuis bij m'n hondje en besefte ik dat die 10x leuker is dan zo'n kleine en 's avonds liep ik in een shoppingcenter en was ik omringd met ouders die hun krijsende kinderen niet getemd kregen en was ik weer blij met m'n keuze xD
zondag 20 juni 2021 om 16:51
Ik vind het supergoed en ook fijn van je dat je eerlijk bent over wat het inhoudt om een kind te hebben.MevrouwPanda schreef: ↑20-06-2021 08:06Ik ontdekte dit topic te laat
Ik ben 1 van die spijtoptanten: als ik geweten had waar ik aan begonnen was, had ik nooit een kind gekregen.
Na de geboorte liep ik compleet vast in het balanceren van werk, baby, relatie en vooral mezelf zijn. Na 4 jaar paniek aanvallen, huilbuien en overspannenheid zat kind op school en kon ik in therapie. Drie jaar therapie en de diagnose autisme verder, slik ik nu anti depressiva om de scherpe kantjes eraf te halen. Sinds kind naar de basisschool gaat én een goede taakverdeling met manlief (hij ‘doet’ kind in de vakantie en ik pak regelmatig een kindvrije dag in het weekend) gaat het beter.
Bij twijfel niet doen is dan ook mijn mantra.
En kudos aan mijn man die ziet dat 1 kind beter is dan 2 voor onze gezinsbalans. Hier gelukkig geen drammer met het ideaal beeld van 2 kids en een labradoodle.
Je doet niet alsof het alleen maar leuk is en dat een gezinnetje hebben een sprookje is en dat waardeer ik enorm.
