Scheldend kind en straf

Wat een reacties weer. Niet straffen?? Hij heeft het recht om boos te zijn? Mooi niet!

Mijn zoon is wat jonger maar vertoont bij vlagen net zulk gedrag, met taal die hij inderdaad op YouTube en tiktok hoort.
Heb uitgelegd dat we niet overal en tegen alle mensen op dezelfde manier praten,en dat schelden niet ok is.

Thuis krijgt hij een waarschuwing en als hij niet ophoudt, beperking van schermtijd. Ik heb hem godzijdank nooit zo tegen een volwassene horen praten, maar als dat gebeurt zou ik echt flink kwaad worden. Meteen verontschuldigen laten aanbieden en inderdaad een passende straf (en ik vind het best een goed idee om op die leeftijd samen te beslissen wat een passende straf kan zijn).

Mokken, zeuren en negatief doen over leuke uitjes zijn hier ook soms aan de orde, vooral in tijden dat hij niet zo goed in zijn vel zit. Negeren werkt het best. Toen hij een keer echt bleef zuigen en zeuren heb ik hem thuis gelaten (niet alleen natuurlijk): geen zin in wandeling /zwemmen/McDonald's....? Dan blijf je maar thuis en gaan de anderen zonder jou. Hoop drama en tranen, maar was wel een goede les.

Sterkte, het kan echt heel irritant zijn...

sunshineandblueskies schreef: ↑

21-08-2020 09:52

Hoe veel kinderen ken jij die na een keer straf het ongewenste gedrag nooit meer vertonen? Het is een kind. Die gaat op zoek naar grenzen en zal uittesten hoe ver hij kan gaan. Misschien schelden jouw kinderen bij voorbaat al geen volwassenen uit en is er dus geen reden om ze daarvoor te straffen (wat fijn is natuurlijk). Maar sommige kinderen hebben gewoon een iets stevigere hand en consequenties nodig.

Op basis van mijn ervaring met vriendjes van de kinderen is mijn indruk dus juist dat kinderen met ouders 'die van de stevigere hand en de consequenties zijn' juist minder goed zijn in het herkennen van grenzen. Voor hun is het pas echt een probleem als er straffen vallen, daarvoor is het kennelijk nog niet gemeend.

Zijn er meer mensen met die ervaring?

-jolijn- schreef: ↑

21-08-2020 09:57

Op basis van mijn ervaring met vriendjes van de kinderen is mijn indruk dus juist dat kinderen met ouders 'die van de stevigere hand en de consequenties zijn' juist minder goed zijn in het herkennen van grenzen. Voor hun is het pas echt een probleem als er straffen vallen, daarvoor is het kennelijk nog niet gemeend.

Zijn er meer mensen met die ervaring?

Maar je kent dus geen kinderen die na 1 keer straffen het ongewenste gedrag nooit meer vertonen. Want dat was mijn vraag.
Ik denk dat die kinderen de grenzen dondersgoed kennen maar er een soort plezier in hebben om uit te testen hoe ver ze kunnen gaan. En op het moment dat ze gestraft worden weten ze dat ze te ver zijn gegaan.

Ik heb mijn kinderen nooit gestraft, nooit
Uitleg gegeven, soms gezegd, dat ik als ze do deden, even geen contact met ze wil
Later vooral laten merken wat consequenties zijn van gedrag.
En ze zijn 20 en bijna 16 en weldenkende semi-volwassenen die zelf hun verantwoordelijkheid nemen

sunshineandblueskies schreef: ↑

21-08-2020 09:59

Maar je kent dus geen kinderen die na 1 keer straffen het ongewenste gedrag nooit meer vertonen. Want dat was mijn vraag.
Ik denk dat die kinderen de grenzen dondersgoed kennen maar er een soort plezier in hebben om uit te testen hoe ver ze kunnen gaan. En op het moment dat ze gestraft worden weten ze dat ze te ver zijn gegaan.

Ik ken kinderen die zonder 1 keer straffen het ongewenste gedrag nooit meer vertonen.
Mijn punt is vooral: volgens mij helpt straffen niet en bereik je zonder straf (maar met een goed gesprek) minimaal hetzelfde en waarschijnlijk zelfs meer.

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig wat dat voor straf is dan .

Op zich kan ik de gedachtengang wel begrijpen. Ik heb ook wel eens tegen mijn dochter gezegd; bedenk jij maar eens wat je nou passend vindt.
Vooral ook omdat ik doorgaans een passende straf gaf, en ook altijd meteen. In dit geval zou ik waarschijnlijk gezegd hebben: Jij leert dingen van internet, dat betekent dus dat je voorlopig geen internet hebt.

Maar, zoals iemand anders hier ook al aangaf; je (jullie) zullen ook moeten kijken naar een alternatief. En, ook niet onbelangrijk; je vergelijkt je kind met de oudste, die een heel gelijkmatig karakter heeft. Als hij blij is mag hij wel jubelen en zingen, maar als hij boos is mag hij niet vloeken en schelden. Dit is een kind van uitersten en jij wilt hem veranderen, dat moet je absoluut niet willen.
Nog iets; pick your battles.

Waarom wordt hij boos? Wat is de aanleiding voor dat gevloek? Nu reageert hij op het etentje omdat hij boos is. Maar wat was eigenlijk de reden dat hij schold tegen die volwassene? Want dat was de aanleiding voor die straf. Wat heeft die ander gedaan om dit gedrag van jouw zoon te verdienen? Ik denk dat je samen eens na moet gaan of het terecht was. Als het niet terecht was, dan was straf juist. Maar als het wel terecht was, dan heeft je kind dus nu straf omdat een ander een stommiteit begaat. En geloof me; ik ben die keer nog niet vergeten dat een automobilist veel haast had om bij het tankstation te komen en mij van mijn fiets reed. Als ik had gedurfd had ik vloekend een deuk in zijn auto getrapt. Ja, ik ben wel een beetje jaloers op jouw kind

-jolijn- schreef: ↑

21-08-2020 09:57

Op basis van mijn ervaring met vriendjes van de kinderen is mijn indruk dus juist dat kinderen met ouders 'die van de stevigere hand en de consequenties zijn' juist minder goed zijn in het herkennen van grenzen. Voor hun is het pas echt een probleem als er straffen vallen, daarvoor is het kennelijk nog niet gemeend.

Zijn er meer mensen met die ervaring?

Ja en nee. Ik was heel consequent, in alles. Als ik zei; we gaan morgen naar de speeltuin, dan gingen we naar de speeltuin. Ik gebruikte dat dan niet als straf. Ik geloof ook niet dat mijn straf als straf gezien kan worden. Ik riep nooit; voor straf dit of dat. Maar meer: Als je geen honger hebt, hoef je ook geen toetje. (Let wel; goed eten is iets anders dan bord leeg eten). Als je je schoenen niet aan wilt kun je niet mee naar oma. Als je klaar bent met je kamer opruimen kan de tv aan. Zolang die kamer niet was opgeruimd, bleef dat ding dus gewoon uit. Je zou kunnen zeggen; voor straf. Maar dat woord heb ik nooit gebruikt.

Ik had ook een pesthekel aan het kruisjessysteem van school. Als een kind iets verkeerd deed kreeg het een kruisje. Nou was mijn dochter van zichzelf al heel redelijk, zoals de oudste van TO, maar aan het einde van een trimester had ze dan toch dat derde kruisje te pakken. En dus kreeg ze straf. Een week nablijven. Eh.... Ik was woedend. Om verschillende redenen. 1) Die kruisjes waren van een heel trimester, het kind had geen idee meer waarom ze eigenlijk straf had. 2) De straf sloeg niet op het te laat komen, want we woonden ver van school en ik zette haar zelf af, op weg naar mijn werk en 3) Ik nam altijd een kind mee naar daar, die vader haalde beide kinderen na school op. Dus ik mocht die week ook nog eens extra rijden. Plus dat de zwemlessen nu niet door konden gaan. Daar heb ik met de juf toen een hartig woordje over gesproken. Als ze haar gymspullen vergeet kan ze niet mee gymmen. Dan mocht ze dus lekker toekijken. Geef dan gewoon extra rekensommen als straf, reken maar dat ze die spullen voorlopig niet meer vergeet. Als ze elke ochtend te laat was gekomen had ik nablijven wel een prima straf gevonden. Maar nu sloeg het nergens op.

Ook ouders die als straf 'morgen niet spelen' bedenken, terwijl dat andere kind zich daar ook op heeft verheugd, kon ik soms wel schieten. Dan schoof ik andere dingen aan de kant, maakte zo'n kind ruzie met haar zus, werd die van mij maar meteen meegestraft. Ze maakte ruzie met haar zus. Bedenk dan iets waarmee ze het bij haar zus goed maakt.

Ik vond (en vind) oorzaak en gevolg belangrijk om te leren. Gek genoeg stond ik bekend als heel streng. Lon zelf vond dat raar, want als zij iets vroeg mocht dat bijna altijd. Ze vroeg overigens geen rare dingen. Maar toen ze op haar tiende met een vriendinnetje naar de bioscoop wilde, mwah, waarom niet. Bleek dat ik de eerste moeder was die dat goed vond. Daarna mochten ze ineens allemaal, want als Lon het mocht, dan zat het wel goed. Hetzelfde met buiten het dorp fietsen. Dat wilde ze toen ze ruim elf was, samen met een vriendin. Ik werd eerst voor gek verklaard. Maar hey, ze zat toen al in groep 8. Over een half jaar verwacht je wel dat ze naar de middelbare fietsen. Tien km verderop. En dan zou nu twee km niet kunnen??

Afijn. Ik geloof dus in oorzaak - gevolg en een snufje gezond verstand. Bij twijfel zei ik gewoon; daar moet ik even over nadenken. En als het dan nee werd kreeg ze ook de reden daarvan.

Maar eerlijk is eerlijk: ze vroeg dan weer niet om een slof sigaretten. Dan was het toch echt een nee zonder reden geworden hoor.

Mina81 schreef: ↑

21-08-2020 10:18

Bedankt voor jullie reacties, heel fijn!

Zoals gezegd is kind altijd al heftig geweest in zijn emoties. 3 jaar geleden uitte zich dat in onredelijke boosheid en echt door het lint gaan. We zijn toen via school bij een kinderpsycholoog geweest om hem te helpen met zijn emoties. Dat heeft echt effect gehad en sindsdien zit hij beter in zijn vel.

Naast dat hij heftige emoties liet zien, was hij erg onzeker, was een meeloper en had een laag zelfbeeld. Dat is nu eigenlijk doorgeslagen in bazig en dominant haantjes gedrag waarbij hij een leider is en moeite heeft met autoriteit (het klinkt misschien hard maar weet niet hoe ik het anders kan uitleggen, uiteraard hou ik heel veel van hem en heeft hij zeker ook een leuk karakter). Hij scheldt wanneer andere kinderen niet doen wat hij wil.

Ik denk dat het zinvol kan zijn om hem weer naar de kinderpsycholoog te laten gaan.

Ter info: uiteraard krijgt hij geen straf omdat hij zegt iets stom te vinden. Nu is de afspraak: schelden is 2 dagen geen scherm. Nu hij dus gisteren een volwassene voor k*t uitmaakte kan ik dat niet meer negeren.... maar misschien is de straf te hoog?

Ik vind 2 dagen wel veel, ik zelf zou rest van de dag doen. Dan kunnen ze ook op een nieuwe dag zichzelf weer bewijzen!

Mina81 schreef: ↑

21-08-2020 10:18

Ter info: uiteraard krijgt hij geen straf omdat hij zegt iets stom te vinden. Nu is de afspraak: schelden is 2 dagen geen scherm. Nu hij dus gisteren een volwassene voor k*t uitmaakte kan ik dat niet meer negeren.... maar misschien is de straf te hoog?

Ik vind twee dagen echt niet veel. Je hoort het ook lang niet altijd, waarom geen week? Dat voelt hij tenminste echt.
Zo'n straf moet wel gerelateerd zijn. In dit geval kan dit, want dit soort taal hoort hij thuis niet, dus krijgt hij het van schermpjes mee.

Volgens 'positive parenting' is dit trouwens geen straf.
Je geeft een jong kind toegang tot videos die hij zelf kan uitzoeken en kijken. Je laat hem videos zien die bv een 6-jarige niet mag zien.
Daar hoort de verantwoordelijkheid bij dat hij niet in de praktijk brengt wat hij ziet.
Videos kijken is dus geen recht maar een privilege. En ik hoor het vivaforum al ontploffen, want die triggeren op dat woord.
Maar ongelimiteerd ongefilterde videos kijken is geen VN-kinderrecht.
Het feit dat er een tablet ligt betekent niet dat een kind het recht heeft om daar op te kijken wat hij wil, wanneer hij wil en zolang hij wil.
Als hij nog een tikje te jong voor is of niet mee om kan gaan, is hij nog niet toe aan dat privilege.
En dan raakt hij het een tijdje kwijt, waarbij ik 2 weken niet heel gek vind.
En daar kan het forum wel weer over ontploffen maar er zijn voorbeelden in de wereld van mensen die zo'n helse periode overleefd hebben.

Ik zou mijn kind in laten zien dat dat woord écht niet kan en waarom dat zo is.
En als hij dat dan echt inziet, oprechte excuses laten maken.
En dan zou het klaar zijn voor mij.

Ik zie echt het nut niet in van ontzeggen van schermtijd. Het zou ook serieus niet bij mij opkomen.

Het is meer de vraag waar die boze bui vandaan kwam. Zulke explosies hebben meestal een reden en het is veel effectiever om daar aan te werken. En daarnaast uitleggen waarom schelden niet kan en niet de bedoeling is.

Nu heeft je zoon al een rotgevoel omdat hij zijn zelfbeheersing heeft verloren (en dat beseft hij zich echt wel) en dan komt daar nog eens een straf bovenop. En als hij dan baalt, is het ook weer niet goed...

SteunEndeToeverlaet schreef: ↑

21-08-2020 10:28

Ik vind twee dagen echt niet veel. Je hoort het ook lang niet altijd, waarom geen week? Dat voelt hij tenminste echt.
Zo'n straf moet wel gerelateerd zijn. In dit geval kan dit, want dit soort taal hoort hij thuis niet, dus krijgt hij het van schermpjes mee.

Volgens 'positive parenting' is dit trouwens geen straf. Je geeft een jong kind toegang tot videos die hij zelf kan uitzoeken en kijken. Je laat hem videos zien die bv een 6-jarige niet mag zien.
Daar hoort de verantwoordelijkheid bij dat hij niet in de praktijk brengt wat hij ziet.

Videos kijken is geen recht maar een privilege. En ik hoor het vivaforum al ontploffen, want die triggeren op dat woord. Maar ongelimiteerd ongefilterde videos kijken is geen VN-kinderrecht.
Het feit dat er een tablet ligt betekent niet dat een kind het recht heeft om daar op te kijken wat hij wil, wanneer hij wil en zolang hij wil. Als hij nog een tikje te jong voor is of niet mee om kan gaan, is hij nog niet toe aan dat privilege.
En dan raakt hij het een tijdje kwijt, waarbij ik 2 weken niet heel gek vind.
En daar kan het forum wel weer over ontploffen maar er zijn voorbeelden in de wereld van mensen die zo'n helse periode overleefd hebben.

Juist.

Ik zou de link leggen met de programma's die hij ziet. Dat je het prima vindt dat hij die filmpjes kijkt maar als dat als resultaat heeft dat hij bepaalde ongewenste woorden leert en dan niet begrijpt dat hij die niet te pas en te onpas kan gebruiken, hij blijkbaar voor dat soort filmpjes nog te jong is. Misschien is wat hij kijkt simpelweg niet geschikt voor hem op dit moment. Daarnaast lijkt je kind gefrustreerd, hij lijkt niet lekker in zijn vel te zitten. Die omslag die je noemt van onzekere meeloper naar een dominante haantje vind ik ook opvallend. Dat haantjes gedrag lijkt mij een andere uiting van dezelfde onzekerheid. Ik zou als ik jou was idd een therapeut inschakelen.

Als dat Tik Tok dit effect heeft dan zou ik neigen naar even een tijdje maar niet kijken.
Ik heb mijn kind ooit eens een time out gegeven met mind craft, hij kon dat spel niet uitzetten en uitte dat agressief.

@Steun, deels geef ik je gelijk. Vooral ook omdat je hier meer dan genoeg topics kunt vinden over: mijn kind wil een mobieltje, vanaf welke leeftijd mochten die van jullie? waarop het antwoord bijna altijd is; vanaf de middelbare, eerder hebben ze dat ding echt niet nodig.

Deze jongeman is pas tien en kijkt dus tiktok. Blijkbaar kan dat nog niet. Ik zou dat hele scherm voorlopig aan de kant leggen.

Iets vergelijkbaars heb ik overigens ook wel eens gedaan. Mijn dochter werd op een gegeven moment brutaal. Echt brutaal. Het duurde even eer ik doorhad; ze kijkt naar Avatar, Winxclub en nog zo wat programma's. De grote gemene deler van die programma's was dat kinderen slim waren en volwassenen dom en achterlijk. Hi hi ha ha en oh wat leuk. Totdat dat dus in haar gedrag zichtbaar werd. Toen heb ik haar ook gezegd; Blijkbaar denk jij dat die tv programma's net zo zijn als het echte leven. Dat is niet zo. Je mag twee programma's kiezen en voor de rest blijft dat ding uit. Binnen twee weken ging het weer goed.

Ze mag heus haar mening geven. En ze is enig kind, reken maar dat ze verwend genoeg is. Maar als je gaat shoppen voor nieuwe kleren, dan moet je thuis die kleren natuurlijk ook uit de zakken halen en opruimen. In die programma's werd het naast de deur neergekwakt en de butler ruimde het dan wel op. Als je dat soort voorbeelden gaat volgen, dan heb je hier thuis dus toch echt pech, wij hebben geen butler.

Maar goed, dat is allemaal makkelijk gezegd als je een relatief makkelijk kind hebt. Die van mij zocht twee programma's uit en klaar. Als je dan een kind hebt dat daarom gaat trappen naar anderen, dan heb je wel een probleem.

Mina81 schreef: ↑

21-08-2020 10:18

Bedankt voor jullie reacties, heel fijn!

Zoals gezegd is kind altijd al heftig geweest in zijn emoties. 3 jaar geleden uitte zich dat in onredelijke boosheid en echt door het lint gaan. We zijn toen via school bij een kinderpsycholoog geweest om hem te helpen met zijn emoties. Dat heeft echt effect gehad en sindsdien zit hij beter in zijn vel.

Naast dat hij heftige emoties liet zien, was hij erg onzeker, was een meeloper en had een laag zelfbeeld. Dat is nu eigenlijk doorgeslagen in bazig en dominant haantjes gedrag waarbij hij een leider is en moeite heeft met autoriteit (het klinkt misschien hard maar weet niet hoe ik het anders kan uitleggen, uiteraard hou ik heel veel van hem en heeft hij zeker ook een leuk karakter). Hij scheldt wanneer andere kinderen niet doen wat hij wil.

Ik denk dat het zinvol kan zijn om hem weer naar de kinderpsycholoog te laten gaan.

Ter info: uiteraard krijgt hij geen straf omdat hij zegt iets stom te vinden. Nu is de afspraak: schelden is 2 dagen geen scherm. Nu hij dus gisteren een volwassene voor k*t uitmaakte kan ik dat niet meer negeren.... maar misschien is de straf te hoog?

Hij is nog steeds onzeker, maar uit dit nu anders. Nu overschreeuwt hij zichzelf, het probleem is niet opgelost.

Als je kind mensen gaat uitschelden wanneer hij boos is, zal hij aan zijn zelfbeheersing moeten werken. Dat lijkt mij het belangrijkste. Uiteraard is iedereen weleens boos en mogen die emoties er zijn. Zolang je in je emoties maar geen grenzen overschrijdt bij anderen.

Natuurlijk vindt de meerderheid hier dat een gesprekje voeren ruim voldoende is. Maar daarmee laat je hem niet voelen hoe ernstig het is. Wanneer een kind echt veel te ver gaat, is alleen praten niet meer voldoende. Er is meer nodig.

Leer hem tot 10 tellen, laat hem naar zijn kamer gaan of iets doen als afleiding als hij boos begint te worden. Je kan de woede thermometer eens opzoeken op Google. Zodat hij leert herkennen dat hij boos wordt, vóórdat het uit de hand loopt.

Want als hij gaat schreeuwen en schelden, is het uit de hand gelopen. Als hij de sfeer in huis bepaalt, is het ook allang uit de hand gelopen. Ga NIET op eieren lopen voor hem. Hij moet zich leren beheersen. Daar kan je hem bij helpen, maar hij zal het moeten doen. Luistert hij niet, dan niet bang zijn om consequenties in te zetten. Naar zijn kamer sturen voor een time-out zou ik zelf eerder voor kiezen dan schermtijd beperken.

Schermtijd beperken zou ik overigens wel doen als ik zou merken dat zijn boosheid/taalgebruik inderdaad beïnvloed wordt door zijn activiteiten op de tablet/social media/games/etc.

Ik kijk trouwens regelmatig mee met mijn kind en niet alle filmpjes vind ik geschikt. Soms lijkt iets leuk (vanwege het onderwerp) maar gaandeweg wordt er behoorlijk gescholden en/of verwezen naar sex , wat ik echt niet passend vind voor haar leeftijd. Die filmpjes worden dan niet meer gekeken, niet als straf maar als zijnde niet geschikt ivm schelden of ivm een te jonge leeftijd van mijn kind. En ja ze kan het natuurlijk stiekem kijken, maar dat dan nog wordt de hoeveelheid filmpjes beperkt en marineert hopelijk mijn uitleg ergens in haar hersenen

-jolijn- schreef: ↑

21-08-2020 09:57

Op basis van mijn ervaring met vriendjes van de kinderen is mijn indruk dus juist dat kinderen met ouders 'die van de stevigere hand en de consequenties zijn' juist minder goed zijn in het herkennen van grenzen. Voor hun is het pas echt een probleem als er straffen vallen, daarvoor is het kennelijk nog niet gemeend.

Zijn er meer mensen met die ervaring?

Ja. Zij doen iets niet omdat er straf volgt, niet omdat ze geleerd hebben dat het onwenselijk gedrag is. Het zijn vaak ook van die kinderen die je elke keer weer uitproberen te dagen om toch een stapje over de schreef te gaan. Geef ze die negatieve beloning niet, dan is daar ook niks meer aan.

Ik vind eerlijk gezegd bij TS ook erg veel onbegrip naar boven komen. Je kind zomaar wegzetten als vervelend geval.. bijzonder. Zou ik ook vervelend van worden.

Ik krijg toch wel de indruk dat dit geen gewone bozigheid is, maar een kind die ook sociaal problemen heeft of, als hij door gaat met dit dominante boze gedrag, sociale problemen gaat krijgen. Ik denk dat je professionele hulp moet inschakelen, het zal uiteindelijk de dupe worden van dit gedrag en ik zou liever in het begin ingrijpen dan later als dit verder escaleert. Geeft zijn gedrag ook problemen op school? je geeft immers aan dat hij moeite heeft met autoriteit. Het klinkt trouwens ook een beetje alsof hij op een bepaald moment overprikkeld raakt, klopt dit? Niet om een stempel op hem te drukken, misschien lees ik zijn gedrag zwaarder dan werkelijkheid, maar is hij wel eens ergens op getest?

Mina81 schreef: ↑

21-08-2020 09:08

Was ook weer een tip van een vriendin (werkt met kinderen).
Zoon heeft moeite met autoriteit, hij heeft zelf een dominant karakter. Zij vertelde dat ze tijdens haar opleiding geleerd heeft dat als je samen een straf bedenkt dit makkelijker wordt aanvaard....

Ik probeer ook maar wat, in de hoop dat we een positieve vibe kunnen bereiken.

Misschien beter wat doen aan die moeite met autoriteit i.p.v. meebuigen anders wordt het nog lastig als hij later moet gaan werken. Soms zijn anderen nou eenmaal de baas en hij niet, dat moet hij toch leren.

Ceylon schreef: ↑

21-08-2020 10:26

Ja en nee. Ik was heel consequent, in alles. Als ik zei; we gaan morgen naar de speeltuin, dan gingen we naar de speeltuin. Ik gebruikte dat dan niet als straf. Ik geloof ook niet dat mijn straf als straf gezien kan worden. Ik riep nooit; voor straf dit of dat. Maar meer: Als je geen honger hebt, hoef je ook geen toetje. (Let wel; goed eten is iets anders dan bord leeg eten). Als je je schoenen niet aan wilt kun je niet mee naar oma. Als je klaar bent met je kamer opruimen kan de tv aan. Zolang die kamer niet was opgeruimd, bleef dat ding dus gewoon uit. Je zou kunnen zeggen; voor straf. Maar dat woord heb ik nooit gebruikt.

Ik had ook een pesthekel aan het kruisjessysteem van school. Als een kind iets verkeerd deed kreeg het een kruisje. Nou was mijn dochter van zichzelf al heel redelijk, zoals de oudste van TO, maar aan het einde van een trimester had ze dan toch dat derde kruisje te pakken. En dus kreeg ze straf. Een week nablijven. Eh.... Ik was woedend. Om verschillende redenen. 1) Die kruisjes waren van een heel trimester, het kind had geen idee meer waarom ze eigenlijk straf had. 2) De straf sloeg niet op het te laat komen, want we woonden ver van school en ik zette haar zelf af, op weg naar mijn werk en 3) Ik nam altijd een kind mee naar daar, die vader haalde beide kinderen na school op. Dus ik mocht die week ook nog eens extra rijden. Plus dat de zwemlessen nu niet door konden gaan. Daar heb ik met de juf toen een hartig woordje over gesproken. Als ze haar gymspullen vergeet kan ze niet mee gymmen. Dan mocht ze dus lekker toekijken. Geef dan gewoon extra rekensommen als straf, reken maar dat ze die spullen voorlopig niet meer vergeet. Als ze elke ochtend te laat was gekomen had ik nablijven wel een prima straf gevonden. Maar nu sloeg het nergens op.

Ook ouders die als straf 'morgen niet spelen' bedenken, terwijl dat andere kind zich daar ook op heeft verheugd, kon ik soms wel schieten. Dan schoof ik andere dingen aan de kant, maakte zo'n kind ruzie met haar zus, werd die van mij maar meteen meegestraft. Ze maakte ruzie met haar zus. Bedenk dan iets waarmee ze het bij haar zus goed maakt.

Ik vond (en vind) oorzaak en gevolg belangrijk om te leren. Gek genoeg stond ik bekend als heel streng. Lon zelf vond dat raar, want als zij iets vroeg mocht dat bijna altijd. Ze vroeg overigens geen rare dingen. Maar toen ze op haar tiende met een vriendinnetje naar de bioscoop wilde, mwah, waarom niet. Bleek dat ik de eerste moeder was die dat goed vond. Daarna mochten ze ineens allemaal, want als Lon het mocht, dan zat het wel goed. Hetzelfde met buiten het dorp fietsen. Dat wilde ze toen ze ruim elf was, samen met een vriendin. Ik werd eerst voor gek verklaard. Maar hey, ze zat toen al in groep 8. Over een half jaar verwacht je wel dat ze naar de middelbare fietsen. Tien km verderop. En dan zou nu twee km niet kunnen??

Afijn. Ik geloof dus in oorzaak - gevolg en een snufje gezond verstand. Bij twijfel zei ik gewoon; daar moet ik even over nadenken. En als het dan nee werd kreeg ze ook de reden daarvan.

Maar eerlijk is eerlijk: ze vroeg dan weer niet om een slof sigaretten. Dan was het toch echt een nee zonder reden geworden hoor.

Ik vind dat ook geen straffen wat jij deed. Dat kruisjes systeem klinkt inderdaad verschrikkelijk.