Kinderen
alle pijlers
Roken en zwanger zijn
dinsdag 17 juni 2008 om 15:59
Hallo,
Ik ben vrijdag as. 11 weken zwanger en tot mijn ontzettend grote spijt en teleurstelling, is vandaag pas de eerste dag die ik volledig rookvrij ga doorbrengen. Ik ga ervan uit dat het me nu echt gaat lukken om niet weer een peuk op te steken en noem mezelf vanaf nu een niet-roker.
Wat ik me echter afvraag, is hoeveel schade het mijn kindje al heeft opgelopen door het roken van de afgelopen weken. Iemand enig idee?
Hoor graag!
Ik ben vrijdag as. 11 weken zwanger en tot mijn ontzettend grote spijt en teleurstelling, is vandaag pas de eerste dag die ik volledig rookvrij ga doorbrengen. Ik ga ervan uit dat het me nu echt gaat lukken om niet weer een peuk op te steken en noem mezelf vanaf nu een niet-roker.
Wat ik me echter afvraag, is hoeveel schade het mijn kindje al heeft opgelopen door het roken van de afgelopen weken. Iemand enig idee?
Hoor graag!
woensdag 18 juni 2008 om 21:16
woensdag 18 juni 2008 om 21:38
Ja, ik ben getest op zwangerschapsdiabetes en dan wordt je doorverwezen naar een gynaecoloog. Daar heb ik een glucose tolerantietest moeten doen en daaruit bleek dat mijn glucosegehalte veel te hoog was. Overigens wil ik daar niet teveel op ingaan vanwege off topic gevaar. Ik wil alleen aangeven dat ik tussen het stoppen met roken en afvallen wel een parallel zie. Als je het echt wilt, dan lukt het. Dat is mijn punt.
woensdag 18 juni 2008 om 22:29
Dat heeft te maken met (gebrek aan) eigenwaarde en zelfbedrog. De eerste doet bij zwangerschap (en borstvoeding dus) niet ter zake. Daar zit 'm bij veel mensen de crux van het wel kunnen stoppen tijdens de zwangerschap: dat doe je niet voor jezelf, maar voor je kind. Terwijl degenen die na hun zwangerschap weer beginnen met roken hun eigen gezondheid blijkbaar niet belangrijk genoeg vinden om voor te stoppen (nou ja, niet opnieuw voor te beginnen dus), is het schrikbeeld dat hun gedrag de gezondheid van hun kind schaadt wel voldoende motivatie.
Het tweede is iets waar je zelf gewoon vrije keuze in hebt. Als jij verkiest te geloven dat de gevolgen wel meevallen of dat ze in jouw geval wel mee zullen vallen of voor mij part dat het toch niet aantoonbaar door jóuw rookgedrag kwam of dat je het met de borstvoeding wel compenseert, dan sluit je moedwillig je ogen voor de feiten. Dat je datvoor jezelf doet, dat mag je zelf weten. Maar dat je dat een kind aandoet die volledig afhankelijk is van de keuzes die jij maakt, dat vind ik verwijtbaar ja.
Een jongen die zichzelf doodspuit is in mijn ogen niet vergelijkbaar met een moeder die het risico neemt op ziektes, afwijkingen en/of overlijden van haar kind door haar eigen gedrag.
woensdag 18 juni 2008 om 22:41
even een hart onder de riem, en rechtstreeks tegen de wetenschap indruisend:
Mijn schoonma heeft alle 42 weken van haar zwangerschap als een ketter gerookt, een pakje per dag. Mijn man kwam als kerngezonde 10-ponder ter wereld en is bovenmatig intelligent.
Zijn broer en zussen waren ook zulke zware kinders en ook 'producten' van een als-een-ketter-rokende moeder.
Ook vertonen ze alle 4 geen overgewicht (ze zijn juist slank) en met het IQ van broer en zussen zit het ook wel goed.
Roken zou ook van invloed zijn op de vruchtbaarheid van het kind, echter broer heeft 2 kids, zus 3 en andere zus 4 en wij zijn in verwachting van de 4e.
Ik ben heel erg anti-roken tijdens de zwangerschap hoor, begrijp me goed, maar het is dus niet zo dat roken altijd een negatieve invloed heeft op het ongeboren kind. Vaak wel, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Ik vind het wel keigoed van je dat je nu gestopt bent, houwen zo! Ook al is het 12 weken te laat, wat je zelf ook weet, toch heb je het gedaan nu! En ik denk en hoop dat de 28 weken dat je nu niet rookt, meer goed doen dan die 12 weken slecht doen. Hoeveel rookte je eigenlijk?
Tijdens de bv trouwens ook niet gaan roken, of nog beter: begin nooit weer!
Mijn schoonma heeft alle 42 weken van haar zwangerschap als een ketter gerookt, een pakje per dag. Mijn man kwam als kerngezonde 10-ponder ter wereld en is bovenmatig intelligent.
Zijn broer en zussen waren ook zulke zware kinders en ook 'producten' van een als-een-ketter-rokende moeder.
Ook vertonen ze alle 4 geen overgewicht (ze zijn juist slank) en met het IQ van broer en zussen zit het ook wel goed.
Roken zou ook van invloed zijn op de vruchtbaarheid van het kind, echter broer heeft 2 kids, zus 3 en andere zus 4 en wij zijn in verwachting van de 4e.
Ik ben heel erg anti-roken tijdens de zwangerschap hoor, begrijp me goed, maar het is dus niet zo dat roken altijd een negatieve invloed heeft op het ongeboren kind. Vaak wel, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Ik vind het wel keigoed van je dat je nu gestopt bent, houwen zo! Ook al is het 12 weken te laat, wat je zelf ook weet, toch heb je het gedaan nu! En ik denk en hoop dat de 28 weken dat je nu niet rookt, meer goed doen dan die 12 weken slecht doen. Hoeveel rookte je eigenlijk?
Tijdens de bv trouwens ook niet gaan roken, of nog beter: begin nooit weer!
Whatever, I do what I want
woensdag 18 juni 2008 om 22:56
Nere, niet direct. Astmatisch gedrag zit in de familie. Allergien ook. Tuurlijk bedenk ik me wel dat mijn roken tijdens de zwangerschap absoluut niet geholpen heeft, maar daar voel ik me niet schuldig over. Ik kan er nu niets meer aan veranderen. Misschien dat Jom later boos op me wordt. Dan zien we dat dan wel weer.
Hij is ook koemelkallergisch. MK is (was) dat ook. Toch heb ik tijdens mijn zwangerschap ernstig toegegeven aan mijn behoefte aan kaas en melk. Stom? Onderzoeken spreken elkaartegen: het ene zegt dat je wel allergeenvrij moet eten tijdens je zwangerschap, de andere zgegt dat je dat absoluut niet moet doen. Punt is wel dat op het moment dat ik het kon voorkomen, die zuivel, ik het gedaan heb. Met als gevolg dat ik nu dus wel meer dan een jaar koemelkvrij (/arm, ik sjoemel nu af en toe) ben. En daar heb ik em waarschijnlijk ook heel veel longengedoe mee bespaard. (en eczeem, en krampjes, en te weinig groei, etc)
Ik doe wat ik kan, en voor mij is dat genoeg.
woensdag 18 juni 2008 om 22:56
[quote]:
[...]
Waarom is dat hypocriet? Moet je als rokende zwangere dan ook maar gelijk geen autostoeltje kopen, omdat je toch russische roulette met je kind speelt? Da's toch onzin?
En over het willen, niet willen, kunnen, etcetera: niet iedereen is hetzelfde. Niet iedereen kan hetzelfde. Daar hoef je mensen niet om af te fakkelen, of om af te schrijven qua intellectuele danwel welke andere capaciteit ook.[/quote]
He, jij bent toch tilalia van de borstvoedingsmaffia? Wat je hier zegt, ik ben het er mee eens in principe (hoewel ik hetniet op vind gaan voor roken tijdens de zwangerschap), maar ik snap nu ineens niet meer zo goed waarom je dan zo weinig begrip toont voor mensen die geen bv kunnen geven. Misschien heb ik de verkeerde voor me hoor, in dat geva excuses, maar ik heb jou dacht ik vaak genoeg horen zeggen dat iedereen bv kan geven. Dit citaat van jou haalt dat onderuit.
En dan zeg ik: iedereen kan stoppen met roken tijdens de zwangerschap.
[...]
Waarom is dat hypocriet? Moet je als rokende zwangere dan ook maar gelijk geen autostoeltje kopen, omdat je toch russische roulette met je kind speelt? Da's toch onzin?
En over het willen, niet willen, kunnen, etcetera: niet iedereen is hetzelfde. Niet iedereen kan hetzelfde. Daar hoef je mensen niet om af te fakkelen, of om af te schrijven qua intellectuele danwel welke andere capaciteit ook.[/quote]
He, jij bent toch tilalia van de borstvoedingsmaffia? Wat je hier zegt, ik ben het er mee eens in principe (hoewel ik hetniet op vind gaan voor roken tijdens de zwangerschap), maar ik snap nu ineens niet meer zo goed waarom je dan zo weinig begrip toont voor mensen die geen bv kunnen geven. Misschien heb ik de verkeerde voor me hoor, in dat geva excuses, maar ik heb jou dacht ik vaak genoeg horen zeggen dat iedereen bv kan geven. Dit citaat van jou haalt dat onderuit.
En dan zeg ik: iedereen kan stoppen met roken tijdens de zwangerschap.
Whatever, I do what I want
woensdag 18 juni 2008 om 23:03
Crini, ik zeg helemaal niet dat iedereen bv kan geven. En geen begrip hebben voor bij wie de bv mislukt? Ga alsjeblieft het bv-vragentopic even lezen (je bent wel even bezig, dat besef ik
), maar dan zie je het tegendeel. Ik heb er moeite mee als iemand vantevoren zegt 'BV, daar begin ik niet aan', maar dat lijkt me iets anders. Ik heb geprobeerd te stoppen tijdens (en bij MK zelfs al voor) de zwangerschap. Het is niet gelukt. Prima, fakkel me maar af, ik weet zelf hoe het zit.
En om even in de bv-sfeer te blijven: op het moment dat bij een bv-topic dezelfde termen worden gebruikt als hier, dan heb je de poppen aan het dansen. En hier is dat allemaal bon ton.
woensdag 18 juni 2008 om 23:24
Je spreekt ook wel even over verschillende risico's, Tila. Ik vind 20 tot 45 % kans op astma en allergie vanwege roken althans van totaal andere orde dan die paar weliswaar significante waarden, maar van dien orde dat het er even bij vermeld moet worden dat het significant is. Oh ja en een hoop vermoedens, die heb je ook, als het gaat om borstvoeding.
De meeste voordelen die genoemd worden bij borstvoeding zijn nog helemaal niet zo onomstotelijk bewezen. Schade door roken is dat wel en niet zo'n beetje ook.
De meeste voordelen die genoemd worden bij borstvoeding zijn nog helemaal niet zo onomstotelijk bewezen. Schade door roken is dat wel en niet zo'n beetje ook.
donderdag 19 juni 2008 om 07:05
Tilalia, alhoewel ik het over het algemeen best wel met je eens ben, verbaas ik me elke keer weer over de redeneringen die bebruikt om je roken tijdens de zwangerschappen te verklaren/verdedigen.
Laten we wel wezen: alhoewel ik erg tegen roken in de zwangerschap ben, heb ik over het rookgedrag van buitenstaanders niets te zeggen en houd ik daar dan ook meestal mijn mond maar over.
Dat laatste (mijn mond houden) lukt me niet als ik mensen rare redenaties zie maken, waarmee ze een poging doen om hun gedrag te verklaren en zelfs recht te praten.
Jouw redenatie (ik heb mijn best gedaan, het is me niet gelukt, het is zal nooit zeker zijn of de problemen die bij mijn kinderen ontstaan rechtstreeks door het roken zijn ontstaan en dus heeft het ook weinig zin om me er schuldig over te voelen) kan ik gewoon niet begrijpen.
Stel, we nemen autorijden als voorbeeld. Er altijd een kans dat mijn kind als gevolg van een aanrijding in de auto gewond raakt. Als ik mijn kind niet vast in de gordels zet, dan is die kans een stuk groter. Echter, ik zal nooit met zekerheid kunnen zeggen of de verwondingen van mijn kind door het niet dragen van de gordel veroorzaakt zijn (immers, ook met gordels is er een kans op letsel). Dus, hoef ik me ook niet schuldig te voelen over het feit dat ik mijn kind zonder gordels in de auto zet en doe ik het de volgende keer weer zo.
Ik snap deze redenatie echt niet.
Laten we wel wezen: alhoewel ik erg tegen roken in de zwangerschap ben, heb ik over het rookgedrag van buitenstaanders niets te zeggen en houd ik daar dan ook meestal mijn mond maar over.
Dat laatste (mijn mond houden) lukt me niet als ik mensen rare redenaties zie maken, waarmee ze een poging doen om hun gedrag te verklaren en zelfs recht te praten.
Jouw redenatie (ik heb mijn best gedaan, het is me niet gelukt, het is zal nooit zeker zijn of de problemen die bij mijn kinderen ontstaan rechtstreeks door het roken zijn ontstaan en dus heeft het ook weinig zin om me er schuldig over te voelen) kan ik gewoon niet begrijpen.
Stel, we nemen autorijden als voorbeeld. Er altijd een kans dat mijn kind als gevolg van een aanrijding in de auto gewond raakt. Als ik mijn kind niet vast in de gordels zet, dan is die kans een stuk groter. Echter, ik zal nooit met zekerheid kunnen zeggen of de verwondingen van mijn kind door het niet dragen van de gordel veroorzaakt zijn (immers, ook met gordels is er een kans op letsel). Dus, hoef ik me ook niet schuldig te voelen over het feit dat ik mijn kind zonder gordels in de auto zet en doe ik het de volgende keer weer zo.
Ik snap deze redenatie echt niet.
donderdag 19 juni 2008 om 08:12
Anky, het gaat mij om wat ik er op dat moment aan kon doen. Stoppen met roken lukte niet. Da's kut. Maar daar kan ik nu niks meer aan doen. Dus daar ga ik me niet schuldig om voelen.
Autostoeltjes kan ik altijd vastmaken. Dus die vergelijking gaat niet op.
Veel rookverslaafden hebben het moeilijk met stoppen, omdat de schade die ze aanrichten niet zichtbaar of voelbaar is. Dat komt pas jaren later, als er schade is. Dat maakt het stoppen zo moeilijk.
Autostoeltjes kan ik altijd vastmaken. Dus die vergelijking gaat niet op.
Veel rookverslaafden hebben het moeilijk met stoppen, omdat de schade die ze aanrichten niet zichtbaar of voelbaar is. Dat komt pas jaren later, als er schade is. Dat maakt het stoppen zo moeilijk.
donderdag 19 juni 2008 om 08:25
Ik zal de laatste zijn die zal beweren dat stoppen een makkie is of iets wat je zomaar even doet. Daar gaat het me ook niet om (ik heb zelf nooit gerookt, dus ik kan er ook met geen mogelijkheid over oordelen).
Waar ik moeite mee heb is de manier waarop je het voor jezelf goedlult. Je kan discussiëren of je je als mens schuldig moet voelen over gedane zaken, maar feit is natuurlijk wel dat een schuldgevoel je misschien wel had kunnen helpen bij een stop-poging bij je tweede zwangerschap.
Autostoeltjes kun je vastmaken, maar mijn vergelijking kun je ook maken met alcohol en rijden. Iedereen die in een auto stapt kan een aanrijding veroorzaken. Met 5 glazen wijn op is die kans aantoonbaar groter. Toch zal je nooit kunnen bewijzen dat een aanrijding enkel en alleen door de alcohol veroorzaakt kan zijn (misschien zat iemand wel even met zijn gedachten bij de ruzie met zijn/haar partner). Dus waarom zou een alcoholist zich dan schuldig voelen (immers, de drank laten staan kan hij niet) en nooit zal onomstotelijk vast komen te staan dat het ongeluk door de alcohol is ontstaan (al is de kans groot).
Toch zal politie/justitie in dit geval ingrijpen. Gewoon omdat niets 100% zeker is in onze wereld en we dus met kansen en percentages (moeten) werken.
Waar ik moeite mee heb is de manier waarop je het voor jezelf goedlult. Je kan discussiëren of je je als mens schuldig moet voelen over gedane zaken, maar feit is natuurlijk wel dat een schuldgevoel je misschien wel had kunnen helpen bij een stop-poging bij je tweede zwangerschap.
Autostoeltjes kun je vastmaken, maar mijn vergelijking kun je ook maken met alcohol en rijden. Iedereen die in een auto stapt kan een aanrijding veroorzaken. Met 5 glazen wijn op is die kans aantoonbaar groter. Toch zal je nooit kunnen bewijzen dat een aanrijding enkel en alleen door de alcohol veroorzaakt kan zijn (misschien zat iemand wel even met zijn gedachten bij de ruzie met zijn/haar partner). Dus waarom zou een alcoholist zich dan schuldig voelen (immers, de drank laten staan kan hij niet) en nooit zal onomstotelijk vast komen te staan dat het ongeluk door de alcohol is ontstaan (al is de kans groot).
Toch zal politie/justitie in dit geval ingrijpen. Gewoon omdat niets 100% zeker is in onze wereld en we dus met kansen en percentages (moeten) werken.
donderdag 19 juni 2008 om 08:39
Juist als astma en allergieen in de familie zitten, weet je dat jouw kindje bij die kwetsbare kindjes hoort. Dus bij diegene bij wie roken wel kwalen veroorzaakt; juist die kinderen bepalen dat het risico over de groep groter wordt. En dat is dan dus extra reden om niet te roken, en niet een reden om het gevaar van roken dan maar af te zwakken.
Mensen die niet stoppen met roken tijdens de zwangerschap, die willen gewoon niet stoppen. Want natuurlijk is het moeilijk, maar je maakt bij elke sigaret de keuze om hem op te steken en je kunt dus ook bij elke sigaret ervoor kiezen om dat niet te doen. En ik erger me net als Anky eraan als mensen dan achteraf de gevaren ervan afzwakken en net doen of de te verachten gezondheidsproblemen die bij hun kinderen zijn ontstaan weinig te maken hebben met hun eigen gedrag.
Mensen die niet stoppen met roken tijdens de zwangerschap, die willen gewoon niet stoppen. Want natuurlijk is het moeilijk, maar je maakt bij elke sigaret de keuze om hem op te steken en je kunt dus ook bij elke sigaret ervoor kiezen om dat niet te doen. En ik erger me net als Anky eraan als mensen dan achteraf de gevaren ervan afzwakken en net doen of de te verachten gezondheidsproblemen die bij hun kinderen zijn ontstaan weinig te maken hebben met hun eigen gedrag.
donderdag 19 juni 2008 om 08:51
Zo hylarisch hoe mensen die, als ze hun gelijk niet kunnen halen, maar gewoon klaar zijn met de discussie. Vermakelijk.
Ik zeg: lekker blijven doorroken! Het zou me werkelijk jeuken!
Ik ga er voor mijn eigen gemak voor van uit dat men zelf de risico's wel kan dromen. Dus steek er vooral nog eentje op! En achteraf komen die allergieen en die astma, en dat ziekelijke en kwakkelige natuurlijk niet van jouw eigen rookgedrag, maar dan zit het ineens in de familie enzo. Wat je wil
Zulke discussies lezen altijd als 1 grote soap.
Het welles-nietes is om je te bescheuren.
Kom op, doen we nou alleen maar zo dom, of zijn we ook echt zo dom.
TO: hardstikke knap dat je gestopt bent. En ik draai het liever om. Stoppen met roken heeft áltijd zin! Beter wat later, dan helemaal niet! Hou vol hé! Ik ben trots op je!!
En roken en borstvoeden. Ohohoh.
Ik had ook zo'n biologisch pedagogisch dynamisch verantwoorde vriendin. Fanatiek joh! Borstvoeding! Natuurlijk!
En maar door stomen. Zelfs met de baby aan de tiet.
Men o men!
Ik zeg: lekker blijven doorroken! Het zou me werkelijk jeuken!
Ik ga er voor mijn eigen gemak voor van uit dat men zelf de risico's wel kan dromen. Dus steek er vooral nog eentje op! En achteraf komen die allergieen en die astma, en dat ziekelijke en kwakkelige natuurlijk niet van jouw eigen rookgedrag, maar dan zit het ineens in de familie enzo. Wat je wil
Zulke discussies lezen altijd als 1 grote soap.
Het welles-nietes is om je te bescheuren.
Kom op, doen we nou alleen maar zo dom, of zijn we ook echt zo dom.
TO: hardstikke knap dat je gestopt bent. En ik draai het liever om. Stoppen met roken heeft áltijd zin! Beter wat later, dan helemaal niet! Hou vol hé! Ik ben trots op je!!
En roken en borstvoeden. Ohohoh.
Ik had ook zo'n biologisch pedagogisch dynamisch verantwoorde vriendin. Fanatiek joh! Borstvoeding! Natuurlijk!
En maar door stomen. Zelfs met de baby aan de tiet.
Men o men!
donderdag 19 juni 2008 om 09:09
Toch zou ik me wel schuldig voelen. Het zou mijn leven niet beheersen hoor, maar rot zou ik het wel vinden. Net als dat ik me schuldig voelde toen ik hoorde dat TV kijken de kans op concentratieproblemen/ADHD schijnt te verhogen. Ik heb het onderzoek nog niet opgezocht om te kijken of het betrouwbaar is, maar toen het een paar weken geleden in het nieuws was, schrok ik wel. Ik heb de strijd om TV kijken van mijn man verloren en nu kijken de kinderen dus veel meer dan ik zou willen. Mootje heeft inmiddels een officiele diagnose AD(H)D en als zijn problemen verergerd zouden kunnen zijn door kijkgedrag in de peutertijd, dan voel ik me daar zeker schuldig over. Of dat nou objectief vast te stellen is of niet.
donderdag 19 juni 2008 om 09:21
donderdag 19 juni 2008 om 09:48
ik snap het echt werkelijk niet, dat je met de wetenschap dat astma in de familie voorkomt en het feit dat je nu met een klein kind te maken hebt dat nogal problemen heeft met zijn longen, dat je je niet schuldig voelt. Vergelijkbaar (maar niet helemaal hoor) als ik drink en ik veroorzaak een ongeluk voel ik me daar ook de rest van mijn leven schuldig over, dan denk ik ook niet, tja is gebeurd, kon toen niet anders, waarom me schuldig voelen?.
donderdag 19 juni 2008 om 09:52
Arwen, drinken en een ongeluk veroorzaken lijkt me geen goede vergelijking. Als je per se wilt drinken, kun je altijd alternatief vervoer regelen als je naar huis wilt.
Misschien is het wel dat ik over het algemeen weinig last heb van schuldgevoel. (Dat is iets anders dan het ontbreken van een geweten, voordat jullie me als psychopaat gaan bestempelen ) ) Ik vind het een nutteloze emotie. Kost bergen energie en je verandert er helemaal niets mee.
Misschien is het wel dat ik over het algemeen weinig last heb van schuldgevoel. (Dat is iets anders dan het ontbreken van een geweten, voordat jullie me als psychopaat gaan bestempelen
) ) Ik vind het een nutteloze emotie. Kost bergen energie en je verandert er helemaal niets mee.
donderdag 19 juni 2008 om 09:52
Serieuze vraag: denk je dat de kans groter was geweest dat je bij je tweede zwangerschap wel was gestopt, als je je na de eerste schuldig had gevoeld?
Ik zou me trouwens hoe dan ook wel schuldig voelen als mijn kind klachten had die mogelijk met mijn gedrag te maken hadden, ook als ik er niks meer aan kon doen: er was een moment waarop ik dat wel kon.
(Ik was een beetje uitgekeken op dat witte vlakje. Tegen de tijd dat ik zo gewend ben aan dit oogverblindende roze dat ik het niet meer zie, komt 'ie misschien weer terug.)
donderdag 19 juni 2008 om 09:58
ik schat je niet in hoor als psychopaat, ik heb je wel iets hoger zitten dan dat 
maar ik snap je manier van denken in deze gewoon niet. En je manier van redeneren ook niet, met bv ben je altijd zo goed met kansen, statistieken, feiten, etc etc, en hier moffel je diezelfde kansen en statistieken onder de tafel onder het mom, ach het kwam toch al voor in de familie, ja, juist daarom!
maar ik snap je manier van denken in deze gewoon niet. En je manier van redeneren ook niet, met bv ben je altijd zo goed met kansen, statistieken, feiten, etc etc, en hier moffel je diezelfde kansen en statistieken onder de tafel onder het mom, ach het kwam toch al voor in de familie, ja, juist daarom!
