s'Avonds alleen thuis met de kids ;-S

21-02-2008 22:00 38 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo collega mama's (of papa's)



Ik ben even op zoek naar ervaringsdeskundigen met goede tips voor de volgende situatie:



Ik werk vier dagen en kom dan tussen half zes en zes uur thuis met mijn dochtertjes van drie en 8 maanden. Het is dan zaak dat ik de baby verzorg, mijn peutertje happy hou en eten kook en eet, voordat ik ze naar bed ga brengen. Tussen zeven en half acht komt mijn vriend meestal thuis (hoewel hij ook een paar keer per week pas thuiskomt als de kinderen weer in bed liggen).



En dat vind ik me toch problematisch! Ik kan niet precies uitleggen wat voor gevoel het me geeft aan mensen die het niet zelf meemaken, maar ik voel me voornamelijk heel erg overvraagd op die momenten en geniet niet van de tijd met mijn kinderen. Tegen de tijd dat ik ze in bed gelegd heb en de vaatwasser ingeruimd heb, is het zeker half negen geweest en plof ik uitgeput op de bank, te moe om nog iets zinnigs te doen behalve tv kijken tot ik (vrij vroeg) weer op bed moet, omdat ik er smorgens om zes uur weer uit moet.



Ik baal heel erg van hoe het nu loopt en heb het gevoel dat de hele wereld met elkaar aan tafel zit om zes uur, kindjes in bed om zeven uur en dan nog een gezellige avond kan doormaken. Of zie ik andermans gezinsleven nu te rooskleurig?



Ook zou ik heel blij zijn met tips van andere mama's van veelwerkende partners; hoe komen zij de avondspituren door met kleine kinderen als je er alleen voor staat? Overigens realiseer ik me dat alles relatief is; alleenstaande ouders staan er letterlijk en figuurlijk altijd alleen voor, maar in mijn situatie vind ik dit al heel moeiljk. Ik ben benieuwd!
Alle reacties Link kopieren
Heerlijk... om hier te lezen dat ik niet de enige ben. Want dat voelt vaak wel zo; als ik rond zessen van de auto naar mijn voordeur loop, dan lijkt de hele straat al samen aan tafel te zitten. En mijn vriendinnen met kinderen vinden het ook best pittig om een keer alleen thuis te zijn met de kids, maar elke avond alleen thuis, daarvan weet niemand hoe het voelt. Toch wel dus!



Ik moet overigens eerlijk toegeven dat ik het praktisch gezien best aardig redt; ik geef na binnenkomst mijn baby een potje Olvarit (niet een keertje, gewoon elke dag) terwijl de oudste naar een dvdtje kijkt. Daarna ga ik koken (altijd iets heel makkelijks zoals kies en kook of pasta met saus uit potje en diepvriesgroenten). En dan nog een flesje voor de baby, keuken opruimen en naar boven. En hopelijk is mijn vriend er dan om mee te helpen. En s'avonds stofzuigen hoef ik niet, want dat doet de werkster een keer per week en dat vind ik wel welletjes ;-) Peuleschil dus vergeleken bij sommige verhalen hier.



Maar wat ik dus persoonlijk moeilijker vind nog dan de praktische afhandeling van zaken, is het eenzame gevoel dat ik heb bij de vooravonden alleen thuis. De kindjes en ik zijn idd allemaal moe en het is dus niet het beste moment om gezellig te zijn, zoals ik hier eerder heel scherp werd opgemerkt. Maar ik beleef die momenten als het tegenovergestelde van gezellig gezinsleven. En dat elke werkdag, vind ik wel behoorlijk zwaar en daar word ik dus ook wel wat zwaarmoedig van, ook al neem ik me vaak voor om het vrolijk te houden. Herkennen mensen dit specifieke gevoel en zijn er tips tegen?



Groet van een mentaal toch wat gesterkte spitsuurmama ;-)
Lijkt me erg zwaar.



Je hoeft niet continu van je kinderen te genieten, soms is het gewoon niet gezellig, gejengel, met lange tanden eten, lus-ik-nie.



Maar als je de hele dag al gewerkt hebt zou het idd wel leuk zijn om die paar uurtjes die je hebt met je kinderen gezellig door te brengen.



Misschien is het een idee om ze op verschillende tijden naar bed te doen, zodat je op dat moment nog even een half uurtje je met 1 kind bezig kunt houden.



Wat hier nog wel eens werkt, als het eten weer eens te ongezellig was is boven nog even een beetje stoeien, om zo de dag toch nog leuk af te sluiten.
Oh ja, en het word beter, echt waar, mijn dochter van 4 kan zich al helemaal zelf aan en uitkleden, kan zelf douchen enzo, en dat scheelt enorm!
Alle reacties Link kopieren
Een simpel avondritueel is idd een goed idee. Op zich heb ik het niet echt slecht; mijn kinderen gaan s'avonds niet in bad; ik moet er niet aan denken, haha! Als mijn vriend er is, doucht hij onze peuter weleens, maar anders gebeurt dat s'ochtends. En baby doe ik maar twee keer per week in bad en verder met de washand... maar dat verhaal hoort geloof ik weer thuis in een andere discussiedie ik hier zag staan.



Waar ik mezelf wel een beetje aan opgeknoopt heb, is het feit dat mijn dochtertje twee boekjes mag kiezen, waardoor ik soms wel bijna twintig minuten aan het voorlezen ben. Ik heb daar vaak de puf niet meer voor en wil eigenlijk wel voorstellen aan haar om gewoon een minuut of tien voor te lezen, maar ik ben natuurlijk een schijterd en bang voor peuter temper tantrums. En ook daar nog ruzie over is niet leuk op dat uur van de dag ;-)
Probeer dat eens met een kookwekkertje!
Alle reacties Link kopieren
Dat voorleesgedoe kun je misschien doorbreken met een nieuw, 'heel speciaal' boek waar je elke avond eeeeeeeeeen verhaaltje uit voorleest ... Mijn dwarse peuter deed mij ook versteld staan toen ik patronen doorbrak: hop, alsof het nooit anders is geweest.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je gevoel erg: bij mij is dat nare bijbehorende gevoel inderdaad overgegaan bij het toenemen van de zelfstandigheid van de kindjes. Mijn jongste is nu twee.
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer trouwens alles opgeruimd te hebben (eten, speelgoed, vuilnis, koffie loopt door) voor we naar bovengaan. Als je dan de trap afloopt, ben je ook echt klaar.
Alle reacties Link kopieren
Makkelijk eten maken dat binnen een kwartier klaar is. Of inderdaad zoals velen al postten, vooruit koken en opwarmen. Scheelt toch een hoop tijd. Ook 's middags warm eten kan een optie zijn als dat mogelijk is. Of een paar keer per week 's middags warm. Heb je 's avonds toch net wat minder werk.

Mijn man is eens per drie weken sowieso een hele week 's avonds niet thuis. Daarnaast is hij vaak in het buitenland. Ik vind het ook niet leuk om de avonden dan alleen 'te doen'.

Ik vind de dag dan lang duren. Ik vind er hier en daar wat op; aanstaande maandag bijvoorbeeld. Man zal dan op reis zijn, ik moet werken tot half vier. De jongste is op het dagverblijf, de oudste tot half vier op school. Om flink door te kunnen werken heb ik gevraagd of mijn moeder de oudste tussen de middag van school wil halen en bij haar te laten eten.

En ik heb de oppas gevraagd vanaf half vier te komen. Ze blijft dan ook eten. Ik ben zelf vanaf half vier ook thuis, maar vind het zooooooo veel relaxter als er 'een paar extra handen' zijn. Dinsdagavond eten de kinderen bij mijn ouders. Woensdagmiddag komt de oppas dan ook weer. Donderdagavond komt mijn schoonmoeder en die blijft dan een paar dagen. Zo probeer ik het altijd een beetje te regelen. Om maar te voorkomen dat ik meerdere dagen in mijn eentje alles moet doen.



Als mijn man er niet is, doe ik makkelijk qua eten. Doe nooit zo uitgebreid, maar dan eten we gewoon wat vaker brood. Beetje versgemaakte soep erbij en wat extra fruit, geen punt hoor. Ook geef ik de kinderen gemiddeld eens per week een 'bordje'. Het is heel erg, maar zo'n Nestlé-bordje ("spaghetti bolognese") vinden ze héérlijk. En ik vind het makkelijk, er zitten nog veel voedingsstoffen in ook. Dus ach, voor die keer per week, zijn we allemaal weer blij.

Overigens eet ik zelf meestal pas later op de avond, als de kinderen op bed liggen. Ook als mijn man er wel is, eten we vaak samen pas later. Dan doet hij de jongens in bad en legt ze in bed, terwijl ik kook.



Maar ik vind het allemaal erg druk. Sinds augustus zit mijn oudste op de basisschool en dat heeft het allemaal nog trubbeliger gemaakt, voor mijn gevoel. Je zit zo vast aan die schooltijden. Het dagverblijf is een stuk flexibeler. Maarja, dat is weer een eind van ons huis vandaan... mijn conclusie was afgelopen najaar dat ik ontslag ging nemen van mijn (parttime) baan. En dat gaat nu per 1 maart echt gebeuren. Dan ga ik alleen nog maar vanuit huis voor mezelf werken en hier en daar freelance opdrachten doen af en toe. De jongste gaat dan naar de peuterspeelzaal, eerst twee en daarna drie keer per week. Dat is om de hoek. De oudste zit dus op de basisschool. Daarnaast hebben we sinds begin januari een oppas die aan huis komt. Zo gaan wij het regelen tot ook de jongste naar de basisschool gaat (over een ruim jaar). En dan zien we wel weer verder.

Wat ik maar wil zeggen: het is óók een drukke baan, een huishouden en een gezin zien te runnen. Dat wordt nogal eens onderschat. Ik heb het zelf denk ik wel een beetje onderschat. Althans, wat een impact onregelmatigheid op mij zou hebben. Het liet zeker geen energie over voor mij om mijn andere ambities en/of hobby's nog uit te kunnen oefenen. Of eens écht iets te doen in huis, zoals muren witten of de administratie eens op orde brengen en dan ook echt goed. Dus. Vandaar. Maar ik dwaal af.



Nog een tip misschien: kinderen hoeven niet altijd persé 's avonds voor het slapen gaan in bad. Op de dagen dat je wel thuis bent overdag, kan het ook dan. Als ik merk dat de kinderen best moe zijn bijvoorbeeld, maar het is pas half vijf om maar iets te noemen, dan laat ik ze alvast badderen. Kunnen ze lekker lang spelen in bad en knappen gelijk weer wat op. Daarna eten we dan en dan kunnen ze ook snel na het eten naar bed.

xx lisa.
Alle reacties Link kopieren
lily1976 schreef op 22 februari 2008 @ 22:21:

Een simpel avondritueel is idd een goed idee. Op zich heb ik het niet echt slecht; mijn kinderen gaan s'avonds niet in bad; ik moet er niet aan denken, haha! Als mijn vriend er is, doucht hij onze peuter weleens, maar anders gebeurt dat s'ochtends. En baby doe ik maar twee keer per week in bad en verder met de washand... maar dat verhaal hoort geloof ik weer thuis in een andere discussiedie ik hier zag staan.



Waar ik mezelf wel een beetje aan opgeknoopt heb, is het feit dat mijn dochtertje twee boekjes mag kiezen, waardoor ik soms wel bijna twintig minuten aan het voorlezen ben. Ik heb daar vaak de puf niet meer voor en wil eigenlijk wel voorstellen aan haar om gewoon een minuut of tien voor te lezen, maar ik ben natuurlijk een schijterd en bang voor peuter temper tantrums. En ook daar nog ruzie over is niet leuk op dat uur van de dag ;-)
Bedenk wel dat dat voorlezen haar enige 'exclusief met mamma' moment van de dag is, ik zou daar niet aan tornen. Misschien kun je proberen wat bewuster van dat moment van de dag te genieten. Lekker relaxed met je dochter keutelen. Kies een plekje voor dat voorlezen waar jij je ook een beetje kunt ontspannen, in jouw bed bijvoorbeeld, zodat je dochter al een beetje tegen jou aan in slaap kan vallen. Ik zou eerder meer tijd besteden aan het voorlezen dan dan aan het eetgebeuren. Keep it simple and stupid, 'makkelijk' eten dat je een beetje gezonder maakt door wat schijfjes komkommer, een worteltje, whatever. Kinderen die moe zijn, zijn zowiezo moeilijke eters, dat zie ik ook aan de mijne. En probeer voor jezelf die vooravond wat minder beladen te maken. Ik vind de tijd tussen thuiskomst van een werkdag en het naar bed gebracht hebben van de kinderen ook pittig, je bent echt de enige niet. Maar hoe meer jij uit je humeur bent door vermoeidheid e.d., des te moeizamer gaat het eetgebeuren en het bedritueel. Als ze allebei op bed liggen, kun je inkakken. Eerder niet!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook regelmatig avonden alleen met de kinderen (bijna 3 en net 1 jaar), maar hier komt het doordat vriend en ik beiden wisselende diensten werken. Mijn voordeel is dat ik wel wat eerder thuiskom dan jij (half vijf), maar dan kan ik ook meteen aan de bak.

Inderdaad ook makkelijk eten wat snel klaar is. De kinderen eten zelf (ook al toen ze 8 maanden waren), geeft wel wat troep, maar ook een hoop rust. Daarna washand erover (als vriend en ik alletwee een keertje 's avonds thuis zijn gaan ze in bad, maar dat is ook maar twee of drie keer in de week). Tanden poetsen en pyama's aan. Nog even 'stoeien op het grote bed' (gooi ze drie keer in een koprol en ze zijn al gelukkig :-] ) en dan verhaaltje voorlezen. Wij lezen meestal Jip en Janneke en dan mag de oudste drie verhaaltjes uitkiezen. De jongste vind het ook leuk en anders laat ik hem tijdens het voorlezen wat rondrommelen.

Dan de jongste naar bed (oudste zing mee met slaap kindje slaap) en daarna de oudste (nog even dag doorspreken, slaapliedje zingen). Dan naar beneden om de zooi op te ruimen (ik laat trouwens de oudste zelf zijn overhoop gegooide lego e.d. opruimen voor we aan tafel gaan, scheelt mij ook weer ;-] ).

Rond een uurtje of 8/ half 9 ben ik dan klaar. Pffffff, ook niet mijn favoriete bezigheid hoor, twee kids in mijn eentje, ben na dit ritueel dan ook vaak redelijk afgedraaid.
Alle reacties Link kopieren
Je werkt 4 dagen. Dat is misschien ook wat veel als je je zo overvraagd voelt. En als je man dan ook pas laat thuis komt betekent dat dus dat jij er elke dag alleen voor staat wat betreft het koken en de kinderen in bed leggen. Ik zou proberen daar wat aan te veranderen want het naar bed gaan hoort ook een fijn ritueel, afsluiting van de dag te zijn voor een kind. Zeker als het de hele dag niet thuis is geweest. Ik wil je geen rotgevoel aanpraten, maar ik vind het niet raar dat je je overvraagd voelt. Is minder werken een optie?
Alle reacties Link kopieren
En bedankt; weer twee gouden tips uit bovenstaande gedestilleerd. Het is idd zaak om de boel beneden af te ronden voorje omhoog gaat, vooral dat detail over de koffie laten doorlopen vond ik leuk! Ik had dat toevallig van de week een paar keer gedaan en dan zit je heel anders boven en kom je heel anders beneden.



En ook het met aandacht en plezier voorlezen voor mijn dochtertje kan ik maar beter doen; het is idd haar enige exclusief met mama moment. Maar ik zit op zo'n moment letterlijk en figuurlijk niet lekker; dat laatste niet omdat ik beneden nog een troep om op te ruimen heb, maar dat moet met de eerste tip verbeteren. En letterlijk, omdat ik op de grond of op een krukje naast haar juniorbedje zit. Mss is het een goed idee om dat voorlezen naar mijn bed te verplaatsen, dan kom ik er ook wat door tot rust.



Ik vind dit om meerdere redenen een productieve discussie geweest, waar ik veel aan heb gehad. Niet alleen de praktische tips zoals bovenstaand, maar ook het 'meeleven' is echt een verlichting voor de druk van alle dag. Het hoeft niet alleen maar leuk te zijn; het ligt dus niet aan mij dat ik het niet zo ervaar. Bedankt dames! Was weer een Vivaforum discussie op zijn best.



Oja, ik wil niet minder gaan werken, omdat ik het gevoel het al best veel ingeleverd te hebben (strikt tot half vijf werken, maar vier dagen in de week). Als ik daar nog meer vanaf doe, dan geef ik teveel op van mijn eigen leven en dat is ook niet goed. Ik moet zeggen dat ik ook niet echt blijer wordt van mijn zorgdag; ik hoef dan alleen minder te haasten. Maar ik kan me voorstellen dat dit mss voor anderen wel een oplossing is; voor mij zal dat in de toekomst wellicht anders worden, maar nu houd ik het even hierbij.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven